Klassenstrijd voor bevrijdingstheologen minder belangrijk CecdócGotnanf Tweezaam leven met een ander kerk wereld beroepingen mSr CcidóeSouoont GEESTELIJK LEVEN/OPINIE QeidóaQowuvnt DINSDAG 31 JULI 1990 PAGIN 'N Belgische Raad van State geeft Jehova gelijk BRUSSEL Kinderen die op een openbare school zitten en niet behoren tot een van de officieel erkende godsdienstige richtingen in België, moeten voortaan vrijgesteld kunnen wor den van het volgen van godsdienstvakken of het door het hu manisme geïnspireerde vak 'niet-confessionele zedenleer'. De in 1959 in de Belgische wetgeving opgenomen verplichting voor ouders om toch een keus te maken uit het aangeboden, beperkte keuzenpakket (rooms-katholieke, protestantse, joodse, orthodoxe en islamitische godsdienst) is in strijd met de Euro pese Conventie voor de rechten van de mens. Dat is de strek king van een arrest van de Belgische Raad van State in een conflict tussen een Jehovah's getuige en het onderwijsministe- Braziliaanse RK Kerk verliest jaarlijks 600.000 leden FRANKFURT De Rooms-Katholieke Kerk in Brazilië raakt jaarlijks ruim 600.000 leden kwijt aan protestantse kerken en aan sekten. Dit staat in een interne notitie van de Braziliaanse bisschoppenconferentie. De bisschoppen zijn erg geschrokken van het nieuws en hebben enkele theologen gevraagd tegen maatregelen voor te stellen. Brazilië staat bekend als het 'grootste katholieke land ter wereld'. Van de 148 miljoen inwo ners zijn er naar schatting 120 miljoen rooms-katholiek. Naast de opkomst van op Amerikaanse leest geschoeide evangelische groeperingen, heeft Brazilië ook te maken met de groei van Afrikaanse fcultusbewegingen (Candomble, Macumba) en reli gieuze groeperingen die een mix van boeddhisme en christen dom prediken (Seicho-No-Ie, de Messiaanse Kerk). Gezegend de mens die, al hij niets te zeggen heeft, er van afziet ons dat met veel omhaal van woorden te bewijzen. George Eliot ONDERZOEK IN VS: 'Slechts opheffing celibaat verhelpt priestertekort' WASHINGTON Al- leen als de Rooms-Katho lieke Kerk getrouwde priesters toelaat, zullen er in de toekomst in de Ver enigde Staten voldoende kandidaten worden ge vonden voor het priester ambt. Dit zegt Richard A. Schoenherr, die in op dracht van de Ameri kaanse bisschoppen de sterke daling van het aantal priesters heeft be studeerd. Volgens Schoenherr is er on der de Amerikaanse priesters zelf en onder de leken „een groeiende meerderheid" voor de gehuwde priester. In zijn studie gaat hij er echter van uit dat de RK Kerk voorlopig niet met haar traditie van het celibaat zal breken. Schoen herr gaf in 1970 zijn priester schap op om in het huwelijk te treden. In 1966 waren er in de Vere nigde Staten 35.000 priesters werkzaam in de parochies. Als er geen ingrijpende ver anderingen plaatshebben, zal hun aantal in het jaar 2005 zijn teruggelopen tot 21.000, zo heeft Schoenherr uitgere kend. Meer dan de helft zal 55 jaar of ouder zijn. Eugene Hemrick, onderzoeks directeur van de bisschoppen conferentie, deelt Schoen- herrs conclusie niet. „Mis schien probeert God ons op deze wijze te vertellen dat we fn het verleden te veel pries ters hadden en in de toekomst nauwer moeten samenwerken met leken". De kerk moet volgens Hem rick niet met de opheffing van het celibaat, maar met de oprichting van toerustings centra voor leken reageren op het teruglopend aantal pries ters. Hij vindt dat de studie meer vragen oproept dan ant woorden geeft. Hemrick had bijvoorbeeld graag willen we ten waarom zo weinig Ameri kaanse ouders hun kind inte resseren voor een leven in de kerk. Amerikaanse lutheranen schorsen gemeenten met homo - predikant SAN FRANCISCO Een tuchtcommissie van de Evangelisch Lutherse Kerk in de Verenigde Staten heeft twee luther se gemeenten in San Francisco geschorst. De twee gemeenten hebben een lesbisch paar en een homoseksele man als pre dikant aangesteld. De St. Franciscusgemeente werd voor vijf jaar onvoor waardelijk geschorst, nadat zij Ruth Frost en Phyllis Zillhart had aangesteld, hoewel bei den door