Heeft de flat nog toekomst?
Meer horen over haren
Het slikken van onzin
UIT THUIS
ZeidM Gomant
MAANDAG 11 JUNI 1990 PAGU
Wie stemt er in Oost-Europa
nog op de communisten? Die
vergelijking maakt Jeroen
Singelenberg, gevraagd naar
het percentage Nederlanders
dat liever in een flat dan in
een woning op de begane
frond neerstrijkt. Toch is
ingelenberg er van over
tuigd dat er toekomst is voor
de flat in Nederland. Een
kwestie van het aantrekke
lijk maken, aldus het hoofd
experimentenprogramma
van de SEV (Stuurgroep Ex
perimenten Volkshuisves
ting).
De SEV bestaat sinds '82 en
tracht vernieuwing in wo
ningbouw en volkshuisves
ting te bevorderen. Singelen
berg, auteur van de brochure
'De toekomst van de flat',
„constateert op pagina 32 van
dit werkje dat dè toekomst
van dè flat niet bestaat. De
flat typeert hij als een min
der courante woonvorm die
aan herwaardering toe is.
Informeren naar voorbeel
den voor het aantrekkelijk
maken van flatwoningen is
gevaarlijk, gezien de vloed
ideeën en experimenten die
de SEV begeleidt. Maar afge
zien van volkstuintjes op da
ken van flats en tot sèrres
verbouwde galerijen tovert
Singelenberg een nog veel
meer gewicht in de schaal
werpend konijn uit de hoed:
Prikkel mensen financieel,
maak de flat 150 tot 200 gul
den goedkoper dan de laag
bij de grondse rijtjeswoning.
Het is niet zomaar een loze
kreet. Singelenberg verwacht
dat van het kabinet concrete
maatregelen geëist zullen
worden. Woningen op de be
gane grond zullen nog voor
het jaar 2000 aanzienlijk
zwaarder belast worden.
Flats minder en worden dus
relatief goedkoper, zo ver
wacht hij. Wat is er op tegen
om evenals het autogebruik
ook milieu-onvriendelijk wo
nen zwaar te belasten, oppert
Singelenberg. Een paar tien-
3"es per maand zet geen zo
en aan de dijk, maar een be
drag van 150 tot 200 gulden
zou mensen kunnen doen
overwegen in een flat te gaan
wonen. Singelenberg zou niet
iedereen naar een flat willen
verbannen, maar wel voor
een serieuze prikkel willen
zorgen. „Een flat is vaak
duurder dan een woning op
de begane grond. Dat behoort
precies andersom te zijn.
Want een flat kan veel mi
lieuvriendelijker zijn dan
woningen op de begane
Wijds
Ooit kon de gestapelde bouw
zich verheugen in een rede
lijke belangstelling. Met
name na de oorlog waren
flats vaak begeerde woon-ob-
iecten. Indertijd waren het
beslist niet alleen uitgelaten
pasgetrouwde stelletjes die er
enkel de kinderloze jaren
doorbrachten. Tegenwoordig
ligt dat anders. Weliswaar
Er zijn architecten die er niet voor terugdeinzen een gedetailleerd plan voor een compleet groene flat te leveren, inclusief volkstuintjes op het dak, verwerking
van faecaliën tot compostkorrels, verwarming door middel van zonne-energie en ga zo maar door. De werkelijkheid zal iets eenvoudig zijn.
woont een derde deel van de
Nederlandse bevolking in
flats, maar de meerderheid
zou liever vandaag dan mor
gen verkassen naar een huis
met tuintje.
Een flard van een gesprek bij
het naderen van Centraal
Station Rotterdam. „Afschu
welijk al die moderne blok
ken, je zult er maar wonen".
De vrouw op leeftijd knikt
met een vies gezicht naar de
architectonische hoogstand
jes. Haar overbuurvrouw
stelt haar gerust: „Het zijn
maar kantoren hoor".
In een van de talloze kan
toorflats in Rotterdam huist
de SEV, schuin tegenover het
station. Het interieur ziet er
niet aangenamer uit dan het
gebouw van buiten oogt; kaal
en functioneel. Dat is ook de
typering van 'bewoner' Sin
gelenberg, die bovendien
weet te melden dat het bin
nenklimaat belabberd is,
maar het uitzicht wijds.
