Knieblessure Ruud Gullit
-is en blijft wereldnieuws
Tenniswelp Jennifer Capriati bewijst haar waarde
voetballerlei
m_
PORT CeidócSoUOtmt ZATERDAG 9 JUNI 1990 PAGINA 13
Vialli onder druk
- 'ARINO Gianluca Vialli is niet te benijden. De 25-jarige
invaller wordt hij door de Italiaanse supporters en media
vaar onder druk gezet. Hij is de man die de verwachtingen van
Tifosi en de bookmakers bij de wereldtitelstrijd moet inlos-
n. Vialli moet met doelpunten de Azzuri naar de vierde we-
■ldtitel leiden, hij moet de rol van Paolo Rossi, de aanvankelijk
Verguisde maar later bejubelde held van de Italianen, overne-
'orig weekeinde viel een zware last van zijn schouders. Vialli
ad een jaar niet meer gescoord voor de nationale ploeg. In de
iatste testwedstrijd tegen Cannes (3-0) was hij twee keer succes-
ol. „Deze doelpunten geven me een geruster gevoel, langzaam
iaar zeker werd ik een beetje nerveus", bekende Vialli. „Ik heb
diswaar voor Sampdoria gescoord in de finale om de Europese
£1
door Frank Werkman
COLUMNS
Met de start van het toernooi
om de wereldtitel voetbal is
niet alleen een stortvloed van
reportages, in ter vie ws,
berichten en foto's
neergedaald op de
geïnteresseerden, maar vooral
ook een lawine van columns.
Vrijwel elk zichzelf
respecterend medium heeft
wel één meer of minder
bekende persoon
gecontracteerd om zijn of
wat heel zelden gebeurt -i-
haar visie te geven op de gang
van zaken in Italië.
Voor een deel zijn dit vaste
leveranciers van cursiefjes.
Die voor de gelegenheid een
WK-bril hebben opgezet en
daar vijf a zes weken
doorheen trachten te kijken
om te zien of ze nog iets aparts
kunnen ontwaren. De anderen
zijn gelegenheids-scribenten,
die tegen soms vorstelijke
bedragen zijn ingehuurd.
Bedragen met drie nullen zijn
in dat verband niet
ongebruikelijk.
Het komt echter steeds vaker
voor dat gastschrijvers hun
verhaaltje via iemand anders
aan het papier toevertrouwen.
Er wordt in die gevallen soms
zelfs een speciale verslaggever
afgevaardigd om de
gecontracteerde vedette
dagelijks een paar, liefst
sappige, kreten te ontlokken.
Voor die activiteit, die
doorgaans maar een paar
minuten per dag in beslag
neemt, krijgt de betrokken
cursiefjes-ondertekenaar na
afloop van de hele exercitie
een meestal niet
onaanzienlijke bedrag
overgemaakt.
In het contingent
voetbalcolumnisten neemt
Rinus Mich els een wel heel
bijzondere plaats in. Sinds een
klein jaar schrijft de oud-
bondscoach een bijdrage voor
een landelijk ochtendblad, het
AD. Michels doet dat op zijn
geheel eigen wijze. Zijn stijl is
log, zijn redeneertrant zoals
zijn dictie en dus soms
nauwelijks te doorgronden. Hij
heeft één groot voordeel: hij
neemt geen blad voor de
mond, hetgeen soms tot
verwarring en irritatie
aanleiding geeft.
Michels schroomt bijvoorbeeld
niet om daags na Joegoslavië-
Nederland de huidige
bondscoach stevig de mantel
uit te vegen. Een aanpak waar
Leo Beenhakker niet gelukkig
mee is, maar hij accepteert het
van zijn werkvriend, mentor
en praatpaal. Hoewel dat soms
met een wrange bijsmaak
gepaard gaat, want de
loyaliteit van Michels is
aanzienlijk geringer dan die
van zijn opvolger.
Thijs Libregts besloot zijn
voetballoze dagen ook te
vullen met het (laten)
schrijven van een stukje ten
behoeve van regionale
dagbladen die zijn aangesloten
bij de Gemeenschappelijke
Pers Dienst. Van hem mag
niet worden verwacht dat hij
even stevig aan de poort gaat
rammelen. De ontslagen coach
zal het veeleer bij open deuren
laten. Ook Hans van
Breukelen en de gebroeders
Koeman hebben een column.
De doelman schrijft die zelf,
maar hij is dan ook oud-
onderwijzer en weet dus waar
je de punten moet zetten.
