Een paviljoen vol kitsch en kunst
Thuiskleding
IHSESvSi"
ce
Melka
Bedrijfskleding gat in de markt
Mannenmode
kleuriger
PAGINA 8
LEIDSE COURANT
De persoonlijke collectie van Marian Conrads:
■'i
Marian Conrads met
een van haar geliefde
accessoires, een hoed
van de Nederlandse
ontwerpster Stasha.
Tussen kitsch en
kunst:
manchetknopen van
Anita Verhoeven met
een afbeelding van
Picasso. Op de
achtergrond een
badkoetsje, waarin
een centimeter
verstopt kan worden.
.zijn altijd al bclang-
t, en ook de toekomst
deuriguit. „Je ziet
In het glazen paviljoen achter
haar huis in Houten staat een ju
kebox zachtjes te spelen. De on
wezenlijke sfeer wordt versterkt
door kastenvol vreemdsoortige
voorwerpen. Een verstilde
Twiggy modepop staat model
voor het magere ideaalbeeld van
de vrouw aan het eind van de ja
ren zestig. Kunsthistoricus Ma
rian Conrads begon in die perio
de, heel kleinschalig, met het
verzamelen van kleding, kos-
tuumaccessoires en kostuum-
kitsch van deze eeuw.
Nu is de verzameling zelfs het
paviljoen uitgegroeid en opge
rukt in de richting van logeerka
mer, kleedkamer en zolder.
Marian Conrads vertelt: „Ik had
vroeger een leraar Frans, die al
tijd enthousiast vertelde over de
elegantie van de Parisiennes.
Als geen andere vrouw wist zij
een kledingstuk zeer geraffi
neerd te veranderen door het ge
bruik van accessoires. Dat heb
ik bij het snelle veranderen van
het modebeeld steeds in gedach
ten gehouden. Ik pas het ook zelf
toe: een jurk uit de vijftiger jaren
maak ik actueel met bijvoor
beeld een strak vormgegeven
zilveren armband".
Ontwerpers
Accessoires z
njk geweest, e
ziet er rooskle
steeds meer, c
gaan bezighouden n
denken van accesso
ontwerpen v
sen, sjaals of si
de markt". Co
langs een boek o
denis van du
res. Zelf ven
raden, kledir
kitsch uit de t'
niet alleen v
naars of ontwerpers. „Het gaat
mij er vooral om, of een v
werptyperer
Een plastic b
Grease kan d
als een paar si
Rabanne", legt Conrads uit. De
verzameling geeft een doorsne
de van de twintigste eeuw, zoals
die door Conrad's persoonlijke
visie op een bepaalde tijd is be
paald.
Humor
Continu is Conrads op zoek
naar gekke dingen, die maar
enigszins met kleding te maken
hebben. Het kan zijn dat ze iets
bij de Hema vindt, of op de
rommelmarkt. Er is vaak kos-
tuumkitsch bij. Bij de Hema
vond ze op een van de stroop
tochten een cocktailstaafje met
een schoentje eraan. Als het
maar iets met kleding of acces
soires te maken heeft, en als Ma
rian het zelf leuk vindt, maakt
een voorwerp een grote kans.
Wat te denken van de tafelve-
gertjes met een juffrouw erop uit
de twintiger jaren? Of van een
hangertje dat ingeklapt een kle-
dingborstel vormt? „Humor,
tic button van de film
an dat net zo goed zijn
knopen
se kun-
VIII, werd in" 536
ongelukkige
Naast haar hoo^staat^enhak^
bijl, eveneens in steen.
Toppunt
„Het toppunt van kitsch? Wat
dacht je van deze porseleinen
vingerhoed, met een afbeelding
van het laatste avondmaal van
Da Vinei erop?".
Conrads verzamelt veel, maar
niet alles. De Van Gogh-manie
met zijn stropdassen met frag
menten uit schilderijen van de
Van Gogh erop laat ze gerust
voorbij gaan. „Ik had gewoon
geen zin in Van Gogh. Hij
maakte zelf geen grapjes over
zijn kunst. Bij Picasso was dat
anders, die kon dat wel waarde
ren en stak zo nu en dan ook de
draak met zichzelf. Daarom heb
Schoenen die Renate
Vollebregt, een
hedendaagse
kunstenares, speciaal
voor Marian Conrads
maakte.
en hoeden zijn
bij Marian
irmeekomik
op een van de verschillen tussen
mijn collectie en die van een
museum. Alles wat ik heb, moet
mijzeff of door anderen. Con
rads zeifis daardoor het wande
lend uithangbord van haar col
lectie. De ene dag draagt ze
schoenen uit het begin van de ja
ren zeventig van Paco Rabanne,
met ingekeepte rubberen pla
teauzolen, de andere dag een re
center paar van de Engelse
avantgardistische ontwerpster
Vivienne Westwood. Een tas
van Petra Hartman („Tja, het
verschil tussen kitsch en kunst?
