Maij overweegt regionale tarieven openbaar vervoer De kleine oorlog van Lou de Jong „TOEKOMSTPLAN NS VERSNELD UITVOEREN" Kort geding BYD-dossiers gaat voorlopig niet door Moet alles wat kan, ook kunnen?" INENLAND üeid&iQowumt DONDERDAG 27 DECEMBER 1990 PAGINA 3 k: Pronk moet meer bijdragen ^jrji opvang asielzoekers HAAG Minister Kok van financiën sluit niet uit dat 1de uitgaven die nu nog voor rekening van andere depar- iten komen, zoals de kosten van asielzoekers, in de toe- t ten laste van de begroting van Ontwikkelingssamenwer- worden gebracht. Kok zei dat gisteren voor de TROS-radio. ;abinet praat in januari over de invulling van een pakket ngeveer tien miljard gulden aan bezuinigingen en vier mil- astenverzwaringen voor burgers en bedrijven. Kok maakte blië "jk min^ster Pronk van ontwikkelingssamenwerking meer kosten voor de opvang van asielzoekers in Nederland oeten opdraaien. Al eerder heeft Pronk moeten accepteren ible ;n deel van de sterke stijging van deze kosten op zijn be- ecoiig werden afgewenteld. Volgens Kok kan een deel van de dikkelingshulp worden gebruikt voor mensen uit ontwikke- rste anden die zich hier in Nederland bevinden. Het gaat dan zozeer om de doelgroep, die immers hetzelfde blijft, maar plaats waar deze mensen zich bevinden, aldus de vice- Ma Boi6' eer celstraf si eist wegens lichting in tvoerings- ,ïk Heijn re g ika den lai Lijk onbekende vrouw gevonden TETERINGEN De politie is op zoek naar de identiteit van een jonge vrouw, die dins dagmiddag dood werd aangetroffen in een bos bij Teteringen, in de buurt van Breda. De vrouw, een negroïde type, is naar schat ting 20 tot 25 jaar oud. Sectie heeft uitgewe zen dat de vrouw vermoedelijk rond 20 de cember door verwaarlozing is overleden. Om haar polsen en enkels zaten sporen die erop wijzen dat zij lange tijd geboeid ge weest moet zijn. Dat brengt de politie tot de voorlopige conclusie dat de vrouw lange tijd gevangen heeft gezeten en zeer slecht is verzorgd. Het afgelopen vrijdag bij Oostburg gevonden lijk van een jonge vrouw is geï dentificeerd als de 20-jarige Belgische Peggy Cordons, zonder vaste woonplaats. De vrouw verbleef de laatste tijd veel in Brug ge en omgeving. De politie tast nog volko men in het duister over de reden waarom de vrouw is gewurgd. Drugssmokkelaars op St. Helena aangehouden ST. HELENA Vier Nederlanders en drie Ghanezen zijn dinsdag op het eiland St. Helena gearresteerd op ver denking van drugssmokkel. De zeven werden door de lokale politie op zee aangehouden aan boord van het schip Frontier waarmee zij drie dagen eerder op het eiland waren gearriveerd. Aan boord van het schip werd 5.000 kilo marihuana aangetroffen met een ge schatte straatwaarde van enkele miljoe nen guldens. St. Helena geniet een grote historische bekendheid als de plaats waar Napoleon Bonaparte de laatste zes jaar van zijn le ven als gevangene van de Britten ver bleef. Verdwaalde Rus op fiets in Coentunnel AMSTERDAM In het kader van de „ontspanningspolitiek" heeft de Am sterdamse politie begin deze week geen proces-verbaal opgemaakt tegen een 38- jarige Sovejetburger die op de fiets door de oostbuis van de Coentunnel reed. De man wilde met zijn tweewieler Amster dam verkennen maar kwam door onbe kendheid met de verkeerssituatie per abuis in de tunnel terecht. De Rus is een opvarende van een schip dat ligt afge meerd in de hoofdstedelijke haven. De politie heeft het bij een waarschuwing gelaten, zo staat in een bekendmaking TERDAM Procureur- °gs'aal Korvinus heeft dar dag bij het gerechtshof in h erdam tegen de 37-jarige uit Stadskanaal negen den gevangenisstraf, /an drie voorwaardelijk, wegens een poging tot in de ontvoerings- Heijn. Ha erdachte bekende op de ,krjg dat hij op 7 december een brief heeft geschre- aan de vrouw van G.J. Hij vroeg daarin 60.000 in ruil voor informatie