uit deweekbladc Europa bekijkt rijke Duitsland met afgunst fleOS^E] ELSEVIER Hff WAT NICHOLAS RIDLEY ZEI, DENKEN DE ANDEREN Kohl krijgt eerste gelukwens van Lubbers Liever EngelsmaL DE TIJD BINNENLAND/BUITENLAND EeidócSotvumt DONDERDAG 19 JULI 1990 PAG[J] Extra geld nodig voor sociale vernieuwing APELDOORN Extra geld is nodig om de sociale vernieuwing goed op gang te brengen. Deze waarschu wing aan het adres van het kabinet valt te lezen in een rapport van de Vereniging van Nederlandse Ge meenten (VNG). Het rapport eva lueert vijf jaar 'achterstandsgebie- den-beleid', de voorloper van de so ciale vernieuwing. De resultaten van dat beleid zijn volgens de onderzoe kers na een moeizaam verlopen start succesvol te noemen. Uitgangspunt was het aanpakken van opeengesta pelde problemen in dertig geselec teerde stadswijken, waaronder de Schilderswijk in Den Haag. Proef geslaagd met gratis condooms ROTTERDAM Het gratis verstrekken van condooms aan drugsverslaafden in Rotterdam is zo'n succes gebleken, dat het geld voor deze proef van één jaar al op is. Het experiment startte vorig jaar augus tus. Volgens een woordvoerder van de ge meente Rotterdam was de belangstelling voor de gratis voorbehoedmiddelen onder verslaafden zo groot, dat de voorraad al na een vijftal maanden op was. Het is nog niet zeker of het gratis verstrekken van de condooms zal doorgaan in Rotterdam. Volgens de woordvoerder van de ge meente moet eerst onderzocht worden of de voorbehoedmiddelen niet op grote schaal door de verslaafden werden verza meld om doorverkocht te worden. Extra personeel op ambassades in Oost-Europa DEN HAAG De Nederlandse ambasades in de Oosteuropese landen krijgen extra personeel. In totaal gaat het om ongeveer 25 mensen die nagenoeg gelijkelijk over de verschillende ambassades worden verdeeld. Voor het lo pende jaar is hiervoor 8 miljoen gulden beschikbaar, voor 1991 en voor 1992 telkens 12 miljoen gul den, aldus een woordvoerder van het ministerie van buitenlandse zaken. Het geld komt uit de Ne derlandse hulp voor Oost-Europa. Die bedraagt over dit jaar 87 mil joen en voor de volgende jaren 200 miljoen gulden per jaar. Nieuwe pil heeft geen oestrogenen UTRECHT Onder leiding van de prof.dr. A. Drogendijk, dr. A. Alberda en prof.dr. A. Haspels in Utrecht is een nieuwe pil zonder oestrogene hormonen ontwikkeld. Deze pil kan een uitkomst beteke nen voor vrouwen die oestrogenen niet goed kunnen verdragen of die niet mogen gebruiken, zo verklaar de de Utrechtse gynaecoloog Has pels. De nieuwe pil is geen concur rent voor de bestaande pillen, maar meer een aanvulling daarop. De combinatie is ontwikkeld door AMR Pharm Holland bv, dat ver wacht dat de pil in de loop van 1991 wordt geregistreerd en daarna door artsen aan gebruiksters kan worden voorgeschreven. Verbod op verzoek om elkaar te zien ZUTPHEN De rechtbank in Zutphen heeft twee inwoners van Apeldoorn verboden in eikaars aan wezigheid te vertoeven. Als de poli tie hen samen ziet, kunnen ze direct worden opgepakt en moeten ze een maand voorwaardelijk opgelegde gevangenisstraf uitzitten. De man nen maken zich bij voortduring schuldig aan inbraken en de plan nen ontstaan steeds als ze bij elkaar zijn. De twee hebben de rechtbank daarom zelf om het verbod ge vraagd. Ze zeiden van elkaar: „Als ik hem zie ga ik in de fout". Recht bank-president mr. Myjer acht con trole op de bijzondere voorwaarden mogelijk, omdat de mannen goede bekenden van de politie zijn. (Van onze correspondent