De voor- en nadelen van de
kantoorflat waar de SEV
huist, gelden voor veel woon-
flats. Aan ruimte veelal geen
gebrek, vaak gunstig gelegen
en een wijds uitzicht is geen
uitzondering. Minpunten
vormen de anonimiteit en de
niet overweldigende klimaat
beheersing. Een reeks door
de SEV-gesteunde experi
menten tracht de sterke pun
ten van de flat uit te bouwen
en de zwakke punten te eli
mineren Daarbij wordt na
drukkelijk rekening gehou
den met de wensen van de
bewoners, want dat is een
eerste vereiste om de flat als
aantrekkelijk alternatief
voor het huis met tuintje of
etage in de binnenstad te
kunnen presenteren, stelt
Singelenberg.
Doelgroepen
Elk jaar worden wel een paar
honderd flats afgebroken. Je
roen Singelenberg staat echt
niet bij elke puinhoop te
treuren, want menig flat
deugt in zijn ogen niet. Bij
voorbeeld door een belabber
de ligging of slechte bouw
technische staat. Toch hoeft
niet elke flat waar huurders
zich hooguit met tegenzin
vestigen afgebroken te wor
den, zo stelt hij. De flat kan
namelijk aangepast worden
aan de wensen van bepaalde
doelgroepen. Hij onder
scheidt grofweg drie groepen:
senioren, tweeverdieners en
alleenstaanden zonder kinde
ren en tot slot milieubewus-
ten. Daarnaast is er nog een
groep mensen die eigenlijk is
veroordeeld tot de flat omdat
er geen betaalbaar alternatief
voor handen is.
De eerstgenoemde doelgroep
groeit als kool. Als gevolg
van de vergrijzing, zou de
flat wel eens in trek kunnen
raken. Vlot somt Singelen
berg een rijtje voordelen op:
De flat is onderhoudsarm,
biedt veel mogelijkheden
voor veelsoortige hulpverle
ning", bovendien zijn ze vaak
in de directe omgeving van
voorzieningen gelegen. Toch
leent niet elke flat zich voor
huisvesting van senioren.
Door een reeks ingrepen zou
daar iets 'aan gedaan kunnen
worden. Bijvoorbeeld door ze
geschikt te maken voor rol
stoelers, een betere intercom
en goede alarmering. Een ex
periment in Brunssum heeft
aangetoond dat er betaalbare
oplossingen voorhanden zijn.
„Er is een loge die bij toer-
buurt bemand wordt door
een aantal gepensioneerde
bewoners. Deze conciërge
kan in noodgevallen door be
woners gealarmeerd worden.
Dat werkt beter dan een con
ventioneel alarmeringssys
teem, waarbij het hele hulp
verleningscircuit in werking
treedt, ook bij vals alarm'. Bo
vendien houden de bewoners
de flat gezamenlijk schoon,
hetgeen de service-kosten
aanzienlijk drukt".
Liften
Tweeverdieners zonder kin
deren en alleenstaanden zijn
voor een deel gebaat bij ver
gelijkbare ingrepen. Singe
lenberg: „Zij zoeken vaak
een praktische woning voor
zien van de nodige service.
Veelal wordt de voorkeur ge
geven aan oudere wijken,
maar door de concurrentie
positie op te vijzelen zou dat
kunnen veranderen. Door
meer ruimte te bieden dan in
oude wijken voorhanden is
en de woonruimte er aan
trekkelijker uit te laten zien
dan nu het geval is. Bijvoor
beeld door extra liften te
plaatsen en de galerijen bij de
woning te trekken. Om dat
financieel haalbaar te maken,
proberen we de prijzen van
de liften te halveren. Voor
een aantal types is dat al ge
lukt. Op het ogenblik kan al
voor 100.000 gulden een lift
v®or een flat van vier woon
lagen neergezet worden".
Daarnaast zijn er experimen
ten met houten skeletbouw
op het dak van de flat. Een
andere mogelijkheid is om de
vaak naargeestige tevens als
urinoir in gebruik zijnde on
derbouw op te fleuren door
er crèches en sportvoorzie-
ningen onder te brengen of
andere al dan niet gemeen
schappelijke ruimtes. Dit
hoeft niet ten koste te gaan
van de bergingsruimte, want
daarvoor is een oplossing ge
vonden; veelkleurige 'contai
ners' al dan niet speels ge
rangschikt rond de flat.
