Broeders Maastricht: vitaal, ondernemend
„Ommekeer komt niet uit de
politiek maar vanuit de mensen
Ccktöc Qowuvnt
kerk
wereld
Paus hoopt op her evangelisatie van Nederland
CcidócSomor
Tante Truus
Stop het stierenvechten!
Giro 6131211 U
Ar £cidóe(Bowumt
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
DONDERDAG 8 NOVEMBER 1990 PAGII
Paus waagt zich op grondgebied van Camorra
VATICAANSTAD Paus Johannes Paulus II waagt zich van
vrijdag tot dinsdag op het grondgebied van de Camorra, de Na-
politaanse maffia. Nooit eerder heeft hij voor een binnenlands
bezoek zoveel tijd genomen, maar de lijst met problemen is in
Napels dan ook aanzienlijk langer dan in andere Italiaanse ste
den. De strijd van de 400 Camorra-clans om de heerschappij i:
de drugswereld kost bijna dagelijks slachtoffers, steeds vake
ook onder onschuldige burgers. Winkeliers en andere zakenlie
den worden voortdurend bedreigd en betalen uit angst forse
bedragen om te voorkomen dat hun bedrijf in vlammen op
gaat. Naast de georganiseerde misdaad tobt de stad met politie
ke chaos, corruptie en gigantische verkeersproblemen. De bis
schop van Napels overweegt excommunicatie van Camorra-le-
den.
Cassidy: relaties met joden weer normaal
ROME De problemen tussen het Vaticaan en de joodse ge
meenschap zijn volgens mgr. Edward Cassidy overwonnen.
„Wij kijken weer met vertrouwen naar de toekomst", aldus de
Australische bisschop, die als opvolger van kardinaal Wille-
brands verantwoordelijk is voor de religieuze betrekkingen
van het Vaticaan met het Joodse volk. Begin september werd
in Praag na drie jaar de dialoog tussen de RK Kerk en de jood
se gemeenschap werd hervat. Cassidy, van '84 tot '88 nuntius in
Nederland, noemde de bijeenkomst in Praag „zeer positief".
Bovendien hebben de joden tijdens die ontmoeting „onmiddel
lijk" het aanbod van het Vaticaan aanvaard om in december in
aanwezigheid van paus Johannes Paulus II het feit te vieren
dat het Tweede Vaticaans Concilie 25 jaar geleden Nostra Ae-
tate uitgaf.
Iedere vleier leeft
op kosten van degene
die hem aanhoort.
MAASTRICHT Een
bijzondere congregatie. In
Maastricht geworteld en
toch met een grote Hol
landse inbreng en uitstra
ling, zegt broeder Wim
Swüste, lid van het be
stuur van het grote kloos
tercomplex de Beyart van
de Broeders F.I.C. in het
hartje van Maastricht.
De Beyart is het hart van
deze broedercongregatie, de
oudste in Nederland. Zij viert
deze maand haar honderdvijf
tig jarig bestaan. Ontelbare
aantallen leerlingen, ook in
Den Haag en omstreken, zijn
gevormd in de scholen van de
broeders die in het onderwijs
een van hun belangrijkste ta
ken gevonden hebben. En ook
al hebben de broeders nu vrij
wel al hun scholen van de
hand gedaan, veroudering
en het teruglopen van het
aantal roepingen heeft hen
daartoe gedwongen de vi
taliteit is niet uit de orde ver
dwenen.
De Beyart is daar zelf een
goed voorbeeld van. In dit
enorme kloostercomplex wo
nen ruim honderdveertig
broeders en zusters. In zekere
zin is dit gebouw de eindbe
stemming van elke broeder'
van Maastricht en met 315 le
den in Nederland - maar de
congregatie is buiten Neder
land in vijf andere landen ac
tief en blijft daar wortel
schieten - zal die rol voorlopig
niet afnemen. Het telt een af
deling waar zieke broeders
van de congregatie verpleegd
worden. Deze zieke broeders
leven bewust temidden van
hun gezonde broeders. Elk
van hen heeft binnen het
complex gekozen voor een ei
gen communiteit, zodat een
eenvormige massaliteit ont
breekt. Daar zijn er in het
hele complex acht van. Er be
horen ook drie contemplatie
ve zustercommuniteiten toe
en het is deze mengeling van
communiteiten die aan het
complex zijn eigen vitaliteit
Het kloostercomplex De Beyart van de Broeders van Maastricht.
