Wöltgens en de strijd tegen de hipzwanserij
I
Verschillen gehuwden
en samenwonenden al
grotendeels weggewerkt
Politiek
Partij
Parlement
Zwaar wé?
."H
BINNENLAND
£otdóc(3ommit
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1990 PAGI
DEN HAAG Terroris
me tegen politici is in ons
land gelukkig nog altijd
een onbekend verschijn
sel. Zelfs premier Lubbers
kan het zonder lijfwach
ten stellen. Het is echter
de vraag hoe lang die situ
atie zo zal blijven. Een
tweetal kamerleden van
de PvdA heeft begin deze
week niet of nauwelijks
geslapen: Gerrit Jan van
Otterloo in Den Haag en
Frans Leijnse in Leiden.
Beiden kregen te horen dat er
een bom was gelegd bij hun
woning. Uit voorzorg werden
Van Otterloo, Leijnse. hun ge
zinsleden en naaste buren
maar geëvacueerd. Uiteinde
lijk bleken er geen bommen te
zijn, maar bij Leijnse vlogen
wel een paar fikse stenen door
de ruiten. Hetzelfde was een
nacht eerder gebeurd bij het
PvdA-bureau van het gewest
Den Haag.
De acties werden opgeëist door
het tot dan toe onbekende
'Werklozen Front Nederland'.
Deze organisatie is woedend
over de „heksenjacht" die de
PvdA sinds enige weken zou
voeren tegen werklozen en ar
beidsongeschikten die van een
sociale uitkering leven. Als het
aan fractieleider Thijs Wölt
gens ligt wordt het binnenkort
zo, dat iemand die een passen
de baan weigert, zijn uitkering
eerst gedeeltelijk en vervol
gens zonodig volledig kwijt
raakt. Wöltgens is het eens
met de oude uitspraak van de
VVD'er Geertsema dat ie
mand, die zo vrij als een vogel
wil zijn, zich dan ook maar net
als de vogels, moet voeden met
de „vruchten des velds". Hij
moet dus niet z'n hand komen
ophouden bij de staat.
„Daar zit veel waars in", zei
Wöltgens in een vraaggesprek
met de Krant op Zondag. „Je
kunt iemand niet dwingen te
werken. Maar je mag hem wel
confronteren met de conse
quenties". Sinds die uitspraak
haalt niemand het meer in z'n
hoofd om de PvdA-fractie-
voorzitter bij zijn oude koos
naampje te noemen. 'Beertje
Colargol' is veranderd in 'Thijs
met de Zeis'.
Wöltgens vindt het zelf maar
raar dat hij ineens met andere
ogen wordt bekeken. De op
vattingen die nu zoveel aan
dacht trekken en woede op
wekken, heeft hij al veel
eerder geuit, zegt hij. In 1982,
in een notitie voor de fractie,
en in 1984 in een rapport dat
hij samen met ex-minister Jos
van Kemenade en diens op
volger Jo Ritzen schreef.
Evenmin begrijpt Wöltgens
waarom zijn ideeën het etiket
'rechts' krijgen opgeplakt. Hij
zou alleen maar opkomen voor
de belangen van de mensen
die werkelijk op een uitkering
zijn aangewezen. Hij wil niet
dat straks hün inkomen om
laag gaat als gevolg van het
vele misbruik en oneigenlijk
gebruik dat van de sociale ze
kerheid wordt gemaakt.
Waar haalt Wöltgens het van
daan dat er zoveel fout gaat op
dit terrein? Zijn partij heeft
immers altijd het omgekeerde
beweerd. Het zou slechts een
heel kleine minderheid zijn
die fraudeert. Wijlen Joop den
Uyl maakte zich tijdens het
eerste kabinet-Lubbers nog
ontzettend kwaad op minister
Ruding van financiën vanwe
ge diens Tante Truus-verhaal.
Den Uyl erkende in de Twee
de Kamer dat er natuurlijk/
wel een paar van dit soort
mensen rondliepen, maar hij
vond de uitspraak van Ruding
„schandelijk tegenover al die
honderdduizenden mannen en
vrouwen die dolgraag willen
werken maar die er buiten
hun schuld niet in slagen een
baan te vinden".
