Mondiale van de Poëzie
in Rotterdamse Doelen
Vier keer Gershwin
Zinloos leven in
Jacke wie Hose
Prince vraagt Loïs Lane
(UNST/RTV
£cid&zQounant
ZATERDAG 16 JUNI 1990 PAGINA 21
-\ \|OS-bestuur vindt NOS-Laat te vroeg
jILVERSUM Het NOS-bestuur vindt het uitzendtijdstip
ran NOS-Laat te vroeg. Om tien uur 's avonds, de tijd waar-
jp de rubriek nu start, zijn veel van de kijkers waar het pro-
ramma op mikt nog niet aan televisie kijken toe, meende
|OS-bestuurslid mevrouw G.W. van Montfrans-Hartman tij-
ens de bestuursvergadering gisteren in Hilversum. De
leeste bestuursleden schaarden zich op dat punt achter haar.
lovendien vreesde met name VARA-vertegenwoordiger H.
ran Wijk overlappingen met actualiteitenrubrieken van an-
ére omroepen en met het NOS-Journaal. Maar NOS-vice-
oorzitter dr. A.H. van den Heuvel zei weinig te kunnen
oen aan de verplaatsing van NOS-Laat als er niet meer
endtijd bij komt. Hij waarschuwde verder voor te veel con-
urrentie met een succesvol radioprogramma van de NOS,
Met het oog op morgen". Overigens wordt NOS-Laat in het
ieuwe televisieseizoen een half uur naar achteren geplaatst.
)e rubriek „Den Haag Vandaag" zal dan op een vast tijdstip
«jrden gezet.
Taylor uit
ziekenhuis
Onbekend gebleven
gezelschap zit aan
het stuur van de
auto, waarin
Elizabeth Taylor,
vrolijk wuivend, van
het St.Johns
ziekenhuis in Santa
Monica (Californië)
naar huis wordt
gereden. De 58-
jarige actrice
verbleef twee weken
in het ziekenhuis,
waar zij bijna het
leven verloor.
FOTO: AP
Onderwerp ECI-prijs bekend
BRUSSEL Auteurs en wetenschap
pers die volgend jaar een ECI-prijs
willen winnen, dienen - in het Neder
lands - een essay of wetenschappelijke
verhandeling te schrijven over het „on
derwerp „De lezer tussen woord en
beeld". Dat hebben adviesraad en jury
van de ECI-prijzen gisteren in Brussel
bekend gemaakt. Het is volgend jaar
de tweede keer dat er ECI-prijzen
worden uitgedeeld. Er zijn er drie: één
van 45.000 gulden, één van 30.000 gul
den en één van 20.000 gulden. Voor de
origineelste aanpak en het origineelste
taalgebruik zijn er nog prijzen van
5000 gulden te verdienen. De jury be
staat uit Hans Gruyters, prof. dr. H.
van den Bergh, prof. dr. G. Kohn-
stamm, Rudy Kousbroek en Monika
van Paemel.
Fanclub voor Candy Dulfer
DEN HAAG Nu saxofoniste Candy Dulfer (20), na haar
opzienbarende muzikale escapades met Prince en Dave Ste
wart, een 'hot item' is geworden in het hitgebeuren (deze
week staat ze met de single 'Saxuality' op nummer 6 in de
Nederlandse Top 40), is ze ook verblijd met iets dat daar on
verbrekelijk mee is verbonden: deze maand is opgericht de
eerste, echte en enige officiële Candy Dulfer Fanclub. Wie
een warm bewonderaar is van haar persoonlijke vorm van
fusie tussen rock, jazz en funk (te horen op de vele concer
ten die ze met haar band Funky Stuff de komende maanden
door het hele land geeft ter meerdere glorie van haar de-
buut-CD 'Saxuality') kan zich aanmelden door het overma
ken van het lidmaatschapsgeld (25 gulden per jaar) op post
gironummer 1973868, t.n.v. Candy Dulfer Fanclub, Broek in
Waterland. Wie lid wordt kan rekenen op toezending van
'Funky Fanzine', het vier ^iaal per jaar uit te brengen fan
clubblad, en ontvangt als welkomsgeschenk het Candy T-
shirt.
