IKON brengt
unieke serie
treinlectuur
Schilderijen uit het bezit
Marcos brengen miljoenen op
Project rond Mauricio Kagel gaat goed van start
Trage Zauberflöte
Peter Faber voorgedragen
voor toneelprijs Louis cT Or
Programma's voor
een breed publiek
op twee zenders
Korte Stukken: geknoei en gedreven kunstbeoefening
KUNST/RTV
QeidóaQowixvnt
ZATERDAG 12 JANUARI 1991 PAGINA 19
NCRV zendt 'Nacht
van de vrede' uit
HILVERSUM De NCRV organiseert
maandagavond en -nacht een 'Nacht voor de
vrede" in de de Rotterdamse Doelen. De bij
eenkomst. die live wordt uitgezonden op ra
dio en televisie, moet aansluiten op de vele
wakes en gebedsbijeenkomsten door gelovi
gen
in het hele land in verband met het aflo-
)en van het VN-ultimatum op 15 januari. Dit
.ïeeft de NCRV gisteravond meegedeeld. Het
programma wordt uitgezonden via Neder
land 1 en Radio 5 vanaf acht minuten over
elf. De kerken in ons land verlenen mede
werking aan de uitzending. Zo levert ds. W
van der Zee, secretaris van de Raad van
Kerken een bijdrage leveren. De acteur
Henk van Ulsen verleent eveneens zijn me
dewerking.
NEW YORK Voor het onver
wacht hoge bedrag van bijna 15,4
miljoen dollar zijn gisteren bij het
veilinghuis Christie's in New York
97 schilderijen uit het bezit van de
overleden Filipijnse dictator Fer
dinand Marcos en zijn vrouw
Imelda verkocht.
De kunstcollectie hadden zij illegaal met
staatsgelden en deels met hulp van de
Saudische zakenman Adnan Khashoggi
verworven. Het oude Engelse tafelzilver
van het Filipijnse echtpaar dat in 1986
naar Hawaii werd verbannen, was don
derdag al voor 4,9 miljoen dollar ge
veild. De opbrengst van beide veilingen
zal worden gebruikt voor landhervor
mingen in de Filipijnen en slachtoffers
van natuurrampen in de archipel. De
hoogste prijs, 2,3 miljoen dollar, werd
betaald voor een schilderij van El Greco
'De kroning van de jonkvrouw'. Het
werk kwam in handen van de New
Yorkse kunsthandelaar Stanley Moss.
Het Italiaanse ministerie van cultuur
goederen betaalde 1,65 miljoen dollar
voor Raffaels 'Heilige Katharina van
Alexandria", dat in het Uffizi-museum
van Florence zal worden tentoongesteld.
Het Schönbergensemble o.l.v. Rein-
bert de Leeuw m.m.v. leden van
Slagwerkgroep Den Haag en Lieuwe
Visser; het Mondriaankwartet met
werken van Kagel. Van Baarenzaal,
Koninklijk Conservatorium Den
Haag. Gisteren
Gisteren is het project dat het
Haagse Koninklijk Conserva
torium rond de Argentijns-
Duitse componist Mauricio
Kagel heeft georganiseerd
goed van start gegaan. Don
derdag klonk tijdens een ope
ningsbijeenkomst al een voor
proefje op het gebeuren in de
vorm van zijn Derde strijk
kwartet, dat gisteren herhaald
werd.
