Gebaren van doven vormen echte taal Combineren met wol UIT THUIS ÊcidócSou/kmlt maandag 13 augustus 1990 paginj LD ;tu Onfeilbaarheid is een een glad en bewegingloos wo<^< De Nieuwe Katechismus nrubi Nadat ik mij op deze pfaa ek. E critisch heb uitgelaten ovieSta het kerkelijk gezag in Ro lo v dat met grote stelligheid f beweringen heeft gedaan opvattingen inzake de gro 1 de wereldbevolking, reacties krijgen. Gaarn maak ik melding van een positief telefonisch contact waarin een vrouw mij lie 1; weten blij te zijn met mijl bijdragen. Ze stelde - ik onderschrijf het - dat de vrouw nog altijd maar nauwelijks daarin wordt betrokken. Wéér blijft hel immers dat het de hoge h in Rome zijn die de diens uitmaken. Een pastor heeft me laten weten dat ik me ervan be moet blijven hoezeer veeliLe de zaak van de anticonce^ is, als we haar in wereldv1 verband zien. Op mijn slotregel over „Overbevolking" had hij repliek. Die regel luidde wat de moderne techniek ontwerpt nu werkelijk zo ongeveer allemaal tegen natuurlijk?". We moeten, l de pastor, niet uit het oog verliezen dat andere culti andere visies handhaven. 0 Ri ben ik het hardgrondig m «en eens. Ik heb er in dezelfd column immers ook op vezen dat bijvoorbeeld joh Derde Wereld-landen vruchtbaarheid en moederschap heel wat met in ieder geval ook heel w anders betekenen dan in westerse cultuur. Daar kui 1011 we trouwens nog heel am 101X16 feiten aan toevoegen. Ik 1 de „bevolkingspolitiek" voormalige Roemeense dictator Ceausescu in herinnering, die ernaar streefde de bevolking van land in snel tempo en in l no'< mate te doen vermeerdert Bn Puur politiek van het geti Rond moederdag heb ik 6 jgedragen dat moeder-2 in Afrika een aureool 3.02 verstrekt waaraan wij hie rdan helemaal niet meer zo hechten. Dat had ik niet minder dan uit het internationaal theologisch tijdschrift „Concilium" meegenomen. Ook toen ik daarmee aangeven, hoe genuanceerd wereld- en bevolkingspolitiek benadei worden. Ook moeten wonjen benaderd. Misschien mag dat ook wel de kern van columns over dit onderwe noemen. Ik hèb niet een oplossing die algemene geldigheid, algehele toepasbaarheid biedt, als h om gaat aandacht te schei aan de explosieve toenami 0111 van de wereldbevolking. Maar de les die we uit au informatie van de laatste zouden moeten trekken is zeker deze: Toen Jezus Christus Zijn openbaar le\ Ac' begon en drie jaar predikt rondtrok (ik weet niet eei ik wervend durf schrijver, s'y houd het liever op "nu uitnodigend) heeft hij noo ook niet voor de verre toekomst, voor eeuwen lat wetenschappelijke uitspra, over het menselijk gedra J gedaan. Hij heeft de liefc gepredikt. En niets andei de pluriforme wereld wat we ongeveer tweeduizend later, nu, leven, is niet wat met bestuurlijkheid te maken heeft onder één hc te vangen. Ook niet waar over kerkelijke bestuurlijkheid gaat. Moederschap wordt in Afi anders getaxeerd dan in h westen. Het huwelijk, het kindertal hebben hier een andere kleur dan ginds, h sommige culturen wordt maagdelijkheid nauwelijks anders gezien dan als onmacht. Ik spreek niet v )Q beter of slechter, min of 1 gewenst. Ik noteer feiten, dan krijg ik het Spaans benauwd of zou ik nu flllaats niet eerder schrijven: Rooi benauwd als ik in de f de aankondiging lees van voornemen van de paus oiEurt inhoud van zijn Humanae Vitaedocument tot dogma verklaren. Ik heb toen ik studeerde 1 mijn godsdienstdiploma-A, meegekregen dat een dogmaverklaring altijd in I 5 k, mate ondersteund is gewe