)ude dame als
spektakelstuk
loopt over van
spelplezier
stedelijk gymnasium speelt Het
,._oek van de oude dame van Frie-
rjch Dürrenmatt. Bewerking en re
is: Et Meijvogel. Songteksten: Au-f
slien van Hoytema. Muziek: Nanne
in Hoytema. Choreografie: Marjo-
lin Briër. Deor: Renée de Vries. Ge-
itn op 15 juni in de Leidse aChOUW-
bUffl;
zijn principes waard?
)aar gaat het om in'Het be-
joek van de oude dame. Het
tedelijk gym heeft van het
tuk van Dürrenmatt een
iroot spektakel gemaakt, met
ive muziek van vijftien muzi
kanten, zang, dans, veel koor
eden, en een groot aantal
bouwers achter de schermen.
Met de toch al grote bezetting
aan acteurs heeft Het bezoek
een kleine honderd mensen op
de been gebracht. Het is niet
tering om dat alles in goede
lanen te leiden. Petje af voor
met name regisseur Et Meyvo-
el, choreografe Marjolein
iriër en muzikaal leidster
Nanne van Hoytema.
De schatrijke oude dame komt
terug naar Gullen, het stadje
van haar jeugd. Daar is ze
arm, maar gelukkig geweest.
Nu kan ze letterlijk alles ko
pen, behalve haar geïdeali
seerde verleden. Ze wil Gullen
een miljard schenken op voor
waarde dat iemand haar ex-
minnaar Alfred 111 doodt. Hij
liet haar jaren geleden met
een kind zitten. Uiteraard be
gint de burgemeester met een
ferme, principiële uitspraak,
maar het gezond verstand pre
valeert al snel in de arme ge
meenschap. Rector, humanist
roals hij zelf zegt, dominee en
burgemeester praten wat krom
is wel recht.
Het nadeel van het stuk is dat
de afloop al lang voor het ein
de duidelijk is, en de musica-
Achtige aanpak vertraagt de
handeling nog. Ill moet daarbij
steeds meer in paniek raken,
tot hij uiteindelijk berust in
het onafwendbare. Een moei
lijke rol, maar Ties Molenaar
ging waardig zijn einde tege
moet. Marinke de Rooij schit
terde in de iets eenvoudigere
rol van oude dame als ster van
de avond,
bfj Sterke visuele vondsten bena
drukken het absurde van het
stuk. Een van de hoogtepun
ten was de dans van de fel op
lichtende gele schoentjes. Dat
de grootschalige aanpak een
zorgvuldige afwerking wel
eens in de weg stond, zal nie
mand verbazen. Dans, zang,
interactie op het toneel, ver
staanbaarheid, beweging, de
cor, het was soms wat romme
lig en had beter gekund. De
toch al niet zo sterke songtek
sten waren niet altijd makke
lijk te zingen.
DICK VAN TEYLINGEN
21STE POETRY INTERNATIONAL VAN 16 T/M 23 JUNI
ROTTERDAM Vanaf
vanavond vindt in Rotter
dam weer een week lang
de jaarlijkse Mondiale van
de Poëzie plaats. Het in
middels 21ste Poetry In
ternational, het festival
(van 16 tot en met 23 juni)
van de menselijke stem
waarbij dichters uit zo'n
twintig landen en nog
meer culturen weer pro
beren de Toren van Babel
te slechten.
