]agliari laat niets aan het toeval over
Patrick McEnroe blijft
in schaduw van Big Mac
voetballerlei
Vakantie
'ORT
£cidócSowant
ZATERDAG 16 JUNI 1990 PAGINA 11
\etbal-journaal in vliegtuigen
sagiers aan boord van KLM-vliegtuigen op intercontinentale
Igs kunnen het WK volgen dank zij video-journaals die aan
rf worden vertoond. De NOS monteert elke nacht voor de
ff een journaal dat ongeveer tien minuten duurt en de vol-
tje dag aan boord wordt vertoond.
ixwell koopt voetbalclubs
ruzalem
Bdtse media-gigant Robert Maxwell heeft de afgelopen week
e voetbalclubs uit Jeruzalem aangekocht. Maxwell, in Enge-
\al eigenaar van Derby County en Oxford United, kocht zo-
Hapoel als Betar. De eerste, meest bekende club is via de
bond Histadrout verbonden met de socialistische partij. Betar
aan een rechtse jongerenorganisatie die sympathiseert
Tony Woodcock als technisch directeur
Extra premie Egyptenaren
De Egyptische voetbalbond heeft een premie van ruim 7000 gul
den uitgeloofd voor een overwinning morgen op Ierland. De
spelers van Egypte verdienden met hun remise tegen Nederland
de helft. Indien de Afrikaanse ploeg wint van Ierland ontvan-
gen de spelers in één week meergeld dan een arbeider in Egyp- AlOlSlO 113 3 T JTOrtO
te in één jaar verdient.
Fortuna Köln heeft de voormalige Engelse international Tony
Woodcock aangetrokken als technisch directeur. Woodcock, die
in de Westduitse Bundesliga jarenlang voor FC Köln speelde, zal
zich gaan bezighouden met alle zaken die buiten het pakket van
de trainer vallen.
Robert Maxwell.
Franse aanbiedingen Hasek en Maravcik
Ivan Hasek (Spartak Praag) en Lubomir Moravcik (Plastika Ni-
tra) hebben een aanbieding van Franse clubs. Hasek (26) kan
tekenen bij Racing Strasbourg, Moravcik (24) bij Saint Etienne.
Beide spelers hebben wel trek in een Frans avontuur.
Jörn Andersen bij Düsseldorf
Jörn Andersen, de Noorse spits van Eintracht Frankfurt, heeft
een contract getekend bij Fortuna Düsseldorf. Met de transfer
was een bedrag van bijna anderhalf miljoen gulden gemoeid.
FC Barcelona heeft Aloisio voor een jaar uitgeleend aan FC Por
to. De Portugese kampioen heeft een optie om de Braziliaanse
international na die periode definitief over te nemen. Aloisio
neemt bij Porto de plaats in van de Belg Demol, die een contract
heeft getekend bij Toulouse.
Ceulemans en Grun terug in de basis
De Belgische bondscoach Guy Thijs keert op zijn schreden terug.
Voor het tweede duel van België, morgen tegen Uruguay, zet hij
Ceulemans en Grun in de basis. Van der Linden en Emmers zijn
naar de reservebank verbannen.
S {EIGENDE CONFRONTATIE HOOLIGANS ENGELAND EN NEDERLAND
GLIARI Dinsdag de
aalfde juni is net be-
nnen als de carabinieri
de organisatie van Ita-
rustig kunnen
11 >mhalen. Het stadion
PI ït'Elia, het decor voor
itp geland-Ierland, is rus-
s leeggestroomd. In de
ïnjderhalf uur daarvoor
nd het voetbal voorop,
fj, it het gevreesde „hooli-
'nisme" van de Engelse
Ischoppers, die zich op-
llend rustig hebben ge
ilden. Inmiddels staat
voor een nog
jéilijker operatie: de
itmoeting tussen de har-
supporterskernen van
(eland en Nederland.