tief gebleven",
Swüste, „maar toch bevalt het
hen zeer dat ze onder een dak
leven met een groep mensen
die hun roeping op een heel
andere manier beleven. De
zusters hebben hun eigen dag
orde met het daarbij behoren
de koorgebed. Wat hier ge
beurt is overigens niet uniek
voor Nederland. Er zijn meer
congregaties waar vrouwen
en mannen in een klooster sa
men leven Wat wel bijzon
der is zijn de vele communi
teiten. Elke broeder maakt
zelf een keuze en het is niet
zo dat hij daar voor de rest
van zijn leven aan vast zit. Hij
kan veranderen en dat zie je
ook gebeuren. Die communi
teiten zijn geen eenheidswor
sten Elk heeft zijn eigen stijl,
zijn eigen gebedsruimte, re
creatiezaal en eetgelegem
heid"
Hier zie je ook iets van het
ondernemende karakter van
onze congregatie. Het devies
was, zeg maar, niet lullen,
maar poetsen".
Het drie hectare omvattende
complex is gebouwd met het
kapitaal dat de broeders als
leraren en onderwijzers heb
ben verdiend. Daar blijkt hun
zeer economische systeem van
werken uit. Swüste: „Nog al
tijd geldt voor elke broeder de
gelofte van armoede. Je kunt
niet zo maar alles kopen wat
je zou willen. Als ik een be
langrijke uitgave wil doen, zal
ik daarvoor moeten aanklop
pen bij mijn superieuren".
Alleen het gedeelte van het
complex waar de zieke broe
ders verpleegd worden, wordt
gesubsidieerd door het minis
terie van WVC. Het ministe
rie is zeer gecharmeerd van
de open wijze waaróp deze
kloosterbejaardenafdeling in
d erest van het complex is ge
ïntegreerd.
Hoewel de meeste broeders in
de Beyart op leeftijd zijn, heb
ben de meesten nog steeds ac
tiviteiten buiten de deur.
Sommigen zijn nog in het on
derwijs actief of geven bijles.
Swüste noemt zich zelf een
seculiere leek. „Wat ons als
broeders kenmerkt is onze be
schikbaarheid. We zijn niet zo
gebonden als de priesters.
Daar komt bij dat onze con-i
gregatie niet onder het gezag
van de bisschop valt, maar
onder dat van de paus. Dat is
met andere broedercongrega
ties - er zijn er in Nederland
naast die van maastricht er
nog zo'n vijftien - wel anders.
Bij de verkiezing van een
nieuw hoofd moet de bisschop
daarin gekend zijn. Wij zijn
formeel van Rome afhanke
lijk, maar voorschriften van
die kant kennen altijd hun
vertaling naar de plaatselijke
situatie toe".
„Ons klooster is, zoals abt
Baeten van de abdij Heeswijk
eens heeft gezegd, een soort
vrijplaats. Wij kunnen hier
werken aan nieuwe vormen
van religieus leven. Ik denk
dat er voor onze congregatie
zeker een toekomst is en daar
bezinnen wij ons ook op bij
gelegenheid van dit jubileum.
Maar het is ook duidelijk dat
we niet langer de bekende ge
baande wegen kunnen gaan".
Geschiedenis
Honderdvijftig jaar geleden
leek het schijnbaar allemaal
zo veel simpeler. De stichter
van de broeders van Maas
tricht was de priester Louis
Rutten, telg uit een gegoede
katholieke familie. Hij had
geen zin in een vertrouwde
priestercarrière toen hij de ar
moe en ellende zag die in de
stad Maastricht ontstond als
gevolg van de opkomende in
dustrialisatie. Hij wilde aan
pakken. Kinderen stierven
massaal in de kinderarbeid.
