Weerman Timofeeff vreest tv-glamour n Lubbers doet landbouw-affaire af met „eind goed, al goed" Wetenschap moet ongeduld geldschieters weerstaan" 125.000 ste op de DAMESBEURS GIN [NENLAND Ccid^e Sou/taut ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1990 PAGINA 3 [ikman: rabor en ;ni gaan men ien apva Bt lijke alles 99 HAAG „Goed, als u roblemen mee heeft zal een keer heel duide- 'gen. Mijn voornaam >lc je uit als 'Dzjingkis' j'n achternaam met een te k-klank aan het begin klemtoon op de eerste [reep". Lachend kijkt staatssecretaris landbouw Dzsingisz Ga- naar de journalist die zojuist heeft gevraagd iij wil dat zijn Hongaar- iam wordt uitgesproken. )anx iet duidelijk zo?" n bij zijn binnenkomst !rgn] |onde Gabors gezicht een ?rs e wachtige blos. Geen won- ook want hij was een tier te laat. Intussen was nan, die niet van zijn mi- rie kwam maar van het datbdende Binnenhof, waar ies. ven uit het wekelijks 1 iberaad was geglipt, al- «maar in z'n eentje aan de 1 onferentie begonnen. e- H wil hij niet kwijt over de eke problemen van de af- rkei en week, waardoor hij en i aëen lanf> °P zÖn beëdi- heeft moeten wachten. n i ik het zo zeggen: deze ei kan ik niet rekenen tot >irati bsolute hoogtepunten in gers 56-jarige bestaan. Maar ik mij gelukkig dat het nu laai goed geregeld is. Ik ;rvan overtuigd dat ik in er Gabor een uitstekende secretaris heb gekregen, 1 J ik ken hem als een bui- in Ikwoon goede en krachtige Hmrder". Uitvoerig somt HKian op welke onderdelen beleid de staatssecre- ^Honder zijn hoede krijgt: iinrichting, openluchtre- vo ie, het staatsbosbeheer, de et zi erming van flora en fau- vari ïwasbescherming, het ve- n au "re beleid, de keurings- i Hu ten op het gebied van nerk »uw en veeteelt en de iteitsverbetering van «r p»en tuinbouwproducten". iljanjuchten g niijn deze week geruchten olest, dat ik de benoeming ieen staatssecretaris hele- niet nodig zou hebben alsfcden", zegt Bukman fron- je 1 „Daar is niets van waar. ïn ofcs en ben van mening dat prtefeuille van landbouw, urbeheer en visserij de le tijd zo zwaar is gewor- [dat die niet meer alleen een minister kan worden ird. Bovendien ligt er nog Jwat extra werk te wach- er %ederland wordt volgend 1 voorzitter van de Eu- ïrkb^e Gemeenschap, om maar wat te noemen, en dat op het gebied van land- en visserij grote inspan- 3unl„- pen is Gabor binnengeko- P demonstratief met het .hJjurbeleidsplan van zijn ^y^lterie onder de arm, om (erzamelde pers te tonen Jiij zich al volop aan het rknejr^en is. Zijn nieuwe baan wejfhetst Gabor als een „hele gigantische klus", Jmee hij tevens wil aange- )e^°Jdat hij de hem toegedach- ich ifcrtefeuille bepaald niet te te^wmdt. „U weet dat het be- - a2yan milieu- en natuurbe- in Nederland nog steeds eeniLfjde js £r js dus alleen al pe terreinen enorm veel te verzetten". kt 0] Uitgestelde plechtigheid De voormalige voorzitter van het ANC, Govan Mbeki, balt zijn vuist bij het zingen van het Zuidafrikaanse volkslied. Mbe- kei was gisteren met zijn vrouw naar de aula van de universi teit van Amsterdam gekomen voor een plechtigheid die ei genlijk in '78 plaats had moeten vinden. Toen werd hem door de universiteit een eredoctoraat aangeboden. Mbeki zat op dat moment in de gevangenis. Vandaag be zoekt Mbeki Rotterdam waar hij onder meer een cheque van een miljoen gulden krijgt over handigd. FOTO: ANP AMNESTY NAAR SURINAME AMSTERDAM Amnesty Internatio nal stuurt een delegatie naar Suriname om berichten over schendingen van de mensenrechten in dat land te onderzoe ken. De groep is vandaag vertrokken en zal een