Paus: geen sprake van opgeven celibaat kerk wereld brieven van lezer EcidócSoirumt KARDINAAL SIMONIS: 'ZAAK LOS' UITZONDERING DIE REGEL BEVESTIGT Lü Religie: te vaak sausje over rauwe werkelijkheid £eidóe Merkwaardige bemoeizuel £eid&e6ou/ia/nt GEESTELIJK LEVEN/OPINIE DINSDAG 21 AUGUSTUS 1990 PAGI1 Nieuw onderzoek naar lijkwade van Turijn aangekondigd TURIJN Aartsbisschop Giovanni Saldarini van Turijn heeft maandag een nieuw onderzoek naar de lijkwade van Turijn aangekondigd. Het Vaticaan is bereid voorstellen over een nieuw onderzoek te bestuderen. De lijkwade van Turijn, waarin volgens de overlevering Chris tus in het graf werd gelegd, is enkele jaren geleden met de C- 14 methode (koolstof) onderzocht. Drie universiteiten (Arizona, Oxford en Zürich) kwamen toen onafhankelijk van elkaar tot de conclusie dat het doek niet uit het begin van onze jaartelling maar uit de Middeleeuwen dateert. Het C-14-onderzoek is een van de vele methoden, aldus de aartsbisschop van Turijn. Het had zeker niet het karakter van definitieve onderzoek." Universiteiten DDR en Israël sluiten overeenkomst JERUZALEM De Oost-Berlijnse Humboldt Universiteit en de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem hebben een verdrag over wetenschappelijke samenwerking gesloten. Het is de eer ste overeenkomst tussen universiteiten in de DDR en Israël. De samenwerking zal vooral plaats hebben op het terrein van de judaïstiek, de joodse en Duitse geschiedenis, de theologie en de geesteswetenschappen. Het is de bedoeling dat er docenten en studenten worden uitgewisseld en gezamenlijke projecten en congressen worden georganiseerd. De universiteiten hopen dat de samenwerking het begrip tussen de twee landen zal ver groten en dat „met name bij de jonge generatie de verdraag zaamheid en het wederzijds respect zullen toenemen". Niets is gevaarlijker dan een grote gedachte in een leeg hoofd Hippolyte Taine CASTELGANDOLFO De Rooms-Katholieke Kerk zal volgens paus Jo hannes Paulus II het ver plichte priestercelibaat niet opgeven. De navol ging van Christus vraagt van een priester dat hij afziet van de vorming van een gezin, zo zei de paus in zijn zomerresiden tie Castelgandolfo. Het celibaat is „een ideaal dat de krachten van de menselij ke natuur te boven gaat" en daarom uitsluitend op grond van bijzondere genade ver vuld kan worden. „Maar de Heer, die Zijn kerk bij deze keuze leidt, zal niet ophouden diegenen deze genade te schenken die Hij tot het pries terdom heeft geroepen." De komende wereldbisschop pensynode in oktober in Vati caanstad zal zich onder meer met het vraagstuk van het ce libaat bezighouden. Kardinaal Simonis heeft naar aanleiding van de aanstaande priesterwijding van de ex-ge- reformeerde gehuwde predi kant Martin Los verklaard dat de op hem toegepaste uit zondering van de celibaats verplichting de 'regel daarvan bevestigt'. De afgelopen jaren vonden er diverse wijdingen van gehuw den plaats in de de Verenigde Staten en in Scancinavische landen, in Nederland vond een vergeljkbare wijding als die van Los voor het laatst ruim twintig jaar geleden plaats. De kardinaal wijst er op dat de priesterwijding van Los behalve echtgenoot ook vader van vijf kinderen -j— een hoge uitzondering is. Diens wijding is op geen enkele wijze een uitdrukking van een wijziging in het ambtsdenken in de ca- tholica. De priesterwijding van Los is te beschouwen als een 'beloning' van het eerlijke zoeken naar de volheid van het ambt, naar de ambtsge stalte zoals de Heer die voor zijn kerk heeft bedoeld, aldus de kardinaal. Kardinaal Si monis