Annie Meijer zegt baan
op voor Moeder Teresa
Met de dood in de ogen
CcidócSouAcmt
brieven van lezer]
Bisschop Forck: sluit Stasi-dossiers
kerk
wereld
Albanese
katholieken
verlaten
catacomben
beroepingen
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
£e«dóe(3ou/MMit
DONDERDAG 20 DECEMBER 1990 PAGIN
BERLIJN Gottfried Forck, de lutherse bisschop van Berlijn
en Brandenburg, heeft voorgesteld alle Stasi-dossiers te sluiten
en „met nieuw vertrouwen een nieuw begin te maken". Barbel
Bohley, vorig jaar een van de aanstichters van de Oostduitse
revolutie, heeft dit voorstel verworpen. „Je kunt een nieuwe
start niet op een leugen bouwen." In een vraaggesprek met de
Berliner Morgenpost zei Forck gisteren dat in de zaak-De Mai-
zière de rechtspraktijk op zijn kop wordt gezet. De verdachte is
vantevoren al schuldig en moet maar bewijzen dat hij het niet
is. „Er is nu sprake van een heksenjacht die aan de Stasi-tijden
doet denken."
Bohley daarentegen wil dat er een parlementair onderzoek
komt naar alle Stasi-connecties in Oost en West. „Anders zitten
we met een corrupt parlement waarvan sommige leden ge
chanteerd kunnen worden," zei ze voor de Deutschlandfunk.
Behalve de christen-democraat De Maizière viel er deze week
nog een politicus. De fractiemedewerker van Bündnis 90,
Klaus Richter, trad af nadat bekend was geworden dat hij in
de jaren '70 een opleiding van de Stasi had gekregen. Biindnis-
parlementariër Werner Schulz verweet Richter dat hij de op
leiding, op zichzelf nog niet zo'n zware overtreding, nooit had
aangemeld. „Er is sprake van een vertrouwensbreuk."
In ieder afscheid is een
afspiegeling van de
dood.
SHKODER De rooms-
katholieke Albanezen
verlaten de catacomben,
23 jaar nadat de commu
nistische regering alle re
ligieuze activiteiten ver
bood. Met duizenden te
gelijk drommen ze weke
lijks samen op de be
graafplaats van Shkoder
om in de open lucht de
mis te vieren.
De oude kapel op de begraaf
plaats, die de afgelopen we
ken in allerijl door enkele pa
rochianen is gerenoveerd, is
inmiddels het centrum gewor
den van de renaissance van
het. Albanese katholicisme. De
bezielende leider is de 63-jari-
ge priester Simon Jubani, die
26 jaar van zijn leven in
gevangenissen en kampen
doorbracht.
„Onze eerste officiële mis, ge
vierd op 4 november, werd
door ruim 5.000 mensen be
zocht. Een week later waren
er bij de tweede mis bijna
50.000 mensen", zegt Jubani.
Na zijn vrijlating in april 1989
heeft de priester in het ge
heim vele huwelijken geslo
ten en gemiddeld tien kinde
ren per dag gedoopt. Sinds 8
november is dit gemiddelde
nog eens fors opgelopen.
Op die dag kondigde presi
dent Ramiz Alia aan dat het
-verbod op religieuze activitei
ten, daterend uit 1967, wordt
opgeheven. Kerken en mos
keeën mogen hun deuren
weer openen. In het jaar
waarin 'de eerste atheïstische
staat ter wereld' werd gebo
ren, werden 740 moskeeën,
608 orthodoxe kerken en
kloosters en 157 rooms-katho-
Jieke kerken gesloten.
„Wij zijn echt een onder-
frondse kerk'-', benadrukt Ju-
ani. Het afgelopen jaar vier
de hij Kerstmis met 50 ande
ren bij hem thuis. De priester
moest het daarbij zelfs zohder
bijbel stellen; zijn eigen exem
plaar werd hem in 1967 in de
gevangenis afgenomen.