week in Suriname blijven. De delegatie wil het gedrag van de re gering onderzoeken ten opzichte van gevangenen, tegenover mensen die protesteren en ook jegens het Jungle commando. Zij zal tevens overleg voe ren met de Surinaamse regering, aldus woordvoerster Jannie van de Velde. De missie wordt geleid door Dina Coloma die werkt voor het Internationale hoofdkwartier van Amnesty Interna tional in Londen. Een van de leden is de Nederlandse Suriname-deskundige van Amnesty, Yvonne Nederpel. Meer controle op dierproeven DEN HAAG Van elke voorgeno men dierproef moet voortaan een ad vies worden uitgebracht door een speciale commissie. Die zal zich over de ethische toelaatbaarheid van de proef buigen en vervolgens advies geven aan de instantie die de proe ven wil verrichten. Zo'n instantie moet voor het verrichten van dier proeven een vergunning hebben. De vergunninghouder houdt overigens de uiteindelijke bevoegdheid om de dierproef al dan niet te verrichten. De ministerraad is gisteren akkoord gegaan met een wijziging van deze strekking van de Wet op de dierproe ven. Het ontwerp is grotendeels be doeld om de Europese regelgeving op dit gebied te kunnen uitvoeren. December-uitkering automatisch uitgekeerd DEN HAAG Degenen die in aanmerking komen voor de toelage van 50 gulden netto die in december wordt uitgekeerd hoeven deze voor het overgrote deel niet zelf aan te vragen. Alleen degenen die in de loop van dit jaar 65 jaar zijn geworden moeten actie ondernemen in de richting van de Sociale Verzekeringsbank, zo heeft het kabiet giste ren bekendgemaakt. De uitkering wordt toegekend aan de volgende groepen: allen- staande aow-ers, aow-ers met een partner jonger dan 65 jaar, alleenstaande aow-ers met een kind jonger dan 18 jaar, aww-ge- rechtigden zonder kind beneden de 18 jaar, alleenstaanden met een aaw/wao-uitkering met een aanvulling tot het minimum en mensen met een ioaw- en ioaz-uitkering die deze uitkering al op 1 januari 1990 hadden: DE BILT Hoe combi neer je de anonimiteit van een serieus weerkundig vakman met tv-glamour. Met dat dilemma worstelt Peter Timofeeff, hoofd- weerkundige bij het KNMI. „Ik wil graag over het weer vertellen, maar een bekende Nederlander worden, nee alsjeblieft". Gisteravond in het jour naal van half zes was zijn eerste weerpresentatie te Hij is de vaste weerman naast Erwin Kroll, die de enige weerkundige in dienst van de NOS is. Oud-Hagenaar Timo feeff (40) blijft in dienst van het KNMI en wordt voor tach tig weerpresentaties per jaar voor de televisie ingezet. Iets presenteren op televisie is net zo apart als het weer voor spellen, stelt Timofeeff vast. „Toen ik pas bij het KNMI kwam dacht ik: raar wereldje van die weerkundigen, maar nu hoor ik er zelf bij. Het is een ongelooflijk boeiend vak, elke dag weer anders zoals ie begrijpt". Het zal met de werkzaamheden bij de televi sie wel net zo gaan denkt hij, eens wordt het weerpraatje presenteren heel gewoon. Al leen zit hij met het 'stardom' dat iedereen treft die regelma tig op de buis komt. „Ik wil graag mijn privéleven houden zoals het is, dus alsjeblieft geen grote verhalen over mij in al lerlei bladen". Stress Als er zwaar weer op komst is wordt het pas echt hard wer ken in de weerkamer van het KNMI, vertelt Timofeeff. Het is dan 'alle hens aan dek' bij het Biltse weerstation. „Dan heerst hier stress en dat is zo mooi hier bij het KNMI, dan bieden collega's zich spontaan aan om te komen helpen". De reden voor die agitatie is dat de weerkundigen zich op zul ke momenten extra verant woordelijk voelen voor het heil van de