Succes Colombia V doet misère van thuis vergeten Niet eens met Jan Mulder Ted Troost inplaats van een avondje doorzakken Zorgen rond knie Marco van Basten Verenigde Arabische Emiraten verlost van Spartaanse leven Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u! fffORT CeidócSoivuMxt WOENSDAG 20 JUNI 1990 PAGINA 7 I.M.IJiüJ.'.M.IÜtlffiliWi Welke arbiter durft theater te bestraffen? Sedert gisteravond zijn zelfs de Duitsers door de mand gevallen. Net toen spelers en thuisfront een houding aannamen van „niemand kan ons afstoppen", kwamen tien donkere en een lichte Colombiaan het veld op en dwongen 'Die Mannschaft' een verdiende remise af, al moest er blessuretijd aan te pas komen om de reus Rincon in staat te stellen tot scoren. Hoezo verdiend? Jan Mulder zat in de Hilversumse studio zich blind te ergeren omdat hij van mening was dat de Colombianen technische staaltjes uit de hoge hoed toverden omwille van de show en niet om doelpunten te maken. Franz Beckenbauer zal dat ongezien met onze oud-international eens zijn. Hij leek diep in de tweede helft bij een stand van 0-0 hard op weg naar een maagzweer of op zijn minst een fikse indigestie. Toch ben ik het niet met deze beroemdheden eens: Colombia speelt een ander soort voetbal dan de Westeuropese ploegen, maar in hun genre zijn ze (om met wijlen Wim Kan te spreken) „heel bekwaam". Technisch zijn het meesters in hun vak. En er zitten echte persoonlijkheden in hun ploeg. Estrada, Escobar, Rincon, Valderrama en Higuita, die wonderbaarlijke doelman. Er straalt ware klasse van hen af. Alleen: zij hebben andere opvattingen dan wij. Bij hen moet de bal nooit snel naar de voorste linie's worden geëxpedieerd. Een aanval mag bij de Colombianen desnoods over 15 schijven lopen en dat hele gebeuren, vol tikjes terug, opzij en naar achteren, beleven ze zelf als iets heerlijks. Het is ook allerminst waar, dat ze matig zouden verdedigen. Klinsmann en Vóller werden doodgewoon uitgeschakeld. Alleen Littbarski met die late treffer en Matthöus met een fraaie lob die op de deklat sneuvelde, zijn gevaarlijk geweest. Voor het overige hadden de Zuidamerikanen de zaak prima onder controle. Het gaat er dan bij hun keeper wel heel speciaal toe. Een man die eigenlijk vliegende keep speelt en met sublieme beheersing de griezeligste risico's lijkt te nemen, maar altijd overwinnaar blijft. Behalve op het werkelijk niet te stoppen schot van het krombenige manneke uit Keulen, Pierre Littbarski. De slechtste man van het veld was intussen de Noordierse fluitist Snoddie, die ooit Ruud Gullit om een flutreden het veld uitstuurde in Eindhoven. Die - wat nog erger was - ditmaal niet optrad tegen het treiterige valwerk van de Colombianen, die soms zo wankel op hun benen schenen te staan, dat het patiënten aan vallende ziekte leken, zodra er slechts een tegenstander in hun buurt kwam. Ook dat hoort bij hun spelopvatting. Soms grillig, soms slim, soms irritant, maar altijd strijdvaardig. Het is echter vervelend (om niet te zeggen onuitstaanbaar) dat de meeste WK-arbiters niet durven in te grijpen als zij vinden dat er theater wordt gespeeld. Soms is dat niet uit te maken, maar een geroutineerde scheidsrechter die het spel op de voet volgt moet meermalen kunnen waarnemen dat er zwaluwen neerstrijken op het gras. Dat betekent dan spelbederf en daarvoor past geel. De eerste de beste scheidsrechter die deze regel dezer dagen in de praktijk durft te brengen, krijgt van mij de vetleren medaille (met de zwaarden) in gedachten overhandigd. Want zo'n