de verblijfplaats van de Ahold-topman en de identiteit van diens lerders. Justitie onder- ite de brief destijds zodat ilitie de man kon aanhou- 0p£bij de overhandiging van rs j as met nepgeld. ran uit Stadskanaal ver- zou.de op de zitting bij het Su hoger beroep te hebben itekend „omdat hij liever de gevangenis in wil" leer ziet in een. alterna- straf. De verdachte in een psychiatrisch jrt verminderd toereke-' ivatbaar verklaard, is van de procureur-gene- lis gelijk aan de straf die chtbank in Haarlem op- april. Het hof wijst op luari arrest. Ulniscontainer ™st slot en chip y^NDAM De gemeente ven^stad wil alle vuilniscon- rs voorzien van een chip le vuilniswagen van een (schaal en computer. Dit gheidssysteem moet het elijk maken het reini- afhankelijk te ma- ft van de hoeveelheid afval r( mensen aan de straat zet- De gemeente Zaanstad It het niet eerlijk dat men- die weinig huisvuil aan de it zetten evenveel moeten len als gezinnen die weke- een container vol hebben, te voorkomen dat mensen vuil storten in de contai- van de buurman, zou elk H nisvat ook een slot moeten (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Minister Maij-Weggen van verkeer en waterstaat denkt ero ver regionale tarieven in te voeren voor het open baar vervoer. Daardoor zou bijvoorbeeld een reizi ger in Groningen een la gere prijs gaan betalen voor zijn kaartje dan een passagier in Amsterdam. „Een duur railsysteem in Am sterdam vraagt om een andere tariefstructuur dan de streek bus in Groningen", aldus de minisver in een interview met het vakblad Openbaar Ver voer. Volgens Maij mag er best wat meer variatatie komen in de tarieven. „Er bestaat toch ook verschil tussen een goedkope en een dure auto". Bij de spoorwegen gaat dat volgens» haar ook op. De hoge-snel- heidstrein zal beslist duurder worden dan een stoptrein. Ook kennen de NS al andere tarie ven im spits- en daluren. Vol gens de minister is er geen re den waarom dat straks ook niet per regio zou kunnen gel den. Bij Streekvervoer Nederland is men blij met deze uitspra ken. Het uniforme tarieven- systeem is de busondernemin- Minister Maij-Weggen. gen al veel jaren een doorn in het vlees. „Voor hogere kwali teit, zoals bijvoorbeeld de shuttle-bussen en de express bussen moet een hogere prijs gevraagd kunnen worden", al dus president-directeur Nyq- foto: dijkstra Maij. Zij betaalt nu vijftig pro cent van elk treinkaartje en zelfs 65 procent van elk plaats- Regionalisering van de tarie- bewijs in het stads- en streek- ven kunnen het ministerie vervoer. De minister sluit niet van verkeer en waterstaat uit dat de tarieven van het veel geld besparen, denkt openbaar vervoer met meer dan de afgesproken 3,5 pro cent per jaar zullen moeten gaan stijgen. Rail 21 Minister Maij wil verder „Rail 21", het toekomstplan van NS, liefst in tien jaar uitvoeren. Rail 21, dat onder meer een verdubbeling van het reizi- gersvervoer beoogt, mikte aanvankelijk op uitvoering in 25 jaar tijd. Vervolgens werd dat 15 jaar (2005) en wat de minister betreft zijn de plan nen nu al in het jaar 2000 ge realiseerd. Maij constateert dat het spoor wegbedrijf, dat zich moet be helpen met een infrastructuur uit 1930, vastloopt. Als de be zetting van het drukbereden spoorwegnet nog hoger wordt loopt de veiligheid gevaar, al dus de minister. „Wil NS in de toekomst uit de voeten kun nen dan moet Rail 21 in tien jaar worden uitgevoerd. Ik zou Rail '21 graag in 2000 afgerond zien". Een woordvoerder van NS zei pas te willen reageren als de minister met een officieel plan op tafel komt om de uitvoe ring van de toekomstplannen nog verder te versnellen. „Als zo'n plan op tafel komt zullen we moeten bekijken of het een haalbare kaart is", aldus de NS-woordvoerder. Hij wees er overigens op dat het al een be hoorlijke krachttoer zal wor den om de plannen in 15 