Belangstelling voor
v-nieuws neemt af
Gitarist (13) wint de prijs
van het Residentie Orkest
Geestigmuzikaal maar te theoretisch
0JENSEN SNAPPEN NIKS VAN NIEUWSBULLETINS
jeids cabaretfestival
\p hoog niveau
'The Killer''hamert als vanouds
^NS
ÏIN.JNST/RTV
CcidócSoiutmt
MAANDAG 25 FEBRUARI 1991 PAGINA 11
Q Hippel: 'De Buddha van Ceylon'
j y regie van de auteur Lodewijk
etoer. Decor en kostuums: Jan
/an fer. Licht: Henk van der Geest.
Carol Linssen, Sacha Bulthuis,
■^11 Lucieer, Hilde Heijnen, Ro-
HMprager, Marjorie Boston. Appel-
'Ier, zaterdag 23 maart, herhalin-
laar t/m 23 maart, toernee t/m
(o.a. Winschoten 3/4, Leeu-
i 4/4, Emmen 10/4, Leiden
Groningen 28/4, Enschede
DE APPEL SPEELT'DE BUDDHA VAN CEYLON
tientallen composities,
;n scènes en toneelstuk-
behoort de schrijver Lode-
de Boer zeker tot de pro-
ieve Nederlandse theater-
ers. Het RO Theater speel
lijn serie 'The Family' dit
>en, De Boer regisseert zijn
laatste stuk 'De Buddha
van Ceylon' zelf bij De Appel.
De veelzijdigheid van De Boer
laat zich in dit stuk zeker ken
nen. Toch heeft hij het er zich
als schrijver te gemakkelijk
vanaf gemaakt. Hij grijpt terug
naar enkele hoogtepunten uit
de recente Nederlandse ge
schiedenis, de Tweede Wereld
oorlog en Nederland in Suri
name en selecteert fragmenten
muziek ter illustratie.
Plaats van handeling is de wo
ning van de Nederlandse gou
verneur in Suriname, Theo-
dor. Hij krijgt bezoek van de
vluchteling Alban Zadok en
zijn vrouw Hannah en vanuit
bezet Nederland komt de met
de Duitsers heulende Prager.
Temidden van voortdurende
verbale schermutselingen
vindt een opstand plaats,
waarbij dienstbode Sylvia be
trokken is. Prager gaat er van
door met Hannah, Theodor
laat het leven, Alban gaat met
Sylvia en Theodors vrouw At-
halie naar Ceylon.
Het opengewerkte gebouw
waarvoor en -binnen alle han
deling plaatsvindt, is net zo
schijnbaar doorzichtig als de
simpele vorm en de uiterlijke
duidelijkheid van ,De Buddha
van Ceylon'. Het publiek ziet
Alban in een ophef naar de
voorstelling een beeldje van de
Buddha wegnemen uit het
huis van Theodor. Met wat
goede wil gelooft de kijker dat
dit de aanzet zou kunnen zijn
van de omwenteling die staat
te gebeuren. Er zijn ook wat
voorwaarden voor spanning
aanwezig: de zes zijn geïso
leerd op een lokatie en alle
handeling vindt plaats in pak
weg 48 uur.
In een poging eruditie en
schrijfkunst te etaleren zit
schrijver De Boer regisseur De
Boer behoorlijk in de weg. De
personages zeggen soms zeer
geestige teksten, ze blijven
theorie. Hier staan geen men
sen van vlees en bloed, al
toont regisseur De Boer ze
naakt.
Zo verzandt 'De Buddha van
Ceylon' in een paar uurtjes
muziekquiz, waarin fragmen
ten Tallis, Crumb en Rota
worden afgewisseld met Schu
berts strijkkwartet 14 in cis,
wat Vivaldi, Bach en Schnitt-
ke. Een clavecimbel speelt een
bijrol en ook dienstbode Sylvia
zingt een liedje, 'Plaisir d'A-
mour'. Leuk en aardig voor
het oor, dat is deze 'Buddha'.