Hij begon met een schooltje
voor deze kinderen en maak
te zich vooral bezorgd over
het feit dat deze kinderen
elke christelijke opvoeding
misten doordat zij van jongs
af aan in de fabrieken werk
ten. Hij ging deze kinderen
cathechismusles geven in de
Servaaskerk. In 1840 krijgt hij
er een compagnon bij, Jacob
Hoecken en daat gaat het
snel. Er komt een door Rome
goedgekeurde leefregel en
een naam: broeders van de
Onbëvlekte Ontvangenis, het-
geemin het latijn leidt tot de
afkorting F.I.C.nog steeds de
officiële aanduiding van de
broeders. De congregatie ont
wikkelt zich tot een echte on-
derwijscomngregatie die voor
al na de financiële gelijkstel
ling in het onderwijs in het
begin van deze eeuw zijn
vleugels kan uitslaan. In 1920
vertrekken ook de eerste
broeders naar Indonesië. La
ter gaan er ook broeders naar
Chili, Sierra Leone (tot 1970),
Malawi, Pakistan (tot 1985),
Spanje (tot 1984), Ghana en
Zambia (tot 1990). In al deze
landen komt onderwijs en
vorming op de eerste plaats.
Op dit moment telt de congre
gatie 550 leden over de hele
wereld. Behalve Nederlandse
leden zijn er broeders uit Chi
li, Malawi, Spanje, Indoesië en
Ghana.
Voorop
In het onderwijs in Nederland
liepen de broeders voorop.
Swüste wijst er op dat de
broeders bij elkaar geteld wel
negenhonderdtachtig curuss-
sen voor het onderwijs schre
ven. Zelf heeft hij er ook de
nodige geschreven. Daarnaast
pionierden de broeders in
schoolbegeleidingsdiensten en
ook had ze een belangrijk
aandeel in het onlangs opge
heven Hoger Katechetisch In
stituut in Nijmegen.
Voor de toekomst zijn de ta
ken minder vanzelfsprekend.
Maar Swüste twijfelt er niet
aan of er is een toekomst voor
zijn congregatie. Erg stimule
rend vindt hij het voorbeeld
overigens niet dat hij uit de
kerk van Limburg ervaart.
„Wat je hier ook doet, bemoe
diging vanuit de plaatselijke
kerk krijg je hier zelden of
nooit. Bisschop Gijsen heeft
het over de slechte tijden
waarin we leven, maar hij ziet
de mensen die hart en ziel
hebben voor de kerk niet
staan. Er ontstaan hier soms
ruzies over de meest futiele
dingen. Iedereen is op zijn
hoede en dat maakt het (ker
kelijk) leven hier erg inge
wikkeld. Je zult bijvoorbeeld
maar verantwoordelijk zijn
voor katechese en de nieuwe
kindercatechismus van bis
schop Gijsen voorgeschoteld
krijgen met zijn vooroorlogse
zekerheden. Mij is de kerk
óók een zorg, maar je moet
wel naar elkaar kunnen luis
teren. Dat gebeurt nou juist
niet".
PAUL VAN VELTHOVEN
Blanke NG-kerk Synode
voorzitter dr. P. Potgieter
heeft gisteren namens de
blanke Nederduitse Gerefor
meerde Kerk in Zuid-Afrika
(NGK) schuld beleden voor
de steun aan apartheid. Hij
deed dat gisteren op de grote
nationale kerkenconferentie
in Rustenburg. Potgieter
schaarde zich met zijn verkla
ring achter prof. Willie Jon
ker, die dit dinsdag al deed.
VATICAANSTAD
Paus Johannes Paulus II
heeft de hoop uitgespro
ken dat de herdenking
van Willibrord „krachtig
bijdraagt tot de nieuwe
evangelisatie en nieuwe
bloei van het christelijke
leven" in Nederland.
Tijdens de algemene audiëntie
richtte de paus zich gisteren
in het Nederlands „vooral tot
de talrijke Nederlanders die
naar Rome zijn gekomen voor
de sluiting van het Willi-
brordjaar". Op het feest van
de heilige Willibrord, de
stichter en de patroon van de
Kerk in Nederland, begroette
hij hen van harte.
Vandaag is de paus in een
plechtige eucharistieviering
in de Sint Pieter voorgegaan
ter afsluiting van het Willi-
brordjaar.