Ze lezen gedichten voor, hun
werk wordt vertaald, er ko
men bloemlezingen uit, er
wordt gepraat over 'The go
vernment of the tongues' (de
moeilijk adequaat te vertalen
titel is ontleend aan de essay
bundel van de Ier Seamus He-
any): het is al poëzie wat er
klinkt in de Rotterdamse Doe-
Poetry International is en
blijft een uniek en tegelijker
tijd merkwaardig festival. Wie
de gangbare oplaagjes van ge
dichtenbundels in ons land
kent, staat jaarlijks verbaasd
van de toeloop in Rotterdam.
Wie een dichter als de Rus
Andrej Vosjnezjenski ooit uit
eigen werk heeft horen voor
dragen met een galmende re
toriek uit de tijd van de oude
Louis Bouwmeester zal gek
opgekeken hebben. Evenzo
wie een half uur lang een Ja
panse dichter in een voor 99,99
procent van de toehoorders
onbegrijpelijke taal klanken
hoort uitstoten. Wat moet je
daarmee? Is Poetry een rari
teitenkabinet voor poëzie-toe-
risten? Ook. Aan de andere
kant wordt er door Poetry van
alles gedaan om die Babyloni
sche spraakverwarring terug
te brengen tot één menselijk
geluid. Vertalers hebben zich
voor weinig of geen beloning
achter de schermen kapot ge
werkt aan complete bundeltjes
in het Nederlands van alle op
tredenden dichters (voor wei
nig geld te koop zijn). Er
wordt gepraat en geschreven
over poëzie en in de hallen
van de Doelen liggen zo'n
beetje alle publicaties die er in
en over poëzie zijn versche
nen. Voor de liefhebber fan
tastisch, al weet hij heel goed
dat hij slechts even op dat pa
radijs-eiland zit. Twee mensen
verder en je hoop is al weer op
nul, enkele meters naar buiten
en alle stemmen zijn weer ver
stomd. Of nee, toch niet, want
dat ene bundeltje in je eigen
binnenzak brandt om het
straks thuis, in de trein nog
eens goed te lezen.
Duoduo
Het zijn de beperkingen en de
kracht van een festival als
Poetry. Laat het blijven. Er is
nauwelijks een festival waar
deelnemers zó persoonlijk aan
wezig zijn. Smart, geluk, filo
sofie, gedachtengoed en bliko
peners uit alle windenstreken.
Van dissidenten, van spraak
makers, van lyrici en van
woordkunstenaars of kunste
makers. Elk jaar worden door
de organisatoren wel ergens
ter wereld autoriteiten gesard
met uitnodigingen aan dich
ters die thuis geen mond meer
mogen open doen. Dit keer
kregen de Chinese dichters
Bai Hua en Wang Jiaxin geen
uitreisvisum. Wel aanwezig
zijn twee Chinese dichters die
gedwongen buiten hun land
verblijven, Bei Dao en Duoduo
(beide jong, beide getooid met
een schuilnaam). Maar Poetry
viert ook een overwinning.
Terwijl Oost-Europese dichters
altijd mondjesmaat aan het
woord kwamen, is er dit keer
een sterk accent op de poëzie
uit Midden- en Oost-Europa.
Uit Hongarije Sóndor Csóori
en Peter Kéntor. Uit Roeme
nië (er was gisteren nog geen
bericht dat de toestand in hun
land hen thuis zou houden)
Mircea Dinescu en Marin So-
rescu. Uit de DDR Kito Lo-
renc (die behalve in het Duits
ook in het Sorbisch, de Slavi
sche taal van de Oostduitse
Lausitz schrijft), uit Polen Ewa
Lipska, Jan Polkowski en de
beroemde Tadeusz Rózewicz.
Uit Tsjechoslowakije de jonge
Edice Petlice
Een blik op de poëzie van dat
laatste land: De Tsjechische
dichter Karei Siktanc (geboren
in '28) kon na '68/69 niet meer
in eigen land publiceren.