Jo Wijnen) BRUSSEL Het moet een bijeenkomst van stijf- hoofden zijn geweest die in maart van dit jaar in de residentie van de Britse premier mevrouw That cher plaatsvond. Het ging over Duitsland. De IJze ren Dame en haar minis ter van buitenlandse za ken Douglas Hurd hadden zich omringd met ettelijke academici van standing teneinde de meer duistere aspecten van het Duitse volkskarakter eens gron dig tegerv het bleke En gelse voorjaarslicht te houden. Het gezelschap kwam derhalve te spreken over de agressiviteit, het sentiment, de bluf, de grote mond, het egoïsme en het min- derwaardighiedscomplex van de Duiters. Met de Duitse een wording in zicht diende vooral Engeland zich tegen dit soort troebele manifestaties van het Duitse karakter schrap te zet ten, zo werd geconstateerd. Sindsdien is er veel gebeurd. Een Engelse minister brak zijn nek over de voetangels die in maart vanuit Chequers over het Europese landschap wer den uitgestrooid. En aan de vele politieke borreltafels die Europa rijk is, kan men intus sen vernemen dat de haastig in de nevels der vergetelheid ver dwenen Engelse minister Rid ley zich vorige week wat onge lukkig heeft uitgedrukt toen hij tegen Duitsland uitvoer, maar dat hij natuurlijk wel gelijk had. Supermogendheid Want zoveel is zeker: Duitsland is hard op weg Europa's eerste en enige supermogendheid te worden. Nu de Duitse hereni ging er aan komt, gaat Helmut Kohl de economische en poli tieke kar van het continent trekken. Frankrijk en Enge land zijn gedoemd zich, als ge volg daarvan, twee passen links-achter het nieuwe Duits land op te stellen. Landen als Denemarken, België en Neder land vervallen tot de status van „Duitse provincie" die er wel nog een eigen vorstenhuisje op na mogen houden en zich voor het overige mogen vastklam pen aan het laatste stukje sou- vereiniteit dat hen nog rest. En de Europese Gemeenschap mag blijven bestaan als de bood schappenjongen van een nieu we Bondsrepubliek, want die gaat de lakens uitdelen. Kijk maar eens hoe het is gelo pen, zo verneemt men aan die zelfde borreltafels. Duitsland verloor weliswaar de oorlog, maar werkte zich snel op tot het rijkste en machtigste land van Europa. Als Duitse minis ters op Europees niveau spre ken, dan zwijgen de anderen eerbiedig. Als mijnheer Pöhl van de Bundesbank zijn stem verheft is er op financieel ge bied geen houden meer aan. En let op: als straks de economi sche en monetaire unie van Europa eenmaal op poten staat, dan is die gemodelleerd naar Duits model. Trouwens, wie ziet niet dat de Duitsers het NAVO-lidmaatschap gewoon hebben gekocht. Je steekt de ontredderde Gorbatsjov wat marken toe en is alles geregeld. De Polen die zo hardnekkig over hun westgrenzen zeurden, krijgen eveneens „genereuze" Duitse hulp. Wat de Duitser met argumenten niet kan krij gen, koopt hij gewoon, zo ver neemt men alom. Dominantie Kortom, aan de politieke bor reltafel wordt luid gesproken over de toekomstige Duitse do minantie van Europa. En in de Engelse lobby's - aangevoerd door mevrouw Thatcher die een merkwaardige bokkigheid aan de dag legt zodra ze in het gezelschap van Helmut Kohl verkeert - wordt daar nog eens schepje bovenop gedaan. Want, zo vreest men daar, het kan nooit goed zijn op een eiland aan de periferie van Europa te wonen, terwijl de economische en politieke macht zich in toe nemende mate concentreert in het hart van het continent. De Fransen zijn zonodig nog senti menteler. Want mijnheer Mit terrand, die