herinnert eraan hoe de celibaatsregel dan wel geen goddelijke wet, maar wel een uiterst belangrijke, op de raad van Christus geënte wet is. Ook ex-predikant Los acht die regel van grote waarde, aldus de kardinaal. In Doorn, waar deze week de internationale federatie van gehuwde rooms-katholieke priesters bijeen is, hield de Tilburgse dogmaticus pror. dr. N. Schreuers een betoog waarin hij pleitte voor relati vering van de sacrale sfeer van het ambt. De Rooms-Ka tholieke Kerk doet er ver standig aan het ambt uit zijn exclusief sacrale sfeer te ha len en meer nadruk te leggen op de betekenis ervan bij de opbouw van de geloofsge meenschap. Daardoor wordt de afstand tussen het ambt, ook het gewijde ambt, en de plaatselijke kerk verminderd. In het ambt zitten bepaalde aspecten van bemiddeling verscholen die een opdracht voor alle kerkleden inhouden. Taken kunnen dan ambtelijk ook aan niet-gewijden worden opgedragen. Op deze manier kan een oplossing worden ge vonden voor de crisis waarin het priesterambt in de RK Kerk verzeild is geraakt. .Schreurs ging er vanuit dat het ambt in de kerk noodza kelijk en theologisch legitiem is. Hij stelde de vraag aan de orde of het wezen van het ambt een bemiddelingsfunctie is en of het op grond daarvan noodzakelijk is dat elk ambt in de kerk de opneming in een gewijde stand, de clerus, vereist. Schreurs constateerde dat de Rooms-Katholieke Kerk sinds de Middeleeuwen een eenzij dige nadruk legt op de eucha ristie als misoffer. Was de vie ring van de eucharistie in de vroeg-christelijke kerk de uit drukking van de band van de plaatselijke kerk met de we reldkerk, sinds de Middeleeu wen staat in de eucharistie de priester centraal die op on bloedige wijze het kruisoffer van Christus opdraagt. Dit centraal stellen van de offer- functie van de priester gaat volgens Schreurs voorbij aan de principieel vrije toegang van elke gelovige tot God. De priester wordt immers geï dentificeerd met Christus. Volgens Schreurs moet de bij zondere relatie tussen Chris tus en de gewijde ambtsdrager niet worden gezocht in een speciale status die hem van het volk scheidt, maar juist in een levenshouding van navol ging op de weg van de Heer. Juist in de eucharistie en de zondenvergeving kan de ambtsdrager de aanwezigheid en de leiding van Christus als hoofd van de kerk onder de gelovigen voelbaar en beleef- baar maken. De relativering van het on derscheid tussen gewijde en niet-gewijde ambtsdragers leidt volgens Schreurs niet tot anarchisme, zoals de West- duitse theoloog en bisschop van Stuttgart-Rottenburg, dr. Walter Kasper, suggereert. Kasper uitte deze waarschu wing naar aanleiding van het boek 'Kerkelijk ambt' van de Nijmeegse theoloog prof. dr. E. Schillebeeckx, die daarin pleit voor het recht van de kerkelijke gemeente op de eu charistie. Als er onvoldoende priesters zijn, zal de leiding van de RK Kerk op andere manieren voor voorgangers moeten zorgen. Aan gewijden blijven volgens Schreurs onder normale om standigheden bepaalde taken op het gebied van de eucha ristie en de sacramenten voor behouden. De vraag, of niet- gewijde ambtsdragers een for mele wijding zouden moeten ontvangen, wordt er minder belangrijk door. „Uit sympathie" met de ge huwde priesters wie het werk in de kerk onmogelijk wordt gemaakt, woonde de oud-ka tholieke aartsbisschop van Utrecht, A.J. Glazemaker, de vergadering maandag bij. De Oud-Katholieke Kerk, die zich in de achttiende eeuw losmaakte van Rome, heeft in 1922 het verplichte celibaat afgeschaft. Deze beslissing kwam niet uit de lucht vallen. De kerk