door de consensus (dat isl gevoel van instemming, dl overtuiging dat men er in kon gaan) van het „gewoi gelovige volk.... Meent Pa Johannes Paulus II daar opeens zonder te kunnen1 lorge door Joke Forceville-Van DOGMA ROTTERDAM De ge baren die dove mensen gebruiken om elkaar te begrijpen vormen een echte taal. Tot nu toe werd verondersteld dat de gebaren afgeleid zijn van de gesproken talen, maar volgens de Rotter damse onderzoekster Trude Schermer, deze maand promoverend aan de universiteit van Am sterdam, is dat niet het geval. Het gebruik van gebarentaal door doven is omstreden. Heel lang mochten doven op school zelfs geen gebaren gebruiken. Ze moesten proberen hun stembanden te gebruiken, zo dat zij zich verstaanbaar kon den maken bij horenden. Een lang en moeilijk leerproces, waarvan de resultaten be perkt zijn. In de jaren zestig begonnen onderzoekers in de Verenigde Staten te twijfelen aan deze aanpak. Gebleken was dat kennisoverdracht aan doven via de zogenaamde orale me thode tot teleurstellende re sultaten leidde. Zo bereikten volwassenen slechts een lees niveau van een kind van twaalf. Van de vijf doveninstituten in ons land hebben vier het ver bod op het gebruik van geba rentaal opgeheven. Alleen in Sint Michielsgestel wordt nog de orale traditie aangehangen. Statenbijbel In Nederland bestaat geen standaard gebarentaal. Hoe wel de verschillen niet zo groot zijn dat doven uit ver schillende delen van het land elkaar niet kunnen begrijpen, ziet Trude Schermer aan de gebaren op welk doveninsti- tuut iemand heeft gezeten. Vooral tussen de Groningse en Amsterdamse variant be staan grote'verschillen. „Het probleem is dat er nooit wat over gebarentaal is opge schreven", verklaart Scher mer het gebrek aan eenheid in doventaal. „Ook de Neder landse taal kwam pas tot stan daardisatie toen de Statenbij bel wijd werd verspreid". De uitgave van een woorden- boek voor gebarentaal kan een bijdrage leveren .aan de totstandkoming van één taal. Schermer, die werkt bij de Nederlandse Stichting voor het Dove en Slechthorende Kind, begon negen jaar gele den met het opzetten van een woordenboek. Een eerste ge tekende versie kwam twee jaar geleden uit. Vorig jaar verscheen een woordenboek dat samengesteld is met vide obeelden en een computer. Onderzoekster Trude Schermer vindt dat het ministerie van onderwijs en wetenschappen geld moet geven voor onderzoek, nu zij heeft aangetoond dat gebarentaal een echte taal is. foto: cees baars. ^rude Schermer over de ..ieuwe techniek: „We hadden wel een heleboel gebaren ver zameld en geselecteerd, maar ons probleem was hoe je deze moet weergeven. De tekenin gen voldeden niet helemaal, omdat ook de mimiek een rol speelt bij het maken van een gebaar. Dat komt met de vi deobeelden beter tot uitdruk king. Bovendien is het met de computer mogelijk nog verbe teringen aan te brengen. Pijl tjes op de plaatjes geven aan in welke richting de bewe ging wordt gemaakt. Het meest ideaal zou een woor denboek op beeldplaat of vi deo zijn. Maar dat is voorlopig niet haalbaar". Financiën Het eerste woordenboek met plaatjes bestaat uit ongeveer 1500' gebaren. Een compleet woordenboek (geordend per handvorm) zou zeker tien- tot twintigduizend afbeeldingen moeten bevatten. Schermer heeft daar in principe wel materiaal voor, maar het ont breekt voorlopig aan financië le middelen om het boek ook daadwerkelijk te gaan maken. Schermer: „Tot nu toe hebben we subsidies ontvangen van particuliere fondsen. Dié