In de Kerk der Friezen vier
de gisteren het Sint Willibror-
dusgilde uit Heeswijk een wil
dernis. Daarin werd Jan van
Daal als nieuwe koning van
het gilde ingehuldigd door de
gilde-heer, drs. M. van de
Ven, abt-generaal van de
Orde der Norbertijnen. De
dienst werd beëindigdmet
het zingen van 'Brabant, were
di'.
Van de Ven, geboren in Din-
ther, was abt van de abdij
Berne in Heeswijk-Dinther
totdat hij in 1972 de leiding
van zijn orde in Rome kreeg
opgedragen. Vorige maand
was hij een van de Neder-(
landse deelnemers aan de bis
schoppensynode over de vor
ming van priesters.
BAS DE GAAY FORTMAN:
AMERSFOORT We le
ven in een beslissende
tijd. Er hangen grote ver
anderingen in de lucht.
Die zullen niet vanuit de
politiek komen, ook niet
vanuit de christelijke par
tijen. Ze komen vanuit de
breedte in de samenle
ving, net als in de DDR
en in Zuid-Afrika. De
kerken kunnen in die
ommekeer een grote rol
spelen. Het gaat om de
vertaalslag van het chris
telijk geloof voor de
praktijk van alle dag. Die
praktijk ziet er slecht uit.
De westerse samenleving
vraègt, zo niet schreeuwt
om een ommekeer die
haar op de grondvesten
doet schudden.
Bas de Gaay Fortman erkent
dat de wereldwijde kerkelijke
bezinning rond 'vrede, ge
rechtigheid en behoud van de
schepping' iets op gang heeft
gebracht maar dat kerken er
nog onvoldoende maatschap
pelijke kracht uit hebben ge
put. Kerkmensen lopen vol
gens hem maatschappelijk
niet voorop als het gaat om
het tegengaan van verspilling
van grondstoffen en energie,
alsmede steun aan de Derde
Wereld („We trekken van de
ontwikkelingslanden alleen
maar profijt en zijn er nog
niet aan toe wat voor hen
over te hebben De ver
wachting en de hoop zijn er
wel maar die zijn te eenzijdig
verbonden met het geloven
op zondag. De daden van de
ontbreken.
De internationalisering van
het leven heeft volgens hem
geleid tot het besef dat we
reldwijd mensen op elkaar
zijn aangewezen, hun proble
men met elkaar zijn vervloch
ten. „De aarde is rond gewor
den." Tegelijk uit zich elke
avond op de Nederlandse tele
visieschermen een kolossale
ongelijkheid. Dat de mens in
het Westen dertig keer zoveel
energie verbruikt als de mens
in pakweg Tanzania; in Euro
pa honderd tot tweehonderd
keer zoveel artsen per hoofd
van de bevolking aanwezig
zijn; voor elke hectare inten
sieve veehouderij in Neder
land in Thailand zeven hecta
re nodig is om de produktie
van veevoer te leveren. „Als
iedereen zich zo ging voeden
als wij in het Westen, dan was
er een extra aarde nodig."
Het IJzeren Gordijn is door
het Oostblok afgebroken
maar dreigt in zijn ogen door
het westen in het 'Fort Euro
pa' weer opgetrokken te wor
den, dit keer om de stroom
van economische vluchtelin
gen uit oost en zuid tegen te
houden. „Het is een illusie om
te denken dat dit lukt, tenzij
we van Europa een nieuwe
DDR maken met schietende
grensbeambten."
De gelovigen en met hen de
kerken in Europa zijn volgens
de senator van Groen Links
op het totaal van deze proble
matiek te weinig betrokken.
Hij citeert de apostel Paulus
die rept over 'Gij christenen
zijt heel anders'. De praktijk
van het christelijk geloof le
vert weinig anders op dan 'Gij
christenen zijt net zo.' Niks
raar dus dat de kerken zo
weinig aantrekkingskracht
hebben. Het geloven op zon
dag trekt niet, het gaat om de
maatschappelijke betekenis
ervan voor door de week. Het
gesprek komt op christelijke
politiek en partijen die zich
daarop voorstaan. „Ik kan me
de teleurstelling wel voorstel
len van mensen die vinden
dat er van de christelijke poli
tiek meer zou moeten uitgaan,
het is ook moeilijk, tenzij het
om een reformatorische getui
genispartij gaat, die vanaf de
zijlijn 's maandags herhaalt
wat op zondag is verkondigd."
