inale krijgt een wrange bijsmaak
talia '90 in cijfers
CcidócSouoont
Geen groots WK
Troostprijs verzacht
het Italiaanse leed
lal
Shilton vindt het welletjes
MAANDAG 9 IULI 1990 PAGINA 13
Door Herman Kuiphof
De Westduitsers hebben verdiend het
wereldkampioenschap behaald. Laten we
dat in alle eerlijkheid mogen vaststellen. Ze
hebben geen daverend toernooi gespeeld
zoals bijvoorbeeld de Argentijnen vier jaar
geleden of Brazilië in 1958, maar ze waren
de besten onder huns gelijken. Vooral in de
finale maakten zij het spel en hebben de
Argentijnen vergeefs op die ene briljante
inval van Maradona gewacht. Maar wat mij
betreft is het nu verder afgelopen met de
complimenten richting Matthaus cs. Ze
hebben de winst, behalve aan eigen
verdiensten, zeker ook te danken aan
falende tegenstanders (Rijkaard
bijvoorbeeld) en aan arbiters die
Beckenbauers ploeg daadwerkelijk een
handje hielpen. De Mexicaanse heer Codesal
legde vijf minuten voor tijd de bal ten
onrechte op de stip toen Voller deed alsof
hij gruwelijk werd onderuitgehaald, wat
Beckenbauer tot de uitspraak verleidde:
„Der Rudi ein bisschen geholfen hat". Alsof
dat nog niet genoeg was werden de Zuid-
Amerikanen extra verzwakt doordat Tezotti
onverdiend de rode prent kreeg
voorgehouden. Eigenlijk had Codesal die
kaart voor zichzelf moeten bewaren.
Toch kan ik vrede hebben met de Duitse
titelverovering omdat zij gericht offensief
speelden en niet al te vaak angstig in hun
schulp kropen, eeuwig rond speelden of
andere tijdrekkende kunstjes tot doel
verhieven. Ze hielden over het algemeen
een hoog tempo aan en speelden een genre
voetbal dat op aanval en spektakel gericht
was. En dat laatste werd op dit WK teveel
gemist. Het was het WK van de 0-0 en
rustig aan dan breken er zo min mogelijk
lijntjes. Het was eveneens het WK van de
massale overtredingen. In deze eindstrijd
heb ik zitten turven en ik kwam tot 25
overtredingen van de Argentijnen en 23 van
de Westduitsers. Dat zegt natuurlijk niets
over de aard en de grofheid van die
overtredingen, maar het totaal van 48 vrije
schoppen in 90 minuten doet het ergste
vrezen. Toch was dit niet eens de ruwste
match van de serie van 52, maar niettemin
tekenend voor de algemeen in kringen van
het topvoetbal geaccepteerde opvatting. De
jongelui met het fraaie spandoek omtrent
fairplay hebben in hun (gele) hemd gestaan
Niet iedere ontmoeting liet voornamelijk
onbevredigende indrukken achter. De
Duitsers begonnen uitstekend, Italië heeft
een paar knappe wedstrijden gespeeld om
zich tenslotte te pletter te lopen tegen een
muur van Argentijnse verdedigers. Het
snelle vertrek van de Brazilianen zal menig
neutraal liefhebber gespeten hebben, ook al
zijn zij niet meer van de artistieke klasse uit
de tijd van Pele. Rusland viel uit de toon,
Cameroun viel sterk mee en Engeland
kwam ver zonder royaal tot scoren te
komen. De prijs van zalige
onbekommerdheid ging naar de Ieren. En
over Nederland is al zoveel gezegd. De echte
vorm bleef weg en net toen die op punt van
arriveren stond, drongen de energieke
Duitsers ons opzij.
Voor het komende wereldkampioenschap
mag men nu reeds het bezorgde hart
vasthouden. Zal het voetbal in de wijde
ruimte van de Verenigde Staten niet
worden opgeslokt? Zal er een voetbalsfeer
zijn in al die honkbalstadions en voor
publiek dat met soccer niet vertrouwd is?