gliari gaf in de dagen na
igeland-Ierland de normale,
ditionele aanblik. Een over-
centrum met duizenden,
lo's, voornamelijk Fiatjes,
met bloedstollende caprio-
hun weg zoeken. Een en-
Ie keer is de aanwezigheid
neen paar Engelse suppor-
s hoorbaar. Ze gedragen
h tamelijk rustig. Anders
s dat op de dag van aan-
«nst (vrijdag 8 juni) van de
eeste Britse fans van wie er
ertien door de Italiaanse po
tje in de kraag werden gevat,
penbare geweldpleging, be
toging van een ambtenaar in
linctie en verboden drugsbezit
iden de aanklachten tegen
i telschoppers, die binnen
finl/g dagen voor de Itali-
53? rechter zullen moeten
Schijnen.
epen door het gevecht aan
gaan met een stel Ierse sup-
rters. De laatsten werden
or de hooligans met IRA-
roristen vergeleken. „Geen
ergave aan de IRA", was de
'se strijdkreet, die werd
gd door een barre klop-
op de goed gemutste Ie-
Een handvol Engelsen
erd vervolgens gearresteerd,
gevolg was dat sportminis-
Colin Moynihan opperde
de Engelse ploeg maar
liswaarts moest keren indien
hooligans op een dergelijke
ijze tekeer blijven gaan op
ardinië.
esting
optreden van de WK-or-
inisatie en de politie in Cagli-
i tegenover Britse en Neder-
indse hooligans laat niets aan
toeval over. Op wedstrijd-
igen lijkt de hoofdstad van
ardinië nog het meest op een
vesting waar de staat van be
leg is afgekondigd. Surveille
rende helicopters, wegversper
ringen en de alom aanwezige
carabinieri bepalen het stads
beeld. Op de dag van Enge-
land-Ierland waren in totaal
5000 agenten in touw. 3500 om
buiten het stadion de openbare
orde te handhaven, waarna la
ter, tijdens het duel, 1500 poli
tiemensen in het stadion de
fans in toom hielden. Het
bleek preventief te werken;
van enige escalatie was geen
moment sprake.
Een dag later blikt Carlo Por-
ceddu, hoofd veiligheidszaken
van het organisatiecomité Ita
lia '90, met een content gevoel
terug. „De dag is perfect verlo
pen", glimlacht de Italiaan die
ook voor zaterdag weinig pro
blemen verwacht. „Dat deze
wedstrijd (Engeland-Iefiand
dus, red.) goed en zonder noe
menswaardige incidenten is
geëindigd, geeft alle vertrou
wen voor het duel Engeland-
Nederland. Dit was een be
langrijke testcase, die we met
zijn allen, de politie en de or
ganisatie, goed doorstaan heb
ben".
Dat het allemaal rimpelloos
verliep, schrijft Porceddu toe
aan de uitgebreide voorberei
ding die op het gebied van de
veiligheid aan het toernooi
vooraf is gegaan. „Er is niets
aan het toeval overgelaten.
Engeland en Nederland zijn
met hun supporters in principe
de grootste probleemgevallen
bij dit toernooi. Vandaar dat
we het soort supporters, dat
die landen meebrengen, nauw
gezet geanalyseerd hebben. Er
is in de maanden voorafgaand
aan het toernooi een continu
contact geweest met Neder
landse en Engelse politiefunc
tionarissen. We wisten dus on
geveer wat we konden ver
wachten".
Met eigen ogen
Porceddu had derhalve regel
matig contact met de Neder
landse politie, het Centraal In
stituut Voetbalvandalisme
(CIV) en de Engelse Herman
dad en toog daarnaast zelf een
aantal malen naar Nederland
en Engeland om in eigen per
soon getuige te kunnen zijn
van de gedragingen van de
fans tijdens voetbalwedstrij
den. „Je wilt het toch met je
eigen ogen zien. Achteraf kan
ik stellen dat het nuttige erva
ringen zijn geweest, waarmee
we ons voordeel hebben kun
nen doen. Ik weet nu hoe der
gelijke supporters zich gedra
gen en hoe de politie in Neder
land en Engeland met het pro
bleem omgaat. De informatie,
die dat heeft opgeleverd, is al
lemaal weer doorgespeeld naar
de Italiaanse politie".