Als Kagel zich moet houden
aan regels die door de traditie
zijn gevormd, lijkt het alsof hij
zijn ideeén niet goed genoeg
tentoon kan spreiden. Een
strijkkwartet schrijven kan
dan een uitdaging zijn, maar
zijn Derde is in vergelijking
tot de andere werken die op
het programma stonden min
der sterk. Kagel probeert hier
zijn masker af te zetten, en iets
te maken dat niet in de eerste
plaats cynisch is en de muziek
geschiedenis in een grappig
daglicht zet. Pure Kagel
zweemt naar van alles en nog
wat; Mahler, Sjostakovitsj in
de neurotische passages, Beet
hoven bij de slotcadensen en
ook Bach doemt in de verte
op. Helaas is zijn Derde strijk
kwartet, dat compositorisch
heel goed in elkaar zit. wat
langdradig vanwege de weinig
uitgesproken schrijfwijze. Ge
lukkig gaf het Mondriaan
Kwartet een voortreffelijke
uitvoering ervan, zodat met
volle teugen genoten kon wor
den van de klankmogelijkhe
den van een strijkkwartet. Ka-
gel onderzoekt die mogelijkhe
den hier enigszins. Bij de an
dere stukken die op het pro
gramma stonden, speelde het
theater-element een belangrij
ke rol, en dan is de componist
op zijn best. In het 'Phanta-
siesttick' voor fluit, piano en
begeleiding zou het horen al
leen een slap aftreksel zijn van
hetgeen er op het podium
plaats vindt. Dansjes die nu
eens gesmeerd lopen, dan
weer vastroesten, moeten soms
visueel ondersteund worden
door de fluitist, in dit geval
Govert Jurriaanse, door zich
dansend 360 graden te draaien.
En omdat musici in de regel
geen acteurs zijn, is het effect
groot. Nog meer hilariteit bij
'Osten' en 'Süden', beide heel
aantrekkelijke, Kurt Weil-
achtige muziek (maar dan op
zijn Kagels) voor salonorkest
Na afloop, waar normaal een
gewijde stilte valt, bevriest
Kagel de musici.
ARTHUR VAN DER DRIFT
oog. Twaalf televisiespelen.
IKÓN-televisie. Nederland 3 om
22.00 uur. Ook BRT 1 om 22.50. Zon-
HILVERSUM Wie re
gelmatig met de trein
fist, weet hoe lekker het
is een onderhoudend kort
verhaal onder handbereik
ie hebben. Het doodt op
een aangename manier de
uren die zoevend door Ne
derland, of daarbuiten,
worden doorgebracht.
Zulke treinlectuur krijgt
nu een visueel jasje bij de
IKON dankzij dramaturg
Eric Oosthoek.
et gaat om twaalf solo-stuk-
;n die onder de titel 'Oog in
>g' op het scherm worden ge
acht Ze zijn zo goed ge-
r ihreven en in beeld gebracht,
lat wie voor het scherm
ilaatsneemt, is verkocht. Eric
weigert de verhalen monolo-
jen te noemen omdat hij het
len te beladen woord vindt,
lat te snel wordt gekoppeld
de theatrale traditie.
Door de manier waarop ze in
«eld worden gebracht, zijn
\\e\ eerder ontmoetingen. Stel,
je;it in een café en iemand
tyint een verhaal tegen je te
Ktellen. Dat was ook het uit-
gspunt".
Dat voor het maken van een
reeks geen overdreven budget
nodig is, bewijst deze unieke
serie. De twaalf afleveringen
werden voor negen ton in el
kaar gesleuteld. „Elke afleve
ring werd in twee dagen ver
filmd, terwijl normaal gespro
ken vijf uitzendminuten per
dag worden opgenomen"
Omdat geen gebruik kon wor
den gemaakt van het Stimule
ringsfonds (de IKON is een
zendgemachtigde en geen om
roepvereniging) werd hulp ge
zocht bij de BRT. Zo groeide
'Oog in oog' uit tot een co-pro-
duktie, waarbij de IKON en
BRT als gelijke partners ope
reerden. Uit de vijfentwintig
schrijvers die werden bena
derd, rolden zes Vlaamse en
zes Nederlandse schrijvers en
die verdeling werd ook gevon
den bij de acteurs en actrices.
„Waar we op uit waren, was
veelkleurigheid en authentici
teit. Zo brengt actrice Dora
van der Groen het door Guido
van Meir geschreven 'Het
schoonste van al', in plat Ant
werps. Voor de duidelijkheid
zullen we die aflevering on
dertitelen"
„We hebben op allerlei gebie
den risico's genomen. Zo ben
ik voor de verhalen niet alleen
naar tv-scenaristen gestapt.
Dat was dus heel spannend,
maar tevens een poging om
het verhaaltje de wereld uit te
helpen dat wij geen goede
schrijvers zouden hebben.
