Lugthart favoriet
op eigen tennispark
TENNIS
CIRCUIT
„Wat ik heb gemaakt,
kunnen anderen ook"
Rabobank S
van schrijvers en dichters
LEIDEN OMGEVING
CcidóeSomorit
DINSDAG 31 JULI 1990 PAGINA FJ]
KATWIJK/LEIDEN
Jan Willem Lugthart is
volgens de plaatsingslij
sten de te kloppen man
tijdens het tennistoernooi
van Zee en Duin. Bij de
dames staat Marijke Guyt
als hoogste genoteerd in
B. Patrick Kleian, Martin
Hoekstra, Arjette van
Noort en Mariska Griek-
spoor moeten de wedstrij
denreeks bij SV Voorhout
van kleur voorzien.
Jan Willem Lugthart kan na
een weekje rust weer volop
aan de bak. De speler/coach-
manager van Zee en Duin
prijkt op de drie voor hem re
levante plaatsingslijsten. De
Katwijker, die na de verloren
B-finale van HTC het tennis
even zat was, kan nu aantonen
of de week rust voldoende is
geweest om de batterij weer op
te laden. Hij is in ieder geval
favoriet voor de enkelspeltitel
in B. Wanneer alles verloopt
volgens de plannen van de
wedstrijdleiding krijgt Lugt
hart in de eindstrijd Hans Erik
Zwaagstra tegenover zich. Ton
Bulters en Michel Lentjes zou
den dan in de semi's sneuve
len. Een beter lot zou Lentjes
in het dubbelspel wachten,
waarin hij tezamen met
Zwaagstra bovenaan het sche
ma staat. Lugthart en Stefan
Faas moeten met een tweede
stek genoegen nemen. Marijke
Guyt en Petra Wessels (in die
volgorde) zijn bij de dames de
te kloppen speelsters. Op weg
naar hun finale moeten zij af
rekenen met De Munnik-
speelster Angelina Rammers
en Irma van Seeters. Ook hier
moet favoriete Guyt tezamen
met Conny Vreeswijk in het
dubbelspel genoegen nemen
met een plaats achter in dit ge
val Cindy Berkhout en Ellen
de Jong. Hillegomse Petra
Wessels en Ronald Eleveld
moeten de mixed-titel op hun
naam kunnen schrijven.
In HEC1 zal Boekhorst-speler
Ben de Bruin mogelijk de
meeste tegenstand te duchten
krijgen van Ronald Lammens,
terwijl de eindstrijd bij de da
mes zich wellicht zal toespit
sen op een partij tussen Sandra
Faas en Ingrid Kruit. Tezamen
met zus Nancy voert de Lisse-
se ook de plaatsingslijst in het
damesdubbel aan, thuisspelers
Peter Bauw en Hans Olivier
zijn in het herendubbel favo
riet.
Sander Geerlings en Unicum-
mer Dennis Noppen zullen
HED1 glans moeten geven.
Eenzelfde taak wacht Jolanda
Mens en Ruby Pennings bij de
dames, terwijl bij de dertig
plussers de mannen Nico Win
kelaar en Arris Parlevliet de
favorietenrol toebedeeld heb
ben gekregen. De strijd om
een ticket voor de LC-Masters
zal zich toespitsen op de he
renkoppels Leo van Hoogda
len/Wim Rijsbergen en Cees
Aanhane/Cor Verdoes en de
damesduo's Kalf/Roodhorst en
Hedwig Fleischeuer/Gerda
Rijnders.
SV Voorhout
De uit Eric Warmerdam,
Franklin Douwes, Marianne
Schuit, Jacky Bleyswijk,
Geurd Heykamp en Jan Wil
lem de Vries bestaande wed
strijdleiding in Voorhout heeft
de meeste partijen van het
toernooi met name op de eer
ste dagen gepland. De geplaat
ste spelers komen hier dus al
redelijk vroeg aan bod en Olga
Almekinders kan als eerste fa
voriete al zeggen dat haar
deelname in DED voorbij is.
De nummer vier van de plaat
singslijsten verloor gisteren in
drie sets van Thea Bijl. Inge
Colson en Yvonne van Hens-
bergen worden in deze catego
rie de meerste kansen toebe
deeld. Bij de heren zal de strijd
wellicht gaan tussen Patrick
Wijffelman en Ronald Rijs-
dorp. Een trapje hoger, in C,
zijn Patrick Kleian, Martin
Hoekstra de belangrijkste ge
gadigden bij de heren. Arjette
van Noort, B-winnares van De
Boekhorst, en Mariska Griek-
spoor zijn bij de dames de na
men waar rekening mee ge
houden moet worden.