Wat Porceddu leerde van zijn
bezoeken aan Nederlandse en
Engelse wedstrijden, is dat er
in feite geen onderscheid valt
te maken tussen de hooligans
in beide landen. „Zowel voor
Nederland als Engeland geldt
dat je de supporters in twee
groepen kunt onderverdelen.
De eerste bestaat uit de fans
die hun club of nationaal elftal
altijd en overal volgen. Die
jongens moedigen hun favorie
te spelers fanatiek aan, maar
houden het netjes. De tweede
groep komt maar voor één
ding: zoveel mogelijk rotzooi".
Het hoofd veiligheid van Italia
'90 denkt inmiddels te weten
hoe dat soort jongens tegemoet
getreden dient te worden. Por
ceddu huldigt het standpunt
dat zachte heelmeesters stin
kende wonden veroorzaken.
„Daar bereik je met dit soort
relschoppers weinig mee. Bij
mijn bezoeken aan Nederland
se en Engelse wedstrijden is
me in het bijzonder opgevallen
dat hooligans enorm veel angst
hebben voor de wapenstok.
Zien ze een agent met zo'n
ding dreigen, dan binden ze
onmiddellijk in. Zo zal de poli
tie, denk ik, ook optreden als
zich problemen mochten voor
doen. Maar wilt u dat zeker
weten, dan zult u bij de politie
zelf moeten zijn", aldus Por
ceddu die nadrukkelijk wijst
op het gegeven dat het de Ita
liaanse politie-autoriteiten zijn
die de verantwoordelijkheid
dragen voor de uiteindelijke
handhaving van de openbare
orde.
Hermandad
De Hermandad dus maar eens
naar de ervaringen
met (vooral) de Engelse fans
en de aard van het optreden
van de politie bij eventuele
rellen. Dat blijkt geen eenvou
dige zaak. Vrijwel elke wille
keurige agent, die wordt aan
geklampt, acht zich niet be
voegd over het onderwerp te
spreken en zwijgt dan ook
voornamelijk. Nieuwsgierige
verslaggevers worden door
verwezen naar Antonio Pittea,
commissaris van politie in Ca-
gliari die het als enige is toege
staan zijn mening te geven.
Pittea blijkt dezer dagen ech
ter een druk baasje en is der
halve niet bereikbaar.
Daardoor blijft één vraag op
het vlak van de veiligheid on
beantwoord, die van de distri
butie van de toegangskaarten.
En, daarmee samenhangend,
het gevaar dat Engelse en Ne
derlandse fans vanavond in
het stadion Sant'Elia in één
vak verzeild raken. De organi
satie van het WK heeft steeds
benadrukt dat zulks een on
mogelijkheid is, maar dat lijkt
een utopie. Het is immers be
kend, dat Engelse hooligans,
ten einde de strijd met de Hol
landers alvast aan te wakke
ren, in de maanden voor het
toernooi naar Nederland reis
den om kaarten te verkopen
aan Nederlandse voetballief
hebbers. Als Porceddu daar
mee wordt geconfronteerd,
spreekt de man van een „men
selijke barrière van carabinie
ri" die supporters uit beide
landen gescheiden moet hou
den. „We zullen ze in ieder ge
val uit elkaar houden".
Benauwd
Hoe benauwd is Cagliari voor
de dingen die komen gaan?
