De aantrekkingskracht van God' ÊeldóeSoiwcwi brieven van lezer! «idaeSoma/nt Evangelische school voorspelt radicale oplossing kerk wereld Handen DE ROEPSTEM VAN GOD' OVER NIEUWE RELIGIEUZEN Amerikaanse aartsbisschop wil gehuwde mannen als priester President van Litouwen vraagt Vaticaan om hulp beroepingen Israël en de Golfcrisis HOE LANG MOETEN WE NOG ALS DE DOOD VOOR DE LIEFDE ZIJN? £cidóe6ouui/nt GEESTELIJK LEVEN/OPINIE ZATERDAG 12 JANUARI 1991 PAGI1II AMERSFOORT Het be stuur van de Evangelische Hogeschool in Amersfoort zegt een radicale oplossing voor het bestuursconflict te hebben gevonden. In de loop van vandaag wordt die oplos sing bekend gemaakt. Het conflict bereikte vorige week zaterdag zijn hoogte punt toen drie directieleden en een docent werden ge schorst. De hele week is druk uitgeoefend op het bestuur om het aangezegde ontslag in te trekken. Directie, een aantal docenten, de raad van toe zicht en advies en vrijwel alle studenten eisen dat het be stuur opstapt. Het zou zich schuldig hebben gemaakt aan wanbeleid, wanbeheer en woordbreuk. Het bestuur heeft vergaderd van gistermiddag vier uur tot 's avonds negen uur. Voorals nog is de inhoud van het be stuursbesluit „volstrekt ge heim", aldus penningmeester F. Kerkhof. „Eerst willen we directie en de raad van toe zicht en advies spreken. Zij kunnen niets aan ons besluit veranderen. We denken ech ter een volstrekte, radicale oplossing te hebben gevon den", aldus Kerkhof. We beseffen de waarde van het water pas als de bron is door Marinus van der Berg Nu we zovaak horen over mis- hand-eling, wil ik eens een moment kijken naar mijn han den en mediteren over han den. De aanleiding daartoe was een eeuwenoud wand kleed. Ik zag het op de INCA- Perü tentoonstelling in Brus sel. Een wandkleed met drieëndertig handen. Allemaal verschillend. Er zijn momenten waarop je voor handen extra gevoelig bent. Als je hulpbe hoevend bent en je moet je la ten wassen. Je voelt dan het verschil tussen gewassen wor den en schoongemaakt wor den. Of handen die poedelen, zei iemand. Je voelt de han den die aandacht en zorg uit stralen. Als je verdrietig bent kun je getroost worden door een hand op je schouder. Maar ook weer niet altijd en door zomaar iedereen. Het is ook een kunst om dan juist je handen thuis te houden. Soms kun je het verlangen hebben om ingewikkeld te worden in een doek vol tedere handen, zonder dat je verstikt raakt. Als je innerlijk koud bent, kan een hand je verwarmen. 'Op mijn leeftijd," zei een hoogbe jaarde, „word je alleen nog maar beroepshalve aange raakt.' Ze verlangde naar een spontane aanraking. Dat doet de hand: ze raakt aan, ze raakt je. Niet alleen de huid maar ook de ziel: je binnenkant. Wie on gewenst is aangeraakt kan lange tijd achterdochtig wor den en iedere te dichtbije be nadering afweren. Er wordt wel eens gezegd: 'je kunt een stervende altijd nog de hand vasthouden.' Dat is niet altijd waar. Niet ieder wenst dat. Soms moet een naaste aange moedigd worden om de hand los te laten, opdat de sterven de kan gaan. Het luistert alle maal nauw en persoonlijk. Voor velen zijn handen het symbool voor liefde, voor ver trouwen. Bij een uitvaart willen kinderen, of vrienden, of bu ren soms de overledene dra gen, begeleiden. Zoveel spre kender is dat, dan wanneer het door beroepsdragers ge beurt. Bij een geboorte ont vangen ouders soms een beeldje van twee handen met in de palm van die handen een kindje. De handen be schermen, geven warmte en veiligheid, maar zijn ook open. Ze laten het kind vrij opdat het zichzelf kan worden. De handen op het oude wand kleed doen me ook denken aan de 'geloofsbelijdenis' die Ton Oostveen beschreef na dat hij wist dat hij ongenees lijk ziek was. 