Onderhand van
jeo Beenhakker
f al gauw gevuld
Veel irritatie over terugreis in nacht
im Kieft wil een kans
QeidóaQowuvnt
MAANDAG 18 JUNI 1990 PAGINA 15
Vergeef de dwaling van Van Breukelen
We zaten in blessuretijd. Schuin rechts voor
het Nederlandse doel werd een vrije schop
genomen wegens obstructie. Pearce, een
lange forse verdediger met grote inzet maar
weinig techniek, zette een betonnen wreef
tegen de bal die een Oranje muurtje
omzeilde en langs de graaiende handen van
Hans van Breukelen een doelhoek vond.
We keken elkaar in uiterste ontzetting aan.
Nederland lag eruit! De hele hap kon naar
huis. Het was afgelopen. En dat na een duel
waarin we een paar keer langs de afgrond
waren gewankeld, maar nog net op de been
gebleven. En nu, op het allerlaatste stukje
valreep had het noodlot alsnog toegeslagen.
Een drama.
Toen versprong het beeld en kwam een
arbiter uit Joegoslavië in actie, die niet naar
de middenstip wees maar de treffer
afkeurde. Een herhaling vertelde dat die
scheidsrechter zijn hand recht omhoog had
gestoken, ten teken dat de bal er niet
rechtstreeks in mocht. Maar waarom dook
Van Breukelen dan languit naar de
bedreigde hoek? Hij had daar, onmiddellijk
na afloop, een boeiende uitleg voor. Hij
wilde die bal helemaal niet stoppen. „Ik
trok daarom tijdig mijn handje terug'-'. Een
virtuoze verklaring, maar even weinig
waarschijnlijk als twintig graden vorst in
een Italiaanse zomer. Als Van Breukelen
van die bal af had willen blijven had hij
rechtop midden in zijn doel moeten staan
toen het projectiel langs hem heen suisde.
Hij zou achteraf de goden hebben geprezen
dat zijn vingertoppen niet iets langer waren.
Maar hij keept dit WK zo goed, dat het
woord van Voltaire op hem van toepassing
is: bemin de waarheid, maar vergeef de
dwaling.
De winst van zaterdagavond is intussen
tweeledig. Nederland verloor niet en zit nog
volop in de race en speelde aanzienlijk
minder slecht dan tegen de jongelui uit het
land der pyramiden. Engeland ligt ons wel.
Technisch zijn we beter en als Barnes in
bedwang wordt gehouden en Lineker aan
de ketting, dan kunnen we zelfs winnen. Nu
lag Lineker niet voortdurend aangelijnd en
Barnes was af en toe gevaarlijk, maar niet
vaak. En Lineker speelt tegen Oranje altijd
in de rol van pechvogel. Twee jaar geleden
schoot hij van korte afstand uit vrijstaande
positie tegen de paal. Ditmaal liet hij
minstens een trio kansen liggen. Iedereen
heeft last Lineker, behalve de club van
Gullit.
Onze aanvoerder lag weer met zichzelf
overhoop. Zijn acties waren zelden
compleet. Meestal ging er halverwege iets
mis. Van Basten beviel mij beter dan tegen
de Egyptenaren, al was hij slechts in het
laatste kwartier echt actief. Witschge blijft
voornamelijk onzichtbaar, Van 't Schip had
een bevredigende eerste en een zeer matige
tweede helft. Gillhaus werd weinig
aangespeeld, maar schonk ons de illusie dat
hij recht op een herkansing heeft. In elk
geval waren de vleugels ditmaal volop
bezet. En dat zijn de enige plaatsen waar
nog wel eens even wat ruimte is om een
individuele actie te ondernemen.
Ik kijk altijd wat meewarig naar die vier
jongens, die tijdens het spelen van de
volksliederen een geel doek omhoog steken,
waarop de FIFA betoogt dat zij voorstander
van 'fair play' is. Een kinderlijk stuntje.
Maar Engeland - Nederland was een
sportieve wedstrijd, zeker als we in acht
nemen hoe groot de belangen waren welke
op het spel stonden. Het zal overigens niks
met die gele vlag te maken hebben gehad.
