Een feestje zonder alcohol
Milieu
speelt
rol bij
keuze
speelgoed
Vrijspraak in ,ar
grote cocaïnezaak
Irkoetsk: het Den Haag van Siberi
li
BINNENLAND /BUITENLAND
£eidóe<3ou*a*it
VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1990 PAGli'p]
Bezoek
Tweede-Kamer
voorzitter W.
Deetman in de
enorme verga
derzaal van de
Opperste Sovjet.
Hij brengt met
vijf fractievoorzit
ters uit de Twee
de Kamer, onder
wie CDA'er E.
Brinkman (links)
en R. Beckers
van Groen Links
(rechts), een ne-
gendaags bezoek
aan de Sovjetu
nie.
Vogelsterfte
in Waddenzee
DEN OEVER Op verschillende
plaatsen langs de Waddenzee, on
der meer tussen Den Helder en
Den Oever, spoelen sinds dinsdag
dode en zieke watervogels aan.
Volgens de eerste schattingen van
plaatselijke vogelwachters gaat
het om tenminste honderden vo
gels van diverse soorten. Volgens
een woordvoerster van rijkswa
terstaat heeft het Rijksinstituut
voor de Zuivering van Afvalwa
ter in Lelystad vastgesteld dat de
vogels het slachtoffer zijn van bo-
tulisme, een ziekte die in de afge
lopen warme perioden massaal
om zich heen zou hebben gegre-
Vijfjaar cel voor vliegtuigkaper (17)
MOSKOU Een 17-jarige jongen is in de Sovjetunie wegens
het kapen van een vliegtuig tot vijf jeugdgevangenis veroor
deeld. Dmitri Semjonov kaapte op 9 juni een vliegtuig tijdens
een binnenlandse vlucht en dwong het toestel in Zweden te lan
den. Semjonov zei dat hij na een ruzie met zijn vader tot zijn
daad was gekomen. De Sovjetunie drong aan op uitlevering van
de kaper om andere luchtpiraten af te schrikken.
Overleg brengt Korea's dichter tot elkaar
SEOUL Noord- en Zuid-Korea zijn elkaar na twee dagen van
overleg dichter genaderd. De eerste officiële ontmoeting tussen
de premiers van beide landen leverde echter op het punt van de
hereniging geen doorbraak op. De premiers spraken af de ko
mende maand in de Noordkoreaanse hoofdstad hun overleg
voort te zetten. De ontmoeting deze week was het eerste officië
le overleg tussen de premiers van beide landen sinds de schei
ding van de Korea's 45 jaar geleden. Een van de gemaakte af
spraken betreft de aanleg van een 'hot line'.
HAARLEM De rechtbank in Haarlem!^
gisteren de laatste verdachte in Europa's grl .0
cocaïnezaak, een 50-jarige man uit Zandt
vrijgesproken. Volgens de rechtbank is nietP g]
zen dat de man opzettelijk heeft meegewer!Tw
de invoer van 2.558 kilo cocaïne. Tegen hef
vorige week dertien jaar geëist. De man if
teerde vruchtesappen, waarin eind februari?. t(
loods in IJmuiden de enorme partij cocaïne?
gevonden. De handelswaarde werd op 250 nL*j
gulden geschat. De verdachte meldde zich dc je
vrijwillig bij de politie. Hij werd overigen) l
veroordeeld tot zes maanden voor het onop
lijk aanwezig hebben van harddrugs. De aL v
betrokkenen zijn in juni veroordeeld tot st» ve
van zeven tot vijftien jaar. Alle zaken wordekg s
nenkort in hoger beroep behandeld.
DEN HAAG Naar een
feestje. Met de auto. Ge
zellig. Hapje, drankje.
„Pilsje?" „Ja hoor, die
paar glazen kan ik wel
hebben, ik kan er goed te
gen".
Fout! Wie vijf pilsjes drinkt en
achter het stuur gaat zitten,
heeft al vier keer zoveel kans
op een ongeluk als normaal.
En er gebeuren nogal wat on
gelukken waarbij alcohol in
het spel is: zo'n 20.000 per jaar,
waarvan vijfhonderd met do
delijke afloop. Suggestie van
de ANWB: schenk op een fees
tje nou eens geen alcohol.
