om
1 rg draait rollen weer
Tennistoernooi op Mets- banen
iverdient meerdere herhalingen
Navratilova
is verslaafd
aan Wimbledon
Jonas Saxton blijft zenuwen de baas tijdens golfkampioensehap
Minder
publiek
naar
Wimbledon
LONDEN De 104e edi
tie van Wimbledon heeft
347.979 toeschouwers ge
trokken. Dat is 52.309
minder dan vorig jaar,
toen een record aantal van
even boven de 400.000
door de poorten kwam. De
nieuwe voorzitter van de
organiserende All England
Lawn Tennis and Croc-
quet Club, John Curry,
toonde zich teleurgesteld
over de ontwikkelingen.
„We wisten, dat er minder
mensen zouden komen",
zei hij. „In verbaijd met de
maatregelen ter verhoging
van de veiligheid dachten
we dat het aantal met on
geveer 30.000 achteruit zou
gaan. Dit is een tegen val -
Door het verdwijnen van
de staanplaatsen rond het
centre court was de capa
citeit met ruim 1500 plaat
sen teruggelopen. Omdat
er op last van de autoritei
ten voor het eerst dit jaar
niet meer dan 28.000 per
sonen tegelijk op het com
plex mochten zijn, kon de
organisatie de rijen wach
tenden geen kaartje garan
deren.
Curry: „Onze publiciteits
campagne heeft kennelijk
als een boemerang ge
werkt. Veel mensen zijn er
door afgeschrikt. Daardoor
hadden we vaak zelfs nog
2.000 tot 3.000 plaatsen
over. We hopen dat onze
fans volgend jaar weer te
rug komen".
Ook de handel in zwarte
kaartjes liep veel minder
gesmeerd dan in voor
gaande jaren. In het begin
van het toernooi werd
voor een kaartje op de
slotdag nog 2.000 pond
(6600 gulden) gevraagd,
gisteren gingen ze moei
zaam voor 300 pond (dui
zend gulden) van de hand.
„De mensen hebben geen
geld meer op zak", meen
de een doorgewinterde
'tout'. „Verder was er te
weinig mooi weer in de
tweede week en hield het
wereldkampioenschap
voetbal veel mensen thuis.
Alles zat tegen".
QeidóaQowumt
MAANDAG 9 JULI 1990 PAGINA 15
op zijn rondje langs de achttien holes
vergezeld door een kleine honderdtal
belangstellenden. „Met daarin fami
lie, vrienden en kennissen", aldus
Saxton die een dergelijk publiek de
kriebels bezorgt. „Een ander raakt
dan misschien juist eerder gemoti
veerd. Ik word er alleen maar zenu
wachtiger door".
Toch leerde Saxton zichzelf gaande
weg zijn carrière hoe te ontspannen.
„Vroeger was het altijd: ik moet,
moet, moet. Dat is dus niet vol te
houden. Ik doe nu gewoon m'n best
en zie wel hoe ver ik kom. Dat maakt
dat ik wat gemakkelijker met mezelf
kan leven. En m'n gezin met mij na
tuurlijk", lachte Saxton gistermiddag
in het fraaie clubhuis van golfclub
Broekpolder waar de dames en heren
VIP's zich op datzelfde moment mas
saal op de gereed staande hapjes en
drankjes stortten.
Met zijn wat bijgeschaafde visie op
het geheel bleef Saxton, op papier
werkzaam als professional op golf
club De Haar in Haarzuilens, maar
meestal toernooien spelend, de con
currentie twee slagen voor. „Ik heb
die zenuwen misschien ook wel nodig
om goed te kunnen presteren, zo lang
ik ze maar de baas blijf", aldus kroop
de aap uit de mouw. *A1 heb ik het
liever anders, hoor". Zoals bij een sa
telliet-toernooi in het Italiaanse
Como waar de Nederlandse Ameri
kaan een fraaie tweede plaats behaal
de. „Daar liepen nog veel meer men
sen mee, maar ik kende daar nie
mand van, dus dat deed me niks".
