„Trainen op dit niveau is
geen hobby, maar werk"
Hu
I I
ficidócSowuvnt
„VTL mist vechtersmentaliteit"
finale
AB KOLKMAN: TRAINER EN CLUBMAN
Blessures
Fusie
Geen spijt
Halsteren
ARJEN VAN DER WERF VOELT ZICH THUIS OP NIEUW ZUID
SOMBER
De stemming was afgelopen zondag in
de Kikkerpolder uitermate somber. De 2-
1 nederlaag tegen AFC kwam hard aan.
UVS-trainer Ruud de Groot was hard in
zijn oordeel. „Op deze manier sodemiete
ren we uit de hoofdklasse". Een realisti
sche uitspraak gezien de zeer matte ver
toning van zijn spelers. De Leidse oefen-
meester tast voorlopig nog in het duister
over de mogelijke oorzaken. De proble
men lijken vooral op het mentale vlak te
liggen. Immers twee weken geleden speel
de UVS tegen DCV nog de pannen van
het dak en op de training vliegen de spet
ters er vanaf. Ruud de Groot wordt daar.
geheel tegen zijn natuur in, moedeloos
van. Toch rekenen wij van Hutspo(r)t op
een spoedig herstel. Want degraderen
met zo 'n selectie die bulkt van het talent.
Daar geloven wij niet in.
KWALITEIT
Fabrikanten overdrijven vaak om hun
produkten aan de man te brengen. Een
olifant die op een koffer gaat staan, een
tijger in de tank; niets is ze te dol.
In de wedstrijd tussen Foreholte en
DOSR leek het erjop dat de spelers mee
werkten aan een reclamespot die de kwa
liteit van de shirts moest aantonen. Zo te
zien kan het Voorhoutse shirt goedge
keurd worden de Nederlandse Verenin-
ging van Huisvrouwen.
WENNEN
De spelers en supporters van Rijnsburgse
Boys voelden zich deze week op sport
park Nieuw Zuid niet echt op hun ge
mak. Het was zichtbaar wennen; een
thuiswedstrijd op de accommodatie van
de Katwijkse rivaal. De keuze van de
dug-out was daar het meest sprekende
voorbeeld van. Arie Kurver en ae wissel
spelers kozen haast automatisch voor de
plaats van de gasten. Een bewijs dat een
Rijnsburger op Nieuw Zuid zich voelt als
een vegetariër in een slagerij. Op sommi
ge plaatsen blijf je altijd een vreemde.
VERLIES
Verliezen hoort bij de sport. Er kan er
immers maar één de sterkste zijn. Voor
de rugbyers van The Bassets was dat af
gelopen zondag moeilijk te accepteren.
In ae streekderby tegen DIOK werden de
Sassenheimers met duidelijke cijfers (68-
0) naar huis gestuurd. Terwijl ae Leidse
spelers zich in de kantine opmaakten
voor de traditionele derde helft bleken de
spelers van The Bassets met de staart
tussen de benen naar huis te zijn vertrok
ken. Een niet erg sportief besluit. Het ac
cepteren van een nederlaag is immers
één van de basisprincipes van de sport.
VREEMD
Rijnsburgers staan over het algemeen be
kend als keurige en hard werkende men
sen. Alleen sommigen gedragen zich de
laatste tijd een beetje vreemd. Tenminste
als men de beheerders van sporthal Mid-
delmors mag geloven. In een plaatselijk
weekblad doen zij een oproep om wat
zuiniger met de hal om te springen. In de
afgelopen tijd hebben de gebruikers van
de hal nogal huisgehouden. Een dou
chekraan verdween, handdoeken uit de
toiletten worden mee naar huis genomen,
letters zijn van de reclameborden afge
rukt en de auto's worden in de beplan
ting geparkeerd. En maar klagen als het
gewapende beton er aan te pas komt.
Roger James is één van de aanwinsten van VTL waar trainer Kolkman zeer tevreden over is. FOTO: HENK SNATERSE
LEIDEN - Een bezoek aan de kantine
van de Leidse afdelingsclub VTL geeft
een goed beeld van het karakter van de
club. De sfeer aan de Vliet is altijd uit
stekend en heeft een grotere prioriteit
dan sportief succes. Dit seizoen lijkt
VTL een serieuze gooi te willen doen
naar de titel in de afdeling zondag. „De
sfeer in de selectie is goed. De trainingen
worden goed bezocht en de spelers wil
len er dit jaar iets moois van maken. We
zijn dit jaar een serieuze kandidaat voor
de titel", aldus een optimistische trainer
Ab Kolkman.