Werk van hem verscheen in
München (exil-uitgeverij) of in
de zogenaamde Edice Petlice
(de Tsjechische samizdat). Mi-
roslav Holub was al eens bij
Poetry ('84). Hij is een belang
rijk wetenschapper (bioche
mie/immunologie) die zijn
poëzie ook een tijd niet kon
publiceren. De laatste jaren
verschenen er van hem bun
dels waarin hij bewees mis
schien wel de belangrijkste
dichter van zijn land te zijn.
Wat er wél aan gedichten uit
kwam in Tsjechoslowakije was
meestal wat slappe, gevaarloze
poëzie van dichters die de au-
torteiten althans niet hoorbaar
dwars zaten. Bovendien duur
de het verschikkelijk lang
voordat een bundel eindelijk
uitgegeven was. Het laatste
jaar kwam daar verandering
in, onder meer door een initia
tief van uitgeverij Mlada
Fronta (Jong Front) om een
soort 'instant-bundeltjes' te pu
bliceren. Snel gemaakt, zonder
poespas, losbladig vaak, zodat
het trage proces van wachten
op papier, drukkerijen en bin
derijen wat werd verkort.
Natuurlijk telt Poetry ook z'n
nationale coryfeëen: Cees Noo-
teboom, Hans Faverey (aan
wiens werk een vertaalproject
wordt gewijd), Neeltje Maria
Min (naar wie op 17 juni het
snelste schip van de Rotter
damse reinigingsdienst, de Ro-
teb 9, omgedoopt wordt tot de
Neeltje Maria) en Rob Schou
ten. Maar dat eerbetoon aan
dissidenten en aan 'Oost-Euro
pa' is een stellig bewijs voor de
kracht van die onbelangrijke,
door zo weinig mensen gele
zen, in al die moeilijke talen
van de wereld geschreven
poëzie. Het feit dat dichters tot
dissidenten worden, dat hun
teksten niet gelezen mogen
worden, en dat ze er nog altijd
zijn, dat is het wonder en de
waarheid van poëzie. Poetry
International blijft er van ge
tuigen. Ook al is er even, tij
dens de eerste kennismaking
vanavond met 'Le Bal du Fes
tival' ruimte voor een andere
Mondiale: In de kleine zaal
van de Doelen staat dan een
'video-beam' voor beelden van
de voetbalwedstrijd Engeland -
Nederland. De verslaggever
daar is ook een man van het
woord: Jules Deelder.
BERT JANSMA
NOB wint prijzen
voor ontwerpers
HILVERSUM Ontwerpers
van het Nederlands Omroep-
produktie bedrijf (NOB)heb
ben bij een internationale
wedstrijd voor televisie-ont
werpen in Las Vegas enkele
prijzen in de wacht gesleept.
Het NOB meldde gisteren dat
gouden 'awards' zijn toege
kend aan Harry Scheurs, de
ontwerper van de leaders
(openingsbeelden van een pro
gramma) van de NOS-anima-
tie, van het programma 'Zapp'
van BRT/IKON en van 'Don
derslag' van de AVRO. Zijn
collega Theo Diikslag kreeg
een gouden award voor de lea
der van het programma Kresj
van de KRO. Een bronzen
award is toegekend aan Geert
van Ooyen voor NOS-Laat. De
programma's zijn gekozen uit
300 inzendingen op het BDA-
congres in Las Vegas.
RAI-concert, Amerikaans program
ma met vier werken van Gershwin,
uitgevoerd door het Concert
gebouworkest o.l.v. Riccardo Chaily,
het koor van de Nederlandse Opera
en met medewerking van Roberta
Alexander, Bruce Hubbard en Ro-
nald Brautigam.
Eén van de weinig vaste
onderdelen van het Hol
land Festival is het RAI-
concert met een optreden
van hét Concertgebouw
orkest, dat tegelijkertijd
door de tv wordt opgeno
men. Voor die gelegen
heid zijn de orkestleden
chique in h?t wit gestoken
en worden zij op het podi
um omgeven door fraaie
bloemstukken. Bij die
show hoort een program
ma, waar de vonken af
vliegen.