Mini-tour
In noord-Italië sleepte Saxton be
langrijke punten in de wacht voor de
ranglijst van de zogenaamde Europe
se mini-tour. Aan het einde van het
seizoen kunnen de beste vijf spelers
op een directe tour-kaart voor het
echt grote werk rekenen. „Ik sta nu
op de tiende plaats. Echt veel hoop
dat ik bij die beste vijf kom, heb ik
niet", sprak de bescheiden Saxton die
zich aanstaande zondag aan het kwa
lificatietoernooi voor het Britse Open
waagt. „Ik droom nog steeds van een
plaatsje op de grote tour. Maar in
hoeverre dat ooit mogelijk zal zijn,
dat blijft af te wachten".
Zijn twee titels bij het Nationale
Open beschouwt Saxton als een aar
dige bijkomstigheid. „Misschien als
mensen over honderd jaar twee jaar
achtereen mijn naam op de kampioe-
nenlijst zien, dat ze me als een ster
beschouwen", aldus de Amerikaan
die al zijn concurrenten in de fout
zag gaan. De neo-profs Joost Steen-
kamer. en Constant Smits van Waes-
berghe deelden de tweede plaats.
Vierde werd Saxton's talentvolle
clubgenoot Niels Boysen (16).
DICK KIERS
VLAARDINGEN Zelfbeheersing
is één van de essentiële eigenschap
pen die een ambitieuze golfer met
zich mee moet dragen. Wie de zenu
wen niet goed onder controle kan
houden, heeft niets te zoeken in deze
tak van sport die bij uitstek om een
optimaal concentratievermogen
vraagt. Jonas Saxton is misschien wel
een uitzondering op die regel. De
Amerikaan won gisteren voor de
tweede achtereenvolgende maal het
Nationaal Open.
Op golfclub Broekpolder had Saxton
de eerste drie dagen genoeg afleiding
in het weer dat ook in Vlaardingen
bar en boos was. Toen het gistermid
dag zowaar droog bleef, werd Saxton
Ier/li
SjpEN HAAG Ze be-
itaan echt. Mensen die
van tribuneplaats veran-
Kpren om maar zo goed
mogelijk binnen het be-
!'d 'eik van de televisie-ca-
nera te komen. Een vier
al volwassenen ver-
p luisde gistermiddag welo
verwogen naar de andere
£(&!ijde van het centrecourt
).4.i»van de Scheveningse
Mets-banen om daar maar
jgc o goed mogelijk „in
i)ii )eeld" te kunnen komen.
•J En om, met slechts enkele
^onderden anderen, te
ien hoe nationaal tennis
kampioen Christian Feen-
ftra de finale van het
weede Satellite-toernooi
verloor van Eduardo Mas-
j (6-3, 7-5).
Voor de in Argentinië geboren
ft Belg Masso betekende de toer-
)42 ïooizege een herhaling van de
1 >restatie die hij eerder in Ge
in leverde. Daar won de 26-
Satellite-toernooi van de Chi-
leen Fernandez, voor wie Mas-
uH#i so eergisteren in de halve fina-
le ook weer te sterk was. Gis-
n teren kwam Masso, door een
fcfblessure ruim een half jaar uit
de roulatie geweest, weer heel
[Wat dichter in de buurt van de
extra 'eindprijs van ruim 1600
dollar; een bedrag dat ook bij
elk afzonderlijk toernooi voor
de winnaar klaar ligt. Feen-
stra, die zaterdagmiddag-laat
onder barre weersomstandig
heden had afgerekend met de
andere Nederlandse halve fi
nalist, Paul Dogger, moest gis
teren genoegen nemen 1125
dollar, na in het vorige toer
nooi niet verder te zijn geko
men dan de tweede ronde.
Mesker
Een verkorte herhaling van de
door Masso vrij eenvoudig ge
wonnen finale (en wellicht
ook een glimp van het kwartet
camera-beluste toeschouwers!)
is op donderdag 19 juli te zien
bij de AVRO op Nederland 2.
