Nederlandse atleten vol zelfvertrouwen Kulker kan niet tegen klok lopen Scherpe controle op gebruik verboden middelen in Split IAAF erkent records met nieuwe speer niet SPORT QeidwQowuvnt MAANDAG 27 AUGUSTUS 1990 PAGINA SPLIT Eén op elke zeven deelnemers aan het vijftiende toernooi om de Euro pese atletiektitels, dat vandaag in Split is begonnen, is ervan verzekerd dat hij of zij °P gebruik van verboden spierver- sterkende en stimulerende middelen zal worden gecontroleerd. De Europese Atletiek Associatie (EAA) heeft aangekondigd dat 140 controles zullen wor den uitgevoerd. In vergelijking met het laat ste Europese toernooi, vier jaar geleden, wordt het aantal controles daarmee bijna verdubbeld. In 1986 werden in Stuttgart 80 deelnemers verplicht een urinemonster in te leveren. De stalen zullen worden onderzocht in het laboratorium van Kreischa in de DDR. Een schandaal, zoals twee jaar geleden bij de Olympische Spelen in Seoul met de Cana dees Ben Johnson zal zich tijdens het toer nooi in elk geval niet kunnen voordoen. Het laboratorium in Kreischa heeft vijf a zes da gen nodig voordat de uitslag van een contro le beschikbaar is. Het betekent dat het toer nooi, dat vandaag begint en zaterdag eindigt, al is afgelopen wanneer de eerste resultaten bekend zijn. Volgens Pierre Dasriaux, de Franse secreta ris-generaal van de EAA, heeft het feit dat bij de Goodwill Games in Seattle de Russin nen Tamara Bykova (hoog) en Larissa Niki- tina (zevenkamp) werden betrapt, niets met de verscherpte controle te maken. „Wij had den vier jaar geleden in Stuttgart al meer controles dan 80 willen uitvoeren, maar dat was toen niet mogelijk", aldus de Fransman. Tamara Bykova is naar aanleiding van haar positieve controle in Seattle door de IAAF voor drie maanden geschorst. De oud-we reldrecordhoudster hoogspringen bleek efe-, drine te hebben gebruikt. Op deze overtre ding van het reglement staat een uitsluiting van drie maanden. Nikitina, de Europese re cordhoudster zevenkamp, mag twee jaar niet in wedstrijdén uitkomen omdat in haar urine sporren van amfetamine werden aangetrof fen. Op het gebruik van dit preparaat staat de maximale schorsing van twee jaar. Wie in Split gecontroleerd gaan worden staat nog niet vast. De EAA heeft dat, volgens Dasriaux, nog niet bepaald of, wat veel aan nemelijker is, wil dat niet prijsgeven. SPLIT De 90,98 meter van de Brit Steve Backley zal nie wereldrecord speerwerpen worden erkend. Dat heeft een of al van de IAAF, de Internationale Amateur Atletiek Feder gisteren in Split verklaard. Volgens de official voldoet de gehanteerde speer, ontwoi^ door de Hongaar Miklós Nemeth, niet aan de voorwaarden.f prototype werd vorig jaar tijdens het IAAF-congres goei keurd", verklaarde de functionaris. „Maar sindsdien is het del zodanig gewijzigd dat het niet meer aan de eisen voldof Backley en de Tsjechoslowaak Jan Zelezny hebben dit jaar t de omstreden speer verder geworpen dan het wereldrecord technische commissie van de IAAFheeft zaterdag besloten prestaties van Backley en die van Zelezny (89,66 m) als wei record te erkennen. De verrichting van Backley op 2 jul Stockholm (89,58 m) komt officieel in de boeken. Programma WOENSDAG 09.00 uur: kwalificatie speer V(groepA) 10.00 uur: 110m horden tienkamp 10.30 uur; kwalificatie speer V(groepB), rles 100m horden V, kwalificatie ve 11.30 uur: discus tienkamp 15.00 uur: polshoog tienkamp 17.00 uur: Finale discus V 17.20 uur: series 200m V 17.50 uur: series 200m M 18.20 uur: 10km snelwandelen V 18.35 uur: series 400m horden V 18.50 uur: Finale kogelstoten M 18.55 uur: Finale 400m horden M 19.00 uur: speerwerpen tienkamp 19.20 uur: Finale 800m V 19.35 uur: Finale 800m M 19.55 uur: Halveflnales 100m horc 20.15 uur: Finale 400m V 20.30 uur: Halvefinales 400m M 20.40 uur: Finale 3000 m V 21.00 uur: 1500m tienkamp DONDERDAG 09.00 uur- kwalificatie kogelslinj M(groepA) 10.00 uur: 100m horden zevenkamp, ficatie