Hoe rijmt Wöltgens zijn uit
spraken van nu met die van
Den Uyl van toen? Merkwaar
dig is dat de fractieleider op
dit soort vragen geen ant
woord hoeft te geven, domweg
omdat ze hem niet gesteld
worden. Net als Wöltgens gaat
iedere ondervrager er vanuit'
dat er in ons land een heel le
ger rondkuiert van werklozen
en arbeidsongeschikten die
wel degelijk de handen uit de
mouwen zouden kunnen ste
ken maar daar gewoon te be
roerd voor zijn. Pure lapzwan-
serij. Immers, er zijn 150.000
vacatures en 360.000 werklo
zen. Nou dan!
Cliëntgericht
Nog opmerkelijker dan deze
rechtse borrelpraat, zoals dat
in de PvdA van Den Uyl werd
genoemd, was de aanval van
Wöltgens op de gemeentelijke
sociale diensten. De ambtena
ren daar zouden „veel te
cliëntgericht" zijn. „We
moeten af van het idee dat dat
uitkeringsfabrieken zijn.
Werklozen moet je helpen, na-
turlijk, maar niet vanuit de ge
makzuchtige opvating dat de
overheid tot hun 65e wel voor
het levensonderhoud zal zor
gen", is de mening van Wölt
gens.
Een vijftal PvdA-wethouders
van sociale zaken verzet zich
fel tegen deze aanval op hun
ambtenaren. „Veel te gemak
kelijk en ongenuanceerd", zeg
gen zij in het vakblad Binnen
lands Bestuur. De Divosa, de
vereniging van directeuren
van sociale diensten, zit hele
maal boven in de gordijnen.
Volgens voorzitter Hoppen
brouwer zijn 'zijn' mensen he
lemaal niet zo soft als de
PvdA-fractieleider beweert.
Ze zouden zich alle moeite ge
troosten om werklozen en de
nog gedeeltelijk arbeidsge-
schikten aan een betaalde
baan te helpen. Evenmin is er
sprake van dat de sociale dien
sten niets ondernemen tegen
mensen die niet op komen da
gen voor een zogeheten hero-
riënteringsgesprek. Deze echte
'lapzwansen' worden wel de
gelijk gestraft met een korting
op hun uitkering.
Maar hoe is dan te verklaren
dat zoveel vacatures niet kun
nen worden opgevuld? Waar
om willen de bedrijven weer
arbeiders halen uit het buiten
land? Het PvdA-Kamerlid
Frans Moor heeft daar een
verklaring voor. „Dat komt
doordat vraag en aanbod niet
op elkaar aansluiten". Zelf van
origine lasser, weet hij als geen
andere politicus dat dit vak
een hoge graad van scholing
vereist Het duurt zes "jaar ee
iemand zich een volleerd las
ser mag noemen. Volgens
Moor is het gewoonweg onmo
gelijk voor bedrijven om vol
doende gekwalificeerde vak
lieden uit de kaartenbakken
op de arbeidsbureaus te halen.
Dan nog maar even het bollen
pellen. Waarom is bijna geen
Nederlandse werkloze bereid
om dat werk te doen7 Volgens
de Divosa is dat de schuld van
de 'politiek. Met name de
PvdA heeft altijd aangedron
gen op een zeer strikte defini
tie van het begip passende ar
beid. Niet alleen wilden de so
cialisten voorkomen dat er net
als voor de oorlog weer inge
nieurs op de tram zouden
moeten staan, maar ook stuur
den zij erop aan dat niemand
gedwongen zou kunnen wor
den werk ver buiten zijn of
haar woonplaats te aanvaar
den. De gevolgen van die op
stelling ziet men in het gedrag
van de Dienstenbond-FNV.
Deze was onlangs bereid de
ganse Postgirocentrale plat te
leggen, als werkneemsters van
dat bedrijf gedwongen zouden
worden meer dan 25 kilometer
naar en van hun werk te rei-
Passende arbeid
Weet Thijs Wöltgens dit dan
allemaal niet? Natuurlijk, weet
hij dat, zegt zijn partij- en frac
tiegenoot Frans Moor. Waar
om spant Thijs zich dan niet in
om het begrip passende arbeid
te verruimen, in plaats van
wild met een zeis om zich
heen te maaien naar elke toe
vallig voorbij komende werk
loze of arbeidsongeschikte?
Moor wil daar niet op ant
woorden. Dat zou hem in de
problemen kunnen brengen,
denkt hij.
Andere PvdA'ers doen al even
schichtig. Maar een enkeling is
wel bereid anoniem wat te
zeggen „Het is alleen maar
bedoeld om kiezers te trek
ken" Hij wijst erop dat de par
tij bij de jongste gemeente
raadsverkiezingen een ontzet
tend pak slaag heeft gekregen.