de lutherse kerk niet beroepbaar waren ge steld. De Eerste Verenigde Lutherse Kerk, die Jeff John son tot predikant had be noemd, kreeg de straf van vijf jaar voorwaardelijk opgelegd. De tuchtcommissie volstond met een lichtere straf voor de verenigde kerk, omdat John son pas openlijk voor zijn ho moseksualiteit was uitgeko men, nadat hij beroepbaar was gesteld. Als hij binnen dertig dagen verklaart dat hij celibatair zal leven, wordt de schorsing ongedaan gemaakt. Johnson heeft al laten weten dat hij daartoe niet bereid is. De bisschoppen van de lu therse kerk hebben twee jaar geleden als richtlijn vastge steld, dat „van personen met een homoseksuele geaardheid die predikant willen worden of als predikant werkzaam zijn, wordt verwacht dat ze zich van homoseksuele activi teit onthouden". Geen van de drie homoseksuelen is bereid zich aan deze richtlijn te hou den. De tuchtcommissie legde de twee kleine gemeenten - ze hebben samen niet meer dan 230 leden - een straf op, maar oefende ook kritiek op de lu therse kerk, die naar haar mening „homoseksuele men sen en hun geloofsverhaal ne geert". Ze riep de twee ge meenten op „een stem en ge tuige te blijven" en drong er bij de lutherse kerk op aan haar beleid in de komende vijf jaar te herzien. WASHINGTON De bevrijdingstheologen grij pen steeds minder naar marxistische begrippen. Sommigen staan hoogst kritisch tegenover de ideeën van Marx en allen hebben in ieder geval di verse zwakke plekken daarin ontdekt. De be vrijdingstheologen con centreren zich de laatste jaren niet op sociale en politieke kwesties, maar op traditionele theologi sche onderwerpen als spi ritualiteit, de Drieëenheid en Maria, telkens gezien vanuit het standpunt van de armen en onderdruk ten. De Amerikaanse jezuïet Ar thur F. McGovern trekt deze conclusie in zijn boek 'Bevrij dingstheologie en haar critici: een evaluatie', dat door vriend en vijand van de be vrijdingstheologie wordt be schouwd als een doorbraak in de discussie over die theolo gie. McGovern, docent politie ke filosofie aan de universiteit van Detroit, heeft vele jaren de bevrijdingstheologie bestu deerd en in 1981 en 1988 stu diereizen naar Latijns-Ameri- ka gemaakt. Volgens de jezuïet hebben de basisgemeenschappen in La- tijns-Amerika in tegenstelling tot wat de tegenstanders van de bevrijdingstheologie den ken, nauwelijks oog voor za ken als klassenstrijd en revo lutie en houden zij zich vooral bezig met de opbouw van hun gemeenschap. „Zij proberen electriciteit, schoon water en riolering in hun wijk te krij gen. Zij willen een gaarkeu ken of een school voor hun gemeenschap opzetten - dat is de manier waarop de bevrij dingstheologie in de praktijk werkt", aldus McGovern. Alleen als het grondbezit aan de orde komt, raken de ge moederen verhit. „Als arme mensen, mogelijk beïnvloed door geestelijken of kerkelij ke werkers, ontdekken dat er geen verandering in hun situ atie komt en dat zij van hun land worden verdreven, ont staan er vaak conflicten", schrijft McGovern. Hij wijst op de talrijke conflicten over de verdeling van grond in landen als El Salvador en Brazilië. In haar beginjaren ging de be vrijdingstheologie uit van de 'dependencia-theorie', die de onderontwikkeling in Latijns- Amerika en andere regio's van het Zuidelijk Halfrond wijt aan de geïndustrialiseer de landen. De bevrijdingsthe ologen zijn echter tot de con clusie gekomen, dat deze the orie simplistisch en niet bij zonder nuttig is. Maar zij blij ven spreken van het 'feit' van de afhankelijkheid - het feit dat de rijke landen een bui tensporige invloed uitoefenen op het lot en de economische ontwikkeling van Latijns- Amerika. McGovern, die zichzelf als kritisch sympathisant van de bevrijdingstheologie be schouwt, ziet de toekomst van deze theologie niet zonder zorgen tegemoet. Veel zal af hangen van het kerkelijk kli maat en op dit moment waait er een koude wind uit Rome. Door conservatieven tot bis schop te benoemen heeft het Vaticaan in vele Latijnsame- rikaanse landen bisschoppen conferenties gecreëerd