Milieu
Voor milieubewusten heeft
de flat in potentie veel te bie
den, oordeelt Singelenberg.
Een eengezinswoning lijkt
wellicht milieuvriendelijker,
maar in een flat kun je tot
een veel betere energiebe-
heersing komen, zo luidt zijn
stellige pvertuiging. De af
sluiting van de galerij komt
bijvoorbeeld in één klap de
isolatie van tientallen flatwo
ningen ten goede. Ook het
gescheiden inzamelen van af
val kan op grote schaal inge
voerd worden. Voor de vuist
weg fantaseert Singelenberg
al over het in ere herstellen
van de afvalkoker.
Een enkele architect met oog
voor milieu deinst er niet
voor terug een gedetailleerd
plan voor een compleet groe
ne flat te leveren, inclusief
volkstuintjes op het dak, ver
werking van faecaliën tot
compostkorrels, verwarming
door middel van zonne-ener-
gie en ga zo maar door. Sin
gelenberg neemt met enthou
siasme kennis van dergelijke
plannen, maar benadrukt het
belang van meer haalbare
ontwerpen, die aansluiten op
wensen van de bewoners.
Een aardig voorbeeld vor
men de gezinnen die het
liefst een huis met tuintje
zouden betrekken, maar dat
niet kunnen betalen. In Gou
da is recentelijk een project
gestart, waarbij men tracht
tegemoet te komen aan de
wensen van deze bewoners.
De kinderrijke gezinnen
worden hierbij zoveel moge
lijk op de onderste woonlaag
gehuisvest. Deze onderste rij
woningen krijgt een trapje
naar het gazon, waar even
tueel nog een strook dienst
kan doen als tuin. Een aardig
initiatief dat navolging ver
dient, oordeelt Singelenberg.
Buitenland
Rest de vraag of alleen Ne
derland worstelt met de ta
nende aantrekkingskracht
van de gestapelde bouw. Aan
het land dat naam heeft ge
maakt met wolkenkrabbers,
zal Nederland zich niet gauw
willen spiegelen, valt op te
maken uit de reactie van
Singelenberg. Flats vormen
in de Verenigde Staten na
melijk vaak het synoniem
voor pauper-huisvesting.
Dichter bij huis zijn wel aar
dige voorbeelden te vinden.
Met name in Scandinavië
worden met een zekere re
gelmaat aardige experimen
ten gestart, terwijl in West-
Duitsland druk wordt gesleu
teld aan de super-milieu-
vriendelijke flat. In Zuideu-
ropese landen is het beeld
minder gunstig. Nederland,
stelt Singelenberg neemt een
tussenpositie in en kan nog
steeds bogen op een aardige
reputatie.
Voor de SEV is het een uit
daging de achterstand die de
flat de afgelopen tientallen
jaren heeft opgelopen om te
zetten in een voorsprong. Het
accent ligt daarbij niet op fu
turistische alternatieven voor
de woonbunker, maar op
aanpassingen die de flat tot
een redelijk alternatief voor
de woning op de begane
grond maken, waarbij na
drukkelijk rekening wordt
gehouden met de wensen van
de bewoners.
FOTO: TEAM HAARMODE
Een nieuwe kappersketen is in ons
land van start gegaan onder de
naam 'Team Haarmode'. Daarach
ter verschuilen zich 'de Don's' en
de al even bekende 'Paul Alexan
der'. Deze bundeling omvat nu ze
ventien kapsalons waar je kunt
binnenvallen zonder afspraak.
Ze zitten onder meer in V D-
warenhuizen in Den Haag. Rijs
wijk. Rotterdam, Amstelveen,
Arnhem en Almere-stad. Per jaar
moeten er twintig tot dertig bijko
men tot een totaal van 100 vesti
gingen in 1995. Een vooruitstre
vend stalletje!
Voor mannen lanceren ze de
'Sporty Line', een model door per
manent met grove wikkels. Het
kapsel voor de vrouw is voorzien
van een zonnige kuif! En nu maar
starten. Wassen en knippen kost
29.95 (Coupe soleil 19.95).
