De dominee en de vrede die
het verstand te boven gaat
£eidóe0oivta/n
kerk
wereld
Fout mgr. Gijsen leidde tot neerlegging bevoegdheden
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
CeidócGouootit
ZATERDAG 22 DECEMBER 1990 PAGIN fll
Raad Kerken: kerkdiensten vooravond 15 januari
AMERSFOORT De Raad van Kerken in Nederland heeft
de plaatselijke kerken opgeroepen een oecumenische kerk
dienst of een vredeswake te houden aan de vooravond van 15
januari 1991. Op deze dag loopt het VN-ultimatum aan Irak af.
De Raad hoopt dat de kerken voor deze dienst, op zondag 13 of
maandag 14 januari, de medewerking vragen van de plaatselij
ke vredesgroepen. Tijdens de dienst moet „het bidden van de
geloofsgemeenschap een duidelijke toespitsing krijgen", vindt
de Raad. De Raad herhaalt zijn standpunt dat een offensief mi
litair optreden irj de Golf „ten enenmale onaanvaardbaar" is.
De „steeds manifester wordende opbouw van een offensieve
troepenmacht van de Verenigde Staten" wekt bij de kerken
grote verontrusting.
STIBA wil beëindiging antisemitisch conflict
ROTTERDAM/SLEEN De Stichting Bestrijding Antisemi
tisme (STIBA) heeft burgemeester D. Apeldoorn van de Drent
se gemeente Sleen dringend verzocht een einde te maken aan
een slepende antisemitische kwestie in Schoonoord. De burge
meester heeft echter de stellige indruk dat het hier om een ge
wone burenruzie gaat, waarvoor de officier van justitie moet
worden aangesproken. De burgemeester levert „geen commen
taar" op de brief van STIBA-directeur R.A. Stein, waarin
wordt gerept van „een meervoudig burenconflict, waarin anti
semitische scheldtirades op straat, scheldbrieven met antisemi
tische teksten en vernielingen met antisemitische motieven
een centrale plaats innemen". Doelwit van de tirades is een
echtpaar dat Israël gunstig gezind is maar zelf niet joods is.
Voel je als een Engel
met één vleugel die in
twee-eenheid met de
Heer kan vliegen
overal doorheen.
Angelique van Wouw
Druk op bestuur
Evan. Hogeschool
om af te treden
HUIZEN Negen voor-
mannen uit de reformato
rische wereld hebben gis
teren in een open brief
een dringend beroep op
het bestuur van de Evan
gelische Hogeschool ge
daan om af te treden en
een commissie van drie
wijze mannen aan te stel
len.
Dit schrijven prof. dr. J. Dou-
nta (vrijgemaakt), ir. J. van
der Graaf. ds. mr. J Haeck.
dr. J. Hoek, dr. S Meijers en
A C. Veldhuizen (allen Gere
formeerde Bond in de NH
Kerk), ds J.H. Velema, prof.
dr. W.H. Velema en dr. K.
Veling (christelijk gerefor
meerd). Alle ondertekenaars
komen uit kerkelijke denomi
naties die tot het 'achterland'
van de EH gerekend mogen
worden.
„Als deze zaak voort blijft sle
pen, zou het nodig kunnen
zijn de kerken te adviseren de
geldstroom voor de EH op te
schorten," aldus de brief
schrijvers. „Wij zouden ons
daartoe gedwongen voelen,
gegeven onze positieve steun
in het verleden." Als niet-ge-
subsidieerde instelling wordt
de EH gedragen door vrijwil
lige giften.
De bestuurscrisis sleept al zo
lang voort, zonder dat er een
uitweg uit de crisis ophanden
is. dat de geldstroom voor de
EH en daarmee het voortbe
staan van de EH zelf in ge
vaar dreigt te komen. Volgens
de briefschrijvers zijn de ver
houdingen dermate verstoord
dat van het bestuur in de hui
dige samenstelling in redelijk
heid geen oplossing voor de
conflicten kan worden ver
wacht. „De zaak heeft haast,
de tijd drmgt," aldus de brief
schrijvers.
