Wayne Eagling artistiek
leider Nationale Ballet
Vis a la cinema.
Ik blijf ook
n de serie
ock-zangeres
Syn thesizers met gevoel bij Depeche Mode
et communiceren van Rudi Fuchs
Televisieserie over incest:
'Praten kan je helpen'
JNST/FILM/RTV
£«idóc6omcuit
ZATERDAG 27 OKTOBER 1990 PAGINA 17
'U HAAG Rudi Fuchs, direc-
r van het Haags Gemeentemu-
m, heeft zich gisteren in zijn we-
ijkse column in het cultureel
lèment van NRC Handelsblad
\aagd over hoe hij onlangs in
Binnenhof is geciteerd.
e correspondent in Rome, Aart Heer-
schreef op 13 oktober een artikel naar
leiding van een interview dat het Tu-
-,e blad La Stampa een dag eerder pu-
ierde naar aanleiding van de intellec-
meningsverschillen die tot het
ndigen van Fuchs' activiteiten in het
eum Castello di Rivoli hebben geleid,
hs zou tijdens dat interview hebben
gd dat het museumpubliek geen
ik heeft. Fuchs ontkent in zijn co
lumn dat hij dat zou hebben gezegd. „Zo'n
uitspraak zou in het wilde yveg beledigend
zijn. In het interview staat dan ook heel
iets anders. Gevraagd naar de relatie van
het publiek tot ons programma, heb ik ge
antwoord: „Als ik zeg dat het publiek
geen gezichtspunt heeft, zeg ik dat met
groot respect voor allen Daarmee bedoel
ik dat een museaal programma niet kan
rekenen op een vast, precies gezichtspunt
bij het publiek en dat het daarom, als mu
seum, zijn eigen gezichtspunt moet formu
leren. Het publiek kan daarmee doen wat
het wil. Met smaak heeft dat niets te ma
ken. Overigens is ook het interview, dat
meer dan een uur duurde, sterk ingekort
en dus afgekort. Het was niet overal even
helder.
Aart Heering: „In La Stampa wordt in
derdaad het woord gezichtspunt gebruikt,
niet smaak, maar er valt te redetwisten
over het verschil tussen beide. Overigens
heb ik in mijn zeker niet negatieve artikel
verwijten uit La Stampa over de absentie
van Fuchs in het Turijnse museum niet
gebruikt omdat ik die te banaal vond".
Fuchs tot slot in zijn column: „Die kop
over de smaak van het publiek is een
beetje malicieus en pijnlijk omdat hij uit
gerekend werd gebruikt in een krant uit
Den Haag, waar ik al genoeg te stellen
heb." Dat laatste klinkt wat zielig. Wan
neer Fuchs zelf mededeelt dat hem wordt
aangeraden af en toe diplomatieker te zijn
en dan nog klaagt over dat 'moeilijke Den
Haag' lijkt de conclusie voor de hand te
liggen: Communiceren is (ook) een kunst
en Rudi Fuchs zelf zou het beste moeten
weten hoe hij dat op een heldere manier
d°et- JAN LEUNE
Financiële reorganisatie
Forum dringende noodzaak
HENGELO De financiële situatie bij Opera Forum Filhar
monisch is zorgwekkend. De rente en de aflossing van de
oude schulden drukken zwaar op de exploitatie. Een finan
ciële reorganisatie is dringend noodzakelijk. Dit schrijft de
Commissie Van Doorn in een rapport, dat men maakte op
verzoek van het Forumbestuur. De commissie vindt dat Fo
rum „waar en wanneer nodig" moet pleiten voor de instand
houding van een orkest „van zodanige omvang en samenstel
ling, dat daaruit twee orkesten kunnen worden samenge
steld", voor zowel de symfonische als de opera-taak en voor
de continuïteit van beide. Onderzocht moet worden of in sa
menspraak met het Gelders Orkest een constructie kan wor
den ontwikkeld waarbij zowel Forum als het GO gezamen
lijk'kunnen beschikken over een aantal musici, dat al naar
behoefte bij een van beide instellingen kan worden ingezet.