die de .bevrijdingstheologie afwijzen. „De gevolgen zijn al zicht baar", aldus McGovern. Hij wijst op de situatie in het aartsbisdom Recife en Olinda waar Dom Helder Camara werd opgevolgd door een zeer behoudende bisschop. Maar de bevrijdingstheologie heeft de afgelopen jaren een enorme vasthoudendheid ge toond en niemand, aldus McGovern, betwijfelt dat de beweging een diepgaande in vloed heeft gehad op het ker kelijk leven in Latiins-Ameri- ka. Bovendien hebben de be vrijdingstheologen een groot aanpassingsvermogen ge toond. Zo spreken ze nu kriti scher over het socialisme en positiever over de democratie. „En ik denk, dat dat alleen maar wordt versterkt door de gebeurtenissen in Oost-Euro pa". Paus eist einde van geweld in Noord-Ierland BELFAST Paus Johannes Paulus II heeft aangedrongen op stopzetting van het geweld in Noord-Ierland. In een boodschap die door deken Francis McLarnon werd voor gelezen bij de uitvaart van zuster Catherine Dunne riep de paus de mannen en vrou wen die het geweld steunen, op „de smartelijke onrecht vaardigheid en nutteloosheid van het terrorisme" in Noord- Ierland te erkennen. Dunne (37) kwam vorige week om het leven bij een bomaanslag van de IRA op een auto met drie politieofficieren in de buurt van Armagh. Zij zat in een auto die de wagen met de politieofficieren passeerde toen de bom tot ontploffing werd gebracht. Nederlandse Hervormde Kerk Beroepen te Windesheim (toez.) H. de Jong, kandidaat te Middelburg. Gereformeerde Kerken Beroepen te Amersfoort voor de evang.arbeid in de Stichting De Jeugdhaven mw.drs.D. van Alphen- Ubbens te Lichtenvoorde (part-time). Joodse begraafplaatsen ontwijd In Stuttgart hebben vandalen de gebedsruimte op een joodse begraafplaats beklad met stomp zinnige, aan het nazi-tijdperk herinnerende leuzen. Ook op grafstenen werd gekledderd. Op een joodse begraafplaats in Manchester gebeurde hetzelfde. Op graven werd gekalkt en grafstenen werden omver gegooid. De schade bedraagt daar volgens de politie minstens enkele tonnen. FOTO: AP Charismatici onder indruk van Oost- Europeanen BERN Nederlandse deelne mers aan het congres van charismatische christenen in Bern zijn diep onder de in druk van de deelname van ruim duizend geloofsgenoten uit Oost-Europa. „Er zijn vele emoties losgekomen en dat is zeer verbazingwekkend", al dus K. Slijkerman, secretaris van de Katholieke Charisma tische Vernieuwing. Voor de Vlaardingse predikant W.W. Verhoef, voorzitter van de Charismatische Werkgemeen schap Nederland, is het een geheel nieuwe ervaring, dat mensen uit Oost en West zich bezighouden met de evangeli satie van Europa, het belang rijkste onderwerp van het congres. Het congres, waaraan vierduizend mensen deelna men, werd zaterdag besloten met een 'lofmars' door Bern, waarbij omstanders bonbons met de tekst 'Jezus, hoop voor Europa' krijgen uitgereikt. Vooral de rede van de Franse Baptisten voorganger David Berly heeft Slijkerman aan het denken gezet. Berly riep de deelnemers op tot grotere aandacht voor de armen in hun land. Zij moeten niet al leen over de armen spreken, maar zich ook voor hen in spannen. „Velen van ons wor den ertoe opgevoed armen, bijvoorbeeld alcoholisten, uit de weg te gaan. Nu moet men zich tot de wereld bekeren en op de armen afstappen", aldus Slijkerman. Verhoef plaatst enkele kriti sche kanttekeningen bij het congres. De muziek was naar zijn idee soms weinig kerke lijk en het spijt hem, dat er zo'n sterke scheiding tussen het (protestantse) avondmaal en de (rooms-katholieke) eu charistie is doorgevoerd. Hij had liever gezien dat aan de deelnemers zelf was overgela ten of zij aan een avondmaal of eucharistieviering deelne men. Doopsgezind Wereldcongres in Winnipeg afgesloten WINNIPEG Met een op- roep aan de 850.000 doopsge zinden in de gehele wereld zich te verplichten tot de strijd voor de vrede en het be houd van de schepping en tot solidariteit met de onderdruk ten en gehandicapten is het afgelopen weekeinde in Win nipeg het twaalfde Doopsge zind Wereldcongres afgeslo ten. Ongeveer 