Wat ons voorlopig speciaal mag
bezighouden is het antwoord op de vraag
hoe de duels weer open en spectaculair
zullen kunnen worden. Er moeten nieuwe
Maradona's komen, maar wie ze ziet
aankomen mag zijn vinger opsteken. Veel
talent dreigt vermalen te worden in de
mêlee van gespierde verdedigers, die
desnoods door alle muren heen lopen. Maar
komt tijd, komt (misschien) raad.
t onze verslaggever in Italië
I Frank Werkman
IE Er vloeide uit-
lelelijk zelfs bloed in het
ïooi om de wereldti-
roetbal. En na afloop
de even eenzijdige als
TS* arische" finale van
oppa del mondo stond
alleen het speeksel
Argentijnen op
jippen. Terwijl de spe-
van Westduitse ploeg
jtvierden over het ver-
Men van de derde we-
titel droop Nestor Lo-
4o af met tranen in de
en dikke druppels
[d uit zijn kapotte lip.
verdediger
rgAd met die aftocht mo-
voor een WK-eind-
d, die qua emoties en
vepheid haar gelijke in
ï2P moderne voetbal niet
je
i ts(
20 nooit eerder was er een
'n, Ie van een mondiale titel-
1 afgewerkt, waarin een
2mtT voortijdig naar de kant
e d gestuurd. Gisteravond in
b warm Rome liepen de
't fes zo hoog op, dat ook op
gebied alle records werden
ie roken. Niet minder dan
leden van de toch al door
rsingen verzwakt aan de
strijd begonnen Argentijn-
■hij formatie werden door
idsrechter Codesal Men-
naar de kleedkamer ge-
len; een veelbetekenend
rd voor de wereldtitel -
d, die door het toch al ge-
•jldeld lage niveau een slech-
antekening in de voetbal
uitjes zal krijgen.
De Argentijn Dezotti laat arbiter Codesal Mendes weten hoe hij denkt over de gele kaart die hem
wordt voorgehouden wegens „praten". De Duitsers Littbarski (rechts), Matthëus en Brehme zien
het tevreden aan. In de slotminuten krijgt dezelfde Dezotti zelfs rood te zien.
Doelman Sergio Goycochea duikt naar de goede hoek, maar kan de beslissende strafschap van
Brehme niet onschadelijk maken.
FOTO: EPA
De apothedse van Italia '90
kreeg er een wrange bijsmaak
door. Want wat hoe dan ook
de climax had moeten worden
van het toernooi, eindigde in
een onsmakelijke vertoning,
een sportevenement van dit
niveau volstrekt onwaardig.
Sportief stelde de confrontatie
tussen Westduitsland en Ar
gentinië al niet veel voor, om
dat de Zuidamerikanen te veel
kwaliteit hadden ingeleverd
met hun vier „gesperde" spe
lers. Maar het werd deson
danks ook nooit een spektakel,
omdat de formatie van bonds
coach Franz Beckenbauer de
remmen nooit helemaal los
durfde te gooien.
De Mannschaft was kennelijk
toch te beducht voor de ene,
mogelijk fatale counter van
een plotsklaps op toeren ra
kende Maradona om de Ar
gentijnen de duimschroeven
vanaf het begin geheel aan te
zetten. „We moesten geduld
oefenen", verklaarde Becken
bauer later. „We wisten dat de
Argentijnse ploeg ernstig was
verzwakt en dat de verlossen
de treffer altijd een keer zou
komen. Desnoods in een ver
lenging".
Wat laf
Het was de wat laffe verkla
ring van der Teamchef, die
ten koste van alles de wereld
titel wilde binnenhalen. Zijn
tweede, want zoals bekend
veroverde hij zelf als speler in
1974 de hoogste voetbalonder
scheiding. Het feit dat West
duitsland vooral op zeker
wenste te spelen en de Argen
tijnen daardoor in de eerste
helft nog het gevoel gaf enigs
zins „in de wedstrijd" te zijn
en het eventueel weer op
strafschoppen te kunnen laten
aankomen, leidde tot een
tweede periode, die een aan
fluiting werd voor het mondi
ale topvoetbal. Westduitsland
verhoogde de druk enigszins,
de Argentijnen moesten terug,
kregen hachelijke situaties
voor het doel van Goycoechea
te verwerken en raakten ver
volgens het spoor bijster.