Eer eigenaar van een pizzeria
in het centrum van de stad
vreest het ergste als naast de
al aanwezige Engelsen ook de
Nederlanders nog eens zullen
arriveren. Hij noemt het
woord oorlog, zo wordt duide
lijk. De man is bang. Een poli-
tie-agent voor het stadion, die
zijn naam niet wenst te noe
men („Ik ben niet gerechtigd
officieel te spreken") heeft er
wel vertrouwen in. „De maat
regelen zullen afdoende zijn",
denkt de agent, die wel wijst
op het vechtlustige karakter
van sommige Engelsen. „Je
weet het met die knapen nooit.
Het ene moment zijn ze vrien
delijk, vervolgens staan ze, als
je ze fouilleert, ineens met een
mes voor je neus".
De verwachting is overigens
dat die Engelsen vandaag in
de minderheid zullen zijn. Te
gen de Ieren bevolkten naar
schatting 5000 Engelse aan
hangers de tribunes. Het Ne
derlandse contingent suppor
ters zal daarentegen tweemaal
zo groot zijn, is de prognose
van de vaderlandse politiede-
legatie onder leiding van Peter
van Essen van het CIV die in
samenwerking met de Itali
aanse en Engelse ordebewaar
ders zal trachten het gedrag
van de fans in goede banen te
leiden. Op Palermo slaagde de
Nederlandse afvaardiging daar
in samenwerking met de Itali
aanse collgega's keurig in. On
danks het teleurstellende op
treden van Oranje op Sicilië
was van incidenten geen spra
ke, een voorval met een op het
veld gegooide fakkel uitgezon
derd.
Het gedrag van de vaderland
se aanhang in Italië had voor,
tijdens en na het duel met
Egypte nog het meeste weg
van de wijze waarop het Ne
derlands elftal twee jaar gele
den in de Bondsrepubliek
Duitsland werd ondersteund:
fanatiek, luidruchtig, maar
zonder over de schreef te
gaan. Het is echter nog te
vroeg vast te stellen dat het
WK eenzelfde verloop zal
kennen. Ook de eventuele
conclusie dat relschoppers net
als twee jaar terug thuis zijn
gebleven is nog een te voorba
rige, meent Lex Meilink,
woordvoerder van de Neder
landse politie-afvaardiging.
Geruststellend
Meilink: „Het mag in Palermo
dan allemaal succesvol zijn
verlopen, er staat natuurlijk
nog meer te gebeuren. De
meeste supporters reizen met
dagvluchten op en neer vanuit
Nederland. We verwachten
dat het aantal supporters, dat
de wedstrijd tegen Engeland
bezoekt, groter zal zijn dan te
gen Egypte. De schatting is
zo'n tienduizend man en je
weet natuurlijk nooit of daar
probleemgevallen tussen zit
ten. Maar het is zonder meer
geruststellend dat de meesten
in Palermo hebben laten zien
dat zij met de beste bedoelin
gen naar Italië zijn gekomen.
Al blijft het natuurlijk zaak
waakzaam te blijven. Pas na
vanavond kan er dan ook een
balans worden opgemaakt".
Niettemin kan, zij het uiterst
voorzichtig, worden vastge
steld dat van de Nederlandse
aanpak een preventieve wer
king uitgaat. De leden van de
Hermandad, die de Nederland
se voetballiefhebbers tijdens
het WK vergezellen, hebben
dan ook enige ervaring op dit
gebied. Gedurende ruim twee
jaar worden supporters bij
duels van Oranje in den
vreemde „geëscorteerd" door
de Nederlandse politie, wat
een schat aan ervaringen heeft
opgeleverd. Meilink: „Het be
langrijkste is dat je je zoveel
mogelijk tussen die jongens be
geeft. Je moet niet boven hen
gaan staan, je moet hun taal
spreken. Dat schept een band.
En die blijkt te werken. Laten
we hopen dat dat zo blijft".