kreeg een andere kijk op het ambt en nam bo vendien een synodale struc tuur aan. Daardoor gingen le ken meebeslissen in kerkelij ke kwesties. Glazemaker wijst het argu ment van de leiding van de RK Kerk van de hand, dat een ongehuwde continu voor de gelovigen beschikbaar is. „Mensen in andere beroepen moet ook volledig beschik baar zijn en niemand eist van hen, dat zij ongehuwd blij ven". Hij waarschuwt er ove rigens voor de opheffing van het celibaat te beschouwen als wondermiddel voor opheffing van het priestertekort. In de jaren zestig kampte de Oud- Katholieke Kerk met een groot gebrek aan priesters. Geen van de Nederlandse rooms-katholieke bisschoppen zal deze week in Doorn aan wezig zijn. Wel is er een ge huwde bisschop, de Argentijn Jeronimo Podesta, die in de jaren '70 met een medewerk ster trouwde. Hij gaf een beeld van de activiteit van be wegingen van gehuwde pries ters in Latijns-Amerika. De Dalai Lama foto: sp Van den Broek ontvangt Dalai Lama DEN HAAG Minister Van den Broek zal de Dalai Lama op zijn ministerie ontvangen wanneer deze begin volgende maand Nederland bezoekt. Dit heeft een woordvoerder van het ministerie van buitenland se zaken in Den Haag maan dag meegedeeld. De juiste datum van de ont moeting is nog niet bekend. Een mogelijk tijdstip is maan dagmiddag 10 september. Het grootste deel van de dag woont de Tibetaanse geestelijke lei der het symposium bij dat de Stichting „Ontmoeting tussen kunst, wetenschap en spiritua liteit in een veranderende eco nomie" organiseert in het Ste delijk Museum in Amsterdam. Degenen die zich met het be zoek van de Dalai Lama bezig houden, hadden graag gezien dat hij - evenals enige weken geleden ANC-leider Nelson Mandela - door koningin Bea trix zou zijn ontvangen. De koningin ontvangt in die pe riode echter het Zweedse ko ninklijk paar. De burgemees ter van Amsterdam, Van Thijn, is niet aanwezig bij de ontvangst die zaterdag 8 sep tember ter ere van de Dalai Lama in het burgemeesters huis wordt gegeven. De Dalai Lama arriveert vrij dag 7 september op uitnodi ging van de Stichting in Ne derland. Zaterdag opent hij in het Stedelijk Museum het symposium waaraan, behalve mensen uit het bedrijfgsleven ook schilders, musici, schrij vers, economen en weten schappers deelnemen. Vrijdag middag heeft hij een ontmoe ting met leden van de Tweede Kamercommissie voor Buiten landse Zaken. Dinsdag ver trekt hij naar Londen en de Verenigde Staten. Nederlandse Hervormde Kerk Beroepen te Zwartsluis M. Zoetewey te Berkel en Rodenrijs. Aangenomen naar Windesheim (toez.) H. de Jong, kand. te Middelburg. Aangenomen naar Mldsland en Hoorn (Terschel ling) R.J. Immink te Langezwaag (part-time); naar Rumpt (part-time) drs. B. Oosterom, kand. te Nleuw- poort. Beroepen te Ter Aar D. Hei koop te Vreeswijk; te Vlljmen-Hedlk- huizen mw. J. Vermeulen-van Weel den, kand. te 's-Hertogenbosch. Aangenomen naar Veghel-Uden (herv.geref.) (part-time) G.H. Otte, pred. voor buitengew. werkz. (diaconaal consulent te Zee land), wonende te Middelburg Gereformeerde Kerken vrijgemaakt Beroepen te Almkerk-Werkendam i.c.m. Breda en te Beverwijk drs. A. Buursema, kand. te Wlnsum. Beroe pen te Driesum c.a., te Hoofddorp, te Ferwerd-Hallum en te Mildam i.c.m Nijega-Opeinde drs. A. Buurse ma. kand. te Winsum. Bidden voor vrede Jerzuzalem. Gisteren werd op die plek een gebeds bijeenkomst gehouden in verband met de crisis in de Golf en de berdreigde veiligheid van Israël. foto: ap SACC: „regering verantwoordelijk voor zwart geweld JOHANNESBURG De Zuidafrikaanse Raad van Kerken SACC stelt de rege