Kolkman is geen onbekende aan de
Vliet. De uit Oldenbroek afkomstige oe-
fenmeester speelde zeventien jaar in het
eerste team van VTL. Na zijn actieve
voetballoopbaan besloot Kolkman om
trainer te worden. „Voetbal heeft een
verslavende uitwerking op mij. Het kost
erg veel tijd en je staat in weer en wind
te trainen. Maar het geeft mij nog steeds
erg veel voldoening".
Zijn trainerscarrière startte in Stomp-
wijk waar hij de jeugd trainde. Daarna
volgde Woubrugge en de jeugd van
KRV. Kolkman is nu bezig aan het
tweede seizoen bij VTL. „Het loopt dit
jaar erg goed. De selectie kent een zeer
goed evenwicht tussen jong en oud en de
komst van de gebroeders James en Den
nis Schaafstra heeft ons vooral aanval
lend sterker gemaakt. In de voorberei
ding merkte ik al dat het klikte tussen de
spelers. Door de grote concurrentie is ie
dereen extra gemotiveerd. En dat is voor
een trainer natuurlijk erg prettig wer
ken".
VTL kende een onfortuinlijke start. De
ploeg werd geconfronteerd met twee
beenbreuken. Kolkman: „Dat was een
tegenvaller. Gelukkig is de selectie dit
jaar breed genoeg om deze langdurige
blessures op te vangen". Het gebrek aan
fysieke kracht baart de Leidse oefen-
meester nog de meeste zorgen. „Het
voetbal in de afdeling is bij veel ploegen
gebaseerd op fysieke kracht. VTL wil al
les te veel voetballend oplossen. Dat
heeft ons punten gekost. We missen de
echte vechtersmentaliteit. De 3-1 voor
sprong die we tegen ASC uit handen ga
ven is daar misschien nog wel het meest
duidelijke voorbeeld van. Ik heb de in
druk dat veel trainers tegen VTL daar de
nadruk op leggen. In de afgelopen wed
strijden kregen onze tegenstanders tien
boekingen. Zelfs een ploeg als ASC
speelde tegen ons op de rand van het
toelaatbare. We zullen ons daar beter te
gen moeten wapenen. Tijdens de trainin
gen zijn we daar volop mee bezig".
De afdeling zondag kenmerkt zich dit
jaar door het geringe krachtsverschil.
Koploper Teylingen verspeelde de laat
ste weken kostbare punten tegen de
„kleinere" ploegen. Kolkman denkt dan
ook dat de ploeg met de langste adem de
meeste kans maakt op promotie naar de
KNVB. „Schorsingen en blessures kun
nen een fatale uitwerking hebben. ASC
en VTL zijn ploegen die qua voetbal het
meest aanspreken. Maar dat is in de af
deling niet genoeg. De wilskracht van
MMÖ. Teylingen en Stompwijkse Boys
legt net zoveel gewicht in de schaal.
Maar zelfs een ploeg als FC Rijnland
kan nog voor verrassingen zorgen. Nee,
op dit moment zou ik niet graag een
weddenschap afsluiten op het kampioen
schap".
De Leidse voetbalwereld is het laatste
jaar geconfronteerd met een aantal fu
sies. Gebrek aan voldoende jeugd en het
ontbreken van een gezonde financieële
basis dwongen ZLC en Oranje Groen
(FC Rijnland) en LDWS en Unitas Lei
den (UDWS) om hun krachten te bun
delen. Ook voor VTL lijkt een fusie
slechts een kwestie van tijd. Met buur
man VNL worden al oriënterende ge
sprekken gevoerd. Kolkman staat on
danks de aanwezige sentimenten niet af
wijzend tegenover een fusie. „Op het
moment draait het goed bij VTL. De
eerste drie teams staan hoog op de rang
lijst en vereniging kent een redelijke
aanwas van nieuwe leden. Maar een sa
menwerking met VNL is niet onmoge
lijk. De verenigingen passen qua menta
liteit goed bij elkaar. Een krachtige vere
niging aan De Vliet zou zeker goede
kansen hebben. Maar voorlopig is het
nog niet zo ver. Ik zie wel wat er ge
beurd".
