Oranje reageert niet
op kritiek Beenhakker
Lauw onthaal
jvoor Oranje
zondebokken
Cruijff hekelt
Oranje-team
Ierland verder dan Uruguay
Sacchi is vol onbegrip over gedrag Rijkaard
Völler en Matthaus
in beroep bij FIFA
Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u!
6 SPORT
CaidsaQowuvnt
DINSDAG 26 JUNI 1990 PAGINA 7
Door Herman Kuiphof
Ierland is verder dan Uruguay Toen Italië-
Uruguay uit de startblokken vertrok, was ik
van plan om speciaal op Baggio van Italië
en op Francescoli van Uruguay te letten.
Nietwaar? Baggio, de piepjonge en
allerduurste speler ter wereld, onlangs van
Fiorentina naar Juventus verkocht, zodat
een bepaald automerk wel weer duurder in
aanschaf zal worden, en Francescoli, de
dribbelaar die dingen met een bal kan doen
waar een toneelgoochelaar jaloers op zou
zijn. Maar je kunt soms wikken naar
believen, maar anderen beschikken. En zo
was het ook in deze achtste finale. Niet
Baggio (die trouwens later gewisseld werd)
en Francescoli waren acteurs die het
resultaat naar hun hand zetten, maar
Schillaci en Serena. Ongetwijfeld kennen de
trouwe en toegewijde kijkers Schillaci, de
man van Sicilië, die naar Juventus ging.
Een soort Zoef-de-Haas, die razendsnel uit
stilstand vertrekt en bovendien een blik in
de ogen heeft waar vijandelijke doelmannen
radeloos van kunnen worden. Een killer.
Hij pikte halverwege de tweede helft een
sunliem passje van collega Serena op en
scoorde met een schot dat razendsnel van
zijn linkerwreef vertrok. Nu was Serena
zojuist in de Italiaanse ploeg gekomen
omdat het steeds minder vlot liep met de
gastheren in Rome. En Serena bleek nog
meer te kunnen dan de aangever spelen. Hij
kopte een kwartiertje later subliem in de
hoek waar de portier van Uruguay de bal
redelijkerwijze niet hoefde te verwachten.
Ziedaar het verhaal van Italië-Uruguay. De
Italianen kwamen een stap dichter bij hun
einddoel. Defensief was het wer dik in orde,
maar offensief liep het minder vlot tot
Vicini zijn gouden wissel toepaste en Serena
liet opdraven voor Berti. Maar laten we het
eens over Uruguay hebben. Geen groot
volk, maar voetballend altijd goed voor
techniek en hardheid. De ergste
boosdoeners schijnt men dit keer te hebben
thuisgelaten, al meende de Engelse arbiter
Courtney dat hij door louter geboefte
omringd was. Hij zag in alles een
overtreding en meestal bevoorrechte hij de
thuisclub. Mede daardoor streden de Zuid-
Amerikanen een verloren strijd, maar ze
hadden dat voor het grootste deel toch aan
hun eigen tekortkomingen te wijten. Ooit
wonnen de heren - het is ontzaglijk lang
geleden - het voetbaltoernooi op de
Olympische Spelen van Amsterdam. Dat
was in 1928 en hun halfspeler Andrade was
de populairste en meest-bewonderde man
van ons land in die tijd.
In 1930 en 1950 herhaalden zijn landgenoten
dit kunststukje en toen ging het op echte
wereldkampioenschappen. In '54 was een
fikse portie vandalisme hun technische
hoogstandjes komen vervangen. Ze verloren
in Zwitserland van de formidabele
Hongaren en de spelers haatten elkaar zoals
Rijkaard en Voller momenteel. Ze vochten
tot in de kleedkamers toe en de Uru's
verlieten het land der Helveten met schade
en schande overladen. Ik heb met enig
misprijzen naar hun prestaties in Italië
zitten kijken. Een puntloze remise tegen
Spanje, een verlies van 3-1 tegen de
onstuimige Belgen en een zeer krappe winst
op de Koreanen. Ze kunnen veel met een
bal, maar ze lijken niet te beseffen dat het
spelletje destijds is uitgevonden om meer
doelpunten te fabriceren dan de
tegenstander - althans: daartoe een
nadrukkelijke poging te doen. Zolang het 0-
0 staat doet iedere speler redelijk zijn plicht.