hinkstapsprong M 10.30 uur: series 11 Om horden M 10.45 uur: kwalificatie kogelsllnf M(groepB) 11.00 uur: hoogspringen zevenkamp 16.00 uur: Finale polshoog M e hoogspringen 20.40 uur: series 5000m M 09.00 uur: kwalificatie discus M(groepf 10.00 uur- verspringen zevenkamp, catle hoogspringen M 10.15 uur: kwalificatie discus Mfgroepi 11.30 uur: speerwerpen zevenkamp 16.00 uur: Finale 50km snelwandelen Finale kogelsllngeren M 17.15 uur: Finale hoogspringen 18.00 uur: Finale 400m horden 18.15 uur: 800m zevenkamp, Finale stapsprong M 18.35 uur: series 4x100m V 18.50 uur: series 4x100m M 19.05 uur: Finale 110m horden 19.50 uur: Finale 10.000m V s 4x400m M s 4x400m V zitten in een werkneemster die bij de start van het nieu we schooljaar zomaar vrijaf wilde om mee te doen aan het EK. Dus moest ze kiezen. Homminga koos voor haar atletiekloopbaan. En liet het "troosten van haar leerlingen, die tranen met tuiten huilden toen ze hoorden dat juf Jo- landa na de vakantie niet meer zou terugkeren, aan de directeur over. Haar echtgenoot Eelco heeft nog werk, dus het kan finan cieel nog wel. Daarbij heeft ze het geluk, dat een paar huisvrienden als artsen werkzaam zijn in het Acade misch Medisch Centrum in Amsterdam. Die begeleiden, prikken en testen haar tot in den treure. Dat kost Hom minga niets, terwijl dat door gaans dure diensten zijn. De EK-marathon is voor Homminga het eerste optre den op een groot toernooi. „Maar ik vind het nog geen hoogtepunt. Dat moet Barce lona '92 worden". Mët haar persoonlijke record van 2.37,44, in april gelopen in de marathon van Rotter dam, kan ze niet worden be keken als een serieuze con currente voor de torenhoge favoriete Rosa Mota, de Por tugese houdster van het' we reldrecord (2.21,06). „Maar een marathon is toch onvoor spelbaar. Ik deed ooit aan de marathon van Hamburg mee met het uitgangspunt zeven of achtste te worden en ik won. Ik zeg niet dat dat hier ook gebeurt. Maar ik kan wel goed tegen de warmte en ik ben een krachtmens. En het parcours is wel zo pittig, dat ik niet denk dat het een snel le marathon wordt, meer een werkmarathon". Ontspannen Ook Marti ten Kate heeft vanavond al een finale voor de boeg. Hij is de enige van de zeventien atleten tellende KNAU-ploeg die al een week in Split verblijft. Dat deed hij lekker ontspannen. Met en kele vrienden en zijn vrouw heeft hij een eigen apparte ment. 'Daar blijf ik ook, want mijn vrouw mag niet in het atleten hotel'. Daarin is de KNAU in de loop der jaren dus veel soepeler geworden. Toen Nelli Cooman in 1987 bij het WK in Rome niet in het atletenhotel wilde1'slapen, vlogen de ploegleiding en Cooman elkaar publiekelijk in de haren. In 1990 doet de KNAU-leiding daar niet moeilijk meer over. Toen de Nederlandse equipe zaterdagmiddag arriveerde, zat Ten Kate op een terras met een koel biertje te genie ten van de zon. Hij gaat de fi nale van tien kilometer van avond in met hetzelfde uit gangspunt als hij destijd in Seoul koos, toen hij ook de tien kilometer en de mara thon liep. „Ik verwacht een chaos, want het is gelijk een finale en die Fransen, Span jaarden en Italianen zijn van die zenuwachtige types, die kunnen absoluut geen gecon troleerde race lopen. Maar ik ga mijn eigen race lopen en als ik ergens bij aan kan pik ken is dat mooi". Na zijn tegenvallende mara thon van Rotterdam dacht hij er even over in Split alles op de tien kilometer te zetten, maar uiteindelijk koos hij toch maar voor de marathon. Temeer omdat er naast de Italiaanse favoriet Bordin geen echte uitschieters zijn op de marathon. En de kans op een medaille, bij afwezig heid van Afrikanen, dus niet denkbeeldig is. Tranen gedroogd Bij Elly van Hulst zijn inmid dels de tranen gedroogd Twee weken terug huilde ze bij de APM in Hengelo nog tranen met tuiten toen het er naar uitzag dat ze het EK moest missen als gevolg van een ischias. Die diagnose bleek onjuist. 