Ruim 1,3 miljoen
voor restauratie
Portugese synagoge
AMSTERDAM De fi-
nanciële actie voor de
restauratie van de Portu-
gees-Israëlietische syna
goge in Amsterdam heeft
tot nu toe ruim 1,3 mil
joen opgeleverd.
Ook is er voor bijna 4 miljoen
gulden aan subsidies toege
zegd, zo heeft de stichting
Vrienden van de synagoge
gisteren bekendgemaakt. De
stichting, die in mei haar actie
begon, hoopt op korte termijn
de resterende 2,5 miljoen gul
den te vinden. Naar alle
waarschijnlijkheid zal vol
gend jaar een begin worden
gemaakt met de restauratie
van de synagoge, die in 1675
in gebruik werd genomen.
Bij het begin van de actie
werd gezegd dat de synagoge,
volgens de stichting „de oud
ste en mooiste ter wereld",
een bouwval dreigt te wor
den. De Portugees-Israëlieti-
sche gemeente, die slechts 500
leden telt, is zelf niet in staat
de kosten van de restauratie,
ongeveer 7,5 miljoen gulden,
voor haar rekening te nemen.
De column van pastor
Marinus van den Berg
verschijnt op maandag.
ERMELO „Ik verte
genwoordigde de kerken
in brede zin. Mijn zon
dagsdiensten in het cafe
taria van de Witte de
With werden wekelijks
bijgewoond door gemid
deld twintig belangstel
lenden. Onder hen waren
protestanten, katholieken
en niet-gelovigen. Ik vind
dat een redelijke aantal.
Dat lijkt vreemd als je
bedenkt dat meer dan de
helft van de 196-koppige
bemanning van kerkelij
ke afkomst was. Maar ik
rekende op een opkomst
percentage van zo'n tien
procent. Door het lopen
van oorlogswacht, zes uur
op, zes uur af, hadden ve
len gewoon geen tijd om
naar de kerkdienst te ko
men. Dus dan is de be
langstelling alleszins be
hoorlijk geweest".
„In de eerste weken na ons
vertrek heb ik vooral als
praatpaal gefungeerd. In het
begin wisten we niet waar we
heen gingen, wat onze taak
zou zijn. Kortom, onzekerheid
was troef. Dat gaf een psychi
sche spanning. Toen we een
maal in de Perzische Golf wa
ren beland, kregen we duide
lijkheid en was de druk een
beetje van de ketel. Tot het
laatste toe is de sfeer goed ge
bleven en was de motivatie
optimaal".
„Er werd altijd op allerlei ma
nieren een beroep op mij ge
daan. De behoefte aan ge
sprekken werd gaandeweg
minder. Ik kreeg meer tijd en
begon te tekenen voor het da
gelijkse krantje waarin het
persnieuws staat. Cartoons
met een actueel tintje, waarin
je mensen en gebeurtenissen
op de korrel, neemt. Ook
maakte ik de nieuwsbrief, on
derhield contacten met het
thuisfront, werkte met een
team aan een herinnerings
boek en hielp mee met het vi
deojournaal. Dan maakte ik
interviews op de werkplek
van matrozen, onderofficeren
en officieren. Voor mij was
dat heel handig, want dwars
door alle rangen heen kreeg
ik veel contacten".
„Juist die ontmoetingen en
gesprekken met mensen boei
en mij zo. Van huis uit ben ik
hervormd. Pas later heb ik de
bewuste keuze gedaan om
Christus als Verlosser te ac
cepteren. Dat gebeurde nadat
ik met zendelingen had ge
sproken. Niet zo zeer hun bui
tenlandse verblijf zelf sprak
mij aan, ik stond niet te trap
pelen om op stel en sprong
ook in den vreemde te gaan.
Ik ging eerder op zoek naar
de kern van het Evangelie en
het woord van God De bood
schap was voor mij: waai niet
met alle winden mee Dog
ma's spreken mij niet aan. Ik
ben in Brussel theologie gaan
studeren aan een interkerke
lijk instituut. Na mijn studie
werd ik predikant in België.