Hadden die acteurs nu maar
nog grotere onzin verkondigd,
dan kon het publiek zich echt
op de toon van hun stemmen
concentreren. Het hese Vlaam
se van Hilde Heijnen constra-
teerde bijvoorbeeld prachtig
met de hoge ronde toon van
Carol Linssen. Nu stoort het
zoeken naar niet aanwezig
clues in 'De Buddha van Cey
lon' groter luistergenot: schrij
ver en regisseur zaten elkaar
PETER SNEL
0(
3YLC jVERSUM De sa-
raal nstellers van de
fro^uwsbulletins van de
S ('Journaal') en RTL4
Buit!euws') doen erg hun
h t om in woord en beeld
nieuws voor een zo
di ed mogelijk publiek
Fiat! gankelijk, bevattelijk
3a°n aantrekkelijk te ma-
withji. „Maar", zei politico-
g Jan Kleinnijenhuis
o. «h de Vrije Universiteit
ens een studiebijeen-
1 nst waarin beide
E 5; uwsprogramma's wer-
(H1,i vergeleken, „dat
ndejpt allemaal niks, want
mensen snappen er
lóneh niks van."
)ECf
5Juh worden volgens deze we-
therfchapper geen achtergron-
talagi verduidelijkt en geen ver-
gelegd in deze pro-
mma's, maar alleen opge
likte feitjes gemeld. Om
t van het nieuws iets te
Cinen begrijpen is de consu-
'Inj.|nt toch altijd nog aangewe-
e op de krant, die dat veel
derder, uitgebreider en toe-
ikelijker kan brengen,
m hoofdredacteuren Gerard
der Wulp van het NOS-
n rnaal en Rik Rensen van
RTL4-Nieuws, hoorden
harde veroordeling mees-
muilend aan. Ze hadden
eerder zelf al in glanzende be
togen uiteengezet hoe idealis
tisch en intensief ze met hun
redacties werkten aan zo goed
mogelijke nieuwsprogramma's,
maar moesten daarbij meteen
al toegeven dat de belangstel
ling voor nieuwsbulletins bij
de Nederlandse televisiekijker
afneemt.
Een paar jaar geleden keken
nog zes miljoen mensen elke
dag naar het journaal, tegen
woordig schrapen het NOS-
journatd en het RTL4-Nieuws
samen nog geen vijf miljoen
kijkers bij elkaar, en dat is nog
een beela dat gunstig is beïn
vloed door de belangstelling
voor de Golfoorlog; zonder
oorlog is nog maar sprake van
iets meer dan vier miljoen
nieuwskijkers.
Hoe die neergaande lijn moet
worden omgebogen is de grote
vraag, waar beide hoofdredac
teuren geen antwoord op kun
nen geven. Je kunt kennelijk
nog zo'n mooi decor hebben, of
dubbelpresentatie, of prachtige
'graphics', of interessante
weerkaarten, of live-inter
views in de studio, of recht
streekse satellietverbindingen
met correspondenten elders in
de wereld: steeds meer men
sen blijven toch afhaken.
Isolement
Van der Wulp drukte zich
nogal fatalistisch uit. „Steeds
meer mensen zijn niet geïnte
resseerd, niet politiek of maat
schappelijk bewust", zei hij,
„en die mensen manoeuvreren
zichzelf in een maatschappe
lijk isolement. Daar valt ken
nelijk weinig aan te doen. Wie
niet kijkt kun je ook niet be
reiken, en daar moeten we
dan misschien maar mee le
ven".
Tijdens de studiebijeenkomst
kwamen behalve Kleinnijen
huis nog enkele andere weten
schappers aan het woord. Drs.