Ter bescherming tegen de bran
dende zon brengt Clinique een uit
stekende 'sun block' tegen het ge
vaar van uitdroging tijdens strand
en badleven. Even uitstekend is de
'Huile Bronzante' van Payot tegen
uitdroging van het haar. Het is een
fijne olie in een natuurlijke spray,
die waterbestendig is, niet plakt en
maar 29.50 per 100 ml. kost. Het
is een spray voor huid én haar.
Makkelijk dus.
Aardige nieuwtjes van Wella ho
ren ook in dit verhaal. Goed is de
'New Wave Glaze' een product dat
de meest wilde kapsels in vorm
houdt. Het verstevigt en geeft nog
mooie gloed ook. Een klein beetje
van de gel tussen de handen ge
wreven en luchtig opgebracht,
geeft het gewenste resultaat. Van
Wella zijn ook de vernieuwde La-
vona haarprodukten, waarbij het
pigment van de kleurspoeling tij
dens het 'inwerkenzich vermengt
met het natuurlijke pigment. Zo
ontstaat een nieuwe haarkleur.
Verder zijn er de oplichtende spoe
lingen, die de haren een tot twee
tinten lichter maken.
Wie de haren zelf wast, is gebaat
met 'Beatifying Hair Balsam' van
Mar bert. Opbrengen op nat haar,
vijf minuten intrekken en uitspoe
len. Het maakt de haren zijde
zacht.
TINY FRANCIS
Veiligheid in de zon voor de haren
met een 'sun block' van Clinique.
FOTO: PR
„•Als je bij meneer Pietersen of
mevrouw Jansen in het medicijn
kastje gaat kijken, dan is mis
schien wel de helft van wat er in
de potjes zit een mengsel van twee
stoffen, waarvan er maar een
werkt. En die andere stof is dan
een willekeurige chemicalie die al
lerlei ellende kan veroorzaken".
Een sterke uitspraak, maar prof.dr
E.J. Ariëns is niet iemand die
gauw een blad voor de mond
neemt. Al jaren lang voert hij een
tamelijk hardhandige campagne
tegen onwerkzame, en misschien
wel schadelijke stoffen die in een
kwart van onze geneesmiddelen
zitten. Politiek Den Haag - „die
pretpakket elite" - ziet dit niet
voldoende in. Dat is dan jammer
voor de politiek, want Ariëns lijkt
steeds meer het gelijk aan zijn zij
de te krijgen, niet alleen in dit
land, maar vooral ook ipternatio-
Dit is een verhaal met een lange
en zeer eerbiedwaardige gesóhie-
denis. Honderdveertig jaar geleden
schreef de jonge Louis Pasteur,
misschien wel de allerbriljantste
onder alle medische onderzoekers,
de volgende opgewonden zinnen
in zijn dagboek. „Ik heb net een
fantastische ontdekking gedaan. Ik
sta nog te trillen op mijn benen, zo
gelukkig ben ik". Hij had zojuist
een oude theorie van de chemicus
Jean Baptist Biot bewezen. De
oude Biot spoedde zich, na het ver
nemen van dit nieuws, naar Parijs,
liet de jonge Pasteur de proeven
nog eens overdoen en schudde
hem, na een wederom gelukte
proef, ontroerd de hand: „Beste
jongen, ik heb altijd ontzettend
van de wetenschap gehouden en
dit doet mijn hart buitengewoon
goed". Pasteur had namelijk aan
getoond dat van een en dezelfde
chemische stof - in dit geval wijn
steenzuur - twee verschillende
vormen kunnen bestaan: een link
se en een rechtse. Dit behoeft eni
ge uitleg.
Spiegel
Als je een linkerschoen voor de
spiegel zet, dan zie je in de spiegel
geen linker, maar een rechter
schoen. Daar is iets merkwaardigs
mee. Beide schoenen zijn punt
voor punt gelijk, maar de ruimten
die ze omhullen zijn totaal ver
schillend. Dat is de reden waarom
een linkervoet niet in een rechter
schoen past, en een rechtervoet
niet in een linkerschoen. Precies
zo is het in de natuuur. Veel stof
fen, en dan vooral de chemische
stoffen die in het lichaam voorko
men, zijn - net als schoenen - of
wel links, ofwel rechts. Pasteur, de
geniale, toonde later in een be
roemde proef aan dat de levende
natuur, dus ook ons lichaam, een
voorkeur heeft voor ofwel de link
se, ofwel de rechtse vorm van een
chemische stof. Een bepaalde
schimmel, zo -bleek, doet zich wel
te goed aan het linkse wijnsteen
zuur, maar laat het rechtse wijn
steenzuur onverlet.
