Idealen zijn primamaar niet overdrijven „Als ik iets heb geleerd, dan is 't wel dat je je woord moet houden" Qtid&iQounant Politiek Partij Parlement Ach, gut! GOEIE FILM VANAVOND? KIJK INDE KRANT. G1INNENLAND ZATERDAG 9 JUNI 1990 PAGINA 5 3N HAAG Het ge- u ugen van de krantele- en tv-kijker is kort. aar dat van een politicus lat ?t, vooral niet als het i'gd, i zijn of haar eigen luur chje gaat. Dit weekein- zit de voltallige PvdA- nnH p, fractie, bewindslieden i partijbestuur, in de (ssen bij Doorn, om zich igmaals te beraden op oorzaken van de ver etterende nederlaag bij gemeenteraadsverkie- »en van 21 maart. heeft uiteraard ook te ma in met het feit dat al begin >end jaar statenverkiezin- worden gehouden. Wil de IA de kiezersgunst herwin- n, dan is het dus de hoogste om nu iets te ondernemen. arbij dient ook bedacht dat provinciale staten de sa menstelling bepalen van de irste Kamer. Een nieuwe ne- rlaag zou voor de PvdA dus dubbele klap betekenen. •en wonder dat tal van soci- ldemocraten 's nachts onrus- onder hun dekens of dek- xiden liggen te woelen. Het ireede-Kamerlid Ad Melkert, aandeel woordvoerder van de PvdA-fractie, denkt een ge neesmiddel voor deze malaise gevonden te hebben. In het jongste nummer van het blad Socialisme Democratie zegt hij het helemaal niet zo vreemd te vinden dat zijn par tij de laatste jaren alleen nog maar nederlagen heeft gele den. Wim Kok mag de PvdA in beweging gebracht hebben, niemand weet echter waar heen de tocht voert. Rapporten als 'Schuivende Pa nelen' en 'Bewogen Beweging' zijn volgens Melkert niet meer dan inventariserende analyses, die kennelijk alleen tot doel hadden „de geesten binnen en buijibn de partij rijp te maken voor een terugkeer van de PvdA in de regering". Melkert vindt dat de partij nu eindelijk 'ns duidelijk moet maken wat zij met de herwonnen regeer macht wil doen en aan welke groepen zij dan denkt. Daar over zou bij de achterban de grootst mogelijke onzekerheid bestaan. Boze bejaarden Melkert wijst op de kloof tus-' sen de houding van de PvdA toen zij nog in de oppositie zat en de houding die zij nu in de regering aanneemt. Een voor beeld: de operatie-Oort. Begin vorig jaar besloot de PvdA zich fel te verzetten tegen een zo immense belastingverlaging (ruim vier miljard gulden) als het kabinet-Lubbers II van CDA en VVD had voorgesteld. Dat was heel verdedigbaar, vond Melkert. Maar men had het verzet moeten staken na dat 'Oort' door een meerder heid in de Tweede Kamer was goedgekeurd. „In de onderhandelingen over de kabinetsformatie is er geen schijn van kans geweest het voldongen feit om te keren, noch is het gelukt andere con cessies binnen te halen. Wat wel werd bereikt was het mee dragen van verantwoordelijk heid voor de feitelijke wijzi gingen per 1 januari 1990. En zo kon het gebeuren dat zich op het partijbureau bejaarden met een klein pensioen meld den, vol verontwaardiging over de inkomensgevolgen van Oort en met de medede ling dat het lidmaatschap was opgezegd", aldus Melkert. Deze reactie, nota bene van een groep die altijd tot de trouwste aanhangers van de PvdA behoorde, vindt Melkert veelbetekenend. Immers, ook de oude garde had kennelijk grote behoefte aan belasting verlaging, een woord dat de cennia lang in de PvdA als een vloek had gegolden. Grote delen van de bevolking zijn er dus, zo meent Melkert, inmid dels van overtuigd dat belas tingverlaging „op zich nastre venswaardig is, omdat nie mand het tenslotte leuk vindt om belasting te betalen". De PvdA zou zich dus veel fneer moeite moeten getroosten om uit te leggen dat een verhó- ging van de belastingen „soms noodzakelijk is" om voor ieder nuttige uitgaven te kunnen doen. „Dat is geen pleidooi voor mo dieus ziin", snijdt Melkert zijn critici de pas af. „Het is wel een pleidooi voor het aanpas sen van denkschema's aan nieuwe realiteiten". Melkert constateert dat op dit moment „voor velen vast lijkt te staan dat de PvdA (nog) niet heeft getoond de uitdagingen van de jaren negentig te verstaan, laat staan aan te kunnen". De oorzaak van dit in zijn ogen ouderwetse denken in de PvdA zoekt Melkert in het feit dat de partij als puntje bij paal tje komt zich nog altijd fixeert op de 'zwaksten in de samen leving', 'de laagste inkomens groepen', de 'uitkeringsgerech tigden', de 'minderheden' en de 'achtergestelden'. Maar stel len de mensen die in een der gelijke situatie verkeren het eigenlijk wel op prijs zo te worden aangesproken? Achtergestelden Uit de lage opkomst bij verkie zingen in de zogeheten volks wijken en het grote verlies van de PvdA aldaar, blijkt dat heel veel betrokkenen daar weinig van moeten hebben, concludeert Melkert. „De PvdA wist na zeven magere jaren een sociale politiek weer als thema op de politieke agenda te plaatsen. De aange sproken groepen liepen er ech ter niet warm voor". Melkert bedoelt daarmee niet dat zijn partij minder aandacht moet hebben voor deze categorieën burgers. Hij vindt wel dat de partij rekening moet houden met de „vele andere dimensies die bepalen hoe mensen hun dagelijks bestaan ervaren". Wat dat betreft kan de PvdA een voorbeeld nemen aan D66, zo meent Melkert. De Demo craten zijn er naar zijn mening wèl in geslaagd zich te identi ficeren met de belangrijkste maatschappelijke trends. Hoe die dan zijn? Volgens Melkert is het nu 'in' om „voorzichtig progressief, beschaafd links en pragmatisch in denken en handelen" te zijn. Met andere woorden: „Idealen zijn prima, maar overdrijf het niet". Leiding De koers van een partij wordt vooral bepaald door de leiding. Betekent het artikel van Mel kert dus een aanval op Wim Kok? In zekere zin wel. Het kamerlid vindt dat Kok te weinig vooruit kijkt en te wei nig richting geeft. Daarmee vormt hij een belangrijke oor zaak van het „oriëntatiever- lies" in de PvdA. Het leider schap van Kok typeert Mel kert als volgt: „Achterom kij ken of alle partijgenoten nog wel volgen". In plaats daarvan zou Kok „thema's op de agen da moeten zetten, taboes door breken, uitdagen en daardoor mobiliseren". Voorts meent Melkert dat Koks gecombi neerde functie van partijleider en minister van financiën veel beperkingen met zich mee brengt. „Vooral bij tegenval lende financieel-economische ontwikkelingen kan dit lelijk knellen". Uit dit soort opmerkingen zou men licht afleiden dat Ad Mel kert aan het einde is van zijn carrière. Immers, in de poli tiek loopt het meestal niet zo goed af met iemand die kritiek uit op de leider. Welnu, Ad Melkert is pas 34 en barstens vol ambities... Wellicht is het om die reden dat hij nog gauw een complimentje uitdeelt. Dat Kok als minister van finan ciën in de publieke opinie veelal vereenzelvigd wordt met het kabinet kan ook voor delen hebben, meent hij. Als het totale beleid goed aanslaat, „zal daar bij de volgende ka