„Wapens zegenen is
je reinste flauwekul"
De tegenstelling is schril. De 398 opvarenden
van de Nederlandse marinefregatten Witte de
With en Pieter Florisz zijn net teruggekeerd
van een verblijf van drie maanden in de Perzi
sche Golf en kunnen Kerstmis thuis vieren.
Begin december is hun taak overgenomen door
de collega's van de Jacob van Heemskerck en
de Philips van Almonde, aangevuld rpet de be
manning van het bevoorradingsschip de Zui
derkruis. Honderden Nederlanders vieren het
feest van de vrede op zee, bij een temperatuur
van dertig graden, met een voortdurende oor
logsdreiging boven het hoofd. Dominee Henk
van den Born (48) uit Ermelo, zelf oud-mari
nier, vertoefde de afgelopen maanden als gees
telijk verzorger op de Witte de With. Hij moest
van alle markten thuis zijn; naast het voeren
van zware gesprekken tekende hij cartoons
voor het dagelijkse nieuwsblad, maakte hij het
video-journaal en was hij mede-samensteller
van een herinneringsboek. Een monoloog van
een predikant die geweld ziet als het uiterste
middel om je verworvenheden te verdedigen.
Maar: „Wapens zegenen is je reinste flauwe
kul".
Ik heb altijd graag met jonge
ren gewerkt en toen ik de
kans kreeg naar het leger te
gaan, heb ik die gegrepen. Na
negen jaar was er de moge
lijkheid naar de marine over
te stappen. Ik vroeg mijn
echtgenote wat zij ervan
vond, dat ik zo vaak van huis
zou zijn. Ze zei. het is je op het
lijf geschreven".
„Gelukkig heb ik de nodige
ervaring met crisissituaties.
Als dienstplichtig marinier
was ik in '62 in Nieuw-Gui-
nea. Daar heb ik vier en een
halve maand zonder aflossing
in de jungle gezeten en aller
lei acties meegemaakt. Later
was ik als legerpredikant een
half jaar bij het Nederlandse
Unifil-bataljon in Libanon.
Dat heeft mij een betere kijk
gegeven op de manier waarop
mensen onder spanning rea
geren. Ik heb, voordat we
naar de Golf gingen, geen
vastomlijnd plan gemaakt.
Mijn vrouw en ik kwamen
net terug van een verblijf van
anderhalf jaar bij de marine
op Curasao. Ik ben amper een
maand thuis geweest. Ik
dacht 'ik zie wel hoe het gaat'.
Wel verwachtte ik meer men
sen bij me te krijgen met vra
gen over de inhoud van hun
leven Dat is ook gebeurd. Tot
aan de passage door het Suez-
kanaal was de politieke situa
tie zeer gespannen Iemand
zei, nadat hij z'n verhaal had
verteld „Nou dominee, dit is
dan mijn biecht geweest". Een
ander vroeg mijn hulp bij het
schrijven van 'de laatste brief'
aan de familie. De meeste ge
sprekken hadden diepgang, ze
kwamen niet voor 'een praat
je pot' zoals dat aan boord
heet. Met mijn collega op de
Pieter Florisz, een pater, wis
selde ik ervaringen uit. We
hielden elkaar goed op de
hoogte, daar leer je van".
„Voor de zekerheid had ik ex
tra bijbels en studieboeken
meegenomen. Die heb ik
vooral gebruikt om mensen
nuttige dingen aan te reiken,
iets waar ze wat aan hadden.
Je moet bijbelse verhalen en
de bedoelingen van Jezus ver
talen naar praktische geval
len. Samen met de scheepsarts
heb ik bijvoorbeeld stress in
gevechtssituaties behandeld.