Weinig, maar desalniettemin
goed gevulde lijsten bij Sik-
kens. Op de drie banen naast
Ccidóc Gowwmt
het AKZO-concern worden tot
en met zondag vijf onderdelen
afgewerkt. Bij de uit Yvonne
van Riet, Andrea van der
Kraats, Peter Schuuring en
Robert Bakkum bestaande
wedstrijdleiding is Gert-Jan
van Geen kandidaat nummer
één in het herenenkelspel.
Zijn grootste concurrent in D
21+ is hij al kwijt. Roel van
Iersel schakelde de getipte fi
nalist Stieding met 6-3, 6-1
simpel uit. Lenie van der Meer
mag bij de dames tegenstand
verwachten van Claudia van
der Zwaan. De dubbellijsten
worden aangevoerd door W.
v.d. Putten/Roel van Iersel, bij
de heren, Dagmar Lechte-
/Greet Warmerdam, bij de da
mes, en in de mixed Riet
Schrama/Hennie van Haaster.
TV Artesia
Voor de dertiende maal vindt
op de banen van de Alphense
tennisvereniging Artesia een
open jeugdtoernooi plaats.
Tachtig deelnemers zullen in
diverse categorieën uitvechten
wie zich voor de finales van
vrijdag plaatsen. Martine
Griekspoor en Michelle van
Deursem wensten in ieder ge
val weinig aan elkaar toe te
geven. In een ruim twee uur
durende partij won Griekspoor
in drie sets.
PETER VAN DER HULST
LTC Zee en Duin
HEBl: 1. J.W. Lugthart, 2.
H.E. Zwaagstra, 3. T. Bulters,
4. M. Lentjes. DEB1: 1. M.
Guyt, 2. P. Wessels, 3. A. Ram
mers, 4. I. van Seeters. HDB1:
I. M. Lentjes/H.E. 'Zwaagstra,
2. S. Faas/J.W. Lugthart.
DDB1: 1. C. Berkhout/E. de
Jong, 2. M. Guyt/C. Vrees
wijk. GDB1: 1. P. Wessels/R.
Eleveld, 2. C. Berkhout/L. Da-
HEC1: 1. B. de Bruin, 2. R.
Lammens, 3. X. Hertzmann, 4.
T. Ba velaar. DEC1: 1. S. Faas,
2. I. Kruit, 3. J. Verhoeff, 4. N.
Faas. HDC1: 1. P. Bauw/H.
Olivier, 2. R. Fasel/T. Jansen.
DDC1: 1. N. Faas/S. Faas, 2. I.
Kruit/J. Verhoeff. GDC1: 1.
T. van Duinen/J.P. Bierling, 2.
M. Bleye/N. Verdoes.
HED1: 1. S. Geerlings, 2. D.
Noppen, 3. A. Broekhof, 4.
L.M. Voorham. DED1: 1. J.
Mens, 2. R. Pennings, 3. A.
Laskaris, 4. N. van Remoorte-
re. HDD1: 1. D.J. Dekker-
/Winkelaar, 2. A. Parle-
vliet/N. Verdoes. DDD1: 1.
M.J. Bos/E. Rezelman, 2. M.
v.d. Brink/K. van Heyningen.
GDD1: 1. M. v.d. Brink/P.
Scheers, 2. M.J. Bos/A. Mooije-
kind.
HED1 30+: 1. Winkelaar, 2. A.
Parlevliet, 3. R. de Vos, 4. W.
Guyt. HDD1 30+: 1. L. van
Hoogdalen/W. Rijsbergen, 2.
C. Aanhane/C. Verdoes.
DDD1 30+: 1. A. Kalf-Goed-
hart/K. Roodborst, 2. L. Flei-
scheuer/G. Rijnders. GDD1
30+: 1. T. Sip/J. Jongen, 2. L.
Timmermans/D. Remery.
SV Voorhout
HEB2 (inv.): poule. HEC1: 1
P. Kleian, 2. M. Hoekstra, 3. R.
Hoogendoorn, 4. E. de Graaf.
DEC1: 1. A. van Noort, 2. M.
Griekspoor. HDC1: 1. M.
Hoekstra/K. Huizinga, 2. E. de
Graaf/D. v.d. Meer. DDC1:
poule. GDC1: 1. M. Schuit/M.
Hoekstra, 2. M. Borsje/D. v.d.