De Hagenaars Marcella Mes
ker (zelf in de competitie uit
komend voor het op de Mets-
banen spelende De Metselaars)
en Theo Bollerman produce
ren voor de ATV-omroep een
nieuw programma over tennis.
Hun niet toevallige belangstel
ling voor het Haagse Satellite-
toernooi speelde de organisato
ren (onder aanvoering van
technisch- en toernooi-direc-
teur Huub van Boeckel) danig
in de kaart bij de speurtocht
naar geldschieters. Van Boec
kel zocht en vond een ton bij
een waardoor de tegenvallen
de recette van het afgelopen
weekeinde hem niet kon de-
Hoewel de van (te) fikse recla
meteksten voorziene T-shirts
van de ballenkinderen op de
valreep binnenstebuiten dien
den te worden gekeerd, kwa
men de meeste sponsors best
aan hun trekken. Al was het
maar omdat speciaal voor hen
twee opengewerkte tenten
langs het centrecourt waren
geposteerd, van waaruit de fi
nale kon worden aanschouwd.
Onder comfortabelere omstan
digheden dan op de betonnen
tribunes rond de „kuip" van
de Mets-banen. „Iedereen is
positief, volgend jaar organise
ren we weer een Satellite-
toernooi", aldus Van Boeckel
voor wie het afgelopen toer
nooi als een „experiment"
gold.
Ondanks het tegenwerkende
„zomer"-weer kende het toer
nooi op de Mets-banen een
vlekkeloos verloop dat meer
publieke belangstelling had
verdiend, maar in de toekomst
ook meerdere herhalingen
verdient. Na een jarenlange
afwezigheid van internatio
naal tennis in Den Haag heb
ben Van Boeckel en De Metse
laars de juiste weg gevonden,
waarmee ze en passant inspe
len op de wens van de Haagse
sportwethouder Dijkhuizen
om van zijn gemeente een top-
sportstad te maken.
Houtrust
Wat dat betreft doet Hilver
summer Piet van Eijsden bin
nenkort ook een duit in het
zakje. De organisator van Het
Melkhuisje-toernooi heeft in
het najaar de accommodatie
van Houtrust Sport afgehuurd
voor de organisatie van een
internationaal indoortennis-
toernooi. Ook Van Eijsden
toonde zich gisteren niet ver
ontrust over de (nog) magere
Haagse belangstelling voor
subtop-tennis. „Na het Melk-
huisje ga ik me intensief bezig
houden met acties om publiek
te werven", aldus Van Eijsden.
Voor de eerste editie van zijn
indoor-toernooi in Den Haag
(waarvoor voorheen Valkens-
waard het toneel was) heeft hij
een budget van acht a negen
ton, inclusief liefst 100.000 dol
lar aan prijzengeld. „Het wer
ven van sponsors verloopt
goed. De opbrengst van de re
cette is niet in de begroting op
genomen, maar de voornaam
ste kosten zijn al afgedekt.
Van Champion en Novacek is
welhaast zeker dat ze komen.
Evenals van Koevermans en
Haarhuis", zegt Van Eijsden.
De tv-beelden en al dan niet
vertraagde herhalingen van
dit toernooi zullen waarschijn
lijk worden vertoond via Eu
rosport. Het viertal self-kic-
kers van de Mets-banen doet
er verstandig aan alvast een
gunstig plaatsje uit te zoeken
in Houtrust Sport.
ROB LANGEVELD
US Open. Bij andere gelegen
heden pakte Garrison, afkom
stig uit de sloppen van Hous
ton, niet meer dan drie sets.
„Ik was misschien een beetje
te tam vandaag. Martina speel
de zo agressief. Ik kon er niet
veel tegenin brengen. Daar
kwam bij dat mijn returns een
stuk minder waren".