Ard Heuvelman van de Uni
versiteit Twente had onder
zoek gedaan naar de manier
waarop het NOS-journaal en
het RTL4-nieuws van vorige
week dinsdag door kijkers
werden beoordeeld, waarbij
het NOS-bulletin er gemiddeld
wat positiever afkwam dan de
concurrent. Het journaal
wordt ervaren als duidelijker,
vollediger, informatiever, cor
recter en betrouwbaarder, ter
wijl het bulletin van RTL4 wel
internationaler en afwisselen
der overkomt maar ook rom
meliger. Bij het laatste wordt
vooral als zeer storend ervaren
de 'reclame break' tussen
nieuws en weerbericht.
Allerd Peeters van de Rijks
universiteit van Utrecht schet
ste het profiel van de nieuws-
kijker, dat per bulletin nogal
varieert. Het RTL4-Nieuws
bijvoorbeeld wordt vooral be
keken door mensen van ge
middeld lager opleidingsni
veau en lagere sociale klasse.
Niek Hietbrink van de Uni
versiteit van Nijmegen stelde
vast dat uit internationaal on
derzoek blijkt dat nieuwsre-
dacties veel zorgvuldiger
moeten omspringen met de re
latie tussen tekst en (bewe
gend) beeld. Als het gesproken
woord de belangrijkste infor
matie bevat, moet het beeld
daarvan niet afleiden. Als
treffend voorbeeld noemde
Hietbrink het beeld van een
met olie besmeurde vogel die
probeert zich uit de Perzische
Golf op het strand te werken,
een dramatisch beeld dat kij
kers zeer heeft geëmotioneerd.
De bij deze beelden uitgespro
ken tekst kan niemand zich
herinneren, terwiil die toch
belangrijk nieuws bevatte.
RENÉ DE COCQ
Leids Cabaretfestival. Met
tein^Jré Westra, Mark van de V«
en De Dulle Roeckers. Pres-
IG ilatie Ingeborg Sergeant. Gast-
dens Lebbis en Jansen en in-
g. Op 23 februari in de Leidse
jwburg.
>te nf
woede en gezichten
j drie dagen onweer na de fi-
jnjg Ie van het dertiende Leids
a t/r baretfestival. En vreugde
tuurlijk bij de winnaar
MTR ,rk van de Veerdonk (31),
isch ^et wat êeJemPt door de
ViaC)blemen waar zijn concur-
)0-i5nten mee te kampen hadden
had. Het leek wel topsport.
j lor de problemen zou je bij-
vergeten dat de finale weer
lacl# behoorlijk hoog niveau
0. al d.
i3,oraf leek de finale erg
yro innend te worden. Als se-
,gl uze kandidaten voor de
rek ijs waren Mark van de
Dagierdonk en De Dulle Roec-
nufJJ rs overgebleven. De Dulle
teckers waren technisch het
eest begaafd en het origi-
1239 eist in presentatie en onder-
flirpkeuze, op het gebied van
csten en humor g°°ide Mark
Leidn de Veerdonk hogere ogen.
jnsbi idré. Westra, de derde fina-
armi t, haalde hun niveau niet.
'1|<orestra> een verhalenverteller
Groningen die cynische
en imor afwisselt met gevoeli-
u. r stukken, opende de finale-
0ncj en speelde duidelijk be-
dan in de voorronde. Hij
ri is zekerder van zijn zaak en
ma. irfde de zaal meer aan te
00 u reken. Zijn onbeholpen wap-
rende handjes bleven echter
s o n geringe ervaring verra-
in.
voor Mark van de Veer-
Lanink was de sfeer en de druk
n finaie een stimulans.