Christelijke politiek loopt in
de ogen van De Gaay Fort
man doorgaans uit op een te
leurstelling omdat de politiek
een 'enorme vervlakkende
werking' heeft waardoor de
'c' ondergesneeuwd raakt in
compromissen die nu eenmaal
aan de politiek ten grondslag
liggen. „Zeker een christelijke
partij die zich in het centrum
van de macht bevindt, zal
zich niet makkelijk van ande
re partijen kunnen onder
scheiden en dus niet geloof
waardig blijven. Met als resul
taat teleurstelling." De Gaay
Fortman: ,,'t Scherpst was een
man als Troelstra daarover.
Hij verweet de christelijke po
litiek niet dat ze christelijk
was, maar dat ze het niet
Concreet naar het CDA toe:
dat mag met het nodige chris
telijke decorum haar tienjarig
bestaan gevierd hebben, maar
hoe kan het Nationaal Milieu
beleidsplan, dat mede door
haar als regeringspartij tot
stand is gekomen, nog uitgaan
van een stijging van het auto
verkeer. Zijn conclusie: „Ik
verwacht van de christelijke
politiek in Nederland geen
boodschap meer tot omme
keer." Evenmin van de poli
tiek in haar geheel, voegt hij
er aan toe. Daartoe wordt de
politiek volgens hem teveel in
beslag genomen door de
staatszaken van alledag. Het
zelfreinigend vermogen zal
vanuit de samenleving als
haar geheel moeten komen,
vanuit maatschappelijke en
kerkelijke geledingen. Juist
kerken kunnen dat volgens
hem makkelijker doen dan de
politiek, „omdat de kerk wil
dienen en de politiek al gauw
opgaat in machtsvorming en
machtsuitoefening." Christe
nen kunnen dan ook beter
niet met een christelijke pre
tentie in de politiek gaan. Dat
leidt alleen maar tot desillu
sie, zo meent hij. Het Evange
lie is immers iets dat boven
elk politiek programma uit
stijgt.
Zijn alternatief: „Laten we als
Senator Bas De Gaay Fortman: „Schudden aan de grondslagen
van de samenleving". foto- sp
christenen de zaken die aan
gepakt moeten worden aan de
orde stellen, eenieder in de ei
gen partij. Je moet het chris
telijk geloof niet vereenzelvi
gen met één politieke partij.
Alle partijen hebben hun
voors en tegens. Die moet je
vanuit de kerken weten aan
te spreken en trachten de po
litiek als geheel te beïnvloe
den, mikken op een 'momen
tum' net zoals in DDR waar
de mensen vanuit de kerken
de straat op zijn gegaan.
Schudden aan de grondslagen
van de samenleving. Ook
door niet-christenen, alsmede
andere religies zoals de islam.
Die wereldgodsdienst biedt nu
meer verzet tegen het consu
mentisme dan waartoe het
christendom tot nu toe in
staat is gebleken."
JAN TER HAAR
Tweede deel van de serie Ge
loof in de Week waarvan de
eerste aflevering in de krant
van dinsdag verscheen.
rat<
Hi
In het sociale vlak blijft zich bij de PvdA een opmerf^J
ommezwaai voltrekken, zij het dat de socialisten daarbiNa
een paar passen, maar soms ook jaren achterlopen d
CDA. Nadat CDA-fractieleider Brinkman maandag defar
regeerakkoord vastgelegde belofte de koopkracht vjpJ;
inkomensgroepen tot 1994 te handhaven op losse schlg^
had gezet, volgde gisteren in de Tweede Kamer de heeLn
kert van de PvdA. jen
HIJ gaf in de discussie toe, dat de PvdA als de nood 1st'
man komt niet langer bereid is de laagste inkomensgr"1
mensen met een uitkering of een minimuminkonf10
voor de jaren na 1991 een harde koopkrachtgarantie r
ven. Hij leverde er in één adem de argumentatie bij. j
minder te verdelen is, moet iedere Nederlander bijq
zoals ook iedere Nederlander moet meedelen als er r
verdelen".