'God is beeld spraak, en elk beeld laat zich vervangen door een ander. Mij is het beeld van handen het dierbaarst. Handen, die je uit de wieg tilden toen je nog een baby was. Handen die je ondersteunden toen alle hoop verloren leek. Handen, hou vast, hoop. De oude trefwoor den van bijna elke godsdienst luiden: geloof, hoop en liefde. Liefde heb ik via al die handen in overstelpende mate erva ren. Bij zoiets als God stel ik me graag vooral handen voor, waaruit je nooit meer vallen kunt. Aan mijn leven mag een eind komen, maar die handen zijn eeuwig.' Tot zover enkele fragmenten uit twee prachtige pagina's over de betekenis van handen in dit boek van Ton en Fieke Oostveen: 'Haast om jong te worden', Amsterdag 1990. De handen op dat eeuwen oude doek, allemaal unieke handen, zijn door al die eeu wen heen bewaard om nu en in de toekomst gezien te wor den. Misschien wel om niet te vergeter\ dat we handen heb ben om lief te hebben, dat we handen hebben om open te maken en te leven als ontvan kelijke mensen. En soms heb ben we alle reden om handen te ballen tot vuisten als pro test tegen mis-hand-eling. En soms knijpen we ze dicht uit onmacht of woede en verdriet, maar steeds weer met dat verlangen naar handen die open en lief zijn. Handen die weten wat delen en geven is en de kunst van het ontvan gen verstaan. Bertus Bus: „Ik zou de melaatsen van deze tijd welkom heten in Zuster Ruth Nagtzaam (r): „Ik zie er veel vrouwelijker uit dan vroeger", mijn huiskamer". FOTO: VPRO FOTO: VPRO De roepstem van God. Documentai re. VPRO-televi9ie. Nederland 2 om 22.37 uur. Zondag. HILVERSUM Bertus Bus, een fabrieksarbeider die na eenentwintig jaar capucijner wordt; Ruth Nagtzaam, een feministe die op aswoensdag geroe pen wordt tot God en dr. C. Struyker Boudier, een professor die na de dood van zijn vrouw, met een parochie wil trouwen. Dit drietal staat centraal in de VPRO-documentaire 'De roepstem van God' Het is een openhartig werk stuk geworden, waarin vooral de motivatie van het drietal om voor God te kiezen uit de doeken wordt gedaan Het zijn drie heel verschillende karakters en in de verschillen tussen de personen ligt de kracht van deze documentaire verscholen, want filmisch is het geheel in een uiterst sober jasje gestoken. Voor de fami lie en vrienden van zuster Ruth zal de documentaire een pijnlijk tintje hebben. Wat zij namelijk niet mochten, lukte de documentaire-filmers wel: (met toestemming) een kijkje nemen in haar cel. Respect Producent Ymke Kreiken zocht in november 1989 con tact met de 'hoofdrolspelers' om van januari tot en niet juni vorig jaar op verschillen de tijdstippen met het drietal van gedachten te wisselen en ze te volgen op hun weg naar een leven als religieuzen. Ymke: „Voor wie ik vooral respect heb, is voor zuster Ruth Nagtzaam. Wat ik mij namelijk bijna niet kan voor stellen, is dat je zo'n stap zet. Ik ben echt gaan geloven in de kracht van een roeping. Ruth is nog heel jong (30), heeft maar vier dagen per jaar vrij en mag alleen onder de maaltijden met de anderen praten. Ze heeft echt haar persoonlijkheid opgegeven". Klooster Voor de VPRO de documen taire op het scherm mocht brengen, is het kant-en-klare produkt eerst in het klooster afgedraaid. Ymke: „Ze waren er heel blij mee. Ruth was na melijk nogal bang dat kijkers haar persoon met ijdelheid en grootspraak in verband zou den brengen, maar daarvan is geen sprake". Het plan voor de documentai re is afkomstig van mede-sa mensteller Wim Schepens. „Hij heeft een aantal ooms die in het klooster zitten. Wat hem vooral boeide was hoe een mens tot die keuze komt". Tijdens het maken van de do cumentaire voerde het pro- duktieteam tijdens de pauzes heel andere gesprekken dan bij andere programma's. „Het is niet zomaar een documen taire die je maakt Je bouwt een band op met die mensen. Het is allemaal veel minder vluchtig dan andere reporta ges. Wij hebben ook nog steeds contact met het drie tal". Gelukt Het team is blij dat ze de do cumentaire zó konden maken. „Er zijn niet zo heel veel or des waar je zo maar kunt bin nenstappen. Bovendien viel het niet mee mensen te vin den die wilden