kerk
wereld
Bijbelproduktie
in de Sovjetunie
komt op gang
Mgr. Gijsen schrijft nieuwe kindercatechismus
beroepingen
Afrika-synode komt moeizaam van de grond
fieidóeSotvto#
ks
Begin van het einde fc
brieven
van
lezers
mjT CciclócSouxcuit
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
£«idócSowuvnt
14 JULI 1990 PAGhjg
Protestanten in Nicaragua tegen regeringssteun
kathedraal
MANAGUA Protestanten in Nicaragua verzetten zich tegen
het voornemen van de regering van president Violeta Chamor-
ro om de bouw van een kathedraal in Managua te subsidiëren.
Zij verwijten Chamorro „bevoordeling" van de Rooms-Katho-
lieke Kerk en vermoeden dat de president op deze manier de
RK Kerk wil belonen voor de steun aan haar kandidatuur bij
de presidentsverkiezingen van begin dit jaar. De protestanten
vinden het onbegrijpelijk, dat Chamorro juist in een tijd van
economische crisis en sociale onrust de bouw van een kathe
draal financieel wil steunen. De aartsbisschop van Managua,
kardinaal Miguel Obando y Bravo, kondigde in juni aan, dat er
een nieuwe kathedraal wordt gebouwd ter vervanging van de
kathedraal die in 1972 bij een aardbeving werd verwoest.
door Marinus van der Berg
Kerktelefoon
'Kerktelefoon bevalt me niet,'
zegt een van de deelnemers in
een gespreksgroep in een
verzorgingstehuis. 'Je bent er
niet bij betrokken. De telefoon
gaat of intussen wordt er koffie
gebracht.' Leden van haar kerk
halen haar elke zondag op voor
de kerkdienst. Zij is nog in staat
om de kerk te bezoeken. Een
andere deelneemster is daartoe
niet meer in staat. Haar ziekte
verhindert haar dat. Zij
bestudeert elke week
nauwkeurig de radiogids. Voor
sommige programma's legt ze
de hoorn van de telefoon
ernaast. Ze wil niets missen. Zes
jaar geleden vroeg iemand van
haar kerk of zij bezoek op prijs
stelde. De bezoekster komt nu al
zes jaar en doet ook allerlei
boodschappen voor haar. Ze kan
het zelf niet meer. Een andere
dame in de groep gaat op
zondagmorgen naar een
medebewoonster van het tehuis.
Deze medebewoonster is zeer
vergeetachtig geworden. Ze kan
de bladzijden niet meer vinden,
maar ze kent nog wel van de
oude psalmen en gezangen. Zij
luisteren samen naar de
kerktelefoon. 'Na de dienst
drinken we samen een kop
koffie'. Ds. Hans Stolp van het
IKON-r^diopastoraat vertelde
dat er veel luisteraars zijn die een
kaarsje aansteken als ze naar de
kerkdienst thuis luisteren. Dat
kaarsje geeft een band met de
mensen in de kerk. De
gesprekken in de gespreksgroep
in het verzorgingstehuis gaan
over wonen en leven in een
tehuis of in een woning dat met
het tehuis is verbonden.
Aanleunwoningen worden ze
genoemd. De gesprekken geven
mij een dieper inzicht in het leven
in zo een tehuis. Deze keer is er
een zieke en dan merk je dat er
zorg om haar is. Een van de
mannen weet te vertellen wat er
aan de de hand is. Ook andere
kwalen en angsten komen ter
sprake. Zoals de angst om te
vallen en niet bij de alarmbel te
kunnen. Een mijnheer droeg zo
een modern alarmsysteem om
zijn nek, maar dan gebeurde het
dat hij zich in zijn slaap
omdraaide en dan ging het alarm
midden in de nacht bij de buren.