zeg gen nu, terecht vind ik, dat de overheid maar eens over de brug moet komen. Maar WVC vindt dat het ministerie van onderwijs de uitgave van een woordenboek hoort te finan cieren. Daar houden ze de boot echter af". Tolken Volgens Schermer zijn er in Nederland twintig- tot dertig duizend (bijna) dove mensen. „Veel meer dan blinden, maar toch wordt voor doven min der gedaan", stelt Schermer. „Dat komt omdat doven min der voor zichzelf zijn opgeko men. Ze hebben problemen om te communiceren met de overheid. Brieven staan vaak vol met fouten en bij de over heid komt dat blijkbaar niet over. Je ziet dat overigens wel veranderen. Zo nemen steeds meer doven een tolk mee naar officiële instanties". Het onderzoek van Trude Schermer kan een bijdrage le veren aan de emancipatie van doven. Volgens de Rotterdam se onderzoekster moeten do ven er nog aan wennen dat hun gebaren een echte taal vormen. „Jarenlang is de taal onderdrukt en geïsoleerd ge weest. Daardoor kon de taal zich ook niet ontwikkelen en lijkt de gebarenschat ook niet zo uitgebreid. Maar de laatste tijd is daar verandering in ge komen. Er komen veel nieu we gebaren bij". Schermer maakt tijdens con gressen of vergaderingen, waar doven uit het hele land bijeen zijn, weieens mee hoe een nieuw gebaar ontstaat. Een bepaald woord wordt dan steeds gespeld via het gebare- nalfabet omdat er niet één ge baar voor is. Iemand in de vergadering stelt voor om voor het begrip een bepaald gebaar in te stellen. Na enig heen en weer gebaar wordt het dan aangenomen. Vaak is een dergelijk teken binnen een maand bij alle doven be kend. Zo raken gebaren voor begrippen als computer of cd- speler, net als nieuwe woorden in het Nederlands, ingeburgerd. De erkenning van de Neder landse gebarentaal als echte taal is belangrijk om bij het ministerie van onderwijs en wetenschappen geld los te krijgen voor uitbreiding van het woordenboek en voor na der onderzoek. Schermer vindt dat het ministerie de doventaal moet behandelen als elke andere taal van een minderheid nu wetenschappe lijk is bewezen dat het een echte taal is. Voor haar stelling geeft Schermer een aantal argu menten. Zo blijkt gebarentaal onafhankelijk te zijn van het Nederlands. Weliswaar is de vorm van de lippen van be lang bij veel gebaren, maar volgens Schermer heeft dat voor tachtig tot negentig pro cent geen nut. De Amster damse variant van de woorden broer en zus vormen een uitzondering. Het gebaar is precies hetzelfde, alleen de vorm van de mond verschilt. De invloed van het Neder lands gaat echter niet verder dan de woordenschat en is bo vendien heel beperkt. „Na- i tuurlijk zijn er leenwoorden uit het Nederlands", zegt Schermer, „maar wij gebrui- j ken toch ook leenwoorden uit het Engels en Frans?" Een ander belangrijk argu ment in de bewijsvoering is j ,de eigen grammatica die de Nederlandse gebarentaal heeft. Schermer: „In het Ne derlands zeg je: 'gisteren heb ik de boom omgehakt'. In ge barentaal zou je zeggen 'boom omhakken gisteren'. Deze structuur komt in grote lijnen in alle gebarentalen voor". Perfect Voor horende ouders die via gebaren met hun kind willen communiceren is het moeilijk j om juist deze grammatica on- j der de knie te krijgen. Zij j gaan uit van het Nederlands, kennen wel de gebaren voor de begrippen, maar hanteren niet de juiste volgorde. „Voor de meeste horende I mensen is gebarentaal een soort Chinees. Je hebt geen enkel aanknopingspunt om de taal te leren, zoals bij Engels. Het