BNI-PRUS 1990 VOOR
JAN-WILLEM WIJKER
AMSTERDAM Jan-Willem
yjijker heeft de prijs van de
Beroepsvereniging van Neder
landse Interieurarchitekten
BNI gekregen. De onderschei
ding is hem toegekend voor
een verbouwingsontwerp van
een Frans kasteel tot hotel. De
prijs bestaat uit een bedrag
van duizend gulden en een ob
ject van vormgever/edelsmid
Coen Mulder. De BNI-prijs
geldt als aanmoediging voor
pas afgestudeerde interieura-
chitecten en wordt jaarlijks
toegekend. Wijker is afgestu
deerd aan de Gerrit Rietveld
Academie. Er waren 26 geno
mineerden maar uiteindelijk
bleven er 22 kandidaten over.
la Groothuizen: „Mies Bouwman heeft mij gewaarschuwd
de valkuilen, waar je als onervaren televisie-vrouw in kunt
VGELA GROOTHUIZEN NEEMT
E UITDAGING'AAN
Uitdaging. Amusementspro-
i. AVRO-televisie. Nederland
1.29 uur. Maandag.
STERDAM „Ruud
der, mijn partner in
[ela The Rude, mijn
enmaatschappij en ook
nij thuis vonden ze dat
le aanbieding van ID-
om het programma
Uitdaging' te gaan
senteren, beter had
inen afslaan. Ruud
d het een vorm van
*e-verstrengeling.
die moeilijk te combi-
en valt. De platen-
itschappij was bang dat
nijn verplichtingen als
*eres niet zou kunnen
omen en dat terwijl
eerste elpee 'Young
Is' net was verschenen
>eter Jan Rens vreesde
ik helemaal nooit
ir thuis zou zijn. Hij
gelijk. Mijn privé-
in is gesneuveld door-
ik misschien te veel
op mijn vork heb ge
en", zegt Angela
othuizen, die vanaf
g 'De Uitdaging'
tieemt.
'V produceert de show
de AVRO, maar haalde
idee uit Engeland. Aan de
kant van de Noordzee is
inmiddels een razend po-
amusementsprogramma,
onder de titel 'Challengè
ta' door de BBC wordt
izonden. „Ik krijg nauwe-
de kans om nog rustig
straat te lopen. Als men-
mij zien vragen ze direct:
welke opdracht kunnen
je nu weer helpen", liet
intatrice Aneka Rice on-
i weten.
concept van 'De Uitda-
is eenvoudig. Angela: „Ik
p pad voor een goed doel.
het begin van het pro-
ima krijg ik een opdracht,
ik binnen een gestelde
limiet moet proberen te
rengen. De camera volgt
n mijn poging het tot een
einde te brengen. Ik wil
te veel verklappen, maar
?n van de afleveringen ga
i de weer om een hoorspel
blinden en slechtzienden
e nemen. In een ander
eer ik voor kinderen in
intiehuizen autobussen te
ombouwen tot kampeer
en. Dat lijkt misschien
'oudig, maar dat is het
„Dat ik ja heb gezegd, komt
omdat ik gelijk helemaal weg
was van het concept. Wat mij
bij het zien van de Engelse
programma's vooral aansprak,
was het spontane karakter.
Maar ik heb niet direct toege
stemd. Ik dacht: misschien kan
ik beter eerst even thuis en
met Ruud overleggen. Ze von
den het dus geen goed idee. Ik
zei in eerste instantie dan ook
tegen de AVRO dat ik het niet
zou doen. Ze hebben toen stad
en land afgezocht om een pre
sentatrice te vinden. Ze heb
ben alle bekende Nederlan
ders, die zich presentatrice
noemen, benaderd. Maar nie
mand wilde. En dat is mis
schien niet zo vreemd, want
het is heel iets anders dan met
een microfoon in je hand ver
schillende programma-onder
delen aan elkaar praten. Ik
kreeg als Angela Groothuizen
allerlei bizarre opdrachten, die
ik maar moest zien te volbren
gen. Ik vond het eerst dood
eng, maar tegelijkertijd ook
enorm spannend en leuk
Daarbij had ik zoiets van: bet
kan nooit kwaad om naast het
geen je al doet, iets heel anders
te ondernemen. Dat houdt je
fris".
Nadat ik nee had gezegd, heeft
producer Harry de Winter
langdurig op mij ingepraat. Ik
was verschrikkelijk in de war.
Echt waar. Twee, drie weken
daarna nog eens een show be
keken en alles afgewogen.