Laat ik dit zeggen; pas als de
serie vijf jaar loopt, zal ik mis
schien een beroep moeten
doen op schrijvers die ik
eerder gebruikte".
Eén persoon
Opdracht aan de schrijvers
was een verhaal rond één per
soon aan te leveren, dat bo
vendien in het heden speelt.
Regisseur Eric Oosthoek koos
daarbij niet voor de studio (te
duur), maar voor lokaties ('dan
krijg je automatisch een grote
re authenticiteit') en stuurde
telkens weer aan op een ver
rassende keuze tussen schrij
ver en speler. Zo is de hoofd
rol in een verhaal van Peter
van Straaten weggelegd voor
Carry Tefsen ('om aan te to
nen dat ze meer in haar mars
heeft dan Mien Dobbelsteen').
Eric; „Die keuze was altijd in
samenspraak met de schrijver,
maar de achterliggende ge
dachte is, dat de kijker denkt.
„Wat zou daar uitkomen. Ik
wil prikkelen".
Voor het verhaal werd opge
nomen door dezelfde ploeg die
verantwoordelijk is voor het
programma van Koot en Bie,
repeteerde Eric Oosthoek een
maand met de acteurs en actri
ces. Eerst werd het karakter
uitgediept, daarna was een
tekst-analyse aan de beurt. „Ik
heb de meesten wel moeten
overhalen om mee te doen.
Het is namelijk een nogal zwa
re opdracht. Zo moesten ze
soms tien minuten tekst uit
hun hoofd leren. Bovendien
heb ik voor een stijlvorm ge
kozen waarbij de camera als
het ware hun tegenspeler was.
Hierdoor lijkt het alsof de kij
ker wordt aangesproken. De
meesten zagen het als een uit
daging. Het is een prachtige
manier om te laten zien wat je
kunt".
Dezelfde avond
Zowel de IKON als de BRT
brengen de serie op dezelfde
avond op het scherm. Het ver
schil is echter dat ieder voor
een andere volgorde en uit
zendtijd heeft gekozen, waar
door de geïnteresseerde kijker
in principe twee verhalen op
een avond zou kunnen bekij
ken. Bovendien worden de
eerste twaalf verhalen ook in
boekvorm uitgegeven. Een
vervolg-serie is inmiddels in
vergevorderd stadium. „Er ko
men er nog twaalf, maar het
zou leuk zijn als we er het hele
seizoen waren. Dat is echter
een onmogelijke opdracht. Ik
heb het programma in novem
ber 1989 op de rails gezet en
nu moeten we nog vier afleve
ringen voor de eerste serie op
nemen. Maar iedereen is en
thousiast en dat helpt".
HANS PIËT
Opera 'Die Zauberflöte' door Opera
Forum onder leiding van Roelof van
Driesten. Decors, kostuums en regie
Vittorio Patanë. Gisteravond, AT T
Danstheater,
Den Haag. Herhaling morgenavond.
Bij wijze van uitzondering
werd het opera-minnend tele
visiepubliek afgelopen zondag
eens een keer verwend. Vori
ge week zaterdag ging bij Ope
ra Forum in Enschede Mozarts
opera 'Die Zauberflöte' in pre
mière, een dag later al werd
die première op de buis ver
toond. Gisteravond werd deze
laatste opera van Mozart neer
gezet op de planken van het
Danstheater en de vergelijking
met de televisie-opname viel
royaal uit ten voordele van de
televisie. Het was opvallend
hoe fraai de voorstelling op
het beeldscherm oogde. De ca
mera's maakten prachtige
shots, de close-ups getuigden
van begrip voor het detail en
de decors die vanuit de zaal
niet meer leken dan aardige
plaatjes kregen op de buis
diepte en sfeer. Een compli
ment voor de KRO-tv. Geen
compliment voor regisseur en
ontwerper Vittorio Patané die
van Die Zauberflöte niet meer
maakte dan een brave, weinig
opwindende, simpele en hu
morloze voorstelling. Geen
voorstelling Mozart waardig,
zeker niet in het jaar waarin
het tweehonderdste sterfjaar
van de componist wordt her
dacht. Alle regisseurs maken
van Die Zauberflöte iets an
ders. De één benadert het
werk als een kleurrijk
sprookje met een happy end,
de ander zoekt naar diepere
achtergronden met de strijd
tussen goed en kwaad, tussen
licht en duisternis, tussen wijs
heid en domheid, accentueert
idealen en menselijkheid
en/of legt de nadruk op de
symboliek van de Vrijmetsela
rij. Vittorio Patané heeft over
al iets vandaan geplukt en dat
resulteerde in een voorstelling
zonder eigen gezicht. Een ope
ra heeft meer invalshoeken
dan regie en aankleding al
leen. dus het oor gericht op or
kest en vocaliteit In de bak
zat het Forum Filharmonisch
Orkest en de fouten in de
weergave die bij de tv-regis-
tratie nog vielen waar te ne
men
waren goeddeels hersteld.