Jan Willem Lugthart, in Hillegom verliezend finalist, staat op eigen park bovenaan de plaatsingslijst.
HED1: 1. P. Wijffelman, 2. R.
Rijsdorp, 3. H. van der Mark,
4. R. Otto. DED1: 1. I. Colson,
2. Y. van Hensbergen, 3. Pas-
calle Groenewegen, 4. Olga
Almekinders. HDD1: 1. R.
Hensen/O. Kist, 2. P. Wijffel-
man/Wijffelman. DDD1: 1. O.
Almekinders/M. van Reste
ren, 2. A. Asselman/V. Wol-
ters. GDD1: 1. L. Serlie/M.
Serlie, 2. M. van Kesteren/J.
Onvlee.
HDD1 35+: 1. De Klerk Wol-
ters/Ten Hagen, 2. Feunekes-
/Hinze. DDD1 35+: 1. Van
Overschot/Vrolijk, 2. F. Frey-
link/Westerbeek. GDD1 35+:
1. De Klerk Wolters/Wester
beek, 2. A. van Duyvenbo-
de/S. van Duyvenbode.
TV Sikkens
HEDl 21+: 1. G. van Geen, 2.
P. Stieding, 3. S. Goldstaub, 4.
P. Brinkman. DED1 21+: 1. L.
v.d. Meer, 2. C. v.d. Zwaan, 3.
FOTO: HENK SNATER
T. Juffermans. HDD1 21+h
W. v.d. Putten/R. van Ierf
2. J. Kulk/H. van Haas
DDD1 21+: D. Lechtetf
Warmerdam, 2. N
beek/D. de Ruyter. GD|
21+: 1. R. Schrama/H.
Haaster, 2. L. van Lieropj
Stieding.
KUNST/RTV
Rijmende
reisgids:
Callantsoog
Callantsoog: Een Nederland
se kustplaats, het gras geel
van ellende, geen boom te
bekennen, kale straten zon
der ziel, een wanhopige pa
tattent.
FOTO: WICK NATZIJL
In het
voetspoor
De huizen in Callantsoog zijn
mededeelzaam. Er staan vaak
borden bij: Te Koop, Ver
kocht, Te Huur. Aan de Stuy-
vezaandeweg bijvoorbeeld, bij
nummer elf, staat ook zo'n
bord. In de tuin, tussen de
struiken. Even kijken of er
een vraagprijs bij staat. Nee,
geen vraagprijs. Ook geen
makelaarsadres. In plaats
daarvan een vers over de zee,
voorbij de huizen, de zee die
altijd deint en overal. Een
mooi gedicht, vind ik, en ik
vervolg mijn voettocht langs
de Poëzie-route in Callants
oog. Zestien gedichten staan
hier uitgestald (en nog zes in
het naburige Groote Keeten)
op bordjes langs de straat, als
wegwijzers naar een werke
lijkheid die de alledaagse te
boven gaat. „Ik hoor alleen de
branding in den nacht", meldt
Eric van der Steen in gedicht
nummer vijf, maar wat ik
hoor is alleen het scheuren
van een brommer over de
weg.
Ach ja, de gedichten zijn
mooier dan het dorp, maar
dat is dan ook geen vergelij
king. Een Nederlandse kust
plaats, het gras geel van ellen
de, geen boom te bekennen,
kale straten zonder ziel, een
wanhopige patattent ('Urba-
nus, de plezantste strandim-
biss') op laten wegen tegen
een gedicht, dat is niet eerlijk.
Laten we liever de stichting
Kunst in Callantsoog loven
omdat zij de verbeelding aan
de macht heeft geholpen op
plaatsen waar de werkelijk
heid ons in de steek laat. Daar
Voorbij de huizen en de tuinen,
voorbij de straten van ons wee,
voorbij de onbewogen duinen,
deint altijd, overal, de zee.
Over het klagen van de puinen,
over het schreien van het vee,
over het waken van de duinen,
zingt altijd, overal, de zee.
Diep in het suizen van de kruinen,
diep in het gluisteren van twee,
diep in het zwijgen van de duinen,
ruist altijd, overal, de zee.
Inge Lievaart
zijn ze in Callantsoog toch al Kerkplein
goed in; de fantasie laten wer
ken om het leven spannend te
maken. De burgermanshuizen
heten er Zeedrift, Juttersoog,
Roversnest. En Bertus Aafjes
zegt ter hoogte van de Lepe-
laarsweg:
In verzen brengt men adem
loos tot stand
Wat in de wereld stroomt en
vaag vervliet:
Men dwingt het in de bedding
van een lied
En plant den Chaos in een
klaar verband.