Die kwamen kijken en hij zei: 'wat
kom je hier doen...' De
gesprekken geven niet alleen
meer inzicht in het dagelijkse
leven maar ze bevorderen ook
contacten. 'Ik ga door deze
gesprekken meer nadenken,'
zegt een mevrouw. 'Ik raakte aan
het denken over de vele dingen
waarvoor ik dankbaar kan zijn in
mijn leven.' Weer een ander
luistert vooral maar als ik haar
uitnodig vertelt ze van zichzelf en
tot haar eigen verbazing zegt ze:
'Ik had nooit gedacht van mezelf
dat ik dat nog eens in een groep
zou zeggen.'
Het is ook een avontuur om met
negen verschillende mensen in
een groep te praten. Het zijn
allemaal heel verschillende
mensen, ook kerkelijk en
levensbeschouwelijk. Er zijn zeer
kerkbetrokken mensen maar
ook mensen voor wie kerk en
geloof een dichtgeslagen boek
zijn. Vaak blijken diepe
teleurstellingen de reden te zijn.
Toch leren we van elkaar en er
groeit respect voor die
verschillen. Nu het vaak mooi
weer is, ga ik er op de fiets heen
en op de fiets terug. Met plezier
fiets ik vaak weer terug nog
nadenkend over de gesprekken
die we hebben. In een
verzorgingstehuis ontvangen de
mensen allereerst zorg voor dat
wat ze niet meer zelf kunnen. Het
woord verzorging staat nogal
centraal in het woord
verzorgingstehuis sinds het geen
bejaardenhuis meer heet. Toch
is een mens zoveel meer dan
iemand die zorg-behoeftig kan
zijn. In de gespreksgroep staan
levensverhalen en
levenservaringen centraal. Er
komen soms ook diepe emoties
los. De mevroüw die zei dat
kerktelefoon haar niet aanstond,
zei geen kwaad woord over de
kerktelefoon, maar ze bracht ter
sprake dat je gemeenschap
nodig hebt. Door haar
levenservaring was ze zeer
gevoelig geworden voor er-bij-
horen en niet vergeten worden.
Kerktelefoon is mooi, maar niet
zonder contact. Als er dan
iemand is die samen met jou
komt luisteren en meezingt en er
brandt een kaars, dan is daar
huisgemeente en naar ik denk
heel wat licht. Er is liefde en zorg
om elkaar. Daarvoor ben je niet
gauw te oud.
Vatieaan: eisen priesterkandidaten niet verlagen
VATICAANSTAD De maatschappelijke veranderingen en
het tekort aan priesters mogen er niet toe leiden, dat aan kan
didaten voor het priesterambt minder hoge intellectuele en
menselijke eisen worden gesteld. Een systematsich onderzoek
van hun fysieke en psychische gezondheid is dringend noodza
kelijk, zo staat in het werkdocument voor de bisschoppensyno
de over de priesteropleiding, dat gisteren door het Vatieaan is
gepubliceerd. De bisschoppensynode wordt van 30 september
tot 28 oktober in het Vatieaan gehouden. De Nederlandse RK
Kerk wordt vertegenwoordigd door kardinaal Simonis. Een
priester moet zich na zijn wijding blijven scholen om de taken
en uitdagingen van deze tijd aan te kunnen. Hij moet zich on
derscheiden door een bescheiden levensstijl, kuisheid en ge
hoorzaamheid.
De mens is groot
door zijn gedachten.
Blaise Pascal
LENINGRAD „Elke
keer als we weer wat bij
bels krijgen, worden ze
meteen uitgereikt. Maar
het zijn er nooit genoeg,
want bijna dagelijks tre
den mensen tot de kerk
toe."
Dat vertelt Ivan Lukin, een
van de pastorale medewer
kers van de Sint Nikolaas-ka-
thedraal van Leningrad. Vrij
wel dagelijks worden om twee
en vier uur extra doopdien-
sten belegd. De meeste dope
lingen zijn volwassenen. Een
ander teken van kerkelijke
groei is het grote aantal hu
welijken dat wordt ingeze
gend. Er zijn middagen dat
zich vijftien paren melden.