Mer jn persoonlijkheid kwam
>g beter uit en zijn timing
as sterker, bijvoorbeeld in
reek t verhaal van de man met
re<^ nylonkous over zijn hoofd
1460 e verdacht wordt van een
reek inkoverval. Het verhaal van
jens gesmolten ijsberg die op
raak zint was een aanwinst,
ergeet het maar', begeleid
beri e* een rubbere hamer op zijn
141. tuwhulp ('ze rammen het in
kop, voor nop'), is een ko-
0 lisch hoogtepunt en de rest
Rjjn( m een verhaal dat begint
<ant< et „het was de ochtend van
14-16 lijn tweeëntwintigste rijexa-
kindien" bleef even sterk als de
v0( leningszin.
at werd dus spannend met
u. Li Dulle Roeckers, twee Belgi-
1254 ihe meiden, nog te gaan. In
A e voorronde overdonderden
met absurde grappen en
nijgt ima zangstemmen. Ze gaven
soon i hun showtje het volslanke
lodborstje plausibele verkla
ringen voor een wonderlijke
situatie als „Er ligt een man op
straat. Hij lijkt wel dood... Er
ligt een vrouw op een man op
straat. Zij lijkt wel dood".
Van het overdonderende bleef
toen het erop aankwam weinig
over. Een belangrijke reden
daarvoor was een falende
techniek. In de zaal was dat
alleen te horen aan een ker
misachtig blikkerig geluid,
maar veel erger was dat de
Roeckers elkaar op het podi-
Mark van de Veerdonk
werkt semi-professioneel
LEIDEN Mark van de Veerdonk (31), die zateravond
als winnaar van het Leids Cabaret Festival uit de bus
kwam, komt uit Utrecht. Hij werkt sinds begin dit jaar
met zijn combo bestaande uit de pianist Marcel Schmidt
en trompettist Carl Daleboudt. Hij treed onder meer op
in jongerencentra en kleine theatertjes. Hoewel de jury
in het eindrapport toegaf dat het festival is bedoeld voor
beginnende amateur cabaretiers, waren de beoordelers
van de wedstrijd van mening dat Van de Veerdonk de
beste was. Dat hij al min of meer in een semi-professio-
neel circuit optreedt „is een organisatorische zaak, waar
mee de jury zich nu niet heeft beziggehouden
Jerry Lee Lewis in de Matenhal ...weinig variatie... FOTO.anp
JERRY LEE LEWIS LEKKER OP DREEF MAAR ZONDER VARIATIE
Jerry Lee Lewis. Met: Pete Fletcher
(slagwerk), Ray Gann (bas), Butch
Baker (gitaar) en Kenny Lovelace
(gitaar). Matenhal, Apeldoorn. Za
terdagavond.
Vijf kwartier hield hij het
Vol, toen was de koek op.
Zichtbaar voldaan nam
Jerry Lee Lewis de hulde
in ontvangst na zijn enige
concert op Nederlandse
bodem. Hoewel het pu
bliek meer wenste, kreeg
het dat niet. Toegiften zijn
bij Lewis een zeldzaam
heid. Een hartstochtelijk
'We want more' kon hem
niet vermurwen.
Oude rockers maar ook veel
jeugdige kuiven, een kleine
tweeduizend in getal, waren
naar de Apeldoornse Matenhal
gekomen. Lewis mag dan dik
in de vijftig zijn, voor veel jon
geren zal hij altijd een lichtend
voorbeeld zijn en blijven.
Voorafgegaan door de klanken
van Ronnie Nightingale and
the Haydocks en een mode-
show stapten even na tie
nen de groepsleden van Lewis
één voor één het podium op.
Nog tijdens het openingsnum
mer verscheen de maistro zelf
en maakte meteen duidelijk
wie de baas is. De musici
mochten in de schaduw van de
meester figureren; ruimte om
even solistisch op de voor
grond te treden, werd niet ge
boden. Op één nummer na
was het allemaal rock and roll.
Klassiekere uit de gouden de
cade van deze muzieksoort
volgden elkaar in snel tempo
op: 'Lucille', 'High school con
fidential', 'Johnny B. Goode',
'Tutti frutti' en het biina on
herkenbare 'It'll be me ze za
ten er allemaal bij. Lewis ha
merde als vanouds op de pia
no. Zijn staccato-aanslag en
zijn fratsen (met arm, elleboog
en voeten leunend en steu
nend op het klavier) werden
telkens met gejuich begroet.