Óm iedereen zo ver te krijgen
is de bond gisteren een cam
pagne gestart die zich nu eens
niet richt op de drinker, maar
op zijn omgeving en dan voor
al de vrouwen. Dat gebeurt
onder het motto 'Wat kan ik
voor u inschenken?'. In Dren
te is er al mee geëxperimen
teerd. Vrij kort na de (voor
lichtingscampagne onder vijf
honderd vrouwen in die pro
vincie vonden veel meer vrou
wen dat je met alcohol op niet
mag rijden. Wel bleef één op
de drie van mening dat de gast
zelf verantwoordelijk is voor
wat hij of zij drinkt.
De meeste vrouwen drongen
er na de actie wel vaker op
aan dat er niet wordt gedron
ken als er nog moet worden
gereden en ongeveer zes pro
cent schonk daadwerkelijk
geen alcohol meer. Over enke
le maanden komt er nog een
onderzoek om te kijken wat
voor effect de voorlichting op
de lange duuf heeft. De
ANWB is er in elk geval al zo
tevreden over, dat ze niet lan
ger wacht om er een landelijke
actie van te maken.
Zo wil de ANWB het ongeveer
hebben: „Hai Ineke, gefelici
teerd meid. Alsjeblieft, een
aardigheidje, ik hoop dat je
van whisky houdt". „Dank je
Rob. By the way, wat wil je
drinken?" „Nou doe maar een
pilsje". „Eh, dat heb ik dus
niet, want ik schenk vanavond
geen alcohol". „Wat krijgen
we nou?! Voel jij je wel lek
ker?" „Zeker wel, maar ik
voel me verantwoordelijk voor
mijn gasten, dus geef ik ze
geen alcohol als ze nog moeten
rijden". „Ook leuk Ineke, ga
ik gezellig naar een feestje,
krijg ik een Spaatje". „Ja Rob,
maar ik slaap toch heel wat
rustiger als ik weet dat jij
straks veilig thuiskomt".
Een glaasje wijn bij het eten,
twee zelfs, dat moet nog wel
kunnen. Als het dan maar
vroeg in de avond is, want de
lever heeft liefst anderhalf
uur nodig om één glas wijn af
te breken. Wie mensen ont
vangt zou zich daar beter re
kenschap van moeten geven.
Giet mensen niet vol met alco
hol, maar ken je verantwoor
delijkheid. Ook al geeft dat in
het begin misschien scheve ge
zichten. Maar dat hindert niet,
vinden ze bij de ANWB, dan
wordt er tenminste over ge
praat en dat kan nooit kwaad.
Voorzitter Nouwen van de
ANWB: „De combinatie van
drank en verkeer heeft dra
matische gevolgen. Tot nu toe
is de oplossing hoofdzakelijk
gezocht in controle, maar dat
is bij lange na niet toereikend.
Het gedrag van mensen beïn
vloed je daardoor maar een
klein beetje. De gangbare ge
dachte is toch nog: ik drink
gewoon, maar ik moet alleen
wel oppassen voor de alcohol
controle, ik neem vanavond
een rustig achterafweggetje.
Dat is een slechte zaak, want
als je het verkeer veiliger wilt
maken, zul je moeten begin
nen het alcoholgebruik aan te
pakken. Alcohol veroorzaakt
bijvoorbeeld veel meer onge
lukken dan te hard rijden. Dat
blijkt ook uit de statistieken,
want van de vijftienhonderd
dodelijke ongelukken per jaar
in het verkeer gebeuren er
maar zeventig op de snelweg".
„Wij dachten dus: als je nu
eens de mensen aanspreekt in
de omgeving van de drinkers:
gastheer en gastvrouw op
etentjes, feestjes, partijtjes,
maar ook familieleden, vrien
den en dergelijke. Dan kun je
mensen vermoedelijk eerder
zo ver krijgen dat ze zeggen:
doe maar en Spaatje, want ik
moet nog rijden. Uit zichzelf
doet iemand het blijkbaar toch
veel minder snel".
Goede voorbeeld
Bij de ANWB proberen ze het
goede voorbeeld te geven; ne
gentien van de twintig glazen
die daar op recepties worden
geschonken, zijn alcohol-vrij.