Pedro Monzon was het eerste
slachtoffer. De pas na de
speelveldwissseling in de ploeg
gekomen verdediger bevestig
de de reputatie van de naam
Monzon door de doorbrekende
Klinsmann met een gestrekt
been tegen de enkels te elimi
neren. Hij kreeg er rood voor
van Mendez, die zich de in
middels al veel fanatieker ge
worden ontmoeting vervol-
Nog minder
Met tien man was Argentinië
nog minder partij voor de op
permachtige Westduitsers dan
voor die tijd. De stemming
werd steeds geprikkelder bin
nen de lijnen en naarmate de
eerste treffer langer uitbleef
beten de Zuidamerikanen zich
nog forser in hun opponenten
vast. Hoewel ook met name
Voller zich niet onbetuigd liet.
De al eerder in het toerriooi
opspraak gekomen Westduit
ser, die evenwel ongekend po
pulair is bij zijn landgenoten
op de tribünes, vergreep zich
eenmaal aan Maradona en
kreeg geel te zien.
Het typeerde het karakter van
het eenrichtingsverkeer, dat
evenwel de verlossende treffer
maar niet wilde opleveren.
Pas zeven minuten voor het
einde werd de ban gebroken,
maar geheel in de stijl van het
toernooi en deze finale was het
een betwistbare strafschop, die
de doorslag gaf. Nadat Voller
slim over het been van Serri-
zuela was getuimeld wees
Mendez, die eerdere claims
van de Duitsers voor een elf-
metertrap had genegeerd, naar
de stip. Brehme kweet zich
kundig van die taak, hoewel
Goycoechea er weer dicht bij
zat.
Weinig
Wat zich de laatste paar minu
ten van de wedstrijd nog af
speelde, had weinig meer met
voetbal te maken. De Argentij
nen, die het niet konden ver
kroppen dat Maradona door
Buchwald uit de wedstrijd
werd gespeelden waardoor de
Zuidamerikanen voortdurend
achter de feiten aanholden,
kregen zelfs nog een tweede
rode kaart te zien. Dezotti, die
al na negen minuten geel had
gekregen wegens „praten" kon
zijn biezen pakken na Kohier
in de wurggreep te hebben ge
nomen.
Het was het tweede dieptepunt
in een partij, die nauwelijks
hoogtepunten had gekend.
„Gezien de fysieke problemen,
die we al vanaf het begin van
het toernooi hadden was dit
een te verwachten ontkno
ping", vertelde trainer Carlos
Bilardo. „Je kunt niet straffe
loos vier of vijf man van je ba-
sisploeg vervangen en geen
kwaliteit inleveren. Over de
scheidsrechter zeg ik niks.
Sommige spelers van mijn
ploeg hebben wel hun kalmte
verloren. Dat is niet goed te
praten".
v^E Italia '90 heeft een
records gevestigd. Met
a J5 miljoen verkochte toe-
an [skaarten werd het oude
Hmum van Mexico '86
13.331) overschreden, het
voetbal in Italia trok een
iddelde van 48.360 toe
's per wedstrijd.
74.765 toeschouwers werd
record gevestigd bij de
strijd Bondsrepubliek
Island - Joegoslavië in het
zza-stadion (San Siro) in
De totaalomzet van
i'oen gulden in de
:oop is een stijging
ht circa 36 procent in verge-
kli ng met vier jaar geleden,
hele toernooi leverde 115
linten in 52 wedstrijden
•at betekende de doorzet-
van een dalende trend. In
nje '82 zorgden de 24 deel-
ters voor 146 treffers, in
xico '86 voor 132. Met 2,21
punten gemiddeld per
Istrijd bereikte Italia'90 een
>luut dieptepunt. In Mexico
was het al bedroevend met
dit werden 164 gele kaarten
resenteerd, waarmee even
een record werd geboekt.