Nog maar een half jaar gele
den schatte Pitirim, de uitge
ver van de Russische Ortho
doxe Kerk, de behoefte aan
bijbels binnen zijn kerk op
twintig miljoen exemplaren;
inmiddels wordt de totale be
hoefte aan bijbels voor alle
kerken in de Sovjetunie werd
geschat op zestig miljoen
stuks. In de kring van wester
se bijbelgenootschappen plaat
sten sommige medewerkers
achter dat aantal een vraagte
ken. Ze dachten dat het ge
flatteerd was in het kader van
de fondsenwerving. Lang
zaam maar zeker wordt dui
delijk dat dit allerminst het
geval is. Ook de niet-ortho-
doxe kerken groeien snel en
de vraag naar bijbels onder
niet-kerkelijken is ongeloof
lijk groot. De teleurstelling
over het falen van de marxis
tische ideologie heeft onder
vooral intellectuelen een
enorme innerlijke leegte ge
schapen; zij hopen dat de bij
bel hen een nieuwe weg kan
wijzen.
De orthodoxe gelovigen in de
Sovjetunie ontdekten de bijbel
als een belangrijk boek voor
het persoonlijke leven eigen
lijk pas na de Tweede We
reldoorlog. Traditioneel ont
leenden ze hun geloofskracht
aan ikonen, aan d.e uitgebrei
de liturgie en aan kleurrijke
processies door de straten. Het
communistisch regiem meen
de dat de kerk vanzelf zou
uitsterven en om dat proces
een handje te helpen werd de
kerk weggedrukt uit de sa
menleving. Kerkgebouwen
werden gesloten en christe
nen werden tweederangs bur
gers.
In die situatie werd de bijbel
voor velen een bron van
troost. Onbewust versterkte
Chroesjtsjov die trend met
zijn 'politieke coëxistentie'.
Daardoor werd het voor wes
terlingen mogelijk oude
vrienden van voor 1917 te be
zoeken. Ze woonden kerk
diensten bij en werden overal
geconfronteerd met verzoe
ken om bijbels. Zo ontstond
de ene na de andere organisa
tie die bijbels naar de Sovjetu
nie smokkelden. Als 'verbo
den boek' verwierf de bijbel
zich een extra glans.
Een andere ontwikkeling
bleek nog belangrijker. Tegen
het einde van de jaren zestig
rebelleerden jongeren tegen
de 'gevestigde orde'. Studen
tenopstanden in Amsterdam,
Parijs en in Amerikaanse ste
den waren de brandhaarden
van een beweging die veel
dieper ging, dan velen op dat
moment beseften. Die periode
heeft taboes doorbroken en
levensstijlen veranderd. Een
gevolg was dat westerse jon
geren afstand gingen nemen
van de kerk als instituut. Re
cent onderzoek liet zien dat in
ons land op dit moment nog
maar drie procent van de 15-
tot 25-jarigen zeggen een ster
ke band met een kerk te heb
ben.
Vrijwel in stilte, en dat is
minder bekend, voltrok zich
een gelijksoortige beweging in
Oost-Europa en met name in
de Sovjetunie. Daar gebeurde
het omgekeerde. Voor die jon
geren symboliseerden de kerk
en de bijbel hun innerlijkste
verlangens naar vrijheid en
democratie. Terwijl velen in
het Westen de bijbel gingen
beschouwen als een vreemd
en moeilijk boek, verwierf
het in de Sovjetunie de glans
van actualiteit; ze ontdekten
daarin een leiddraad voor
hun leven.
Jongeren zijn voor de bijbel
van school of van de universi
teit gestuurd, naar de gevan
genis gegaan of in concentra-
Een Armeense studente bij een christelijke lectuurtafel in de Armeense Orthodoxe Kerk in Le
ningrad. Ze heeft een bijbel in haar handen die in Etchmiadzin, Armenië, is gedrukt. FOTO: ubs
druk gemaakt en menige te
leurgestelde communist hoopt
nu daarin te vinden wat zij
ontdekten.