Maar is er een achterstand dan blijken er
een paar bladzijden uit het instructieboekje
te zijn gescheurd.
Nee, dan de Ieren! Wonnen via
strafschoppen van de technisch zoveel
geschooldere Roemenen en zitten nu bij de
laatste acht waarin zij op Italië stuiten.
Indien zij al een geheim bezitten dan ligt
het verankerd in Jack Charlton's
hartekreet: "We zijn hier in de eerste plaats
voor onze lol". Elke andere bondscoach die
zoiets uitkraamde zou op het eerste vliegtuig
huiswarts zijn gezet. Maar Charlon kan geen
kwaad doen. En terecht. Kijk eens hoe ver
die kick-and-rush-jongens zijn gekomen!
Frank Werkman
MILAAN Een dag na
het vol drama zittende,
tot de verbeelding spre
kende duel met West-
duitsland van afgelopen
zondagavond kon enigs
zins de balans worden
opgemaakt van de Oran
je-expeditie naar Italia
'90. De emoties waren
ietwat bezonken, de
spanningen weggevloeid
en het vertrek werd
voorbereid.
Een afmars, die in schrille te
genstelling stond tot de
triomftocht van twee jaar ge
leden. Toen stond heel Ne
derland op zijn kop, nadat
Oranje in München via de
Sovjetunie de Europese titel
had zekergesteld. De terug
tocht van het met zulke hoge
verwachtingen tegemoet ge
ziene toernooi om de wereld
titel verliep aanzienlijk so
berder. Geen rondvaart door
de Amsterdamse grachten,
geen ontvangst op het
Schouwburgplein, geen door
duizenden begeleide bustocht
door half Nederland. Het was
even wennen.
Nadat tijdelijk bondscoach
Leo Beenhakker zondaga
vond in plaats van zijn visite
kaartje zijn ontslagbrief had
ingediend bij de KNVB kwa
men de reacties op zijn ein
delijk geopenbaarde kritiek
op de vedetten in zijn ploeg
los. Beenhakker had de beste
spelers van zijn formatie,
vooral Van Basten en Koe
man verweten, te kort te zijn
geschoten. „Zij hebben het
laten afweten en daarmee de
hele ploeg gedupeerd", sprak
de coach van Ajax, zonder
overigens de betrokkenen
met name te noemen. „Zij
hadden de zaak verder op
sleeptouw moeten nemen,
maar hebben daarin gefaald".
Ontslagbrief
Marco van Basten, degene
die het meest onder de ver
wachtingen was gebleven ge
durende de vier wedstrijden
die het Nederlands elftal in
Italië speelde, had geen ver
klaring voor zijn eigen falen.
„Ook ik ben teleurgesteld",
sprak de bij AC Milan door
gaans zo succesvolle aanvals
leider. „Over mezelf, maar
ook over de totale prestatie
van de ploeg. Ik verwachtte
veel van dit toernooi, maar
ik speelde slecht. En doordat
ik slecht speelde bleef ook de
hele ploeg onder haar ni
veau. Ik ben bang dat mijn
optreden vooral het spel van
Gullit nadelig heeft bein-
vloed. Het liep niet tussen
ons, maar dat heeft waar
schijnlijk te maken met het
feit dat we een jaar niet heb
ben samengespeeld. We wa
ren daardoor ook niet zo
Op vakantie
Ruud Gullit zelf verlangde
na het sportieve echec tegen
de Westduitsers vooral naar
rust. „Ik ga eerst op vakantie
om het even te vergeten",
sprak hij gisteren. „Maar ik
blijf wel in training, ik wil
niet stoppen nu mijn spel
toch duidelijk vooruitgang
vertoonde. Daarom ben ik
persoonlijk wel tevreden
over mijn eigen optreden.
Niet over de prestatie van de
hele ploeg. Die is over de
hele linie onder de maat ge
weest".
De doorgaans snel met con
clusies klaar staande Gullit
wenste in dit stadium nog
niet met kritiek te komen.