'Mijn bekken stond scheef en drukte op de zenuw die dezelfde pijn ver oorzaakt als ischias', ver klaarde een stralende Van Hulstgisteren. Een Hilver- sumse manueel-therapeut zette de zaak recht en de we reldkampioene indoor train de afgelopen dagen zonder pijn. „Die serie vanavond moet ik sowieso makkelijk door kun nen komen, daarna zie ik het wel. Als ik afgelopen weken wel hard had kunnen door- trainen had ik gezegd, dat ik hier louter voor een medaille zou lopen. Nu ben ik alleen al dolblij dat ik kan lopen. Ik dacht twee weken terug zelfs, dat het misschien wel voorgoed afgelopen zou kun nen zijn. Dat schrikbeeld heeft me echt wakker gehou den". RENE VAN HATTUM SPLIT Elly van Hulst heeft geen heupproble men meer en loopt la chend door Sglit. Jolanda Homminga voelt zich ijzersterk voor de mara thon van vanmiddag en Mar ti ten Kate is blij dat hij al een week voor het begin van het 15e EK atletiek naar Joe goslavië is gereisd. Zijn zweetklieren moesten be hoorlijk wennen aan de warmte (pakweg 35 graden). Ellen van Langen geniet en loopt aan de kust van de Adriatische zee rond met een houding van „wie doet me wat". De ex-voetbalster, no- tabene debutante op het EK, kon wel eens voor een ver rassing zorgen, menen velen in Split. Ze is zo lekker bru taal. Ze moeten allemaal al aan de bak vandaag, op de eerste dag van het EK: Homminga op de marathon, Van Hulst voor de series van de 3000 meter en Ten Kate voor de finale van de 10 kilometer. Maar ook Van Lieshout en Van der Meer (kwalificatie speerwerpen), Tromp (series 400 meter), Van Helden en Van Langen (series 800 me ter) moeten vanavond al aan treden in het schitterende Gradski-stadion. Een rustige start zit er voor de Neder landse equipe bij het EK dus D^f geldt al helemaal niet voor Jolanda Homminga. Voor de 31-jarige kleuterleid ster uit Weesp is de openings dag van het zesdaagse toer- SPLIT Han Kulker is geen atletiekfreak van huis uit. Toen Sebastian Coe in 1980 olympisch kampioen werd op de 1500 meter was Han Kul ker al 21 jaar, maar van Coe had hij nog nooit ge hoord. De naam van Gerard Nijboer, toen goed voor zilver op de marathon, zei hem ook niets. De familie Kulker was geen sportfamilie. Han Kulker voet balde zelfs nooit. Zoals iedere gezonde Hollandse jongen. Pas op zijn 21-ste werd hij voor het eerst lid van een sportclub. Toen kwam de omwenteling. En daar mag de Nederlandse atletiek wereld blij om zijn. Als vandaag in Split het EK atle tiek begint is Kulker de enige van de KNAU-ploeg, die op de afgelopen drie grote atletiek- toernooien (EK '86, WK '87 en Spelen '88) een medaille mee pakte. De hoop van Oranje voor het voetlicht. Han Kulker (31) doet deze zo mer precies tien jaar aan sport. Aan atletiek dus. Daarin bouwde de 1500 meter specia list uit Leiden een staat van dienst op die er zijn mag. Hij heeft medailles in alle soorten: goud (EK Indoor '87), zilver (EK Indoor '89) en brons (EK Indoor '86, EK outdoor '86 en WK Indoor '87). En op de laat ste drie grote atletiektoernooi- en stond Kulker er altijd als het er op aan kwam. Brons in 1986 bij het EK in Stuttgart, negende bij het WK '87 in Rome en zesde en beste Ne derlander in het Olympisch toernooi van Seoul. Daarmee is hij verreweg de meest con stante atleet die aan het EK deelneemt. Geen natuurtalent Han Kulker was geen natuur talent, dat plots werd ontdekt. „Van huis uit werd .bij ons he lemaal niet aan sport gedaan. Op school won ik wel eens een coopertestje en later deed ik voor mezelf wat trimloopjes. Maar ik was van atletiek hele maal niet op de hoogte". Hij weet niet meer goed waar om hij in 1980 uiteindelijk bij de atletiekclub de Bataven in Leiden aanklopte. „Ik zat wel binnen één jaar op vijf trainingen per week. Niet omdat ik zo graag wilde pres teren, maar ik vond sociale band op de club zo leuk, dat ik veel naar de baan ging om te trainen. Maar van wedstrijden zag ik nog heel lang het nut niet in. Het duurde jaren voor de trainer