De viering van het duizendja
rig bestaan van de Russische
kerk en de opkomst van Gor-
batsjov bracht aan het einde
van de jaren tachtig verande
ring in de moeilijke situatie
om vanuit het buitenland bij
bels Rusland binnen te krij
gen. In 1989 begonnen ook
plaatselijke autoriteiten in
voervergunningen te ver
strekken en plotselijk werd
een vrijwel onbeperkte im
port mogelijk. Maar hoeveel
bijbels ook geleverd worden,
steeds klinkt de roep om
tiekampen opgesloten. Noch meer. Voor de bijbelgenoot-
harde noch zachte maatrege
len bleken in staat hen van
dat boek los te weken. Hun
levenshouding heeft diepe in-
schappen begint die vraag een
obsessie te worden. Het gaat
niet langer om verhoudings
gewijs kleine bedragen, maar
om kapitalen. Als alle bijbels
waaraan op dit moment in de
Sovjetunie behoefte bestaat
vanuit het Westen geleverd
moeten worden, is volgens de
laatste berekeningen bijna
een miljard gulden nodig.
Initiatieven
Christenen in de Sovjetunie
begrijpen het probleem. Over
al zijn initiatieven ontstaan
om de situatie het hoofd te
bieden: de Letten richtten een
eigen bijbelgenootschap op om
zelf de bijbelproduktie ter
hand te nemen; in Leningrad
werd door orthodoxen en
baptisten een bijbelcommissie
in het leven geroepen die be
halve wetenschappelijk bijbe
londerzoek ook de bijbelpro
duktie wil stimuleren en in
Armenië wordt gedacht aan
Voor het eerst mag de kerk bijbelonderricht geven aan kinderen en jongeren; op de foto een
orthodoxe priester die een zondagsschoolklas leidt ih de Sint Nicolaas-kathedraal in Leningrad.
FOTO: UBS
een regionaal bijbelgenoot
schap. In Moskou richtten or
thodoxen, baptisten en zeven
de dags-adventisten een bij
belgenootschap op dat al de
eerste produktieopdracht
heeft verstrekt voor 150.000
bijbels en nieuwe testamen
ten. Het heeft de afgelopen
weken twee kantoren geo
pend in Siberië en afdelingen
opgericht in Wit-Rusland en
de Oekraïne.
De Russische Orthodoxe Kerk
stelde een synodale Bijbel
commissie in met als doel te
zorgen voor moderne, inter
confessionele bijbelvertalin
gen in alle talen die in de
Sovjetunie worden gesproken
en. om samen met anderen te
komen tot een interconfessio
neel bijbelgenootschap, of een
overkoepende raad van zelf
standige regionale bijbelge
nootschappen in de diverse
Sovjet-republieken.
De Wereldbond van Bijbelge
nootschappen volgt deze ont
wikkelingen met groot inte-
resse. Er werden overeen
komsten gesloten voor ge
meenschappelijke produktie
van bijbels in Leningrad en in
Moskou. In Moskou is bij wij
ze van experiment door de
bijbelgenootschappen al een
drukopdracht voor enkele
tienduizenden bijbels ver
strekt om de kwaliteit van het
drukwerk te kunnen bepalen.
Een probleem bij de produk
tie van bijbels is dat nergens
in de Sovjetunie het dunne
papier geproduceerd wordt
waarop in het Westen bijbels
worden gedrukt. Toch wordt
de produktie ter hand geno
men. „Dan maar liever min
der mooie en dikkere bijbels.
Kwantiteit gaat ons in deze si
tuatie boven kwaliteit," zeg
gen kerkelijke autoriteiten.