nu mooi weer speelt met de Bondskanselier over eventuele economische hulp aan de Sovjetunie, koes terde goed een half jaar gele den nog geheel andere gedach ten. De Sfinx van het Elysee vond toen nog dat de Duitsers te hard van stapel liepen met hun hereniging. Slechts met veel diplomatiek lijmwerk heb ben Bonn en Parijs nadien kunnen voorkomen dat de Germaans-Gallische as in tweeën brak. De zuidelijke landen van Euro pa liepen begin dit jaar te hoop omdat ze vreesden dat, als ge volg van de Duitse hereniging, de Europese aandacht definitief naar het noorden werd verlegd en zij dus berooid en vergeten zouden achterblijven in het randgebied van de Oude We reld. Aversie Of het aan angst grenzende Bondskanselier Kohl tijdens de laatste EG-top in Dublin, geflankeerd door premier Lubbers en premier Martens. foto: epa (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Voordat het kabinet dins dag aan de marathon-zit begon over de rijksbegroting 1991 heeft premier Lubbers even een telefoontje naar het buitenland gepleegd. Al zeer vroeg in de ochtend, het was nog geen acht uur, belde Lubbers met de Westduitse bondskanselier Kohl. Een dag eerder was bekend geworden dat het nieuwe Duitsland wat de Sovjetunie be treft lid mag zijn van de NAVO. Lubbers feliciteerde Kohl daarmee. De Westduitse voorman was uiterst ver heugd met de daad van zijn Nederlandse collega. Op een persconferentie zei Kohl dat hij vanuit de hele wereld felicitaties had ontvangen, onder anderen van de be kende nazi-jager Simon Wiesenthal, maar dat Lubbers wat snelheid betreft iedereen had geklopt. „Uit de positieve reactie van Lubbers blijkt dat de tijden snel kunnen veranderenzei Kohl, doelend op de na weeën van de Tweede Wereldoorlog en de angst die jarenlang in Nederland heeft be staan voor een groot en machtig Duits land. ontzag voor het nieuwe Duits land gerechtvaardigd is, is na tuurlijk een geheel andere zaak. Sinds Bismarck bestaat er van de Atlantische Oceaan tot de Oeral een latente aversie te gen de Duitsers, die natuurlijk nog werd aangewakkerd door twee wereldoorlogen. Het ge wone volk zegt nog steeds dat „zelfs de beste Duitser een paard heeft gestolen". De lie den van het hogere plan - zoals mijnheer Ridley - wenden in terviews aan om op weinig vriendelijke wijze lucht te ge ven aan hun chronische vrees voor een nieuwe Duitse over heersing. Toegegeven, alle rampen die Duitsland overkwam ten spijt, geeft het de rest van Europa op dit ogenblik het nakijken. Het mag dan niet het grootste land van Europa zijn, het is econo misch en demografisch zonder twijfel het sterkste. Het nieuwe Duiitsland exporteert jaarlijks voor 354 miljard dollar. De Britten komen niet veel verder dan 145 miljard, de Fransen halen ternauwernood de 170 miljard en Nederland is goed voor 103 miljard, dat laatste overigens juist dankzij de Duit sers die veruit onze belangrijk ste afnemers zijn. Duitsland neemt 30 procent van alle ex porten van de twaalf EG-lan- den voor zijn rekening. Het produceert 30 procent van alle Europese elektriciteit, 26 pro cent van alle staal en 35 pro cent van alle auto's. Het nieu we Duitsland telt straks 78 mil joen inwoners, tegen Frankrijk 56 miljoen en Engeland 56 mil- SUSKE EN WISKE DE KLEINE POSTRUITER ^Ac*m 3 Ultgeverlj/Wavery Productions joen. Het totale bruto binnen lands produkt gaat na de here niging 1077 miljard dollar be dragen, tegen Frankrijk 762 Engeland 755 en Italië 754 mil jard. Als de economische over name van de