Fractieleider waitgens van de PvdA, die dezei
voor de tweede keer in enkele dagen heeft gepleit voj
hardere aanpak van werklozen die werk blijven wel
loopt daarmee jaren achter bij oud-minister Ruding.
ontstond er vooral bij de PvdA grote opwinding na
merking van 's lands toenmalige schatkistbewaardej
onwillige werklozen. Ze zouden zich er met een Janlj
Leiden van afmaken en liever bij Tante Truus blijvt
serieus-naar een baan zoeken, aldus Ruding.
MaAR de tijden veranderen. De leider van de soci;
mocratische fractie in de Tweede Kamer vindt dat iej
die in staat is en de kans heeft om te werken, de
plicht heeft dat te doen. Niet ten onrechte constatee:
gens dat er daarbij sprake moet zijn van een tweevoui
soen. Van de overheid mogen we verlangen dat zij ooi
nen die een uitkering hebben, laat delen in de wi
Maar aan de andere kant mag van de burger wordi
langd dat hij of zij de kansen op werk benut.
HET pleidooi van de heer Wöltgens is een herhaliike
het betoog van minister Ruding uit 1984. De toonzetL^
weliswaar anders, maar niet minder hard. In 1984 kL
ceerde de oppositieleider uit die dagen, Joop den Uyl,Lr
merkingen van de heer Ruding als ondermaatse borrel
Nu beweert zijn opvolger exact hetzelfde. Wat heeft de
op zo'n laat tijdstip tot dit nieuwe inzicht gebracht?
pes
n ruf
UP het moment dat de heer Ruding over onwillige \yolj
zen repte, had de werkloosheid in ons land een gigaF
omvang bereikt: omstreeks 800.000 mensen waren F61
baan. In de jaren die volgden beleefde de international6^
junctuur een geweldige opleving. In hoog tempo werdjegr
in ons land voor werkgelegenheid gezorgd. Ten opzichfn.
1984 is de werkloosheid gehalveerd. Bovendien lai a.
meest recente cijfers zien dat er een geweldige spann|25:
de arbeidsmarkt bestaat.
nt
Het bedrijfsleven kan op dit moment 150.000 ban^n
vervullen. Het gaat daarbij vaak om hoog geschoold, z^en
specialiseerd en daardoor uiterst schaars personeel. Miite
de cijfers wat nauwkeuriger analyseert komt tot de le
sende ontdekking dat een groot deel van de openstaai*rs
var
boe
ibei
Bit
Toen de PvdA, na lange jaren in de oppositie te
verkeerd, weer tot regeren werd geroepen, is de kop
tussen de ontwikkeling van lonen in het bedrijfsleveijwe
hoogte van de uitkeringen, als symbool van het „nieu mo
leid" van het kabinet Lubbers/Kok in ere hersteld.-spi
een blijk van solidariteit. Maar die solidariteit wordt v
op de proef gesteld wanneer een te groot aantal men1
oneigenlijke gronden een beroep blijft doen op de uil
gen.
Nu er in economisch opzicht zwaar weer op'komst i(
onder anderen vice-premier Wim Kok ons voorhoudt^
de koppeling onbetaalbaar te worden. Tegen die achte||
is het weer oplaaien van de discussie over werklor*-'
geen zin hebben om te werken verklaarbaar. Maar h«
hoogst opmerkelijk te constateren dat deze discussie ocj ~W
de PvdA met overtuiging wordt gevoerd. l J
XEI
erd
n
jak
este
Steun het Comité Anti Stierenvechten,
Postbus 757, 3500 AT Utrecht |leid
Na overmaking van uw hiidrage ontvangt u van ons I
gratis informatie, stickers en een button.
Uitgave Westerper's (behorende tot Sijthoff Pers). L
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon: 071 - 122 244. L
Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden. k
1 onl
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u.
Nabezorging UB
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15 OIÈIC /y
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW) Cl5i
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-giro»
per maand f. 24,85 per maand f.
per kwartaal f. 74,10 per kwartaal f. tërT
per jaar f 284.50 per jaar JLjl
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel 071-122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941 IL,
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijsij V
070 - 3902 702.
Bankiers v. f
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050 1
