Kinderziel staat
voor Braun centraal
Snuffel-
winkel voor
stijlvolle
kleding
'Je merkt zo
wie het in
de vingers
heeft'
J
Dinsdag 5 maart pagina 10
Leidse Coui
door MARIEKE VAN ESSEN
Uitbundige zelfontworpen des
sins met een voorkeur voor
grote felle bloemmotieven
soepelvallende katoenen stof
fen en betaalbaar. Hieraan is de
kinderkleding van de Amster
damse ontwerpster Mea Braun
heel duidelijk te herkennen.
Voor Braun is het kind en niet
de collectie het belangrijkste.
Want, zegt ze, het zijn de kinde
ren die zich er lekker in
moeten voelen. „Tegenwoor
dig zie je vaak moeders tegen
elkaar opbieden: welk kind
draagt de duurste kleding,
straalt de meeste poen uit.
Maar ze vragen zich in het ge
heel niet af wat zoon of dochter
zelf wil", vindt de ontwerpster.
En Braun weet maar al te goed
wat kinderen willen. Volgens
haar zijn ze dol op fijne, felle
kleuren „meisjes vallen heel
duidelijk op de fuchsia-tint"
en leuke dessins. Maar dat alles
wel in de kindersfeer. „Een be
langrijk verschil tussen vol
wassenen en kinderen is dat
het kind nog een ongebreidel
de, speelse fantasie bezit. Ik
ontwerp dan ook kleding die
het wezen van het kind zoveel
mogelijk recht doet; waarmee
het zich kan identificeren".
Grappige, soms wat primitief
uitgewerkte tekeningen, zijn
het resultaat. „Op een baseball-
jack geen stoere emblemen,
maar konijntjes, die het slag
hout hanteren", aldus Braun.
Hiermee noemt ze meteen een
van de zes thema's, die deze zo
mer in de Iniminimanimo-col-
lectie zijn verwerkt. Het merk
met de lange naam werd tien
jaar geleden voor het eerst door
de Amsterdamse op de markt
gebracht.
Knaldessins
Inmiddels hebben tweehon
derd kinderkledingzaken,
waaronder Zoe Zoe in Delft, de
ontwerpen van Braun in de
rekken hangen. Verder is de
ontwerpster actief in Duits
land, België en de Scandinavi
sche landen. Op dit moment
penetreert Braun de Italiaanse
markt. Dat valt echter niet
mee. „Italianen zijn, net als de
Fransen en Spanjaarden bij
voorbeeld, vrij klassiek gericht.
Daar doet de kinderkleding
veel meer met de damesmode
mee. Kinderen lopen daar niet
in uitbundige knaldessins",
weet Braun.
Ze is trouwens niet van plan
haar kleding speciaal voor deze
bevolkingsgroepen aan te pas
sen. „Ik ben ervan overtuigd
dat ook in die landen een groep
mensen zit, die iets anders wil
dan de rest".
Kinderkledingzaak Zoe Zoe
sluit zich bij deze woorden aan.
„We zijn de enige in Delft die
met Iniminimanimo werken.
En dat willen we blijven ook",
zegt eigenaar Martin Idenburg
beslist. „We vinden het belang
rijk een eigen stijl te hebben.
En uit ervaring wéten we dat
ouders geen kleding willen, die
op elke hoek van de straat te
koop is".
Naast exclusiviteit kijkt Zoe
Zoe ook heel duidelijk naar de
kwaliteit van de stoffen „De
Iniminimanimo-eollectie is
niet na een paar keer wassen
vaal" en de prijs. Die is in de
optiek van Zoe Zoe niet hoog,
niet laag, maar gewoon goed.
De kleding van het merk Iniminimanimo is onderling heel
goed met elkaar te combineren. Foto Fred Nijs
door ANITA DE JAGER
Opvallende en vooral grote
oorbellen zijn het handelsmerk
van de kleine kledingboetiek
in het Seghwaertse wijkwin
kelcentrum in Zoetermeer. Ei
genaresse S.A. van Staveren
zoekt er als het moet stad en
(buiten)land voor af. Het gros
van de Zoetermeerders (niet al
leen die uit Seghwaert) weet
dit en laat het niet na om spe
ciaal voor deze accessoires naar
de Petuniatuin in wijk 23
(Seghwaert) te rijden.
Toch is dit handelsmerk niet
het enige waarmee Typhoon
Fashion de afgelopen vier jaar
een belangrijke plaats heeft
verworven in het kleine cen
trum van Seghwaert. Typhoon
heeft eigenlijk alles op kleding-
gebied. Dames-, baby-, kinder
en tienermode, lingerie, pan
ty's, lederen kleding op maat
- en het hele jaar door badmode.
Van Staveren richt zich met
haar assortiment vooral op de
jonge moeders en kinderen.
Maar ook anderen kunnen bij
Typhoon terecht voor smaak
volle, praktische èn betaalbare
mode.
Van Staveren probeert haar
publiek regelmatig te peilen en
door BEATRICE KEUNEN
„Zo zat er eentje bij me in de
klas die vertelde dat ze de
avond tevoren een film had ge
zien, niets van het plot wist
maar alleen de modellen had
bekeken". De directrice van de
Westlandse modevakschool in
Naaldwijk, José Vogels (50),
raakt niet uitgepraat over haar
vak en haar leerlingen.
Vol overtuiging begeleidt ze er
wekelijks rond de honderdvijf
tig op de school, die ze tien jaar
geleden in het leven heeft ge
roepen. Dat aantal is de laatste
jaren alleen maar gegroeid.
„Begrijpelijk, want leuke en
mooie kleding is duur. Dan kun
je het beter zelf tekenen en met
goede stoffen aan de slag gaan.