natie. „Bij storm, ijzel, mist en sneeuw gaat het om gevaar waar je de mensen voor kunt waarschuwen. Je weet als dat soort slecht weer in aantocht is dat een erg exacte voorspelling belangrijk is, dat er slachtoffers kunnen vallen". Het moeilijkste van zijn pu blieke taak als tv-weerman vindt Timofeeff om het ogen schijnlijk simpele, waar in we zen ingewikkelde weerbericht voor een breed publiek uit te leggen. Als weerkundige weet hij dat er zelfs voor een klein land als Nederland niet één globaal weerbericht te maken is. „Er zijn behoorlijk grote verschillen tussen het weer in Den Helder, in midden Neder land en in het zuiden. In we zen heb je te maken met mi- cro-klimaatjes. De Veluwe heeft een eigen klimaat. Het scheelt of je vijftig of hohderd kilometer zit van de plaats waar een depressie binnen komt. Maar je moet het weer bericht op de televisie natuur lijk kort en verteerbaar hou den voor de gemiddelde kij ker". Wie iets wil weten over de mens achter de weerkundige Peter Timofeeff zal het moeten doen met het volgen- 'mirk de: in de avonduren wist hij het HTS-diploma te behalen. kundigen nodig had meldde hij zich als kandidaat omdat zijn toenmalige baan te weinig vooruitzichten bood. In de Bilt volgde hij een interne dagop leiding van ruim twee jaar. Timofeeff hoorde ooit als ta feltennisser bij de beste tien jeugdspelers van Nederland, dat wil hij, weifelend, nog wel kwijt. Want het lijkt alweer een beetje op image-building van een tv-persoonlijkheid en dat wil hij per se niet. Beroemd joods boek teruggevonden AMSTERDAM In de Deen- se Koninklijke Bibliotheek in Kopenhagen is een exemplaar teruggevonden van het boek dat de Portugees-joodse auteur Uriel da Costa in 1624 in Am sterdam publiceerde. Er werd tot nu toe van uitgegaan dat de gehele oplaag van dit beroem de ioods-Amsterdamse ge schrift was vernietigd, aldus een bekendmaking van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Da Costa viel in „On derzoek van de Farizeese tra dities" verschillende leerstel lingen van het jodendom van zijn dagen aan. Zijn tegenstan ders klaagden hem aan bij de magistraten van Amsterdam. Dezen lieten hem enkele da gen gevangen zetten en ver nietigden naar werd gedacht de gehele oplaag van het meer dan tweehonderd bladzijden tellende boek. Het in het Por tugees geschreven boek wordt van groot belang geacht omdat Da Costa wordt beschouwd als een geestelijke voorloper van de belangrijke 17e eeuwse filo soof Spinoza. HEDEN de (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Premier Lubbers is er heilig van overtuigd dat hij de afge lopen week in de kwestie rond de benoeming van een staatssecretaris op het ministerie van landbouw maar één fout heeft ge maakt. Op een bijzonder openhartige manier gaf hij gisteravond na afloop van het kabinetsberaad zijn vi sie op de gebeurtenissen van deze week. „Ik verwijt mezelf maar één ding en verder nul komma nul. Mijn fout was dat ik de kwestie in het beginstadium niet voldoende vertrouwelijk heb behandeld. Het lekte maandag uit dat Brinkman en ik Van der Linden op het oog hadden als mogelijke kandi daat voor de post van staatsse cretaris, terwijl PvdA-fractie- leider Wöltgens nog van niets wist. Wöltgens meende toen voor een voldongen feit te zijn geplaatst. Een begrijpelijke re actie", aldus Lubbers. De kandidatuur van Van der Linden kwam aan het daglicht toen journalisten maandag za gen dat de persoon in kwestie zich naar Lubbers' werkver trek ('Het Torentje' aan het Binnenhof) spoedde. „Ik had ervoor moeten zorgen dat het voeren van voorbereidende besprekingen