„Bovendien", zo voegde een
van hen eraan toe, van de
nood een deugd makend,
„kunnen we met ons papier
alleen heel grote bijbels laten
drukken, maar dat is geen be
zwaar, want die zijn juist bij
ons heel populair. Wij hebben
niet zo'n behoefte om de bij
bel weg te stoppen in een tasje
of een colbertzak. De bijbel
mag bij ons gezien worden.'
JAN J.VAN CAPELLEVEEN
ROERMOND Het bis
dom Roermond komt be
gin augustus met een kin
dercatechismus waarvan
de inhoud tot norm wordt
voor het godsdienstonder
richt in het bisdom. De
geloofsinhoud, de geloofs-
verwoording en de ge
loofshoudingen die de ca
techismus 'Laat de kinde
ren tot Mij komen' bevat,
zal onverkort en omvat
tend aan de kinderen
moeten worden onderwe
zen, aldus bisschop dr.
J.M. Gijsen in een decreet.
Het wetboek van de RK
Kerk geeft een bisschop het
recht een eigen catechismus
voor zijn bisdom samen te
stellen. De kindercatechis
mus zal uit drie deeltjes be
staan: voor kinderen van 7
en 8 jaar, voor kinderen van
9 en 10 jaar en voor kinderen
van 11 en 12 jaar. Elk deel
biedt op een voor de desbe
treffende leeftijdsgroep aan
gepaste wijze „de volledige
leer ten leven die Jezus
Christus ons bracht: inhoud
van de geloofsbelijdenis, sa
cramenten, levenshouding
en gebed". De dienst voor ca
techese van het bisdom biedt
werkboekjes aan om de in
houd van de catechismus „bij
de kinderen te laten door
dringen en door hen te laten
verwerken". De catecheten
kunnen op methodische
richtlijnen rekenen.
Niet alleen in het godsdienst
onderwijs, maar ook in paro
chie- of gezinscatechese dient
de inhoud van de catechis
mus de norm te zijn.
Volgens de perschef van het
bisdom Roermond sluit mgr.
Gijsen het gebruik van ande
re kindercatechismussen in
het basisonderwijs niet uit,
mits de inhoud ervan maar
overeenkomt met die van de
nieuwe catechismus. Te ver
wachten valt, dat gebruik
van de nieuwe catechismus
een van de voorwaarden zal
zijn waaraan het bisdom de
komende jaren zal toetsen of
een basisschool in het bisdom
zich rooms-katholiek mag
blijven noemen.
De kindercatechismus van
het bisdom Roermond is de
eerste sinds in 1966 de kin
dercatechismus uit 1948 met
als befaamde eerste vraag
'Waartoe zijn wij op aarde'
door de bisschoppen als ver
plicht leerboek werd afge
schaft.
Mgr. J. Gijsen. foto: dijkstra
Nederlands Hervormde kerk
Aangenomen naar Reeuwijk (nieuwe
pred.plaats; paft-time) W. H. Th.
Moehn, kand. te Ouderkerk aan den
IJssel. Bedankt voor Uddel W. Arke-
raats te Giessendam-Neder-Hardinx-
veld. Bedankt voor Arnemuiden drs.
W. Chr. Hovlus te Katwijk aan Zee.
Beroepen te Ravenswaaij (part-time)
drs. R. van den Broek, bijzonder
hoogleraar en hoofddocent aan de
Rijksuniversiteit Utrecht en kand. te
Ravenswaaij, die dit beroep heeft
aangenomen en tevens werkzaam
blijft aan de RU in Utrecht. Aangeno
men naar Leiden mw. H. J. Dekker-
Keiler te Apeldoorn-'t Loo.
ALGIERS Aartsbisschop
Henri Teissier van Algiers is
„verbitterd". De speciale sy
node over de Rooms-Katho-
lieke Kerk in Afrika, die paus
Johannes Paulus II anderhalf
jaar geleden met veel tam
tam aankondigde, bestaat al
leen nog maar op papier.