Het moet er dan wel zo uitzien
dat er niet van een afstand
wordt geroepen: 'Hé joh, dat
heb je zeker zelf gemaakt'. De
cursisten willen dus goed kra
gen kunnen opzetten en kiep
en strookzakken evenals
knoopsgaten maken".
Naast deze 'hobbyisten', die
niet voor een examen opgaan,
bestaat op de modevakschool
de mogelijkheid een eerste,
tweede of derde graduatie te
behalen. Bij de eerste graduatie
Typhoon Fashion in Seghwaert
Mevrouw van Staveren van Typhoon Fashion gaat wekelijks op pad om te
zoeken naar betaalbare kleding en accessoires. Foto Gert van Leeuwen
uit te horen. „De vraag is wat
de klanten willen dragen en
wat ze ongeveer willen neertel
len", stelt de eigenaresse. Deze
aanpak vergt een persoonlijke
benadering van de klanten.
Sjouwpartij
Voor de vaste klantenkring
van Typhoon is dan ook een be
langrijke rol weggelegd. „Op
een bepaald moment weet je
wat een klant wil hebben. Met
die gedachte in het achterhoofd
koop je soms specifiek voor die
betreffende persoon in. Dat
werkt heel goed. Want die
vrouw die de winkel binnen
stapt ziet dat er werkelijk reke
ning met haar smaak wordt ge
houden", aldus Van Staveren.
Typhoon is elke maandag ge
sloten. Deze vaste inkoopdag
eindigt voor eigenaresse Van
Staveren steevast in een gigan
tische sjouwpartij. Ze gaat we
kelijks samen met een vriendin
langs diverse groothandelaren.
Bij het Confectiecentrum Am
sterdam, de Jaarbeurs in
Utrecht, op beurzen en andere
plaatsen in Nederland, België
en soms ook Duitsland laat de
eigenaresse regelmatig haar
neus zien. Bovendien wordt
elke zaterdag nauwlettend de
Groeiend aantal cursisten bezoekt
Westlandse modevakschool
Mevrouw José Vogels achter haar werktafel in de Westlandse modevak
school. Foto Richard Hoogeveen
gaat het om het zelf blouses,
rokken, japonnen, lange broe
ken en kinderkleding maken.
Bij de daaropvolgende, ('haute-
couture werk') staat het naaien
van dames- en kindermantels
evenals een goede afwerking
van het binnenwerk centraal.
En bij de derde gradatie
moeten de cursisten bruidsmo
de, avondkleding, overhemden
en colberts kunnen maken.
Daarvoor worden examens
door de Nederlandse Bond
voor Kleermakers afgenomen.
Naast deze cursussen geeft Vo
gels nog een speciale opleiding
'proportieleer' waarbij wordt
geleerd kleding te maken voor
scheve, zware of andere bui
tenproportionele figuren. „Dat
is een groep die buiten de con
fectie valt. Mensen met een
scheve houding willen net zo
goed dat hun rok van onderen
recht hangt".
De modevakschool bestaat uit
één groot leslokaal waar op de
tafels stofstalen liggen met
tijger- en bloemmotieven. Ge
watteerde, fluwelen en voe-
ringstoffen liggen keurig opge
stapeld in wandrekken. Centi
meters, scharen en meetlatten
hangen aan spijkers naast een
plank met schoudervullingen,
spelden en ander naaigerei. De
cursisten komen niet alleen uit
het Westland. Vanuit Amster
dam, Haarlem, Vlaardingen,
krant in de gaten gehoude:
zoek naar interessante kooi
Van Staveren koopt voor
winkeltje geen grote p.
in, maar van alles een beetji
moet namelijk rekening
den met de beperkte ruim'
haar winkel (65 vierkante
ter) en het brede assort!
dat zij daar kwijt wil.
Dit werkt in het voordeel
de klant. Een kledingstuk
geschaft bij Typhoon is
het algemeen vrij uniek,
er staan geen rekken me"
tallen dezelfde blouses
schillende maten.
Het kleine bedrijfje aan de
tuniatuin treft nu al voor"
dingen voor het vooijaar ei
zomer. De bestellingen
kleding in lichte pastelklei
en stoffen met bloem motie'
zijn inmiddels de deur uit.
„Anders ben je te laat en
achter het net", besluit
Staveren. En te laat zijn
Typhoon zich niet permitti
Want het modewinkeltje
het nu eenmaal hebben vai
mensen die zo nu en dan
willen rondsnuffelen op
naar modesnufjes dicht bij
Zo blijkt regelmatig uit
spontane reacties van de kl
ten.
Schiedam, Rotterdam en
rendrecht bezoeken ze wi
lijks het Naaldwijkse school
bouw.
Er wordt hen niet alleen
leerd hoe ze kant en kl
patronen op het eigen fig
kunnen aanpassen. De cui
ten leren eveneens zelf
ontwerp te tekenen, het
troon op de stof te leggen, i
knippen en in elkaar te zett
Naast deze technische zi
wordt volop aandacht best
aan kleuren en warenkeu
„Ze moeten weten wat het
schil tussen wol, zijde en k
garen is; wat de eigenschap
daarvan zijn."
Internationaal
Alle leerlingen krijgen in<
dueel les. Bewerkelijk,
het geeft Vogels de meeste
doening. Er is dan ook in
jaar tijd nog nooit een leer
gezakt. Ze heeft in verl
met het wegvallen van de
ropese grenzen eind 1992
internationale ontwerp
teem op school geïntroduce
„Zodat de leerlingen met
gemak hun opleiding in It
Duitsland of Engeland kun
vervolgen. Het niveau is
en dat wil ik zo houden".