ring verantwoordelijk voor de gewelddadige strijd in de zwarte voorsteden tussen aan hangers van Inkatha-leider Buthulezi en het ANC. „Een regering die de zaken serieus neemt, had deze vorm van oorlogvoeren vanaf het begin de kop ingedrukt," zei SACC-secretaris ds. Frank Chikane na afloop van een spoedberaad van zwarte kerk leiders in Soweto. „Bewapen de groepen zouden onmiddel lijk zijn tegengehouden als ze de blanke wijken waren bin nengetrokken. Bij de strijd tussen Inkatha en ANC heb ben politie en leger echter lange tijd lijdzaam toegeke ken". De kerkelijke leiders hebben materiaal over het „laakbare" gedrag van de Zuidafrikaanse politie verza meld dat ze aan minister Adriaan Vlok van recht en orde willen overhandigen. In Soweto is het aantal doden als gevolg van de gevechten tot 78 gestegen. Daarmee hebben vorige week meer dan 200 personen als gevolg van de strijd het leven verloren. DEN HAAG In de ja ren tachtig verschenen zoveel boeken over per soonlijke ervaringen met lijden, sterven en rouw, dat een bijzonder verhaal aan de aandacht kon ont snappen. Dat gebeurde ook met het boek 'La- ment for a son', geschre ven door Nicholas Wol- terstorffPas enkele jaren na publikatie werd zijn boek in Nederland ont dekt. Nu is het vertaald en onder de titel 'Klaag zang voor een zoon' uitge geven. .Het boek is het in dringende relaas van een vader na de plotselinge dood van zijn zoon. Eric Wolterstorff, de zoon van de schrijver, stierf toen ij 25 jaar oud was. Het gebeurde tijdens een bergbeklimming in Oostenrijk. Eén misstap veroorzaakte de dodelijke val. Zijn vader kreeg het bericht van Erics dood telefonisch, op een zondagmiddag om half vier. Nicholas Wolterstorff is hoog leraar filosofie aan de univer siteit in New Haven en tpt voor kort aan de Vrije Uni versiteit in Amsterdam. Wolterstorff heeft geprobeerd om woorden aan de pijn te ge ven, in de hoop dat het ande ren helpen kan, zoals het hem ongetwijfeld ook geholpen heeft. Je verhaal opschrijven, je verhaal van pijn, daar be ginnen velen niet aan. Ze zien er zo tegenop, alles komt weer boven, je maakt alles nog een keer mee. Maar hierin ligt nu precies de kracht van het ver woorden. Zij die ondanks zichzelf toch doorzetten en hun verdriet uitschrijven, merken daar beter van te worden, minder gedepri meerd, minder eenzaam, meer weerbaar. Korte flitsen 'Klaagzang Voor een zoon' is geen aaneengesloten, chrono logisch geordend verhaal, maar bestaat uit korte, los van elkaar geschreven flitsen van ervaringen, gedachten, reac ties en gevoelens, en soms ci taten van dichters en denkers. Eric's jeugd komt aan de orde, zijn begaafdheid, kunstzinnig heid, zijn hunkering naar ver trouwelijke contacten; een hunkering die hem zo vereen zaamde. En alles wat was, is niet meer en zal niet meer zijn. Feiten en dromen zijn in enkele seconden stukgevallen. Wolterstorff schrijft heel eer lijk. Het verlies gaat tot op het bot. Zijn bestaan wordt omge ploegd. Verwarrende veran deringen treden op in werk, persoonlijk leven en in gelo ven. Opvallend afwezig zijn gege vens over reacties uit de om geving. Zo wordt niet duide lijk of er mensen zijn geweest die geoordeeld hebben over de dood van Eric. Helaas komt dat voor. Ik herinner me de meedogenloze reacties na een brand in een disco theek op zondag: 'In een dis cotheek daar hoor je niet op zondag. De brandwonden of zelfs de dood zijn een straf of tenminste een roepstem van God vanwege dit dubbel be dreven kwaad'. De troost onsfaat moeilijker dan Nicholas gedacht had. De schrijver gelooft in God, zoals ook zijn zoon