man doet dan echt iets om de al veel te ver doorgeziekte komedie van al die zogenaamde overtredingen de kop in te drukken. Neem die Valderrama. Ik heb niets tegen zijn haardos, behalve dat ik hem voor geen goud zou dragen. Hij kan trouwens heel goed voetballen, maar die flauwekul met die verschrikkelijke blessure, het verblijf op de brancard en dan de razendsnelle terugkeer naar het veld en meteen weer vrolijk meedraven - het was een knoert van een gele prent waard. Helaas, Snoddie reageerde niet. Het publiek des te meer, maar daar konden de Colombianen lak aan hebben. PS. Verlangt u ook zo naar de kwartfinales? Dan betekent winnen een ronde verder en verliezen het vliegtuig naar huis. MILAAN De intense vreugde kwam uit het diepste van hun ziel. Het succes van de Colombia nen was dan ook vol maakt: voor het eerst sinds 1962 weer aanwezig op een WK, waar de eer ste ronde verrassend wordt overleefd. Het ge schiedde door een onver wachte remise tegen de ogenschijnlijk ongenaak bare Westduitsers, die de klus tegen de Zuidameri kanen echter wat al te licht opvatten: 1-1. De plaatsing voor de achtste finales is voor de Colombia nen meer dan zomaar een vluchtig succesje. Volgens Francisco Maturana, de bondscoach onder wiens su pervisie het unicum is gerea liseerd, is het bereiken van de volgende ronde een men tale opsteker voor een heel volk. Dat het zoals bekend fi nancieel niet al te breed heeft en daarnaast ook nog eens wordt gekweld door de dagelijks aanhoudende ter reur van de nietsontziende drugsmaffia. Het Colombiaanse voetbal leeft al geruime tijd in de trieste schaduw van de du bieuze praktijken van de ge vreesde drugsbaronnen. Voor even zal dat anders zijn, wist Francisco Maturana. „Colom bia zal een paar uur aange naam feest vieren", stelde de Door onze verslaggever in Italië coach met zekerheid na het gelijke spel tegen de Duitsers. Politiek Maturana begaf zich daarmee op een vlak, dat hij eerder gedurende het WK niet wen ste te betreden. De Zuidame rikaan ging bij eerdere gele genheden de discussie sport- politiek, in geen ander WK- land waarschijnlijk zo nauw verweven als in Colombia, resoluut uit de weg, maar toonde zich deze keer aan merkelijk spraakzamer. „Sport", doceerde de coach, „kan als kanalysator dienen voor een heel volk. Ik ben er trots op dat wij dat hier in Milaan hebben bewezen. De Colombianen zullen zich vandaag één voelen". De gedachten van de coach gingen ook daarna verder uit naar het thuisfront. Op de vraag wat de kwalificatie voor de achtste finales bete kent voor de man in de straat, die dagelijks wordt ge confronteerd met de schrij nende economische proble men in het land, antwoordde Maturana dat zijn spelers hun landgenoten wellicht enig vertrouwen voor de toe komst hebben gegeven. „Sport, en dan vooral voet bal, kan de mensen hoop be zorgen. Als het tenminste goed wordt gespeeld. Dat hebben we hier in Milaan ge daan. Dit zal de mensen in Colombia enorm tot steun zijn. Dat is dan ook mijn grootste voldoening van van daag. Ik mag hopen dat de mensen hierdoor hun proble men wat beter leren dragen. Ook wat dat betreft hebben wij hier historie geschreven". Het Colombiaanse succes is ook om een andere reden van belang voor het vader land, denkt Carlos Valderra ma, de vedette van het elftal. „We moeten zorgen dat we hier op een wervende manier bezig zijn", sprak de nummer tien. „Een van onze voor naamste opgaven hier in Ita lië is, dat we de wereld laten zien dat Colombia méér is dan de bekende problemen waar om het bij iedereen