Het voor hem zo kenmerken
de spel klinkt nog altijd leuk
maar na een paar nummers
ken je het trucje wel. Boven
dien is een elektronische piano
niet geschikt voor zijn woeste
aanslag. Vooral in de hoogste
regionen krijgt het geluid iets
blikkerigs, wat met vleugel of
akoestische piano nimmer het
geval zal zijn. Bijna non-stop
denderde de rock and roll-
trein door. Up-tempo, trouw
aan het bekende drie akkoor
denschema en altijd swingend.
Voer derhalve voor zijn dans-
lustige fans, die zich daaraan
ook naar hartelust overgaven.
Voor hen die op wat meer af
wisseling hadden gehoopt, was
Jerry's muzikale menu minder
smaakvol. Zo negeerde hij z'n
country-periode, die toch vele
jaren omvat, bijna volkomen.
Alleen 'Another place, another
time' bracht die in herinne
ring, wat, zo zou later blijken,
het enige rustpunt in het con
cert was. Al gauw ging het
weer van dik hout zaagt men
planken. Z'n bekendste klas
siekere had hij voor het laatst
bewaard. Taktisch een slimme
zet, want met de vertolking
van 'Chantilly lace' en 'Great
balls of fire' veerde de hele
Matenhal op. Zo zorgde hij
voor een sterk einde van de
show, die met wat meer varia
tie beslist een meerwaarde zou
hebben gehad. Nu was het
toch (te) veel van hetzelfde.
HENK WANINGE
Nederlander
verbetert
wereldrecord
dirigeren
POZNAN De Nederlandse
dirigent Sim Noordhof (43) uit
Hoogezand heeft zaterdag in
het Cultuurpaleis in de Poolse
stad Poznan zijn eigen wereld
record nonstop dirigeren met
een uur verbeterd en op 25
uur gebracht. De recordpoging
werd begeleid door een officië
le jury en zal worden opgeno
men in het Guinness Book of
Records. Noordhof gaf tussen
vrijdagmiddag half vijf en za
terdagmiddag half zes met of
zonder stok de maat aan voor
elf Poolse koren, ensembles en
orkesten. Naast het behalen
van het record was het Noord-
hofs doel om door middel van
sponsors geld in te zamelen om
een bezoek van het Poolse
mannenkoor Arion uit Poznan
in juni aan Hoogezand moge
lijk te maken. Hij is ook wat
dat betreft in zijn opzet ge
slaagd. Zeventig supporters
reisden in twee bussen mee uit
Nederland. Daarnaast waren
er veel Polen die de Hooge-
zander steunden. Omstreeks
drie uur en vijf uur kreeg hij
grote inzinkingen. Hij kwam
die te boven met de hulp van
dokter Anton Straat en trai
ner-masseur Jaap Smid.
Japanner
Mukayama wint
Gaudeamus
Concours
ROTTERDAM De Japanse pi
anist Tomoko Mukayama heeft
gisteren het Internationaal Gau
deamus Vertolkers Concours
1991 in Rotterdam gewonnen.
Aan de eerste prijs is een geldbe
drag verbonden van 5.000 gul
den. Een week lang streden 48
solisten en ensembles uit veer
tien landen in drie ronden om de
prijzen. De jury bestond uit
Lieuwe Visser, James Fulkerson,
Stefano Scodanibbio en Alexej
Ljubimov. De tweede prijs (3.000
gulden) van het concours is ge
wonnen door de Amerikaan Mi
chael Lowenstern op de baskla
rinet. De derde prijs (1.500 gul
den) was voor Karoline Schmutz
op accordeon. De speciale prijs
voor vocalisten werd niet toege
kend, omdat de deelnemende vo
calisten in de ogen van de jury
niet het voor deze prijs vereiste
niveau haalden.