merverkiezingen voor de PvdA een grote wervings kracht van uitgaan". Resteert de vraag of het arti kel van Melkert de PvdA van koers zal doen veranderen. Het ziet er niet naar uit. „Ach, daar heb je Ad weer" of „Een financieel woordvoerder moet zich nu eenmaal rechts opstel len", zijn de meest gehoorde reacties van fractiegenoten. Toch is daarmee niet gezegd dat Melkert ongelijk heeft. Electoraal gezien staaf de PvdA er nu eenmaal zeer be roerd voor. En er is geen re den te denken dat dit zal ver anderen zolang de partij in de schaduw van het CDA blijft. Daar kan de VVD van mee praten. Zeven jaar regeren met de christendemocraten heeft de liberalen ruim een derde van hun kamerzetels ge- RIK IN T HOUT Heeft u dat nou ook, dat u elke keer als u minister D'Ancona ziet een 'ach, gut' niet kunt onderdrukken? En niet omdat ze vrouw is, hoor. Nee wat mij betreft zouden alle bewindslieden in het slaap verwekken de kabinet- Lubbers III een 'ach gut'- stempel kunnen krijgen. Maar bij Hedy ligt het toch net een tikkeltje anders. Vorige week bood de NCRV ons een kijkje in het binnenste van D'Ancona. A tie Dijckmeester ('Ik mag Hedy zoggen want we kennen elkaar al hééééél lang') keuvelde gezellig een half uurtje weg met onze Nederlandse Melina Mercouri. Over kunst, media, architectuur, kortom alles wat heeft. Geen politiek hoogdravend interview, nee, de mens achter de minister werd blootgelegd. Nu kennen we 'de mens' D'Ancona natuurlijk al heel lang. Ze was een blauwe maandag cabaretière, werkte mee aan het VARA- consumen tenprogramma Koning Klant, was mede oprichtster van de actiegroep Man Vrouw Maatschappij, stond aan de wieg van het feministische blad Opzij, zat in de Eerste Kamer en het Europarlement, was de vriendin van Ed van Thijn en van Berend Boudewijn (tot die Martine Bijl ontdekte). Ze is zo langzamerhand openbaar kunstbezit geworden. Eigenlijk zouden we dus allemaal gewoon 'Hedy' tegen de minister moeten zeggen. Terug naar het tv-gesprek met A tie. Hedy bekende dat haar kleurrijke en veelzijdige loopbaan haar nu als minister zo ontzèttend goed van pas komt.' „Want", zo vertelde ze, „ik ben zelf cabaretière geweest (ze heeft ooit één liedje gezongen) en weet daarom precies wat er in het Nederlandse theaterwereld omgaat Daar houd ik ook altijd rekening mee als ik moet speechen". Hedy's optreden in VAR A's Koning Klant dateert van ergens in de roemruchte jaren zestig. Zij mocht toen - een zeer jeugdige - Koos Postema vragen naar de kwaliteit van een voorgeschoteld gerecht. Volgens Postema was het niet te vréééten... Door dat optreden weet ze dus alles van presentatie. O ja? Jaaa, want op het ministerie heeft men haar zelfs gecomplimenteerd met de manier waarop ze haar teksten brengt. Eén ambtenaar zou hebben gezegd: „Die minister D'Ancona, die kan zelfs een telefoonboek nog op een boeiende manier voorlezen... Kunst, ja daar gaat toch echt haar hart naar uit Vooral architectuur heeft haar belangstelling, want dat is een kunstuiting die ook voor de minima, die zich geen kaartje voor een museum kunnen permitteren, toegankelijk is. Want een mooi gebouw bekijken kost helemééêéél niéts.' Maar wat vindt ze nou zelf echt mooi? wilde A tie weten. Nou, dat te bedenken kostte Hedy wel enige moeite. „Dat is zóó persoonlijk....'". Ze zei te houden van „mooie dingen" en „mooie mensen" en zich graag met „mooie dingen te willen omringen. Ook op een