be kend staat". Doelpuntenmaker Rincon, die het onmogelijke waar maakte door na de late (in de 88ste minuut) openingstreffer van Littbarski luttele ogen blikken later toch nog de ge lijkmaker achter Illgner te tikken, sprak van een cadeau dat hij zijn landgenoten thuis had gegeven. „Dit is een ge schenk voor een heel land", Freddy Rincon (rechts) presteert het onmogelijke. In blessuretijd schiet hij de bal door de benen van de Westduitse doelman Illgner en brengt Colombia daarmee op de valreep in de achtste finales. FOTO: EPA lachte de held van de Zuida merikanen, die volgens eigen zeggen het hoofd niet had la ten hangen toen de de Duit sers in de slotfase de score alsnog openden. „Ik ben heel rustig gebleven. Echt ver trouwen heb je er op zo'n moment natuurlijk niet meer in. Ik dacht ook dat het ge beurd was, maar ben er toch voor blijven vechten. Dit is een geweldig succes met een enorme betekenis voor ons land", aldus Rincon, die de kwalificatie opdroeg aan al zijn landgenoten. Toch had het allemaal heel anders kunnen uitpakken. Colombia liet zich weliswaar van zijn sterkste kant zien en nam het hooghartige West- Duitsland vrijwel onmiddel lijk in de mangel, met de af ronding wilde het maar niet vlotten. De mogelijkheden daartoe vormden een hand vol kansen die de Duitsers na evenveel frivole aanvallen van de Zuidamerikaanse ma chine tot grote vertwijfeling brachten. Er ontbrak slechts één ding aan: het laatste ze tje. Vooral Fajardo en Estra da bleken op de beslissende momenten de ogen half dicht te hebben zitten. Vandaar dat de ploeg nog bij na moest wanhopen toen Pierre Littbarski twee minu ten voor tijd op aangeven van Rudi Vóller met het lin kerbeen de 1-0 achter Higui ta schoot. „Op dat moment", verklaarde Maturana later, „had ik maar één gedachte. Waarom overvalt ons zoveel onrecht? In zo'n stadium van de wedstrijd ga je er natuur lijk niet meer vanuit dat we even later nog gelijk maken. Een nederlaag was ook rond uit onverdiend geweest. Het kwam gelukkig nog allemaal goed". Maturana sprak lovend over zijn pupillen, daar waar hij hen eerder, na de nietszeg gende winst van 2-0 op de Emiraten, tamelijk kritisch tegemoet was getreden. „Toen klopte er iets nog niet, er ging geen bezieling van de jongens uit. Dat hebben mijn spelers vandaag op overtui gende wijze rechtgezet. We hebben een team dat vooral technisch sterk onderlegd is en dat hebben ze waarge maakt. We hebben aan de verwachtingen voldaan". Hoe het verder gaat met de rood-geel-blauwen? Voor de Duitse televisie verklaarde Maturana onlangs nog we reldkampioen te willen wor den, een tamelijk brutale uit spraak voor een 'klein' voet balland. Maturana: „Wat had ik anders moeten zeggen? Je streeft toch altijd het hoogste na in de sport? We hebben kwaliteiten en zullen er in het verdere verloop van het toernooi alles aan doen die optimaal uit te buiten. Mijn ploeg is daartoe zeker in staat, omdat ze uit wilskrach tige spelers bestaat. De sterk te van dit elftal is het zelf vertrouwen. Colombia zal nooit aan een wedstrijd be ginnen met het idee dat de uitslag al vast staat". JANT'ELIA Ted Troost is :eruggekeerd bij het Neder- ands elftal. De haptonoom vertoefde tijdens de Europese itelstrijd voor het laatst in de juurt van de spelers van )ranje. Met Troost aan zijn zij de, verloor Nederland daar niet meer. Bondscoach Leo Beenhakker zei geen proble men te hebben met de komst de haptonoom: „In dit cir- zoekt een speler zekerheid. Hij wil van zijn twijfels af. De één doet dat via een gesprek met