Corry Konings: „Ik heb een sterk repertoire" „Thuis ontvangt mijn schoteltje zeventig zenders" HET LEVENSLIED STAAT WEER HOOG IN DE HITPARADE Enorme kick Dom antwoord Pierre kartner Levenslied Gelukkig RUUD HENDRIKS IS EEN EN AL TELEVISIE Winst ■fiekUc Sowta/nfr- De Zangeres Zonder Naam was de „Koningin van de Smartlap". Na haar vrijwillige abdicatie is de troon van het levenslied leeg gebleven; er heeft zich nog altijd geen opvolgster aangediend. Maar we hebben Corry Konings toch, de zangeres van „Huilen is voor jou te laat", „Je hebt me bedrogen", „Het is voorbij" en „Adios amor". Als dat geen leed met een grote L is.Corry zelf acht de vergelijking met de Zangeres Zonder Naam niet zo gelukkig. Ze begrijpt hem wel, maar vindt zichzelf toch een tikkeltje anders. Moderner en met een andere stijl. Mag zijn, toch zijn er maar weinig zangeressen in Nederland die niet alleen fijnbesnaarde zielen tot tranen bewegen, maar ook bonken van kerels in snotterige juffershondjes veranderen. En met haar nieuwe single „Mooi was die tijd" is ze weer helemaal terug aan het hitfront. TILBURG - Het hek is dicht en zo te zien elektronisch beveiligd. Het bellen maakt slechts één slapende hond wakker, die de bezoeker met woedend geblaf begroet. Geen Cor ry. Ik krijg een heel apart gevoel van binnen: zou ze de afspraak zijn vergeten? Misschien biedt de buurtwinkel uitkomst. Daar wordt na enige aandrang het geheime nummer van de artieste prijs gege ven en een telefoontje leert dat Corry de bel niet heeft gehoord. „Sorry hoor, maar dat hek doen we dicht, omdat veel fans anders gewoon achterom komen. En een beetje privacy stel ik toch wel op prijs", laat ze weten. Corry Konings (38), klein, blond en luchtig gekleed op een snikhete zomerse dag, zit met haar 3-jarige dochtertje Sha- rona op de veranda achter haar riante bungalow met zwembad in Tilburg. Uit de radio weerklinkt de Top 40. Corry wacht op „Mooi was die tijd", die zon der hindernissen de hitladder beklimt. „Ik vind het altijd leuk te horen wat ze bij de aan- en afkondiging zeggen". Wat zouden artiesten zonder hitlijsten zijn? Hun bestaan hangt er vaak vanaf. Corry Konings heeft wat dat betreft een indrukwekkende palmares. Het begon in 1969, toen ze nog samen met de Rekels optrok en met „Vaarwel, ik zal geen traan om je laten" en „Mijn stil ver driet" de weg vond naar de harten van menig landgenoot. Na de breuk met de Rekels koos ze voor een solocarrière. Het heeft haar geen windeieren gelegd. Corry over haar nieuwe hit: „Ik ben er ontzettend blij mee. Ik trad in Nijmegen op tijdens de Vierdaagse-feesten. Overal in de stad zongen ze „Mooi was die tijd"; zowel oudere mensen als discogan gers. Dat geeft je een enorme kick. Om nu met een Nederlandstalig nummer te scoren is een stuk moeilijker dan pakweg twintig jaar geleden. De concurrentie is groot. En het genre komt zo weinig aan bod bij de disc-jockeys. Maar wat goed is komt vanzelf bovendrijven. Kijk maar naar „Alles kan een mens gelukkig ma ken" van René Froger". „Mooi was die tijd" is de voorbode van de nieuwe compact disc „Leven en laten leven". Corry: „Cor (de Vries, haar man annex manager -red), producer Bert Schouten en ik zijn daar bijna een jaar mee bezig geweest. Niet eerder was ik zo nauw betrokken bij een plaat. We heb ben alles zelf gedaan, van het selecteren van de musici tot het kiezen van de tek sten en de muziek. Zelf schrijf ik niet. Ik heb er het geduld niet voor, maar ik krijg het materiaal van alle kanten aan gereikt; Dick Altena, Hans Bouwens, Cees Stolk, Maywood, Cor zelf...". „Belangrijk bij de selectie zijn mijn ei gen levenservaringen. Ook ik heb m'n portie ellende gehad. Ik ben een keer ge scheiden en in het begin van m'n carriè re was het ook niet allemaal rozegeur en maneschijn. Het gevoel