Toen heb ik gezegd: ik wil
graag een proefshow maken,
zodat ik een beetje weet wat er
van mij wordt verwacht. Toen
ik die show terugkeek, heb ik
verschrikkelijk om mijzelf
moeten lachen en gedacht: dit
kan geen kwaad, dit moet ik
gewoon doen".
Mies Bouwman
Als voorbereiding op de acht-
delige serie heb ik met de En
gelse producer en met Mies
Bouwman gesproken. Mies
heeft mij gewaarschuwd voor
de valkuilen waar je als oner
varen televisie-vrouw in kunt
vallen. Het programma bleek
vermoeiender te zijn dan ik
dacht. In eerste instantie had
ik zoiets van 'het is maar drie
dagen in de maand'. Het bleek
echter telkens een uitputtings
slag te zijn. Als ik mij dan met
een bezweet hoofd over het
scherm zag rennen, dacht ik:
'elegant is anders' of 'waarom
hebben ze niet iemand anders
genomen'. Maar ze zochten ie
mand waar andere mensen
iéts voor zouden willen doen.
Daarom ben ik ook vooral mij
zelf gebleven. Ik heb geen pre
sentatrice-pose aangenomen.
Eigenlijk blijf ik in de serie
gewoon de rockzangeres die ik
altijd ben geweest".
HANS PIËT
AMSTERDAM Het be
stuur van het Nationale
Ballet heeft Wayne
Eagling (40) met ingang
van 1 september 1991 be
noemd tot de nieuwe ar
tistiek leider. Dit heeft de
voorzitter van het bestuur
van het Nationale Ballet,
prof. ir. M. van den Berg,
gisteren in Amsterdam
bekend gemaakt.
„Ik ben zeer vereerd met de
benoeming en kijk met span
ning naar de toekomst", aldus
Eagling in een korte reactie.
Eagling, die nu nog solist is bij
The Royal Ballet in Londen
volgt Rudi van Dantzig op die
zijn functie als artistiek leider
met het ingang van het sei
zoen 1991/1992 neerlegt. De
nieuwe leider krijgt een con
tract van drie jaar voor de sei
zoenen 1991/92 tot en met
1993/94. Voor hij volgend jaar
in dienst treedt zal Eagling al
incidenteel werkzaam zijn bij
het gezelschap, onder meer
voor overleg over het repertoi
re voor de komende seizoenen
en uitwerking van de door het
bestuur geformuleerde uit
gangspunten. (v.)
Volle vertrouwen
Van Dantzig zei na de bekend
making het „volle vertrou
wen" te hebben in het werk
dat Eagling zal doen voor het
Nationale Ballet. „Alle gele
dingen binnen het dansgezel
schap hebben goed op hem ge
reageerd en dat zegt veel", al
dus Van Dantzig.
Voor het bestuur was Eagling
overigens de enige kandidaat,
aldus voorzitter Van den Berg.
Hij zei dat in de procedure ge
sprekken hebben plaatsgevon
den met tientallen kandidaten
die hadden gesolliciteerd of
waren gepolst. Van den Berg
erkende dat Eaglings' ervaring
als leider nog „gering" is. Uit
de gesprekken en discussies op
alle niveaus is echter het ver
trouwen aanwezig dat Eagling
wel zal slagen als artistiek lei
der, aldus Van den Berg.
Hij zei verder dat het bestuur
op dit moment „geen enkel
voornemen" heeft om andere
mutaties aan te brengen in het
gezelschap. „We wachten
voorstellen van de artistiek
leider af. Hij moet wel de
ruimte hebben om mutaties
aan te kunnen brengen als hij
die nodig acht".
Eagling zal, na zich. te hebben
georiënteerd, in de loop van
1991 met een invulling komen
van het repertoirebeleid van
het Nationale Ballet voor de
komende seizoenen. Het uit
gangspunt van het bestuur is
dat het huidige gevoerde repe-
toirebeleid in grote lijnen moet
worden gecontinueerd. „Daar
binnen mag de nieuwe leider
accenten leggen. Eigen creati
viteit en visie zijn daarbij van
groot belang", aldus Van den
Berg.
Het beleid van het Nationale
Ballet rust op de drie pijlers,
de avondvullende, romantisch-
klassieke balletten, hoogtepun
ten uit het twintigste eeuwse
repertoire (waaronder het
werk van Balanchine) en ei
gentijdse creaties van Neder
landse en buitenlandse choreo
grafen.