zijn vrouw, de ander zal^t een avondje goed door, de der de zoekt deskundige hulp. Mijn zegen hebben ze". Troost hoeft in Sicilië zijn be handelingen niet langer in het geheim uit te voeren. Bonds coach Beenhakker gaf hem toestemming het spelershotel binnen te stappen, nadat de voetballers hierom hadden verzocht. Troost maakt geen deel uit van het officiële bege leidingsteam, wel is hij op af roep voor iedereen beschik baar. Dat was twee jaar geleden wel anders. Pas na het EK kwam uit dat Troost, voor de eerste keer rond het duel met Ier land, enkele spelers had be handeld. Zijn relatie met de spelers is altijd al beter ge weest dan die met de officiële instanties. WK- tompoucen vallen verkeerd VOORTHUIZEN Min- stens tien mensen hebben een voedselinfectie opgelo pen na het eten van oranje WK-tompoucen die vorige week werden verkocht door een bakker op de wa renmarkt in Voorthuizen. Eén persoon moest tijde lijk worden opgenomen in een ziekenhuis. De plaat selijke GGD verwacht dat de voedselinfectie niet be perkt is gebleven tot de tien mensen die zich heb ben gemeld. Op dit mo ment wordt nog onderzoek verricht naar de oorzaak van de voedselinfectie. Van Basten en Gullit brengen geregeld een bezoek aan Troost, die op zijn beurt meer dere keren per seizoen het trainingskamp van AC Milan binnenloopt. Ook doelman Hans van Breukelen heeft va ker verklaard een fan van Troost te zijn. Het gezichtsveld van de haptonoom beperkt zich overigens niet alleen tot het voetbal. Ook bijvoorbeeld schaatskampioene Van Gennip bezocht hem in zijn praktijk. Dat Troost uitgerekend op dit moment in het spelershotel is gearriveerd, is geen verras sing. De spanning is enkele dagen voor de beslissende groepswedstrijd tegen Ierland groot. Namens de spelersgroep verzocht Van Basten aan bondscoach Beenhakker de haptonoom toe te laten. Beenhakker had daar geen problemen mee. „Ik heb het verzoek gehonoreerd", legde hij uit. „Ik wil wel af van het taboe. Niet zoals twee jaar ge leden, - via de achterdeur. Troost is vanaf nu beschikbaar voor alle spelers. Hij zal geen blessures behandelen. De scheiding tussen hem en onze eigen medische staf is strikt". Beenhakker probeerde duide lijk te maken, waarom hij geen bezwaren heeft tegen de komst van Troost. „De laatste jaren is de spanning in de voetballerij tot een ongekend hoogtepunt gestegen. Mede door de commercie. De druk op de spelers is vreselijk groot. Dat wordt vaak onderschat. Ze zijn beslist niet zielig, maar ik kan me heel goed voorstellen dat ze het er soms heel moei lijk mee hebben". De bondscoach beschouwde het verzoek van de spelers om de komst van Troost niet als een motie van wantrouwen. „Dat is onzin. Als je zo praat, kun je ook wel roepen dat het niet de verdienste van trainer Sacchi is dat AC Milan twee keer de Europa Cup heeft ge wonnen, maar van Troost. Ik ben heel gewoon bereid om te- gemoed te komen aan de wen sen van enkele jongens, meer niet. Wat ik persoonlijk van Troost vind, is niet interes sant". SANT'ELIA Als Diego Maradona op dit moment last heeft van zijn grote teen, is dat wereldnieuws. Als Marco van Basten nu door zijn knie gaat, slaan op Sicilië de stoppen door. Paniek dus, toen de belang rijkste speler van Oranje tij dens de training plotseling naar de grond ging. Het zag er ernstig uit, maar Van Basten stond al vrij snel op en hervat te zijn oefening. De rust keer de terug op het exotische eiland. Dat veranderde gisterochtend. Van Basten kwam naar de training, maar brak die al snel af. De aanvaller werd