De rooms-katholieken reke
nen erop dat ze alle inbeslag-
genomen bezittingen terug
krijgen waneer de door Alia
aangekondigde maatregelen
van kracht worden. „Wij wil
len de kathedraal, de scholen
en de drukkerij terug", aldus
Jubani. De kathedraal in
Shkoder is nu nog in gebruik
als sporthal.
De eis tot teruggave van de
kerkelijke goederen zal ook
zeker worden verwoord door
de christen-democratische
partij (in oprichting) in Shko
der, die zich zal aansluiten bij
de oppositionele Democrati
sche Partij die vorige week in
Tirana in het leven is geroe
pen. De islamitische gemeen
schap in Shkoder stelt dezelf
de eis.
De rooms-katholieke gemeen
schap in Albanië telt op dit
moment 32 priesters. Volgens
Jubani voelen veel jongeren
voor het priesterambt, maar
durft de 75-jarige bisschop
Mikoll Troshani hen niet te
wijden. Troshani werd in 1988
na 17 jaar gevangenschap
vrijgelaten en leidt thans een
teruggetrokken bestaan in
een dorpje bij Lezhe (in het
westen).
Van de 3,2 miljoen Albanezen
behoort ongeveer 10 procent
tot de Rooms-Katholieke
Kerk; 20 procent is (oosters)
orthodox en 70 procent mos
lim. De katholieke gemeen
schap is vooral te vinden in
het noord-westen van het
land.
Protest CIDI Het Cen
trum voor Informatie en Do
cumentatie Israël (CIDI) heeft
bij de apostolische pronuntius
in Nederland protest aangete
kend tegen de plannen van
het Vaticaan om koningin
Isabella van Spanje zalig te
verklaren onder wiens ver
antwoordelijkheid in 1492 de
joden uit Spanje werden ver
dreven. De kwestie werd be
gin december ook door joodse
leiders aan de orde gesteld tij-
dens hun ontmoeting met
vertegenwoordigers van het
Vaticaan.
Nederlandse Hervormde Kerk
Beroepen te Klundert J. Ouwendijk
te Oudshoorn-Ridderveld;
Gereformeerde Kerken
Bedankt voor Vroomshoop J. Malie
paard te Wilsum en Kamperveen.
Christelijke Gereformeerde Kerken
Beroepen te Deventer J. Bosch te
Surhuisterveen.
„VOOR MIJ IS ZE EEN HEILIGE, IK GA EN STA WAAR ZIJ WIL"
OLDENZAAL Het zijn
verwachtingsvolle dagen
voor Annie Meijer (46).
Vorige maand heeft ze de
huur van haar flat in Ol-
denzaal opgezegd en haar
hele hebben en houden
van de hand gedaan. Ook
haar baan als administra
trice bij het nutsbedrijf
Cogas BV. Op 3 januari
stapt ze op het vliegtuig
naar Zagreb in Joegosla
vië. Om mee te helpen
met het werk van Moeder
Teresa. „Voor mij is ze
een heilige,-ik zal gaan en
staan waar zij dat wil,"
aldus de Oldenzaalse.
Deze donkere dagen voor
Kerst logeert ze gastvrij bij
deze en gene in de regio. Ze
maakt zich stukje bij beetje los
van de zekerheden van de
Nederlandse samenleving. Er
gaat een knop om, zo beseft
ze. Maar vol vertrouwen gaat
ze op pad om datgene aan te
pakken wat haar hart heeft
ingegeven.
„Schrijf niet te verheven over
me. misschien kan ik het wel
helemaal niet aan. Maar vol
goede moed ben ik wel en dat
is al heel wat," zegt Annie
Meijer
Een late vervulling van een
roeping? De Oldenzaalse legt
uit dat sinds enige tijd een
nieuwe fase in haar leven is
aangebroken. Dat hangt sa
men met de situatie van haar
vader en moeder bij wie ze
thuis in haar geboortedorp
Agelo tientallen jaren heeft
gewoond en die ze zo lang
mogelijk heeft verzorgd. Va
der die in Agelo timmerman
was, is begin jaren tachtig
overleden, moeder verblijft
momenteel in een verpleeg
huis.