Bij het begin van de actie
toostte Nouwen gisteren dan
ook met een vervaarlijk uit
ziende alcoholvrije coctail in
de hand met minister D'Anco-
na van WVC. Zij kreeg als
eerste het voorlichtingsmateri
aal aangeboden. Het drankje
smaakte haar goed. Het ver
baasde haar wel een beetje dat
de ANWB zich zo nadrukke
lijk op vrouwen richt: „Eerlijk
gezegd schrok ik er een beetje
D'Ancona wees er op dat het
nog steeds voornamelijk man
nen zijn die met alcohol op
achter het stuur gaan zitten.
„Zijn de vrouwen daar verant
woordelijk voor? Toch niet,
dacht ik. Ik neem daarom aan
dat de reden vooral is dat
vrouwen nog steeds goed zijn
georganiseerd en goed bereik
baar in verenigingen. Boven
dien hebben ze een belangrij
ke invloed op wat er tijdens
feestjes wordt geschonken.
Daardoor kunnen ze het ge
bruik van alcohol behoorlijk
sturen".
De overheid streeft er naar om
voor het jaar 2000 het alcohol
gebruik met een kwart te ver
minderen. Dat kan volgens de
minister het best worden be
reikt door voorlichting en pre
ventie. Daarom start ook de
overheid binnenkort een nieu
we, grote campgane onder het
bekende motto 'Drank maakt
meer kapot dan je lief is'. De
actie zal zich dit keer vooral
richten op de jeugd en het on
derwijs.
DICK HOFLAND
I bij de start vai
fU
FOTQOV
Een landhuis uit 1900 stond model voor het
poppenhuis van Playmobil, dat het predikaat
Speelgoed van het Jaar 1990 verwierf.
FOTO: PR
UTRECHT Vijf fabri
kanten van speelgoed za
gen gisteren in Utrecht
niet zonder trots hun
nieuwste produkten be
kroond. Een deskundige
jury wees ze aan als
„Speelgoed van het jaar
1990". Eén spel werd zelfs
door de Stichting Goed
Speelgoed nog eens extra
aanbevolen. Eco-Logica,
waarmee kinderen op
eenvoudige en directe wij
ze met de milieuproble
matiek worden gecon
fronteerd.
„Een gezelschapsspel, dat hele
maal over het milieu gaat. De
jury was daar bijzonder ver
heugd over. Want hoe meer
wij de jeugd spelenderwijs bij
dit grote probleem kunnen be
trekken, des te meer zal de
zorg vor dat milieu een deel
van hun denken en doen wor
den", aldus Ben de Boer, voor
zitter van de Stichting Goed
Speelgoed.
Het uit Italië geïmporteerde
Eco-Logica van Clementoni
dat beoordeeld werd in de ca
tegorie „Schoolgaand Kind" is,
zo verzekert de jury, beslist
geen saai spel. Zowel volwas
senen als kinderen vermaken
zich er kostelijk mee. Eco-Lo
gica (prijs ƒ39,95) is zodanig
ontworpen, dat kinderen het
alleen kunnen spelen.
Veel waardering had de jury
voor de „Villa anno 1900", het
houten poppenhuis voor meis
jes èn jongens van Playmobil
Nederland BV uit Gorinchem.
Het kost wel tweehonderd gul
den, een flink bedrag dat niet
iedereen zomaar klaar heeft
liggen voor speelgoed. Maar
wie zo redeneert de jury
de kwaliteit en vooral de
duurzaamheid van het Play-
mobilspeelgoed kent, weet dat
zoiets voor jaren wordt ge
kocht. Meer kinderen na el
kaar en zelfs nog kleinkinde
ren kunnen er veel plezier aan
beleven.
Hoofdbewoonster is het kleine
meisje Rosa. Ze woont er met
haar broertjes, zusjes, de bloe-
menkoopman, de orgelman en
nog vele andere (apart bij te
kopen) figuren en spullen. Al
vanaf acht gulden zijn aanvul
lingsdoosjes verkrijgbaar. En
met hun fantasie en het erbij
slepen van hun andere speel
goed vullen de kinderen de
rest zelf wel aan.
