Hoe 'rechts' wil de PvdA eigenlijk worden? 4 „Bi°l°gen zien het Golfgebied ten onrechte als oninteressant CekUc Commit Politiek Partij Parlement ONBEKEND GEBIED VOOR NATUURWETENSCHAPPERS BINNENLAND FEBRUARI 1991 PAGINA 1 G troonde Thijs Wöltgens op een persconferentie in Nieuws poort. Met grote beslistheid in zijn stem verklaarde hij dat het gedrag van De Visser en Moor absoluut niet door de beugel kon en dat hij daar paal en perk aan had moeten stel- Vreeslijk wel. Zowel De Visser als Moor zijn voor de keus gesteld: óf ze voegen zich naar de meerder heid van de fractie óf ze kun nen vertrekken. DEN HAAG Een Scholten-Dijkman-affaire in de Partij van de Ar beid?! Jazeker. De manier waarop de socialistische kamerleden Piet de Visser en Frans Moor door de leiding van hun partij worden behandeld, ver toont opvallend veel over eenkomst met de wijze waarop in 1983 de dissi denten Jan Nico Scholten en Stef Dijkman het Christen Democratisch Appèl werden uitgedre ven. Er is één verschil. In het CDA was het de keiharde partij voorzitter Piet Bukman die optrad als exorcist. In de PvdA is het de als zachtmoe dig bekend staande fractie voorzitter Thijs Wöltgens die deze rol speelt. Van die 'soft heid' was woensdagavond ove rigens weinig te merken. Als een Limburgse god der wrake Alleen het veelvuldig genip aan een glaasje Brand-bier en een dun laagje zweet op het hoogrode gelaat verrieden dat Wöltgens, in december nog door de parlementaire pers uitgeroepen tot politicus van het jaar. niet zo rustig was als hij wilde lijken. Begrijpelijk. Het moet hem vreemd te moe de zijn geweest dat uitgere kend hij het vonnis moest vel len over twee voormalige strijdmakkers. Waar was de tijd gebleven dat het linkse kwartet Thijs Wöltgens, Elske Ter Veld, Piet de Visser en Frans Moor zich eendrachtig teweer stelde tegen rechtse kampioenen uit hun partij zo als Hans Kombrink en Flip de Kam, die voor 'Oort' waren en die de koppeling tussen lonen en uitkeringen wilden afschaf fen? En nu zat diezelfde Thijs Wöltgens daar om mee te de len dat hij De Visser had aan geraden zich op z'n positie te beraden en dat Moor niet meer namens de fractie mocht spre ken. Dat lijken niet zulke zwa re woorden, maar het zijn het Wat hebben die twee Rijn- mondse PvdA'ers in hemels naam gedaan dat hun zulk een vreeslijk lot beschoren was? Ogenschijnlijk gaat het om hun gedrag in de kwesties rond de Golfcrisis en het Jeugdwerkgarantieplan. Piet de Visser heeft in diverse in terviews verklaard dat de PvdA-fractie door de eigen leiding beduveld is en dat zij daardoor nooit de gelegenheid heeft gehad zich echt te bera den op de vraag of Nederland aan een eventuele Golfoorlog zou deelnemen. Frans Moor heeft niet onder stoelen of banken gestoken dat hij tegenstander is van het ka binetsplan om jongeren, op straffe van het verlies van hun sociale uitkering, te ver plichten een baan te aanvaar den. Zelfs beklom hij deze week twee maal de katheder in de Tweede Kamer om die eigen mening openbaar te ma ken. Volgens Wöltgens heeft Moor zich daarmee in feite buiten de fractie gesteld; die had immers Margot Vliegent- hart als woordvoerder aange wezen. De verwijten van de fractie voorzitter zijn deels terecht. Als volwassen parlementariër had De Visser te allen tijde een discussie in de fractie kun nen eisen over de rol van Ne derland in de Golfcrisis. En Moor zou het, als hij door de fractie als woordvoerder was aangewezen, niet bepaald leuk vinden als collega