overbrengen dat in een nummer ligt omsloten gaat van zelf, daar hoef ik niets voor te forceren. En door in de jij-vorm te zingen, kun nen mensen zich identificeren met de tekst en herkennen ze vaak iets van zichzelf. Ik krijg vaak post van mensen die zich aanvankelijk rot voelden maar door een plaat van mij weer uit de put kwamen. Mooi vind ik dat". „Kijk, ik kan ook over vogels of een boeketje rode rozen zingen, maar dat raakt de mensen toch minder dan zingen over liefde, verdriet en verliefdheid. Rode rozen hebben nu eenmaal minder zeggingskracht dan de liefde. Dat ik daarbij door een deel van Nederland niet word gewaardeerd, hoort bij het le ven. Ik kan moeilijk verlangen dat ieder een van me houdt; je hebt - ook, of lie ver gezegd juist in dit vak - nu eenmaal vrienden en vijanden. Ik vind dat je ie dereen in zijn waarde moet laten, iedere artiest probeert het op zijn manier goed te doen. Wie ben ik om een ander af te kammen? Een opmerking als 'dat vind ik niks' zul je mij niet gauw horen ma ken. Laatst zei Linda de Mol op de vraag wat haar favoriete muziek is dat ze van allerlei soorten houdt behalve van Corry Konings. Dat vind ik een dom antwoord, en ook niet collegiaal. Zeg dan dat je niet van het repertoire houdt, dat klinkt heel anders". „Soms denk ik ook dat het allemaal ja loezie is. Daarom geeft het mij extra veel voldoening dat ik nu weer een hit heb. Daarmee snoer ik ze de mond. En weten die critici dat ik ook wel eens een ander genre breng? Soms Engelstalig zing, Bette Midler kan nadoen en voor die Tsjechov-produktie van Robert Long lovende kritieken heb gekregen? Ik heb een sterk repertoire, al zeg ik het zelf'. CoiTy zong zich als 16-jarig meisje in de schijnwerpers. „Naïef was ik toen. Ik durfde niks te zeggen en liet mij van al les wijsmaken", herinnert ze zich. „Maar daar leer je van. Ik laat nu niet meer over mij lopen". Ze werd ontdekt door Pierre Kartner en Ries Brouwers, die op zoek waren naar een tweede Heikrekels („Waarom heb jij me laten staan"). Het Brabantse land bleek opnieuw een vruchtbare voedings bodem voor het smartlappengenre, want Corry en haar Rekels scoorden hit na hit. De onverbiddelijke bestseller werd „Huilen is voor jou te laaf', die het maar liefst eenenveertig weken uithield in de meest toonaangevende hitladder. Het leverde platina op en een vermel ding in het Guiness Book of Records. Dit nummer zal altijd onverbrekelijk met Corry verbonden zijn. Bij elk optre den wordt er ook om gevraagd. Wordt dat niet vervelend? Coiry: „Nee hoor. Bovendien mag je zoiets niet opzij schuiven. Ik heb mijn bekendheid eraan te danken". Nog even als geheugensteuntje: in 1972 brak het lijntje tussen Coiry en de Re kels. Corry: „De belangrijkste oorzaak was jaloezie. Vrouwen van groepsleden zagen het niet zo zitten dat ik 's nachts met hun mannen op pad was. Dan krijg je vervelende toestanden en op het laatst liep het gewoon niet meer". Corry werd opgevolgd door Hanny. Een gouden greep, zo leek het, want met „Mario" belandde de nieuwe combinatie op de vierde plaats van de hitparade. Corry's solo-aspiraties dreigden daaren tegen te stranden. Haar eerste single flopte, maar met „Je weet toch wel wat liefde is" keerde het tij en sindsdien is ze niet meer uit de lijsten weg geweest. Haar voorlaatste succes dateert uit 1986. Samen met Koos Alberts zong ze „Ik wil altijd bij jou zijn". „Ook als het wel eens Corry Konings: Ook als het wel eens wat minder ging, verkocht ik altijd nog zo'n honderdduizend exemplaren van een single en da's veel". FOTO: PR wat minder ging verkocht ik altijd nog zo'n tienduizend exemplaren van een single en da's veel". Terug naar het heden, terug naar de ver gelijking met de Zangeres Zonder Naam. „Niemand kan haar opvolgen, ze was uniek, zoals elk mens dat is. En eigenlijk