Deze ploegen streden met open vizier en
hebben geen hekel aan elkaar. De Britten
toonden zelfs een overdreven respect voor
Oranje. Ze zijn nog steeds een beetje bang
voor ons.
km
lceqLIARI De wens
de vader van de ge-
bij Leo Beenhak-
In een niet bijster
neigende poging de
van zaken rond
je toch maar positief
jven zien, waagde de
im-coach' het na de
hMj" rstellende s'eance te-
de Engelsen te spre-
i« iran een 'groeiproces',
ontevreden over de
chtingen van zijn
gerenoveerde for-
die in Cagliari op
smakeloze 0-0 bleef
:ha n, was het de mening
sd Beenhakker „dat Ne-
M nd stap voor stap in
ii« oernooi groeit".
de tijdelijke supervisor
het Nederlands elftal
lee onbegrijpelijke war-
fyt? Voor een deel bevatte
k nog wel een kern
waarheid. Beenhakker
»p de progressie die in
ijking met het niveaulo-
reden tegen Egypte was
;t. „Die wedstrijd was
:ht, dat ik allang blij ben
vandaag tenminste eni-
ooruitgang hebben ge-
Door onze verslaggever in Italië Onze fotograaf in Italië
bij Oranje in deze sombere da
gen gauw is gevuld. Van een
elftal dat de status van Euro
pees kampioen trots met zich
meedraagt, mag immers meer
verwacht worden dan een
schamele drie kwartier met
wat vruchteloze pressie op de
afweer van de (toen nog)
noodgedwongen behoudend
acterende Britten.
Oranje bleek echter niet tot
meer in staat, hetgeen erop
duidt dat de ploeg nog altijd
zoekende is naar de vereiste
WK-vorm. Dat mag wellicht
aan de traditioneel chaotische
voorbereiding worden gewe
ten, oorzaak lijkt ook de bena
dering van Beenhakker zelf.
Het heeft er alle schijn van dat
de tussenpaus zich behoorlijk
verkeken heeft op de taaie
WK-klus. De van Ajax geleen
de technisch directeur heeft
zich onvoldoende ingeleefd in
het karakter van het Oranje
gezelschap, hetgeen Beenhak-
ILIARI Wim Kieft zegt er „geen idee" van te hebben of
Beenhakker hem voor de beslissende wedstrijd tegen Ier-
'B aanstaande donderdag, zal opstellen. De aanvaller, onlangs
cht door het Franse Bordeaux, heeft goede ervaringen met
\d. Twee jaar geleden, bij de Europese titelstrijd, besliste hij
edstrijd tegen Ierland (1-0). Oranje, de latere winnaar van
toernooi, plaatste zich daardoor voor de halve finales.
kwam in Italië tot nu toe twee keer als invaller in het
Tegen Egypte maakte hij het enige doelpunt. Tegen Enge-
zat hij zaterdag aanvankelijk opnieuw op de bank. Kieft zei
oèpen op een echte kans tegen Ierland. „Op deze manier is er
mij natuurlijk weinig eer te behalen. Het is niet mogelijk
^Ike keer als invaller te scoren. Ik denk dat ik recht heb om
een keer van het begin te proberen. Ik voel me goed. Maar
blijft moeilijk. Ik heb met Van Basten nu eenmaal een we-
ipits voor me staan".
in Koeman (niet geheel fit) en Vanenburg, tegen Egypte
basisspelers, maakten voor de wedstrijd tegen Engeland niet
deel uit van de groep van (vijf) wisselspelers. Beenhakker
naast Kieft, Hiele, Rutjes, Winter en Blind achter de hand.
ker in de wandelgangen al tot
een veelzeggende opmerking
zou hebben gebracht. „Ik
heb", was het compliment van
Beenhakker aan zijn voorgan
ger, „veel bewondering voor
Thijs Libregts. „Dat hij met dit
stel z'o heeft kunnen preste
ren, is ontzettend knap."