Teissier zit zelf in de voorbe
reidende commissie, maar
weet nog steeds niks van een
plaats of datum van de syno
de. Zijn commissie werkt
nauw samen met het secreta
riaat-generaal in het Vati
eaan, dat echter tot over zijn
oren in het werk zit. Het se
cretariaat moet ook de synode
over de priesteropleiding (ok
tober 1990) en de onlangs door
de paus aangekondigde Euro
pa-synode voorbereiden.
De aartsbisschop van Algiers
en de andere 379 Afrikaanse
bisschoppen zien graag dat de
synode in Afrika wordt ge
houden, maar het Vatieaan
vreest teveel praktische pro
blemen en kiest vooralsnog
liever voor Rome. Eerst was
er sprake van 1991; nu ver
wacht men dat de synode op
zijn vroegst in 1993 wordt ge
houden, maar zelfs daar ge
looft Teissier niet meer in. De
Afrikaanse bisschoppen
wachten al ruim een half jaar
op een Vaticaanse reactie op-
hun eerste rapport over de sy
node. Pas als dit document ge
publiceerd wordt, kan de be
zinning op landelijk en dioce
saan niveau beginnen. Omdat
de communicatiemiddelen in
Afrika verre van optimaal
zijn, verwacht Teissier dat het
bezinningsproces veel tijd zal
gaan kosten. Het Vatieaan
had tot dusverre de vertra
ging kunnen voorkomen, als
het de organisatie van de sy
node niet helemaal in eigen
hand had gehouden. De Afri
ka-synode moet onder meer
over de evangelisatie van het
continent gaan, maar Teissier
vindt de verhouding tussen
christenen (235 milj.) en mos
lims (225 milj) belangrijker.
HeT 28e congres van de Communistische Partij van dj
jetunie (CPSU) zou weieens het voorlaatste kunnen
weest. Dat is een van de conclusies die zich opdringen)
4700 afgevaardigden in Moskou bijna veertien dagei
hebben vergaderd. Het 29e congres zou zich nog kun]
zighouden met de opheffing van de partij of haar omvi
tot een sociaal-democratische stroming. Een andere to<
lijkt, zelfs in het moederland van het leninisme, stali
en de perestrojka, niet weggelegd voor de communis
partij.
DiE ondergang van de CPSU hangt natuurlijk al vel -
ger in de lucht. De partij is moreel volkomen failliet eiijj^
vrijwel alle gezag verloren. Drie gebeurtenissen lijkei
week echter het begin van het einde te hebben ingeluiL-Pj
was op de eerste plaats het belangrijke stempel dat conp
tieve stromingen op het 28e partijcongres hebben gl
ook al werd hun kandidaat voor de positie van vice't5I
taris-generaal, Ligatsjov, vernederend verslagen door et
tégé van partijleider Gorbatsjov. De tweede belangrij^VJ
beurtenis was het vertrek uit de partij van Boris Jelt^
president van de Russische Federatie, de grootste van (W-ij.
tien Sovjet-republieken. Zijn dramatische aftocht wWoe
het podium, de deur door naar buiten werd korte r
ter gevolgd door de leden van het Democratisch PlatfoLar
officieuze oppositiepartij. Daarmee is de breuk in de co| j
nistische partij een feit en wordt onderstreept dat oL|j
Sovjetunie op weg is naar een meer-partijenstelsel.
arrr.