jaar uit te voeren in plaats van in 25 jaar. DEN HAAG Een kort ge ding dat maandag zou worden aangespannen om de overheid te verbieden BVD-dossiers te vernietigen, gaat voorlopig niet door. Dat heeft advocaat mr. J. Pen van de eisers in het kort geding, de Stichting Waakzaamheid Persoonsregi stratie, de Coornhert-Liga en 24 individuen, bevestigd. De eisers nemen voorlopig ge noegen met een verklaring van het ministerie van bin nenlandse zaken waarin wordt gezegd dat er nog geen sprake van is dat de BVD al zeer spoedig tot het vernietigen van de dossiers zal overgaan. „Dat zijn wat wilde verhalen ge weest", aldus een woordvoer der van het ministerie. „We gaan tussen nu en 1 mei 1991 met onder meer de Rijksar chiefdienst praten over de pro cedures. Dat moet zorgvuldig gebeuren". De cliënten van Pen willen de qaogelijkheid hebben de dos siers eerst in te zien voor deze worden vernietigd. Nu er bij de' BVD nog geen concrete plannen zijn alvast met de vernietiging van bepaalde dos siers te beginnen hebben zij het kort geding niet aange- 1 spannen. Over de wens van de eisers dat er ook eerst in de Tweede Kamer moet worden gedebat teerd alvorens de BVD tot ver nietiging overgaat, zèi de woordvoerder slechts dat een en ander reeds in de vaste ka mercommissie voor de inlich tingendiensten is besproken. In deze commissie zitten al leen de fractievoorzitters en de bijeenkomsten zijn besloten. diatbewaarder van het nationaal geweten, de Dikke van Dale van de Tweede Wereldoor- Aan gloedvolle omschrijvingen van zijn figuur heeft het prof. dr. Lou de Jong nooit aroken. Een nieuw deel in de 'Koninkrijk-reeks' leverde de media veelal voldoende stof een spraakmakende kwestie, de bedachtzame reactie van de historicus zelf en de consta- ng dat de oorlog nog altijd niet afgelopen was. Het afgelopen jaar publiceerde de 76-jarige i de Jong een boek dat niet in de planning was opgenomen. 'Opkrabbelen' gaat over zijn achten en ervaringen na een hersenbloeding die hem in juli vorig jaar trof. Na die aanval hij geen woord meer spreken en was de rechterzijde van zijn lichaam verlamd. De we- j ichapper schreef een zeer persoonlijk relaas over zijn moeizame herstel. RAFASIE IS m GEHEIM- JJ ZINNIG EN FSCHUWELIJK' \0( -a\e JSTERDAM „Eens ik vrijuit kunnen 39 eken, nu sprak ik lang en bar slecht. Ik ld niet meer van mijn iuw en van de kinde- i en allen die met hen •bonden waren". Lou Jongs beschrijving van i situatie vlak na de •senbloeding is weinig )pvol. De gesprongen •ren in zijn hersenen lakten een gedeelte irvan onbruikbaar en tteloos. aanval trof hem toen hij bezighield met de voorbe- lingen op een nieuwe ver van 'De Bezetting'. In de a zestig trok die door de malige NTS uitgezonden umentaire-serie veel be- 5. „Opkrabbelen" blijkt dat ral de zorg om de presenta- van „De Bezetting" Lou de ig parten heeft gespeeld, heb daar ontzettend mee e knoei gezeten. Toen de lissing viel dat iemand an- rs het maar moest doen, is een hele last van mij afge- len. En Pier Tania deed het d". Jong had ook wel wat an- aan zijn hoofd, namelijk zijn herstel. Na de hersenbloe ding was hij aan de rechterzij de van zijn lichaam verlamd geraakt en kon hij geen woord meer spreken. Eén van zijn eerste gedachten, zoals be schreven in 'Opkrabbelen': „Waarom mag ik niet uit dit leven verdwijnen?' De Jong beschrijft dan kort de eutha nasie die werd toegepast op zijn eerste vrouw. De histori cus nu, in zijn huis te Amster dam-Zuid: „Ik had het idee dat dit wel kon. Tien jaar geleden niet maar nu wel. De mens heid is sindsdien veranderd". Afasie Het langzame herstel van De Jong liep via de Stichting Afa- sietherapie Amsterdam. Afasie is een stoornis in het gebruik van de taal bij personen die „normaal gesproken" over de gebruikelijke taalvaardighe den beschikken. De Jong kreeg spraakles van een logo pediste. De