12.500 deelne mers - enige duizenden min der dan verwacht - hebben zich in de hoofdstad van de Canadese staat Manitoba op diverse wijzen beziggehouden met het thema „Getuigen van Jezus Christus in de wereld van vandaag". Dat geschiedde door middel van bijbelstudies, lezingen, niet minder dan 250 werkgroepen, culturele mani festaties en veel ondërling contact. De mens is niet alleen een kuddedier, die dat bewijst in volle voetbal stadions en in het volgen van elke modetrend, ma$r hij is ook tweezaam in de zin dat hij echt mens wordt aan en met een ander, een partner, een vrouw of een man. De mens is niet gescha pen voor de losheid van een LAT-relatie en ook niet voor het superindivi- dueel alleen zijn. Dat bestemd zijn om te leven met een ander houdt christe lijk gesproken altijd een drie hoeksverhouding in van je zelf, die ander en God. Niet alleen omdat je een naaste no dig hebt om de liefde tot God, waartoe de mens geroepen is, te tonen, maar ook omdat God een garantie is voor, waar nodig een oordeel is over, en zeker een motivering is tot een geslaagde relatie met de ander. Dat geldt voor de hetero-ver houding met de ander van de meesten van ons maar ook voor de homo-verhouding. Waarbij die laatste altijd de handicap houdt dat de vreug de van het samen kinderen krijgen daar niet mogelijk is. Overigens vraagt de christelij ke homo-erotische driehoeks verhouding wel een bepaalde omgang met de bijbelse gege vens, omdat die op dit punt als het erop aankomt afwij- Vijf op de tien Nederlan ders voelen zich niet lan ger betrokken bij de chris telijke kerken en hun ant woord op levensvragen, want velen van hen heb ben geen idee welke vraag bij het antwoord hoort dat de kerken plegen te geven. Onder het motto „Jezus is het antwoord, maar wat is de vraag", schrijft domi nee Ype Schaaf geregeld over de relatie tussen kerk en samenleving. zend zijn. Hetgeen voor som mige homofielen tot de keus van de onthouding kan lei den, die dan een vorm van kruis dragen kan inhouden. Met oordelen over de christe lijke aanvaardbaarheid van de gekozen relatie dienen mensen voorzichtig te zijn. Ei genlijk kan er maar één vraag gesteld worden: is jullie rela tie een driehoeksverhouding, waarin plaats is voor de Heer, ja of nee? In onze dagen zien velen de zin er niet meer van in om hun relatie vast te leggen in een burgerlijk huwelijk. Om dat de kerk de ordenende en beschermende taak van de overheid erkent, weigert die dus een kerkelijk huwelijk aan degenen, die niet voor de wet getrouwd zijn. Dat houdt niet in dat de kerk geen bood schap heeft aan samenwonen den. Ook voor hen is de ham vraag: is jullie relatie een driehoeksverhouding tussen een man en een vrouw en de Heer van jullie beider leven. En het zou wel eens zo kun nen zijn, dat samenwonen soms meer energie en 'onder houdswerk' vraagt dan een huwelijk, juist omdat de rela tie maatschappelijk minder verplichtend is dan een op het stadhuis gesloten en in de kerk bevestigd' huwelijk. Ook kan de maatschappelijke situ atie van de partners of zelfs het nog niet helemaal zeker zijn ten aanzien van een echt duurzame relatie aanleiding geven tot 'eerst maar samen wonen'. Kerken die hierop al leen maar een categorisch nee weten te zeggen, kennen hun eigen jeugd niet en stellen de wet boven de liefde. Huwelijk Wanneer je aan de andere kant bedenkt, dat het huwe lijk in de kerk, en later vooral onder protestantse invloed in de staat, als contract en insti tuut is ontstaan om met name aan de vrouw een aantal rechten te verschaffen, is het niet meer trouwen als teken van emancipatie een nogal belachelijke zaak. Juist van wege die juridische aspecten van de relatie, die in verband met bezit gegarandeerd vroeg of laat te voorschijn komen, wordt samenwonenden aan geraden om bij de notaris een en ander vast te leggen, ter wijl op het stadhuis om de hoek de beproefde standaar dregeling genaamd huwelijk klaar ligt. En als de relatie fout loopt, is in de praktijk na jaren samenwonen toch het meisje bijna altijd het slacht offer, omdat bii