Vliegent- hart hem in de Tweede Kamer zou tegenspreken. Maar wie het oog uitsluitend richt op de bomen, ziet het bos niet meer De affaires-De Vis ser en -Moor mogen niet los gezien worden van de meta morfose die de PvdA heeft on dergaan sinds zij weer in de regering zit. Dat blijkt alleen al uit het feit dat het 'rechtse' Kamerlid Ad Melkert, die mis schien nog wel meer afwijkt van de officiële partijlijn dan De Visser en Moor, hoger en hoger stijgt in de hiërarchie van de PvdA-fractie. Of het nu gaat om de 'Tussenbalans' of om Saddam Husayn, steeds is het de besnorde yup uit Al- mere die het standpunt van de PvdA uitdraagt. Modder Hoe is dat te rijmen met het feit dat diezelfde Melkert in een handvol interviews heeft verkondigd dat de koppeling tussen lonen en uitkeringen maar moet verdwijnen omdat die toch niet betaalbaar zou zijn? Daarmee sleepte hij het tot nu toe enige echte succes van de PvdA door de modder. Waarom heeft hem dat géén brandbrief opgeleverd van Thijs Wöltgens? Waarom kost te hem dat niet zijn woord voerderschap voor financiële aangelegenheden? Het antwoord is tamelijk een voudig. Geluiden a la die van Melkert kwamen de PvdA wel goed uit. Nu de sociaal-demo craten (zij willen zich liever geen socialisten meer noemen) eindelijk weer in de regering zitten, zijn ze gebiologeerd door de angst die positie weer kwijt te raken. Welnu, in die strategie passen meningen als die van Melkert uitstekend. Dat wekt bij het CDA de indruk dat het wel goed zit met die PvdA. Ook daar blijken nu mensen te zit ten die zich zorgen maken over de gigantische kosten van ons stelsel van sociale zeker heid. En in die strategie passen dus geen meningen van linkse 'diehards' als Piet de Visser en Frans Moor. Die wekken al leen maar wrevel bij het CDA, vooral bij Elco Brinkman, de gedoodverfde nieuwe leider van de christen-democraten, die van de ontkoppeling zijn levenswerk lijkt te willen ma ken. Waarom is de mening van Brinkman over de PvdA zo belangrijk? Omdat Wim Kok een plaatsje hoger wil, wan neer Lubbers in 1994 opstapt. Hij streeft ernaar premier te worden. Voor die promotie is de medewerking van de leider van het CDA bijna onontbeer lijk. Natuurlijk, in theorie is er straks ook een kans op een ka binet van PvdA, VVD en D66. Maar ook in dat geval is het mooi meegenomen, als de soci aal-democraten hun imago van onverantwoordelijke geld- smijters hebben afgeschud. Zo iets doet het ook goed bij libe ralen en Democraten. Gedreven Hoezeer de PvdA momenteel gedreven wordt door dit soort gedachten, blijkt ook uit de houding van Thijs Wöltgens tegenover 'werkschuwe' uitke ringstrekkers. Als het aan de fractieleider ligt kunnen dit soort mensen niet hard genoeg worden aangepakt. Deze kruistocht van Wöltgens heeft staatssecretaris Ter Veld (jaze ker, de ex-kompaan van Wölt gens) al eens gebracht tot drei gen met aftreden, omdat zij geen andere mogelijkheid zag Wöltgens een toontje lager te laten zingen. En wat te denken van Wim Kok? Als de PvdA-leider te genwoordig van zich doet spreken, dan is het door zijn geweeklaag over het gebrek aan medewerking van minis ters om te bezuinigen. Dit alles in de beste stijl van'de CDA'er Onno Ruding, ooit in de PvdA beschouwd als de belichaming van alle kwaad. De berichten over het Tussenbalans-beraad in het kabinet zijn er dan ook naar. Nu lijkt al vast te staan dat de huren extra omhoog gaan, dat het openbaar ver voer en het onderwijs duurder worden, dat er bezuinigd wordt op