inten sief aan zijn knie behandeld met ijs. Daarna volstond hij met wat loopwerk, om vervol gens, zichtbaar geïrriteerd, naar het hotel terug te keren. Daar moest bondsarts Kessel tekst en uitleg geven. Dat deed hij op onbegrijpelijke wijze. Het kwam er op neer dat over de inzetbaarheid van Van Bas ten voor morgenavond niet de geringste twijfels bestaan. Wel heeft hij iets verkeerd ge draaid met zijn knie-gewricnt. Dat herstelde snel, maar een dergelijke blessure zorgt een dag later voor wat stijfheid. Vandaar de extra behandeling. „Maar Marco speelt", zei Kes sel. Niet naar huis Erwin Koeman gaat er intus sen vanuit dat hij voor de wedstrijd tegen Ierland weer tot de selectie van zestien spe lers behoort. Hii zegt uit te gaan van een plaatsje op de bank. „Ik reken er niet op dat ik zal spelen. Maar de verha len dat ik van plan was om naar huis te gaan zijn uit de lucht gegrepen. Het gaat goed met me, dus waarom zou ik het opgeven? Ik hoop dit WK nog wel in actie te komen". Naast Erwin Koeman, Van Basten (knie) staan ook Rutjes (ontsteking in de voet), Van Aerle (knie) en Menzo (pols) onder medisch toezicht. Mede daarom kon bondscoach Been hakker nog niet zeggen, welke zestien spelers hij voor de wedstrijd zal aanwijzen. Om de verveling te voorko men vroeg Beenhakker giste ren aan Freek de Jonge op te treden in het spelershotel. De cabaretier was daartoe bereid en maakte het elftal drie kwartier aan het lachen. BOLOGNA Voor de Arabieren is het Spartaan se leven in Italië voorbij. Met een nederlaag van 4-1 tegen Joegoslavië nam het elftal van de Verenigde Arabische Emiraten giste ren in Bologna afscheid van het eindtoernooi om de wereldtitel. De kans op een weerzien over vier jaar in de Verenigde Sta ten moet klein worden inge schat. Daarvoor is het poten tieel van 450 voetballers in het twee miljoen mensen tellende oliestaatje te klein. Bij aan komst in eigen land staan voor de spelers Khaled Ismail Mu barak en Ali Thani Jumaa een Rolls Royce gereed. Een gulle gever beloont het duo voor hun doelpunt tegen de Bonds republiek en de Joegoslavië. Joegoslavië plaatste zich door de eenvoudige zege, waarin aanvaller Darko Pancev met twee treffers een groot aan deel had, voor de eerste keer sinds 1974 voor de tweede ron de. De formatie van bonds coach Osim eindigde in Groep D achter de ongeslagen Bonds republiek met vier punten op de tweede plaats. Volgende week dinsdag speelt Joegosla vië in Verona tegen de win naar van Groep E, België of Spanje. Hoewel de verwende spelers van de Verenigde Arabische Emiraten genoten van iedere minuut van hun verblijf in Italië, moesten ze veel onge makken voor lief nemen. Het hotel in Imola lag naast een bouwput en de snelweg naar Adria, één van de drukste ver keersaders van de streek. De woestijn-voetballers werden gek van het lawaai, dat hen overigens niet weerhield lang uit te slapen. Iedere morgen werd het ontbijt overgeslagen en meldden de eerste spelers zich pas rond twaalf uur bene den in de eetzaal. De zwemkleding kon in de koffers blijven. Het bad bij het hotel bevatte geen water. De dagelijkse gebedsdiensten wer den bij gebrek aan een luister rijk parkje in de buurt, op de parkeersplaats van het hotel gehouden. De Arabieren moes ten, kortom, improviseren in Italië, maar de spelers en de omvangrijke bestuursdelegatie, met sjeiks en gevolg, hielden zich groot. Kon in de eerste twee wed strijden in het eerste half uur de nul nog worden gehand haafd, tegen Joegoslavië was de start zwak. Binnen tien mi nuten leidde de