volgend punt moest Hedy eerst even nadenken. A tie wilde weten of vrouwen in het kabinet nu anders door de media worden benaderd dan hun mannelijke collega's. Even flikkerde in Hedy's ogen een 'Opzij-vonk'. Zou ze....? Nee, ze verschool zich achter een wetenschappelijk onderzoek dat momenteel schijnt te worden gehouden naar het verschil in aanpak door de media van mannelijke en vrouwelijke ministers. „Ik ben hééééél benieuwd wat daar uit gaat komen". Het einde van het gesprek Dijckmeester-D'Ancona heb ik niet gezien, want het journaal wachtte op het andere net Toch bleef het interview me nog dagenlang bij. Over het geheel genomen toch wel een heel gezellige minister, dacht ik. Tot ik me met een schok realiseerde dat het er helemaal niet toe doet of een politica een gezellige kwebbel heeft Het gaat om haar beleid en wat dat betreft is Hedy helaas net zo onzichtbaar als al die andere bellenblazers in het kabinet-Lubbers/Kok. T. RUBBELS LOEK HERMANS KOOS 1EEL BEWUST VOOR ZWOLLE ni te keur aan stimuleren. Buiten landers hebben veel meer kans op een baan als zij het Nederlands beheersen. Dat geldt natuurlijk ook voor hun kinderen. Daarom heb ik ook altijd gezegd: lessen in de ei gen taal, lessen over de eigen cultuur...prima, maar wel in hun vrije tijd. Anders lopen ze alleen daardoor al een achter stand op". Media De laatste jaren stond Loek Hermans vooral bekend als de mediaspecialist van de VVD. Het moet hem groot genoegen hebben gedaan dat CDA en PvdA nu ook tot de conclusie zijn gekomen dat commerciële televisie niet meer tegen te houden is en dat de mediawet daarom nu maar moet worden aangepast. „Op zich is dat leuk, ja. Maar het is natuurlijk wel veel te laat. Sinds de komst van Vero- nique is er geen ruimte meer voor een echt Nederlands commercieel station. Van een duaal bestel, met één grote pu blieke omroep, komt zo niets meer terecht. Minister D'An cona denkt dat ze Veronique kan Overhalen om zich in Ne derland te vestigen. Maar dat lukt haar alleen als ze een ethernet kan vrij maken voor dit station. De programma's van Veronique mogen nu im mers alleen via de kabel ver spreid worden. Maar hoe komt D'Ancona aan een ethernet? Welke van de huidige Neder landse omroepen wil het veld ruimen? Geen enkele toch?". Hermans voorspelt dat com merciële omroep op lokaal en regionaal niveau evenmin te gen te houden zal zijn. „Maar CDA en PvdA denken nog steeds van wel en willen dus niet meewerken". Het ergste vindt de VVD'er dat christen democraten en socialisten daarbij altijd 'schijnheilig' doen. „Ze hebben de ether nooit vrij willen geven om re denen van bijvoorbeeld schaarste aan golflengten. On zin. Onzin. Ze waren en zijn er alleen op uit de burgers te be tuttelen. Zij willen uitmaken wat de mensen te zien of te horen krijgen". Hoe slecht zoiets is, blijkt vol gens Hermans uit het feit dat er de afgelopen decennia maar één televisie-journaal was. „Totdat Veronique kwam, had de NOS geen enkele concur rentie. Ze waren monopolisten pur sang. Daar hebben wij ons als VVD altijd fel tegen verzet. Het is toch de ergste vorm van onvrijheid als de mensen aan gewezen zijn op maar één nieuwsbron". Verketteren Het beleid op dit en andere punten heeft de liberalen de laatste zes jaar weinig populair gemaakt Integendeel. Had de VVD in 1982 nog 36 zetels in de Tweede Kamer, nu zijn dat er nog slechts 22. Waar is het fout gegaan? Hermans