„Het is beter nu nog niemand
te beschuldigen. Het ging met
iedereen slecht: de spelers, de
coach, de bond. Iedereen
moet nu maar eerst zelf con
clusies trekken uit datgene
wat is gebeurd. En daar moet
dan iets mee worden ge
daan".
Wim Kieft, zondagavond op
nieuw in de ondankbare
maar inmiddels vertrouwde
rol van invaller opererend,
was kort in zijn commentaar.
„Dit was geen team en er
was geen concept. Daardoor
is het misgelopen".
Het Nederlands elftal likte
kort de wonden, maar ging
gisteren vervolgens over tot
de orde van de dag. Marco
van Basten keek al vooruit.
„Ik hoop dat het volgend sei
zoen bij AC Milan beter zal
gaan met Ruud en mij",
sprak de aanvaller, die waar
schijnlijk had gehoopt tijdens
het WK net als zijn leermees
ter Johan Cruijff het mondi
ale stardom te bereiken,
maar met een harde klap in
de realiteit terugviel. Dat de
internationals nauwelijks re
ageerden op de aanval van
Beenhakker, die zijn pappen
heimers heeft leren kennen
gedurende de laatste vier we
ken, was misschien wel type
rend voor het besef dat de
schuld voor de uitschakeling
vooral bij de spelers lag.
Hoewel Beenhakker zelf na
tuurlijk ook niet geheel is
vrij te pleiten door zijn schip
perende aanpak, met wisse
lende opstellingen en de vrij
brief die de door hem nu zo
gekritiseerde vedetten van
hem kregen. Want ondanks
matig tot pover spel van een
aantal, Koeman, Wouters,
Van Basten, handhaafde
Beenhakker met name dit
trio in zijn formaties. Het
geen zijn eigen geloofwardig-
heid als topcoach er ook niet
groter op heeft gemaakt Om
gaan met de vedetten heette
eens een grote kwaliteit van
de Ajax-coach. Maar dat is
iets anders dan denken aan
het ploegbelang. En dat had
andere maatregelen vereist
dan Beenhakker tijdens dit
WK heeft getroffen.
Als zeepbel
Het voetbalvolk, zowel de
duizenden die de reis naar en
in Italië meemaakten als de
televisiekijkers, was meer te
leurgesteld door de gang van
zaken rond Oranje. Voor hen
spatte de WK-droom als een
zeepbel uiteen, met een stevi
ge dreun omdat de verwach
tingen sinds twee jaar te hoog
waren gespannen. Het Ne
derlandse voetbal, dat in
clubverband al eerder een
stapje terug heeft moeten
doen, zag zich ook van een
stukje reputatie beroofd. Van
de glans van de Europese ti
tel van twee jaar geleden is
Het is zoals een van de ano
nieme werkers in de ploeg
het gisteren verwoordde:
„We zullen opnieuw moeten
beginnen". Het is daarbij de
vraag of het Nederlands elf
tal net als na 1974 in 1978 dit-
FOTO: ANP
maal over vier jaar in de
Verenigde Staten, waar de
volgende WK-editie zal wor
den afgewerkt, weer een ge
rede kans zal hebben zich
kansrijk te presenteren. Een
ding staat vast: na de decep
tie van Italia '90 zullen de
verwachtingen omtrent
Oranje voorlopig op een laag
pitje worden gezet.
SCHIPHOL De Oranje
voetballers die Nederland
voor de komende jaren
(weer) hebben opgezadeld
met een Duitsland-com-
plex moesten het gister
middag op Schiphol stel
len met een karig ap
plausje en één bosje bloe
men.
Op de kop af twee jaar nadat
Nederland in de Bondsrepu
bliek Europees kampioen was
geworden, werd de verliezen
de WK-kwartfinalist aange
voerd in een toestel genaamd
naar een winnaar bij uitstek:
de „Evert van Benthem". Voor
spelers van Beenhakker,
zondagavond en gisterochtend
tijdens het verwijderen van de
oranje antennedopjes en ande
re versierselen massaal gede
gradeerd van helden tot zon
debokken, was er op Schiphol
niet veel meer dan een lauw
onthaal. Waarbij de herinne
ring onwillekeurig terugging
naar de glorieuze ontvangst
van twee jaar geleden. Maar
ditmaal waren voor de aange-
ïn sporters slechts een
stuk of 200 oranje volharders
op de been (nog altijd meer
dan het aantal familieleden
dat opdraaft na een wereldtitel
van de hockeyers). Helemaal
geen gezagsdragers, laat staan
een vertegenwoordiger van
het koningshuis. Opvallendste
aanwezige was Ajax-voorzitter
Michael van Praag, die ,zijn"
interim-bondscoach Beenhak
ker (die in tegenstelling tot
zijn belofte nog geen antwoord
heeft gegeven op de vraag
waar de schending van zijn
neus -en dus zijn aangezicht-
vandaan komt) stond op te
wachten met een minuscuul
bosje rood-witte bloempjes.