me naar wedstrij den kreeg. Pas toen ik in de gaten kreeg, dat mijn tijden zo goed waren, dat ik de top van Nederland kon halen, vond ik het interessant worden. Vooral omdat er buitenlandse reisje mee te verdienen waren". Opmerkelijk is, dat Kulker zich na een jeugd zonder team sport ontwikkelde tot een tac tisch loper. Een goaltjesdief, zo is hij ook wel eens genoemd. Met zijn persoonlijk record van 3.36.08 uit 1987 hoort bij nog lang niet bij de allersnel- sten ter wereld op de metri sche mijl. Maar als het op een medaillerace aankomt, is hij toch altijd van de partij. Nog nooit miste hij in een groot toernooi de finale. Slechts een maal maakte hij een tactische blunder. In Seoul miste hij in de finale de beslissende de marrage van Peter Rono. Hij had kracht genoeg, maar lette even niet op en was op slag kansloos voor een medaille. Die fout hoopt hij nooit meer te maken. „Op een 1500 meter mag je geen tel verslappen, want dan ben je gezien". Negatief Kulker vindt de omschrijving goaltjesdief geen negatieve be titeling. „Iedereen doet het op de manier waarop hij denkt maximaal profijt uit zijn moge lijkheden te halen. Als iemand denkt beter te presteren door de kop te nemen, dan moet hij dat doen. In mijn ogen telt al leen wie er als eerste over de streep komt". „Voor mij is een toernooi beter dan een geënsceneerde wed strijd met een haas die razens- nel opent. Dan heb ik het moeilijk. Ik kan alleen maar een maximale prestatie leve ren als ik tegen mensen strijd. Dat is voor mij atletiek. Ik ben niet iemand die tegen de klok kan lopen, wel tegen tegen standers. De wedstrijd als wedstrijd en niet als tijdrace ligt mij. In een wedstrijd om de medailles kijkt iedereen el kaar al bij de start angstig aan. Dan druipt de nervositeit van heel veel gezichten af. In een Grand Prix gaat iedereen ach ter de haas aan, alleen maar voor een goede tijd. In een medaille-wedstrijd wil ieder een aan de buitenkant lopen om maar niet ingesloten te ra ken. Daardoor gaat de beginfa se van zo'n wedstrijd nooit zo hard en dat is in mijn voor- Geen wereldtijd „Mijn beste tijd is geen we reldtijd. Ik stond bij de Spelen in Seoul met jongens in de hal ve finale die drie seconden sneller waren geweest dan ik, maar toen ik ze bij de start aankeek, kon ik al zien dat ze wisten dat het met ze gedaan was. Ze konden de spanning niet aan". Spanning is er momenteel bij Han Kulker ook. Hij weet nog niet precies hoe zijn vorm is. Kulker liet zich in juni 1989 opereren aan een pijnlijke lies, die hem al lang hinderde. Tij dens de Spelen van Seoul had hij er al last van. Na Seoul trainde hij nog een tijdje door in de hoop dat het euvel van zelf zou verdwijnen. Dat was ijdele hoop, dus verkoos hij vorige zomer onder het mes te gaan en liet hij het hele zo merseizoen '89 schieten. Dat was geen ramp. Er stond dat jaar geen groot toernooi op het programma. „En een zomer zonder atletiek was ook wel eens lekker na drie zware ja- Pas afgelopen winter stortte de computer-programmeur voor halve dagen zich weer vol op de training. Dat ging prima. Hij liep meer crossen dan ooit en kwalificeerde zich begin dit jaar zelfs bijna voor het WK veldloop. „De eerste zeven van het NK gingen naar het WK. Ik werd achtste. Dat was jammer, want het was leuk geweest en het crossen was een goede basis. Ik zat af gelopen winter conditioneel ook beter dan ooit". Bij de eerste echte baantrai- ning op snelheid sloeg even wel het noodlot toe. In april scheurde hij een hamstring. En Kulker was net zo blij, dat hij na jaren sukkelen met zijn lies weer alles kon doen. De blessure viel mee, maar hij be gon weer te snel en moest nog maals inhouden. Pas eind juli liep hij zijn eerste wedstrijd. Daarom kwalificeerde Kulker zich pas twee weken terug, tij dens de Ad Paulen Memorial, op het nippertje voor Split. Pieken Maar Han Kulker wanhoopt niet. Hij had wel vaker een matig voorseizoen. En juist dan presteerde