zie ik die associatie met smartlappen ook niet zo zitten, al wordt mij die va ker voorgehouden. Ik zie mij meer als vertolkster van het lichte levenslied. Het is niet alleen maar droefenis waar ik over zing, want ik heb ook veel vrolijke liedjes op het repertoire staan, zoals „Ik krijg een heel apart gevoel van binnen". Bovendien, en dan trek ik de vergelij king met de Zangeres Zonder Naam nog maar eens door, klinkt de muziek van mijn platen toch een stuk eigentijdser, commerciëler". Ze is een geziene gast in het circuit van bekende Nederlanders en duikt regelma tig op in panels, spelletjes en ander ve derlicht vermaak op de buis. Optredens gaan het hele jaar door: in discotheken, feesttenten, clubs, evenementenhallen en op braderieën. Je kunt geen negorij op noemen of ze is er de afgelopen eenen twintig jaar geweest. In 1983 stond ze maar liefst 316 maal op de bühne. Corry: „Zo vaak is het nu niet meer. Ik wil nu zoveel mogelijk tijd met Sharona doorbrengen. Bovendien doe ik veel aan sport en fitness en dat wil ik niet opgeven. Voor het geld hoef ik het niet te doen. Cor heeft een winkelketen, waar ik soms ook hand- en spandiensten voor verricht". „Waar ik sta maakt mij niet zoveel uit, als ze maar een fatsoenlijke kleedkamer hebben. Het is wel eens gebeurd, dat ik mij voor een optreden moest voorberei den in een caravan. Da's waardeloos. Voor wie ik sta maakt mij ook niet zo veel uit. Ik ben nog nooit weggefloten. Zelfs niet als ik m'n tekst kwijt was of door een verkoudheid de hoogste regio nen niet haalde. Ik zeg tegen de mensen wat er aan de hand is en daar hebben ze vrede mee. Wat ik niet gauw meer doe is optreden voor studenten. Ze zien je komst als een goede grap, zingen wel mee, maar bieden je na afloop bloemen aan, die ze even daarvoor tussen hun be nen hebben doorgehaald. Van dat soort geintjes houd ik niet". HENK WANINGE Ruud Hendriks: „Voor televisie geldt hetzelfde als voor voetbal en auto's. Iedereen denkt er verstand van te hebben". FOTO: PR HILVERSUM - Veronique wordt, zoals iedereen zich nog zal herinne ren, door de maatschappij CTL be moederd vanuit Luxemburg. De Nederlandse 'dependance' huisvest echter inmiddels ruim vier keer zo veel werknemers 130 tegenover 30 in het Groothertogdom). Op een industrieterrein in Hilversum wordt gewerkt aan een paar stu dio's. In de burelen van het kan toorpand hangt een sfeer van pio nieren, een tikkeltje brutaal zijn. Programmadirecteur Ruud Hendriks lijkt de vleesgeworden weergave van het station: jong, ambitieus. Als het eerste onderwerp aan de orde is, een recent sponsorcontract van Veronique met voetbalclub Vitesse, krijgt hij al pretoog jes: „Dat wordt toch een zeer vermake lijke situatie. Straks is Vitesse in Studio Sport te zien met RTL Veronique op het shirt". Niet dat het contract van enkele tonnen daarvoor is opgezet. „In het oosten van ons land worden veel dorpen nu pas be- kabeld. Het is aardig als je je naamsbe kendheid verder uit kunt bouwen door voetbal. We voelen ons verwant met Vi tesse. Van klein groot worden. De vech tersmentaliteit. Ze gaan Europa Cup spe len en willen een mooi stadion bouwen. Dat staat ons allemaal aan. Voor promo tionele zaken binden wij ons aan hen en omgekeerd. In het algemeen zijn wij er zeer in geïnteresseerd grote sportprojec- ten naar ons toe te trekken. De NOS heeft veel maar, er komen nog enkele verrassingen aan waar ik nu nog niets over zeg". Hendriks is één en al media en televisie. Zijn tienjarige loopbaan heeft als voorlo pige tussenstations Radio Caroline (met als artiestennaam Rob Hudson), Veroni ca, AVRO's Televizier en opnieuw Ve ronica (Nieuwslijn) aangedaan. In het voetspoor van Lex Harding volgde de overstap naar Veronique waar hij, na het vertrek van Harding, is uitgegroeid tot de belangrijkste