ontwikkelingshulp en dat ziek zijn als iets ver dachts wordt aangemerkt. Dat zijn allemaal zaken die met name de PvdA-achterban pijn zullen doen. En wat heeft het CDA tot nu toe ingele verd? Vrijwel niets. Ondanks halsbrekende toeren is Wim Kok er bijvoorbeeld nog niet in geslaagd landbouwminister Bukman te bewegen zijn mil jardenbegroting met honderd miljoen te verminderen. Nee, wie aan de boeren komt, die bijna allen op het CDA stem men, komt aan Bukman. Het zelfde kan opgemerkt worden aan het adres van CDA-minis- ter Koos Andriessen van eco nomische zaken. Hij doet wel erg opvallend zijn best de on dernemers, van wie velen lid zijn van het CDA, te ontzien. Dat zal me vandaag een PvdA-congres worden in de RAI te Amsterdam. RIK IN 'T HOUT LEIDEN Dat de gevol gen van de Golfoorlog een ecologische ramp voor dat gebied betekenen, daar twijfelt niemand meer aan. De Iraakse olielozing in zee is de doodsklap voor vele zee-vogels en andere waterdieren. Wat er na de Golfoorlog nog rest van fauna en flora op het land, is veel onduide lijker. „Biologen hebben tot nog toe het Midden Oosten ten onrechte afge daan als oninteressant ge bied". Biologen, natuurwetenchap- pers en andere deskundigen haasten zich te verklaren dat zij „eigenlijk niet zo veel we ten" over plant en dier in het Golfgebied. Voor de weten schap is de regio grotendeels terra incognita. Ja, de Perzi sche Golf. daarvan zijn de be woners algemeen bekend. Net als de al jaren durende vervui ling waaraan die bloot staan overigens. De olievlek die daar is ontstaan na de Iraakse lo zing van miljoenen liters Ku- waytse olie, vormt een bedrei ging voor onder meer zee-vo gels en kustbewoners. Daar kun je dramatisch over doen, maar volgens C. Smeenk, con servator van de afdeling Zoog dieren van het Rijksmuseum voor Natuurlijke Historie in Leiden, moet de jongste aan tasting van het kustmilieu ook niet overdreven worden: „Al tientallen jaren wordt de Golf belast door enorme vervuiling als gevolg van de petro-chemi- sche industrie in Kuwayt. Jaarlijks stroomt er een mil joen liter olie de zee in. Ge woon door lekken, afval of resten. Door milieudeskundi gen werd het gebied op z'n zachtst gezegd al lang als pro bleemgebied beschouwd". Een olieramp is ook al niet nieuw voor het gebied. In 1983 werd de Golf getroffen door de ge volgen van Iraakse bombarde menten op olie-installaties van Iran. Bij de plaats Nowruz stroomden twee miljoen vaten olie in de zee. Conservator Smeenk heeft zich voornamelijk gespeciali seerd in walvissen en dolfij nen. Volgens hem ondervindt wellicht één van de vijf aan- WÊÊÊM Een met olie besmeurde aalscholver in het Golfgebied. „Al tientallen jaren wordt de Golf belast door enorme vervuiling als gevolg van de petro-chemische industrie in Kuwayt". FOTO: AP Links: Een inwoner van Saoedi-Arabië on derzoekt een door de olie omgekomen aalscholver. Naar verwachting lieten dui zenden vogels het leven na de olielozin gen afgelopen week. wezige dolfijnensoorten schade van de olievlek: de Buitrug- dolfijn. Dit dier leeft in ondie pe kustwateren. Een grote sterfte zou op wereldschaal echter geen onoverkomelijk probleem zijn, zegt Smeenk. De dieren leven zeer wijdver spreid over de wereld. Verder vreest Smeenk voor de zeeschildpadden die zich in de Golf ophouden. Zij leven op kleine eilandjes bij de grens tussen Kuwayt en Saudi-ara- bie. De Soepschildpad (heet echt zo) en de Karetschildpad, die vaak bejaagd wordt voor zijn schild leggen hun eieren