10SMALEN De vluch-
'ge passant zal in Patrick
IcEnroe niet direct het
ingere broertje van Big
fee herkennen. Pas bij
*n intensieve bestude-
ing van het gelaat vallen
wat, niet al te frapante,
elijkenissen op. Zoals
lauwe oogkassen en hier
n daar een scheef trekje,
foch komen kleine Pa-
rick en grote John wel
egelijk uit hetzelfde New
orkse gezin, van vader
ohn sr. en moeder Kay.
ïvenals broer Mark. De
aatste verkoos een carriè-
e als jurist, terwijl de an-
eren van het trio McEn-
oe brood zagen in de ten-
'issport. „Ik heb veel van
'sm geleerd. Maar hij ook
jjel wat van mij", meldde
Patrick deze week in Ros
malen tijdens zijn tweede
bezoek aan Nederland.
N 24-jarige Patrick McEnroe
v°rdt door insiders omschre-
'en als een tegenpool van z'n
fote broer. „Maar dat klopt
l®t helemaal", tracht hij zijn
etwat
gezapige imago bij te
stellen. „Maar omdat ik als
broertje van John altijd meer
in de spotlights sta, heb ik
mijn houding op de baan in de
loop der jaren wat aangepast".
Zo bleek ook de afgelopen da
gen op de grasbanen van het
Rosmalense Autotron, waar hij
vandaag in de halve finale
staat, die hij onder meer be
reikte via het Nederlandse ta
lent Jan Siemerink.
Op het gekortwiekte Brabant
se gras liet Patrick McEnroe
haast geen onvertogen woord
horen aan het vooral in het
begin van de week maar matig
opgekomen publiek. En ook
buiten de baan is de huidige
nummer 173 van de wereld
enkelspel-ranglijst alles behal
ve de criticaster die de drie
voudig Wimbledon-kampioen
(thans nummer tien van de
wereld) heet te zijn. „De om
standigheden zijn hier uitste
kend", steekt Patrick de lof
trompet. „Alleen zou de zon
wat vaker moeten schijnen".
Wimbledon
De licht-rossige Patrick McEn
roe, die vorig jaar in Valkens-
waard aantrad en daar verloor
van Tom Nijssen, is evenals
zijn collega's in Rosmalen om
zich optimaal voor te bereiden
op het Wimbledon-grastoer-
nooi, dat volgende week be
gint. Hij heeft nu al tot vier
keer toe geprobeerd daar het
hoofdtoernooi te bereiken,
maar telkens sneuvelde Pa
trick McEnroe tijdens de kwa
lificaties. „Ik heb er dit jaar
echt vertrouwen in dat het me
lukt", meldt hij monter. „De
afgelopen zes maanden richt
ik mijn aandacht vooral op het
enkelspel, terwijl ik in het
verleden vooral voor de dub
bels trainde", aldus Patrick,
die via het kwalificatie-toer
nooi van Rosmalen doordrong
tot de echte strijd.
Dat de ommezwaai naar de
„sinlges" waartoe hij overi
gens besloot zonder invloed
van broer John succes
heeft, bewijzen de cijfers. In
december vorig jaar tuimelde
hij rond het nummer 500 bijna
van de mondiale lijst af, maar
in de afgelopen maanden is hij
opgeklommen naar de top-200.
„En als ik zo doorga, bereik ik
vast en zeker de top-honderd",
is hij overtuigd. Waarna hij er
meteen aan toevoegt dat de
successen <Jie zijn broer heeft
gekend, nooit voor hem zullen
zijn weggelegd. „Ik zal nooit
zo goed worden als John; ik
word nooit nummer één", is
hij realist. „We speelden en
spelen vaak tegen elkaar,
maar ik heb slechts zelden van
'm gewonnen", verzucht hij.
John en Patrick begonnen te
gen de achtermuur van huize
McEnroe ongeveer tegelijker
tijd met tennissen. „Hij was
een jaar of tien en ik was vier.
Maar ik ben ook voetbal, bas
ketbal en honkbal gaan doen.