Maar ach, wat klonk dat or-
kestspel ongeïnspireerd. Dat
kan ook moeilijk anders met
een dirigent als Roelof van
Driesten, die voor trage tempi
zonder enige opwinding en
spiritualiteit koos. De vocale
bezetting kende plus- en min
punten. Een min bleek de
Mexicaanse tenor Ramón Var
gas als Tamino, hij bewoog
zich als een robot en toonde
vocaal nauwelijks affiniteit
met Mozart. De Tsjech Jiri Ka-
lendovsky zong als Sarastro
wel hard maar uitgesproken
lelijk, de geharnasten Rudi de
Vries en Math Dirks zongen
echt alsof zij in een harnas za
ten en de Monostatos van An
dreas Conrad miste beweeg
lijkheid en soepelheid. Geluk
kig: een prachtige Pamina van
Sabine Passow. Een lieve, te
dere. ontroerende Pamina die
oog en oor wist te strelen. Wat
betreft de partij van de Köni-
gin der Nacht is het een kwes
tie van; je hebt het wel of je
hebt het niet. Veronica Fekete
heeft het niet echt, zij smok
kelt in de coloraturen en op
haar vocaliteit past niet het
etiket; welluidendheid. Papa-
geno en Papagena, Ralf Lucas
en Saskia Gerritsen. De eerste
bijzonder overtuigend, de
tweede nog wat bleekjes en ge
spannen. Resteren de drie Da
mes: Miranda van Kralingen,
Marion van den Akker en Ca-
ren
van Oyen, een fraai trio glans
rijk aangevoerd door eerstge
noemde en tenslotte de drie
ontwapenende knaapjes.
ADRIAAN HAGER
Mooie Ginzburg
Nationaal Fonds: 'Gebeurd in Turijn'
roman 'Zo is het gebeurd'
van Natalia Ginzburg. Bewerking en
egie: Marlies Heuer. Decor: Ruud
Empel. Met Dik Boutkan, Mar-
Heuer en Tom Jansen. Gister-
id gezien in Theater aan de Ha-
jjj wil er maar niets van ho-
•n. Stil zijn, maant hij, als zijn
rouw Albina het over zijn
ninnares Giovanna heeft. Zij
'erwijt hem dat hij een kurk
s: hij is oppervlakkig, ook al
eest hij haar gedichten voor
>an Rilke. 'Gebeurd in Turijn'
/erhaalt op niet-chronologi-
che wijze de jaren die ertoe
lebben geleid dat Albina haar
chtgenoot Alberto vermoordt,
ij had in hem willen geloven,
n hem willen houden, zoals
hoopte dat hij van haar
:ld. Als jonge vrouw van 26
ouwde zij met hem, ofschoon
ar nichtje haar voor hem
larschuwde. Zij kregen een
Dchtertje, dat overleed. En
eeds vond hij nieuwe uit
luchten om haar te verlaten
oor Giovanna, die „een kont
5 een bloemkool" moest heb-
:n. Marlies Heuer heeft met
lar eigen project nu niet met-
n het meest eenvoudige
erk gekozen om op het to-
leel te zetten. Er gebeurt wei-
ig in Natalia Ginzburgs ro-
n 'Zo is het gebeurd'; het is
monoloog van een vrouw,
haar man heeft vermoord.