Stoppen
Na de afgezien van enkele
aardige rallies in de slotfase
over het geheel voor de 13.000
toeschouwers weinig boeiende
partij meende Garrison op te
vangen, dat Navratilova haar
laatste Wimbledon had afge
sloten. „Ze zei dat ze ermee
zou stoppen". Dat was te vroeg
gejuicht. „Ze heeft me niet
goed begrepen", aldus Navrati
lova, die de supersom van
207.000 pond (circa 680.000
gulden) opstreek en het prij
zengeld in haar loopbaan naar
16,5 miljoen dollar tilde (30
miljoen gulden). „Ik zei, dat ze
op een dag Wimbledon kan
winnen. En dat dat dan ver
moedelijk niet tegen mij zou
zijn. Maar dat betekent nog
niet dat ik er mee ophoud. Zo
lang mijn lichaam mee wil
werken, blijf ik komen. Zina
heeft nog wel zo'n zes, zeven
jaar te gaan, ik natuurlijk niet
Daags voor het toernooi van
1988 sloop Navratilova stiekem
naar het centrecourt om er een
stukje gras af te halen. „Dat
draag ik sindsdien bij me.
Want Wimbledon is zo'n beetje
mijn tweede huis geworden. Ik
ben er verslaafd aan. Ik voel
me nu heel high. De mensen
houden ervan als er records
worden gebroken en dat deed
ik vandaag. Er zijn records die
misschien altijd blijven be
staan. Zoals de homeruns van
Hank Aaron of de prestaties
van Joe DiMaggio. Maar dit
was binnen mijn bereik en dat
heb ik al drie jaar geweten".
Navratilova had ook nog een
paar goed gemeende adviezen
voor Lendl. „Hij moet flexibe
ler worden wat zijn tactiek be
treft. Als hij eenmaal iets in
zijn hoofd heeft, doet hij niets
anders. Hij blijft maar server
en naar de forehand van Ed-
berg en krijgt die ballen steeds
onhoudbaar terug. Als je wilt
winnen op gras moet je kun
nen omschakelen. Van plan A
naar plan B en voor miin part
naar plan Z. Hij heeft kenne
lijk maar één plan. Weet je
wat hij zou moeten doen? Hij
zou Billie-Jean King in dienst
moeten nemen. Die zou hem
kunnen helpen, dat weet ik
zeker".
Saxton (links) en de pas 16-jarige Niels Boysen (de beste
waren de hoofdrolspelers tijdens het Nationaal Open in
FOTO: PETER VAN MULKEN
ONDEN De rollen
aren gisteren op Wim-
3ns edon weer omgedraaid,
ren i de derde achtereen vol-
hc inde, en ongetwijfeld
dpiiectaculairste, finale tus-
vaJn Stefan Edberg en Bo-
ff'Becker was het net als
!it 1988 de beurt aan de
i^veed om de armen in
dwiictase op te heffen. Ed-
.kferg had er na een over-
f inderend begin nog op
minuten na drie uur
)or nodig om de sterk te-
woiiggekomen Westduitser
alir overmeesteren: 6-2, 6-2,
van 6, 3-6, 6-4.
|PrfIet is een man met een mas-
ir". Zo omschreef zijn Engel-
P coach Tony Pickard de uit
üstervik afkomstige, in Lon-
f! n wonende Edberg. De
veed is op de baan nog nooit
f een onvertogen woord of op
it wegsmijten van een racket
r trapt. Even viel hij na de
nkondiging „game, set and
atch" uit zijn rol. Edberg
ok zijn drijfnatte shirt uit en
ierp dat met een sierlijke
Dog in het publiek,
naa dberg had zijn tweede Wim-
irie edon-titel (Becker bleef op
staan) vooral ook te dan-
it er een andere Edberg dan
)rig jaar tegenover hem
■Maat", zei Pickard daags tevo-
Hen. „Hij is mentaal -veel ster-
M er geworden". Dat kwam uit.
dberg, nota bene net als Bec-
r oh ik zes weken geleden uit de
3)te ronde van Parijs gesto
ken, had een sterke geest bij
sterk lichaam nodig. Want
adat alles in het begin op rol-
ingh( tjes leek te lopen (twee sets
pakken binnen een uur),
en hi ng het ineens mis.