Beenhakker had zelf vermoe
delijk bij het aanvaarden van
het WK-karwei een glorieuze
herhaling van 1988 in het
hoofd. Oranje beging in haar
eerste duel echter al een pijn
lijke vergissing, volgens Been
hakker zelf „omdat het niet
m'ijn ploeg was die tegen
Egypte speelde. Er zat geen
balans in." Waarna hij de pro
blemen in de dagen voor 'En
geland' verder ontvouwde: „Er
zat iets scheef in de groep. Er
leefden bepaalde onderlinge
irritaties (onder meer over de
te grote invloed van Ruud
Gullit, red.) binnen de selectie,
de neuzen stonden niet dezelf
de richting uit. Ik heb in de
dagen na Egypte heel wat af
moeten praten om er weer een
beetje een eenheid van te krij
gen.
De coach gaf te kennen daar
ih te zijn geslaagd. „Ze hebben
nu tenminste weer het besef
waar ze mee bezig zijn. Er be
staat eindelijk weer de wil om
van dit toernooi iets moois te
maken."
Dat laatste kreeg (nog?) geen
gestalte. De herstelwerzaam-
heden van Beenhakker waren
weliswaar ingrijpend, maar
niet voldoende. De Rotterdam
mer liet Gerald Vanenburg en
Erwin Koeman na hun be
droevende optreden tegen
Egypte in het trainingspak,
opteerde tegen de Engelsen
voor een elftal met echte vleu
gelspelers (Van 't Schip en
Gillhaus), wat Wim Kieft en
Robson kan met remise leven
CAGLIARI Hoewel het resultaat voor hem hetzelfde was,
maakte Bobby Robson een heel wat rustiger indruk dan Leo
Beenhakker. Was de Nederlander nogal nukkig tijdens zijn ana
lyse, zijn Engelse collega zat er na afloop van de remise tegen
Oranje ogenschijnlijk zorgeloos bij.
Robson zit echter in het zelfde schuitje as Beenhakker: de Brit is
coach van een ploeg die nog lang niet naar behoren functioneert
en weet zich in het bezit van twee tamelijk schamele punten.
Toch kon Robson best leven met de bereikte remise. Het was
volgens de toekomstige trainer van PSV het hoogst haalbare, al
zette Robson zijn vraagtekens bij het afgekeurde doelpunt van
Gary Lineker. „Het zou hands zijn, maar ik twijfel daaraan.
Speelde Lineker de bal werkelijk met zijn hand? Volgens mij
niet".
Robson had een intensief gevecht gezien, dat kwalitatief welis
waar niet overhield, maar waarin twee gelijkwaardige ploegen
tegenover elkaar stonden. Nederland had zich duidelijk hersteld
van zijn zwakke start in het toernooi, meende Robson. „Dat Ne
derland een goed elftal heeft, hebben we kunnen zien. Vooral in
de eerste helft vond ik de ploeg goed spelen. Holland maakte af
en toe gevaarlijke penetraties en forceerde ontelbare hoekschop
pen. We hadden het even moeilijk in die periode. Nederland
speelde voor rust heel goed georganiseerd voetbal", aldus Rob
son, die zei zich te realiseren dat zijn ploeg het moeilijk zal krij
gen tegen Egypte.
passant een reserverol ople
verde. „Over die ingrepen kan
ik tevreden zijn. Gillhaus en
Van 't Schip speelden beiden
geen wereldpartij, maar dat
mag je in dit stadium, met een
moeizaam draaiende ploeg,
ook niet verwachten. Het zijn
beiden jongens die pas in een
wedstrijd groeien als een heel
elftal goed draait. Ik ben toch
tevreden over beiden. Door
Gillhaus en Van 't Schip en
door het stuwende middenveld
hebben we in de eerste helft
voortdurend pressie kunnen
uitoefenen. Engeland gooide
daardoor zelfs de defensie om
en dat is toch een compliment
voor ons. Na rust zakten we
inderdaad terug. Toen lieten
we ons teveel weg zetten."
Achterin bleek andermaal de
zwakte van Oranje. Het lek
van Nederland bevindt zich
nog altijd in de defensie, die
met een teruggetrokken Rijk
aard versterking versterking
had gekregen, maar in de per
soon van Ronald Koeman
weer haar achilleshiel had.
Beenhakker onderkende na de
ondermaatse prestatie tegen
Egypte de kwetsbaarheid en
het gebrek aan snelheid in zijn
verdediging, liet Graeme Ru
tjes sneuvelen, maar liet de po
sitie van Ronald Koeman on
gemoeid. Ten onrechte, zo
bleek, omdat de Britten (Line
ker, Gascoigne, Barnes) door
de trage verplaatsingen van de
Groninger af en toe dreigend
door de Nederlandse stellingen
gleden.