In het verleden gebeurde dat
door internationaal bekende
operasterren aan te trekken
voor een populair operapro
gramma. Dit jaar kwam in
plaats daarvan volgens het of
ficiële Holland Festival-pro
gramma een concert met werk
van vier bekende Amerika
nen. Gisteravond bleek in de
propvolle RAI dat dit was te
ruggebracht tot vier bekende
stukken van één Amerikaanse
componist, Gershwin. Het pro
grammablad bood geen uitleg,
noch over de verandering,
noch over de gespeelde stuk
ken. Na elkaar klonken „Cu
ban Ouverture", „Lullaby" en
de bekende „Rapsody in Blue"
en de Concertsuite uit Porgy
and Bess.
De enige die met enig recht
een Gershwin-ster mocht wor
den genoemd, was de Ameri
kaanse bariton Bruce Hub
bard, die in 1984-1985 zijn de
buut aan de Metropolitan Ope
ra maakte als Porgy en die rol
in 1986 in Glyndebourne op
nieuw met veel succes vervul
de. En wie kon in Nederland
naast hem beter.de partij van
Bess zingen dan de Ameri
kaans-Nederlandse Roberta
Alexander.
Voor zij aan de beurt waren
kreeg het publiek eerst de uit
bundig swingende Cuban
Ouverture, de „sweet" wiegen
de Lullaby en de jazzy Rapso
dy in Blue te horen.
Het Concertgebouworkest is
geen Amerikaans toporkest en
doet het wat betreft het swin
gen, de sweetness en de jazzy
effecten wat rustiger aan.
Chailly deed er alles aan met
zijn expressieve kop, zijn be
weeglijke handen en zijn hele
lichaam om zoveel mogelijk
uit het orkest te halen. Het re
sultaat bleef een fraai klinken
de - voor zover mogelijk met
de slechte RAI-accoustiek -
muzikaal verantwoorde weer
gave, waar bepaald geen von
ken van afsprongen.
Onder de vaardige handen
van pianist Ronald Brautigam
werd iedere nuance uit de so
lopartij van de „Rapsody" be
licht, met uitzondering van de
brutale vitaliteit.
Het is echter niet onmogelijk
dat dat bij de tv-uitzending ko
mende maandagavond om
20.15 uur anders en beter
klinkt dan in de RAI.
Veel werd, na de eindeloze
pauze, goed gemaakt door de
Concertsuite uit Porgy and
Bess. Het orkest speelde met
meer inzet, maar het waren
het Koor van de Nederlandse
Opera en vooral Roberta
Alexander en Bruce Hubbard
die de ware Gershwin-sfeer
wisten op te roepen. Het pu
bliek kon eindelijk meevoelen
en liet dat ook duidelijk blij
ken. Feitelijk had het concert
op deze toer moeten doorgaan
om het succes van de voor
gaande jaren te kunnen eve
naren. Helaas was het echter
uit.
ERIK BESIER
IKON:
'Hilversum'
is slecht
lopend kartel
HILVERSUM „Een
slecht lopend kartel met
de nadelen van een kartel
en de nadelen van vrije
concurrentie." Zo ver
woordde Geerten van
Empel, directeur Radio en
Televisie van de IKON,
gisteren zijn kritiek op het
functioneren van 'Hilver
sum' en het beleid erach
ter.
Van Empel uitte zijn kritiek
tijdens de presentatie van de
twee-jaarlijkse beleidsnota en
jaarverslag van de IKON in
Hilversum. Radio 5 noemde hij
„een chaos, een belediging
voor de luisteraar", daarmee
doelend op het versnipperde
aanbod van de talloze zendge
machtigden en de moeilijke
vindbaarheid van de zender.
Naar zijn oordeel is het voor
de luisteraar niet meer duide
lijk wat Radio 5 nou eigenlijk
voorstelt. Hij wijt de proble
men vooral aan een gebrek
aan samenwerking van de om
roepverenigingen en de NOS.