in het zand. „Die eieren ko men nu uit onder de olie. Het is duidelijk dat de jonge schild padjes het komend seizoen niet zullen overleven. Het schoon- scheppen van de stranden zal op korte termijn wel niet ge beuren", aldus Smeenk. En natuurlijk zijn daar nog de vogels. Deze week werden op televisie en foto's beelden ver toond van met olie besmeurde futen, reigers en aalscholvers. Toch wil Smeenk enige reser- SUSKEENWISKE DE MYSTERIEUZE MIJN (c) Standaard Uitgeverij/Wavery P ves houden bij conclusies daar uit. Ook de milieu-berichtge ving uit de Golf zou deze da gen weieens aan censuur en manipulatie onderhevig kun nen zijn. „Beelden van met olie besmeurde vogels hoeven niet veel te zeggen. Het is niet honderd procent zeker dat ze uit het Golfgebied afkomstig zijn. Ten tijde van de Viet- nam-oorlog werden ook veel televisiebeelden vertoond over de ontbladering door chemi sche wapens. Sommige beel den bleken gewoon opnamen van bomen die door het jaar getijde kaal waren". Steltlopers Volgens Cor Smit, medewer ker van het Rijks Instituut voor Natuurbeheer (RIN) op Texel, is het Golfgebied van belang voor vogelsoorten die ook op de Nederlandse Wad den worden aangetroffen. In het oorlogsgebied bevinden zich naar zijn schatting één a twee miljoen steltlopers, zoals plevieren en strandlopers. „Op wereldschaal zijn dat vrij zeld zame vogels, maar ik ben wat huiverig om met de geringe hoeveelheid informatie die er nu bestaat al te gaan roepen dat vogelsoorten met uitster ven bedreigd worden", zegt Smit. Sterfte onder de vogels in de Golf is in Nederland nauwe lijks te merken, denkt Smit. De steltlopers uit de Golfregio zijn vaak wintergasten. Ze zijn vooral afkomstig uit Noord- Afrika en op trektocht naar Centraal Siberië. Andere veel voorkomende en permanent verblijvende vogelsoorten in de Golfstaten zijn roodsnavel- keerkringvogels, pijlstormvo- Over de flora en fauna in de binnenlanden van Irak en Ku wayt tasten Nederlandse des kundigen vooralsnog in het duister. G. van Wirdum van het RIN in Leersum deed een tiental jaar geleden onderzoek naar de relatie tussen water huishouding en plantengroei in Jemen. Volgens hem is het niet alleen vanwege de oorlog moeilijk om informatie te krij gen uit de Golfregio, de we tenschap heeft te lang weinig interesse getoond voor het ge bied. „Zeker is dat er ook vóór de oorlog al een hele hoop ba sisbelasting en -ellende be stond. waar wij eigenlijk nooit bij stil hebben gestaan. Bij het woord woestijn denken wij westerlingen toch vaak aan droge zandvlaktes waar geen hond leeft. De werkelijkheid is heel anders" De woestijn is volgen hem ui terst kwetsbaar gebied. „Woes- tijnplanten hebben vaak grote ondergrondse wortelstelsels, terwijl aap de oppervlakte slechts een klein beetje be groeiing zichtbaar is. Onder gronds ontstaan zo hele oer wouden. Bommentapijten en tanks kunnen die wortelstel sels volledig ruineren. Namen kan ik niet direct meer noe men, wel gaat het meestal om laagblijvende struikachtigen. Het zijn vaak ontzettend oude planten, net als in Nederland se duingebieden. De oorlog kan een natuurhistorie van duizenden jaren in korte tijd vernietigen. Het belang van de flora in woestijngebieden is vooral voor de plaatselijke bevolking groot, zegt Van Wirdum. Die FOTO: AP leeft van veeteelt, en zonder plantengroei kan vee niet le ven. Daarnaast kan schade aan de wortelstelsels van planten ook gevolgen hebben voor de grondwaterstromingen en wa terhuishouding ter