„Het kloosterleven heeft me
altijd geïnteresseerd, zeker
ook de missie. Twee van m'n
zusters zijn toegetreden, de
een in Zenderen, de ander in
Tilburg. Enkele jaren geleden
las ik een boek over Moeder
Teresa en het werk van haar
orde onder de straatjeugd in
de sloppenwijken van Calcut
ta (India). Dat sprak me bij
zonder aan omdat ik voor me
zelf dan ook echt het idee heb
wat voor de samenleving te
doen. Ik wil daarmee het
werk van de gesloten ordes
niet afvallen, maar m'n voor
keur gaat meer naar dat
maatschappelijk gerichte
werk zoals van Moeder Tere
sa uit. In ons land heeft ze
twee steunpunten; in Rotter
dam en Amsterdam.
Annie; „Ik heb met hen con
tact opgenomen en ben daar
enkele keren geweest Het is
daar heel sober, wartn en lief
devol. De hele sfeer spreekt
me geweldig aan, het is er
precies zo zoals ik vind dat
het zou moeten zijn. Haar
liefste wens was vervolgens
naar Moeder Theresa in Cal
cutta toe. Vorig jaar ben ik
daar ruim vijf weken geweest.
Een geweldige ervaring om
dat ik in reizen nooit zo'n
held was. Wel ben ik twee
keer naar Lourdes geweest en
ook eens naar het Zwarte
Woud voor een gewone va
kantiereis. Maar in India was
ik ineens in de Derde Wereld.
Dat was net in de tijd dat
Moeder Teresa ziek was, ik
heb daardoor ook geen kennis
met haar kunnen maken
maar ben wel diep onder de
indruk van de wereld daar
geraakt. De mensen rapen
van straat op wat ze hier nog
niet in een vuilniston gooien.
Je wordt je veel bewuster van
de manier van leven zoals wij
in het Westen gewoon zijn.
Daar zijn ze blij met iets waar
wij al niet meer naar omkij-
Ook na terugkeer in Neder
land heb ik me er erg mee be
zig gehouden. In april van dit
jaar ben ik naar de congrega
tie van Moeder Teresa in
Rome geweest, om eens een
kijkje achter de schermen te
nemen. Ik ben daar intern ge
weest. Dat bezoek was door
slaggevend maar nóg durfde
ik er op m'n werk niet echt
over te praten. Naar de bui
tenwacht toe hield ik het alle
maal op vakantie, niet dat ik
stiekem wilde doen maar ik
wenste gewoon nog een slag
om de arm te houden. Stel dat
het op het laatste moment was
afgeknapt."
Tot augustus duurde de be
denktijd. Toen ging de kogel
door de kerk. Annie kondigde
haar ontslag bij de Cogas aan.
Sommigen op haar afdeling
stonden paf, ze had immers
net haar vijfentwintig- jarig
jubileum opzitten en niets
wees op een vertrek. „Maar er
waren er genoeg die begrip
toonden Helemaal mijn
trouwste vriendin. Die zei, o
ja, dat is helemaal iets voor
jou, Annie. Jij kunt immers
altijd zo goed afstand nemen
van dingen." „Kijk, ik heb
m'n werk bij de Cogas altijd
met plezier gedaan. Ik werkte
daar op de afdeling automati
sering. Ik hield me bezig met
bijvoorbeeld voorschotten,
maar ook met de grootboek
houding en magazijnbeheer.
Het had allemaal m'n aan
dacht wel maar ik kan niet
zeggen dat het me al die tijd
echt voldoening heeft ge
schonken. Dit wat ik nu aan
wil pakken, belooft dat wel, al
kan ik alles er van nog niet
overzien. Zo weet ik bijvoor
beeld niet precies bij welke
afdeling ik in Zagreb terecht
kom, bij een bejaardencen
trum of bij een kinderhuis. Ik
hoop het laatste want zoals ik
dat in Calcutta heb mee ge
maakt, lijkt me dat erg mooi
om te doen. Kinderen spre
ken me erg aan. Je kunt wel
zeggen dat ik de stem van
m'n hart volg. Maar of ik echt
voor dit werk geschikt ben,
zal nog moeten blijken. Ik heb
per slot van rekening na m'n
ULO-examen enkel een boek-
houddiploma gehaald en zal
er nog heel wat moeten bijle
ren, alhoewel een luisterend
oor ook al heel wat is."
