ij mogen anderen niet vergeten" „Meeste Irakezen zijn zelf ook bang JttOlTL foAAÉOM pt-gi/r fë Lw&re m Verhogen boetes zwartrijden gekraakt NENLAND EcidocSoincmt ZATERDAG 10 NOVEMBER 1990 PAGINA 3 jere ziektepremies voor Aanstaande bejaarden T HAAG Alleenstaande bejaar- et een klein pensioen hoeven )Qind jaar eenmalig minder ziekte- hpremies te betalen. Op deze er krijgen deze bejaarden com- Itie voor hun inkomensverlies orijevolg van het belastingplan- t Jzo is gisteren in de ministerraad B Jen. Tijdens de algemene be- jwingen drong met name de "yfractie aan op 'inkomensrepa- ïle I voor bejaarden met een klein Morrend ging premier •rs overstag; aanvankelijk voel- kabinet niets voor een speciale lenmaatregel. Met de premie- ng is totaal 60 miljoen gulden Opruimen granaten Medewerkers van de Explosieven Opruimingsdienst (EOD) tonen een deel van de 1184 brisantgranaten die de afgelopen vier weken in het Eerderbos in Ommen zijn opgegraven. Volgens de EOD zit er nog veel in de grond. De projectielen bevinden tot op twee meter onder het maaiveld. De kosten voor het opruimen belopen twee miljoen. foto: anp Kabinet: geen instructies voor vierdaagse werkweek DEN HAAG Het kabinet wil werkgevers en werknemers „geen nieuwe instructies geven" over het al dan niet invoeren van een vierdaagse werkweek. „Dat is ^en zaak die de sociale partners in principe zelf moeten uitmaken", aldus premier Lubbers, gisteren na afloop van de ministerraad. Volgens Lubbers wil de overheid zich in de discussie over de vierdaagse aangezwengeld door een FN V-nota zeer terughoudend opstellen. Wel is het kabinet van me ning dat de vierdaagse vooral als voordeel heeft dat flexibeler arbeids tijden mogelijk zijn. Minder fiducie heeft de regering in het gebruiken van de vierdaagse voor verdere ar beidstijdverkorting. Akkoord over actieplan Noordzee DEN HAAG De ministerraad is gisteren akkoord gegaan met het Noordzee-actieplan van mi nister Maij (verkeer en water staat). Daarin wordt geregeld hoe Nederland de verplichtingen zal nakomen die voorvloeien uit de derde conferentie van Noordzeel anden, die in maart in Den Haag plaatsvond. Daarbij werd afge sproken hoe de Noordzee be schermd moet worden tegen ver vuiling door gevaarlijke stoffen. Het actieplan bevat beleidsvoor nemens over de uitbanning van pcb's, dumping van industrieel afval en verontreiniging door schepen en offshore-installaties. WVC waarschuwt tegen nep-oproep keuring UTRECHT Het ministerie van wvc heeft gisteren gewaarschuwd te gen een brief van het niet-bestaande Rijksinstituut voor Maatschappelijke en Geestelijke Volksgezondheid (Rimvg). De brief, verstuurd naar een groot aantal burgers thuis, roept op tot een „speciale sociaal-psychi sche keuring" op zaterdag 24 novem ber. Namens het Rimvg is de brief ondertekend door B.M.G. Cristal. In de brief staat dat de geadresseerde is geselecteerd voor het onderzoek „waartoe is besloten door het minis terie van wvc". Volgens een woord voerster van het ministerie komen er verontruste telefoontjes uit het hele land. Olie opgeruimd DEN HAAG Het oliebestrijdingsvaar- tuig Smal Agt heeft gisteren haar werk zaamheden voor de kust van Den Helder gestaakt en is terug gekeerd naar Sche- veningen. Het schip heeft donderdag en gisteren veel olie voor IJmuiden en Den Helder kunnen ruimen. Het restant verdampt en wordt vermengd en afge broken door zeewa ter, aldus Rijkswater staat. "t JOOTSE ONTVANGT EX-GIJZELAARS NKFURT/MAIN (urlijk heeft de Iraak- t bleider gisteravond h. jtjes overgeschakeld loJhet Duitse tv-kanaal. lS zjnoet voldaan achter- :oni hebben geleund, ijk t, zo kon hij tevreden ontvellen, hij heeft met ecichterbleven gegijzel- icu4n Irak nog emmers gdetranen aan de