Ook de daarna gehouden opi
niepeilingen geven geen reden
tot optimisme. Met nog een
paar maanden te gaan tot de
Statenverkiezingen (maart '91)
hebben de sociaal-democraten
wanhopig gezocht naar een
methode om zich te herstellen.
„Wöltgens en Kok willen niet
dat de PvdA nog langer wordt
gezien als de partij van de bui
tenlanders en de uitkerings
trekkers", zegt onze bron. Hij
geeft Wöltgens nog groot ge
lijk ook. Hij wil zelfs wedden
dat de door Thijs gestichte
PTL (Partij Tegen Lapzwanse-
nj) het bij de Statenverkiezin
gen het stukken beter doet.
OK, om een fles een wijn dan.
RIK IN 'T HOUT
Minister Hirsch Ballin van justitie leek de
revolutie te prediken met de toezegging dat
hij bereid is gehuwden en samenwonenden
juridisch gelijk te schakelen door middel
van een 'geregistreerd partnerschap'. Maar
wordt binnen het CDA niet al veel langer
gedacht over het opheffen van dat 'onrecht'?
In 1986 immers bracht een commissie van
het Wetenschappelijk Instituut voor het
CDA het vergaande rapport '1+1= samen'
uit, een pleidooi voor gelijke rechten.
Vandaag de dag bestaat nog steeds een
aantal lastige, juridische verschillen tussen
gehuwden en samenwonenden, maar met
een beetje (financiële) inspanning kunnen
de meeste obstakels bij de notaris uit de weg
worden geruimd. Dus waar wil de minister
precies naartoe? Volgens de Stichting de
Ombudsman bestaat de kans dat Hirsch
Ballin „het paard achter de wagen gaat
spannen".
UTRECHT Het is te
genwoordig weer druk in
de trouwzalen van de
stadhuizen, maar afgezien
van degenen die trouwen
omdat ze dat gewoon
graag willen zijn er ook
veel mensen die voor de
ambtenaar van de burger
lijke stand verschijnen
'om van het geregel af te
zijn'. „Maar zij vergeten
dat zij door het huwelijk
evengoed gebonden zijn
aan een groot aantal wet
telijke verplichtingen, die
ze vaak niet kunnen bij
sturen benadrukt mr. C.
van Marle, juridisch me
dewerker bij de Stichting
de Ombudsman.
Het is niet duidelijk wat
Hirsch Ballin met dat 'geregis
treerde partnerschap' precies
wil regelen. „Als hij het in het
burgerlijk wetboek wil inbou
wen om het vervolgens gelijk
te schakelen aan het huwelijk,
spant hij het paard achter de
wagen", meent Van Marle
„In de loop der jaren is een re
delijk bevredigende situatie
ontstaan. Er zijn al zoveel re
gelingen gewijzigd Het scheelt
niet veel of er is werkelijk
sprake van gelijke rechten.
Maar het grote verschil met de
huidige situatie is dat de sa
menwoners hun zaken precies
zo kunnen regelen als ze het
hebben willen Ze hebben
meer keuzevrijheid".
Dat principe moet volgens de
Stichting de Ombudsman on
aangetast blijven. „Dat zou
kunnen door de keuzevrijhe
den voor regelingen binnen
het huwelijk te vergroten. Dan
kunnen echtparen bijvoor
beeld zelf besluiten of zij een
alimentatieverplichting wil
len". Als Hirsch Ballin zijn
energie steekt in het wegne
men van juist die paar overge
bleven onredelijke regeltjes, is
de Stichting de Ombudsman
dik tevreden.
ï+i
De hoogleraar staatsrecht prof.
mr. E. Hirsch Ballin jawel,
de huidige minister was in
'86 niet onverdeeld positief
over het rapport 'l l=samen'.
Hij vond dat de overheid zich
terughoudend moet opstellen
ten aanzien van de privésfeer
van burgers. En: „We moeten
niet proberen op ideologische
gronden een bepaald keurslijf
aan mensen op te dringen". De
kritiek, vooral buiten het
CDA, luidde verder dat op een
verkapte manier geprobeerd
werd elke samenlevingsvorm
terug te brengen tot een insti
tuut dat lijkt op het huwelijk
het 'gezinsdenken', dus in
clusief onderhouds- en alimen
tatieplicht. Dat zou de traditio
nele rolverdeling alleen maar
versterken.