Trainen op afdelingsniveau heeft zijn
beperkingen. Spelers hebben bij slecht
weer eerder de neiging om een training
over te slaan dan bij hoger spelende col
lega's. Kolkman probeert door afwisse
lende oefenstof zijn spelers te motiveren
om de gang naar het trainingsveld te
blijven maken. „Een speler moet het op
een training naar zijn zin hebben. Daar
om zijn we bij VTL veel met de bal be
zig. Ik probeer wel zoveel mogelijk op
onze zwakke punten te oefenen. Veel
duels en afwerken onder weerstand. Tot
mijn voldoening hebben de spelers daar
veel plezier in. De opkomst is dit jaar
dan ook bijzonder goed. Ik hoop dat we
deze lijn in de wintermaanden door kun
nen trekken".
De in Katwijk wonende oefenmeester is
door de jaren heen een echte clubman
geworden. „VTL is een deel van mijn le
ven geworden. Je kent er iedereen; het is
te vergelijken met een grote familie. Ge
lukkig kan ik als trainer op zijn tijd vol
doende afstand nemen. Daarom beleef
ik zoveel plezier aan het trainerschap. Ik
heb in de loop der jaren leren relative
ren. Het blijft maar een spelletje. Ik heb
alleen de indruk dat veel mensen dat
een beetje uit het oog verliezen. En dat
is jammer".
KEES VAN KESTEREN
ZATERDAG 1 DECEMBER 1990 PAGINA 24
KATWIJK - „Mijn leven is wel
veranderd", zegt Aijen van der
Werf terwijl hij een sigaret uit zijn
onafscheidelijke pakje filtersigaret
ten haalt. „Maar ik moet wel zeg
gen dat ik het een hele leerzame er
varing vind. Trainer zijn van
Quick Boys is niet voor heel men
sen weggelegd. Het kost veel tijd.
Voor iemand met een gezin is het
eigenlijk niet verantwoord. Trainen
was voor mij een hobby, maar nu
is het werk".
Het vertrek van Melbi Raboen vormde
de aanleiding voor het veranderde leven
van Arjen van der Werf. Met de emotio
nele Hagenaar had Van der Werf een
goed contact. „Zijn vertrek kwam voor
mij als een verrassing. Hij had me wel
eens verteld over de problemen met de
supporters, maar dat hij de handdoek in
de ring zou gooien, had ik niet ver
wacht". Op aandrang van de spelers
groep verzocht het bestuur Van der Werf
de taken van Raboen waar te nemen. Na
een korte flirt met de huidige trainer van
FC Utrecht. Ab Fafié, besloten de Kat
wijkse beleidsdragers om Van der Werf
de verantwoording te geven voor het
vlaggeschip van Nieuw Zuid.
Een besluit waar men tot op heden nog
niet veel spijt van heeft gehad. Na een
matige start ontpopt Quick Boys zich als
een kanshebber voor de titel. Van der
Werf blijft echter met beide benen op de
grond slaan. „Nu het goed gaat loopt ie
dereen met mij weg. Maar als we straks
een paar keer verliezen dan is alles weer
anders. Ik probeer de spelers daar steeds
van te overtuigen. We moeten van wed
strijd tot wedstrijd de situatie bekijken.
Vorig jaar liet iedereen zich gek maken
door de supporters. Dat moeten we dit
jaar zien te voorkomen en ik heb daar
alle vertrouwen in. Deze selectie maakt
een zeer volwassen indruk. Toch moet
ik heel attent zijn. Op bepaalde momen
ten moet je laten zien dat je er bent.
Vooral door de grote concurrentie krijg
je snel scheve gezichten. Uit mijn eigen
ervaring als voetballer weet ik dat een
trainer dan moet ingrijpen. De sfeer in
de groep dient goed te blijven, ook als
de resultaten soms tegenvallen. Je moet
als trainer tussen de spelers proberen te
staan. Afgelopen zaterdag ben ik met en
kele jongens gaan stappen. Met een bier
tje praten de meesten wat makkelijker.
Maar ik kan ook op het juiste moment
boven de groep gaan staan. Als het erop
aan komt dan neem ik de beslissingen".