Waar de komma 's moeten
staan weet Van Breukelen
natuurlijk na al die contract
onderhandelingen als geen
ander. De Koemannen zijn op
het voetbalveld soms redelijk
stilistisch actief, maar achter
een toetsenbord vlot dat wat
minder. Vandaar dat de
broertjes bereidwillig babbelen
met/de aan hun toegevoegde,
professionele scribent.
Hetgeen ook de werkmethode
is van Ruud Gullit, misschien
wel de meest besproken
columnist van Nederland. Met
zijn (gedicteerde) cursiefje in
de Telegraaf zette hij de
aanval in op Libregts; een
attaque, die zoals bekend
slaagde.
Daarmee bleek dat de macht
van een columnist groot is. Dat
geldt zeker voor scribenten bij
bladen als Voetbal
International. Daar wil Johan
Derksen nog wel eens
uithalen. Kees Jansma giet
doorgaans een humoristisch
sausje over zijn schrijfsels,
maar brengt meestal wel
degelijk een boodschap.
De beste cursivist is oud-
voetballer Jan Mulder, die met
het schrijven van stukjes zelfs
een bestaan heeft opgebouwd
Mulder besteedt ook aandacht
aan andere zaken dan sport en
voetbal. Hij laat geregeld zijn
licht schijnen over culturele
onderwerpen. Hetgeen hem
even goed afgaat als bii sport
Mulder schrijft zijn stukken in
elk geval zelf. En dat is al heel
wat in deze tijd van quasi-
columnisten.
beker voor bekerwinnaars tegen Anderlecht, maar dat telt al
leen bij de eigen supporters". Met elf doelpunten in 38 interlands
is Vialli topscorer van Italië. Hij wijt die lage produktie onder
meer aan het feit dat hij in de wintermaanden enige tijd uitge
schakeld was door een gebroken voet. Sinds het begin van de
voorbereiding van Italië op de eindronde heeft hij last van een
spierblessure.
Havelange wil WK 2002 in Azië
ROME De onlangs herkozen FIFA-voorzitter Joao Havelange
streeft ernaar dat de eindronde om de wereldtitel voetbal in
2002 in Azië wordt gehouden. De 74-jarige Braziliaan, inmiddels
al Zestien jaar baas van de FIFA, denkt daarbij aan Japan. „Azië
biedt ongelooflijke mogelijkheden. In het bijzonder Japan. De
belangrijkste en grootste sponsors van het voetbal zijn afkomstig
uit dat land. Ook China sluit ik niet uit", aldus Havelange, die
overigens vindt dat Nederland de beste basis van alle favorieten
heeft voor de wereldtitel. Havelange rekent behalve Oranje ook
de Bondsrepubliek, Engeland, Italië, Spanje, Brazilië, Argentinië
en zelfs Joegoslavië tot. de kanshebbers.
Sociologen vrezen uitbarsting geweld
BDLOGNA Een groep Europese sociologen heeft tijdens een
ctngres in Bologna gewaarschuwd dat het „hooliganisme" een
enstige bedreiging vormt voor de eindronde om het wereld-
kjnpioenschap voetbal. De wetenschappers verwachten een uit
bating van geweld tussen de aanhangers van de diverse lan
de] naarmate het einde van de titelstrijd nadert. Zij baseren hun
uispraken op de ontwikkelingen van de laatste jaren.
Htewel de Britse socioloog Eric Dunning benadrukte dat voet-
bavandalisme niet alleen een Engels probleem is, meenden zijn
colega's dat de Engelse hooligans na de voorronden niet meer in
belwang te houden zijn. Ernstige zorgen baart het de soiciologen
ooi dat met name in de Bondsrepubliek extreem rechtse
greperingen in het voetbalvandalisme infiltreren. Er bestaan
aarwijzingen dat de neo-nazi's ook naar Italië vertrekken om
terolekke met gelijkgezinden rellen te veroorzaken.