haar nu een maal jaren anders tellen dan bij de man. Men kan zelfs de vraag stellen of het samenwo nen zonder huwelijk wel een vrucht is van het geëmanci peerd zoeken naar een alter natief, of gewoon een conse quentie van onze consumptie maatschappij, waarbij de part ner dezelfde rol heeft gekre gen als andere consumptie goederen, die meegaan tot ze slijten of vervelen of niet meer smaken. De basis van elke samenle ving is dat mensen, die per definitie tweezaam zijn, be reid zijn verplichtingen op zich te nemen ten opzichte van hun eerste naaste. Wan neer mensen dat niet meer willen, verwordt de maat schappij tot ongrijpbaar en niet aanspreekbaar los zand. Daar ligt de plicht tot het in stituut huwelijk, dat gewoon even onmisbaar is als cao's en andere contracten tussen mensen met hun belangen. Maar trouwen is in onze da gen een moeilijke opgave, vandaar dat er veel huwelij ken stuk lopen. In het verle den was het huwelijk vaak een band tussen families en men trouwde, zoals dat heette, in eigen kring. Dat maakte de zaak minder riskant en hield ook in dat de familie zich mede verantwoordelijk voel de voor het paar. Verder werkten man en vrouw vaak samen in één be drijf en waren er zo gezamen lijke economische belangen. De emotionele liefdesrelatie was één van de aspecten van het huwelijk. In onze dagen echter berust het huwelijk meestal alleen nog op de liefdesband en stelt daarmee hoge eisen aan de partners. Natuurlijk waren er vroeger ook slechte huwelij ken, maar de basis was vaak breder. Er werd dan ook min der gescheiden, waardoor de kinderen minder vaak slacht offer werden, want hoe men het ook wendt of keert: de grootste rekening van een echtscheiding is vrijwel altijd voor de kinderen. Riskanter Het feit dat trouwen als be vestiging van een voorname lijk emotionele band riskanter geworden is, maakt het ker kelijk huwelijk belangrijker, als het onderstrepen van de driehoeksverhouding. Immers, daarbij gaat het er om dat de echtelieden elkaar beloften doen ten overstaan van God, en van Zijn ge meente de voorbede vragen dat ze die beloften gestand mogen doen 'tot de dood hen scheidt'. De droom van Havel De Tsjechoslowaakse president Vaclav Havel blijft niea^ leen zijn omgeving, maar de halve wereld verbazen. VoLg week reisde hij, ondanks een storm van kritiek, naar Oos eeij rijk. In Salzburg gaf hij zijn omstreden Oostenrijkse col up c Kurt Waldheim een hand. De Westduitse president Weiszdcker deed dat ook. Het was alsof ze beiden een stukje van de muur afbraken die rondom Kurt Waldheir opgetrokken, nadat uitkwam dat hij een verzwegen I* verleden had. nin d. 1 De reis van Havel leidde tot ingezonden brieven inrer kranten. De joodse gemeenschap protesteerde. Charta raadde mede-oprichter Havel ten sterkste af naar Salzbui ade gaan. Westerse staatshoofden en regeringsleiders fronstei wenkbrouwen toen ze het nieuws hoorden. En het Tsje sche ministerie van buitenlandse zaken liet haastig weten het een strikt privébezoek gold en geen officieel bezoek de president van de republiek. )t lid MAAR Havel hield koppig vast aan zijn voornemen, was een jaar geleden uitgenodigd toen hij nog een vervi dissident was en geen president. Hij wilde naar Ooster j om er zijn dank te betuigen aan allen die de dissidenteij weging op een of andere manier hadden gesteund had Hij wilde zijn Oostenrijkse kunstbroeders bedanken u hun grote waardering voor zijn literaire werk. En dat allemaal niet kunnen, omdat hij Waldheim zou ontmoet HA HaVEL ging, negeerde Waldheim niet helemaal, maar tegelijk daarna bijna uitdagend de draak met alles en nog precies wat niet van hem verwacht werd. Hij reisde rechtstreeks met groot gevolg naar Salzburg maar ging e naar de Bondsrepubliek om er met zijn Westduitse col Von Weiszöcker de Bayreuther Festspiele te bezoeken. \n daar helikopterden zij samen naar Salzburg, sliepen e e hetzelfde hotel, gebruikten er samen ontspannen de maa ïen en wandelden samen van het hotel naar de Felsenreitsch Ze kwamen er zö laat, dat de wachtende Waldheim geen zier