Zo is het. Maar dit stukje is
vers noch lied en dus kan ik
nu ongestraft -chaotisch, zon
der klaar verband- overgaan
naar de volgende scène: Ik
drink op het standterras een
kopje koffie en constateer met
de ober dat het een prachtige
dag is, alle onheilsberichten
van het KNMI ten spijt. Her
man Pieter de Boer zit nu er
gens binnen te kniezen, die
kluift zijn nagels af in af
wachting van regen. Op het
Dorpsplein staat van hem ge
schreven:
Hoezee, de zomer is gedaan!
Vervulling van mijn liefste
dromen:
de herfstwind rukt aan mens
en bomen
en jakkert door de kale laan.
Hoezee, nu zal het beter gaan!
De wolkbreuk zal meteen wel
komen
met regenval in zware stro
men,
ik trek alvast mijn trenchcoat
aan.
Geen sprake van gelukkig,
het is windstil, de zon schijnt
en ik ga kortgemouwd op het
Het Kerkplein
is erg klein.
Onder het 'verboden te par
keren'-bord staat vermeld dat
dit verbod voor het 'gehele
plein' geldt en toch staat er
een auto. Een Mercedes. Met
een Duits kenteken. Twee
meter verwijderd yan een
hek waarop staat: 'Oorlogs
graven van het Geenebest'.
Hier ligt begraven N.D. Cro-
chart, piloot van de Royal Air
Force, gestorven 27 juni 1940.
Iets verder, vlakbij de muur
van het kerkje ligt een kleine
steen met wat bloemen er
voor. „Bij God bekend. De zee
bracht hem", staat erop en
een datum: 22 augustus 1988.
Voorbij de straten van ons
wee, deint altijd, overal, de
zee. Soms brengt zij mensen
mee: Louis Kerléveo, perdu
en mer, le 26 novembre 1922.
John Wright, aged 47 years,
and Charles N.P. Moxon, aged
17 years: drowned in the
wreck of the ship Loch Moi-
dart, Sunday 26 january 1890.
Hier liggen ze, in vreemde
grond, tussen vreemde na
men, voor altijd samen. Ik
laat ze achter, passeer de
steen 'Hier woont Toos' en
lees dan:
Laat loopen wie loopen lust
ik heb geloopen en leg nu in
rust.
Zwijgend ga ik verder, het
kerkhof af, op weg naar het
landgoed De Horn. Het is stil,
of toch niet, nee:
Diep in het zwijgen van de
duinen,
ruist altijd, overal, de zee.
STEVO AKKERMAN
EEN DAGJE KEULEN MET ZANGER/SCHILDER PAVAROTTI
KEULEN Voordat Lu
ciano Pavarotti in septem
ber in het Antwerpse
sportpaleis zingt, moet er
nog heel wat aan de akoe
stiek gebeuren. Een spe
ciaal team van ingenieurs
was er al mee bezig en
komt nog eens terug. De
Ahoy' in Rotterdam ech
ter, waar de nu 54-jarige
tenor uit het Italiaanse
Modena een jaar later zal
optreden, is nu al in orde
bevonden.
Dat zei Tibor Rudas, de man
die Pavarotti's zestien specta
culaire one-manshows per jaar
regelt, zondag in Keulen. Daar
sloot Pavarotti die dag een
korte Duitse tournee af met
een openluchtconcert bij de
dom.
Rudas is er verantwoordelijk
voor dat Pavarotti nu alweer
jaren geleden de populaire
toer opging. „We willen hem
bij de gewone mensen bren
gen", aldus Rudas. De bemin
nelijke Hongaar uit Amerika
bestrijdt overigens dat „O sole
mio", dat de nieuwe hit van
Pavarotti moet worden, te po
pulair is voor een lyrische te
nor van het kaliber van Pava
rotti. „U zou eens moeten be
seffen wat dat lied voor de Ita
lianen betekent."
Rudas zegt dat hij Pavarotti .ei
genlijk liever in de RAI in
Amsterdam had gehad, omdat
daar meer mensen in gaan en
de prijzen daardoor omlaag
hadden gekund. Maar de RAI
is voor een stem als die van
Pavarotti nu eenmaal minder
ideaal.