schudt het hoofd. „Sorry, daar begin ik niet meer aan. Over dat onderwerp is nu wel voldoende gezegd. Elke uitspraak op dat gebied lokt alleen maar een nieuwe uitspraak uit en waar dat toe leidt hebben we op ons con gres in Zwolle gezien. Overi gens geloof ik dat het geruzie daar toch nog ergens goed voor is geweest. Iedereen in de partij ziet nu wel in dat elkaar verketteren nergens toe leidt". Hans Wiegel dan. Is Hermans het eens met de stelling dat Nijpels en Voorhoeve zijn mis lukt, omdat Wiegel zonodig het Orakel van Ljouwert moest uithangen? „Nonsens. Wiegel heeft zich zelden uit ei gen beweging ergens mee be moeid. Hij zei alleen iets als hem dat werd gevraagd. En wanneer stelde men hem zul ke vragen? Wanneer het slecht ging in de partij!" Wat vond hij dan van het ver zoek van partijvoorzitter Gin jaar vorig jaar aan Wiegel om het woord te voeren op de gro te VVD-manifestatie in Bleis- wijk? Dat was toch een regel rechte motie van wantrouwen aan het adres van lijsttrekker Voorhoeve. „Zo moet je dat niet zien. De VVD verkeert nu eenmaal in de bijzondere situatie dat een aantal van haar mensen op jeugdige leeftijd een vooraan staande rol heeft gespeeld in FOTO: DUKSTRA de landspolitiek. Denk ook eens aan Henk Vonhoff. Van mensen van zulk kaliber kun je toch niet verwachten dat ze stilletjes langs de zijlijn blijven staan. Nee, laten we blij ziin dat we zulke kanonnen heb ben en dat ze af en toe buide ls Loek Hermans dat zelf ook van plan? Gaat hij vanuit Zwolle hetzelfde doen als Wie gel vanuit Leeuwarden, Von hoff vanuit Groningen en Nij pels vanuit Breda? „Alweer neen. Ik ben niet van plan als burgemeester publieke uit spraken te gaan doen over de VVD. Natuurlijk blijf ik geïn teresseerd in hetgeen er in Den Haag gebeurt. Maar mijn mening zal ik intern in de par tij te berde brengen. Dat is het juiste kanaal". Dan nü dus maar de vraag ge steld die iedereen al zoveel jaar bezig houdt. Komt er straks een kabinet van PvdA, VVD en D66? „Als het alleen aan de fractie zou liggen, zou het misschien kunnen. Politici hebben ook gevoelens. Als VVD voelden wij ons vorig {'aar zozeer gemangeld door iet CDA dat het tot een kabi netscrisis kwam. Veel fractie leden zouden het dus best eens willen proberen met de PvdA. Maar de realiteit gebiedt mij te zeggen dat zo'n coalitie niet waarschijnlijk is. Nog altijd kan de VVD haar verkiezings program het beste realiseren in een kabinet met het CDA". RIK IN T HOUT Die laatste overweging deed voor Hermans de deur dicht. „Als kamerlid heb ik bijna al les gedaan en meegemaakt. Nu vond ik het tijd worden voor concrete zaken. Als bestuurder van een gemeente verkeer je in een unieke positie om je daarmee bezig te houden". Bolkestein Toen Hermans niet maar de als conservatief getypeerde Bolkestein wèl voor het frac tieleiderschap beschikbaar bleek, nam laatstgenoemde het roer van Voorhoeve over. In een interview met het week blad Vrij Nederland trok Her mans, die bekend staat als links-liberaal, fel van leer. Hij waarschuwde Bolkestein dat hij niet te veel naar rechts zou moeten overhellen, omdat hij anders flinke moeilijkheden in de fractie zou krijgen. Bolkestein weigerde commen taar op die uitspraak totdat hij Hermans zelf had gesproken. Is dat inmiddels gebeurd? „Ja. We hebben een gesprekje ge had van circa tien seconden. Meer was niet nodig. Kijk, ik wil niet ontkennen dat ik die dingen