is daardoor niet gemak- i kelijk om gebarentaal te le ren, en perfect leren ze het De enige mensen die in staat zijn Nederlands te spreken en toch de gebarentaal perfect beheersen zijn horende kinde ren van dove ouders. Zij wor den vaak als tolk gebruikt. Öp internationale congressen voor doven staan bij een le- j, zing vaak tien tot twaalf tol- ken op een rijtje om de woorden voor het aanwezige publiek te vertalen. Televisie De erkenning van de Neder landse gebarentaal als echte taal kan grote gevolgen heb ben. Dit najaar begint een speciale werkgroep met een onderzoek daarnaar. In na volging van Schermer hebben inmiddels ook andere taal kundigen zich gestort op de doventaal. Zo wordt bijvoor- beeld de grammaticale struc tuur nader beschreven. Schermer vindt het niet nodig dat er eerst een standaard ge barentaal in Nederland komt voordat de taal officieel er- kend wordt. Wel zou het een voordeel zijn als er inderdaad één variant als algemene taal wordt gekozen. De keuze van de variant is ongetwijfeld een heikel punt voor de betrok- ken doveninstituten. Een mo- j gelijkheid is wellicht de wijze waarop in Engeland de stan daardisatie van de grond is gekomen. Bij diverse pro- gramma's op televisie werd steeds dezelfde variant ge bruikt voor de vertaling. Een service die in Nederland nog maar zelden wordt geboden. BEREND VAN DE SANDE Ondernemer of belegger? (II) Vorige keer kwam aan de orde, vanuit welk gezichtspunt venno ten in een cv, commanditaire ven noten dus, beschouwd (kunnen) worden door de fiscus voor het al dan niet bestaan van belastingfaci liteiten. Enerzijds is daar de vennoot die, omdat de cv een onderneming drijft en hij als 'commandite" ge rechtigd is in het liquidatiesaldo van de cv, wordt aangemerkt als ondernemer. Hij geniet alle facili teiten van het ondernemerschap, zo ook het recht op aftrek bij ver lies of liquidatie der cv. Anderzijds is er de vennoot die wordt gelijk gesteld met een belegger of aan deelhouder: de inkomsten die deze commandite uit de cv krijgt, wor den gehouden voor inkomsten uit vermogen en zijn dienovereen komstig belast. Ter toelichting van deze fiscale differentiatie moge de volgende casus dienen. De bv Pecuniae Medici, uitgeefster van een gelijknamig tijdschrijft, wierf in 1981 via haar tijdschrift deelnemers in een commanditaire vennootschap die zich zou gaan bezighouden met oliewinning in de Verenigde Staten. Pecuniae Medici zelf zou beherend vennoot worden. Zij bezat boorrechten in een gebied in Kansas, waar uit ge ologisch onderzoek gebleken was dat exploitatie tegen relatief lage kosten mogelijk moest zijn. Tegen augustus 1981 hadden zich 269 personen gemeld voor deelne ming als commanditair vennoot in de cv Petromed. Hun gezamenlijke inbreng was oorspronkelijk 2,8 miljoen gulden, maar door bijstor tingen kwam het commanditaire kapitaal uiteindelijk uit op ruim 4 miljoen gulden. Na augustus 1981 traden er geen commanditaire vennoten meer toe. Zij die wèl waren toegetreden merkten echter alras dat het met Petromed geen botertje tot de boom zou worden. De oliewinning was toch moeilijker dan verwacht, zodat de resultaten tegenvielen. Tegelijkertijd daalden de olieprij zen. Pecuniae Medici bv slokte bo vendien een enorme kostenpost op aan provisiebaten en beheersver goedingen. In 1982 dreigde er een faillisse ment. In 1983 werd er een tweede beherend vennoot benoemd en ten slotte wisten de commanditaire Lichte scheerwol-chenille omslagjas (voelt ruwig aan) met