Europese te genstander met 2-0 door tref fers van Susic (kopbal) en Pancev (een schot uit de kluts). Het tegendoelpunt van Ali Thani Jumaë halverwege de eerste helft was een logisch gevolg van de verminderde te genstand. Ook in de tweede helft konden de Joegoslaven hun technische surplus niet etaleren. De doelpunten van Pancev en Prosinecki vielen vlak na de rust en ver in bles suretijd. in lal West-Duitsland en Nederland - een wereld van verschil. Nee, ik doel niet op het voetbal dat beide landen tot nu toe in Italië hebben laten zien; daar worden de thuisblijvers in Holland vermoedelijk al genoeg mee lastig gevallen. De droefenis van Oranje afgezet tegen het „hervorragende" spel van de Mannschaft, het is even wennen voor wie nog altijd zoete herinneringen koestert aan het EK van twee jaar gelden. Daarom zal ik over het voetbal zelf ophouden. Mijn gedachten gaan meer uit naar het verschil tussen de persconferenties die de twee ploegen bijna dagelijks op touw zetten. Bij Oranje kan er nauwelijks een uurtje voor de verslaggevers af. Wéér die ratten, zie je die KNVB-bobo's denken. De medewerking vanuit de vaderlandse voetbalbond voor de volgers van Oranje is minimaal. Haalt Beenhakker het in zijn hoofd een persconferentie anderhalf uur te verschuiven omdat er nog even op een aantal spelpatronen getraind dient te worden, dan is er niemand die het leger verslaggevers daarvan op de hoogte stelt. Dat staat dus vervolgens negentig minuten met de handen over elkaar. Als het uur U dan na lang wachten toch daar is, verschijnt alleen een geïrriteerde Leo Beenhakker. Moet ik weer..., hoor je hem bijna denken. Spelers? Ze zijn niet beschikbaar. Dan de Duitsers. Zegt het programma van de DFB- officials dat de ontmoeting met de media om twaalf uur begint, dan is dat twaalf uur. Niks nog even trainen op de hoekschop bij de eerste paal. „Wilt u een speler spreken?", vraagt een pr-man, „Geen probleem". Je noemt dan de naam van de gewenste Duitser en hij verschijnt. Pünktlich. Een vorm van pr die bij de KNVB ver te zoeken is. En Beckenbauer? Die steekt zijn verhaal af. Goed gehumeurd, wat natuurlijk vooral aan de voorspoedige resultaten toegeschreven kan worden. Maar toch... De Kaiser wordt vermoedelijk - het was tenslotte mijn eerste bezoekje aan het Duitse trainingskamp - steeds geconfronteerd met dezelfde vragen. Dag-in-dag- uit. Wat is uw „Traumfinale", herr Beckenbauer? Het getuigt van weinig spitsvondigheid, maar „der Franz" zal nooit uit zijn rol vallen, zal een journalist nimmer de mantel uitvegen vanwege een dergelijke stupide vraag. Daar kunnen ze in Zeist nog het nodige van leren. TEUN STAAL Roemenen vragen massaal asiel ROME Steeds meer Roe meense WK-gangers verkie zen in Italië te blijven na de bloedige botsingen van de af gelopen weken in eigen land. Van de duizend Roemeense voetbalfans, die met hun ploeg naar Italië reisden, hebben inmiddels 132 poli tiek asiel aangevraagd. Vol gens de Italiaanse politie zal dat aantal nog wel hoger worden. Lacatus tekent voor Fiorentina ROME De Roemeense aanvaller Marius Lacatus heeft een contract voor drie jaar getekend bij Fiorentina. Lacatus, die in de eerste wedstrijd tijdens het WK te gen de Sovjetunie twee keer scoorde, kwam uit voor Steaua. De Roemeen is in Florence tot overeenstem ming gekomen met Nardino Previdi, technisch-directeur van de Florentijnen. Lacatus is, nadat hij zijn handteke ning zette, naar de WK-basis van Roemenië in de buurt van Napels teruggekeerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 7