Mexico '86 lag het totaal op
Ook de zestien rode kaar-
waren een record. In
Mxico '86 werden acht spelers
het veld gestuurd. Dertig
Iers gingen naar huis met
e gele kaarten. Serrizuela
gentinië) en Brehme
ndsrepubliek) zelfs met
e. Met 22 gele kaarten werd
j1gentinië onbetwist koplo-
Dat met 177 overtredin-
eveneens het maximum
eikte. Elke 3 minuten en 57
bonden maakte een Argen-
een overtreding. Came-
m (13) en Tsjechoslowakije
werden tweede en derde,
chts drie wedstrijden ein
den zonder geel of rood,
nelijk: Italië - Engeland
rde plaats), Engeland - Ne
tland (groep F), België -
anje (groep E). De boeten
ar deze prenten leverden de
PA in totaal 767.000 gulden
In de reguliere speeltijd wer
den achttien strafschoppen
toegekend. Dertien daarvan
werden benut, twee- gestopt,
twee belandden op het hout
werk en een vloog over.
RODE KAARTEN
Argentinië-Cameroun: Kana Biyik en
Massing (beiden Cam).
VSt-Tsjechoslowakij»: Wynalda
(VSt).
Argentinië-Sovjetunie: Bessonov
(Sov).
België-Uruguay: Gerets (Bel).
Joegoslavië-VAE: Ghanim Mubarak
(VAE).
Oostenrijk-VSt: Artner (Oos).
Zuid-Korea-Uruguay: Yoon-Deuk-yeo
(ZKo).
Brazilië-Argentinië: Gomes (Bra).
Bondsrepubliek-Nederland: Voller
(BrD) en Rijkaard (Ned).
Argentinië-Joegoslavië: Sabanadzo-
vic (Joe).
Tsjechoslowakije-Bondsrepubliek:
Moravcik (Tsj).
Argentinië-ltalië: Giusti (Arg).
Argentinië-Bondsrepubliek: Monzon
(Arg), Dezotti (Arg).
GELE KAARTEN
Argentinië: Sensini, Monzon (2). Ca-
niggia (2), Maradona (2), Serrizuela
(3), Battista (2), Goycochea, Giusti,
Olarticoechea (2), Troglio, Burrucha-
ga, Troglio, Simon, Ruggeri, Dezotti.
Bondsrepubliek: Brehme (3), Ber-
thold, Matthëus, Klinsmann, Völler.
Brazilië: Mozer (2), Branco, Dunga,
Jorginho, Rocha, Galvao.
Cameroun: N'Dip (2), M'Bouh (2), On-
ana (2), N'Kono (2), Kana Biyik (2),
Milla (2), Massing.
Colombia: Herrera, Gabriel Gomez,
Alvarez, Pera.
Costa Rica: Jara, Gomez (2), Marche-
na (2), Gonzales.
Engeland: McMahon, Beardsley,
Gascoigne (2), Pearce, Parker.
Egypte: Ahmed Ramzy, Shobeir, Ab-
delghani, Ibrahim Hassan.
Ierland: Morris. Aldridge, McGrath,
Moran.
Italië: Ferri, Baggio, Berti (2), De
Agostini, Gianninl.
Joegoslavië: Stojkovic. Brnovlc, Sa-
banadzevlc, Pancev, Katanec, Vujo-
vic, Vulic.
Nederland: Kleft, Rijkaard, Wouters.
Van Basten.
Oostenrijk: Herzog, Peel (2), Zsak (2),
Pfeffer, Strelter (2), Algner, Linden-
berger, Reisinger.
Roemenië: Lacatus (2), Klein, Hagi
(2), Lupescu, Lupu.
Schotland: McPherson, Johnstone,
MacLeod.
Sovjetunie: Tsjidiatoelln (2), Slgman-
towitsj, Protassov.
Spanje: Jimenez, Villaroya, Roberto,
Chendo.
Tsjechoslowakije: Kubik (2), Kadlec.
Moravcik, Skuhravy, Chovanec, Ha-
sek, Kocian, Straka. Bliek, Knofllcek.