DDR verloopt zo als Kohls top-economen zich dat voorstellen, pakken die cij fers binnen een jaar of zes na tuurlijk nog aanzienlijk hoger uit. Duits Verzuchtte een Amerikaans commentator: „Wie zichzelf respecteert, doet er goed aan alvast Duits te gaan leren". De Ierse geleerde Conor Cruise O'Brien zag het nog somberder: „In het nieuwe, trotse Duits land zullen de nationalisten spoedig het Vierde Rijk uitroè- pen". De Franse politieke den ker Dominiue Moisi van het Instituut voor Buitenlandse Be trekkingen in Parijs gaf toe dat „de Fransen zich in hoge mate onveilig voelen". De Israëlische staatsman Shamir schreef in een brief aan Helmut Kohl: „Het Joodse volk kan nu een maal niet enthousiast zijn over de Duitse hereniging". Spre kende over datzelfde onder werp had Russische minister van buitenlandse zaken Sje- vardnadze het in maart nog over „de geest van het politiek revanchisme" en „de sinistere schaduwen van het verleden". Sommige politici gaan zelfs zo ver te zeggen dat er „genetisch iets fout moet zijn met de Duit sers" die immers altijd tot agressiviteit en overheersings- drang geneigd zijn. De vraag luidt daarom of de Duitsers zich in hun betrekkin gen met vooral hun Europese partners gedragen overeen- komstg de nationale karakter trekken die hen worden toege dicht. Het heet dat Duitsers zich niet om de anderen be kommeren, dat ze egoïstisch en machtshongerig zijn en dat ze op de overheersing van het Eu ropees continent uit zijn. Gege ven de economische suprematie van de Bondsrepubliek is daar evenwel geen sprake van. Ze ker, de Duitsers beheersen minstens een deel van de dis cussies over allerlei monetaire en economische aangelegenhe den. Hun zelfvertrouwen is groot, zo groot zelfs dat ze niet altijd oog hebben voor de twij fels van hun partnerstaten. Duitsers zijn nu eenmaal „Draufgënger" vooral als er iets te produceren en te verko pen valt. Brussel Maar zouden de Engelsen en de Fransen zoveel anders zijn als ze in dezelfde schoenen ston den? Tenslotte zijn er talloze Fransen die nog steeds de mond yol hebben van de „grandeur" van hun land, net zo goed als er Engelsen zijn die het „England rules the waves" nog graag uit volle borst zin gen. Een niet onder nationale be scheidenheid gebukt gaande Helmut Kohl heeft het niettemin klaargespeeld de Duitse hereniging „in een Eu ropees perpectief te plaatsen". Hij heeft Brussel met grote na druk in de discussies daarover betrokken. Hij heeft bovendien gezegd dat Europa niet hoeft op te draaien voor de gigantische kosten die met de economische overname van de DDR zijn ge moeid. Hij heeft zelfs, na enige aarzeling weliswaar, een be langrijk stuk van het Duitse sentiment terzijde geschoven toen hij een garantie voor de Poolse westgrenzen op tafel legde. Hij is bereid de Sovjetu nie op de been te houden met een hoeveelheid D-Marken die hij op dit ogenblik voor betere doeleinden zou kunnen gebrui ken. Duitsland heeft zich in EG-verband een betrouwbare en bovendien goed betalende partner getoond die met over tuiging 28 procent van de totale EG-kosten voor zijn rekening neemt. Bonn heeft bovendien altijd een loyale opstelling in de NAVO gekozen en draagt nog steeds de vele militaire lasten die voortvloeien uit de Tweede Wereldoorlog. Niemand hoeft er intussen aan te twijfelen dat Duitsland zo nu en dan het machtswoord spreekt in de Europese dialoog. Maar dat de Duitsers in de Brusselse hoofdkwartieren van de NAVO en de EG bruske- rend en brutaal optreden, kan