Pavarotti's optreden in Keulen
is door de organisatie van het
Festival van Vlaanderen aan
gegrepen om de Belgische en
Nederlandse pers alvast ken
nis te laten maken met Pava
rotti. De twee - door een bier
brouwer en een software-gi-
gant gesponsorde - concerten
in Antwerpen hebben immers
plaats in het kader van het
festival. De festivalorganisatie
doet overigens zeker zijn best
om Pavarotti bij de mensen te
brengen: voor jongelui is er
een aantal kaarten van bene
den de dertig gulden. De duur
ste plaatsen kosten nog geen
driehonderd gulden. In Rot-
Pavarotti ook naar Rotterdam
se Ahoy'.
FOTO: UPI
terdam zijn de duurste plaat
sen vijftienhonderd gulden.
Menige Nederlander heeft dan
ook een plaatsje in het Ant
werpse sportpaleis gekocht, al
dus de festivalorganisatie; er
komen zelfs mensen uit Gro
ningen. Beide Antwerpse con
certen zijn bijna uitverkocht.
Kennismaking
Van de kennismaking tussen
Pavarotti en de pers zoals de
festivalorganisatie die zich had
voorgesteld, kwam zondag in
Keulen weinig terecht. Na
urenlang wachten zou de pers
met de maestro kunnen praten
als hij van de lift in zijn hotel
naar de auto zou gaan die hem
naar de repetitie moest bren
gen. Nieuwsgierigen ruiken
echter dat er iets op handen is
en in de lobby van en op de
stoep voor het moderne hotel
Maritiem Cologne drommen
honderden mensen samen.
Meer dan een paar foto's ma
ken zit er niet in.
De plaatjes worden geschoten
bij de expositie in het hotel
van Pavarotti's schilderijen,
met „Lupa" ondertekende
kinderlijke en kleurige pren
tjes van lieve plekjes en dinge
tjes, zonder diepte en zeggings
kracht. „Tja, een mens moet
zich nu eenmaal uitdrukken
aldus een weifelende kijk-
ster. Pavarotti onderschept in
de catalogus zelf alle kritiek:
„Ik wijd mijn schilderijen aan
al diegenen die bang zijn om te
schilderen, omdat ze geloven
dat het onmogelijk is. Wat ik
gemaakt heb, kunnen alle an
deren ook."
Een feit is echter dat er hand
gemaakte afdrukken van de
'Lupa's' worden verkocht voor
prijzen tot meer dan 13.000
DM. Maar de afdrukken zijn
dan ook gesigneerd en beperkt
in aantal. En in Duitsland ging
5 procent van de verkoopprijs
en 50 DM naar het goede doel.
Na de fotosessie mag de pers
mee naar de repetitie. Die
duurt maar kort. Pavarotti, die
zingt met kauwgom in de
mond, heeft aan een paar oefe
ningen genoeg. Bovendien
denderen de klokken van de
dom er voortdurend doorheen.
Ze zullen tijdens het concert
tot zwijgen worden gebracht,
verzekert Rudas.
Misverstand
Dan is er plotseling toch tijd
voor een persconferentie.
„Omdat u ervoor gekomen
bent, maar het is een misver
stand dat er vandaag een pers
conferentie zou zijn. Hou het
kort, want hij moet zingen",
aldus Rudas. Twee minuten
mag de pers in de kleedkamer
van Pavarotti verblijven. Drie
journalisten komen aan bod.
Of hij nog schildert, of hij
geen risico neemt door in de
open lucht te zingen en of hij
door de grote bezoekersaantal
len het contact met het pu
bliek niet verliest? Pavarotti
schildert nog steeds (hij ziet de
kleuren 's nachts voor zich),
het zingen in de openlucht is
riskant, maar hij is voorzich
tig, en het contact met het pu
bliek blijft bestaan. Voorbij is
de persconferentie.
's Avonds tijdens het concert,
dat wat onrustig verloopt door
enig gejoel buiten en een heli
kopter boven het terrein, lijkt
de maestro zich volledig te ge
ven. Het concert begint welis
waar te laat en de pauze duurt
een eeuwigheid, maar bij elke
opkomst - de armen gespreid,
in de ene hand die kennelijk
onmisbare zakdoek - lijkt Pa
varotti te zeggen: „Vreet me
maar op, ik ben van jullie". En
onder die .jullie" was zondag
zelfs de Duitse bondspresident
Von Weizsacker.
BARENDA GRUTTERINK
door René de Cocq
Spelende mens
IN DE VROEGE jaren zestig
hielden filosofen uit de provo-
hoek een indringend pleidooi
voor de 'homo ludens', de
'spelende mens'. Het moest
maar eens afgelopen zijn met
al dat jagen naar geld, macht
en spullende mens was toch
niet alleen voorbestemd om
zich af te beulen?