sessies beschrijft hij in zijn boek. De kleine oorlog die hij met zijn eigen lichaam uit vecht, wordt fraai beschreven. Woede en hoop wisselen el kaar af. De bijeenkomsten met de logo pediste vragen veel van De Jong. „Ik ben begonnen met stukjes uit een boek van Car- miggelt over te schrijven en in te spreken. Daarna volgden verhaaltjes uit mijn jeugd. Een bladzijde of drie, vier. Na een tijdje dacht ik, dat geschrijf kan ook wel over mijn ziekte gaan. In twee maanden had ik alles opgeschreven, uitsluitend voor mezelf en de logopediste. Zij zei: waarom ga je niet naar een uitgever". De professor, zegt zich nu „re delijk goed" te voelen. „Fy sisch steeds beter. Psychisch is sprake' van een klimmende lijn". Maar afasie blijft iets on doorgrondelijks. „Je weet niet wat er gebeuren gaat. Dat maakt afasie geheimzinnig en afschuwelijk, onbereikbaar in het eindresultaat. Bij vorige ziektefases was ik na een week weer hersteld. Daar moet je in dit geval principieel afstand van nemen. Het gaat langzamer. Het is nu zo'n an derhalf jaar geleden dat ik die aanval had en er is nog ver schil met zoals ik daarvoor was. Bij mij gaat de lijn nog door naar boven. Ik weet al leen niet wat het eindpunt is". Gescheiden „Het afschuwelijke is dat je bent gescheiden van de oor spronkelijke mens die je was. Je hebt veel meer tijd nodig. Alles gaat langzamer, er is niet meer dat onmiddellijk wer kend geheugen. Ik ben er nog niet, moet nog hogerop. Er zal altijd verschil blijven met vroeger. Zoiets kan zich bij voorbeeld uiten in een bepaal de verspreking, k ben me er goed van bewust dat ik naar verhouding een lichte afasie heb. Er zijn mensen die alleen maar naar buiten kijken en re ageren door te lachen- of te huilen. Met hen vergeleken ben ik licht getroffen. Maar toch, het is een hele dreun. Ik ben me bewust van andere ge vallen. Ik lijd met hen mee". Eén van de rode draden door 'Opkrabbelen' is Lou de Jongs werk. Twee en een halve week na een open-hartopera tie, in 1980, is hij al weer aan de slag in zijn toenmalige bui tenhuis in Hattem. Tijdens het herstel' na de hersenbloeding neemt de gang van zaken rond 'De Bezetting' vaak zijn ge dachten in beslag. Op zijn veertigste begonnen aan 'Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog', „op de grens van 74" als het werk voltooid is. Een mooi "moment om te stoppen. De Jong: „Voor de aanval had ik het plan nog drie boeken te schrijven. Ten eerste mijn me moires, ten tweede een samen vatting in één deel van 'Het Koninkrijk' omdat een jeugdig iemand geen. 26 boeken ter hand neemt en ten derde een boek over geschiedenis. Toen ik getroffen werd, vielen die drie titels weg. Het boekje over mijn beginnend herstel heeft me vertrouwen gegeven voor mijn memoires. Het zal nog wel geruime tijd duren voor die ongeveer vijfhonderd pagina's af zijn. Ik vrees dat de andere boeken niet van mij zullen komen". Husayn Voor de memoires is voldoen de stof voorradig. De jeugd- en oorlogsjaren, Radio Oranje, di recteur van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, commentator en de regerings opdracht voor de geschied schrijving. De ontwikkelingen rond pu- blikaties over de Tweede We reldoorlog houdt De Jong al leen nog maar als „geïnteres seerd krantelezer" bij. „An ders is er geen beginnen aan. Je zou met wat er inmiddels al weer is verschenen wel een bi bliotheek kunnen vullen". Ook de internationale ontwik kelingen volgt hij via kranten en tijdschriften. Maar de voor malig commentator op het ge bied van de buitenlandse poli tiek heeft zich 'uiteraard wel een mening gevormd. Zo vindt hij de vergelijking tussen Chamberlains gang naar Hit- Ier en de missies naar Saddam „niet treffend". De vergelij king Hitler/Husayn gaat vol gens hem „wel een beetje op". Het antwoord op de grote vraag van het ogenblik wel of geen Golfoorlog