Scoren komt niet uit de grondverf Con Amore brengt solide Elias UITSLAG TREKKING GIROLOTERIJ KUNST/RTV EeteLeScxvuvnt MAANDAG 29 OKTOBER 1990 PAQ - Italiaanse acteur Ugo Tognazzi overleden ROME De Italiaanse acteur Ugo Tognazzi is za- teravond in een ziekenhuis in Rome overleden. Hij werd behandeld aan de gevolgen van een beroerte. Tognazzi werd 68 iaar. Dit hebben de behandelend artsen gisteren bekendgemaakt. Tognazzi was vooral bekend als acteur van komi sche rollen. Als de 'koning van de Italiaanse kome die' was Tognazzi present in meer dan 130 speel films en televisieseries. De acteur had zijn eerste succes in Italië in 'II Federale' (1961). De jaren '70 vormden het hoogtepunt van Tagnozzi's carrière met rollen in Marco Ferreri's 'La grande Bouffe' (1973) en Mario Monicelli's 'Mes chers amis' (1974). Tagnozzi kreeg in 1981 op het filmfestival van Cannes een Gouden Palm voor zijn rol van een ge- kwelde kaasfabrikant in 'The Tragedy of a Ridicu- uq0 Tognazzi lous Man' van Bernardo Bertolucci. Tweede interim-directeur Amsterdams Historisch Museum AMSTERDAM Drs. N.P. van den Berg volgt op 1 november dr. E. Fischer op als interim-directeur van het Amsterdams Historisch Museum (AHM). Van den Berg werkt als bibliothecaris bij de Uni versiteit van Amsterdam. Tot de benoeming van de nieuwe directeur een feit is, zal hij twee dagen per week besteden aan zijn nieuwe functie. De be noeming van een tweede interim-directeur is no dig omdat Fischer voor deze functie, die hij vanaf 1 november vorig jaar vervulde, na 31 oktober niet meer beschikbaar is. Fischer werd tot inte rim-directeur benoemd nadat directeur drs. U. Vroom op 1 maart 1989 door B en W was ontsla- gen wegens „geconstateerde onregelmatigheden" ij de uitoefening van zijn functie. Amsterdam verwacht dat rond de jaarwisseling een nieuwe 'definitieve' directeur benoemd kan worden. Van den Berg is daarom voor uiterlijk zes maanden be noemd. Forum vermindert aantal voorstellingen ENSCHEDE Het operagezelschap 'Forum' gaat het aantal operavoorstelingen en symfonische concerten dras tisch verminderen om de schulden te kunnen wegwer ken. Inkrimping van de organisatie, die aan ongeveer tweehonderd mensen werk biedt, is volgens Forum geen oplossing om uit de financiële nood te geraken. Door zo'n aanpak zou het instituut zijn functie als nationale reisope ra en symfonisch orkest voor Overijssel niet meer kun nen waarmaken. Forum verzorgt dit jaar nog tachtig ope ravoorstellingen en 73 muziekuitvoeringen. Volgend jaar zullen er dat respectievelijk zestig en vijftig zijn. De voor 1991/1992 voorgenomen première van 'Der Fliegende Hollander' wordt geschrapt en in 1992 zijn er geen pre mières. De uitbreiding van het orkest blijft achterwege en er wordt gesneden in de publiciteitskosten. Met deze maatregelen volgt Forum het advies op de commissie Van Doorn, die de problematiek van het gezelschap heeft on derzocht. Jean M. Auel wint Publieksprijs AMSTERDAM De schrijfster Jean M. Auel (1936) heeft de Publieks prijs voor het Nederlandse Boek 1990 in de categorie vertaalde romans en ver halen gewonnen. Dat heeft de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek zaterdag bekendgemaakt. In de stemming die de afgelo pen weken werd gehouden in bibliotheken en boekhandels kreeg Jean M. Auel 16 procent van de bijna 52.000 uitgebrach te stemmen. Naast Auel ble ken Roald Dahl, Stephen King en Gabriel Carcxa Mórquez achtereenvolgens de belang rijkste stemmêntrekkers. Zij verzamelden samen 48 procent van de stemmen. De overige acht genomineerden ontlopen elkaar in populariteit niet op zienbarend, zo blijkt uit het opinie-onderzoek. Jean M. Auel is eigenlijk de schrijfster van slechts één boek, het epos 'de Aardkinde ren', waarvan nu vier delen zijn verschenen: 'De Stam van de Holebeer', 'De Vallei van de Paarden', 'De Mammoetja gers' en 'Het Dal der Beloften'. De delen vijf en zes staan nog stapel. De verhalen van Auel spelen zich af in de prehisto rie, de ijstijd van