Een onderonsje tussen
tiek leider van het Nationale Ballet.
man Rudi van Dantzig (links) en Wayne Eagling, de nieuwe artis-
Concert Depeche Mode, met Alan
Wilder (toetsen), David Gahan
(zang), Andrew Fletcher (toetsen)
en Martin Gore (toetsen, gitaar).
Ahoy', Rotterdam. Voorprogramma:
Electribe 101. Gisteravond.
Depeche Mode blijft een van
de beste groepen in zijn genre.
Wat het Engelse kwartet bo
ven andere synthesizergroe-
pen uittilt, is het menselijk ge
voel dat de muziek ondanks
zijn zakelijke karakter ademt.
En dat is dan vooral te danken
aan de zang van David Gahan.
Met zijn bastonen blaast hij de
nuchtere klanken leven in.
Op het podium komt daar de
visuele aankleding als extra
facet bij. En dat maakt Depe
che Mode in de zaal zoveel
leuker dan Depeche Mode op
de plaat. Het viertal bewees
dat gisteravond weer in een
uitverkocht Ahoy in Rotter
dam. Hoewel Gahan wat (vo
cale) steekjes liet vallen, bood
zijn gloedvolle, warme stem
het juiste tegenwicht tegen het
mechanische geluidsdecor, dat
staat voor de nieuwe zakelijk
heid die deze wereld beheerst.
Depeche Mode gaat heel ver,
want ook in de aankleding
van de show zit een futuristi
sche element. Het kwartet zet
zichzelf volop in een rijke
kleurenzee, die net als de de
corstukken een strakke vorm
geving kent en waarin ook het
licht meedanst op de aantrek
kelijk klinkende ritme-struc
turen.
In deze entourage doet Gahan
er alles aan om het publiek
binnen het eerste half uur te
winnen. Hij haalt zonder er al
te veel moeite voor te doen de
buit binnen. Er wordt luid
keels meegezongen als hij het
vraagt, terwijl de muziek de
Ahoy verandert in een dans-
De show is prachtig van op
bouw. Nadat het viertal het
publiek heeft opgewarmd,
wordt het tijd om even wat gas
terug te nemen. Om het speels
te houden verschijnen er ach
tergrondprojecties. Het zijn
door Hagenaar Anton Corbijn
geschoten stillistische beelden,
waarin de Mode zelf in beeld
terugkeert. Daarna wordt de
show tot de muzikale essentie
teruggebracht en blijft Martin
Gore alleen met een akoesti
sche gitaar achter voor wat het
mooiste deel van het concert
blijkt te zijn. Hij zingt twee ui
terst gevoelige ballads, waarbij
'I Want You now' diep tot in
het hart doordringt. Lang stil
staan bij die gevoeligheid past
Depeche Mode niet, dus gaan
ze er snel weer stevig tegen
aan en wordt het geluidsdecor
weer geheel gevuld met de
brede mogelijkheden van de
synthesizer. Maar het blijven
synthesizers met gevoel.
HANS PIËT
Getekend leven, Documentaire.
RVU-televiaie. Nederland 3 om 22.40
uur. Zondag.
HILVERSUM De Neder
landse Onderwijs Televisie
(NOT) gaat voor het eerst een
preventieprogramma over sek
suele kindermishandeling op
televisie brengen. Onder het
motto 'Praten kan je helpen'
worden vanaf woensdag voor
leerlingen van de basisschool
drie televisie-programma's uit
gezonden. De serie wordt inge
leid met de documentaire 'Ge
tekend leven' die de educatie
ve omroep RVU morgen uit-
N OT-programmamaakster
Cathy Spierenburg: „Uit re
cent onderzoek blijkt dat één
op de zeven meisjes en één op
de tien tot vijftien jongens te
maken hebben met incest en
met andere vormen van sek
suele mishandeling. In de helft
van de gevallen is er sprake
van een echte verkrachting.
Het gebeurt zelfs niet eenma
lig. Gemiddeld duurt misbruik
bijna vier jaar. Met alle grote
psychische gevolgen voor de
kinderen vandien. Met deze
serie hopen we kinderen meer
mondig te maken, hen te laten
Zien dat ze niet de enige zijn
en dat er hulp mogelijk is".