HeT is nog maar de vraag of deze afloop van het congjogt
slecht is voor Michail Gorbatsjov. Natuurlijk, hij isjjdcx
groeid in de tradities van de communistische partij. take
zich slechts node neerleggen bij de definitieve onda o;
van een instituut dat zijn leven en dat van miljoenen afggi
burgers decennia lang heeft bepaald. Maar aan de cjte
kant: hij heeft er geen geheim van gemaakt dat de rol feen
partij moet worden teruggedrongen ten gunste van de!
ring en het parlement. Daarom ook hechtte Gorbatsf1 i"
aan de verkiezing van de gematigde Ivasjko tot plaa®1^
vangend secretaris-generaal van de partij. Aan heib00(
Gorbatsjov met een gerust hart de dagelijkse leiding ijan
partij overlaten. Dat zou anders zijn geweest als Ligindt
zijn rechterhand was geworden. |kw
kieg
Gorbatsjov is voor zijn overwinning veel dan{rm(
schuldigd aan twee van zijn .trouwste medestanders, mjhad<
van buitenlandse zaken Sjevardnadse en politburolid e gr
vlev. De eerste maakte grote indruk door de wijze waar k'
aankondigde als minister geen plaats te ambieren in fö
litburo, tot voor enkele jaren het hoogste wat een Soa/ju^
ger in politiek opzicht kon bereiken. Jakovlev was in [oor
eerlijkheid nog veel openhartiger. Hij veegde de vlol
met zijn critici in de partij en stelde onomwonden da
het congres ook zou beslissen, de loop van de geschil
niet is te stuiten. Of de meerderheid van de afgevaarir J
nu inderdaad het licht is gaan zien, of als gevolg van ja
aan ingestampte partijdiscipline, feit is dat GorbatsjECH
congres op den duur volledig in de hand kreeg. jhs a
Igisti
ONDANKS de almaar afkalvende positie van de comigi0
tische partij die zich door het uiterst wispilturige toier
van het congres volstrekt belachelijk maakte is hr s).
van groot belang dat Michail Gorbatsjov er nog eV d'
touwtjes in handen houdt. In een tijd waarin de fef^r
macht in de Sovjetunie steeds meer verdeeld raakt oj;e
vijftien republieken, houdt de communistische par(ste
machtig wapen in handen. In alle instituten, fabriekelelei
nen en bedrijven, alsook in het leger en de KGB, bevs
zich partijcellen en -commissarissen die daar in feenh
dienst uitmaken. Deze partijleden weten dat hun mach.
tie bij verdergaande politieke en economische hervori
zal worden aangetast. Gorbatsjov en de zijnen zullen
co's die daaraan zijn verbonden moeten zien te omzeiljfew.
dat lukt staat niets meer het definitieve einde van dej
munistische Partij van de Sovjetunie in de weg. Of
geweld moeten zijn van de kant van door het leger j
de conservatieve stromingen.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Rome
Gezien de vrijheid die prof. H.
Wegman voorstaat voor de
theologen is het van zijn kant
logisch dat hij de hiërarchie
niet wil aanvaarden, zoals hij
duidelijk maakt in het vraag-
)itU£
in
gesprek met hem in[eer
krant. Maar naar mijn
zijn er teveel en te
allerlei meningen verkjjkei
die een bepaalde invajvai
belichten, maar altijd
ten dele recht doen aan
van de kerk.
De maatregel van de R<
se congregatie voor de g.
leer jegens de de the|jet.
heeft de bedoeling de
leer" te laten klinken
r.-k gelovigen. Dan k<
ook een keer helderheii)
velen binnen de kerk.
Ook al heeft iedereen r<
zijn eigen gewetens!
aangaande kerkelijke 1<
lingen, voor de genoemi
gregatie is het de plicht
ken over de juiste uitle^npli
r.-k. uitleg) voor de gelf"''"
van de wereldkerk, wai
derland een onderdeel
maakt.
J.H.M. Biesjot,
LEIDERDORP.
Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon: 071 - 122 244.
Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden.
Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, Rijswijk.
Telefoon: 070 - 3190 933.
Postadres: postbus 9, 2501 CA 's-Gravenhage.
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za van 14.00 tot 15.00
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girok
per maand f. 24,85 per maand f.
per kwartaal f. 74,10 per kwartaal f.
per jaar f. 284,50 per jaar f. 21
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 -122 244.
Telefax voor uitsluitend, advertenties 071 - 134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijsw
070 - 3902 702.
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