Je moet absoluut geen theore
tisch verhaal ophangen. Wel
kun je uitleggen wat Jezus
met vrede bedoelt en wat de
mens ervan heeft gemaakt. Je
verwijst naar het Kruis, de
vrede die alle verstand te bo
ven gaat"
„Als predikant heb ik de rang
van kapitein-luitenant ter zee.
Of dit voor matrozen een
drempel is hangt van je eigen
opstelling af. Ik wilde totaal
geen drempels, daarom heb ik
altijd zoveel mogelijk gepro
beerd hun taal te spreken.
Het gebeurde dan nóg dat ze
me aankeken met een gezicht
alsof ze wilden zeggen: we
hebben een mooie dominee,
maar wat bedoelt 'ie nou pre-
I
Eentonigheid t
„De eentonigheid, en niet de
verveling, was onze grootste
vijand. Doordat iedereen oor
logswacht liep en voortdu
rend op z'n hoede was, kun je
niet zeggen dat er sprake was
van verveling. De eentonig
heid was des te erger. We
voeren in een vierkant. Elke
dag deed je hetzelfde. Dan
hadden onze matrozen na tien
dagen echt een 'break' nodig.
Iedereen was dolblij als we
een haven aandeden. In de
tussentijd probeerden we het
monotone ritme te doorbre
ken met spel en ontspanning,
variërend van bingoavonden
tot videofilms. Hoewel de
schema's prima in elkaar za
ten, ging er toch wel eens iets
fout op de werkvloer. Zo is
het met het leven op zee: je
kunt niet om elkaar heen, dan
botst er wel eens wat. Daar
sprak ik over met de com
mandant van het schip of het
hoofd van een dienst en dan
probeerde je samen de inci
denten de wereld uit të hel
pen. Je moet elkaar de waar
heid kunnen zeggen. Dat is
positief, je moet samen de
klus klaren".
„Dat besef is, en dat valt mij
echt op, diep geworteld bij de
marine. Op de Witte de With
wist de een wat 'ie aan de an
der had. We vormden één
groot team. Aan de andere
kant is gebleken dat marine
mensen buitengewoon zelf
standige vogels zijn. Dat geldt
ook voor het thuisfront, met
name voor de partners en
kinderen. Hoewel sommigen
het natuurlijk best moeilijk
hebben gehad, heb ik nauwe
lijks klachten gehoord. Wel
zijn de telefoontjes en de brie
ven van en naar huis ontzet
tend belangrijk geweest. Niet
alleen voor de privésfeer,
maar ook voor het functione
ren aan boord".
Adventsdienst
„In de aanloop naar de kerst
dagen proefde je dat de sfeer
begon te veranderen. We wa
ren al op de terugweg. Ze
hebben mij gevraagd de laat
ste zondag, dat was de 16e,
een adventdienst te houden.
Ja, aan Kerst op zee wordt
goed aandacht besteed. Ik
weet zeker dat mijn collega's
van de Jacob van Heems
kerck en de Philips van Al-
monde een uitgebreide kerst
dienst zullen houden. Tijdens
onze adventdienst heb ik ge
probeerd de rol van Jezus als
vredevorst te benadrukken".
„Tja, ik begrijp dat buiten
staanders denken: hoe kun je
als predikant op een oorlogs
schip varen en over vrede
spreken? Zo'n fregat zit im
mers vol met wapentuig. Nou,
ik wil benadrukken dat ik er
altijd voor de bemanning ben
geweest, en niet voor de ka
nonnen. Aan het zegenen van
wapens doe ik niet, dat is je
reinste flauwekul. Ik was er
voor mensen die, dat mag je
toch wel zo zeggen, in een
aparte situatie verkeerden en
die mogelijk in gewelddadige
omstandigheden zouden be
landen. Geweld gebruiken
soms kun je niet anders. Het
is voor mij in dat geval een
noodzakelijk kwaad, het ui
terste middel om je eigen ver
worvenheden te verdedigen.
Want wat deden wij in
Nieuw-Guinea? We hadden
de Papoea's recht op zelfbe
schikking beloofd. Daarvóór,
en nergens anders voor, heb
ben we ons ingezet. Je kunt
het niet helemaal vergelijken,
maar in het geval van Ku-
wayt gaat het óók om het
recht op zelfbeschikking".