Uruguay: Perdomo (2), Francescoll,
Sosa, Osloazza, Paz, Sadalha, Alvez,
Herrera, Gutierrez.
Ver. Ar. Emiraten: Elsa Meer Abdul-
krahman, Mohamed (2), Abbas, Ibra
him Meer Abdulrahman.
Verenigde Staten: Meola, Trittschuh,
Banks (2), Caligiuri, Murray, Windlsc-
hmann.
Zuid-Korea: Soon-ho Choi, Chung,
Yoon, Hwangbo, Lee, Kang-Hee Choi.
Zweden: Nilsson, Thern, Strömberg,
Schwarz.
TOPSCORERS
1. Schlllaci (Ita) 6
2. Skuhravy (Tsj) 5
3. Michel (Spa), Matthëus (BrD), Li-
neker (Eng), Milla (Cam) 4
7. Völler (BrD), Klinsmann (BrD),
Brehme (BrD), Platt (Eng) 3
10. Caniggia (Arg), Bliek (Tsj), Laca
tus (Roe), Balint (Roe), Jozic (Joe),
Pancev (Joe), Stojkovic (Joe), Careca
(Bra), Müller (Bra), Redin (Col), Bag
gio (Ita) 2
22. Bêin (BrD), Littbarski (BrD). Kubik
(Tsj), Hasek (Tsj), Luhovy (Tsj), Glan-
nini (Ita), Serena (Ita), Omam Biyik
(Cam), Ekeke (Cam), Kunde (Cam),
Rincon (Col), Valderrama (Col), Caligi
uri (VSt), Murray (VSt), Brolin (Zwe),
Ekström (Zwe), Strömberg (Zwe), Flo-
res (CRi). Medford (CRi), Cayasso
(CRi), Gonzalez (CRi), Wright (Eng).
Sheedy (Ier), Quinn (Ier), Degryse
(Bel), De Wolf (Bel), Vervoort (Bel),
Ceulemans (Bel), Clijsters (Bel), Scifo
(Bel), Kieft (Ned), Gullit (Ned), Ronald
Koeman (Ned), Abdel-Ghani (Egy),
Troglio (Arg), Burruchaga (Arg), Mon
zon (Arg), Khaled Ismail Mubarak
(VAE), Jumaa (VAE), McCall (Sch),
Johnston (Sch), Hwangbo (ZKo), Ben-
goechea (Uru), Fonseca (Uru), Protas
sov (Sov), Zigmantovitsj (Sov), Zava-
rov (Sov), Dobrovolski (Sov), Susic
(Joe), Prosinecki (Joe), Rodax (Oos),
Ogris (Oos), Gorriz (Spa), Salinas
(Spa) allen 1.
WK IN CIJFERS
Om 3e plaats
Italië-Engeland 2-1 (0-0): 71. Baggio
1-0, 81. Platt 1-1, 85. Schlllaci (straf
schop) 2-1. Scheidsrechter: Qulnlou
(Fra). Toeschouwers: 35.000.
Italië: Zenga; Bergoml, Baresi, Vler-
chowod, Maldini; Ferrara, De Agostini
(67. Berti), Ancelotti, Gianninl (90.
Ferri); Schillaci, Baggio.
Engeland: Shilton; Stevens, Wright
(72. Waddle), Parker, Walker; McMa
hon (72. Webb), Steven, Dorigo, Platt;
Lineker, Beardsley.
Argentinië-Bondsrapubliek Duits
land 0-1 (0-0): 83. Brehme (straf
schop) 0-1. Scheidsrechter: Codesal
(Mex). Toeschouwers: 73.603. Rode
kaart: 63. Monzon (Arg), 86. Dezotti
(Arg). Gele kaart: 6. Dezotti (Arg), 51.
Völler (BrD), 82. Troglio (Arg), 86. Ma
radona (Arg).
Argentinië: Goycochea; Serrizuela, Si
mon. Ruggeri (46. Monzon). Lorenzo;
Sensini, Troglio. Burruchaga (51. Cal-
deron), Basualdo; Dezotti, Maradona.
Bondsrepubliek: lllgner; Berthold (71.