Dat is altijd zo moeilijk aan te
geven. Hartman zit er een beetje
tussenin") wordt de volgende
dag verruild vooreen tas van
struisvogelpoot.
Verkleedpartij
In Den Haag is Conrads bekend
als de populaire adjunct-direc
trice textiele vormgeving van de
Koninklijke Academie voor
Beeldende Kunsten. Die functie
oefent ze niet meer uit; ze geeft
nog wel een aantal uren kos
tuumgeschiedenis aan de
academie. Met het vertrek is er
ook voorlopig een einde geko
men aan de kostuumdagen die
ze jaarlijks in het paviljoen aan
huis organiseerde. Het was een
LEIDSE COURANT
Steeds meer bedrijven gaan er
toe over kleding voor het perso
neel te laten maken. En dan pra
ten wc niet over overalls of een
donkerblauw rokje met witte
blouse, maar over leuke, sjieke
of sportieve kleding, die speciaal
voor dat bedrijf wordt gemaakt.
Een aantal mode-ontwerpers in
Nederland houdt zich bezig met
bedrijfskleding en op het ogen
blik hebben ze het drukker dan
ooit.
Frans Molenaar ontwierp al
weer heel veel jaren geleden kle
ding voorde Amsterdamse vuil
nismannen en hij dankt er nog
steeds een deel van z'n populari
teit aan. „Twintig jaar geleden
maakte ik de kleding voor de
hostesses van de wereldtentoon
stelling in Osaka. Dat was m'n
eerste kennismaking met Japan
en als er een land is waar be
drijfskleding alg
teerd is. dan ish
tellige overtui
ging van Wilma van den Wall
Bake uit Laren die op het ogen
blik heel erg druk is met die be
drijfskleding. „Ik heb een boe
tiek hier in Laren en op een ge
geven ogenblik verzeilde ik via
wat klanten in de bedrijfskle
ding, ik ben nu zo'n driejaar be
zig en ik moet zeggen dat ik nu
echt draai van die bedrijfskle
ding. We maken voor heel ver
schillende bedrijven, dat kun
nen een paar tandarts-assisten
ten zijn of een machinefabriek
met honderd mensen.
Ik vind het heel erg leuk om te
doen omdat ik ook bemerk dat
de mensen die de kleren gaan
dragen het heel leuk vinden. Als
een bedrijf mij benadert, dan ga
ik eerst eens heel goed kijken
wat voor bedrijf het is, wat voor
soort kleding daarbij hoort. Een
casino of een ziekenhuis is na
tuurlijk heel wat anders".
„Je moetje echt veiplaatsen in
dat bedrijf. Soms zijn het vrij
moeilijke klussen. In een hotel
bijvoorbeeld waar heel veel ver
schillende functies zijn en daar
moet toch een soort eenheid in
komen. Dat is dan best arbeids
intensief, je moet heel wat keren
Een van de jasjes die
Wilma ontwerpt voor
bedrijven.
terug, er moet gepast worden,
soms mag het personeel er al wat
over zeggen enz. enz. Maar het
resultaat is toch dat die kleding
heel positief werkt. Het perso
neel voelt zich prettig met het
idee dat de directie zoveel aan
dacht voor ze heeft, het bevor
dert ook de teamgeest onder el
kaar en wat natuurlijk ook niet
onbelangrijk is; het zegt iets over
het bedrijf. Het zegt dat men
aandacht heeft voor details voor
zijn mensen en dus draagt het de
identiteit van het bedrijf uit".
Die mening heeft ook Dick
Schiferli van het bedrijf IMI dat
op grootscheepse schaal voor
bedrijfskleding zorgt, maar toch
krijgt ook hier elk bedrijf afzon
derlijke aandacht en wordt er
over nagedacht, wat voor soort
kleding bij dat bedrijf hoort.