Toen ik zeventien was en ging
studeren in Californië (waar
John, zijn vrouw Tatum en de
kinderen Kevin en Sean mo
menteel een fraai buitenhuis
bezitten, red.) ben ik definitief
met de andere sporten gestopt.
Mede door John. Want hij
heeft natuurlijk invloed op me
gehad", erkent Patrick, die in
de Brazilaanse Amerikaan
Carlos Goffy zijn „privé-
coach-op-afstand" heeft.
De jongste van de McEnroe-
brothers verdiepte zich op de
universiteit in de studierich
ting „politiek" en kan alleen al
daarom bepaald niet als het
zwarte schaap van de familie
worden aangeduid. Een bui
tenbeentje in de tenniswereld
is hij echter wel. „Twee jaar
geleden ben ik afgestudeerd",
meldt hij met bescheiden trots.
„En de politiek interesseert1
me nog steeds. Ik heb me des
tijds nogal bezig gehouden met
de Sovjetunie en wat er nu ge
beurt, vind ik dan ook erg
boeiend. Dat er nu problemen
opdoemen in de Oostbloklan
den is logisch, maar er is vrij-
Pas bij een intensieve bestudering van het gelaat vallen wat, niet al te frappante, gelijkenissen op
tussen Patrick en John McEnroe.
FOTO: HENK KOSTER
heid en dat is het belangrijk
ste", vindt Patrick McEnroe,
die er in eigen land geen uit
gesproken politieke voorkeur
op na zegt te houden. „Ik ben
onafhankelijk", zegt hij.
De broer van John („Ach, het
geeft niet, daar word ik steeds
mee geconfronteerd") heeft tot
zijn spijt nog nooit een bezoek
gebracht aan het Oostblok.
„Maar in de herfst is er een
toernooi in Moskou, waaraan
ik wil proberen mee te doen.
Als ik in andere landen ben,
probeer ik me ook te verdie
pen in de politieke achtergron
den. Bijvoorbeeld door het le
zen van kranten. Maar die Ne
derlandse taal van jullie, daar
begrijp ik echt niets van".
Filmrol
Terwijl zijn 31-jarige broer
John (linkshandig, 1.80 meter,
75 kilo) in zijn hele loopbaan
bijna tien miljoen dollar aan
prijzengeld bijeen verdiende,
moet de 24-jarige Patrick
(rechtshandig, 1.83 meter, 72
kilo) het tot nu toe doen met
een „schijntje" van een pietsje
meer dan 90.000 dollar. „Wat
dat betreft zal ik altijd bij
John in de schaduw blijven
staan. Maar onze onderlinge
verhoudingen zullen er niet
door veranderen. In elke fa
milie gebeurt natuurlijk wel
eens wat, maar over het alge
meen kunnen we echt goed
met elkaar opschieten. We zijn
„close" en als we bij elkaar
zijn, hebben we altijd veel ple
zier. Ook Tatum (O'Neill, red.)
past goed in de familie. Ze
toont zich een goede moeder
en is weer bezig om hier en
daar een filmrolletje op te
pakken", onthult Patrick. Die
ooit in Detroit de halve finale
bereikte van het herendubbel
spel met... broer John.
„Het heeft voor- en nadelen
om zijn broer te zijn", vindt
vrijgezel Patrick dan ook. „Er
wordt nadrukkelijker op je ge
let en het is wel eens frustre
rend dat je aandacht krijgt
vanwege je naam. Het is leu
ker om die aandacht met je re
sultaten zelf te verdienen. En
daarvoor ben ik nu hard aan
het werk. Waarbij ik aan John
een goede steun heb. Want on
danks de paar minder prettige
ervaringen, die hij aan het
tennissen heeft overgehouden,
heeft hij me altijd gestimu
leerd door te gaan. Al liet
John me nooit winnen in on
derlinge partijtjes. Of ik een
favoriete tennisser heb? Nee".