Ik heb op zijn ogen gescho-
staat geschreven, ogen
soms dof waren als van
en ziek vogeltje. Marlies
feuer speelt 'Gebeurd in Tu-
ijn' samen met Dik Boutkan
Tom Jansen op en om een
weepersoonsbed, dat gaande
weg zijn bekleding verliest,
loutkan is Augusto, een
riend van Alberto. Hij geeft
an: „Je moet bij het begin be-
innen, Albina". Hij is een
Ustpunt in de kalme span
ing, de stilte voor de moord,
ansen speelt besmuikt, schut-
srig. Heuer zelf lijkt kalm,
peelt aanvankelijk timide, la-
sr zelfbewuster „Donder op",
lort ze, als Alberto voor de
aveelste keer met een smoesje
'eggaat. 'Gebeurd in Turijn' is
looi om te zien. Als geen an-
er kan Heuer het innerlijk
eieren en met tegenspelers
'an het eigenzinnige kaliber
an Jansen en Boutkan levert
at een intens schouwspel op.
b ingetogenheid van de voor
ging leidt tot een climax die
een pistoolschot nodig heeft,
leuers Albina heft het wapen
o Alberto valt.
PETER SNEL
Peter Faber krijgt de toneel
prijs voor zijn rol van Max Midland in 'Het Koekoeks
nest'.
FOTO: DIJKSTRA
AMSTERDAM De Vereni
ging van Schouwburg- en
Concertgebouwdirecties
(VSCD) in Nederland heeft
gisteren de nominatie van Pe
ter Faber bekendgemaakt voor
de Louis d' Or voor het sei
zoen 1990-1991. De Louis d' Or
is de prijs voor de beste man
nenrol.
De toneeljury heeft hem voor
gedragen voor zijn rol van
Max Midland in de vrije pro-
duktie 'Het Koekoeksnest' van
Dale Wasserman naar de ro
man van Ken Kesey.
Marjon Brandsma is genomi
neerd door de Theo d' Or, de
prijs voor de beste vrouwenrol.
Zij wordt beloond voor haar
rol van Dora Oswente in
'Sumbo' van F. Bordewijk.
Deze voorstelling in de regie
van Lidwien Roothaan is uit
gebracht door Carrousel en de
Toneelgroep Amsterdam.
De toneeljury heeft Herman
Bolten voorgedragen voor de
Arlecchino. Hij vervulde de
rol van Billy in 'Het Koe
koeksnest'. Het RO Theater is
genomineerd voor de Prosce-
niumprijs voor de opvoeringen
van het theaterfeuilleton 'The
Family' van Lodewijk de Boer
in de regie van Antoine Uitde-
haag. In de jury hadden zit
ting: Hans van den Bergh,
Heika Breebaart, Menso Car-
pentier Alting, Frans Niemeij-
er, Frans Roth, Gislebert Thie-
rens, Loes van Toorn, Erik
van de Velde en Sjouke Zijl
stra. De dansjury (Els Lutge-
rink, Marcel Armand van
Nieuwpoort, Ine Rietstap,
Hein Spanjaard en Yteke Wa
terbolk) heeft Hans van Ma
nen voorgedragen voor de
choreografie/produktieprijs
voor zijn ballet 'Two'. Deze
„volstrekt heldere en sugge
stief genuanceerde" pas de
deux van tien minuten werd
gedanst door Brigitte Martin
en Owen Montague van het
Nederlands Dans Theater.
Vanwege het boeiende concept
zijn verder de produkties 'Ga
mes of the Doll' en 'Les Dés-
Astrées' van het dansgezel
schap Reflex geselecteerd.
Voor de zilveren dansprijs is
Regina van Berkel van het
dansgezelschap Djazzex voor
gedragen. In de nieuwe pro-
duktie 'Jazz Exchange' laat zij
volgens de jury een knappe
technische beheersing zien en
solistische uitstraling die niet
ten koste gaat van het groeps
beeld. De VSCD heeft voor de
uitreiking van de prijzen 1990-
1991 een andere opzet geko
zen. De prijzen worden voort
aan niet meer op één bijeen
komst uitgereikt maar per ca
tegorie tijdens een manifesta
tie die voor een bepaalde sec
tor van belang is.