beleefde aan het geplande begroetingsceremonieel. Het typeert Havel dat hij met nauw verholen spot kleinburgerlijke protocol van Salzburg aan zijn laars 1 Tegelijkertijd wist hij de grootheid op te brengen zijn ei-j. angsten onder woorden te brengen: „Laten we in dit zv beproefde deel van Europa nu eens eindelijk proberen ons zelf niet alleen van de angst voor de leugen te bevriji oil: maar ook van onze angst voor de waarheid. Laten we pr< ren een nieuw Europees zelfbewustzijn te ontwikkelen, zelfbewustzijn van mensen zonder angst, die over de hor van dit moment heen durven kijken". Dit moment is er gens Havel een van onzekerheden. Het is een tijd van atade voor nationale conflicten, angst voor de gelukzaligheid ha de sociale zekerheid en de dreigende heerschappij van coi mentisme, commercie en geld. Want Havel is een tegens der van het westerse, schier onbegrensde consumptiem als vervanging voor het staatssocialistische verleden van land. Iffir De Oostenrijkse president bleeft uiterlijk onbewogen t Havel vanaf het spreekgestoelte zei: „De veronderstelling ie straffeloos door de geschiedenis te kunnen laveren en d(:n gen biografie te kunnen herschrijven, behoort tot de trad nele Middeneuropese waanideeën. Probeert iemand dat I te doen, dan schaadt hij niet alleen zichzelf, maar ook medeburgers. Dan is er geen volle vrijheid, want er is >rg volle vrijheid waar ook niet de volle waarheid alle rui te krijgt. In deze hoek van de wereld voert de angst vooi311* ene leugen naar de volgende leugen, in de ijdele hoop 1 daardoor niet alleen de eerste leugen, maar de hele pral iet' van het liegen wordt toegedekt. Maar liegen kan ons n st van de leugen redden. Geschiedvervalsers redden de vrijl taa niet maar bedreigén haar". HET 'wakker-worden' na de geslaagde revolutie heeft vel aanvankelijk een gevoel van matheid, leegte en hijnol loosheid gegeven. Ook zijn medewerkers hebben die ei ring gehad. „We hebben begrepen dat het uit was metini poëzie en dat we aan het proza moesten beginnen. We v den dat het carnaval voorbij was en dat het alledaagse le was begonnen". En hij vertelde dat miljoenen Midden- Oost-Europeanen de afgelopen maanden die vreemde geijn, lens moeten hebben gehad. Het gevoel eindelijk uit de vangenis te komen, maar onder de wijde hemel niet te wr wat je met die vrijheid moet doen. Het gevoel hebbende de 'zekere' toekomst is ingeruild voor een onzekere. 0j I Een staatsman die zich niet geneert publiekelijk zijn gevoelens van angst en wanhoop te praten, groeit bo zichzelf uit. Havel is zoekende en durft dat hardop te Ook waarnaar hij op zoek is, namelijk naar een vreedzaje welvarend Midden-Europa, waar de mensen naast ell kunnen leven zonder angst. Zo begint Havel, een beetje stig, aan een nieuwe droom en aan een nieuwe, menslie' de evolutie. Hij neemt het voortouw bij het zoeken naai£ genheid, evenwicht en samenwerking in Midden-Euri Daarin moet Oostenrijk een rol spelen. Waldheim zal daa jg hooguit een tijdelijke sta-in-de-weg zijn. I r is niets te koop in de wereld, of't komt in de krant. nne Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden. Telefoon: 071 - 122 244. Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden. Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, Rijswijk. Telefoon: 070 - 3190 933. Postadres: postbus 9, 2501 CA 's-Gravenhage. Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u. Nabezorging Telefoon: 071 - 122 248 van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 u Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.) Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girokaaiJWl per maand f. 24,85 per maand per kwartaal f. 74,10 per kwartaal f. per jaar f. 284,50 per jaar Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en taneven over advertenties tel. 071 - 122 244. Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941. Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702. AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK NV 663 050

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 2