erse wereld te verge- Waj 1; v|n eendrachtige samen ging zorgde Lufthansa en voijervoor dat de ontvangst béile voormalige gevange- itiepn uitzinnige gebeurtenis I waar de hele Westerse rechtstreeks getuige pocht zijn. Een giganti- idriiangar van de Lufthansa snel brandschoon ge- Een blinkend vliegtuig je het geschikte decor vigïeze televisie-uitzending, is gjij 150 journalisten op a dil afstand het mokkende E(publiek vormde. Voor fas gezorgd. De televisie- n zorgden voor een ver- "g zoals de monteurs lagmorgen maar al te zouden hebben, perso- tuwde drank en hapjes an. Helaas sloop er een irganisatiefoutje in deze ketel. Er waren in deze op grote afstand van ifdgebouwen slechts vijf >ns voor de pers beschik- LNC inkomst van de gelukki gs er niet minder om. nd door zoveel tv-lam- :hrikkend van het knet- i brde fotogeflits, bovenal weglfd door het emotionele gehl :jk jDER (91): De Duitser Holger Bonas wordt in Frankfurt verwelkomd door zijn echtgenote en zijn twee maan den oude zoon die hij voor het eerst zag. foto: epa wederzien. Onmogelijk dat de 200 ex-gijzelaars onder wie 120 Duitsers, 20 Italianen, twaalf Britten, tien Nederlanders, drie Belgen, twee Amerika nen, een Zwitser, een Noor, een Ier, een Griek, een Portu gees en een Luxemburger. Show Moet het aan boord van het toestel zenuwslopend zijn ge weest, in de hal leven vele honderden familieleden naar het begin toe van een show die voor hen boordevol hoofdprij zen zit: „Het vliegtuig zit al dicht bij Frankfurt", vertelt een stem achter een al even gründliche geluidsinstallatie. Applaus, voorzichtige gilletjes. De bossen bloemen worden nog eens geschikt. De verschil lende nationaliteiten zullen door bordjes ordentelijk wor den gescheiden. Familieleden stellen zich op, maar de mede deling 'Damen und Herren, es möchte Sie interessieren, das Flugzeug ist soeben in Frank furt gelandet', maakt de chaos compleet. De mooie bordjes helpen niet. Getrek, ge schreeuw, omhelzingen. „Hal lo Bernd. Danke Willy", zegt een spandoek. De Duitse socia list Brandt kan op zijn minst in tien Nederlandse gezinnen niet meer stuk. „De anderen maken het goed, maar de spanning loopt op", zegt ex-gijzelaar Hylkema. Evenmin als de anderen had hij hoop,, en even verrast als de anderen kreeg hij donder dagavond om tien uur een te lefoontje van het consulaat met de mededeling dat er gro te kans was dat hij de volgen de ochtend zijn uitreispapieren bij de Iraakse autoriteiten kon afhalen. „We hadden de af spraak: wie kan, gaat weg, maar je bent niet echt spon taan blij. Je weet dat er zove- len achter blijven". De negen Nederlanders (de tiende moest door emoties overmand per brandcard worden afgevoerd) hielden het allemaal op toeval, dat zij de uitverkorenen wa ren. Uitverkoren door de wil lekeurige Iraakse autoriteiten. Baby In de hangar gebeurt er van alles. Zoals met de jonge Duit ser Holger Bonas, die meer verbaasd dan opgewonden een baby vasthoudt. Zijn eigen kind, alweer maanden oud, maar nog nooit gezien". Ook hij zal even niet denken aan de anderen. „Als je zolang met zoveel mensen onder zoveel spanning vastzit, dan groeit er iets. Dan is het wreed als de een wel weg mag en de ander niet". „Fysiek is het niet zo'n pro bleem, er is voldoende voedsel. Maar psychisch is het voor ve len niet meer uit te houden", zegt een Nederlandse Belg die in opdracht van een Duits be drijf in Kuwayt aan het werk was. „Wij mogen de anderen niet vergeten. Dat mag niet", zegt hij met klem. Met zijn ge zicht strak van de zenuwen. Ondertussen wordt Willy Brandt toegejuicht. Internatio nale afspraken doen nu even niets af aan het geluk dat hij heeft meegebracht. Deze han gar biedt een fantastische show. Maar wat zich hier vol