plekke. Woestijnvossen Volgens conservator Smeenk van het Rijksmuseum voor Natuurlijke Historie in Leiden is over het dierenleven in de woestijngebieden weinig be kend. „Het land staat te boek als oninteressant woestijnge bied. Opvallend is wel een vrij kleine populatie woestijnvos sen, of Fenneks. Oorspronke lijk zijn ze afkomstig van het noordelijk gedeelte van de Sa hara, daarnaast leven ze alleen in Kuwayt. Het gaat om een kleine groep, waarvoor we nu zeer moeten vrezen". Verder leeft in Kuwayt volgens Smeenk „een interessante po pulatie Perzische Gazellen en Dorcas-gazellen", wat echter vrij algemene diersoorten zijn. Curieuzer is de grensstreek tussen Irak en Iran. Hier be vinden zich grote moerassige gebieden, die echter ook al to neel waren van de achtjarige oorlog tussen de twee landen. Volgens Smeenk is het gebied zeer belangrijk voor vogels: eenden, reigers. Daar leven ook Moeras-arabieren op drij vende huizen. Sinds de eerste oorlog met Iran heeft Smeenk echter nooit meer iets over deze bevokingsgroep verno- Dat oorlog niet alleen maar negatieve invloeden hoeft te hebben op de omgeving, blijkt wel uit een voorbeeld dat Smeenks onlangs hoorde. Vrij recent werd in een bom-krater in Iran een nog onontdekte Gekko (hagedis) gevonden. Het beest leefde daar prima in. Volgens Smeenk bestaat er in de natuurwetenschap nog veel te weinig kennis over het Mid den Oosten. Hoe onterecht dat is blijkt volgens hem uit de in teressante vondsten die de laatste jaren zijn gedaan. „Zo is in Israel enkele jaren geleden een vos ontdekt waarvan tot dan toe werd aangenomen dat die zich alleen in Pakistan vertoonde. Ook een Luiaard populatie bestaat nog niet zo lang officieel in Israël. Onder zoekers ontdekten de groep nadat men schade bij geiten constateerde. Hetzelfde geldt voor een soort Woestijn-Bosuil, die tot nog toe enkel in Noord- Afrika was gezien, maar nu ook in Israel". Toeristische boekjes over Ku wayt, vooral bedoeld voor westerse werknemers in de bagger- en olie-industrie, ver melden zo'n vijftigtal zoog diersoorten. Genoemd worden- onder meer woestijnvosjes en woestijnmuizen. De rijkste va riaties bevinden zich in gebied dat meer hellingen vertoont. Ook de Honingdas (die bijen eet, die op hun beurt weer al leen in bloemrijke gebieden kunnen leven) en hagedissen worden genoemd. Dat sommige van die dieren hinder of zelfs schade zullen ondervinden van het huidige oorlogsgeweld in de Golf, is zeer waarschijnlijk. Geen en kele wetenschapper durft ech ter een uitspraak te doen over mogelijke cijfers of over gevol gen voor de populaties aldaar. Veel hangt ook af van het ver dere verloop van de oorlog. Oliebranden zouden wellicht de temperatuur regionaal en kele graden kunnen verlagen, wat gevolgen heeft voor de plantengroei. Volgens een woordvoerder van de Werk groep Noordzee zouden oog sten vernietigd kunnen wor den doordat uitgeregende roet de bodem plaatselijk ernmstig doet verzuren. Gebruik van chemische wapens in de regio heeft vermoedelijk dezelfde catastrofale gevolgen voor het dierenleven als voor de mens. Er staat de natuurwetenschap nog een grote taak te wachten. JEAN-PIERRE GEELEN ,te 35 Ziek is ziek Eerlijk gezegd heb ik niet te klagen. Leuke baan, leuke collega's, leuk salaris. Dat is het probleem niet. Maar ik z een beetje gammel in elkaar. De huisarts zegt dat ik er nieiv aan kan doen. het heeft met mijn genen te maken. Er is t waarschijnlijk eentje geweest die in den beginne zomaar voor zichzelf