zeker niet worden gezegd. Het mag dan zijn dat takt, voorzichtigheid en bescheiden heid niet tot de nationale ei genschappen van de Duitsers behoren, ze beschikken onte genzeglijk over een aantal deugden die andere Europese naties voor een deel moeten ontberen: werklust, grondig heid, technisch vernuft, dege lijkheid, handelsgeest en vin dingrijkheid. En daar is na 1945 nog een hoog ontwikkeld ge voel voor democratische ver houdingen bijgekomen, on danks het feit dat het naoorlog se Duitsland altijd geplaagd werd door verstokte nationalis ten, rechtse ijzervreters, maar ook door linkse heethoofden en radicale geweldplegers. Maar ook in andere Europese landen doen de equivalenten van de Baader-Meinhofgroep en de Republikaner krachtig van zich spreken. De linksradicale ter reur was in het Italië van de ja ren zeventig nauwelijks min der dan in de Bondsrepubliek. En de Franse nationalist Le Pen kan, als het om aanhang gaat, moeiteloos wedijveren met die van zijn Duitse pen dant Schönhuber. De Amerikaanse historicus Carl Schorske zei onlangs: „Er is geen enkele Europees land dat niet ooit heeft gepoogd zijn buurlanden op te slokken". Schorskes conclusie: „Duitsland is sinds de oorlog veel Europe- ser geworden. Zelfs als je naar het gedrag van de Duitsers kijkt - de manier waarop ze lo pen, waarop ze je groeten en waarop ze hun taal spreken - is er enorm veel veranderd in het Duitsland van na de nazi's". De Duitse schrijver Hans Mag nus Enzensberger schreef on langs in het weekblad Time: „De wereld beschouwt de Duit se kwestie bepaald niet als een lachertje. De betweters doen er buitengewoon ernstig over: zij kunnen met de overvloedige bewijzen die het verleden heeft aangedragen hun vrees moeite loos rechtvaardigen". Zelfvertrouwen Dat neemt niet weg dat aan de borreltafels van stijfhoofdige Britten en bange Fransen nogal eens wordt vergeten dat het moderne Duitsland is geleid door figuren als Konrad Ade nauer, Willy Brandt en Helmut Schmidt, en dat op het demo cratisch gehalte van Kohl, Von Weizsacker, Genscher, De Ma- ziere en Lafontaine in het ge heel niets aan te merken is. Verondersteld mag worden dat het niet zozeer een vermeend gebrek aan Duitse solidariteit op Europees niveau is dat me nig niet-Duitser dwarszit, maar het blakende zelfvertrouwen waarmee het rijke en welva rende Duitsland de wereld te gemoet treedt. Daar komt het onmiskenbare feit bij dat het verenigde Duitsland, nog meer dan de Bondsrepubliek tot dus ver heeft gedaan, Europa eco nomisch en financieel zal do mineren. Het probleem waar mee Duitsland worstelt is dat veel Europeanen dat blote feit liever niet accepteren. De Duit sers worden in feite verplicht zich bescheiden en terughou dend op te stellen, terwijl ze in tussen wel het meeste geld, de best florerende economie, de grootste bevolking, de meest expanderende handel en de de- gelijkste produkten hebben. Zelfs het feit dat ze met zoveel voortvarendheid zijn inge sprongen op de unieke hereni gingskans die de geschiedenis hen bood, is hen kwalijk geno men. De vraag luidt daarom: eisen we niet te veel van een volk dat op dit ogenblik aanzienlijk meer heden dan verleden heeft? WIN Duitsland blijft in het mid delpunt van de belangstel ling. In alle weekbladen aandacht voor de uitspra ken van de inmiddels afge treden Engelse minister Nicholas Ridley over de onbetrouwbaarheid van de Duitsers. De Tweede We reldoorlog lijkt alsnog door de Duitsers te zijn gewon nen, schrijft De Tijd. Vol gens