Een oplossing kqn hij voorals
nog niet bieden. „Hoe moet
Baron van Münchhausen zich
zelf uit het moeras trekken?"
verzuchtte hij.
Voorzitter van het IKON-be-
stuur, S.J. Noorda, had ook de
nodige kritiek. Hij zette kant
tekeningen bij onlangs door de
Mediaraad geopperde plannen
om de zenders waar de kleine
zendgemachtigden - de IKON
is er een van - zitten, „op te
schonen". In de de beleidsnota
van de IKON, getiteld „Om
roep als vrijplaats", wordt op
schoning een „vermaledijde
gedachte" genoemd.
Hoewel de IKON er zich van
bewust is dat advies van de
Mediaraad niemand bindt, wil
de omroep - voor het in Hil
versum dreigt rond te gaan
zingen - een luid en duidelijk
„néé" laten horen tegen deze
ideeën.
Volgens de omroep is nu juist
de IKON een voorbeeld van
het tegengaan van versnippe
ring. Hoewel relatief klein,
vertegenwoordigt ze zeven
kerken, plus het Leger des
Heils, en werkt ze nauw sa
men met vijf andere kerken.
INFORMATIE OVER
FILMS. MUZIEK THEATER
RECREATIE, EXPOSITIES EN
EEN COMPLETE AGENDA
*>r>
Holland Festival. Schauspielhaus
Bochum/Wiener Burgtheater: „Jac
ks wie Hose". Tekst en regie: Man
fred Karge naar een kort verhaal
vsn Bertolt Brecht. Decor en kos
tuums: Karl Kneidl. Gespeeld door
Lore Brunner. Korzo, vrijdag 15 juni,
vanavond nog eens.
Op een twee meter hoge
galerij van een meter
breed staan 21 stoelen op
gesteld, genummerd van
39 t/m 59. Max, of eigen
lijk Ella Gericke zit op de
stoel, die een po bevat.
Ze moet iets kwijt, haar le
vensverhaal.
i Gericke besloot, toen haar
man stierf aan de ischias die
kanker bleek, zijn plaats in te
nemen. Hij was haar enige
liefde, noemde haar Sneeuw
witje, omdat ze zo slank was.
In zijn rol als kraandrijver, ar
beider en soldaat kwam ze de
g door en daarna. Maar
nu is het tijd om open kaart te
spelen. In de loop van haar
lange monoloog kleedt zij zich
om. Op de muziek van 'Senti
mental Journey' is het zover
en zij ziet eruit als een oude,
grijze Jenny Arean.
De tekst van Bochum-acteur
Manfred Karge zit vol met
fraaie stijlbloempjes en verwij
zingen naar Duitsland voor en
na de oorlog. We komen te
weten dat Ella's moeder aan
vliegende tering overleed, ho
ren dat Ella van een bordje
soep per dag moest leven, dat
zij haar eer verkocht voor een
zak graan en krijgen een frag
mentje van het proces van
Neurenberg voorgeschoteld.
Lore Brunner vergezelt haar
verhalen met heftige oprispin
gen en een forse, holle lach.
Het is geweest en waar was
het goed voor?
„Jacke wie Hose" geeft een
blik op een zinloos leven. Kar
ge schreef een mooie tekst en
Lore Brunner kan zich erop
uitleven. De smalle bühne
maakt dat de voorstelling wat
spannender wordt. Alle stoe
len staan op scherp, Brunner
laat er een vallen, maar blijft
zelf gelukkig op de been. Aar
dig dit gezien te hebben, kwa
liteit is nooit weg, maar het is
geen echt onmisbaar theater.
PETER SNEL
Echtpaar Carmiggelt verbeeld in De Steeg
DE STEEG In De Steeg
(gemeente Rheden) heeft Tini
Carmiggelt gisteren een beeld
van schrijver Simon Carmig
gelt en haarzelf onthuld. Het
beeld is gemaakt door de Rhe-
dense kunstenaar Wim Kuyl.