sjaalkraag. Grote manchetten, lekkere pasvorm. De blouse heeft een Engels tapijt dessin (ontwerper: Toni Gard). FOTO'S: PR taille. Dit soort kleren is pas mooi in soepel lichtgewicht flannel, wollen mousseline of glanzend la ken. Eenvoud en gemak staan bij wollen kleding voorop. Opzienbarend voor de komende winter is het kleurenpalet in wol: turquoise /oker, alle bruinen die er maar bestaan, gemarmerde paars/ lila, grijs/groen /geel effecten en in oranje/rode/bleu mozaïek-dessins. Verder 'grapjes' in geranium, mau ve, fuchsia, rose, turquoise/groen, metallic grijs en discreet in elkaar overlopende blauw-nuances. TINY FRANCIS vennoten te bereiken dat de geld verslindende bv Pecuniae Medici als beherend vennoot uittrad. Er werd een stichting in het leven geroepen die zich ging bezighou den met de exploitatie, maar ook dat bracht geen soulaas. In 1986 werd de cv na verlies van haar ka pitaal beëindigd. Een der commanditaire vennoten was dokter Abraham Speelsman, een oud-cardioloog. Hij was vol goede moed toegetreden tot de cv met een kapitaal van 6000 gulden dat hij in 1982 stortte. Eenmaal in het schuitje dat maar niet wilde varen zag Speelsman gauw genoeg dat het een verliesgevende zaak betrof. Wegens verlies uit de on derneming claimde hij dan ook een aftrek van 2400 gulden over 1981. En hier kwam de aap uit de mouw: dokter Speelsman zag zich zelf, commanditair vennoot zijnde, als ondernemer, maar de inspec teur zag hem als belegger en wei gerde dientengevolge de aftrek. Er zou geen sprake zijn van een on derneming. Toch, het Hof oordeelde anders. De activiteiten van de cv Petro med gaven duidelijk te kennen dat er was gepoogd winst te behalen met het winnen en verkopen van olie door middel van een duurza me organisatie van kapitaal en ar beid. Die winst was, gezien het ge ologisch onderzoek, ook te ver wachten geweest. Het feit dat be herend vennoot Pecuniae Medici bv mogelijk uit was geweest op in komen voor zichzelf, deed niet af aan het feit dat de cv Petromed een onderneming dreef. Er was geen sprake van een open cv. Derhalve was er evenmin spra ke van vennoten die voor de hef fing van inkomstenbelasting be handeld zouden moeten worden als waren zij aandeelhouders of beleggers. De commanditaire vennoten, dok ter Speelsman incluis, waren in fiscale zin ondernemers, ongeacht de absolute en relatieve omvang van hun participatie. Dokter Speelsman kreeg zijn af trek en de staatssecretaris, die zo als we vorige keer zagen in een re solutie te velde trok tegen belas- tingvoordelige constructies als deze, kreeg mèt de uitspraak de kous op de kop. MR. P.R.M.HAMERS werkzaam bij Coopers Lybrand belastingadviseurs De zomer is nog niet voorbij maar het Nederlands Wolsecretariaat in Amsterdam heeft de voelhorens al uitgestoken naar wat er de komen de winter aan wolkwaliteiten en - kleuren te koop zal zijn. Opvallend is het combineren van uiteenlopende wolsoorten in één bepaald kledingstuk (b.v. strijkga- rens met kamgarens of jersey). Met de „power-kleding", rechte blazer op korte rok, lijkt het een beetje afgelopen. Nee, dan de ruim vallende hemd- of shirtjurk of de enkellange diepgeplooide (of slui ke, rechte) rok met hooggesloten Wollen jacket in pijnboomgroen, gedragen op een kort rook-rokje met zwart flanellen overrok. De overrok kan dicht- of opengeknoopt worden gedragen waarbij ze openwaait. Het wollen crêpe-shirt is ivoorkleurig (Nina Ricci Boutique).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 8