laat niets aan duidelijkheid te wen sen over. „Ik verwacht een oorlog. Amerika stuurt niet voor de flauwekul meer dan 400.000 militairen. Ze grijpen in als het nodig is. Ik zie Sad dam Husayn niet toegeven. Als je geen oorlog maakt, krijg je andere rampen over je heen. Dan kan Husayn zijn atoom wapens vervaardigen en nieu we acties ondernemen". Aan uitgesproken meningen heeft het prof. dr. Lou de Jong nooit ontbroken. Dat leverde „de alom geëerbiedigde zeden meester" fraaie formuleringen op. „Maar al die typeringen spreken mij niet zo aan", stelt De Jong. Hoe zou hij dan de geschiede nis in willen gaan? „Als ie mand die zijn leven lang als historicus heeft gewerkt aan de geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog". Is dat niet wat magertjes? Prof. dr. Lou de Jong schudt ter ont kenning bedachtzaam zijn hoofd. JOOP OFFRINGA Koningin Beatrix waarschuwt tegen genetische manipulatie DEN HAAG Koningin Beatrix heeft dinsdag in haar kerst toespraak gewaarschuwd tegen ongebreidelde genetische mani pulatie met mens en dier. „Respect voor de natuur is (evenmin) te rijmen met pogingen dieren en straks misschien zelfs men sen om te vormen tot door ons bedachte creaturen", aldus de koningin, die te besluisteren was via alle radiozenders. Zij wees er op dat daar waar de wetenschap grenzen verlegt, „de vraag naar onze eigen innerlijke grenzen actueel wordt". Wetenschap kan weliswaar de mensen vooruitgang brengen, maar „de toets ligt uiteindelijk in de vraag of er ook sprake is van vooruitgang uit een oogpunt van beschaving". De koningin ging ook in op de situatie in de Golf. „In Europa kon weliswaar een hoopvol kader worden geschapen voor veiligheid en samenwerking, maar tege lijkertijd werden in het Midden-Oosten recht en vrede op het spel gezet. Waar nieuwe kansen op vrede zo gauw al weer wor den overschaduwd door machtsmisbruik, agressie en geweld, kan twijfel omslaan in vertwijfeling". Hieronder volgt de letterlijke tekst van de toespraak: „Met Kerstmis mogen wij de geboorte vieren van Jezus Christus. Hij is het licht waar mee God de weg wil wijzen in een donkere wereld. Ook vandaag kunnen wij niet zonder dit licht. Angst en on zekerheid heersen bij mensen en volken. Na de ontspanning tussen Oost en West kreeg de tegenstelling tussen Noord en Zuid een nieuwe scherpte. In Europa kon weliswaar een hoopvol kader worden gescha pen voor veiligheid en samen werking, maar tegelijkertijd werden in het Midden-Oosten recht en vrede op het spel ge zet. Waar nieuwe kansen op vrede zo gauw al weer worden overschaduwd door machts misbruik, agressie en geweld, kan twijfel omslaan in vertwij feling. Zij die verantwoorde lijkheid dragen in de interna tionale samenleving, staan voor dilemma's van een nau welijks te peilen draagwijdte. Internationale dreigingen be heersen het nieuws. Vraag stukken die minder aandacht krijgen, zijn evenwel niet al tijd minder dringend. De om gang mét de natuur en met het leven zélf stelt ons vóór diep ingrijpende dilemma's. Wij staan op de drempel van een tijd waarin wetenschap en techniek vele beperkingen waaraan de mens scheen te zijn onderworpen, kunnen overwinnen. Wij beheersen technieken waarmee wij alles wat leeft kunnen beïnvloeden. Dit stelt de mensheid voor fundamentele vragen en ver antwoordelijkheden. Vragen die wij niet voor ons uit mogen schuiven, verantwoordelijkhe den die wij niet kunnen ontlo pen. In de geschiedenis van de mensheid lag aanvankelijk de nadruk op het onderwerpen van een natuur die het mense lijke bestaan beperkte en be lemmerde. Hieruit ontstond een vooruitgangsgeloof dat eerder gericht was op het overschrijden dan op het res pecteren van grenzen. Van daag gaat het niet zozeer om wat kan, maar om wat mag en moet. Bij alle onderzoek en ontwikkeling staat meer op het spel dan de bevrediging van onze