'ALERMO Als één
ran de zeer weinige Ne
il: lerlanders heeft Ruud
Jullit het deze week ge-
chopt tot de voorpagina
BF an Newsweek. Met een
:enmerkende actiefoto
- fan de Amsterdammer
^vestigt het gerespecteerde
Amerikaanse weekblad
aandacht op het WK
r. foetbal. En met name op
tuud Gullit.
lijna alle kranten in de we-
eld hebben het al gemeld: de
;nie van Ruud Gullit doet het
veer. Dat wil zeggen: die knie
loet het weer goed. Precies op
- ijd. Het fenomeen uit de Am-
lerdamse Jordaan. is terug aan
iet front van Oranje, op weg
jjiaar de enige belangrijke titel
s lie hijmog niet mocht koeste
en. „II Tulipo Nero", de zwar
te tulp, koesterde tijdens zijn
veelbewogen voetbalkunsten
immers alle denkbare bekers
en bijbehorende tierlantijnen.
pij Feyenoord, PSV en het AC
JMilan van mediatycoon Silvio
[Berlusconi. Met het Oranje
Iran Michels zeulde hij in '88
l/itgelaten met de Europese be
lter. Werd Europa's beste en
look de mondiale nummer één
fop de mediahitlijsten. In Italië,
'op het inmiddels in alle hevig
heid losgebrande WK voetbal,
jwil Gullit de cirkel rondma-
cen. Ruim een jaar lang ellen-
Ie rond het meest besproken
kniegewricht van het westelijk
halfrond. Met de wereldtitel in
de voetbalmaffe laars van Eu-
lopa kan hij zich in een klap
charen in het rijtje megaster
ren van de sport. Alles winnen
wat er te winnen valt, zelfs
Johannes Cruijff, wellicht iets
te vroeg gekroond tot Neder
lands voetballer van de eeuw,
kreeg dat niet voor elkaar.
Komende dinsdag om 21.00
uur klinkt voor Ruud Gullit
tegen Egypte het uur der
waarheid.
Vedetten, Oranje heeft ze in
alle soorten en maten: despe
rado Marco van Basten, sam
bakoning Frank Rijkaard, het
kanon Ronald Koeman. In
mindere mate Hans van Breu
kelen, de bolleboos van de
Beenhakkerklas. Of de krom-
benige controleur Jan Wouters
uit de Watergraafsmeer, de
stoutste van het stel. Met af
stand blijft Gullit, 90 kilo bij
1.85 meter, de onbetwiste blik
vanger van Oranje De pers
eet uit zijn hand, tegenstan
ders vrezen hem als geen an
der. Er wordt beweerd dat zijn
aanwezigheid alleen al de be-
ginstand op 1-0 brengt. Of zo
als Barcelonees Ronald Koe
man het stelde: „Ruud heeft
het allemaal. Ik zou kunnen
zeggen dat ik liever de kop
van John Travolta had gehad.
Maar nog liever had ik het lijf
van Gullit. Kop omhoog, borst
vooruit, zegt-ie altijd voor we
het veld op gaan. Je ziet de te
genstander denken".
Bloemgracht
Ruud Gullit, geboren op 1 sep
tember 1962 aan de Amster
damse Bloemgracht, was ei
genlijk altijd al een kanjer.
Ook letterlijk. Bij het straat
voetbal placht hij het hoogste
woord te hebben, verdeelde hij
de partijen. Bij Meerboys, z'n
eerste club, en DWS Amster
dam speelde hij de rol van
laatste man. Gullit: „Zo ging
dat vroeger altijd. De grootste
jongen .speelde achterin. Geen
discussie. Je gaf die bal een
hijs en het was oké".
Barry Hughes, de entertrainer,
haalde de ruwe diamant Gullit
op 14-jarige leeftijd naar Haar
lem. De eerste keer kwam
Hughes voor een dichte deur.
Ruud Dil, merkwaardig ge
noeg genoemd naar zijn Ne
derlandse moeder, vond het
nog wat te vroeg. Als Ruud
Gullit, de achternaam van zijn
Surinaamse vader, maakte hij
het jaar daarop wel de over
stap. Over die naamswijziging
zei Gullit ooit: „Jé zal toch Dil,
Klomp of Hak heten. Dat zijn
toch geen fatsoenlijke namen
voor een international".
Ruud Gullit, inmiddels in het
bezit van een MAVO-diploma,
was goed en kwam (dus) snel.
Op 18 augustus 1979, op de
leeftijd van 16 jaar, debuteerde
hij met Haarlem in de eredivi
sie. Amper twee jaar later
speelde hij zijn eerste inter
land. Gullit over het begin:
„Ajax had ook geïnformeerd.
Daar kon ik in de jeugd ko
men spelen. Maar ze wilden
niet eens bij mij thuis komen
praten. Ik moest maar naar De
Meer komen. Bij Haarlem
kwam ik. in het C-team en
mocht ik bovendien meetrai-
nen met het eerste. De keus
was niet moeilijk. Een grote
carrière voorzag ik toen niet.
Je probeert zo ver mogelijk te
komen. En hoe verder je
komt, hoe meer trek je krijgt".