Op slot
Zonder de destijds als super
man binnengehaalde huidige
bobo Rinus Michels; zonder de
in zijn woonplaats Milaan ach
tergebleven Ruud Gullit en
zonder de, in de Nederlandse
ochtendbladen (met uitzonde
ring van de Volkskrant) over
dreven mild behandelde
Frank Rijkaard arriveerde
vlucht HV 6572 gisteren op
Schiphol na een toch met
champagne besproeide an
derhalf uur vertraagde tocht.
Boosdoener Rijkaard, uiter
aard wel verguisd in de Duitse
pers, had eergisteravond ook
tegen zijn collega's de lippen
op elkaar gehouden over het
spu w-incident met Völler.
Rijkaard was ook voor zijn
ploeggenoten nog moeilijker
bereikbaar dan de voorspellin-
fen die de „goochelaars" bij
tudio Sport achter slot en
grendel hadden verstopt. Stu
dio Sport, dat overigens als ge
volg van de uitschakeling gis
teravond meteen het laatste
WK-journaal uitzond. Zoals
Bij Wim Kieft kon er gisteren bij aankomst op Schiphol nog wel een lachje af.
vooraf bepaald en niet als ge
volg van de FIFA-boycot te
gen Kees Jansma (noch naar
aanleiding van het alom bekri
tiseerde provocerende „item"
van Mart Smeets, dat zondaga
vond aanzet zou hebben gege
ven tot rellen bij Kerkrade).
Leugentje
„Er viel geen woord met Rijk
aard te wisselen", vertelde de
door rode oogjes ontsierde
Hans van Breukelen kort na
de landing. „Ik heb de afgelo
pen nacht weinig geslapen.
Veel nagedacht. Niet alleen
over dat incident, maar over
het hel^ WK. Daar hebben we
toch niet uitgehaald wat erin
zat", meent Van Breukelen,
die zijn leugentje om bestwil
voorlopig nog kaarsrecht
overeind houdt.
Terwijl de woonboot-bezitters
in Amsterdam nog opgelucht
adem haalden over het abrup
te eind aan de dit jaar wat ge
forceerde Oranje-vreugde,
blikte John van Loen gister
middag alweer vooruit. De
naar Anderlecht vertrekkende
Van Loen (op de luchthaven
in het kielzog gevolgd door de
met zijn pas verworven doch
tertje zeulende ex-stadgenoot
Van Basten) gunt zich hooguit
een weekje vakantie en stort
zich verder op zijn verhuizing
naar het buitenland. Waar hij
flink kan investeren in een
villaatje, mede omdat elke
WK-ganger (en Thijs Li-
bregts!) aan het mislukte tripje
een totale premiesom van
90.000 gulden overhoudt. Van
Loen, die slechts eenmaal in
viel en toen een lamlendig stel
Ieren en Nederlanders ofn zich
heen trof: „Geloof me nou,
ook wij wisselspelers hebben
er hard voor gewerkt. Tijdens
de trainingen moest je toch
steeds de basisspelers scherp
houden".
De Ruiter
Over de vraag onder wiens
leiding de Oranje-trainingen
in de nabije toekomst (er
wacht immers weer een
EK'92) moeten plaatsvinden,
blijken de direct betrokkenen
zich nog niet druk te willen
FOTO: ANP
maken. De naam van assis
tent Nol de Ruiter is in dit
verband al wel gevallen, maar
Barry Hughes („als Nol bonds
coach wordt, eet ik mijn voet
balschoenen op") blijkt niet de
enige die zijn twijfels heeft.