ROB SEBES
ROERMOND/ROME
In kerkelijke kringen in
Rome wordt er op gere
kend dat bisschop Gijsen
spoedig zal opstappen.
Functioneren terwijl hij
zijn belangrijkste be
voegdheden aan anderen
heeft gegeven, wordt niet
goed mogelijk geacht.
Maar dat zal pas gebeu
ren wanneer het priester
seminarie Rolduc weer
draait zoals de bisschop
het altijd heeft gewenst.
Bisschop Gijsen nam daarvoor
begin oktober al maatregelen
zoals hij zelf in het bisdom
blad De Sleutel aankondigde.
Hij rekende er toen kennelijk
nog op dat hij de situatie zelf
kon oplossen. Hij kon echter
op dat moment niet de publi
citeit bevroeden die over Rol
duc ontstond door een uitzen
ding van Sonja Barend op 27
oktober waarin een voormali
ge student de toestanden in
Rolduc aan de grote klok
hing. Niet alleen was nu be
kend dat twee studenten die
op Rolduc waren gewijd zich
niet konden houden aan de
celibaatsverplichting en daar
om uit het ambt waren gezet,
uit de uitzending van Sonja
Barend bleek ook dat de con
rector-biechtvader van Rol
duc een jarenlange verhou
ding had gehad met een van
de wijdelingen, reden waarom
deze conrector naar Duitsland
werd verbannen.
Die feiten raakten uiteraard
via de pronuntius ook in het
Vaticaan bekend dat daarbij
geholpen werd door verklik
kers. Binnen de kring van
vertrouwelingen waartoe ie
mand behoorde als de vorig
jaar op verlof gestuurde Wim
van der Valk leefde immers
ook kritiek op het beleid van
de bisschop. De vorige maand
uitgelekte notulen van de
stafvergadering van het bis
dom bevestigden die weer
stand nog eens.
Ook kardinaal Simonis wees
vorige week, toen hem een
oordeel werd gevraagd over
het besluit van bisschop Gij
sen zijn belangrijkste taken
over te geven aan twee nieu
we vicarissen, ongewild waar
de zere plek zit: de „narig
heid" op het priesterseminarie
Rolduc had bisschop Gijsen
persoonlijk heel erg aangegre
pen.
Wat de kardinaal in zijn be
oordeling van Gijsens besluit
ook signaleerde, namelijk dat
de bisschop er al een tijdje
over nadacht om zijn taken
aan anderen over te dragen,
moet sinds het gebeuren in
Rolduc in verhevigde mate
voor hem hebben gespeeld.
Mgr. Gijsen was sinds hij in
1972 tot bisschop werd be
noemd geregeld in Rome te
vinden. Daar zocht hij de ge
wenste steun voor zijn beleid
en hij had daar des te meer
behoefte aan omdat dit in Ne-
FOTO: DIJKSTRA
„Onhoudbaar"
Na het bekend worden van de
gebeurtenissen in Rolduc
werd bisschop Gijsens positie
in kringen rond het seminarie
Rolduc als „onhoudbaar" ge
kwalificeerd.
Volgens de kerkjurist prof. dr.
R. H'uysmans spelen in de ge
wraakte situatie op het semi
narie Rolduc twee bepalingen
uit het kerkelijk wetboek een
belangrijke rol. In de eerste
plaats canon 977 die luidt: „De
absolutie van een medeplich
tige in een zonde tegen het
zesde gebod van de Decaloog
(Gij zult geen onkuisheid be
drijven) is ongeldig Als
straf daarvoor bepaalt canon
1378 dat wie zich daar aan
schuldig maakt, door de Heili
ge Stoel geëxcommuniceerd
kan worden. In ieder geval
moet kerkrechterlijk de Heili
ge Stoel er aan te pas komen
om zo'n situatie weer in het
reine te brengen.