Als je eens het programmablad
voor een willekeurige
Nederlandse televisieweek
doorbladert krijg je
onwillekeurig het gevoel dat
die provo's nu wel heel
tevreden moeten zijn. Ze
hebben hun zin gekregen. De
Nederlandse mens is een
'spelende mens' geworden,
voor wie de verzamelde
Nederlandse
zendgemachtigden, bijgestaan
door een onecht zusje in
Luxemburg, alsmaar spelletjes
op de buis zetten. Als de
Nederlander zich al eens
mocht afbeulen in zijn jacht
naar geld, macht en spullen,
dan kan hij in elk geval 's
avonds onderuit met een
spelletje.
Met 'Zo vader zo zoon
bijvoorbeeld, waarin de
onverwoestbare Gerard van
den Berg een vast 'panel' laat
raden wie de echte vader,
moeder, dochter of zoon is van
een ten tonele gevoerde
bekende persoon. Of wie van
de vier bekende personen de
echte vader, moeder of
dochter is van een ten tonele
gevoerde onbekende persoon -
de mogelijkheden zijn legio, en
van dit NCR V-spelletje zijn we
dan ook voorlopig nog niet
verlost. Of het zou moeten zijn
omdat eindelijk Dick
Passchier (vroeger zelf
aanvoerder van het NCRV-
spelletjesafdeling en nu
gepromoveerd tot panellid)
met vut gaat. Hoever is het
daarmee?
Of met 'Labyrinth', waarin
Peter Jan Rens (na zijn
vertrek bij Veronica
uitgeroepen tot Mister VARA)
kakelend zijn deelnemers via
allerlei wel zeer lichtvoetig*
vraag-en -ant woord- werk to:
in een elektronische doolhoi
voert waar de hoofdprijs e/jj
lijkt te bestaan dat de
kandidaat de spelleider in
armen mag vallen. Onscht
vermaak, behalve dat de
samenstellers tot mijn
persoonlijke ergernis altijd
weer een dier de studio
indrijven waarvan het ras
moet worden geraden. Zo'n
hond kan het toch ook niet
helpen dat wij aan spelletje
verslaafd zijn?
Of met 'Sweethearts', wa,
bekende Nederlanders moi
raden welk (echt)paar echt
een paar is. Een romantisch
spelprogramma, zegt de TRt
en ik geloofde dat meteen,
totdat ik het glundere hoofi
van presentator Jack van
Gelder zag. Dat beneemt je
gevoel dat een programma
met romantiek te maken zc
kunnen hebben.
Of met 'Op goed geluk',
waarin Mien Dobbelsteen (ifcj
spijt me, Tefsen, daar kom
nooit meer van los, en zekt
niet als je zo op de giecheltAo
gaat) jongens en meisjes
elkaar koppelt en ze dan
samen wegstuurt voor een
vakantietripje. Het gaat nMoi
om sex of liefde, roept ze dc"
hele tijd, maar ze kijkt dan
wel heel veelbetekenend in
camera.
Of met 'Boggle', nog een
taalspelletje, nu onder
aanvoering van Frank
Kramer die even vrij mocht,
van 'Hints'. Of met 'De
puzzelkampioen', waarin de
sonore stem van Peter Plaisi
ons door kruiswoorden,
rebussen en kryptogrammi
loodst. Dat is pas echt
onschuldig vermaak.
Of, tenslotte, met de spellet) -•
van Veronique, de omroep cA
bij zijn debuut trots uitriep fl.se
er échte programma's zoudenj
worden uitgezonden en géêi 5f
spelletjes. En nu? Prijzen
raden met Hans Kazan, rad
van avontuur met Hans vat r
der Togt, beroepen raden m
André van Duin en Ron
Brandsteder, sportvragen
beantwoorden met Hans vai
Breukelen, raden wat de
andere sekse goed of fout di
met Sandra Reemer en Rui
ter Weijden, om alleen maa
wat Nederlandstalige spellet
op dit kanaal te noemen.
Al dit speelgoed heeft geme
dat de moeilijkheid van de
vragen gemiddeld niet uitga
boven de vraag: 'Wat voor
is het vandaag?' en dat de
formule dateert uit de tijd
de Flintstones. Slechts
sporadisch is er een quiz dit
daarbovenuit komt (zoals
vroeger 'Twee voor twaalf'
onlangs 'Per seconde wijzer
beide van de VARA).