Vorige maand is ze uit de
Meijbree-flat in Oldenzaal ge
trokken. Via een soort boedel
veiling heeft ze letterlijk af
stand van haar spullen geno
men. Veel ook weggegeven.
„Sommigen hebben gezegd
dat ze het voor me zullen be
waren. Zo heb ik een gebor
duurde schildering van een
jongetje, met hele mooie war
me kleuren, teruggegeven aan
de mensen die me dat hadden
geschonken. Moch ik over
hoop terugkomen, dan krijg
ik het terug, hebben ze ge
zegd".
„Het zal in het begin wel
wennen zijn, niet meer terug
te vinden van wat je hier zo
vertrouwd was. Maar je krijgt
denk ik tijdens je werk in Za
greb er ook een hele boel an
dere dingen voor terug. Ik
heb via een reisbureau in Ol
denzaal de reis geboekt vanaf
Schiphol naar Zagreb. Ik heb
daar nog naar toe gebeld. Ze
zullen me van het vliegveld
afhalen. Dat geeft je toch al
een prettig gevoel. Moeder
Teresa is voor mij gewoon een
heilige. Wat zij allemaal wel
niet doet voor andere mensen
hier op aarde. Ik ben trou
wens wel van overtuigd dat
er veel meer van die mensen
zijn, alleen dat die niet zo be
kend zijn. Ik wil graag in
haar voetsporen treden. Maar
de afstand tussen ons beiden
is nog erg groot, denk ik. Ik
zal dat bij lange na niet halen,
maar volgen wil ik haar
wel...".
JAN TER HAAR
Strijd
aangebonden
tegen Ninja
Turtles
SANDBAAI Religieuze
groeperingen in Zuid-Afrika
hebben de oorlog verklaard
aan de Ninja Turtles, de nieu
we rage op het gebied van
kinderspeelgoed. Met duizen
den tegelijk werden de groene
van vorm veranderende en op
wraak op de volwassenen be
luste vechtschildpadjes in
vuilnisvaten gegooid. De Nin
ja Turtles zijn begonnen als
cartoon-serie op televisie en
groeiden in korte tijd uit tot
een rage in kinderspeelgoed.
Volgens christelijke funda
mentalisten is het speelgoed
„satanisch" en beïnvloeden ze
kinderen. Vorige week raak
ten twee kinderen over hun
toeren en hielden huis in een
school in Zuidafrika met bij
len en hamers, daarbij roe
pend dat ze beruchte Ninja
Turtles zijn. De bedenker van
de cartoon, Kevin Eastman
uit de Verenigde Staten, vindt
het angstaanjagend dat een
paar „instabiele personen zo'n
hysterie maken".
Dierenbeschermers in Zuid-
Afrika hebben laten weten
dat kinderen kleine schild
padjes uit dierentuinen en -
winkels stelen, ze groen ver
ven en pizza te eten geven in
de hoop dat ze echte Ninja's
worden.
'Beeltenis Maria in Texas'
Meer dan 1.000 mensen per dag komen sinds enige weken de
beeltenis bekijken van de Maagd Maria achter een winkel voor
auto-onderdelen in het Texaans-Mexicaanse grensplaatsje
Progreso. De beeltenis is te zien op de vloer van een washok,
pal naast het toilet. Winkeleigenaar Reynaldo Trevino ontdek
te de vorm op de vloer voor het eerst op 3 december. „En
toen. was het nog een grijze schaduw. Inmiddels heeft het di
verse grijstinten gekregen", aldus de winkeleigenaar. „Ik
vroeg haar waarom ze de vloer naast het toilet uitgekozen
had. En iets in mijn hart zei het woord te verspreiden dat haar
geloof met voeten getreden wordt", zo verklaart Trevino.