gezegd heb. Maar Vrij Nederland heeft er wel een vergrootglas op gelegd, onder meer door er een persbericht over uit te geven. Daardoor raakten allerlei andere dingen die ik óók heb gezegd, onder belicht. Ik heb vijf uur met die jongens van VN gesproken!". Volgt een uitvoerig betoog, waarin Hermans zich volledig schaart achter de uitspraak van Bolkestein dat links en rechts vandaag de dag achter haalde begrippen zijn. „In de kern betekent liberalisme het zelfde voor mij als voor Frits. Wij vinden elkaar op het punt dat de staat maar één echte taak heeft: het stimuleren van de burgers om zoveel mogelijk hun lot in eigen handen te ne men". Geldt dat ook voor bijvoor beeld buitenlandse werkne mers? In het 'beruchte' rap port Liberaal Bestek stond dat gastarbeiders gedwongen zou den moeten worden om Ne derlands te leren. Hermans: „Ik zou niet van dwingen wil len spreken. Ik geef de voor- )EN HAAG De avond 'óór koninginnedag 1990 al Loek Hermans nog ang bijblijven. „Ik kreeg oen Joris Voorhoeve aan ie telefoon. Hij vroeg of k naar Den Haag wilde tomen. Daar zaten hij en dendert Ginjaar (partij voorzitter VVD). Joris vertelde dat hij na rijp be raad zou aftreden en dat het niet ondenkbaar was dat de fractie mij de vol gende dag zou vragen als ipvolger". „Kijk, zij wis- en dat ik naar Zwolle had gesolliciteerd. Ze wil den dat ik de tijd zou heb ben om thuis te overleg gen wat het beste zou zijn". Heel even heeft Hermans het toen moeilijk gehad. De kans mrtijleider te worden, krijgt een politicus niet elke dag. Maar erg lang heeft hij toch niet hoeven nadenken. „Eind vorig jaar heb ik heel bewust gekozen voor Zwolle. En als ik iets in de politiek heb geleerd, dan is het dat je je aan een ge geven woord moet houden. Met politici die draaien maken de kiezers doorgaans korte metten". Hermans legt uit dat hij de Zwollenaren die hem bena derd hadden voor het burge meesterschap van hun stad niet teleur wilde stellen. Dat klinkt heel nobel, maar heeft hij zich de laatste weken nooit afgevraagd of hij misschien toch op het verkeerde paard had gewed? CDA-voorzitter Wim van Velzen was immers in het geweer gekomen om zijn partijgenoot Gabor, de burgemeester van Haaksber gen, in Zwolle benoemd te krijgen? Volgens ingewijden heeft het maar weinig ge scheeld of dit offensief was ge slaagd. Het zou alleen aan de standvastigheid van PvdA-mi- Loek Hermans nister Dales van binnenlandse zaken te danken zijn geweest dat de ambtsketen toch naar Hermans gaat. „Ja, die geruchten heb ik ook gehoord", bevestigt de vice- voorzitter van de VVD-fractie. „Maar ik weet niet of ze waar zijn. Ik heb maar rustig afge wacht wat er ging gebeuren. Wel wil ik je zeggen dat ik me flink beroerd gevoeld zou heb ben, als Zwolle aan mijn neus voorbij was gegaan. Ja, het zou me wel een maandje gekost hebben om daarover heen te komen". Nogmaals de vraag of hij on der die omstandigheden zich toch niet beter voor het voor zitterschap van de fractie be schikbaar had kunnen stellen? Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht. „Zo zie ik dat niet. Ik ben pas 39, maar ik zit al wel bijna dèrtien jaar in de Tweede Kamer. Als een van de weinigen heb ik het kabinet-Den Uyl nog meege maakt. In demissionaire status, maar toch...". SUSKE EN WISKE DE KLEINE POSTRUITER j® irik niet1 Ik uil allien uu kaai m ruil voor luie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 5