meewerken". Een van de bereid willigen, Bertus Bus wilde na eenen twintig jaar fabriekswerk te hebben gedaan Zich, evenals Fransicus dienstbaar opstellen voor de mensheid. Thuis, maar ook op de fabriek blijkt Bertus een buitenbeentje te zijn. „Ja, in mijn lunchpauze ben ik meestal met de litera tuur van Franciscus bezig. Ik verlang echt naar het werk in de geest van de Franciscanen. Het liefst ging ik als pater ca- pucijn in Amsterdam werken. Ik zou de melaatsen van deze tijd welkom heten in mijn huis, aidspatiënten en drugs verslaafden, dus". Bus zegt dat hij zich altijd tot het ambt aangetrokken heeft gevoeld. „Hoewel we thuis rooms-katholiek waren, werd er niet zoveel aan gedaan Ik 'was de enige die naar de kerk ging" Beslissing Zuster Ruth Nagtzaam, die in december de tijdelijke gelofte heeft afgelegd en over drie jaar een definitieve beslissing zal moeten nemen, vertelt dat ze zich hevig heeft verzet te gen haar roeping. Maar op as- woensdag, foen ze in de kerk de priester hoorde zeggen 'be keert u, want het rijk Gods is nabij', sloeg er bij haar iets in als een bom. „Ik was hele maal van slag. Zoals ik het vertel, klinkt het misschien als een verliefdheid. Het heeft inderdaad alles met liefde te maken, maar anders dan de verliefdheid op een jongen. Dit was diepgaander. Die lief de is zo groot, daar is geen barrière tegen opgewassen. Een week voor mijn intrede zei ik nog tegen een vriendin: ik ben hartstikke gek. Waar begin ik aan" Habijt Dat zij de hele dag in een ha bijt rondloopt, betreurt Ruth geen moment. „Het geeft aan dat ik een bepaalde beslissing heb genomen. Ik zie er overi gens nu veel vrouwelijker uit dan vroeger. Voor mijn intre de had ik een jongenskop, droeg ik een spijkerbroek en had ik geitenwollensokken Dr. Struyker Boudier was full-time hoogleraar. Na het overlijden van zijn vrouw werd de roep priester te wor den steeds sterker. „Ik wil met een parochie trouwen lie ver dan mij blijven bezighou den met de administratieve rompslomp van de universi teit", laat hij weten. „Als je zoals ik alleen zit, mijn twee kinderen zijn de deur uit, dan wil je wel eens een nieuwe stap in je leven zetten. Gelei delijk aan ben ik toen over het priesterschap gaan naden ken". Nu is hij vooral pastor; zijn universitaire baan is da nig ingekrompen. „Of mijn vrouw verbaasd zal zijn dat ik priester ben geworden? Nee, ik geloof het niet". HANS PIËT Aarts bisschop R. Weakland MILWAUKEE Het te kort aan priesters is vol gens aartsbisschop Rem- bert Weakland van Mil waukee zo groot dat de Rooms-Katholieke Kerk de wijding van gehuwde mannen in overweging moet nemen. Als het no dig mocht blijken, dan zal hij een gehuwde man aanwijzen een parochie te leiden en toestemming van de paus vragen om deze man te wijden. Mgr. Weakland, die dit deze week in het bisdomblad van Milwaukee schreef, noemde gehuwde priesters de enige uitweg uit de huidige proble men. Gezonde parochies drei gen anders zonder priester te komen zitten. Paus Johannes Paulus II heeft bij herhaling verklaard dat hij tegen de wijding van gehuwde priesters is. Eind ok tober zei hij in zijn slottoe spraak tot de bisschoppensy node over de vorming van priesters dat „zulke voorstel len niet in overweging moeten worden genomen". Zij worden vaak geopperd „in het kader van een systemati sche, vijandiggezinde campag ne tegen het priestercelibaat". De Braziliaanse kardinaal Aloisio Lorscheider, aartsbis schop van Fortaleza, maakte tijdens de synode bekend dat de paus wel had ingestemd met de priesterwijding van twee gehuwde mannen, bei den al op leeftijd. Dezen had den bovendien der celibatair te zullen leven, voorzover ze deat al niet de- Dat is geen voorbeeld voor ons, aldus aartsbisschop We akland. Het gaat hem om ge zonde gehuwde mannen. Een woordvoerder van het bisdom Milwaukee zei dat de brief bedoeld is om commentaar van het bisdom en van het Vaticaan uit te lokken. Eind vorig jaar kreeg Weak land