nieuwsgierigheid en de verbetering van ons fysieke bestaan. Wezenlijk is de vraag of het uiteindelijke doel beant woordt aan onze opdracht de aarde te bewonen en te bewa- De wetenschap heeft veel goeds gebracht. Door de ont hulling van geheimen over de opbouw van het leven wordpn wij in staat gesteld honger te bestrijden en ziekten te voor komen. Kennis van de wijze waarop erfelijke eigenschap pen biologisch zijn vastgelegd en worden overgedragen, opent de mogelijkheid die ei genschappen ook te verande ren. Maar daarmee is tevens een grens bereikt die noopt tot bezinning. Moet alles wat kèn, ook kunneri? Respect voor de natuur als onze partner in Gods schep ping, is al moeilijk in overeen stemming te brengen met onze hedendaagse leefwijze en onze manier van produceren. In hoog tempo dreigen bestaande plant- en diersoorten uit te sterven en verstikken wij ons milieu. Respect voor de natuur is evenmin te rijmen met po gingen dieren en straks misschien zelfs mensen om te vormen tot door ons be dachte creaturen. Zal de mens door ingrepen in het leven zélf werkelijk op den duilr een be tere schepping en daarin een betere mensheid tot stand brengen? Wie zal beslis sen wat beter is? En wie heeft het recht een ander mens te ontwerpen naar eigen wens? Juist daar waar de wetenschap grenzen verlegt, wordt de vraag naar onze eigen innerlij ke grenzen actueel. Nieuwe ontwikkelingen kunnen alleen dan worden omgezet in wel zijn voor mens en natuur als zij begrensd en beheerst wor den door moraal en levens overtuiging. Kennis verrijkt en verruimt de mogelijkheid tot kiezen. Daarmee wordt evenwel de kans vergroot dat verkeerde keuzen worden gemaakt. Er bestaat gevaar van manipula tie en misbruik. Onmisbaar is een ethiek die grenzen stelt en die ook weet te bewaken. Bij alle vooruitgang die de weten schap de mensheid nog kan brengen ligt de toets uiteinde lijk in de vraag of er dok spra ke is van vooruitgang uit een oogpunt van beschaving. Ethiek vormt het hart van elke cultuur. In onze vergaand geïndividua liseerde samenleving zal ethiek toch niet louter een kwestie kunnen zijn van per soonlijke verantwoordelijk heid. Waar de waardigheid van het leven op het spel staat, zal die verantwoordelijkheid door een gemeenschap moeten worden gedragen, een ge meenschap die niet alleen door wetten bijeen wordt gehouden, maar die ook berust op bescha ving, cultuur en levensover tuiging. Levensovertuiging en geloof vinden soms eerder een uit drukking in vragen dan in antwoorden. Juist de vragen die onbeantwoord blijven, ver diepen ons respect voor de schepping en onze eerbied voor het leven. Kritisch zullen wij de vele mogelijkheden die de menselijke geest weet te ontwikkelen, tegemoet moeten treden. Nieuwe grenzen zullen wij vooral in onze innerlijke overtuiging moeten vinden, in een moraal die harmonie met de Schepper, de natuur, de medemens en de eigen ziel tot uitgangspunt neemt. Hierin liggen ook de grenzen aan het recht tot manipuleren met de schepping. Weten en geweten liggen in eikaars verlengde. Leven vanuit beginselen déérin is de mens uniek! Kerstmis onderstreept het wonder vanjde menselijke ge- boorte.^De ÖFon van leven blijft- eejwnyèt^rie. Q°d heeft, zegt de bijbel, cïë-mefts bijna goddelijk gémaakt.'Bijn^ dat wil zeggen: niet helemaal. "Wij"^ mensen zijn schepselen, niet de Schepper. Het leven zelf is tegelijk raadsel, gave en opga ve. Wij weten niet wat leven is, alleen dat het gegeven is. Ook bij de geboorte van Jezus die wij in deze december maand vieren, ligt in het ge wone het wonder besloten. Kerstmis leert ons wat werke lijk telt: het leven in al zijn eenvoud en waardigheid. Dit leven te fespecteren, in har monie met de hele schepping, is onze opdracht in de wereld. Ik wens U allen een goede Kerstmis!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 3