Volgens Spierenburg staat de
onderwijswereld zeer positief
tegenover het NOT-initiatief:
„Uit het onderzoek is namelijk
ook gebleken dat de gemiddel
de leeftijd van de slachtoffers
acht a negen jaar is. Dat zou
dus betekenen dat in elke klas
van de basisschool wel een of
twee kinderen zitten die de
dupe zijn van seksuele mis
handeling. Voor leerkrachten
een groot probleem, want hoe
onderkennen zij zo'n situatie,
wat zijn de signalen? En als zij
dan al bepaalde vermoedens in
die richting hebben, hoe gaan
zij daar mee om?"
De NOT koppelt aan de pro
gramma's een uitgebreid infor
matiepakket voor zowel leer
lingen als leerkrachten. Scho
len worden geadviseerd de tv-
programma's op videoband op
te nemen en daarover met el
kaar te overleggen, voordat de
films in de klassen worden
vertoond. Ook de ouders zul
len van te voren per brief of
informatie-avond moeten wor
den ingelicht.
Verder heeft de NOT alle
hulpverleningsorganisaties in
ons land op de hoogte gesteld
van de uitzendingen. Ouders
en docenten kunnen na afloop
van iedere film de Stichting
Korrelatie bellen voor consult
en informatie.
De NOT-serie bestaat uit drie
op zich zelfde staande afleve
ringen. De eerste, 'De baas
over je billen', is een program
ma voor kleuters. Edwin Rut
ten die het concept voor het
programma schreef, praat
hierin als een broertje van
'Ome Willem' met kinderen
over dingen die ze wel en niet
fijn vinden. Het tweede pro
gramma is een Klokhuis Spe
cial voor de onderbouw van de
basisschool. Net als in de ge
wone Klokhuis-uitzendingen
wisselen hierin drama en do
cumentaire elkaar af. Eerst
wortit getoond dat aanraken
best prettig kan zijn, maar dat
kinderen niet alles hoeven te
accepteren. Tenslotte wordt
een bezoek gebracht aan in
stanties waar kinderen terecht
kunnen: zoals de kinderpolitie
en de kindertelefoon. De serie
wordt besloten met een
Schooltv-Weekjournaal Speci
al voor kinderen van 10 tot 12
jaar. Hierin wordt allerlei in
formatie gegeven over seksue
le mishandeling. En twee
meisjes die zelf jarenlang
slachtoffer van incest zijn ge
weest, vertellen voor de came
ra over hun ervaringen. De
documentaire 'Getekend le
ven' waarmee de RVU morgen
de NOT-serie inleidt, is be
doeld voor ouderen. In de film
komt een moeder van een in-
cestslachtoffer aan het woord.
HELMA VAN DEN BERG
Anthony en Apollo
De Amrikaanse filmacteur Anthony Quinn poseert hier bij een
door hem vervaardigd torso getiteld 'Apollo', dat onderdeel uit
maakt van een expositie van beeldhouwwerk van Quinn in
Schwarzenbach nabij St. Gallen in Zwitserland.
FOTO: AP
(ADVERTENTIE)
Spannende film gezien en zin om even bij te komen?
Stap dan eens binnen bij het oergezellige visrestaurant
't Kokkeltje. Daar kun je in alle rust nog even napraten.
Mosselrestaurant
1 kokkeltje
Dr Lelykade 11 - Scheveningen
Tel. 070-3523300
Fax 070-3551528
Bleek vuurwerk
van Theo Olof en
Gérard van Blerk
Concert door Theo Olof (viool) en
Gérard van Blerk (piano). Werk van
Mozart, Stravinsky en Fauré. Ge
hoord in de Kapelzaal van K O op
26 oktober.
Zoals te verwachten viel, trok
ken de twee erkende en erva
ren meesters in het vak -Olof
en Van Blerk- gisteravond
veel publiek, dat ongetwijfeld
met de verwachting enkele
staaltjes van verfijnde kamer
muziek te horen, naar de Ka
pelzaal was gekomen. En in
derdaad zorgden beide solisten
met een sonate van Wolfgang
Amadeus Mozart (sonate in A,
KV 526, 1787), een sonate van
Gabriel Fauré (in A opus 13,
1876) en het duo concertante
uit 1932 van Igor Stravinsky
voor het nodige vuurwerk.