(Vervolg van de voorpagina)
NOORDWIJK De om
roepvoorzitters hebben in
het kader van de nieuwe
zenderindeling afsproken
dat iedere avond twee te
levisiezenders een pro
gramma bieden voor een
breed publiek. De derde
zender kan dan gebruikt
worden voor programma's
voor kleine groepen.
De omroepen, die hun onaf
hankelijkheid en eigen identi
teit behouden, hebben ook af
spraken gemaakt over aan
trekkelijke veranderingen in
de programmering. Het gaat
daarbij om het bieden van een
volledig programmapakket en
een onderscheidende program
ma-mix. Daarbij zijn afspra
ken gemaakt over verbetering
van de nieuwsvoorziening, het
behoud van topevenementen
voor het publieke bestel en de
programmering van meer Ne
derlands drama. Volgens vice-
voorzitter A. van den Heuvel
van de NOS moet het aanbod
van Nederlands drama met ze
ventig procent toenemen.
Cruciaal in het verwezenlijken
van de veranderingen is de co
ördinatie binnen en tussen de
zenders. Het NOS-bestuur
heeft nu ingestemd met het
uitgangspunt van zendercoör
dinatie. Onduidelijk is echter
nog of de coördinatie in han
den komt van één man, of dat
iedere zender een college van
drie coördinatoren krijgt dat
bij gewone meerderheid kan
beslissen. Verder is voorziet,
in de komst van één coördina
tor die voor de afstemming
tussen de netten bindende uit
spraken kan doen.
Openhartig
De omroepen hebben nog niet
alle problemen opgelost. De
beraadslagingen stonden ge
heel in het teken van de ver
anderingen op televisiegebied.
Over de toekomst van het ra
dio-bestel is in het geheel niet
gesproken. Het NOS-bestuur
moet zich ook nog buigen over
de te nemen efficiency-maat-
regelen en er bestaat nog geen
duidelijkheid over de verster
king van de economische
grondslag van de omroepen.
Volgens Van den Heuvel wa
ren de besprekingen openhar
tig en constructief. De wil om
tot verandering te komen was
naar zijn mening duidelijk
aanwezig. Aanvankelijk lag
het voorstel op tafel om op ie
der net twee A-omroepen on
der te brengen en de NOS
over alle netten te verdelen.
Zo'n vorm zou in overeen
stemming zijn geweest met de
aanbevelingen van McKinsey.
Dit bureau stelde in zijn rap
port drie gelijkwaardige zen
ders voor.
Nadat tijdens het overleg di
verse varianten door de om
roepbazen waren getorpe
deerd, toonden AVRO en
KRO zich uiteindelijk bereid
samen een net te vullen. De
consequentie daarvan was ech
ter dat de VARA een net had
moeten delen met de NCRV.
Beide omroepen wezen dit af.
De in de afgelopen dagen ge
nomen besluiten vormen de
Leden van het NOS-bestuur maakten gisteravond tijdens een persconferentie de resultaten van de
besprekingen over de toekomst van de omroep bekend. V.l.n.r: A. van den Heuvel (vice-voorzitter
NOS), B. Schmitz (scheidend voorzitter van de KRO) en M. de Jong (voorzitter NOS).
basis voor een toekomstplan
dat binnen afzienbare tijd
wordt uitgewerkt. Deze meer-
jarenvisie zal worden aangebo
den aan de minister van WVC.
De minister heeft al eerder
aangekondigd in het voorjaar
met haar visie op het omroep
bestel te komen.
Verdeelde reacties
De omroepen hebben verdeeld
gereageerd op de voorgeno
men besluiten van het NOS-
bestuur. De TROS en Veronica
hebben grote moeite met de
gekozen zenderindeling. Vol
gens TROS-directeur C. Wol
zak is het uitblijven van de
komst van drie gelijkwaardige
zenders eigenlijk niet aan
vaardbaar.