Beenhakker weigerde de jong
ste Koeman openlijk te mantel
uit te vegen, maar bezigde na
afloop wel een aantal veelzeg
gende woorden. Die - een goed
verstaander heeft maar twee
woorden nodig - gericht waren
aan het adres van zijn vedet
ten. „Ik wil niemand openlijk
afvallen, maar het is duidelijk
dat een paar jongens bij lange
na nog niet brengen wat je
van ze mag verwachten. Er
zijn spelers die zich gelukkig
hersteld hebben na die drama
tische wedstrijd tegen Egypte,
maar er zijn er ook die nog
zoekende zijn. Jongens die ge
let op hun status iets extra's
toevoegen maar bij wie het er
nog niet uitkomt. Dat moet
veranderen."
De geprikkelde woorden wa
ren bestemd voor Ronald Koe
man, maar pasten ook Marco
van Basten, die anderhalf uur
moedeloos opbokste tegen ci
pier Des Walker. „Daar ga ik
niet op in. Als ik iets op het
spel van Van Basten heb aan
te merken, dan bespreek ik
dat wel met hem zelf."
Van de sterren die de as van
zijn formatie moeten vormen,
spaarde Beenhakker aanvoer
der Gullit, zo langzamerhand
toch een probleemgeval bin
nen de ploeg. De nummer tien
is van goede wil, maar voegde
ook zaterdag door zijn gebrek
aan ritme en balgevoel niets
toe aan Oranje. „Van Ruud
mogen nog geen grootse din
gen verwacht worden", nam
Beenhakker zijn captain in be
scherming. „Hij heeft een jaar
niet gespeeld en doet z'n best.
Voor mij is-ie goed genoeg om
te spelen."
Het zal de kopzorgen van
Beenhakker echter niet ver
minderen. Hij leeft tussen
hoop (het bereiken van de
achtste finales) en vrees (de
dreigende uitschakeling). „Het
enige wat me nu bezighoudt is
een overwinning op Ierland.
Ik ga niet rekenen deze dagen.
Eerste, tweede of derde in de
poule? Laten we zorgen d'at
we ons plaatsen, dat telt nu.
Over de vraag hoe mogen en
kunnen we op dit moment niet
praten.'"
Het WK staat voor schrijver
dezes in het teken van de
anderegroepen. Vakbroeder
Werkman houdt 24 uur per
dag de vinger aan de pols bij
Oranje, ondergetekende wordt
geacht andere landen te
volgen en te coveren. Van
Cameroun tot Argentinië; van
de Verenigde Arabische
Emiraten tot West-Duitsland.
In het begin denk je: da's
jammer. Een WK volgen zoals
mij dat gegeven is, mag
prachtig zijn, een voorrecht zo
men wil, het circus draait voor
ons, nuchtere Hollanders
toch hoofdzakelijk om Oranje.
En dus wilde ik daar best bij
zijn. Een sportjournalist is
immers niet alleen
stukjesschrijver die, wat het
WK aangaat, over voetbal
plegen te handelen, maar
houdt ook van de
gebeurtenissen die hij dient te
verslaan. Een liefhebber. En
hij is, in mijn geval,
Nederlander. Ik zal mezelf
geen hartstochtelijk Oranje
supporter noemen, maar vind
het toch leuk als die jongens
winnen... En met mij andere
collega 's, die twee jaar geleden
bij voorbeeld in Hamburg hun
geluk niet op konden toen
eindelijk die vervelende
Duitsers waren verslagen...
Met andere woorden:
objectiviteit bestaat niet in de
sportjournalistiek. Het moet op
papier te allen tijde
nagestreeft worden, maar
innerlijk heeft een ieder zijn
voor- en afkeuren. Het leek
me dan ook aardig Engeland-
Nederland te gaan bekijken.
Een grote wedstrijd, eentje die
met alle facetten door twee
man „gedaan" zou worden.