Vanaf vandaag, wanneer de
Mundiale gesprek-van-de-dag-
af is, mogen de in Italië op
merkelijk zwijgzame bobo's
(Van Loen: „We hebben ze
één keer gezien tijdens een
etentje na de wedstrijd tegen
Ierland, dat was genoeg".) zich
buigen over dit probleem, al
vorens waarschijnlijk weer
met een enqu
ete (ook zonder „goochelaars"
te voorspellen uitslag: Cruijff)
naar een oplossing toe te wer
ken. Voor die tijd gaan Van
Breukelen en zijn tijdelijke
teammaats eerst op vakantie.
„Waarheen? Geen idee. Niet
naar Italië, nee. Dat is een
voetballand, geen vakantie
land", meent de nog immer
ontgoochelde doelman, wiens
talloze reclame-acties haast al
lemaal in de prullebak zijn be-
ROB LANGEVELD
MILAAN Trainer Arri-
go Sacchi van AC Milan
heeft vol onbegrip gerea
geerd op het gedrag van
Frank Rijkaard in de
wedstrijd Nederland
Bondsrepubliek.
De voetballer kreeg rood na
wangedrag ten opzichte van
zijn tegenstander Rudi Völler.
„Dit was niet de echte Rijk
aard. Ik begrijp absoluut niet
waarom hij zich zo heeft mis
dragen. Hij heeft tegen zijn ei
gen natuur in gespeeld.
Hij moet op dat moment een
black out hebben gehad".
Rijkaard zelf, die gisteren in
zijn woonplaats Milaan achter
bleef, was niet bereid com
mentaar te geven. In de Oran
je-kring had hij gezegd, zwaar
geirriteerd te zijn geweest, om
dat hij kort voor het omstre
den moment geel had gekre
gen. Dat was de tweede keer
in het toernooi, heteeen bete
kende dat hij voor de kwartfi
nale geschorst zou zijn.
Rijkaard staat bekend als een
elegante voetballer met een
zachtaardig karakter. De laat
ste maanden van het nu afge
lopen seizoen stonden rode
kaarten centraal. De eerste
van een reeks van drie kreeg
hij in de over het Italiaanse
kampioenschap beslissende
competitiewedstrijd van AC
Milan tegen Hellas Verona.
De tweede kreeg hij kort daar
na tijdens de door AC Milan
verloren bekerfinale tegen Ju
ventus. De derde na 22 minu
ten in de interland Duitsland-
Nederland.
BARCELONA Johan
Cruyff begrijpt niet dat zo
veel kwaliteit als het Ne
derlands elftal herbergt,
tijdens het WK zo slecht is
benut. In zijn dagelijkse
column in het dagblad El
Periodico uit Barcelona
kondigde de trainer van
FC Barcelona gisteren
aan, dat „men nu in Ne
derland naar de schuldi
gen zal gaan zoeken van
het lage rendement van
Oranje".
Cruyff bestempelde het duel
als „de beste wedstrijd tot nu
toe, qua spektakel en het aan
tal kansen waarover beide
ploegen beschikten. Maar een
ploeg als Nederland mag niet
zo veel van die kansen missen.
Dat is het gevolg van het spe
len van drie slechte wedstrij
den in de eerste ronde, waar
door het vertrouwen ontbrak".
„Normaal, als de Nederlandse
spelers zich iets beter hadden
gevoeld, hadden ze op die be-
FOTO: AP
slissende momenten voor een
veel hoger rendement ge
zorgd", vervolgde Cruijff, die
zelf tot de kandidaat behoorde
om Thijs Libregts tijdelijk op
te volgen. „Er ontbrak gedu
rende het hele toernooi disci
pline, de spelers probeerden
het te vaak individueel en de
belangrijke mannen faalden.
Er zal moeten worden uitge
zocht hoe dat komt. Verliezen
van Duitsland is normaal,
móar van vier WK-wedstrij-
den er geen een winnen, dat
kan natuurlijk niet".
ERBA De Bondsrepu
bliek heeft bij de FIFA
beroep aangetekend tegen
de rode kaart van Völler
en de gele kaart van Matt
haus, beiden gegeven door
scheidsrechter Loustau in
het duel met Nederland.