Ook Veronica-voorzitter J.
van der Reijden vreest een si
tuatie, waarin niet alle zenders
aantrekkelijk zijn voor grote
groepen kijkers. Hij voorspelt
in het bijzonder een sombere
toekomst voor het eerste net.
Verder stelt Van der Reijden
dat door de gekozen formule
de zogenoemde ATV-omroe-
pen met een bijzonder pro
bleem wordenopgezadeld De
VPRO vertrekt namelijk van
Nederland 2 op de zondaga
vond. En dat gat kan bij voor
beeld niet worden opgevuld
met populaire NOS-sportpro-
gramma's, want die gaan naar
Nederland 1 of Nederland 3.
TROS en Veronica zullenzich
echter niet tot het uiterste te
gen de voorgenomen verande
ring verzetten. Intense tevre
denheid valt te beluisteren bij
VARA-voorzitter M. van Dam
Hij ziet in het voorstel goede
kansen om de positie van de
VARA te versterken Van
Dam wil zichzelf niet betitelen
als overwinnaar. Wel is het zo
dat de voorgestelde verdeling
sterk overeenkomt met het
eerder door hem opgestelde
plan. Ook zender-partner
VPRO lijkt- tevreden te zijn.
Volgens voorzitter A.J. Heer-
ma van Voss wordt ondanks
het streven van veel omroepen
alleen grote groepen te berei
ken, de VPRO toch in staat
gesteld haar eigen karakter te
bewaren. Aarzeling klinkt
door bij NCRV-voorzitter A.
Herstel. Hij wil eerst zien wat
er daadwerkelijk gebeurt. Veel
zal afhangen van de komst
van belangrijke NOS-pro-
gramma's. Zo acht hij de
komst van sportprogramma's
op Nederland 1 noodzakelijk.
Alleen samenwerking met
KRO en EO binnen een net
zal, aldus Herstel, onvoldoende
kijkers trekken.
Negende Korte Stukken Festival
Leiden. Met Abhinaya, de Bakla-
va's, Theater Hollandia, Per ex-
pressie-2, Tango en Windkracht
half tien. Gezien in Microtheater
Imperium op 11 januari. Op 31 mei
is het tiende festival.
Het bleek steeds moeilijker
een avond vol korte stukken
te krijgen. Het mooie initiatief
om amateurs in de kunst zich
tv/intig minuten te laten pre
senteren begon met elkaar
snel opvolgende avonden. Nu
zit er tussen de negende en de
tiende aflevering bijna een
half jaar. Het ziet er naar uit
dat 31 mei de laatse korte-
stukkenavond wordt gehou
den. Als dat inderdaad zo is, is
er in tien keer een enorme
verscheidenheid aan culturele
uitspattingen langsgekomen.
De avond van gisteren gaf
daar een goed voorbeeld van.
Het meest boeiend waren de
prachtige Indiase tempeldan-
sen en het swingende verhaal
van Kompa Nansi. Twee ver
gevorderde leerlingen van de
Abhinaya Dansschool gaven
voorbeelden van abstracte en
verhalende klassieke Indiase
dansen. Heel beeldend, gra
cieus van beweging, sprekend
van mimiek, en goed gepre
senteerd.
Eugène Boereveen van het
Vertellend Muziektheater Hol
landia vertelde tegen een
swingende muzikale achter
grond een Surinaams verhaal
van de slimme spin Kompa
Nansi en de bruikikkers. Ver
der: Windkracht half tien. een
knap spelend blazerskwintet
met leuke stukken, een toneel
sprookje van Per Expressie-2,
een cursusgroep van de
Droomfabriek, surrealistisch
relatietheater van Tango uit
Aalsmeer en de Baclava's met
sfeervolle vakantieliedjes En
presentator Peter Stein, die de
indruk maakte de korte stuk
ken maar een lastige onder
breking van ziin komisch be
doelde aankondigingen te vin
den.
Ongein, gelul en geknoei naast
boeiende en gedreven kunst
beoefening. Het Korte Stuk
ken Festival Leiden dus. Als
het binnenkort na een spette
rende finale op 31 mei voorbij
is. zullen we er met vertede
ring aan terugdenken.
DICK VAN TEYLINGEN