Een paar uur later en ik had
gegeten en gedronken. Het
was werkelijk een beproeving
om deze Oranje-hemden
anderhalf uur met zichzelf te
zien worstelen. Ik schrok dan
ook verheugd wakker om
kwart voor elf toen een
Joegoslaaf voor de laatste keer
op zijn fluit blies. Het maakte
een einde aan mijn eerste en
voorlopig laatste wedstrijd van
Oranje bij het WK. Tegen de
Ieren zullen ze het zonder me
moeten doen. Ik kan er niet
rouwig om zijn. Ga ik wel
lekker bij de Brazilianen of
Duitsers zitten. Die verdienen
het goud momenteel meer dan
Beenhakker c.s. Of ik het hen
(vooral de laatsten) gun is een
tweede. Maar objectiviteit is en
blijft een groot goed in de
journalistiek.
TEUN STAAL
lerk op Sicilië stelt alles in
werk om de voorronde
groep F zo vreedzaam mo
te laten verlopen. Van-
werd in de St Eugenio
kerk van Palermo een
nenlijke mis worden ge-
len voor Egyptische Mos-
Ierse katholieken en Ne-
indse protestanten.
trozen
contingent Egyptische ma
in, dat nadrukkelijk aan-
g was bij de wedstrijd Ne-
wd-Egypte (1-1), reist met
itionale formatie mee. Op
mi in Palermo tegen Ier
en op 21 juni tegen Enge-
in Cagliari. De Egypti-
eerste minister A tef Sed-
heeft de commandanten
de twee Egyptische mari-
ürtuigen in de haven van
rmo opdracht gegeven het
r niet eerder te lichten
nadat Egypte is uitgescha-
lipt
Bondsrepubliek wordt door
Engelse bookmakers voor
tirste keer dit toernooi ge-
'a/s belangrijkste kandidaat
de wereldtitel. Na grote
winningen op Joegoslavië
I en de Verenigde Arabi-
Emiraten (5-1) staat het
il van Franz Beckenbauer
cieerd met een quote van
Tweede is Italië (5-2) en
Nederlands elftal (5-1)
jöt ondanks twee gelijke
een derde plaats in.
CAGLIARI PALERMO
De terugreis van het
gezelschap Nederlandse
voetballers, begeleiders
en mediamensen van Ca
gliari naar Palermo ver
liep zaterdagnacht aller
minst vlekkeloos. Temid
den van honderden sup
porters, die na een één-
dagstrip met een nacht
vlucht terugkeerden naar
Nederland en daarvoor de
normale kanalen op het
vliegveld van Cagliari be
wandelden, moesten bo-
vengenoemden het anders
doen.
In drie touringcars reden de
drie groepen het platform van
het speciaal voor deze gelegen
heid open gehouden vliegveld
je op om daar zo direct moge
lijk aan boord van een char-
terkist te gaan. Van die vlotte
planning kwam in de praktijk
niet veel terecht. De spelers
van de nationale selectie had
den daar nog de minste moeite
mee, want die werden op het
vliegveld herenigd met vrouw
en vriendin. Dat leidde tot
hartelijke omhelzingen bij de
nodige stellen, die vervolgens
met de bobo's en aanhang in
hun voetspoor redelijk snel
naar het vliegtuig konden
worden getransporteerd.
Dat gold niet voor de „inhoud"
van de persbus, die afgeladen
vol was en waarin al vanaf het
moment van gehaast vertrek
bij het stadion de temperatuur
tot kookhitte was gestegen.
Vliegveld-voorschriften ver
oorzaakten dat de inzittenden
in het vehikel moesten blijven
tot de twee andere bussen wa
ren ontladen. Hetgeen bijna
tot flauwtes én een opstand
leidde in de laatste touringcar,
waarin één persvertegenwoor
diger kennelijk zo over zijn
toeren opgewonden was ge
draaid dat hij bijna slaags
raakte met een niets vermoe
dende collega.