Niet alle afgeschoten pijlen
ontpopten zich echter als veel
kleurige waaiers. Uiteraard
beheersen beide musici de
kneepjes van het vak en het
was dan ook met een aange
naam gemak dat men door
Mozarts vioolsonate gleed.
Toch leek het erop dat de in
spiratie van heel ver gehaald
moest worden. Goed geolied,
maar met een sleetse routine
en zwaar overgeïnterpreteerd
ging deze sonate schuil onder
een dikke romantische deken
la Brahms. Deze wazigheid
werd ook door Olofs weinig
kernachtige toon in de hand
gewerkt. Een deken ook, met
rafeltjes, zoals aanzetten waar
bij stok en snaren wel, maar
geen toon klonk. Het andante
moest het goeddeels zonder
fraseringen stellen. Snelle
loopjes in het molto allegro en
het presto kwamen niet alle
maal op hun pootjes terecht.
De violist, die zich extreme pi-
anissimi veroorloofde, ging bo
vendien te vaak onder in de
gestaag voortrollende piano
partij.
Stravinsky verleidde de uit
voerenden tot meer passie, al
kwamen de fortepassages uit
het 'cantilène' en de 'gigue'
wel als hard, maar niet als
krachtig en bezield over.
Slechts in 'eglogue II' en 'dit
hyrambe' gebeurde er muzi
kaal het een en ander.
Uit de vertolking van Fauré's
vioolsonate na de pauze sprak
andermaal betrokkenheid.
Zijn romantische melodieën
werden in natuurlijk en sier
lijk spel tot leven gebracht.
Vooral de virtuoze 'knaller' al
legro vivo en de warme gloed
van het finale allegro quasi
presto bloeiden als laatste
kleurige arabesken aan een
donkerblauwe hemel open.
TOM STRENGERS
Virtuositeit en
'heavy metal'
Koninklijk Concertgebouworkest
o.l.v. Riccardo Chailly m.m.v. Ronald
Brautigam met werken van Schön-
berg, Hindemith, Van Keulen en Va-
rèse. Dr Anton Philipszaal Den
Haag, gisteren.
Hoe belangrijk is het oordeel
van de componist voor de uit
voeringspraktijk? De meerder
heid van de hedendaagse (nog
in leven zijnde) componisten
zal al lang blij zijn als iemand
een stuk van hem of haar op
het programma zet. Maar be
roemdheden onder de toon
dichters kunnen het zich per
mitteren vernietigende kritiek
op musici te leveren en hun
zelfs het uitvoeringsrecht te
ontnemen. Ronald Brautigam
reisde naar György Ligeti en
speelde diens pianoconcert uit
1985 voor. De componist liet
weten niet akkoord te gaan
met zijn interpretatie. Ligeti
stond erop dat zijn pianocon
cert van het programma moest
worden verwijderd. Uiteinde
lijk heeft men dat geaccep
teerd, zij het uiterst ongaarne.
In de plaats daarvan speelde
Brautigam Hindemiths Twee
de 'Kammermusik', een stuk
dat hij in het afgelopen Hol
land Festival eveneens samen
met twaalf leden van het Con
certgebouworkest en dirigent
Riccardo Chailly heeft uitge
voerd. De pianopartij vereist
een bijzonder grote virtuosi
teit. Brautigam draait daar zijn
hand niet voor om: hij speelt
alsof het allemaal niets is.
Maar de waarheid ligt anders.
Deze 'Kammermusik' zit sub
tiel in elkaar, bevat muzikale
grappen, die weliswaar een
zeer esoterisch karakter heb
ben, maar toch gehoord
moeten worden. In Brautigams
gesmeerd lopende notenwater
val gingen juist de kleine nu
ances van de compositie verlo
ren. In plaats van iets bijzon
ders klonk iets alledaags.
Dat was niet het geval in
Schönbergs 'Ftlnf Orchester-
stücke' op. 16. Er zijn maar
weinig dirigenten die zoals
Chailly deze muziek goed aan
voelen. Hij heeft inzicht in het
complexe lijnen- en kleuren
spel en brengt de diepe emo
tionele lading met overtuiging
over. Ook in Varèse's 'Arcana',
het klapstuk van de avond,
liet hij de leden van het Con
certgebouworkest op het pun
tje van de stoel musiceren. Va-
rèse lijkt met 'Arcana' 'heavy
metal' in klassieke muziek te
hebben geschreven.
ARTHUR VAN DER DRIFT