Elsevier is de anti- Duitse stemming tot op ze kere hoogte onecht. „Veel Britten zo niet de meeste, spoelen liever op een onbe woond eiland aan met een Duitser dan met, pakweg, een Fransman". Het CDA- kamerlid Gualtherie van Weezei vergelijkt in Vrij Nederland de Engelsen met de Duitsers, hij vindt de eersten plezieriger. „Als ik terug op aarde kom, dan liever als Engelsman dan als Duitser". Vrij Nederland vroeg Neder landse volksvertegenwoordi gers om een reactie op de uitspraken van Ridley. De Duitsers kunnen gerust zijn, de uitspraken worden alom betreurd. CDA-kamerlid Yvonne van Rooy: „De Brit ten redeneren nogal para doxaal. Ze koesteren een spastische angst voor de Duitsers, maar ze zijn ook tegen de overdracht van be voegdheden aan de Europese Gemeenschap - terwijl dat de manier is om de Duitsers in toom te houden". En VVD-kamerlid Frans Weis glas: „Ik vind de Britse ang sten niet helemaal onbegrij pelijk, maar hij heeft zich bot uitgelaten". Onbegrijpelijk is ook de dopingaffaire rond de wiel renner Gert-Jan Theunisse. De Duitse dopingexpert pro fessor Dr. Manfred Donicke gelooft niets van de verha len als zou Theunisse over een recordafwijking van zijn hormonale huishouding be schikken. „De testosteron- spiegel van Theunisse is veel te hoog en alle indicatoren wijzen op toevoeging van buitenaf. Voor mij is daar mee de doping bewezen". In de bijlage aandacht voor de verwarring in Zuid-Afri- ka waar zwart en blank moeten integreren. Alles is veranderd na de vrijlating van Mandela. „Was alles maar bij het oude", zegt de zwarte jongen die me in het hotel naar m'n kamer brengt. „Nu is iedereen ge welddadig. Blank en zwart. Ik ben jong, ik wil vooruit, maar op deze manier heb ik geen toekomst". Ex-burgemeester B. Smal- lenbroek van Smallinger- land voert in De Tijd zijn ei gen oorlogje met het CDA. Twee jaar geleden kreeg hij landelijke bekendheid door een uit de hand gelopen stap-avond. „Loyaliteit stelt pas wat voor als je je ervan bedient op een moment dat het je persoonlijk schade kan toebrengen. In het CDA hoef je daar dus niet meer mee aan te komen. In die zin heeft de partij mij verra den". Ook de Friezen komen er slecht af. „Drachten heeft mij twee hartinfarcten opge leverd. Een gemoedelijk volkje, die Friezen. Zegt u dat wel". Volgens de cardioloog A.J. Dunning behoort Nederland tot de gezondste landen ter wereld. Een moeilijk op te lossen probleem is echter het tekort aan donorharten. Veel kandidaten sterven op de wachtlijst. „Ik heb kandi daten voor een transplanta tie bij mistig of glad weer wel eens horen zeggen: „Lekker donorweertje". Ik betrap me er wel eens op dat ik, wanneer ik een brommer met honderd voorbij zie vliegen, denk: als hij onder uit gaat zijn dat toch twee nieren en een hart. Dat is natuurlijk niet zo, maar ja, zo gaat dat". De Moskouse Tanja Radel voelt zich bedreigd door het groeiende antisemitisme in de Sovjetunie. Ze gaat emi greren. „Het klink absurd, maar progroms zijn min of meer een gewoon idee ge worden; als iemand zou zeg gen: „De progroms beginnen morgen", dan zou niemand ervan opkijken". De directeur van het bedrijf dat de OV-kaart onder de studenten moet gaan distri bueren, dr. Pim Fortuyn, slaat in Elsevier terug. „Waar ik genoeg van begin te kriigen is dat ik word af gebeeld als een oppervlakkig figuur. Want dat vind ik mezelf niet". Hij heeft ook ideeën. Fortuyn, per 1 sep tember hoogleraar arbeids voorwaardenvorming, In wondert zich over het bLj van de ministers van L keer en milieubeheer, i Z) maken ruzie over een rLu mum snelheid van 90 L meter per uur. Dat geL', van weinig creativiteit.