In de categorie „Baby- en Peu
terspeelgoed" werd het Kieke-
boe-Babyboek (prijs ongeveer
dertig gulden) van Playskool
uit Utrecht bekroond. Het is
een in een zachte stof uitge
voerd produkt, vervaardigd op
grond van recente onderzoek
servaringen. Het is ontworpen
om de visuele ontwikkeling
van het kind te stimuleren
door middel van de zo ge
noemde „Kontrast in Kleur"-
lijn. Baby's van drie maanden
kunnen nog geen subtiele
kleurverschillen onderschei
den. Ze zien totdat hun ge
zichtsvermogen volledig is
ontwikkeld slechts duidelijk
contrasterende kleuren. Van
daar die lijn. Het „boek" be
staat dan ook uit zeven bladzij
den vol kleurige motieven en
vrolijke gezichten. Welk ander
boek kan in de wasmachine
gewassen en in de droogtrom-
mel worden gedroogd?
„Astrotime" is nu eens niet
een gezelschapsspel voor kin
deren. Het kan door drie tot
zes spelers vanaf achttien jaar
worden gespeeld. Dit spel is
dit jaar Speelgoed van het Jaar
feworden in de categorie:
pellen en puzzles. De jury
koos voor dit spel, om er de
aandacht op te vestigen, dat er
momenteel verscheidene goe
de spellen voor volwassenen
in de handel zijn. Astrotime
(prijs ƒ90,- is, de naam zegt
het al, een op de astrologie ge
baseerd spel. De deelnemers
gaan uit van hun eigen ster
renbeeld. Aan het slot is het
zelfs mogelijk een eigen horo
scoop samen te stellen.
Modelbouwen is een leuke
hobby, maar de finishing
touch is ongetwijfeld belang
rijk. Vandaar, dat de jury
bestaande uit Ninotschka
Ooms, redactrice van Ouders
van Nu, M. van Boeijen, spèel-
goeddetaiilist uit Nijkerk, M.
Roes van Toypartners, H. de
Vroom van Vroom Drees-
mann en W. Zendveldt van
Intertoys de Airbrush be
ginnersset als Speelgoed van
het Jaar heeft aangewezen.
Dat gebeurde dan in de cate
gorie Hobby en Techniek. Het
is een produkt van Reveil
GmbH, Bünde, uit West-Duits-
land en kost in de winkel zes
tig gulden. De nieuwe Air
brush bevat ook al mi
lieuvriendelijke, met water
mengbare kleuren. Bovendien
zit er een spuitpistool bij,
waarmee met perslucht, totaal
niet schadelijk voor de ozon
laag, kan worden geschilderd.
AAD VAN HOLSTEIN
QN690 Larry en Harries bekijken aandachtig het zendertje en
ze roepen de marconist erbij. „Een zender met vast afgestelde
golflengte", stelt deze vast; „kijk, aan de binnenkant van het
deksel staan enkele tijden vermeld. Om 20 uur GMT al Tanger
Rob oproepen". „Het is bijna zo laat", zegt Larry, „laten we eens
luisteren!" Dat gebeurt en even later begint de ontvanger te zoe
men en dan horen ze een mannenstem, die naar Rob vraagt. Het
is majoor Ross, maar dat weten die drie aan boord van de
„Astra" natuurlijk niet. „Wat zal ik antwoorden?" vraagt de mar
conist. Zeg maar: hier de „Astra" en probeer de stem van Rob
een beetje te imiteren", stelt Harries voor. Maar wanneer enkele
seconden later een vreemde stem door de luidspreker te Tanger
klinkt, trekt majoor Ross een bedenkelijk gezicht. „Meld je met
het wachtwoord Rob", vraagt hij dan. Doch onmiddellijk wordt
de verbinding verbroken. „Er is onraad aan boord van de
„Astra", zegt hij dan tegen de meisjes.
GEEN SOEPELE UITSTAPJES NAAR TOERISTISCHE DORPJES
IRKOETSK Het is elf
uur in de avond en Ir
koetsk, een stad midden
in Siberië met zevenhon
derdduizend inwoners, is
uitgestorven. Zelfs voor
de deur van het Angara-
hotel, het onbetwiste mid
delpunt van de stad, ge
beurt niets meer. De laat
ste dronken persoon die
daar in een auto werd ge
laden was een van de ser
veersters van het restau
rant, als ik me niet vergis
dezelfde die me, ander
half uur eerder, op bitse
toon te verstaan had gege
ven dat ik moest ophoepe
len omdat de keuken al
een kwartier dicht was.