De Westduitse delegatie be
roept zich op televisiebeelden,
die zouden bewijzen dat de
spelers ten onrechte zijn be
straft. „We realiseren ons heel
goed", aldus teamchef Becken-
bauer, „dat we weinig kans
maken". Desondanks legt de
ploeg zich niet bij voorbaat bij
een schorsing neer. Becken-
bauer: „Bij de kwalificatie
wedstrijd Brazilië - Chili, vorig
jaar, heeft de FIFA zich bij het
uitspreken van een straf ook
beroepen op televisiebeelden.
Waarom zou het dan nu niet
kunnen. De bewijzen ten gun
ste van ons zijn overduidelijk".
Völler, die rood kreeg na een
incident met Rijkaard, was
eveneens optimistisch. „Ik heb
bij AS Roma een keer een
rode kaart gehad en ben daar
voor nooit geschorst".
tal
Iets meer dan een half etmaal
na de sensationele slijtageslag
tussen Nederland en
Westduitsland lag het San
Siro-stadion er verlaten bij. De
parkeerplaatsen van het
vrijwel nergens in de stad als
Meazza-stadion aangeduide
complex waren leeg. Evenals
de immense tribunes, die de
avond te voren nog uitpuilden
van vooral Duitse, veel
Nederlandse en ook nog enige
Italiaanse voetbalfans.
Het is een beetje moeilijk voor
te stellen dat er nog geen
halve dag eerder sprake was
van een ongelooflijke
heksenketel. Van een
pandemonium van herrie,
kleur, vreugde en verdriet.
Een ongelooflijke entourage,
die herinneringen opriep aan
Hamburg en München 1988.
Maar dan, zoals bekend, met
een ander resultaat.
Het Nederlands elftal is
inmiddels naar huis, evenals
de meeste supporters. Er zijn
er gebleven, mensen met een
bredere belangstelling dan
voetbal. Figuren die een
vakantietrip onderbraken om
getuige te kunnen zijn van een
gebeurtenis die een historische
betekenis had kunnen krijgen.
Het mocht niet zo zijn. De
Duitsers vierden een groot
feest zondagavond en -nachts
Nederlandse supporters
trachtten hun teleurstelling te
verwerken. Zonder drank,
want ook Milaan was zondag
drooggelegd. Daar ziin de
Italianen goed in gebleken.
Vanaf 's middags kon er geen
druppel meer worden
verkregen, een gebod waar
ook de barmensen in de hotels
zich aan hielden.
Het San Siro mocht er dan
verlaten bij liggen, dat het
karakteristieke bouwwerk er
ook al weer schoon uitzag,
mocht bijna een wonder
worden genoemd. Want de
meer dan 75.000 aanwezigen
hadden zondag voor een
gigantische rommel gezorgd.
Allerhande rotzooi, van
verpakkkingspapier van
etenswaren tot alle mogelijke
supportersspullen. Ergens in
een hoek lag zondagnacht een
metersgroot oranje spandoek.
Ook dat stuk doek lag er
gisterochtend niet meer.
Italia '90 blijkt ook in dat
opzicht de zaken goed voor
elkaar te hebben. Het enige
dat de organisatie niet in de
hand heeft is de wereldtitel
van het gastland.
Van Rooijen
neemt geen
beslissing
MILAAN Martin van
Rooijen, voorzitter van het
sectiebestuur betaald
voetbal van de KNVB,
heeft gezegd dat over de
opvolging van Leo Been
hakker nog geen beslis
sing is genomen.
Op vliegveld Malpensa, van
waar het Nederlands elftal -
zonder de Milanezen Gullit en
Rijkaard - richting Schiphol
vertrok, verklaarde de ex-
staatssecretaris dat de benoe
ming van de volgende bonds
coach nog even op zich laat
wachten.
„Rinus Michels, ons bestuurs
lid technisch zaken, blijft tot
het einde van het toernooi in
Italië. Pas nadat hij terug is,
kunnen we in dit opzicht za
ken doen. Ik begrijp wel, dat
we er niet te lang mee kunnen
wachten".
(ADVERTENTIE)
Voor betoro snacks...
AANVALLEN!
Op onze heerlijke
gehaktballen
15 vestigingen in de rendatad
7 dagen open tot 24.00 uur