man achter de scher men. Programmeren is zijn werk. „Ik vind mezelf een gelukkig mens. Je ben verantwoordelijk voor een tv-station dat elke dag uitzendt. Jarenlang heb ik de frustratie gehad, bijvoorbeeld in de tijd van Nieuwslijn, dat je bij een pri meur een week moest wachten. Nu kan zoiets gelijk op de buis". De programmadirecteur houdt alles bij. „Ik heb thuis een schoteltje staan waar mee ik zo'n zeventig stations kan ont vangen. Bij ons staat dag en nacht de tv aan. Wel slecht voor het gezin Ruud Hendriks heeft de ontwikkeling van Veronique in de eerste tien maan den uiteraard van nabij meegemaakt. De erotische programma's verdwenen, de Van den Ende-sterren verschenen. Jos Brink en consorten leken in eerste in stantie een gedeelte van hun miljoenen publiek op weg naar Luxemburg kwijt te raken. Ruud Hendriks kent het verhaal, beves tigt het en mijmert even weg bij de over al in het kantoorpand te vinden kijkcij fers, die af en toe wegens een overmaat a^n pieken nauwelijks nog op het papier zijn te houden. „Natuurlijk was er eerst een terugslag. Punt één: wij bereiken ze sentachtig procent van het land. Punt twee: nu zijn er vier zenders en vroeger drie. Punt drie: vroeger konden produ centen bepalen wanneer iets werd uitge zonden. Joop van den Ende zei tegen de NCRV: Showmasters komt daar en daar te staan. Wij werken met een voorspel ling van de kijkdichtheid en bijbehoren de advertentietarieven. Tot nog toe is het bij die programma's nog altijd beter gegaan dan de verwachting was". Nee, over kijkdichtheid heerst alom te vredenheid. Ondersteund door tabellen komt Hendriks tot de volgende conclu sie: „In 4,6 van de 5,3 miljoen huishou dens is RTL Veronique te ontvangen, plus nog eens 200.000 schotels. Een kwart van alle tv-toestellen in Nederland staat op ons afgestemd; dertig procent van alle toestellen in bekabeld Neder land. Wij hebben dezelfde kijkerssamen stelling als Nederland 1, 2 en 3. En we pakken 27 procent van het advertentie- geld". De cijfertjes bezinken even en Hendriks concludeert: „Heel veel mensen realise ren zich nog niet hoe groot Veronique al is. Het publiek kijkt veel. Maar in ons vakgebied is dat besef nog niet echt Ook "financieel gaat het het station vol gens de directeur voor de wind. Onbe vangen volgt meer cijfermateriaal. Dit jaar 175 miljoen aan inkomsten. Het budget bedraagt 200 miljoen. Een tekort van 25. „Wij verwachten op jaarbasis in het tweede seizoen op het break-even- point aan te komen". „Voor televisie geldt hetzelfde als voor voetbal en auto's. Iedereen denkt er ver stand van te hebben. Toch is het alle maal minder voorspelbaar dan velen menen. Neem de quiz Prijzenslag. Dat publiek dat aan het begin van het pro gramma bijna de tribune afbreekt. Ie mand anders heeft dat twintig jaar gele den in Amerika bedacht. Ik wilde het hier net zo doen. Gepikt dus, maar goed pikken is een kunst. Producent John de Mol zag er niets in. Toch werkt het. We hebben de quiz op het NOS-journaal van zeven uur gezet. Nu staat de helft van alle tv's in Nederland rond die tijd op Prijzenslag. En het Rad van Fortuin heeft het NOS-journaal van acht uur een deuk toegediend". Gaat binnen de jonge onderneming echt alles van een leien dakje? Schiphol zou vanaf 1 juni 24 uur per dag Teletekstin- formatie verstrekken via RTL Veroni que. Daar is nog niets van terecht geko men. Het antwoord uit Hilversum: „We hebben wat technische problemen. Dat kan nog wel een paar weken duren". Het is ook niet Veroniques en Ruud Hendriks' eerste zorg. Op 2 oktober is de zender één jaar in de ether. De toekomst lonkt. Hendriks: „Samenwerking op in ternationaal gebied kan voor zenders heel goed werken. Wij denken absoluut niet nationalistisch". JOOP OFFRINGA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 26