Nadat eindelijk mocht worden
uitgestapt leverde het verwer
ken van de bagage en de late
aankomst van de NOS-equipe
problemen op. Dat leidde tot
een vertraging van een half
uur voor het vertrek en nog
twee uren oponthoud na aan
komst. Een deel van de bagage
kon niet met de eigen vlucht
mee, waardoor een tiental me
diamensen op het vliegveld
van Palermo moesten wachten
op de spullen. Hetgeen tot gro
te irritatie leidde over de orga
nisatie door reisbureau Roe
ver, dat zich ook al meer gele
gen liet liggen aan de officials
en dergelijke in het gezel
schap. Dat veroorzaakte dat er
aan boord van de ruim dertig
minuten durende vlucht geen
service werd verleend. Op
verzoek van de spelers werden
er geen drankjes aan anderen
rondgedeeld en moest het licht
uit. Hetgeen eerder al was ge
beurd in stadion Sant'Elia in
Cagliari, waar direct na het
pauze-signaal een groot deel
van de nieuwe lichtinstallatie
A' Begeleider
Karei Ake-
mann, Ruud
Gullit, Pim
Doesburg en
zijn vrouw
(v.l.n.r.) ver
pozen op Si
cilië na een
voor sommi-
gen moeiza
me terugreis
uit Cagliari.
FOTO: ANP
moest worden gedoofd, omdat
overbelasting van het electri-
citeitsnet dreigde.
Pikant detajl bij alle reisperi-
kelen was dat de beide aanwe
zige cabaretiers gescheiden
van elkaar reisden. Freek de
Jonge met de bobo's en Youp
van't Hek bij de inktkoelies.
Wat dat laatste betreft begint
Van 't Hek op een echte jour
nalist te lijken.
FRANK WERKMAN
Pers boos op Leo Beenhakker
CAGLIARI Een van de redenen dat Leo Beenhakker de
voorkeur kreeg om bondscoach ad interim van het Nederlands
elftal te worden was, volgens bestuurlid technische zaken Rinus
Michels, zijn goede relatie met de pers. Die relatie is danig be
koeld, nadat beide partijen alweer zo'n drie weken op eikaars lip
zitten.
Een groot deel van de (schrijvende) Nederlandse sportpers
stuurde zaterdag een protestbrief naar Beenhakker en de voor
lichters van de KNVB. De bondscoach weigerde vrijdagmiddag
de meest concrete informatie van de dag, de opstelling voor de
wedstrijd tegen Engeland, tijdens de persconferentie bekend te
maken. De sfeer op de bijeenkomst was toch al niet bijster goed,
omdat de KNVB de verslaggevers zonder vooraankondiging
twee uyr had laten wachten.
Op zich was wel begrip voor het standpunt van Beenhakker, die
zijn opstelling gewoonlijk pas op de dag van de wedstrijd geeft.
In een interview met de NOS-televisie, meldde hij enkele uren
later echter wel dat Gillhaus, Witschge en Van 't Schip de plaat
sen van Vanenburg, Erwin Koeman en Rutjes zouden innemen.
De overige media voelden zich hierdoor bedrogen.
Toch neusdruppels voor Brian Roy
CAGLIARI Brian Roy,
van wie bondscoach Been
hakker gisteren bekend
maakte dat hij donderdag zal
behoren tot „de laatste zes
tien" en mogelijk zal mee
doen, heeft zijn neusdruppel-
tjes uiteindelijk toch gekre
gen. De Ajaxcied had zijn va
der verzocht de medicijnen
vanuit Amsterdam mee te
nemen naar Cagliari. Toen
vader Roy het stadion wilde
betreden, moest hij de neus
druppels echter inleveren.
De Italiaanse politie ver
trouwde het potje niet. Na
bemiddeling van de Neder
landse politie kwamen de
neusdruppels toch bij de aan
valler van Oranje terecht.
Slechte dagen voor prostituées
CAGLIARI De strenge veiligheidsmaatregelen op Sardinië
hebben niet voor iedereen een gunstige uitwerking gehad. De
ruim 4000 agenten die in Cagliari aktief zijn om vooral de Britse
supporters in toom te houden, ruïneerden de zaken van de Itali
aanse prostituées.
De dames van lichte zeden zagen met lede ogen toe hoe de pa
trouillerende agenten de klanten verjoegen. „Er zijn teveel con
trolepunten. Mensen zijn bang herkend te worden. De potentiële
klanten blijven weg en wij hebben geen werk meer", verklaarde
de als Sandra B. omschreven prostitué in een lokale krant.