Maar wie naar Siberië reist
neemt, behalve wc-papier,
muggenolie en een Zwitsers
zakmes, ook eigen fourage
mee. Dus kan de avondwande
ling toch nog zonder al te gro
te rancunes plaatsvinden. De
rivier de Angara, op een klei
ne kilometer van het hotel ge
legen, spiegelt zich, breed,
groot en zwart, in het licht
van een koele maan. Sterren
zijn er niet, en als je van de
kade omkijkt naar de stad met
haar bleekblauwe zwakke
straatpeertjes lijkt het net, als
of ze met ziin allen plotseling
besloten heoben om op Ir
koetsk neer te vallen en daar
bezig zijn uit te doven.
Het enige warme licht komt
van de eeuwige vlam bij het
graf van de Onbekende Sol
daat.
Frivool
Irkoetsk overdag is veel aan
genamer. Weliswaar klinkt de
benaming het Parijs van Sibe
rië, die de lokale bevolking
aan haar stad geeft, mij iets te
frivool in de oren, maar er zijn
toch een paar aardige dingen
die in de meeste Sovjet-Siberi
sche steden ontbreken. Zo is
bijvoorbeeld de hernieuwde
aanbouw van de stevige, hou
ten Siberische huizen een lust
voor het oog. Niks geen prefab
waar de betonrot vanaf druipt,
maar dikke balken, alle ver
bindingen ook in hout, kort
om: traditioneel, eeuwenoud
handwerk. En omdat de bo-
menrijke hoofdstraat van de
stad, de Karl Marx-straat,
naast het goed onderhouden
witte huis (de uit de tsarentijd
daterende ambtswoning van
de gouverneur) een heleboel
van die houten huizen bevat
(ook redelijk gerestaureerde
authentieke optrekjes van
ruim honderd iaar oud) is het
er prettig wandelen.
Daarbij komt, dat er in het
centrum van Irkoetsk geen in
dustrie is gevestigd. De grote
vervuilers liggen aan de rand
van de stad: een enorme alu-
minium-fabriek en een hele
Siberië, geen land voor met camera's beladen toeristen.
FOTO: PERS UNIE
serie chemische fabrieken in
de richting van de stad An
garsk die zo vreselijk geheim
zijn dat buitenlanders er niet
mogen komen. Maar in het
oude centrum merk ie daar
niets van. De grote gebouwen
stralen een gezapige rust uit
en wie door de ramen kijkt
ziet mensen roerloos achter
een bureau zitten lezen of be
zig een dossier op te bergen in
een stoffig archief. Irkoetsk is
altijd een ambtenarenstad ge
weest: niet het Parijs, maar het
Den Haag van Siberië.
Verlichte ideeën
Reeds staan mijn begeleiders,
Aljosja en Misja, gereed om mij
naar de binnenlanden van dit
Siberische district af te voe
ren. Op uitdrukkelijk verzoek
brengen zij mij nog eerst langs
het huis van de dekabrist vorst
Troebetskoj en diens amicus in
malis, vorst Volkonski. Beiden
waren betrokken bij de even
romantische als Russisch-on-
handige poging om in 1825 de
tsaar van de troon te stoten.
De vijf belangrijkste dekabris-
ten werden opgehangen, de
rest kreeg Siberië. In Irkoetsk
vertellen ze je, dat de helden
van de bevolking te eten kre
gen en door de regionale gou
verneur goed ontvangen wer
den.
Maar dat bood slechts tijdelijk
soelaas. De tocht ging verder
naar de mijnen van Nertsjinsk
en niet meer dan 52 van de
122 veroordeelden overleefden
dat. Onder hen Volkonski en
Troebetskoj, die na tien jaar
dwangarbeid de toestemming
kregen om zich in Irkoetsk te
vestigen. Dat moet voor hen
inderdaad als een soort Parijs
in Siberië zijn geweest. Veel
wijzer van hun manier van le
ven word je in de beide musea
overigens niet. Er staan wat
spulletjes die ze met veel
moeite hebben laten overko
men, onder meer een piano
die dus door heel Siberië ver
sleept is. De gids wordt niet
moe te vertellen dat de deka-
bristen de eerste echte revolu
tionairen waren, en uit dien
hoofde de regelrechte voorlo
pers van de grote oktoberrevo
lutie die het volk definitief uit
de ketenen der slavernij heeft
bevrijd, zoals ze er plechtig bij
zegt, ongetwijfeld ook weer op
basis van een tekst uit een
verouderde handleiding.