dat deed. Maar de woorden die voor vertroos tend doorgaan, bleken hem niet te troosten. Sterker nog, vaak waren woorden zout in de wonden en omgekeerd was zwijgen soms zo vertroostend. Hoe herkenbaar is dat! Maar wie heeft de moed om met ie mand te zwijgen, om samen stomgeslagen te zijn? De schrijver gelooft in God, zoalé ook zijn zoon dat deed. Maar psalmregels als: „Hij zal niet toestaan dat uw voet uit glijdt." kon de vader niet meer horen, laat staan mee zingen. De dood van zijn zoon wrikt aan gebruikelijke woorden, aan vanzelfspre kendheden, aan wat hij altijd voor waarheid had gehouden. Verwarring ontstaat. Wolter storff kan niet geloven dat de dood een instrument is in de hand van God, maar hij kan ook niet geloven dat God niets met de dood van zijn zoon te maken heeft. Hij leest wat theologen schrijven, maar geen overtuigt hem. Er rest hem één wanhopige vraag: „Ik weet niet waarom God hem wilde zien vallen. Ik weet niet waarom God mij ge wond wilde zien." Eerlijke woorden, waar ik van schrik'. Want ligt in zijn woorden niet de macabere veronderstelling dat God lijden en dood wil? Wil God het? Als Wolterstorff zich afvraagt waarom God die dood en die pijn wilde, dan staat voor hem kennelijk al vast dat God zo iets wil; alleen de réden is voor hem nog de vraag. Maar is dat zo? Kanker, een hersen bloeding, van een berg vallen, wil God dat? Of huilt Hij bij deze veronderstelling? Soms lijkt de schrijver toe te geven aan twijfel op dit punt, lijkt ook hij zijn denken toch nog verder te verleggen, maar dan lijkt het of hij die laatste wen ding in denken en geloven nog net niet kan maken. Of misschien niet openlijk, want in sommige maatschappelijke verbanden moet je voor eerlij ke veranderingen in denken een hoge prijs betalen. Wolterstorff is gaan zien hoe veel goedkope troost, hoeveel gebazel er is en hoeveel pijn dat doet. En hoe gemakkelijk wordt het woordje God dan niet gebruikt? Omdat dat moet? Wolterstorff zelf heeft er af en toe ook nog last van. God wordt soms genoemd waar dat beter nagelaten zou kunnen worden. De invoe ging is dan wat gekunsteld. Religie wordt zo snel een saus over ervaringen die zulke saus niet nodig hebben. Een voorbeeld staat op pagina 57. Daar schrijft Wolterstorff: „Maar ik zal niet wegkijken van Eric's dood. De demoni sche afgrijselijkheid daarvan zal ik niet negeren. Ik ben hem dat verschuldigd hem en God." Noem God hier toch niet, denk ik dan. Hij is er toch al? In wat je ervaart, voelt, denkt, schrijft? In je vragen, je zwijgen, je aarzelingen? In wat je jezelf belooft, in je kracht, je verzet? Daarin, daarmee is Hij toch al ge noemd, bij name zelfs? Want wat is theologie meer dan een verhaal van een en kel mens en dan vooral van de verwonde, de wanhopige, de afgedankte, verstotene, verkrampte, bedrogene? Wat is theologie anders dan het verhaal zonder verzwijgen, verfraaien of verdraaien? Zeker, Wolterstorff komt hier dichtbij als hij schrijft dat 'God zelf vol schrammen en butsen zit en dat wij voor onze tranen de tranen van God zien'. Als ik dit lees weet ik dat Wolterstorff een essen tiële wending in denken door maakt. Maar dat gaat niet zo maar. Restanten zijn vaak taai; hij heeft er ook last van. De wending blijkt het meest op de prachtige pagina's 89-91. Daar schrijft hij over veran deringen. Hoe gevoelig hij ge worden is voor leed, hoe hij voortdurend beseft dat men sen gekrenkt, afgedankt, af geschreven, weggewerkt wor den, hoe iets in je woelt bij het zien van verdriet, hoe je verdriet kan aanvoelen en meevoelen, hoeveel verbon denheid met mensen