Voetbal loopt als een rode draad door
het leven van Arjen van der Werf. Hij
begon zijn carrière bij DSVP in Pijnac-
ker. Met deze ploeg promoveerde hij uit
de afdeling naar de vierde en later derde
klasse. De grootste successen boekte hij
echter'bij het Brabantse Halsteren. „Dat
was een hele mooie periode. Een echt
vriendenteam dat uit de vierde klasse
doorstoomde naar de hoofdklasse". Na
zijn verhuizing naar Katwijk, Van der
Werf had een baan als sportleraar in de
kustplaats, besloot hij bij KRV zijn
loopbaan af te bouwen. „Fred Kanbier
vertelde me laatst dat hij nog met Lei
den tegen mij gevoetbald had. In een
oud plakboek was hij mijn naam tegen
gekomen", vertelt Van der Werf la
chend.
De omgang met de spelers vindt de Kat
wijkse oefenmeester het meest plezierige
aspect van het vak. „Vooral tijdens de
trainingen kan ik me goed uitleven. Als
we een partijtje spelen doe ik altijd wel
mee. Ik beleef nog altijd veel plezier aan
het voetballen, maar trainen op dit ni
veau vraagt meer. Het analyseren van
tegenstanders, het voorbereiden van trai
ningen dat vergt allemaal heel veel tijd.
Ook aan de grote aandacht van de me
dia heb ik moeten wennen. Ik heb ge
leerd dat je ieder woord op schaaltje
moet wegen. Als eenmaal iets in de
krant staat dan kan dat grote gevolgen
hebben. Maar ik ben ijdel genoeg om al
die aandacht te waarderen. Ik zie die
kop van mij graag in de krant, daar ben
ik eerlijk in".
De komst van spelers van buiten Kat
wijk (op Nieuw Zuid worden ze steevast
buitenlanders genoemd) heeft Quick
Boys een extra impuls gegeven. Van der
Werf erkent de grote waarde van spelers
als Dijkhuizen, Hoogervorst, Otte en
Kanbier. „Het is misschien een oud ver
haal maar Katwijkers missen van nature
bluf en flair. Ze zijn opgevoed met het
idee van doe maar gewoon dan doe je al
gek genoeg. Er wordt te veel opgekeken
tegen andere ploegen. De inbreng van de
„buitenlanders" ligt dan vooral ook op
het mentale vlak. Als die jongens ergens
binnen stappen dan zijn ze ook aanwe
zig. En die uitstraling is op een voetbal
veld heel belangrijk. Ook op de trainin
gen merk je het verschil. De Katwijkse
jongens praten veel minder. Een hemels
breed verschil met bijvoorbeeld Richard
Hoogervorst die altijd verbaal aanwezig
is. Gelukkig accepteert iedereen dat van
elkaar en leveren deze verschillen geen
grote problemen op".
Gelukkig is er in Katwijk genoeg talent
aanwezig om hieraan te voldoen".
Van der Werf voelt zich inmiddels thuis
op Nieuw Zuid. Zijn dochter speelt er
damesvoetbal en hij ziet zich dan ook
niet snel weggaan bij Quick Boys. „Na
deze club kan het alleen maar minder.
Alles is hier tot in de puntjes verzorgd.
Een hele grote groep mensen is dag en
.nacht met de club bezig. Ik heb de afge
lopen jaren een beetje blauwwit hart ge
kregen. En als je eenmaal met dat virus
besmet bent, raak je het nooit meer
kwijl".
KEES VAN KESTEREN
Na dit seizoen keert Van der Werf weer
terug in de anonimiteit. De jeugdtrainer
beschikt niet over de benodigde diplo
ma's om zijn trainersschap op Nieuw
Zuid te continueren. „Ik ga graag weer
terug naar de jeugd. Voor mijn gezin
zijn deze maanden niet de leukste. Ik
heb gewoon te weinig tijd voor ze. Daar
om ben ik blij dat er volgend jaar weer
enige regelmaat in mijn leven komt. Het
werken met jonge spelers heeft mij altijd
zeer geboeid".
Voorlopig geniet Aijen van der Werf
met volle teugen van het trainersschap
van Quick Boys. Veel contacten met zijn
collega-trainers heeft hij niet. „Lagendijk
en Kurver ken ik alleen van gezicht. Ik
bel alleen iedere week met Hans van dër
Zee, hem ken ik nog van Quick Boys.
Voor de rest houd ik me een beetje op
de achtergrond. Ik draai nog veel te kort
mee om me overal mee te bemoeien. En
dat bevalt me eigenlijk prima".
Over de toekomst van Quick Boys heeft
hij een uitgesproken mening. „De club
moet er voor zorgen dat de Katwijkse
inbreng altijd het grootste blijft. De bin
ding met het publiek is heel belangrijk.
Onder redactie van Kees van Resteren