Campi
>er
Met een vachtovka, een tot
een soort primitieve camper
omgebouwde zware kamaz-
vrachtwagen, rijden we langs
een behoorlijk goede weg tot
het plaatsje Koeltoek, aan de
uiterste zuidpunt van het Baj-
kal-meer. De laatste haar
speldbochten die ons uit het
bescheiden bergmassief naar
de kust voeren bieden ons een
uitzicht op dit grootste zoetwa-
termeer ter wereld dat heel
even aan Amalfi herinnert.
Maar helaas is Koeltoek geen
Positano, zelfs verre van dat.
Steeds weer valt het me op,
dat ook bij de fraaiste stukjes
natuurschoon (en daar hoort
het Bajkalmeer zeker bij) de
sovjetmens toch kennelijk
nooit de aandrang heeft ge
voeld om er zelfs iets moois, in
harmonie met de natuur, bij te
zetten. Wat een schilderachtig
dorpje had kunnen zijn is een
rommelig, smerig gat zonder
duidelijk centrum, of het zou
de drankwinkel aan de door
gangsweg moeten zijn, waar
zich, een uur voor openings
tijd, alweer een fikse rij drui
lerig kijkende wachtenden
heeft verzameld. Mijn begelei
ders verhinderen dat ik een
foto neem: de mensen zijn
kwaad, niet doen, zeggen zij.
Na een laatste blik op de som
bere nederzetting koersen wij
het binnenland in. Doel van
de reis is een onbenoemd punt
aan de rivier de Irkoet, tachtig
kilometer verderop, vanwaar
wij op een rubbervlot zullen
afzakken tot het dorp Sjaman
en
ka, niet ver van Irkoets|^e
chauffeur van de karna .u
a>t
Snelstromend
Irkoet betekent in het Bkrsi
tisch, de inheemse taal v^et
regio, snelstromende ijt i
Dat gegeven maakt het bbga
pelijk dat wij de 120 kilo^g'.
die ons van Sjamanka 5
den in twee dagen betri
lijk op ons gemak peddri
kunnen afleggen. Af er I
ligt de rivier een paar kil J
ter stil en dan moeten wt
harder doorhalen, wat,
zwijgend en gedisciplii
doen. Daar staat weer tr.1
over dat er af en toe
stroomversnellingen opdi?^s
in het Russisch drempel"
noemd, waar ik, zo ik in
eentje was geweest, in tel611,
der zou zijn gegaan. Maai
dat Aljosja wereldkamfe
katamaranvaren is en s<
kampioen wildwaterkanoi0t<
alles goed. cht
Slapen doen we in tente^kv
Aljosja en Misja met een jVa
behendigheid opzetten. B^m
een ommezien hebben z|et.
klein kamp neergezet,
pleet met een luifel waari
reeds de ketel, hangenqse
een vernuftige construction
dikke takken, boven het tke
vuur staat te pruttelen, mg
De twee dagen dat we or j
weg zijn komen we maaje t
enkele nederzetting tegei^
bovendien verlaten is, alL
geit er wel rook uit de scL
steen. De kennelijke be\PL
zien we een kilometer vel
op: een man met lieslau
aan, die, staande in het
met rustige gebaren de eiL
na de andere naar boven P 1
Tegen de avond bereikef
Sjamanka. Het dorp, eenlp'
derdtal huizen in een
van de Irkoet, toont behoP
veel bedrijvigheid aan de
de oever, en toch is erlSl
niemand die notie vanL
neemt. Ook wordt er doo£
mand gegroet en een
die wij de weg vragen naf
veerpont wijst vaag in de 1
en draait zich meteen dfc-n
om. Het was misschienjjJ
niet zo een dringende t=T
(er is immers maar een i
en een pont), maar tochsl
Aljosja en Misja knappeUU
een beetje op die eenkei
heid af en willen hun t< is
ook niet bij het dorp, ma> I -
de andere oever opslas*A
weet maar nooit.
Als de duisternis is ge\^
en er van gene zijde van fa 1
vier uit de spaarzaam veifffl
nederzetting inderdaad
mannenstemmen en sa
krijstonen opstijgen, bes/,
dat we er goed aan ga@
hebben. Siberië is nu een#?
geen ontsloten gebied dajjji
leent voor soepele uitsuf
naar toeristische dorpjeTg
camera in de hand. Daai B
is het leven hier nog te&C
en zijn de mensen nog tfL. -
met hun eigen aanzie£__
problemen bezig.