niet waarneem baar was", erkent de premier. „Wellicht was het dan alle maal anders gelopen. Dan had Wöltgens in elk geval in alle rust de zaak met ons kunnen bepraten en dan waren we er wel uitgekomen, op welke ma nier dan ook. Daar ben ik ze ker van. Het is een goede les voor een volgende keer. Ik denk dat we bij dit soort situa ties weer terug moeten naar de klassieke methode van vol strekte geheimhouding en van overleg op geheime plaatsen. Vorige week vrijdag is er vol gens Lubbers in de minister raad kort over de wenselijk heid van een staatssecretariaat op Landbouw gesproken. Vice-premier Kok, die op het punt stond naar de Verenigde Staten te vertrekken, heeft toen gezegd dat de functie van staatssecretaris voor hem be spreekbaar was, maar dat hij zijn oordeel wilde opschorten tot Wöltgens over de zaak zou zijn ingelicht. „Maandag belde ik naar Ame rika en lichtte Kok in over de besprekingen die ik met Brinkman had gehad over Van der Linden", aldus Lub bers. „Kok zei toen. hetzelfde als vrijdag en voegde eraan toe dat hij grote moeite had met Van der Linden. Nogmaals be nadrukte hij toen dat eerst Wöltgens bij de zaak betrok ken zou moeten worden. Daar op vroeg ik Kok: 'wat weet Wöltgens op dit moment?' 'Nog niets', antwoordde Kok. Vervolgens belde ik Brinkman en vroeg: „Weet Wöltgens al iets? 'Nee' luidde ook zijn ant woord. Dat vond ik vreemd. Maar voordat wij ertoe waren gekomen om Wöltgens voor een gesprek uit te nodigen, bleek een en ander al te zijn uitgelekt". De premier beschouwt de ge beurtenissen van deze week niet als een nederlaag tvoor hemzelf en evenmin als een bescljadiging van de coalitie. „Uiteindelijk is alles toch nog goed terecht gekomen. Eind goed al goed. Ik denk dat het ook voor Van der Linden alle maal niet zo erg is geweest. Er waren per slot van rekening toch nog heel wat mensen die geen bezwaar tegen zijn kan didatuur hadden en ook de PvdA heeft nooit direct een veto tegen hem uitgesproken. De PvdA twijfelde ernstig aan de vraag öf er wel een staats secretaris zou moeten komen. Dat heeft mij overigens wel verrast, gezien de eerdere op merkingen van de heer Kok. Maar wat Van der Linden be treft: hij heeft wijs gehandeld en is, nadat hij de problemen had opgesnoven, de koninklij ke weg gegaan". leu m MADDOX OVER WETENSCHAPPELIJKE UITGLIJDERS: HAAG Op een mo- dat wetenschappelijk rland nog steeds in de is van de affaire-Buck - ietddels staat ook de reputa- ena'an de Amsterdamse hoog- voor r Goudsmid op het spel - en v dr. John Maddox, hoofd- ns :teur van het gezagheb- lar i e weekblad Nature, we- ihappers gewaarschuwd niet op hol te laten jagen bedrijven en overheden, lox, die gisteren sprak op lymposium 'De verleidin- 'an de wetenschap' dat in tHaag gehouden werd ter [enheid van het veertigja- estaan van de Nederland- irganisatie voor Weten- jpelijk Onderzoek 0), hield zijn publiek voor te houden aan de weten- ipelijke codes, hoe tijdro- en complicerend die ook vak heeft zijn moraal, bestaans-rechtvaardiging ijn professionele codes", Maddox. „Artsen zeggen dat hun plicht ligt bij hun* pa tiënten, advocaten zeggen dat ze de gerechtigheid dienen, maar wat is de moraal van de wetenschappers? Dat ligt moeilijker". In een poging de ethos achter de wetenschapper te achterhalen, noemde Mad dox drie componenten die als drijfveer optreden: nieuwsgie righeid, de ambitie de wereld te verbeteren en de behoefte de jongere generatie te onder wijzen. „Dat zijn de emotione le krachten die de wetenschap voortstuwen", aldus Maddox, die erkende daarmee nog niet de vraag te hebben beant