trekt is meer dan een show. Wie hier bij is wordt erdoor gegrepen, ook wetend dat er nog duizenden zijn voor wie er slechts angst is in plaats van gekrijs, gehuil, bloemen en tranen. VINCENT RONNES ■ijheb zo ^geleefd' Een van de tien ^ten gegijzelden is de e F. Pino uit Leider- la drie maanden in on- eid te hebben geleefd, ij vannacht in het Holi- Hotel in Utrecht emo- verwelkomd door zijn nJ v*er volwassen kinde- 'e edz^n moec*er vai* 9L yes de vermoeienissen 'nderan^e wac^ten wilde de Jjaarde vrouw de terug- eliil?n ^aar zoon Pers00nlijk Aken. „Ik heb zo met die - .j meegeleefd". Mevrouw ...lei kort voor de aan- Jvan haar echtgenoot dat fjnel mogelijk naar hun e l Zuid-Frankriik zullen reïken om daar bij te ko- an alle emoties en span- I van de afgelopen tijd. nan klaagde over maag elf vermoedt hij dat hij het gijzelaarschap een veer heeft opgelopen. !r Pino was branch-ma- fan de Nederlandse Ka- Jriek (NKF) in Baghdad 1st met de telecommuni- angs de oliepijpleidin- >lj was al sinds 1984 in de hoofdstad gestatio- Een jaar later voegde Srouw zich bij hem in Mevrouw Pino: „Op 5 van dit jaar, drie da- de inval van de Irake- "IKuwavt. keerde ik al- trug naar Nederland. ipig om er vakantie te ^|l, niet beseffend dat te- sf IjrV niet meer mogelijk et mijn man had ik al- og contact via de tele- De gespreksonderwer pen beperkt. „Meestal lii alleen over het eten, doodsbang om iets over a Hysayn te zeggen. Het natuurlijk om dat we stemmen hoorden". generaties mannen. Trots toont bet overgrootvader Hendrik Schouten (99) de jongste telg uit zijn familie, Brian. De anderen, Cornelis (66), Henny (44) en René (24), omringen het tweetal zorgzaam. oo u. IBAAI door WILLEM RITSTIER Groen Links wil chloorbelasting DEN HAAG Het gebruik van chloorhoudende produk- ten moet aan banden worden gelegd. Bij het verbranden van deze produkten (verpakkings materiaal, PVC-buizen en der gelijke) komen uiterst giftige dioxines en furanen vrij, zoals dat blijkt bij afvalverbran dingsovens, zo schrijft de Tweede-Kamerfractie van Groen Links in een gisteren gepubliceerde nota „Grenzen aan chloor". Volgens Groen Links moet de grondstof chloor worden belast. Het geld dat daarmee vrijkomt moet worden gestort in een „chloor- fonds". Met dat geld kunnen subsidies worden betaald aan bedrijven die alternatieve pro cédés ontwikkelen. Groen Links stelt een heffing van vijftig cent per kilo chloor voor. Dat betekent, inclusief btw, voor PVC-produkten een prijsverhoging van ruim 10 procent. Rechtbank stemt in met uitlevering verdachte aan VS DEN HAAG De rechtbank in Den Haag heeft gisteren de uitlevering van een 61-jarige Nederlander aan de Verenigde Staten toelaatbaar verklaard. De man zou in 1980 in de staat Californië ziin vriendin Cath- leen Fauer hebben vermoord en daarna op een borgtocht van 100.000 gulden zijn vrijge laten. Volgens persrechter P. Offers is het ongebruikelijk dat een land een persoon van zijn ei gen nationaliteit uitlevert. In dit geval heeft de rechtbank echter positief beslist, omdat met de VS via een uitleve ringsverdrag in 1988 is over eengekomen, dat een Neder lander aan de VS mag worden uitgeleverd om te worden be recht, als hij daarna zijn straf in Nederland mag uitzitten. Dat is in het geval van de 61- jarige man verzekerd. Ook op de tweede voorwaarde van de rechtbank, dat een eventueel door de rechtbank in Califor nië opgelegde doodstraf niet ten uitvoer zal worden ge bracht, gingen de Amerikaan se autoriteiten in. Overigens moet na de beslis sing van de rechtbank de mi nister van justitie het laatste oordeel over de uitlevering ge ven. De Nederlander kan te gen de uitspraak in cassatie gaan bij de Hoge Raad. Van Gent poseert bij aankomst voor de