ongeveer 35.000 jaar geleden. De publieksprijs bestaat uit een bronzen beeld van kunste naar Jeroen Henneman en een geldbedrag van 15.000 gulden. Eerder wonnen Kees van Kooten (1987), Annie M.G. Schmidt (1988) en Marjolein Bastin (1989) de prijs. Jean M. Auel FOTO: STEPHEN EVENHUIS Johan Ooms, Kiki Classen en Hans Cornelissen in „Scoren". Scoren van David Mamet. Vertaling en regie: Willem van de Sande Bak- huyzen. Vormgeving: Herbert Janae. Koatuuma: Dorien de Jonge. Gezien op 27 oktober in de Leïdee Schouw burg (première). Tournee. In Scoren van David Ma- met komt filmproducent Bob Kane in gewetens nood als een tijdelijke se cretaresse hem met veel energie en onbevangen heid probeert over te ha len een boek vol hoop, te gen de angst van de men sen, te verfilmen. Zijn di recte ondergeschikte Tom was juist bij hem aangeko men met een unieke aan bieding: een film van een grootheid, die voldoet aan het pretentieloze, com merciële amusement dat hun bedrijf doorgaans brengt. Bob heeft al bijna gekozen om 'iets goeds' te doen, maar wordt dan omgepraat door Tom. Meer dan die drie mensen staan er niet op het toneel. Het stuk is statisch en drijft op het verbale vuurwerk dat ze op el kaar loslaten. Dat levert het probleem op dat het specifieke filmwereld-Amerikaans zich heel moeilijk laat vertalen in een soort Nederlands dat die onbekende wereld kan oproe pen. Dat is vertaler en regis seur Willem van de Sande Bakhuyzen ook maar matig gelukt. Het taalgebruik van de filmers is ruig, en door de vele halve zinnen vaak hakkerig. Daarbij stopt Mamet de tekst ook nog eens vol met vage fi losofieën waarmee je allerlei kanten op kan. De acteurs maakten niet steeds de indruk alle implicaties van de tekst te vatten. De psychologische mo tivatie en ontwikkeling kwam niet uit de grondverf. Johan Ooms had als Bob wei nig van een harde producent. Hij was een doetje, dat zich makkelijk heen en weer laat slingeren. De rol van de likker Tom was makkelijker, maar Hans Cornelissen nam je ook niet mee achter de schermen van de amusementsfilm. Kiki Classen was innemend als het meisje dat plotseling een kans krijgt en die grijpt tot meerde re glorie van de ontpolooiing van het mensdom en tegen commercieel geweld, maar had toch niet de overredings kracht die haar lastige rol eist, maar dat lag ook aan haar tekst. De vraag die blijft liggen is waarom dit stuk werd gekozen voor een vrije produktie. Mis schien door Madonna, die in New York de titelrol speelde. Misschien door sympathie met het new-ageachtige gedachten- goed. Voorgelezen passages uit et te verfilmen hoopvolle boek waren enorm vaag. Ken nelijk is dat onvermijdelijk in de nieuwe wereld en moet de kijker het positieve zelf in houd geven. Macht tégenover gevoel, materialisme tegen over idealisme, valsheid tegen over eerlijkheid, cynisme te genover betrokkenheid, altijd sympathiek natuurlijk, maar iets wezenlijk inhoudelijks wordt niet opgemerkt. DICK VAN TEYLINGEN 'Rumba - koning' Xavier Cugat overleden BARCELONA De over de hele wereld als 'Rum ba-koning' bekende Spaanse musicus Xavier Cugat is zaterdag in Bar celona op 90-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden. Hij werd al en kele weken in een kliniek verpleegd. 'Coogie', zoals hij werd ge noemd door miljoenen Ameri kanen en Europeanen,' werd in de jaren dertig in Amerika de koning van de Zuidameri- kaanse muziekstijlen 'rumba' en 'cha-cha-cha' en wist de Afro-Cubaanse ritmes te ver talen voor het grote publiek in zowel de Verenigde Staten als Europa. Zijn van de latin-beat voorziene muziek bracht ook hele generaties nog in de jaren vijftig en zestig aan het dan sen. Belangrijk daarbij was zijn optreden in talloze films uit Hollywood waarmee hij, optredend naast sterren als Frank Sinatra, Gene Kelly, Esther Williams en Mae West een wereldwijd publiek kon bereiken. De orkestleider stond er ook om bekend dat hij mooie zangeressen wist te ontdekken. Hij trouwde vijf maal en met vier van de zan- Seressen in