Welke rol bisschop Gijsen zelf
in deze heeft gespeeld of wel
licht bewust niet speelde,
blijft een open vraag. De ex-
priester stelde in de uitzen
ding van Sonja Barend dat de
bisschop van zijn relatie met
de conrector op de hoogte
was.
Openlijke desavouering van
de bisschop zou echter in Va
ticaanse ogen geen aanbeve
lenswaardige beleidslijn zijn.
Met zo'n veroordeling van
bisschop Gijsen zou immers
tevens het priesterinstituut in
een kwaad daglicht worden
gesteld, zodat, om het populair
te zeggen, met het badwater
ook het kind dreigde te wor
den weggegooid.
Volgens Nederlandse kerke
lijke kringen in Rome is het
de pronuntius geweest die een
oplossing heeft bedacht voor
de problemen van bisschop
Gijsen. En dit ligt ook voor de
hand, want hij maakt ook zelf
deel uit van de oplossing: de
pronuntius zal nieuwe pries
ters wijden, zo heeft bisschop
Gijsen in een brief aan alle
parochiepriesters bekend ge
maakt.
Onduidelijk is of de gekozen
oplossing ook het karakter
heeft gehad van een „sanc
tie". Zo dit al het geval is, dan
zullen de verantwoordelijken
dit nimmer willen toegeven.
Maar erg waarschijnlijk is dit
niet. Aan de goede trouw en
de orthodoxie van de bisschop
hoefde toch immers nooit te
worden getwijfeld!
Dat het canoniek recht voor
de nu gekozen oplossing
moest wijken mag gezien de
hogere belangen die op het
spel waren nauwelijks ver
wonderlijk heten. Volgens het
kerkelijk recht kan een bis
schop namelijk bevoegdheden
als die van de benoeming van
priesters en van de priestero
pleiding niet aan vicarissen
delegeren.
PAUL VAN VELTHOVEN
11.
Kanttekening bij vacaturesto
Fractievoorzitter eico Brinkman van het c|!eJ[
heeft ordeproblemen. De tweede garnituur van zijn kan jki
fractie laat zich steeds minder gelegen Jiggen aan fractie ile 1
cipline of partijlijn. Zo moest Brinkman zijn fractiegenoot lse
Kok nadrukkelijk terugfluiten vanwege een niet-geaut< &en
seerde aanval op het beleid van PvdA-minister Pronk.
VERVOLGENS kreeg partijgenoot Paulis van zijn voor 1
ter een veeg uit de pan. Paulis had namens het CDA
afwijzend gereageerd op de suggestie van PvdA-fractievojF
zitter Wöltgens een vacaturestop af te kondigen bij de rijf^
overheid. Botte bijl, onverdiende aanval op hardwerkei
ambtenaren, Paulis kwam verontwaardigde woorden teki
Hij was echter vergeten dat Brinkman nog maar kort g
den exact hetzelfde drastische voorstel had gelanceerd.
De politiek is het er wel degelijk over eens dat fors n
worden gesnoeid in het ambtenarenkorps. De analyse i
Thijs Wöltgens, die vaststelde dat alle halve maatregelen
de afgelopen jaren niet het gewenste effect hebben geh it"
wordt kamerbreed onderschreven. Minister Dales van b n
nenlandse zaken sprak donderdag in de Kamer welisw ger
van de „hardnekkige mythe" dat er van de afslanking i
het overheidsapparaat nauwelijks iets terecht komt.
neemt echter niet weg dat de inkrimping in elk geval i
verloopt volgens het ambitieuze schema dat indertijd re ouv
door het eerste kabinet-Lubbers is opgesteld.
INTEGENDEEL, volgens de jongste cijfers is ons land
jaar vijfduizend rijksambtenaren rijker geworden. De
windsvrouw verklaarde bovendien zelf niet te kunnen b<
ven, dat het aantal ambtenaren volgend jaar beslist nietv iar
der zal toenemen. Daar is kennelijk geen kruid en geen 'e
ciencykorting' tegen gewassen.