zo kan ontstaan. Dan gaan de veran deringen diep. Ook bij Wol terstorff. Hij is veel minder gericht op carrière, eigen naam en faam of inkomen, en veel meer aandacht krijgt hij voor mensen persoonlijk, voor hun lief en leed. Hij laat zich aansporen het beter te doen met mensen die nog leven (pag. 68). Wolterstorff vervalt niet in de valstrik om vanwege die ver anderingen de dood van zijn zoon als zinvol, iets met een bedoeling aan te merken. „In de dood kom je de liefde niet tegen, maar boze opzet," schrijft hij. Die rauwheid dringt of schrijft hij niet weg. In zijn verhaal duikt de kei harde werkelijkheid steeds weer op, soms in al even har de bewoordingen. De feiten blijven bitter. Op pagina 61 schrijft hij: „Vijfentwintig jaar lang heb ik hem met zorg be geleid, gesteund en aange moedigd met deze handen, hem willen helpen volwassen te worden en zelf een man te worden. Toen gleed hij uit en viel te pletter." HANS VAN DAM Nicholas Wolterstorff: 'Klaagzang voor een zoon'. Uitg. Ten Have, Baarn. 118 pagina's; prijs 17,50. HET moet in een vlaag van merkwaardige bemoeizuel geweest dat een groepje hoogleraren in de Nederlands^ersi terkunde tot de conclusie kwam, dat voor het examei derlands op havo en vwo voortaan een literatuurlijst niLjitil met name genoemde boeken verplicht zou moeten v-^ gesteld. Op die manier zou, volgens de indieners v; voorstel, elke eindexamenkandidaat tenminste met de klassieken' uit ons taalgebied kennis maken. Bovendieijen de te bereiken landelijke uniformiteit een einde kunnei ken aan de nu veel te groot geachte diversiteit. ht( HET is onbegrijpelijk, dat zichzelf respecterende literal tot een zo absurde en naïeve gedachtengang hebben kuplÊ komen. De Nederlandse literatuur laat zich immers j minst beperken tot 21 boeken van evenzovele schrijveij is veel meer literaire rijkdom in ons taalgebied aam Elke selectie van wat daaruit tot de 'klassieken' zou behoren is arbitrair. A/ n fi licht het VEEL beter is daarom de thans toegepaste methode, docent en leerling op basis van hun persoonlijke inzicL*vi voorkeur samen overleggen wat er uit het beschikbareiiis vre gelezen gaat worden. Die tot op zekere hoogte vrijejstaa ze heeft als voordeel, dat er in elk geval nog met pj1" wordt gelezen. Bij het afwerken van een verplichte lijst! dat nog maar worden afgewacht. I gCj. Er is geen enkele aanleiding voor de veronderstellin| het tot dusverre toegepaste systeem havo/vwo-leerlij heeft gedeformeerd tot literaire 'nitwits'. Er is derhalve geen énkele reden voor de verregaande bevoogding vafe Pr venaf. Er is ten slotte evenmin enige grond voor de vjg derstelling, dat de voorgestelde aanpak de liefde voor téfv kennis van onze literatuur bij de scholieren doet toenejj^ Voor deze literaire denkfout is maar één plaats goed geL d( de prullenbak. 0p j fbee i re Brieven graag kort jn duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezon stukken te bekorten. Hoefijzer Ofschoon de oorzaak in verge telheid raakte, is in West-Eu ropa het thans bijna vergeten hoefijzer symbool geweest van door strijd verworven geluk. Het hoefijzer heeft tijdens de eerste explosieve Heilige Oor log van de islam tegen het christelijke Westen tijdens de slag bij Poitiers in 732 de over winning op de Moren mogelijk gemaakt. Hun legers verover den in 711 in een snelle zege tocht heel Spanje. De Moren verloren in Frankrijk echter de grote veldslag bij Poitiers, omdat hun paarden maar moeilijk vooruit konden ko men; ze hadden geen hoefij zers en moesten op halfversle ten hoeven lopen. De paarden van de Frankische