ROB LANGEVELD
door Frank Werkman
Al geruime tijd voor mijn
vertrek naar Italië
verkondigde ik tegenover
iedereen die het maar horen
wilde, dat ik lekker zes
weken op vakantie zou gaan.
Ja, ja, was dan de reactie, die
doorgaans werd vergezeld
van een blik die een
mengeling was van
verbazing en begrip. Ik liet
het daar meestal maar bij,
want een toelichting op die
ietwat wilde kreet zou
slechts tot meer vragen
leiden. Vragen, die ik voor
een deel op dat moment toch
niet had kunnen
beantwoorden.
Bovendien is eigenlijk niets
zo vervelend als steeds
dezelfde vragen te moeten
beantwoorden. Wat dat
betreft kan ik mij goed
voorstellen dat bijvoorbeeld
voetballers er op een bepaald
moment de balen van
hebben zich voortdurend te
moeten herhalen.
Terug naar de vakantie.
Contact met het thuisfront
leerde de voorbije dagen dat
het met 't weer in de Lage
Landen matig is gesteld.
Welnu, wat dat betreft heb
ik geen klagen. Vanaf het
moment van aankomst op
Sicilië, en daarna op
Sardinië, schijnt vrijwel
aanhoudend de zon; zoals dat
hoort in deze contreien.
Soms meer dan me lief is.
Verblijf binnenshuis,
noodgedwongen of niet, is
dan overigens een probaat
middel om de afwezigheid
van anti-
zonnebrandmiddelen het
hoofd te bieden. Hetgeen
overigens al een beetje
afbreuk doet aan het
vakantie-idee.
Vakantie dus. Er zijn hier
naast de overdadige zon
meer overeenkomsten,
inderdaad. Ik ben in het
buitenland, ga met vreemd
geld om, hoor andere talen.
Tot zo ver geen problemen.
Ook het exotische voedsel
geeft een bepaalde dimensie
aan het verblijf hier. Op
Sicilië heb ik soorten
spaghetti gegeten, waarvan
ik het bestaan niet kende. Op
Sardinië soep en mosselen
met een smaak, waar ik nog
lang aan zal terugdenken.
Mooie ervaringen. Ook met
de vooraf als problematisch
gekenschetste telefoon
verbindingen. Die werken
vanaf de Italiaanse eilanden
naar behoren en dat is een
zorg minder. Men mag dan
hier of daar niet meèr zijn
toegekomen aan het
afbouwen van een weg of
het aanleggen van een
parkeerplaats; de faciliteiten
voor de internationale pers
zijn prima voor elkaar.
Daar duikt dan tevens de
link met de vakantie
gedachte weer op. Want
vanuit de pers-centra bij de
twaalf stadions mogen dan
gedurende een maand lang,
elke dag talloze malen
verbindingen met elke
uithoek op deze aardkloot
worden gelegd, het gaat dan
vooral en meestal slechts
over het WK voetbal. Dat
beheerst niet alleen het
leven van zowat iedere
Italiaan, maar ook van
miljarden mensen elders.
Ook dat van de
verslaggevers. Dagelijks in
de cellen van en
zenuwstelsel bezig zijnde,
ontstaat er namelijk een
vernauwing, die als je je het
realiseert toch ietwat
beklemmend is. Je ziet, eet,
drinkt en slaapt voetbal. Wat
er elders in de wereld
omgaat, ontgaat je vrijwel
geheel. Je vangt wat kreten
op, je ziet een paar
krantenkoppen, veel meer is
het niet.
Toch een merkwaardig
gevoel. Aanwezig zijn op
plaatsen waar een belangrijk
deel van het wereldnieuws
ontstaat en vrijwel niets
weten van het overige
mondiale gebeuren. Dat
beleven lijkt veel op
vakantie, maar is het
geenszins.
Eén ding staat als een paal
boven water: straks ga ik
echt op vakantie. Misschien
wel zes weken.