geen eredoctoraat van de rk theologische faculteit van de universiteit van Fribourg. Het Vaticaan had hiervoor geen toestemming gegeven na pressie van anti-abortusgroe pen in de Verenigde Staten. Mgr. Weakland had in het voorjaar gezegd dat in zeer bijzondere gevallen een rooms-katholiek op grond van zijn geweten abortus niet per se hoeft af te wijzen. ROME President Vitautas Landsbergis van Litouwen heeft met het oog op de moeilijke situatie in Vilnius en de aanwezig heid van Sovjettroepen in Litouwen het Vaticaan en de demo cratisch geregeerde landen om politieke hulp gevraagd. Dat heeft hij gezegd in een vraaggesprek met de Italiaanse krant Corriere della Sera. De internationale gemeenschap moet erkennen dat op het grondgebied van Litouwen niet de grondwet van de Sovjetunie maar die van Litouwen geldt, meent Landsbergis. Ook ver wacht hij steun van buitenaf voor het standpunt dat de Sovjet- wetten geen geweld in Litouwen rechtvaardigen. In het geval van een militaire bezetting zal de bevolking tot burgerlijk ongehoorzaamheid worden opgeroepen. Gewapend verzet is volgens Landsbergis zinloos. Nederlandse Hervormde Kerk Beroepen te Grootegast en Doezum mw. G.C Eppink te Wlnsum en Baard en Oosterlittens Beroepen te Hattem G. de Fljter te Siddeburen en Wagenborgen; te Katwijk (deelgem. De Rank) mw. C.K.J. Rog-Pronk, kand. te Scheveningen, die dit beroep heeft aangenomen. Bedankt voor Nieuw-Vennep L.F. de Graaft te Nieuwveen. Gereformeerde Kerken vrijgemaakt Beroepen te Heemse J.R. Visser te Urk. Evangelisch Lutherse Kerk Aangenomen naar Beverwijk (part time) mw.drs. G.F Rohrmoser te Al- mere en Lelystad. Baptisten Gemeenten Bedankt voor Emmen P. Wljchers te Enschede. NOTITIE VOOR R-K GEESTELIJKE VERZORGING 'Militaire macht VN versterken' ROTTERDAM Versterking (in militair opzicht) van de Ver enigde Naties verdient in rooms-katholiek perspectief de hoog ste prioriteit. Er moeten voldoende militaire middelen ver schaft worden om zodoende niet alleen politieke sanctiemidde len toe te kunnen passen, maar ook militaire. Dat zijn enkele gedachten uit een nota getiteld: 'Aspecten van een morele beoordeling inzake militaire interventie in de Golf crisis'. Auteur is Fred van Iersel, studiesecretaris van het r.-k. Militair Pastorcaal Centrum in Amersfoort. Mgr. drs. R. Ph. Bar, bisschop van Rotterdam en bisschop voor de Nederlandse strijdkrachten, heeft de nota doen verspreiden onder belang hebbenden. De bisschop schrijft in de aanbiedingsbrief dat de nota is bedoeld als ondersteuning van het bezinningsproces dat de r.k. geestelijke verzorging doormaakt met betrekking tot de morele aspecten van de Golfcrisis. In de nota wordt onder meer gewezen op de rooms-katholieke nadruk op supra-nationaal gezag; sinds 1945 pleiten alle pausen bijvoorbeeld voor de instelling van een universele politieke macht. MeT uitzondering van Irak bereidt geen enkel land Midden Oosten zich zo ernstig voor op de steeds dreigt ssc oorlog rond Kuwayt als Israël. Dat is te meer het geval if' hernieuwde dreiging met geweld tegen Israël, die Irak I j*a, geuit bij de mislukte besprekingen deze week in Genèv honderden joodse Russen die elke dag in Tel Aviv ai men, belanden in een land waar een oorlogspsychose hi 3 Aan de volkomen verbouwereerde Sovjet-immigranten den onmiddellijk na aankomst gasmaskers uitgedeeld oi wapend te zijn tegen een mogelijke Iraakse aanval mei ISRAËL wacht die aanval fatalistisch af. De dreiging een Iraakse wanhoopsaanval op Israël, in een poging Saddam Husayn de joodse staat bij de oorlog te betrekkt zo het Arabische front tegen Irak te splijten, wordt mi dag reëler. Met zijn hardnekkige houding poogt Saddam sayn de overlevingskansen te rekken van zijn regime, zijn clan, van zijn familie en van zichzelf. Hij is een het nauw en die kan rare sprongen maken. VANAF het begin van het Golfconflict heeft Israël Washington de raad gekregen zich gedeisd te houden, moest