Schiferli noemt als voorbeeld
Scania. „Als ik voordat bedrijf
een jack zou maken, zou het een
ijzersterk jack moeten zijn. Zo
dat de mensen het idee hebben
als hun trucks net zo goed zijn
als hun jack is het in orde".
om er goed uit te zien, gezien de
enorme concurrentie, accepteert
men ook veel gemakkelijker be
drijfskleding. Daarbij komt dan
nog dat die bedrijfskleding er
heel leuk uitziet en ook nog lek
ker zit. Want daar wordt bij het
maken over nagedacht.
In de afgelopen tijd hebben gro
te bedrijven als AKZO, ANWB,
Spoorwegen, AMRO-bank en
de Stopera nieuwe bedrijfskle
ding gekregen, ontworpen door
Nederlandse ontwerpers.
Het is voor Nederlandse ont
werpers een interessante markt
al kunnen ze daarmee niet altijd
hun eigen naam uitdragen. Zon
der uitzondering steekt het de
ontwerpers dat de KLM, onze
nationale trots, nog steeds de
kleding laat vervaardigen door
het Franse couture-huis Nina
Ricci.
De man blijft zijn business-suit
trouw - opgevrolijkt met uit
bundige dassen -, maar daar
naast gaat de informele kleding
een belangrijke rol spelen. Dat
wil zeggen dat de mannen in
hun vrije tijd er veel opvallen
der, vooral ook kleurrijker zul
len uitzien.
Voor bij die vrijetijdskleding is
er veel overeenkomst met de
vrouwenmode. Ook voorde
mannen houtje-touwtje jassen,
jacks met bontkragen, ribflu
weel voor broeken, stevige
schoenen met spekzolen en
vooral gebreide truien en ves
ten. De capuchon duikt ook op
in de mannenmode evenals de
- vaak zwarte - coltrui.
Het kostuum blijft belangrijk
voorde man in zijn werk. Uit
gaande van die gedachte werd
deze maand in Amsterdam een
nieuwe herenzaak geopend,
waarbij de nadruk geheel op het
kostuum ligt. Oger Lusink, die
vele jaren bij de Society Shop
werkte, daarna een uitstapje
maakte naar Laura Ashley, heeft
een duidelijke filosofie over wat
hij in zijn winkel gaat verkopen.
Pakken, blazers, broeken en jas
sen, allemaal onder het eigen la
bel Oger vervaardigd, worden
verkocht tegen uiterst redelijke
prijzen. Door die prijsstelling
gecombineerd met een goede
kwaliteit en pasvorm denkt
Oger Lusink dat een man niet
een maar twee pakken zal ko
pen. Of nog een blazererbij en
wat meer overhemden.
In de winkel in de Amsterdamse
PC Hooftstraat overheerst een
Engels sfeertje en hangen er rijen
pakken in asfalt-kleuren, grijzig,
groenig, bruinig en blauwig.
Door de verrassende overhem
den en dassen ziet een man er
toch anders uit. Vrijetijdskle
ding vindt men niet bij Oger, be-
Pak van Van Gils met
gebreid gilet.
halve de 501 spijkerbroek en een
Amerikaans vliegeniersjack.
Ook daar is over nagedacht.
„Vrijetijdskleding kun je overal
krijgen, daar is bovendien een
enorme verscheidenheid in. Ik
houd het op pakken", aldus
Oger.
Vrijctijdskleding is er inderdaad
in overvloed. De jeans blijven
belangrijk, de meeste in gewoon
blauw hoewel de zwarte ook in
de mode blijven. De jeans kun
nen worden gecombineerd met
een blazer of met een trui. Dat
kan in heel veel kleuren, want de
mannenkleding is het laatste
jaar heel kleurig geworden. Voor
deze winter zijn er nog altijd de
rood-tinten, met daarnaast ei
geel en maisgeel en bevroren
pastels.
Nederlandse merken als Van
Gils en Peter van Holland wer
ken eveneens veel met kleur. Bij
Peter van Holland vindt men
bovendien dieren-prints, net als
bij de vrouwen, vooral terug in
gilets. Gilets blijven een belang
rijke rol spelen in de herenmo
de, waarvan het allernieuwste
gebreide gilets zijn.
Voor de avond zijn er voor de
heren, hoe kan het ook anders,
fluwelen colberts te vinden,
daarnaast versierde overhem
den
Er komt steeds meer overeen
komst tussen mannen en vrou
wenkleding en zeker als het om
thuiskleding gaat. Veel mannen
kopen ook lekkere gemakkelijke
thuiskleding en dat mag best
luxe zijn.
Houtje-touwtje-jas-
sen en truien, gemak
kelijke dracht voor
deze winter. Uit de
collectie van HY.
GIi'iM'H
EEST