zijn band, van wie e bekendste de roodharige Abbe Lane was. De op 1 januari 1900 in Gerona geboren Cugat trok op vieria- rige leeftijd met zijn familie naar Cuba. Hij studeerde mu ziek in Berlijn, Parijs en New York en speelde als violist met de Italiaanse tenor Enrico Ca- Xavier Cugat ruso. Maar al spoedig richtte hij zich op Latijnsamerikaanse muziek, waarvan hij zei dat die belangrijk was om de vriendschap op het hele Ame rikaanse continent te verster ken. „Onder de invloed van de tropische luchten en een paar daiquiri's (cocktails) ontwik kelden de mensen de smaak voor mijn muziek in Latijnsa merikaanse stijl", zei hij eens. Cugas verwierf voor het eerst bekendheid met zijn Latin- dance muziek in de vroege ja ren '30 in de Coconut Groove club in Los Angeles en het Waldorf Astoria-hotel in New York. Zijn band, Cugat and his Gigolos, had hij opgericht om mee te spelen in een film van Rudolf Valentino. Liedjes schrijver Cole Porter hoorde de band repeteren en vroeg Cugat zijn nieuwe song „Begin the beguine" te spelen. Het werd als grammofoonplaat een hit en dat zelfde gebeurde met Cugats uitvoering van Porters „Peanut vendor'„Maria Ele na" en „Tico tico". Xavier Cugat componeerde en- arrangeerde filmmuziek en talloze liedjes en presenteerde een orkest met een heel nieu we samenstelling, waarvan de opvallendste kenmerken ver scheidene violen waren, een accordeon en een reeks troms. Hij vond een rek met vijf trommels uit, de congat. In films trad hij vaak als zich zelf, zoals in de MGM-musicals in de jaren veertig „Bathing Beauty en „Neptune's daugh ter", en in „Anchors away" met Sinatra en Kelly. Cugat was een geziene gai t te midden van de filmmakers, politici en muziekwereld in Hollywood, waar hij verder muzikaal adviseur was van Charlie Chaplin, en trad voor hij afscheid nam van het podi um nog als entertainer op in Las Vegas. In 1986 werd in een tv-snow een internationa le hommage gebracht aan Xa vier Cugat, waaraan Julio Iglesias, Placido Domingo, Frank Sinatra en Fred Astaire meewerkten. In 1987 nam hij met een nieuwe band zijn eer ste plaat in vijftien jaar op, waarop enkele van zijn hit songs uit de jaren dertig in een nieuw jasje werden gestoken. In 1983 keerde Cugat terug naar zijn geboortestreek Cata- lonië, waar hij zich vooral met schilderen bezig hield. Uitvoering ven Felix Mendeleeohn Bertholdy's „Elias" door de Chriete- lijke Oratoriumvereniging Con Amo re, met medewerking van leden van het Aalsmeera Koor, Miranda van Kralingen (sopraan). Ana van Dam (alt), Tony Klaaaen (tenor), Charles van Taaael (baa), Yvonne Langbein (sopraan), Mirjam Boers (alt), Kees den Hartog (tenor), Jan Krediet (bas), Joop Schets (orgel) en het Randstedelijk Begeleidingsorkest, onder leiding van Piet Kiel jr. Ge hoord in de Pieterskerk in Leiden op 27 oktober. Con Amore verkeert in de ge lukkige uitzonderingspositie dat het behalve oudere leden ook flink wat jonge stemmen telt. En met de ondersteuning van een kleine afvaardiging van het Aalsmeers Koor kon dirigent Piet Kiel over een ge zelschap van zangers beschik ken waarmee een uitvoering van het oratorium „Elias" van Mendelssohn gegeven kon worden. Het dramatische materiaal, de afwisseling van Elias' vertwij feling tegenover de troostende woorden van engelen en an derzijds Elias' schier hopeloze strijd tegen de afvalligen van Israël, is op doeltreffende wij ze tot een geslaagd kunstwerk bewerkt. De uit een sterke en natuurlijke melodiek opge trokken compositie met zijn verrassende wendingen heeft merkbaar invloed van Bach ondergaan. Het heeft de com positie evenwichtiger en de woordexpressie zuiverder ge maakt. Een genot voor de luis teraar dus en ook voor uitvoe renden en dirigent een uitda ging. De uitvoering van zaterdaga vond, waarbij elke stoel in de Pieterskerk bezet was, kan in het licht van een gelukkig weer toenemende belangstel ling voor het werk van Men delssohn gezien worden. Daar bij is het dan extra verheu gend om te zien dat de uitvoe renden