In 'l l=samen' wilde de
CDA-commissie behalve onge
huwde mannen en vrouwen
(in een man-vrouwrelatie) ook
samenlevende homoseksuelen
dezelfde rechten geven als ge
huwden. Tolerantie is per slot
van rekening een waardevol
principe. Met name dat adop
tierecht stuitte op weerstand
in de eigen christen-democra
tische hoek. En eigenlijk stierf
het hele discussiestuk een
langzame dood. De discussie is
weer springlevend nu Hirsch
Ballin de Tweede Kamer heeft
beloofd met regelingen voor
'geregistreerd partnerschap' te
komen.
Bakzeil
Samenlevers hebben dan wel
veel rechten die overeenko
men met die van gehuwden,
maar ze moeten er wel iets
voor doen. Wie als ongehuwd
samenwonende niets regelt,
loopt de kans spijt te krijgen
als haren op zijn hoofd.
Een behoorlijke groep samen-
levers trouwt op het moment
dat er kinderen op komst zijn.
Maar noodzakelijk is dat niet.
De ongetrouwde moeder
wordt automatisch voogdes.
De meeste mannen erkennen
het kind en worden daarmee
officieel vader. Op dat mo
ment is het kind erfgenaam en
draagt het zijn naam. Als de
moeder overlijdt, krijgt de va
der van de kantonrechter
makkelijker de voogdij over
het kind. Daar kan de familie
van de overleden moeder be
zwaar tegen aantekenen, maar
volgens Van Marle zullen die
voor de rechter het onderspit
delven.
Om helemaal in veilige haven
terecht te komen doen part
ners met kinderen er verstan
dig aan bij de kantonrechter
een beschikking aan te vragen
die bepaalt dat beiden de ou
derlijke macht krijgen. „Als de
man die niet de biologische
vader hoeft te zijn het kind
erkent, heeft hij naast rechten
ook. plichten. Hij moet voor
zien in het levensonderhoud
van het kind. Als hij de relatie
verbreekt heeft hij die ver-
SUSKE EN WISKE
DE GOALGETTER
(c) Standaard UltgeverlJ/Wavery Produc
Minister Hirsch
Ballin van
justitie.
FOTO: SP
plichting nog steeds, ook als
hij bij een ander intrekt. Man
nen willen zich bij een nieuwe
relatie nogal eens onttrekken
aan de consequenties van de
oude relatie".
Een bewust ongehuwde moe
der die samenleeft met een
vriendin kan haar partner als
voogd aanwijzen. Dat kan het
beste via een testament gere
geld worden. In dat geval staat
de vrouw sterker, wanneer de
grootouders van het kind na
overlijden van de moeder de
zorg voor het kind opeisen
Wreken
Adoptie is een van de rechten
die alleen zijn voorbehouden
aan gehuwden. Ongehuwd sa
menwonenden kunnen hoog
of laag springen, een kind
adopteren is wettelijk verbo
den. Dat geldt zowel voor
homo- als voor heteroseksue
len. „Over adoptie krijgen we
inderdaad nogal wat vragen
Dat is een van de dingen die
hoognodig geregeld moeten
wordenmeent Van Marle
Niet zeker is wat Hirsch Ballin
op dat punt van plan is. Maar
als de minister progressieve
plannen heeft, wordt hij in elk
geval gesteund door '1 l=sa-
men'
Ook wat het erfrecht betreft
kunnen bij samenwonenden
problemen ontstaan. De ouders
van de overledene hebben al
tijd recht op een deel van de
bezittingen van de overledene.
Het komt voor dat ouders van
een homoseksueel die het niet
met de relatie eens waren zich
wreken door hun deel te clai
men.
Gehuwden hoeven niet te vre
zen voor hebzucht van de ou
ders. Ouders van samenwo
ners hebben zelfs recht op hun
deel als de overledene door
een 'langstlevende-testament'
al zijn geld en goed aan de
partner heeft nagelaten. Dat
kan worden opgelost door een
zogenaamd verblijvingsbeding
in het samenlevingscontract
op te nemen. Daarmee wordt
geregeld dat alle gemeen
schappelijke goederen dus
niet de privébezittingen bij
overlijden eigendom worden
van de overblijvende partner
Door zoveel mogelijk goederen
onder het beding en dus bui
ten de erfenis te laten vallen,
blijft er in de erfenis weinig
over Op die manier kan het
wettelijke erfdeel van de ou
ders en kinderen omzeild wor
den. De claim van de ouders
van de overledene gaat overi
gens niet op als er kinderen in
het spel zijn; zolang er geen
testament is. erven zij alles.