Reuter), Kohier. Buchwald. Augentha-
ler, Brehme; Hëssler, Matthëus, Litt
barski; Klinsmann, Völler.
Salvatore Schillaci legt aan voor de omstreden maar beslissende
strafschop. foto: ap
BARI Italië is zaterdag
met opgeheven hoofd uit
het eindtoernooi om de
wereldtitel gestapt. In de
troostwedstrijd om de der
de plaats tegen Engeland
herwon de squadra azzur-
ra het vertrouwen van de
tifosi. De verdiende zege
van 2-1 binnen de norma
le speeltijd verzachtte het
leed, veroorzaakt door de
uitschakeling op straf
schoppen in de halve fina
le tegen Argentinië. Die
fatale faalbeurt was ver
geven, maar niet verge
ten. Daar gaan nog jaren
overheen.
Een grove fout van de En
gelse doelman Peter Shilton
in zijn 125e interland en een
dubieuze strafschop hielpen
het Italiaanse leed te ver
zachten. Roberto Baggio en
Salvatore Schillaci, wie an
ders, zorgden in de slotfase
voor een bescheiden feestje
in het imposante San Nicola-
stadion. De gelijkmaker van
David Platt bedierf de vrolij
ke stemming onder de 35.000
toeschouwers slechts vier mi
nuten.
„Ik ben gelukkig en tevre
den, maar ook verbitterd",
bekende bondscoach Vicini.
„Deze derde plaats maakt de
gemiste kans op de wereldti
tel enigszins goed. De spelers
hebben in alle wedstrijden
alles gegeven. Als ik dit toer
nooi zou mogen overdoen,
zou ik precies hetzelfde han
delen. Eén ding zou ik echter
willen veranderen: het resul
taat tegen Argentinië".
De beide „ongeslagen verlie
zers" van het toernooi be
schouwden de kleine finale
allerminst als een verplicht
nummer. Italië kon zich voor
eigen publiek geen tweede
afgang veroorloven, Enge
land wilde bondscoach Rob-
son, die op maandag 16 juli
met zijn werkzaamheden bij
PSV begint, een passend af
scheid bieden. Op veel steun
konden de Engelsen in Bari
overigens niet rekenen. De
tienduizenden Britse suppor
ters hadden na de verloren
halve finale tegen de Bonds
republiek in Turijn kennelijk
geen trek meer in een reis
naar Zuid-Italië. Slechts en
kele honderden fans woon
den het laatste optreden van
hun favorieten bij.
„Ik vind het jammer dat
mijn tijd als bondscoach van
Engeland gekomen is", sprak
Robson diplomatiek. „Ik voel
me bedroefd. Ik had graag
met een overwinning af
scheid genomen. Ik zal mijn
werk en de spelers missen.
Het is acht jaar een groot
deel van mijn leven geweest.
We zijn in dit toernooi ge
groeid. Engeland beschikt
over klassespelers. Deze
ploeg kan elke tegenstander
aan".
De avond voor je je als
verslaggever opmaakt om de
finale te bezoeken van het
evenement dat je vier weken
hebt gevolgd, is bij uitstek
geschikt om je eens even over
te geven aan een paar
bespiegelingen.
Je hebt net een maaltijd achter
de kiezen, een goed glas wijn
op en je voelt je een tikje rozig.
Als je later je hotelkamer
opzoekt (wat kun je je na zo'n
periode goed voorstellen dat er
sporters, met name tennissers,
zijn die na verloop van tijd
klagen over het leven vanuit
een koffer) en het laken over
je dank zij een verkwikkende
douche van de drukkende
klamheid bevrijde lichaam
trekt, voel je bijna een soort
bevrijding. Nog twee dagen en
je bent weer thuis, dagen
zonder voetbal strekken zich
voor je uit. Etmalen waarin de
enige bal, die je zorgen kan
baren, een gehakt- of een
tennisbal is.
Je denkt nog eens terug aan
het begin. Die dagen in de
buurt van Wenen, in dat
comfortabele hotel; maar toch
een hotel, zonder die
eigenheid van de huiselijke
kring, je eigen besognes. Of
die langere periode in het kale
Zagreb, waar de spelers van
het Nederlands elftal waren
opgesloten in een geïsoleerd
kasteel en jij zelf vaak in een
klein kamertje.