^ je in de Randstad elektLs sche borden neerzet Et 's nachts aangeven dat ji.^ mag rijden, en overdaLc stille uren 120 en tijdeij spits 80, dan houdenf mensen zich daar aan".L Het gebruik van de cl card blijkt ook nadele^ hebben. Naast het te ge^ kelijk uitgeven van gelj" de mogelijke fraude i| nog de provisie. „De slii credit cardhouder die I met zijn kaart wil ver nen, heeft een nieuw spl tje ontdekt. Bij het afm nen wappert hij metW kaart en vraagt of de wi|™ lier iets aan de prijs I doen als hij zijn kredietlj weer opbergt en contanio taalt. Zo bedingt hij een trekkelijke korting waan; beide partijen voordeel C ben". ali De „beste wielrenner Hq tijden", Eddy Merckx, L, het al: Breukink wint Tour niet. „Ook weer frc renner die meent dat heP2 den van een grote ronde|k€ staat om vedette te zijn.hg Breukink tijdens deze 1 al één kilometer op kop jge ben gereden? Nee dus.^ zal voor mij nooit een renner zijn". Ook Len! komt er niet best af. „Iki Lemond de eerste tien dL van de Tour niet één T op kop zien rijden Oaj Alpe d'Huez blijft hij tq een steenworp van de t<j[ het wiel van Delgado ken. Kampioenen doenf Onder de kop „Het onha ge gelijk van Nicholas ley" analyseert De Gn Amsterdammer de opzie rende uitspraken van de gelse minister. „Kohl is tuurlijk geen Hitier, al het alleen al omdat de ste aanmerkelijk meer stand van economie Noch heeft de regen Duitse kanselier seri plannen om de Westmii in de as te leggen. De Di hegemonie heeft allang j militair en nauwelijks politiek karakter n maar wordt al decennial met de betrekkelijke vd zame wapens van het k talisme bevochten". Het imago van het I twintig jaar oude Utred winkelcentrum Hoog Ca rijne is nooit geweidigi weest. Eerst waren hel junkies die het winkel publiek de stuipen op hi joegen. Nu lopen er zo[j agenten, particuliere beL gers en toezichthouders F dat het imago van het .T kelhart van Nederland] ernstig onder lijdt. Catharijne, zo luidt de i diplomatiek verwoorde f~ leg, heeft stedebouwkul een valse start gemaakt! permodern toen, hopfl achterhaald nu". Een niil bouwplan moet daar vel dering in brengen. g] ar H fvi !t De zeventigjarige Guilla van der Graft blikt in 11 Magazine terug op een h n eeuw dichterschap. De 1 is hij meer gaan waard«e „Ik heb meer oog gekr^ voor het merkwaardige dat ondanks alle gezemeer gezeur en gedoe en gej en gepoch van de me die de kerk zijn, kerkle. gemeenten, kerk voor gers, dit geheim altijd c Saat" ia De schrijver Amos Oz in op het geweld in Israi de te hoge verwachtii destijds bij de stichting. was onrealistisch te Z£ wachten dat de slachto van vervolging en on - drukking, een zeer ne p tisch en getraumatisj[ volk, een leidende ster kunnen worden voor an I volken. En het was wel sentimenteel ervan ui gaan, zoals in het christe =j Europa is gebeurd, da f overlevenden van de ga mers daar moreel gezie wit als sneeuw uit zoi komen". Het overwinnen van l waan is een belangrijke ll tor bij het welslagen van IS project in Helmond wa moeilijke plaatsbaren een baan worden gehoif^ De werkgever die een 5 v rige Marokkaan in d! nam: „Bij zijn sollici - keek de man mij vija j aan. Hij geloofde niet da mand die oude buitenla j in dienst zou nemen. De middelaar overtuigde van zijn kwaliteiten, recht. Hij is een gewe kracht". FONS VAN luv it

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 4