Deze meer dan een eeuw oude
vondst heeft voor de huidige far
macotherapie, de geneesmiddelen-
leer, verstrekkende gevolgen.
Want geneesmiddelen passen als
een sleutel in een slot op bepaalde
delen van lichaamscellen. Het kan
dus heel goed zijn dat een genees
krachtige stof precies in dat slot
past, maar zijn chemisch identieke
spiegelbeeld helemaal niet. En dat
nu is het probleem. In een kwart
van alle geneesmiddelen, en dan
ook nog de meest gebruikte, zit
van het middel zowel de linker als
de rechter vorm. Slechts een van
die twee kan naar behoren zijn ge
neeskrachtige werk doen, en de
ander is op zijn best nutteloze bal
last. Het kan ook goed zijn dat de
niet passende vorm elders in het
lichaam sloten opendraait die be
ter op slot hadden kunnen blijven
en aldus.ongewenste bijwerkingen
veroorzaakt, zoals overgevoelig
heidsreacties of de produktie van
cel-aantastende vrije radicalen.
Kortom, linker en rechter vormen
van een chemische stof zijn, ge
neeskundig gezien, volmaakt ver
schillende middelen. Zo bestaat er
een stof Darvon dat in staat is om
pijn te stillen, terwijl zijn spiegel
beeldige broertje Novrad helpt te
gen hoest. „Bij de bestrijdingsmid
delen in de landbouw doen zich
soortgelijke problemen voor", zegt
Ariëns. „Honderd kilo strooien
waarvan vijftig kilo als pure mi
lieu- en bodemverontreiniging".
Zuivere vorm
De overheid heeft daarom begin
dit jaar besloten dat twee bekende
pesticiden na 1992 alleen in zuive
re vorm op de markt mogen ko
men. Maar met geneesmiddelen is
men hier nog niet zover. Wel in
het buitenland. In Japan moet
sinds enige tijd bij de registratie
van nieuwe middelen, die zowel
een linker als rechter vorm bevat
ten, van beide vormen gegevens
worden overlegd. Dit onderzoek is
zo duur, dat fabrikanten in de toe
komst waarschijnlijk gelijk de zui
vere vorm zullen produceren.
Zwitserland is ook door de bocht,
Amerika zit nog in de bocht, en de
EG heeft eind vorig jaar ook een
principebesluit in deze zin geno
men. Maar dat is voor Ariëns nog
niet genoeg. Ook de reeds geregis
treerde middelen zouden moeten
worden aangepakt. Hij pleit er
voor dat als fabrikanten een zuive
re vorm van een oud middel niet
al te prijzig op de markt brengen,
dat dan de concurrerende onzuive
re vorm door de overheid wordt
verboden.
Zover is het nog niet, maar Ariëns
heeft wel de indruk dat de over
heid langzaamaan overstag gaat.
En dat niet in het minst door zijn
jarenlange gedram. Dit deed hij
niet als enige, al was hij wel de
luidst roepende in de woestijn. Dit,
en zijn niet geringe talent om on
gegeneerd op lange wetenschappe
lijke tenen te staan, veroorzaakte
in het verleden nogal wat wrevel
bij zijn vakbroeders. Die be
schouwden Ariëns' kruistocht als
een hobby van een gepensioneerde
professor met te veel vrije tijd.
Maar ook die vakbroeders zijn nu
om. Onlangs schreef het Pharma-
ceutisch Weekblad „dat Ariëns het
inderdaad bij het rechte eind
heeft". Wel moesten de gevaren
van de onzuivere vormen niet
worden overdreven. Ariëns, strijd
baar als altijd, is het daar niet mee
eens. „Ik heb wel eens tegen een
apotheker gezegd, joh, slik jij van
avond eens die zogenaamde risico
loze ballast die jij vandaag je pa
tiënten hebt meegegeven. Die zei,
ben je nou helemaal gek, ik ga
geen zelfmoord plegen".
O*
door Joke Forceville-Van Rossu^ptv
BOOS
Beter iets aan het einde
delen
dan aan het begin,
beter geduldig zijn
dan verwaand.