Huis verkopen
Ook bij gehuwden met kinde
ren liggen soms de gevaren
van het erfrecht op de loer. Zo
kan het gebeuren dat de kin
deren hun deel van de erfenis
opeisen als bijvoorbeeld de va
der overlijdt Dat zou kunnen
betekenen dat de moeder het
huis moet verkopen om de
kinderen te geven waar zij
'recht' op hebben. Met een
langstlevende testament kun
nen echtelieden zich daartegen
wapenen. „Het is volstrekt ri
dicuul dat hét nodig is zo'n in
gewikkeld testament te maken
ten behoeve van je eigen
vrouw", zegt Van Marle.
„Maar het is nodig, omdat zij
geen recht heeft op een wette
lijk erfdeel. Dat betekent in
het extreme geyal dat een man
zijn vrouw kaji onterven. De
kinderen kennen wel een wet
telijk erfdeel. Die ongelijkheid
zou 45 jaar geleden al de we
reld uit geholpen moeten zijn".
De alimentatieplicht is één
van de regelingen die automa
tisch in het huwelijk besloten
liggen. Ongehuwden kennen
die ballast niet. Als het aan de
Stichting de Ombudsman ligt,
gaat de levenslange alimenta
tieplicht verdwijnen. In de po
litiek wordt er al tien jaar over
gepraat. Het is meestal zo dat
de vrouw na scheiding finan
cieel afhankelijk blijft van de
man, wat emotioneel een zwa
re belasting is. Alimentatieza
ken voor de rechter kosten de
gemeenschap bovendien erg
veel geld (advocaten, rechters).
Volgens Van Marle is er bij
negen van de tien echtschei
dingen geen geld om de ali
mentatie te betalen en is de
vrouw aangewezen op de bij
stand.
Stofjassen
Als een van de ongehuwde
partners overlijdt, heeft de
overblijvende geen recht op
een weduwen- en wezenpensi
oen (aww). De Algemene Na
bestaandenwet die in voorbe
reiding is, moet daar verande
ring in brengen. Maar Van
Marle verwacht dat die lang
op zich zal laten wachten.
„Het kabinet is misschien te
rughoudend, omdat gedacht
wordt dat het geld kost. Hoe
meer aww-uitkeringen ver
strekt worden, hoe duurder
het is. Maar dat is de vraag.
Want je hebt tegelijkertijd een
aantal uitkeringsgerechtigden
minder".
Achterstelling is er ook op het
gebied van de bedrijfspensioe-
nen. Hirsch Ballin kan daar
overigens niet direct invloed
op uitoefenen. Op het moment
hebben de meeste samenwo
nenden wel de lasten, maar
niet de lusten. Zij betalen im
mers dezelfde pensioenpremie
als een werknemer met het
zelfde inkomen die getróuwd
is. En de echtgeno(c»)t(e) van
die werknemer heeft wel pen
sioenrechten, terwijl de onge
trouwde partner in de kou
blijft staan.
Een deel van de pensioenfond
sen kent het verschijnsel 'part
nerpensioen'. Ongehuwden die
daarvoor in aanmerking wil
len komen, moeten meestal
een samenlevingscontract la
ten zién. Hoeveel mensen dat
recht is gegund, is niet bekend
de bedrijfs- en onderne
mingsfondsen zijn niet erg gul
met het geven van informa
tie maar dat het een min
derheid is, staat wel vast. „Het
gaat langzaam de goede kant
op. Over vijf jaar zal dat aantal
verdubbeld zijn", voorspelt
Van Marle. „De fondsen
moeten uit hun stofjassen ge
holpen worden. De druk van
uit de vakbonden en werkne
mers wordt groter".
Volgens de Stichting de Om
budsman moet de positie van
alleenwonenden niet uit het
oog worden verloren. Die
wordt er relatief slechter op
naarmate de samenwonenden
meer rechten krijgen. Neem
de ziekenfondspremies. Sinds
een jaar of twee is ook de part
ner van een ongehuwde mee
verzekerd voor dezelfde pre
mie. De alleenstaande met een
vergelijkbaar inkomen is een
evenhoge premie verschul
digd, terwijl er maar één per
soon van kan genieten.
De Stichting de Ombudsman
vindt ook dat andere samenle
vingsvormen, zoals broers en
zussen en moeders en zonen,
bij de veranderingen betrok
ken moeten worden. De maat
schappij is hard toe aan duide
lijkheid, aldus de Stichting.