Sindsdien komen duizenden mensen per dag de beeltenis op
zoeken en is er een vaasje bloemen neergezet
FOTO: AP
RELATIE CHRISTENDOM EN
STERVEN BELICHT OP EXPOSITIE
LEEUWARDEN 'Met
de dood in de ogen'. Zo
heet een fors opgezette
expositie die eind deze
maand in Leeuwarden is
te zien en komend jaar
onder meer ook in Am
sterdam. De tentoonstel
ling in de Grote Kerk in
Leeuwarden is samenge
steld uit het werk van
achttien Friese kunste
naars. Dood, rouw en ver
gankelijkheid vormen de
thema's van de objecten.
De expositie, die bedoeld
is om de dialoog tussen
kerk en kunst te stimule
ren, wordt gesponsord
door een uitvaartvereni
ging-
„Deze tentoonstelling is niet
echt opwekkend", geeft Reg-
nerus Steensma van het Insti
tuut voor Liturgiewetenschap
aan de Rijksuniversiteit Gro
ningen (RUG) toe. Op ver
zoek van de commissie Kerk
en Kunst van de hervormde
Grote Kerk in Leeuwarden
heeft dit instituut de expositie
samengesteld.
„Over thema's als 'hoop' of
'verwachting' worden maar
weinig kunstwerken' ge
maakt", aidus Steensma. „In
de kunst zijn lijden en dood
overheersend". Dat voor een
dergelijk morbide onderwerp
gekozen is, komt volgens
Steensma ook doordat het zo
veel raakvlakken heeft met
het persoonlijk beleven van
mensen, en met het christelijk
geloof.
Volgens voorzitter M. Terp-
stra-Andringa van de com
missie Kerk en Kunst gaat
het bij de expositie om de
emoties die de kunstvoorwer
pen oproepen. „Daarbij staat
'herscholing van het kijken'
voorop. Wat op het eerste ge
zicht afkeuring oproept, kan
op het tweede gezicht bewon
dering wekken". De uitgestal
de kunst en de kerkmensen
moeten met elkaar in discus
sie, aldus Terpstra. „Kunst
speelt in de protestants» ker
ken nauwelijks een rol. Dat
willen we weer oppeppen".
De negen predikanten die in
de periode van 29 december
1990 tot 24 februari 1991 voor
gaan in de Grote Kerk, zijn
gevraagd speciaal aandacht te
besteden aan de kunstwerken.
In de selectie van de kunst
werken heeft de artistieke be
oordeling een hogere priori
teit gehad dan de 'bijbelvast
heid' waarmee de thema's in
beeld zijn gevat. Dat wil niet
zeggen dat er binnen de com
missie niet stevig is gediscus
sieerd. Over zeker twee wer
ken is lang gepraat, „omdat ze
strijdig zouden zijn met de
christelijke uitgangspunten".
Eén object kwam niet door de
selectie, omdat het teveel
emoties zou kunnen opwek
ken bij de bezoekers.
Drie van de werken zijn spe
ciaal voor de expositie in de
Grote Kerk gemaakt. Zo
schilderde Jan Murk de Vries
'Witte Dood' die het langzaam
wegsterven van een aidspa-
tiènt in beeld brengt, en
maakte Jean Le Noble een
object van neon en aarde. Het
verhaal van Kain en Abel in
spireerde Gerrit Terpstra on
der andere tot het maken van
een offerinstallatie, die ook in
de kerk te zien is. Verder
worden er al bestaande wer
ken getoond van o.a. Marjo
lein Baarsma, Jan Hofman,
Hans Niemijer, Tom Reeders
en Ids Willemsma. Frank
Zeilstra gaf het verdriet over
het sterven van zijn moeder
gestalte in een drieluik met
een Piëta, waarin een ver
krampte hand tast naar hou-
Door een foto van een frag
ment met een liefdesscene te
plaatsen naast een foto van
een vijftiende-eeuws schilde
rij met de bewening van
Christus daagt Rins Boschma
de beschouwer uit na te den
ken over de emoties rond lief
de en dood.