Mime-speler Fialka
overleden
PRAAG De beroemde
Tsjechoslowaakse mime-speler
Ladislav Fialka is op 59-jarige
leeftijd overleden aan een
hartaanval. Fialka maakte
deel uit van de prominente
Praagse theatergroep Na Za-
bradli. Hij genoot bekendheid
als mime-speler, choreograaf
en danser.
ELKE DONDERDAG DE
BI1LAGE BIJ UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS. MUZIEK
THEATER, RECREATIE, EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
Mark Veerdonk.
um niet konden verstaan. Het
was de man van de NOB, die
het werk waarachtig wel va
ker gedaan moet hebben, niet
gelukt om geluid op de moni
toren te krijgen. Daardoor wa
ren de reacties uit het publiek
uitgesproken lauw, vielen de
zwakke plekken in de tekst
(die afbreuk deden aan de lo
gica van de onlogica) veel
meer op. In de strijd om de
punten van het publiek moes
ten ze het zelfs afleggen tegen
André Westra, zij het met ge
ring verschil.
Het zal altijd een vraag blijven
hoe de wedstrijd was verlopen
met gelijke kansen. Nu won
Mark van de Veerdonk zowel
de jury- als de publieksprijs
(de laatste met grote afstand).
Hij was zeker geen onterechte
winnaar. Zijn klein halfuur zat
uitstekend in elkaar en hij
heeft zoveel pure humor dat
de publieksprijs hem vooraf al
bijna niet kon ontgaan.
De jury gaf de finalisten alle
maal kansen voor de toekomst.
Ook trok zij de amateuretatus
van het festival in twijfel. Bij
de afvallers uit de voorronde
en de halve finale zaten al ge
schoolde acteurs en cabare
tiers, in de finale nam de net
beginnende amateur Westra
FOTO: WIM VAN NOORT
het op tegen een winnaar die
al jaren bezig is (in '87 won hij
al de persoonlijkheidsprijs op
het Camerettenfestival) en
twee dames van de kleinkun
stacademie.
Die professionalisering is geen
wonder. De belangrijkste caba
retfestival (Leiden, Rotterdam
en Amsterdam) zijn nu een
maal een belangrijke lanceer-
inrichting voor mensen die
geld willen verdienen met
deze vorm van kunst. De orga
nisatie blijft hameren op het
amateurisme om de deelne
mers te beschermen voor te
hoge verwachtigen, maar wil
ook goede sier maken met een
kwalitatief goed programma
en de eerdere successen van
de deelnemers. Dat is eten van
twee walletjes met een mes dat
aan beide kanten snijdt. Goede
kandidaten worden echt niet
geweigerd wegens een te zwa
re vooropleiding of teveel suc
ces op andere festivals.
Ondanks alle commotie en on
volkomenheden bood het der
tiende festival weer een mooie
week cabaret. Met spanning
en sensatie en een leuke finale
waarvoor de belangstelling
veel te groot was voor de
schouwburg.
DICK VAN TEYLINGEN
FINALE PRINSES CHRISTINA CONCOURS
Finale van het 22e Prinaea Christina
Concours met elf kandidaten. Gis
termiddag, Diligentia, Den Haag.
Niet minder dan elf finalisten
hebben in Diligentia gister
middag gestreden om de hoog
ste eer van het Prinses
Christina Concours. In de ca
tegorie tot en met veertien jaar
met een viertal finalisten werd
door gitarist Ishar Elias (13) uit
Amstelveen niet alleen de eer
ste priis gewonnen, hij mag
en dat is bij de jongste cate
gorie een uitzondering vol
gend seizoen ook optreden als
solist bij het Residentie Orkest.
In de categorie vanaf vijftien
jaar ging de eerste prijs naar
pianist Bas Verheijden (16) uit
Zeist, die volgens de jury on
der voorzitterschap van Daniel
Wayenberg „een overdonde
rende Liszt-ballade" neerzette.