WIM BUNSCHOTEN
Is het u weieens opgei
dat de weersomstandiL,e
eigenlijk altijd meezitt^
tegenvallenDe zon it,
schijnen, de regen het±
striemen en de wind IT
maar steeds is het weef
dan we dachten dat hij
worden. Dat komt dom
weerprofeten van hetf
hoewel zij zich omring
hebben met computers
beeldschermen en rara
telexen, het nooit hele,
het rechte eind hebbeL
wie zitten met de broM
en ik! We worden eeiM
heen en weer geslinge
tussen bittere teleursti
blijde opluchting.
Doorgewinterde weert
maken zich doorgaans
druk over wat de me/P'
volgende dag van hun
voorspellingen vindenl™
broodwinning is immd F.
lengte van dagen yerijse
Dat ligt anders bij reg
die eveneens bewererL
toekomst te kunnen fir,
maar tegenover de kis
het parlement verantfi
moeten afleggen. Zij ien
uit puur lijfsbehoud
voorkomen dat ze ooiL
hemd komen te staam
Gelukkig is er voor ol
politici een wetenschfö
ontwikkeld waarmee
verwachtingen van Mo>
kiezers wat kunnen z
beïnvloeden en at
teleurstellingen voorki d<
De Britten, afkomstig\'\s
land met het meest gke
weerpatroon, noemenn
'management of expetlli
Een kind kan de wasiHi
want deze wetenschaftei
op slechts twee simpem
principes. Wet één lui M
voorspel nooit te veel. t
valt het weer altijd m>u:
twee schrijft voor: ovi
dat de stukken er af tor
zodra een depressie ni oi
In dit licht moet de rdjhi
worden gezien die n
bankpresident Duiseiing
vice-premier Kok, pnKi
Lubbers, fractieleidennr
Brinkman en de finaish
specialisten Melkert (Jkr
De Korte (VVD) de A o
weken in hun glazen Do
hebben gezien. Duiser—
beet het spits af. ..Hei
moet in januari bij héjj
opmaken van de tussi
tussen de tien en vijf\
denken, dat is maar li
duizend gulden per hi
de bevolking!. VVD-k
De Korte was nog sot
het wordt twintig milj
hij. Bent u er nog? Dèy
dertienhonderd p/efetjl
pé pé.
Nou nou, zo bont hoe\
het hu ook weer niet:
maken, susten premie ff
Lubbers en p
schatkistbewaarder Al
aanvankelijk in koor.,
nog geen week later t~
ook zij in het koffiedp
hebben gekeken. Lu£fm
noemde de problemen-
ernstig en tijdens ee/ifst£
bijeenkomst in het wf?n
Scheveningen kondigPe
aan: „Het *n
in casserings verm ogen'an
Nederlandse bevolkiner>
zwaar op de proef wè h
gesteld". Ook CDA- le,u
fractieleider Brinkm$e.r
een duit in het zakje.Or
we nog wel vasthoudeUi
een stijging van de kdfeT
voor alle inkomensgr?
vroeg hij zich af tijd&fe]
spreekbeurt in Raalteft
Samenvattend: er moror
worden ingeleverd.
die win tervakan tie nf&e
voor het overige kriji
het behoorlijk voor oT*6
kiezen. Volgens finait00
specialist Melkert vatjW(
PvdA is het zelfs nieL-
uitgesloten dat we mr
collectief door het i/sl
„We moeten elkaar
vasthouden. Desnoodl
we met z'n allen ondl
nullijn".
Nu alle onheilstijding^
land in zijn geslingerS
miljard bezuinigen
hij. 'Oef!', zag je zijn f
kabinet met een gerust
snoeimessen gaan slijf\J
een gerust hart, wanl
het in januari ook i
uitpakken, het kan
kiezers immers nooit\
tegenvallen. Moet.er
dertienhonderd guldi
worden ingeleverd,
slechts de helft? Noul
dan alweer zeshondeJ
pieken 'winst'. Hier ij
van de 'expectations'
het werk: schijnt op
apocalyptische regent
nog een uurtje de zoi
vinden we dat allem.
meegenomen.
Geen vuiltje aan de ij
voor het kabinet Lub
als in januari pijnlijki
bezuinigingen en een luit
belastingverhoging ai hij
volk 'verkocht' moeté oi
worden. Tenzij natuulu/a
iedereen deze column\ of
heeft. !tre'
T. RUBBELS ïh i