Laun ecker ging zelf eindelijk be-
:r serveren en retourneren en
areei dberg begon foutjes te ma-
^Sen. Pas op het moment, dat
(Nw e nood het hoogst was gewor-
[?2len (3-1 achter in de vijfde set
b n de opslag aan Becker), wist
dberg de partij alsnog naar
arvinijn hand" te zetten. In de laat-
twee games speelde de
weed weer net zo trefzeker
Rijp ls in het eerste uur. Het le-
2 erde hem 230.000 pond (circa
60.000 gulden) op. Becker
te"» reeg de helft.
JJÜ Vermoeidheid
ecker weet zijn slechte begin
siani egen de opponent, die hij van-
)enn* f de junioren al keer op keer
leeft bestreden, aan ver-
aoeidheid. „Toen ik uit bed
tapte, was ik me bewust van
35. et feit, dat het toernooi zijn
ai (N ol had geëist. Vooral de halve
'nale tegen Ivanisevic had
Stefan Edberg (links) en Boris Becker groeiden als tennissers samen op.
heel veel van me gevergd. Ik
was tot de grens gegaan".
Edberg had na zijn moeizame
vijf-setszege op Mansdorf in de
derde ronde geen problemen
meer gekend. Chang, Berg-
ström en zelfs de op zijn eerste
Wimbledon-titel azende Lendl
in de halve finale konden
geen set van de superieur ser
verende en vollerende Edberg
afnemen. „Ik ging vol zelfver
trouwen de finale in", zei de
winnaar dan ook. „Ik wist dat
het moeilijk kon worden, maar
ik was overtuigd van mijn ei
gen kunnen".
In de vijfde set van de partij
zonder noemenswaardige ral
lies bleek dat beide spelers
veel van zichzelf gevergd had
den. De armen werden kenne
lijk zwaar bij. het serveren in
de lastige wind, want het aan
tal dubbele fouten (Edberg
sloeg zelfs een paar keer ver
buiten de baan) liep snel op.
Op breekpunt tegen in de vita
le vijfde game miste Becker
jammerlijk een simpele volley
op een hoge return van Ed
berg.
„Toen ik zo snel de eerste
twee sets had verloren, kon ik
alleen maar hopen, dat ik nog
een set kon pakken", aldus
Becker. „Nu ik in de vijfde set
de winst voor het grijpen had,
ben ik natuurlijk teleurgesteld.
Maar Edberg is nooit voor de
laatste bal verslagen".
Edberg moest een paar keer
denken aan de partij die hij
vorig jaar in de halve finales
van Parijs tegen Becker speel
de. De Zweed won toen op
vrijwel identieke wijze met 6-
3, 6-4, 5-7, 3-6, 6-2. „Ik kreeg
in de vijfde set sterk het ge
voel dat het net zo zou lopen",
zei Edberg. „Ik dacht: dit iaar
is mijn jaar op Wimbledon
Zowel Edberg als Becker had
dit jaar nog wat goed te ma
ken. Afgezien van hun vroeg
tijdige uitschakeling op Roland
Garros zat het beiden nog een
paar keer tegen. Zo moest Ed
berg als eerste speler in de his
torie in Melbourne een Grand
Slam-finale, tegen Lendl, ver
laten wegens een blessure.
Becker verloor in het eerste
half jaar liefst negen partijen.
Zegen
Becker had vooral ook proble
men buiten de baan. Hij liet
een paar maal in krasse taal
weten de afwisselende veraf
goding en verguizing door pu
bliek en pers meer dan zat te
zijn. Toen Becker een keer te
rug kwam in zijn geboorte
plaats Leimen merkte hij, dat
hij geen gewoon leven meer
kon leiden. „De mensen keken
naar me als een soort Paus,
van wie ze de zegen verwach
ten".