Aan de expositie in de Grote
Kerk zijn drie nevenprojecten
verbonden. Student T. Schoe-
maker van de Vrije Universi
teit in Amsterdam gaat aan de
hand van de tentoonstelling
een doctoraal-scriptie voorbe
reiden over de relatie tussen
kerkganger en kunst. In de
tweede plaats worden exposi
tiebezoekers gevraagd een en
quêteformulier in te vullen.
Daarop staan vragen over
persoonlijke belevingen rond
dood en rouw. Een van de
kwesties waarover het Insti
tuut voor Liturgiewetenschap
met de enquête duidelijkheid
wil krijgen, is of niet-kerkelij-
ken anders tegen de dood
aankijken dan kerkelijke
mensen.
Ten slotte is een school- en
catecheseproject aan de ten
toonstelling verbonden. Het
Gemeenschappelijk Centrum
voor Onderwijsbegeleiding in
Friesland heeft in samenwer
king met de RUG en het In
stituut voor Liturgie weten
schap daarvoor een lesbrief
uitgegeven, voor gebruik in
de bovenbouw van het voort
gezet onderwijs. De lessen be
handelen hoe de kunst, de
Bijbel en de psychologie met
het thema 'dood' omgaan.
De expositie, waarover het
Christlik Frysk Selskip en het
Roomsk Frysk Bun een dicht
bundel hebben uitgegeven, is
tot 24 februari in Leeuwarden
te bewonderen. Daarna ver
trekt ze via de Westerkerk in
Amsterdam (15 maart tot 13
april) naar het Museum voor
Religieuze Kunst in Uden (15
juni - 20 juli). In het najaar is
de tentoonstelling in Berlijn,
reden waarom de catalogus in
het Duits en het Nederlands is
geschreven.
STEVEN EMMENS
Bezwaren ouders overgenomeii!
ICI
De Raden van Kinderbescherming moeten gebruik g
maken van externe deskundigen, zoals psychologen, psycl
ters en pedagogen. Volgens staatssecretaris Kosto van just 986
die deze maatregel gisteren in een nota aankondigde, w< "jj
de taak van de raden daarmee verzwaard. Dat is een 1 ,q
nette manier om te zeggen dat de macht van de huidige ^ee]
derbescherming wordt ingeperkt. En dat komt weer neei roo;
een motie van wantrouwen tegen het beleid dat de Ra Va
van Kinderbescherming tot nu toe hebben gevoerd.
N
NADRUKKELIJK stelt staatssecretaris Kosto dat hij
indruk heeft dat de Kinderbescherming misbruik heeft
maakt van haar positie. Dat impliceert al dat de raden
afgelopen jaren enorm veel macht hebben gehad. Het nat
van die positie is dat de beslissingsbevoegdheid in de huit
situatie in feite bij de maatschappelijk werkers ligt. Zij bt
len of kinderen al dan niet bij hun ouders kunnen blij J
wonen en, als dat naar hun mening niet het geval is, adv
ren zij de kinderrechter dat de ouders uit de ouderl
macht moeten worden ontzet. In negen van de tien gev;
volgt de rechter zo'n advies op.
Staatssecretaris Kosto gaat ervan uit dat de ml
schappelijk werkers naar eer en geweten hebben gehand
Niettemin blijft aan de tot nu toe bestaande situatie het
deel kleven dat het bij zeer ingrijpende beslissingen om
eenzijdige visies gaat. Het leven, ook dat van kinderen, I z
ingewikkelder in elkaar dan op het eerste gezicht vaak li de
k
A.LS een kind het gevaar loopt te ontsporen, komt dat di
gaans niet alleen doordat de ouders hun taak niet goed
vullen, noch doordat het kind niet wil deugen. En zelfs
een van beide omstandigheden zich wèl voordoet, wil
nog niet zeggen dat de situatie uitzichtloos is. Kosto h
derhalve gelijk als hij stelt dat deskundigen met specifi
kennis dergelijke situaties in veel gevallen beter kunnen
oordelen dan maatschappelijk werkers, hoe waardevol in
algemeen hun werk ook is.