niet alleen muziek- technisch genoeg in huis heb ben, maar tevens voldoende in het werk geïnteresseerd blij ken om het publiek van de waarde van Mendelssohns oeuvre te overtuigen. Natuurlijk hadden we in het koor graag een forsere man- nensectie gehoord. En. het zij toegegeven, niet alle inzetten waren even scherp, en het koor had af en toe luider mo- fen zingen. Maar toch, in com- inatie met het accurate en dynamische spel van het or kest, ontstond een volle en ho mogene klank waarmee kracht en schoonheid van de vele koorpassages volop tot hun recht kwamen: het koor van de Baaipriesters (nr. 11, 12, 13) met de uitstekend getrof fen sinistere, primitieve sfeer; het koor „Der Herr ging vorü- ber" (nr.34): wervelend en in drukwekkend, of „Einer er- wacht von Mitternacht" (nr.41): majesteitelijk. Hoewel zij voor niet alle partijen het juiste dramatische timbre be zit, trok de sopraan Miranda van Kralingen in een aantal recitatieven, kwartetten en aria's alle aandacht, zoals bij voorbeeld in de aria van ae engel „Sei stille dem Herrn" (nr.31), waarin niemand haar schitterende stem had willen missen. Met Charles van Tas sel was een voortreffelijke Eli as in huis gehaald die aan alle eisen die aan deze zware rol gesteld moeten worden, moei teloos wist te voldoen. TOM STRENGFRS NOS-begroting goedgekeurd HILVERSUM De NOS is erin geslaagd om volgend jaar twee miljoen gulden te reser veren voor een aantal supere venementen in 1992, zoals de Olympische Spelen. Dat blijkt uit de door het NOS-bestuur goedgekeurde begroting voor 1991. De totale begroting be draagt ruim 230 miljoen gul den. Het NOS-televisiepro- gramma algemeen plus het Journaal kosten de NOS vol gend jaar ongeveer 137 miljoen gulden, Teletekst staat™ miljoen op de begroti lochtonenprogramma's 3,6 miljoen en Friese pi ma's voor 1,4 miljoen. E vergt bijna 30 miljoen i en de gemeenscha) diensten ongeveer gulden. Behalve vormen bij de gemeen* Prijzen op gironummer nnmun 780.150 864.068 5.204.239 314.850 576.025 751.691 1.236.016 1.511.009 1.950.275 2.576.059 2.690.870 4.070.842 5.274.985 214.664 270.268 692.993 1.495.582 2.730.348 3.270.581 3.962.189 4.359.760 5.770.944 5.851.165 211.239 624.429 1.280.225 1.415.037 1.755.875 2.349.542 2.542.552 2.571.311 3.512.697 4.640.878 Prijzen op eindcijfer(s) Extra prijzen Prijzen op gironummei ^Tiïï 2.981.080 141.906 595.850 1.147.021 1.414.509 2.637.499 2.845.661 2.982.211 3.502.381 3.757.174 4.909.858 551.442 1.595.002 1.608.634 1.702.971 2.371.731 2 606.909 2.687.952 2.997.743 3.630.570 5.023.140 733.875 1.037.589 2.143.539 2.240.734 2.446.536 2.595.195 3.214.648 3.360.843 4.314.410 5.696.931 Extra prijzen op eindcijfer(s k> door de Minister van ondernummer LO700/088/ 207 d d 9-111971 De zijn bestemd voor de Stich ting Algemene Loterij November en Decemb verhoging extra prijzenpakket Naast het normale prijzenpakket heeft u dit jaar op vele extra prijzen. Dit extra prijzenpakket w voor de laatste trekking van zowel de GiroLoterij BankLoterij flink verhoogd. Tot 1 miljoen gulden! I kunt u als trouwe deelnemer van profiteren. Het extra prijzenpakket wordt voor de trekkinge 25/11 (BankLoterij) en 16/12 (GiroLoterij): I prijs van f 100 000,- 1 prijs van f 25000,- 10 prijzen van f 3.000.- 10 prijzen van f 2.000,- 10 prijzen van f 1.000,- f 300,- op 4 eindcijfers f250,- op 4 eindcijfers f 150,- op 4 eindcijfers f 75,- op 3 eindcijfers f 50,- op 3 eindcijfers f 40,- op 3 eindcijfers f 30,- op 3 eindcijfers f 20,- op 3 eindcijfers [~M M A C H T I G I N (k maak van mijn rekeningnummer mijn lotnummer en verk hierbij, tot wederopzegging, machtiging aan SUFA, Zomert) staat 64-68, Rotterdam om van onderstaande rekening(en) hoogste f 10,- per trekking af te schrijven voor de volger loterijen: Kruis hier uw keuze aan: f IUIuvk natuurlijk oofcmtmdr lottnjen menpden GiroLoterij BankLoterij Naam Adres - POSTBANK VIA DE BAgK Ook In 1991 zijn er vele extra prijzen te winnj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 8