Becker heeft in de Bondsrepu
bliek inmiddels veel van zijn
populariteit verloren. Het af
zeggen voor het Davis Cup
team werd hem niet in dank
afgenomen. Tijdens het toer
nooi om de World Team Cup
in Diisseldorf floten de toe
schouwers Becker herhaalde
lijk uit omdat ze vonden dat
hij niet genoeg presteerde. Na
een nieuwe Wimbledon-titel
FOTO: AP
zou hij ongetwijfeld weer in de
armen zijn gesloten.
Visioenen
Bij de huldiging zag Becker,
zoals hij dat noemde, „grappi
ge visioenen". „Ik had ge
mengde gevoelens. Ik had het
besef dat ik dat allemaal al
eens had meegemaakt. Daar
zat ik als verliezer en daar
stond Edberg met de beker. In
1988 was het ook zo en vorig
jaar ging het andersom. Ik
dacht er aan dat ik nog pas 22
jaar ben en hij twee jaar ouder.
Wij zijn kennelijk de beste
grasspelers. Wat dat betreft
zouden we op Wimbledon nog
jaren de dienst uit kunnen ma
ken".
Ook Edberg zag de uitdaging.
„We zijn zo ongeveer als ten
nisser samen opgegroeid. Als
nummer twee en drie van de
wereld zijn we op jacht naar
de eerste plaats. Die positie
komt nu binnen ons bereik.
De race om de aflossing van
Lendl zal spannend worden".
LONDEN In tegenstel
ling tot Ivan Lendl heeft
zijn ex-landgenote Marti
na Navratilova haar grote
wens op Wimbledon wel
in vervulling zien gaan.
Lendl bleef opnieuw, en
mogelijk voor altijd, van
zijn eerste eindzege in het
beroemdste tennistoernooi
ter wereld verstoken, Na
vratilova bracht als 33-ja-
rige het record aantal
overwinningen in de 104e
editie op negen. Ze over
trof daarmee Helen
Moody-Wills, de koelbloe
dige kampioene uit de
dertiger jaren.
Het werd één van de gemak
kelijkste toernooien voor Na
vratilova, die net als Lendl
Parijs had overgeslagen om
zich zo goed mogelijk op gras
voor te bereiden. De 26-jarige
Amerikaanse Zina Garrison,
die voor het eerst een Grand
Slam-finale haalde, ruimde
Helena Sukova, Monica Seles
en zelfs Steffi Graf voor haar
op.
Winnaar Eduardo Masso (voorgrond) In de finale in actie tegen
Christian Feenstra. De sponsors (rechts) zitten er comfortabeler
bij dan de weinige kijkers op de betonnen tribunes rond de
„kuip" van de Mets-banen.
FOTO: RINUS SLIERENDRECHT
In de finale, die vijf kwartier
duurde, was Garrison bij lange
na niet opgewassen tegen het
bravourespel van de atletische
Navratilova: 6-4r 6-1. Het was
de vierde keer, dat Navratilo
va op Wimbledon geen set af
stond. Alleen in 1983 verloor
ze minder games (25 tegen 29).
Tegen Amiach, Smith,
Kschwendt, Wiesner, Katerina
Maleeva, Sabatini en Garrison
stond ze gemiddeld nog geen
uur per partij op de baan.
Onmiddellijk nadat ze historie
had geschreven op het naar
verluidt heilige, maar danig
verbleekte gras van het cen
trecourt holde Navratilova,
met tranen in de ogen, naar
haar „clan" op de tribune, zo
als Pat Cash in 1987 deed. Ze
omhelsde vriendin Judy Nel
son, coach Craig Kardon en
veelvoudig oud-kampioene
Billy-Jean King uitbundig. „Ik
moest ze even laten delen in
mijn vreugde", zei Navratilo
va. „Ze hebben zo ontzettend
veel voor me gedaan". De her
togin van Kent kon met zoe
nen toen niet meer achterblij
ven.
Garrison, die al veel verder
was gekomen dan ze ooit voor
mogelijk had gehouden, ging
met een groot nadeel de finale
in. Ze wist dat ze van de voor
gaande 28 keer slechts een
maal van Navratilova had ge
wonnen. Dat was in 1988 in de