fotografen. EX-GIJZELAAR VAN GENT: foto: stephen evenhuis SCHIPHOL Nuchter en af en toe ironisch staat hij de pers te woord. Wie niet beter weet zou niet zeggen dat Wil van Gent, die gis teren vanuit Irak op Schiphol landde, drie maanden gijzelaar van Saddam Husayn is ge weest. Toch zegt hij: „De laatste dagen, toen Willy Brandt er eenmaal was, werden de gijzelaars steeds zenuwachtiger. Ie dereen hoopte terug naar Nederland te kunnen". Sinds 1982 woonde Van Gent in Baghdad, hij werkt voor de Duitse lenzenfabrikant Zeiss als vertegenwoordiger in ope ratie-microscopen. Gedurende zijn gijzelperiode mocht hij in zijn eigen huis verblijven. „Er is tot nog toe weinig veran derd in de stad. Het leger zit rond de stad en op daken en bruggen zie je kanonnen staan. Maar we konden vrij leven, met de auto door de stad rijden en eten kopen", aldus Van Gent. Informatie over de Golf crisis verkreeg Van Gent via vier radio's die in zijn huis alle op verschillende korte-golf- zenders stonden afgestemd. „Ik wist waarschijnlijk even veel over de ontwikkelingen als de rest van de wereld". Begin augustus werd het Van Gent te heet onder de voeten. „Samen met een groep Neder landers deden we op acht au gustus een vluchtpoging. Met een auto zijn we naar de grens gereden, maar we werden er niet doorgelaten". Volgens Van Gent behandelden de Ira kezen hem fatsoenlijk. „Op straat werd je nooit geïntimi deerd. Wel ben ik vaak aange houden met de vraag 'Bent u ook een gast?'. De mensen ver ontschuldigden zich daarop onmiddellijk voor de hele situ atie. De meeste Irakezen zijn zelf net zo bang als de gijze laars". Eten was er volgens Van Gent voldoende. „Er was veel te koop in Baghdad. In de win kels lagen ineens allerlei luxe goederen die voor de inval in Koeweit niet verkrijgbaar wa ren. Allemaal weggehaald uit Koeweit; de prijskaartjes uit Koeweit zaten er nog aan", al dus Van Gent. De meeste Ira kezen kunnen die luxe-goede ren overigens niet betalen, zegt Van Gent. „Anderen wei geren het te kopen, uit princi pe. Ze beschouwen de goede ren als gestolen waar". Missie Via zijn vier radio's hoorde Van Gent ook van de Neder landse groep onder leiding van dominee Wouters, die bij Sad dam Husayn willen proberen gijzelaars vrij te krijgen. „Ik besef dat volgens de afgespro ken regels van Van den Broek zo'n missie niet mag. Maar nu ongeveer elk. land al een mis sie heeft gestuurd, kun je als Nederland niet achterblijven. De Nederlandse gijzelaars voe len zich steeds beroerder. Ze hebben het gevoel dat ze ach ter in de rij staan. Overal ko men mensen gijzelaars halen, maar voor Nederlanders komt niemand. Ze denken dat Ne derland te klein en te oninte ressant is om in onderhande ling te gaan over een vrijla ting", aldus Van Gent. De geestelijke toestand van de Nederlandse gemeenschap in Baghdad is volgens Van Gent „vrij goed". Maar de gijzelaars worden steeds ongeduldiger. „Ongemerkt sta je toch onder een maanden durende span ning. Toen het Rode Kruis langskwam met psychische- hulpverleners begon ik pas echt te denken dat er geeste lijk iets niet in orde was met mij en de anderen". Van Gent zorgde er tijdens zijn gijzelaar schap voor altijd iets te doen te hebben. Vooral de mensen die nooit gewend waren in hun vrije tijd wat anders te doen dan televisie kijken, hebben het volgens Van Gent nu psy chisch moeilijk. „Ik heb nooit verstand gehad van compu ters, maar de afgelopen drie maanden heb ik vaak achter mijn computer zitten spelen en werken". Van Gent is goed te spreken over de hulpverlening van Ne derlandse overheidszijde. „Ambassadeur Van Dam spant zich tot het uiterste in. Hij zorgde er persoonlijk voor dat iedereen die het in een hotel niet meer uithield, kon ver huizen