Je peinst nog eens over
voorvalletjes in Palermo, waar
de hitte alles bepaalde. De
paar dagen in Cagliari, waar
het ook warm was, maar
draaglijk. De drukkende
atmosfeer van noord-Italië,
waar Oranje zijn Waterloo
vond en je getuige was van
weer een Duitse opmars. Met
alle uiterlijke kenmerken in
stad en land van de
„Schlachtenbummler", die ook
ditmaal zo overtuigd waren
van hun „Sieg". Je kunt op
het laatst geen shirtje van de
Mannschaft meer zien en hun
vlaggen veroorzaken bijna
zwarte vlekken voor je ogen.
Rome dan. Stad van Vaticaan,
Trevi-fontein, Colosseum en
het Borghia-huis. Weer
veroverd door de Duitsers. Het
went' nooit. Vlak voor het
inslapen bekruipt je echter
weer een prettige gedachte.
Nog twee nachtjes slapen en je
ligt weer tussen je eigen
lakens.
Je droomt later van een
nederlaag van de Duitsers en
juichende Argentijnen in de
Via Appia. Het is een mooie
droom. De volgende avond zal
blijken of die uitkomt. Een
dag daarna, als u dit leest, ben
ik al weer bijna thuis. Een
plezierig gevoel. Misschien tot
Nederlandse aanpak
voetbalvandalisme
maakt diepe indruk
ROME De Nederlandse
aanpak van de bestrijding van
voetbalvandalisme maakt
school in Europa. De werkwij
ze die het Centraal Informa
tiepunt Voetbalvandalisme
(CIV) de afgelopen jaren ont
wikkelde, heeft diepe indruk
gemaakt op politie-autoriteiten
uit andere landen die veel te
maken hebben, met voetbal
vandalisme. Verschillende lan
den hebben al te kennen gege
ven meer inzicht te willen
krijgen in de Nederlandse aan
pak. Dat bleek dit weekeinde
in Rome. Politievertegenwoor-
digers uit landen, die aan de
eindronde om het WK voetbal
deelnamen, hielden daar een
nabespreking over de werk
wijze van en de samenwerking
met de Italiaanse politie.
MER A NO De
wereldtitel is hem
ontgaan, maar Sal
vatore Schillaci viel
toch een zeer bij
zondere onderschei
ding ten deel. Zel
den zal namelijk
een Tibetaanse
knorbuffel naar een
voetballer zijn ver
noemd. Bergbeklim-
Tibetaanse knorbuffel
vernoemd naar Schillaci
mer Reinhold Mes-
sner, die er een hele
kudde van die bees
ten op na houdt om
dat dat hem aan zijn
avontuurlijke toch
ten in de Himalaya
herinnert, vindt dat
zijn jongste buffeltje
net zo vurig uit de
ogen kijkt als Toto.
Vandaar", zegt
Messner. „Daar
naast hebben die
buffels ook een ta
melijk markante
kop voegt de
„klimgeit" er aan
toe. Messner is naar
eigen zeggen de eni
ge aardbewoner, die
alle veertien toppen
boven de 8000 me
ter heeft beklom
men zonder gebruik
te maken van zuur
stofmateriaal.
BARI Peter Shilton vindt het welletjes. De 40-jarige doel
man van Engéland verklaarde na de verloren strijd om de
derde plaats tegen Italië zich niet langer beschikbaar te stel
len voor het nationale team. „Er dienen zich in Engeland
drie of vier jonge keepers als mijn opvolger aan", zei Shilton
die met 125 interlands wereldrecordhouder is. „Het wordt
tijd, dat ze hun kans krijgen". Shilton, met een blunder
schuldig aan de eerste Italiaanse treffer van Baggio, is nog
niet van plan bij zijn club Derby County terug te treden. „Ik
wil nog minimaal twee jaar doorgaan op topniveau. Ik ben te
veel liefhebber om zomaar te stoppen'