buiten het conflict blijven om een Arabische co tegen Irak mogelijk te maken. Die tactiek heeft gew j Maar desondanks is duidelijk dat Israël wel degelijk ee trokken partij is. Nog meer dan Saoedi-Arabië of E{ jj wenst Israël de verdwijning van Saddam Husayn vai a Midden-Oostentoneel en de totale vernietiging van zijn logspotentieel. ISRAËL heeft al eens op eigen houtje ingegrepen om it Iraakse atoomdreiging af te wenden. In 1981 vernietigde raëlische gevechtsvliegtuigen de kernreactor van Osirak het aan Israël lag zou het die preventieve aanval willen halen, maar dan op veel grotere schaal, om het militair tentieel van Irak uit te schakelen. Pas dan zou Irak niet ger een bedreiging vormen voor Israël. OVERIGENS heeft Saddam Husayn er alles aan gedaa raël bij het Golfconflict te betrekken. In antwoord Amerikaanse militaire opbouw in de Arabische woi poogde hij op 18 augustus al de kwestie-Kuwayt te kopp aan de Palestijnse kwestie. Er komt geen oplossing voor wayt als er ook geen oplossing komt voor het conflict Israëliërs en Arabieren, zo betoogde Saddam Husayn. HOEZEER hij tot nog toe bij die stelling is gebleven overduidelijk uit de verbijsterende monoloog die Iraks ter van buitenlandse zaken, Tareq Aziz, in Genève afsta afloop van het mislukte overleg met de Amerikaanse ter Baker. Aziz noemde Kuwayt niet één keer, maar voortdurend over de betrokkenheid van Israël bij het conflict. Israël en de VS verzetten zich vanzelfspreken terecht tegen een dergelijke koppeling, evenals de Eun bondgenoten van de VS. Maar toch is het idee velen nie genegen. DaT is het duidelijkst gebleken uit een van Parijs afko ge suggestie, die is overgenomen door sommige EG-mini van Buitenlandse Zaken op hun bijeenkomst in Luxem Die suggestie houdt in Saddam Husayn een internati conferentie „over alle problemen van het Midden-0( aan te' bieden als hij gehoor zou geven aan de resolutjlL de Veiligheidsraad door zich terug te trekken uit KI Hoe het conflict in de Golf ook verder verloopt, voorB blijft er een levensgroot risico aan verbonden. m Brieven graag kort an duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonc stukken te bekorten. Maffiapraktijken „We hebben lang onze mond gehouden, te lang misschien", zei KNOV-voorzitter Kam- minga deze week over de toe nemende intimidatie van win keliers door criminelen. Met als voorlopig dieptepunt vorige week de moord op een snack bar-eigenaar. Dat Kamminga deze kwalijke ontwikkeling aankaart en vraagt om daad krachtige bestrijding ervan is natuurlijk terecht. Waa hij, wetende welk een omt de maffiapraktijken hë aangenomen, niet eerder de bel heeft getrokken, ze er echter niet bij. Als het omdat hij het als public trekkend nieuwtje wilde waren voor zijn nieuwjaan spraak, heeft hij niet schien' maar 'zeker wetei lang zijn mond gehouden. A.M. Dullaart, DEN HAAG. Zolang er geen medicijn is, blijft aids als een zwaard van Damocles boven de liefde hangen Daarom mogen we niet rusten voor we de race tegen aids gewonnen hebben En dat kost tijd Maar ook geld. Hoe eerder hoe AIDS FONDS: GIRO 8957 beter. Nu dus. isio Uitgave Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden Telefoon: 071-122 244 Postadres: Postbus 11, 2300 AA Leiden Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 uur Nabezorging Telefoon: 071 - 122 248. van ma. t/m vr van 18.00 tot 19.00 u op za. van 14.00 tot 15.00 uut Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.) Bij automatische betaling Bij betaling per acceptgirokaa per maand 25,70 per maand t per kwartaal f. 76,60 per kwartaal f. per jaar 294,30 per jaar f Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en tarieven over advertenties tel 071 -122 244 Telefax voor uitsluitend advertenties 071 -134 941 Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702 Bankiers AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK NV 663 050

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 2