Vanaf het pleintje tegenover
het gemeentehuis De Steeg
kijkt het echtpaar, gezeten op
een Amsterdamse bank, uit
over de IJssel. In 'Kronkels'
en andere verhalen van Car
miggelt speelde De Steeg en
haar inwoners vaak een grote
Wim Kuyl nam samen met fo
tograaf Chris Heil vorig jaar
het initiatief tot het oprichten
van de stichting 'Carmiggelt
op Steeg'. Via donaties van de
gemeente, het Bouwfonds en
de Stichting het Parool kon
uiteindelijk hun initiatief wor
den beloond. Ook het Boekje
'Carmiggelt op Steeg' met il
lustraties van Peter van Straa-
ten, dat in een beperkte ge
nummerde oplage verscheen,
kon bij de stichting worden
besteld.
Het echtpaar Carmiggelt
kwam 28 jaar lang in De
Steeg. De eerste jaren verbleef
het echtpaar in hotel de Engel.
Dit hotel is inmiddels gesloopt
en op die plaats staat nu het
tegenwoordige gemeentehuis.
In het hotel en later in hotel
Athlone had het echtpaar een
eigen kamer. Een k twee we
ken per maand verbleven zij
dan in De Steeg, waar Simon
Carmiggelt in alle rust zijn
stukjes schreef.
Filmmuseum:
conservering
films blijft
hoogste prioriteit
houden
AMSTERDAM Het Neder-
lands Filmmuseum in Amster
dam blijft de hoogste prioriteit
toekennen aan de conserver
ing van films. Nog altijd liggen
in het museum miljoenen me
ters nitraatfilms, waaronder
zeer veel uniek materiaal, dat
al in ontbinding verkeert of
door de tand des tijds wordt
bedreigd. Dat schrijn het be
stuur van het Nederlands
Filmmuseum in het vrijdag
gepresenteerde jaarverslag
over 1989. Een inventarisatie
van het nitraatmateriaal heeft
inmiddels uitgewezen dat be
halve nog te conserveren films
uit de zogenoemde Desmet-
collectie (750 fictie-films en
110 documentaires uit de pe
riode 1910-1920), in het depot
een minstens even grote hoe
veelheid uit diezelfde periode
ligt. Daarnaast wachten nog
veel films uit de jaren twintig
en dertig op behoud voor de
toekomst. Bij het opstellen van
een conserveringsplan is het
zwaartepunt vooralsnog gelegd
bij de zwijgende film. Het be
stuur herinnert in het jaarver
slag aan de extra subsidie van
drie ton van het ministerie
van wvc om de conservering
in versneld tempo ter hand te
nemen. Door uitwisseling met
buitenlandse archieven kon de
conserveringscapaciteit in 1989
bovendien aanzienlijk worden
uitgebreid.
HILVERSUM De succesvolle Nederlandse groep Loïs Lane
zal half juli het voorprogramma vullen van ae concerten die
Prince in Frankrijk als onderdeel van zijn 'Nude-Tournee' geeft.
Bij het Lois Lane management werd het verzoek in eerste in
stantie met de nodige scepsis ontvangen. „Iedereen kan wel zeg
gen dat hij van het Prince-management is. Geef maar een tele
foonnummer dan bellen wij wel terug. Kunnen we gelijk kijken
of het waar is", was een eerste reactie. Het klopte dus en het
verzoek bleek bovendien geen noodgreep te zijn. Prince had
naar MTV zitten kijken, de clips van Loïs Lane voorbij zien ko
men en zo onder de indruk van de sensuele uitstraling van zan
geressen Monique en Suzanne Klemann en de muziek van de
groep, dat hij onmiddellijk wilde weten of Lois Lane beschik
baar was. Momenteel wordt er onderhandeld over de laatste de
tails. Is dit dan toch het begin van die verdiende internationale
carrière?