Ouders die moesten toezien hoe ze hun kind 'kwijtraL
ten' namen dat standpunt al veel langer in. Vaders, en sin
moeders, die na een scheiding ineens hun kinderen
meer mochten zien, vonden dat ook al heel lang. De Twe ei
Kamer nam die kritiek over. Daarmee ontviel de soc1
rechtvaardiging aan de huidige manier van werken van
Kinderbescherming.
■fjo
Het is te hopen dat de Raden van Kinderbescherming c
de beslissing van staatssecretaris Kosto in de toekomst in<
daad beter toegerust zullen zijn voor hun taak. Gezien deke
ringe uitbreiding met 38 formatieplaatsen, die de kome
vijf jaar kan worden betaald, is enige twijfel vooralsnogem
zijn plaats.
Brieven graag kort jn duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezond
stukken te bekorten.
Wiardi Beekman
Stichting
'Milieu voor PvdA meer
waard dan koppeling', zo luid
de de kop van een bericht in
deze krant. Daarmee wordt
gesuggereerd dat deze uit
spraak in de nota 'De ecologi
sche kwestie' voorkomt of op
een daaraan gewijde perscon
ferentie is gedaan. Geen van
beide is het geval. Op de pers
conferentie is zelfs uitdrukke
lijk voor de handhaving van
de koppeling gepleit door
Hans van der Vlist, PvdA-be-
stuurder en milieu-gedepu
teerde in de provincie Zuid-
Holland. Wat de nota van de
Wiardi Beekman Stichting
(WBS) betreft: daarin wordt
een pleidooi gehouden voor
een stringent milieubeleid, dat
voor alle burgers, dus ook de
laagste inkomensgroepen, ex
tra kosten met zich mee zal
brengen. Voor zover bepaalde
groepen door het milieubeleid
onevenredig worden getrof
fen, zal daarvoor fiscale com
pensatie moeten worden gebo
den. In het algemeen zal het
milieubeleid er niet toe mogen
leiden dat de inkomensverde
ling in Nederland zich ten na
dele van de lage inkomens
wijzigt. Een rechtvaardig in
komensbeleid zal daarop toe
moeten zien.
Over de plaats van de koppe
ling in dat inkomensbeleid
doet de werkgroep die de
WBS-nota geschreven heeft,
en waarvan ik deel uitmaakte,
geen enkele uitspraak. De ge
citeerde kop betrof dus een
(m.i. onjuiste) conclusie van de
parlementaire redactie. Die
had beter niet tussen aai jjv
lingstekens kunnen woi 1(je
geplaatst.
Paul Kalma,
Directeur Wiardi
Beekman Stichting,
AMSTERDAM.
Wanprodukt
De redactie van de aut
briek is er zaterdag 15 dei
ber met de foto van een 2
naamde 'klassieker'
weg hebbende van een
Topolino muisje) aa
ingelopen. In de tekst bi
foto heet het onding een
pk sterke sprintauto verm
als FT" Het is heel dom
men wel een oversterk om
in elkaar kan zetten,
toch behoefte blijft hebben
een „historische (dek)man
Het brengt ondeskundiger
verwarring en is misbruik
een historisch gegeven
heeft een normale Fiat
(1936) er nooit uigezien
foto toont wat Amerik; o
doen in hun kinderlijke ^oc
extravagantie en
dualisering tegenover hel^tr
rieprodukt. In de ogen
werkelijk historisch geïnt4jni
seerden is het afgebeelde
tuur een treurige afwij
van het normale. De gebri^n
Fiat-500-carrosserie kan
wel een stuk zijn waar
echte liefhebber dringend
verlegen zit. Al met al eerlij
treurenswaardig wanprodi lar]
iel
da
de
aff
He
£cldóc0omo4it
Uitgave Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor. Apothekersdijk 34, Leiden
Telefoon: 071 - 122 244
Postadres Postbus 112300 AA Leiden
Abonnee service
Telefoon. 071 - 313 677 van ma. t/m vr van 8.30 tot 17.00 uur.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248.
van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 uijht
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per acceptgiroka
per maand 25,70 per maand
per kwartaal f 76,60 per kwartaal
per jaar 294,30 per jaar 299jei
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel.: 071 - 122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk
070 - 3902 702
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
os
DE
26 tei
II
mi