Het Prinses Christina Con
cours is de voortzetting van
het Edith Stein-concoure dat
in 1969 door Ruud van der
Meer werd gestart. Twee jaar
geleden stemde Prinses
Christina er in toe, dat het
concours voortaan haar naam
zou dragen. Dat was ook het
startsein om van dit typisch
Haagse gebeuren een nationaal
evenement te maken met vier
landelijke finales, een demi-fi
nale en een finale. Het Edith
Steinconcours kende een ex
plosieve groei met deelnemers
uit het gehele land en met
steun van sponsors kreeg het
concours een landelijk karak
ter. Een medaille met twee
kanten. In de eerste plaats valt
het toe te juichen dat muzikale
leerlingen van middelbare
Prinses Christina (rechts) feliciteert de 13-jarige gitarist Ishar Elias met zijn eerste prijs.
FOTO: PETER VAN MULKEN
scholen via het concours hun
kwaliteiten kunnen bewijzen,
maar daar staat tegenover dat
die spannende finale-avonden
in een propvol Diligentia met
Haags publiek, dat nauw
behoren. Zonder de tientallen
genodigden zou Diligentia gis
termiddag slecht bezet geweest
zijn, het Haagse publiek voelt
zich niet meer betrokken bij
een evenement dat in elke
willekeurige Nederlandse stad
gehouden zou kunnen worden.
Het Prinses Christina Con
cours is gegroeid, heeft status
gekregen, heeft in de persoon
van Ruud van der Meer een
directeur, kan zich verheugen
in sponsoring en fundraising,
kent een professionele opzet,
maar mist de intimiteit, de
sfeer en de directe binding
met de jonge mensen op het
podium. Gitarist Izhar Elias
was in zijn categorie met de
Mozart-variaties van Sor onbe
twist winnaar, door geen twee
de prijs toe te kennen onder
streepte de jury zijn muzikaal
en technisch niveau met na
druk. Een gedeelde derde prijs
was voor pianiste Catelijne
Smit (13), AVO-leerlinge van
het Koninklijk Conservatori
um, die een fraaie maar wat al
te serieuze Mozart speelde en
voor violist Joris van Rijn (14)
uit Arnhem met Saint-Saëns.
Als een publieksprijs uitge
reikt zou zijn dan was die ge
wonnen door fluitiste Anke
van der Kooij uit Delft, die
met haar tien iaren al de mid
delbare schoolopleiding volgt
en die op deze finale terecht in
aanmerking kwam voor de
aanmoedigingsprijs. In de cate
gorie voor deelnemers geboren
voor 1 februari 1976 werd
prijswinnaar Bas Verheijden
op de voet gevolgd door ho
boïste Tanja van der Kooy
(15), leerlinge van de AVO-op-
leiding van het Koninklijk
Conservatorium, die bijzonder
muzikaal en expressief een
'Morceau' van Kalliwoda
speelde. De derde prijs was
voor harpiste Wiedke Dirks
(15) uit Amsterdam en de vier
de prijs voor Lieven Sienema
(16) uit Heerenveen die tevens
in aanmerking kwam voor de
prijs van de gemeente Den
Haag. Die prijs, uitgereikt door
wethouder Mevrouw A. v.d.
Berg, werd toegekend voor de
beste vertolking van een Ne
derlandse compositie. Voor de
gelegenheid werd Frank Mar
tin tot de Nederlandse compo
nisten gerekend. Want dat
moet gezegd: de hedendaagse
(Nederlandse) componisten,
met uitzondering van Martin,
kwamen op deze finale niet
aan bod. Mozart, Saint-Saëns,
Handel, Debussy, Liszt en zelfs
een uitgesproken Vervelend
Trio van Reinecke kregen
aandacht, maar verder reikte
de muzikale belangstelling
niet. Het zou een goede zaak
zijn als de organisatie van dit
concours, dat gistermiddag
werd bijgewoond door Prinses
Christina, aan dit manco extra
aandacht zou besteden.
ADRIAAN HAGER