De politiek staat machteloos toe te kijken terwijl de i
van Parkinson onverminderd haar werk doet. Indien het
gering en parlement ernst is met hun voornemen de vie
macht een halt toe te roepen, dan zijn harde ingrepen onv
mijdelijk. Een vacaturestop is een ongenuanceerde, bele
sarme maatregel. Maar hij helpt wel, en is wel heel erg ci ewe
troleerbaar.
bl
Een politicus die de omvang van het ambtelijk apparaat
discussie stelt krijgt de bal onmiddellijk teruggekaatst.
plan dat kabinet en Tweede Kamer uitbroeden of het s.
gaat om tolheffing, milieucontrole of fraudebestrijding
vergt bij de uitvoering menskracht. Als de politiek zorgt vi
minder regelgeving, en zekér voor minder gedetailleerde
gelgeving, komen er vanzelf minder ambtenaren, zo zegj t r
ambtenarenbonden en andere verdedigers van de status q f i
ar 1
DAAR zit veel waars in. Wöltgens en Brinkman moeten
seffen dat zij niet van de overheid mogen eisen zo
nog steeds doen dat elke op de Noordzee gevangen
en elke druppel koeiemest ambtelijk wordt geregistreeJ
terwijl ze gelijktijdig het mes willen zetten in de omvang
het ambtelijk apparaat. Een vacaturestop bij de rijksoverh
is slechts mogelijk, indien de politiek zich in haar wetgev
de arbeid aanzienlijk terughoudender gaat gedragen dan
dusver het geval is. Hetgeen niet alleen mogelijk, maar
uitermate gewenst is.
Kandidatuur Van Aardenne
Volgend jaar maart worden de verkiezingen voor
Provinciale Staten gehouden. Dat lèidt ook tot een nieu
samenstelling van de Eerste Kamer, die nog steeds indir
(door de leden van de Provinciale Staten) in nieuwe same
stelling wordt gekozen. Dat gebeurt overigens pas eind mp.
OVER de kandidatuur van oud-minister Van Aardenne
economische zaken (1977-1981 en 1982-1986) voor de nieu
Eerste Kamer wordt wat meewarig gedaan. Zoals bekend
de VVD'er Van Aardenne de man die te boek staat als
'aangeschoten wild' omdat hij, ondanks de voor hem niet
gunstige uitkomst van de parlementaire enquête over
RSV-affaire, kon aanblijven en ook aanbleef als minister
HlJ diende zijn termijn als minister uit omdat de Twe« ike
Kamer er toen het er op aankwam, in het belang van
CDA/VVD-coalitie, voor terugdeinsde hem weg te sturioet
Maar het politieke lot van Van Aardenne was l
de resterende tijd van zijn ambtstermijn had hij alle gei ikt
verloren en hij keerde na de verkiezingen van 1986 ook n
terug in de Tweede Kamer.
MAAR dat wil natuurlijk niet zeggen dat Van Aarden ver
geen goed lid van de Eerste Kamer zou kunnen zijn. Als e
minister of een staatssecretaris een fout heeft gemaakt, mi11
dat consequenties hebben, maar de man of vrouw moet lat )r°
in een andere functie, wel voluit kunnen functioneren. J
geldt voor Van Aardenne, maar eveneens voor andere ou
bewindslieden als bijvoorbeeld oud-minister Braks. Het m< aar
mogelijk zijn van hun onmiskenbare kwaliteiten elders, 1
voorbeeld in de Eerste Kamer, te blijven profiteren.
CcldócSoiiACMlt
Uitgave Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers)
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden
Telefoon: 071 - 122 244
Postadres. Postbus 11, 2300 AA Leiden
ier
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17 00 uur.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248.
van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u, op za van 14.00 tot 15.00 uur
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per acceptgirokaarten
per maand f 25,70 per maand f. 26,7^,
per kwartaal f. 76,60 per kwartaal
per jaar 294,30 per jaar
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 -122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk
070 - 3902 702
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
dsi
ayt
or