naar een huis met an dere Nederlanders. Van Dam is een soort leider voor de Ne derlanders", aldus Van Gent, die ook zijn waardering uit sprak voor de organisatie van het crisiscentrum op het mi nisterie van buitenlandse za ken in Den Haag. Uitreispapieren Zijn vrijlating noemt Van Gent „dom" en „het simpelste wat mogelijk was" „De dag nadat Willy Brandt in Bagh dad aankwam, werd ik heel ontevreden wakker. Ik be hoorde blijkbaar niet tot de honderd gijzelaars die vrijgela ten zouden worden. Toen heb ik iets heel doms gedaan. Ik ben naar de residentie gere den, het gebouw waar je je moet melden wanneer je lan ger dan dertig dagen in het land zit en waar ook je vertrek geregeld wordt. Ik zei dat ik eruit wilde en dat ik welis waar geen Duitser was, maar voor een Duitse firma werkte. Voor de zoveelste keer moest ik papieren invullen, en tien minuten later had ik mijn pas poort met daarin de uitreispa pieren". Zijn vrijlating hield Van Gent aanvankelijk geheim voor de overige gijzelaars. „Al eerder zijn mensen op het laatste mo ment weer uit een vliegtuig gehaald. Een Duitser was zo gelukkig met zijn terugkeer, dat hij een dag uittrok om boodschappen voor zijn familie te doen. De man kon zijn te rugkeer meteen vergeten". Volgens Van Gent hebben ze ker enkele landgenoten inmid dels geprobeerd op soortgelijke manier het land te verlaten. Het is echter niemand gelukt. JEAN-PIERRE GEELEN DEN HAAG De com missie Feiten en Tarieven, een adviescommissie van minister Hirsch Ballin (justitie), heeft het besluit van minister Maij (ver keer en waterstaat) om de boete voor zwartrijden in het openbaar vervoer te verhogen volledig afge kraakt. Dat blijkt uit een reeds enige weken gele den uitgebracht, maar niet eerder openbaar gemaakt advies van die commissie. De commissie, onder leiding van de Haagse officier van jus titie mr. I. Klopper en samen- gesteld uit leden van het Ipenbaar Ministerie, de politie en andere deskundigen, ver wacht uitsluitend negatieve ef fecten van een verhoging van de boete. De betalingsbereid heid van de zwartrijders zal verder afnemen en de werk last van het Openbaar Ministe rie, de politie en de kanton rechters toenemen. De commissie wijst erop dat vorig iaar circa 50 procent (of wel 73.000) van de treinreizi gers, die werden betrapt op zwartrijden, een valse naam opgaf. In '87 was dit percenta ge 70 en in '88 bedroeg dit 60 procent. De commissie vreest dat de verhoging van de boete tot gevolg zal hebben dat het opgeven van een valse naam weer zal toenemen. De commissie pleitte ervoor dat vervoersbedrijven zelf door middel van een civiele procedure de boetes innen. Preventieve maatregelen, zo als conducteurs op de tram en draaihekjes bij de ingang van stations en perrons, zullen vol gens de commissie een veel be tere bijdrage leveren aan een effectieve bestrijding van het zwartrijden. „De praktijk heeft reeds geleerd dat derge lijke maatregelen het percen tage zwartrijders tot een zeer laag en aanvaardbaar niveau kunnen terugbrengen", aldus de commissie. Verder wijst de commissie er op dat de NV Nederlandse Spoorwegen door intensievere controle positieve resultaten heeft bereikt. Een groot deel van de treinreizigers aan vaardt de consequentie van hun gedrag. Slechts een deel belandt uiteindelijk in het strafrechtelijk circuit. De werklast van het Openbaar Ministerie en de kantonrech ters in verhouding tot de be reikte resultaten noemt de commissie eveneens onaan vaardbaar. „Door de keuze voor deze wijze van handha ving kan het handhavingsbe leid van andere terreinen van overheidszorg, zoals bijvoor beeld het milieu, ernstig in ge vaar komen", zo waarschuwt de commissie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 3