Prediker: 7,8
rapport over de
wereldbevolking al evenri
heb gelezen als kardinaal
Eduard Gagnon, de voorif
van de Pauselijke Raad
het Gezin.
Ik kan zelfs niet bekenne
ik „het rapport niet helen
gelezen hebzoals mgr. E
Sgreccia, directeur van hi 00
Instituut voor bio-ethiek
de katholieke universiteit
het Heilig Hart. Het is m
domweg niet gelukt de ha
leggen op een exemplaar
ervan. Ik zal het dan ook
uit mijn hoofd laten enig
oordeel te vellen over
vanuit de kerk
propagandistisch e,
gevaarlijke initiatieven
worden genoemd.
Meer dan eens heb ik op
plaats mijn trouw aan de
beleden. Nog altijd beschc Al
ik mezelf als een trouw li !C)
van de katholieke kerk.
ben ik droevig gestemd o k
maatregelen en uitsprakei f
diezelfde kerk. Daar heb 'c
dan veel moeite mee, omdh>
van de geloofwaardigheid
ervan minder en minder
overtuigd raak. Maar nu
mijn verdriet verkeerd ii
boosheid. Ja, ronduit in
boosheid.
Hoe wagen
h oogwaardigh eidsbekledefa
de kerk het uitspraken te
doen, openlijke afkeuring
laten horen over geschrif
waarvan zij niet in ex tens®3
kennis hebben genomen?
is, nog maar netjes gezegam
on wetenschappelijk,
onfatsoenlijk, onchristeliji
Hoe de boodschap van de~Q\
Verenigde Naties onder
woorden is gebracht weet
dus niet. Dat men daar
beducht is voor de
bevolkingsexplosie nog vcfya
het einde van deze e
kort daarna, is haar
recht.
Mij lijkt die zorg bovendi
uiterst gerechtvaardigd.
Het is de bijbelse opdracht
de mens geweest de werel
bevolken en voor haar zoi
dragen. Als wij geloven -
doe dat nog altijd - dat de
naam van ieder schepsel s
geschreven in de palm vai
Gods hand, dan betekent i
in ieder geval voor mij dat
ieder mensenkind met zoi]
liefde moeten omringen (o
de lichamelijk of geestelijk
minder bedeelden). Onze
veran t woordelijkh eid reikt
mijns inziens zover dat elk
leven, aan de totstandkom [j
waarvan enkelen van ons
hebben deelgenomen,
beschermwaardig is. maar
de aarde en haar middelei
uitgeput dreigen te raken
er niet eindeloos veel
schepselen bij kunnen kon
dan heeft de volwassen,
verantwoordelijke mens de0
plicht om op zinvolle wijze )l
onevenredige toename van a
wereldbevolking te
voorkomen.
We zullen zorgvuldig, niet
overhaast, met uiterst
bekwame mensen om
moeten gaan zitten om onl r
af te wenden. Voorkomen
beter dan niet-genezen. Ni o
genezen noem ik in dit
verband de in aantal
ontstellend toenemende
abortussen over de hele
wereld. Programma's om
geboortetoeneming tegen tt
gaan, zorgvuldige begeleidt
daarbij, telkens aangepast i
andere culturen, kunnen n
indruisen tegen onze opdra
de aarde te onderwerpen ei1
bevolken. Wie leest in de
Genesis-tekst dat
onderwerpen hetzelfde als
onderdrukken zou zijn en
bevolken moet worden
opgevat als zonder overleg
eindeloos doen toenemen?
Hoe kan men in Rome op
bissch oppen con f eren tie zon
meer verklaren: „Je redt d
wereld niet door minder
kinderen te verwekken",
dat niet ongenuanceerd, nai
Mag de kerk ook nonchala.
voorbijgaan aan wat model
wetenschap in het belang i
de mensheid aan de orde stt
Wie, als Mgr. Sgreccia, het
rapport niet helemaal heeft
gelezen, mag geen oordeel
vellen. Mag evenmin reppt
van „oude kolonialistische
anti-geboortepolitiek" en dl
zoiets hulp zou zijn voor hl
fameuze anti-geboortepakki
van anti-conceptie, abortus
sterilisatie. Hoelang zullen,
met mij, vele vrouwen zich
het licht van zulke
onzorgvuldige opvattingen
RK kunnen blijven noemei