hij precies op tijd. In '88 had hij ook een zwak voorseizoen, maar tij dens de Spelen was hij in de juiste vorm. In 1987 ging het precies andersom. „Ik draaide toen een sterk voorseizoen, maar in Rome was ik uit vorm. Daar heb ik wel lering uit getrokken. Al blijft het enorm moeilijk timen om op het juiste moment in vorm te „Het probleem is dat je in het voorseizoen vaak nog hartstik ke fel bent. Dan moet je je in houden tijdens de trainingen en de wedstrijden, terwijl je op dat moment lekker draait en het toernooi nog heel ver weg lijkt. Op dat moment wil je ge Elly van Hulst (links) kan weer Mota die uitkomt op de marat nooi gelijk de grote dag. Als ze er in slaagt vanavond rond vijf voor acht na de 42 kilo meter en 195 meter het Gradski-stadion weer binnen te rennen, dan zal ze dik te vreden zijn. „Als ik rond de tiende plaats eindig, zou dat De heupblessure is heel mooi zijn", meent de marathonloopster. Hommin ga is de enige Nederlandse in de vrouwenmarathon, omdat Carla Beurskens al enkele weken terug afhaakte. Beurs kens vond dat ze door een verhuizing te weinig had i. In Split kan zij het uitstekend kunnen trainen om in Split goed voor de dag te komen. Baan opgeven Homminga heeft de laatste maanden meer dan genoeg nden met de Portugese Rosa FOTO: ANP kunnen trainen. Maar daar voor moest ze wel haar baan opgeven. Ze was onderwijze res aan de basisschool De Mobiel in de Bijlmermeer. De directeur is weliswaar voor zitter van de atletiekclub Pij nenburg, maar zag het niet woon zo hard mogelijk: het is het begin van het seizoen en je wilt laten zien wat je waard beht. Maar dat is tegenstrijdig met het bereiken van een top-' vorm in augustus. Het moei lijkste aan pieken is de gretig heid in goede banen leiden". „In 1987 bijvoorbeeld liep ik iri mijn eerste wedstrijd van het seizoen 3.36. Dan verwacht je gelijk dat je er dat seizoen nog wel een keer ruim onder duikt. Maar dat gebeurde dat seizoen niet meer. Ik weet nu natuurlijk wel meer van pie ken. Maar het probleem blijft, dat er altijd externe zaken meespelen, zoals blessures. Eén ding is zeker: ik kan dit seizoen nooit meer te vroeg pieken. Ik heb nu ook goede hoop, dat ik precies op tijd in vorm ben. Die blessure kwam er weliswaar tussendoor, maar in de winter en in het voorsei zoen heb ik enorm goed ge traind. Daarom zal het met de terugval wel meevallen. Dat blijkt ook wel, want één maand na de eerste wedstrijd liep ik de A-limiet voor Split alweer". Kulker twijfelde in de achter liggende periode nooit aan een terugkeer op het hoogste ni veau. „Ik ga er ook vanuit dat ik er weer sta in Split. Als ik ook maar even het idee zou hebben, dat ik daar zou figure ren, zou ik niet gaan". Geen uitschieters Han Kulker denkt veel meer te kunnen doen dan figureren. „Er steekt op dit moment op de 1500 meter in Europa nie mand met kop en schouders bovenuit. Alles zit rond de 3.35. Elliot heeft een 3.32 neer gezet, maar hij is de enige. Bij het EK in 1986 waren er echte uitschieters. Cram was in een' bloedvorm en Coe was er bij. Nu zijn er in mijn ogen geen echte uitschieters. Misschien alleen Elliot". Hoewel het WK én de Olym pische Spelen de toonaange vende toernooien zijn in de at- letiekwereld, beschouwen de atleten het EK niet als een tweederangs toernooi. „Het is toch een vierjaarlijks toernooi. Als je er een medaille, pakt heb je er vier jaar profijt van. Haal je een medaille, dan kom je voorlopig toch weer bij iede re grote wedstrijd binnen. Daarvoor heb je toch een me daille en een naam nodig. En daar zitten altijd lucratieve wedstrijden tussen. In '86 kon ik gelijk door naar de Straat- mijl van New York. Dat is een bijzonder interessante wed strijd. Maar wil je erbij horen, dan moet je toch een prestatie neerzetten. Daar is het EK pri ma geschikt voor". RENE VAN HATTUM Han Kulker: „Op de 1500 meter mag je geen tel verslappen"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 18