ruiterij wa ren daarentegen met hoefijzers beslagen en konden wel goed vooruit. Zo redde het hoefijzer de Christenheid. De Kruistochten, Leponta (1571) en Wenen (1683) vor men latere fasen van deze Heilige Oorlog, evenals de op roep van de Iraakse president Saddam Husayn: 'de deur tot de Heilige Oorlog is nu open'. Wederom grijpt het vrije Wes ten als in een moderne Kruis tocht naar de wapenen. Ver liest het Westen zo'n Heilige Oorlog, dan is het verloren. Een bloedeloze mens kan evenmin bestaan als een olie- loze westerse samenleving. Olie is het bloed van de sa menleving en wie de oliekraan kan openen en sluiten heeft de macht over het Westen in handen. Saddam Husayn zal alles op al les zetten om deze Heilige Oorlog te winnen. Hij weet zich dienaar van Allah, de Enige en de Ene, de Schepper en de Heer van het Oordeel, de Almachtige en de Genadi ge, wiens naam groot moet zijn onder alle volken der aarde. Dit oplaaien van de geest van Heilige oorlog ter ere van Al lah is in zekere zin een islami tisch antwoord op de christelij ke gedachte van 'vernieuwing' (Vaticanum II, Wereldraad van Kerken) om naar het voorbeeld van Paus Johannes Paulus II overal ter wereld naar het woord des Heren (Matt.28,19) de Blijde Bood schap van (aards en) eeuwig rgl heil aan alle mensen te ooj kondigen, wat onder mePg zwart Afrika al tot zwar# v singen tussen islam en e He tendom heeft geleid. 0 Een Heilige Oorlog is de 20 welgevallige strijd van fun 'uitverkoren gelovigen' (s doemwaardige 'ongelovpn of dit nu Amerikanen, B# ki of andere ongelovigen pee Doemwaardigheid bet^ dat het leven van een onfAL vige waardeloos is, vai Saddam Husayns voorn| deze ongelovigen op si gisch belangrijke punten I terneren. De wereld va gelovigen wordt in zekej ontwijd door de aanwezil van talrijke ongelovigen! moeten volgens Saddarr sayn derhalve weg. Slagbomen CH ïize Alweer dodelijke ongelii1? dit keer in Groningen eit31?1 derland, doordat een 'nis dwars over een weg karff deren zonder dat er slaglf16 aanwezig zijn. Alleen eeii vc knipperlicht dat dikwij*133 laagstaande felle zon ofJen vooral 'voor onbekende! plaatse moeilijk waarPT baar is. Waarom al nietr c van te voren waarschuw3^ lichten dat men een I waakte treinovergang nf- 1 Tegen die achtergrond[erl het plaatsen van als po!vri gent uitgedoste poppen I v de wegen, die de i|vo moeten wekken dat de[an heid wordt gecontroleer(fs c einde het verkeer op srf gen te laten afremmen, f"11 overdreven aan. Wel kl r gen en bekeuringen van Pué respectievelijk bestuir0 maar géén slagbomen in weg bij een treinoverganp.r dunkt dat de oplossing Pj; cieel niet zo'n punt kan M" J.M. Laaper, DEN HAAG. Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34. Leiden. Telefoon: 071 - 122 244 Postadres: postbus 11. 2300 AA Leiden Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8 30 tot 17.00 u U Nabezorging L. Telefoon: 071 - 122 248 van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14 00 tot 15.00 u Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.) Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girokaj per maand f. 24,85 per maand f. 2j per kwartaal f. 74,10 per kwartaal f. 7j per jaar f. 284,50 per jaar f. 28i Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties ÏT Informatie en tarieven over advertegties tel 071 - 122 244. *4 Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941. Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor RijswijlZl 070 - 3902 702. M Bankiers AMRO BANK NV 473 575 515 Ij POSTBANK NV 663 050

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 2