woord 'welk doel, welke insti tuties, welke mensen door de wetenschap gediend worden'. „Die vraag is des te moeilijker nu, na de Tweede Wereldoor log, de meeste wetenschappers of in dienst zijn van industrië le ondernemingen of bij open bare instellingen, universitei ten en onderzoekscentra, die gefinancierd worden door de overheid. Deze wetenschap pers hebben in de eerste plaats verplichtingen tegenover hun werkgever. Als ze werken voor Philips of voor Hitachi, is hun eerste verantwoordelijk heid het commerciële welzijn van hun onderneming. Als ze werken voor een militair labo ratorium van de regering, is hun eerste verantwoordelijk heid de gewenste tanks of au tomatische wapens of gifgas sen te produceren". Creatief Toch, aldus Maddox, wordt de wetenschappelijke beroepsco de wel door meer bepaald dan door het werkgevers-perspec tief. De hoofdredacteur van Nature doelde daarbij niet zo zeer op de belangen die de we tenschap dient (hij verzette zich bijvoorbeeld niet tegen de militaire laboratoria), als wel op de methoden die zij han teert. Die zijn het gevolg van training, die gebaseerd is op de historische ontwikkeling van de wetenschap en die de beoe fenaars van het vak met el- •kaar verbindt. „Als werkne mer mag een wetenschapper tevreden zijn als hij zich een BMW of een Mercedes kan veroorloven, maar wat voor hem professioneel telt is dat zijn werk door andere weten schappers beoordeelt als solide, bruikbaar, creatief". Het is tegen de achtergrond van deze ongeschreven ge dragscode schokkend dat zo veel wetenschappers over de schreef gaan, zei Maddox. Hij hekelde de gewoonte van som migen in publikaties almaar te verwijzen naar het 'pioneers- werk' van zichzelf en ging vervolgens in op de ernstiger zonden: de geringe bereidheid van wetenschappers hun fou ten toe te geven en heldere rectificaties te schrijven, de praktijk van hoogleraren om stukken die door hun studen ten zijn geschreven onder ei- gen professorale naam te pu bliceren, de plaag van het pla giaat en tenslotte de recht streekse leugens; het strooien met fossielen bijvoorbeeld of het vervalsen van statistische gegevens. Maddox: „Waarom zijn deze overtredingen van de code zo gevaarlijk voor de we tenschap? Omdat het het enige duurzame controle-systeem dat er is - in de vorm van res pect van collega's - aantast". Vergissingen „Maar hoe zit het werkelijke vergissingen?", vroeg Maddox en hij antwoordde: „Die ge beuren en die moeten gebeu ren. In principe zijn ze te ver geven. Dat geldt niet voor de, laten we zeggen, welbewuste vergissingen. De wetenschap pelijke wereld is zich er nog niet voldoende van bewust dat deze de reputatie van het vak danig bedreigen". Als voor beeld noemde Maddox onder andere de koude kernfusie. De onderzoekers Fleischmann en Pons kwamen met die opzien barende vinding nadat ze hun project jarenlang geheim had den gehouden. Daarmee had den ze overleg en controle on mogelijk gemaakt en dat ter wijl, aldus Maddox, zelfs stu denten hen hadden kunnen vertellen waarom hun verhaal niet klopte. Voor professor Buck geldt in zekere zin het zelfde, omdat hij waarschu wingen van medewerkers en collega's in de wind heeft ge slagen en in de woorden van Maddox „slachtoffer werd van die oude menselijke ondeugd: trots". Als verzachtende omstandig heid voerde Maddox aan de enorme druk waaronder we tenschappers staan, zowel van de kant van hun werkgevers als van de kant van overhe den. „De wetenschappelijke gemeenschap heeft de belang rijke taak het begrijpelijke on geduld van zijn geldschieters te weerstaan", aldus Maddox. STEVO