is begonnen. Van mijn familie heb ik het ik elk geval niet. Mijn ouders moest je omkappen voor ze een dag in bed wilden blijven En opa van vaderszijde was ook al zo'n type. „Jongen, toen, ik nog werkte had je geen tij\ om te zeuren zei hij altijd. Hij werkte zeven dagen per week. Is toch nog tachtig geworden. Dat ene spontane DNA- onderdeeltje van mij had daas geen zin m. Dat vindt het we leuk als ik af en toe stevig verkouden word, een griepje krijg, me eens een paar dagei rot voel of het gewoon niet meer zie zitten. Dat gen neem\ V€ het niet zo nauw. Lichamelijk psyschisch, je kunt het zo gek niet verzinnen of ik heb er op. z'n tijd wel last van. Begrijp me goed, ik zeur niet. Ik heb leuk werk, leuke collega's en een leuk salaris. Maar af en toe speelt dat ene gen ineens op. Dan zit ik dicht ga ik zweten, moet ik een dagje thuis blijven. 'Ziek maai-, goed uit', zeggen mijn collega' altijd liefdevol. Maar de volgende dag is het zwieberigt gevoel in de benen alweer verdwenen, kan de maag we een beschuitje verdragen en zeg ik tegen mijn vrouw dat ïÉJ morgen maar weer ga werken Het komt, laat ik niet overdrijven, misschien drie keer per jaar voor. Dat ik één of twee dagjes genetisch word gemanipuleerd. Mijn schuld niet, zegt de huisarts. Niet moeilijk over doen, zeggen mijn collega's. Die hebben mooi praten, want zij gaan volgende maand een weekje naar Florida op kosten van d baas. Omdat ze een jaar niet ziek zijn geweest. „Bestrijding Ziekteverzuim stond er boven het memo dat we een tijdje geleden op ons bureau vonden. Wie zich een jaar lang niet had ziek gemeld kreg zomaar een weekje compleet verzorgd zonnen aangeboden. Mijn baas heeft daar een handje van. Vorig jaar kreeg iedereen duizend gulden extra, handje contantj Voor mij is dat niet weggele. Maar dit jaar leek het waarachtig toch te lukken. He gen had me bijna een jaar me rust gelaten, totdat de vlucht naar Florida moest worden geboekt. Prompt schoot m 'n hoQfd vol. En m 'n buik leeg. „Ja joh, jammer, maar voor jou geen vakantie", zei mijn baai toen ik me twee dagen later weer fit meldde. Hij vond het zelfs een beetje zielig, omdat Ut de afgelopen jaren op die manier al heel wat ben misgelopen. Ik heb voorgesteld voortaan maar vakantiedagen op te nemen als ik ziek ben. Kon niet. Ziek is ziek, vindt mijn baas. En als ik die reis nou eens zelf betaal? Ziek is ziek. Met mijn baas valt niet te spotten. Het gaat hem om het ziekteverzuim. Dat moet terug. Al die mensen die zeggen dat ze ziek zijn en thuis voor de buis een baaidag zitten op te nemen, daarmee moet het maar eens afgelopen zijn. Dat kost veel te veel geld. En straks word je d'r misschien nog arbeidsongeschikt van ook. Piepende wagens kruien het langst, zeg ik altijd, maar hij wil het niet horen. Bel dan eens met m'n huisarts, die kan je wel uitleggen hoe het zit. Nou, dat kende-die wel, die verhalen van huisartsen. Ik heb niets te klagen over m'n huisarts. Hij wilde wel wat pillen voorschrijven, zodat JM ik kon blijven werken als ik hl niet zo jofel voelde. „En als Vc J( je last van je hart mocht krijgen, dan bel je maar hoor, daar heb ik ook wel iets voor" Aardige man. Hij sleept me ei het komende jaar wel door. Als ik nou probeer in mijn vakantie ziek te worden en verder op tijd een paar pilletjes slik, moet het kunnen Dat zou fijn zijn, want wie he komend jaar niet ziek wordt, mag aan het eind daarvan op kosten van de baas een week

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 4