AKKERMAN AIBAAI door WILLEM RITSTIER Meer salaris voor leerling-verpleegkundigen DEN HAAG De salarissen van leerling-verpleegkundigen en leerling-ziekenverzorgenden in overheidsziekenhuizen gaan met 7,4 procent omhoog. De stijging geldt per 1 september met terug werkende kracht, zo heeft de ministerraad gisteren besloten. Het zakgeld voor deze groep wordt in de voorbereidende perio de met 100 gulden verhoogd tot 495 gulden per maand. De maandsalarissen zien er nu als volgt uit: eerste leerperiode 1.330 gulden (was 1.238 gulden), tweede leerperiode 1.550 gulden (was 1.444 gulden), derde leerperiode 1.926 gulden (was 1.793 gulden). Het kabinetsbesluit vloeit voort uit het convenant „Beleidskader arbeidsmarkt zorgsector". Dat werd op 28 juni ondertekend door de ministers van wvc en sociale zaken en de werknemers- en werkgevM-sorganisaties in de zorgsector. HOOFDCOMMISSARIS GESCHOKT Drie Haagse agenten op non-actief na mishandeling van politiehond DEN HAAG Hoofd commissaris J. Brand van de Haagse politie heeft ge schokt gereageerd op het bericht, dat drie Haagse politiemannen buiten functie zijn gesteld in ver band met zware mishan deling van de politiehond Nero. Het dier overleed op maandag 17 september aan zijn verwondingen. Burgemeester Havermans heeft direct voldaan aan het verzoek om de drie leden van de hondenbrigade op non-ac tief te stellen in afwachting van een nader onderzoek door de rijksrecherche. In ieder ge val heeft een onafhankelijke dierenarts nu al vastgesteld, dat de hond is gestorven nadat hem ernstig letsel was toege bracht. De drie agenten die tij delijk naar huis zijn gestuurd, zijn twee instructeurs en een verzorger van de Mechelse herder Nero. Korpschef Brand zei de affaire uiterst ernstig op te vatten. Hij wees erop, dat bij de training van politiehonden een 'strakke hand' nodig is om de dieren gehoorzaamheid bij te bren gen. „Hier is echter de grens van een strakke hand duide lijk overschreden. Ik neem de zaak hoog op. Er wordt terecht een onderzoek ingesteld door de rijksrecherche. Ik verwacht binnen enkele dagen de resul taten", aldus Brand. Hij erkende dat de maatregel die nu tegen de agenten is ge nomen, wijst op een ernstig vermoeden dat zij strafbare feiten hebben gepleegd. Bij overtredingen van minder zware aard wordt doorgaans volstaan met een inhouding op het salaris of een berisping. Als mishandeling van de hond wordt bewezen, hangt de agenten vïijwel zeker ontslag boven het hoofd. Tot het zover is, wil de politie niets kwijt over de exacte omstandighe den waaronder Nero is gestor ven. Omdat er drie agenten bij zijn betrokken, is de mishandeling vrijwel zeker gebeurd tijdens een oefening. De Haagse poli tie gebruikt daarvoor het ter rein 'Solleveld' aan de Mon- sterseweg. Elke hond heeft één vaste begeleider, die zijn hond thuis verzorgt. Op de wekelijkse training wordt met instructeurs gewerkt. De achttien honden waarover de Haagse politie beschikt, worden er met name in ge traind zich hardnekkig vast te bijten in een arm of been van een verdachte. Ze mogen niet loslaten, voordat hun baas daartoe het commando heeft fegeven. Vooral bij dit onder- eel van de training hebben sommige honden de neiging tot ongehoorzaamheid. Zé blij ven dan ondanks het bevel. 'Los!' aan de arrestant hangen. De hondenbrigade van Den Haag werd in 1909 opgericht. De Haagse gemeenteraad be sloot toen om naar Duits voor beeld honden te gaan inzetten. Vroeger werd vooral gewerkt met bouviers. Tegenwoordig is de Mechelse herder favoriet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 3