Gewoonte
Haarlems trainer Barry Hug
hes zette Ruud Gullit, uit
macht der gewoonte, eveneens
in als libero, als vrije verdedi
ger dus. Het was het begin van
een schier eindeloze reis door
allerlei elftallen, op zoek naar
de ideale positie. Trainers van
verschillend pluimage zouden
zich er de tanden op stukbij
ten. Kees Rijvers, toen bonds
coach: „Het heeft heel lang ge
duurd voordat de juiste positie
was gevonden. Er is een tijd
geweest dat ook ik het niet
wist. Dat was een luxe-pro
bleem omdat de man zo uni
verseel is".
Gullit zelf, toen nog niet ge
tooid met zijn rastakapsel, zijn
handelsmerk dat hem ook
commercieel geen windeieren
legt: „Bij Haarlem speelde ik
frank en vrij als libero. Het is
zeker niet de moeilijkste posi
tie. In die begintijd besefte ik
ook niet dat ik met betaald
voetbal bezig was. Het was
Spielerei. Doorgaans lag ik tot
tien uur, half elf op bed. In de
middaguren ging ik bij vrien
den langs. Pas bij Feyenoord
(dat hem voor 850.000 gulden
overnam) werd ik echt full-
prof".
Hans van Doorneveld had
hem in Haarlem tot spits ge
promoveerd. Gullit: „Je bent
groot en sterk, zei Van Door
neveld, probeer het maar. Zo
werd ik aanvaller met de ken
nis van het verdedigen. Nee,
veel geleerd heb ik vanaf m'n
16e niet meer. Qua voetbal
tenminste. Je leert tactische
aanwijzingen opvolgen, dat is
eigenlijk het enige. Alles wat
ik nu in huis heb, had ik toen
eigenlijk ook al. Zoveel bijzon
ders doe ik ook niet. Wat is
nou een typische beweging
van mij? Niet de schaar, niet
het kappen. Ook geen schijn
bewegingen. Ik ga er langs op
snelheid".
Mandela
In de Rotterdamse Kuip, in de
nabijheid van Johan Cruijff,
klauterde Gullit pas echt op
een voetstuk. Met de Neder
landse titel in 1984 als hoogte-
puilt. Gullit ontpopte zich
daarnaast als een sociaal bewo
gen man. Vooral het onder
werp rassendiscriminatie
sprak hem aan. Hij zette zich
in voor de bevrijding van de
Zuidafrikaanse ANC-leider
Nelson Mandela en het was lo
gisch dat hij met Thijs Libregts
gebrouilleerd raakte toen deze
zwarte voetballers in het alge
meen luiheid verweet.
Gullit liet geen mogelijkheid
onbenut om te onderstrepen
dat hij niet in het vakje „dom
me voetballer" thuishoorde.
„De voetbalwereld is een raar
wereldje", stelde hij. „Je kunt
niet zeggen wat je wilt. Ande
ren zijn snel gekwetst. We let
ten erg op elkaar, hier in Ne
derland. Succes is een vies
woord. Als je in een Mercedes
rijdt, dan ben je een pooier of
je bent niet eerlijk aan je geld
gekomen. Kom ik in een klein
Fiatje aanrijden, dan is er
weer commentaar. Dat moet je
weer zonodig laten merken
dat je niet van glamour
houdt".
In het jaar 1985 sloeg Hans
Kraay namens PSV een gou
den slag. Hij contracteerde
Gullit voor 900.000 gulden, een
marktwaarde die binnen twee
jaar als een koortsthermome
ter opliep naar 17.000.000 gul
den. Die prijs betaalde Milans
president Berlusconi voor de
man die Diego Maradona (van
het concurrende Napoli) naar
de kroon moest steken. Kraay,
tegenwoordig tv-commentator
bij een commercieel station,
kan er nog om glimlachen:
„Wat Gullit doet ziet er altijd
nog iets beter uit dan het in
werkelijkheid is. Hij is perfect,
zo relaxed. Dat laatste is vol
gens mij de grote gave van de
topsporter. Je merkt dat het
een superstar is als je met hem
Misbruiken
De discussie over Gullits posi
tie werd in Eindhoven op
nieuw aangewakkerd. „Ik
weet geen betere libero dan
Gullit", constateerde Kraay in
1986. „Maar mag je dat van
hem verwachten, als je weet
dat hij op intuïtie speelt? Bo
vendien moeten we oppassen
dat we hem niet misbruiken.
Aanvallers zijn dun gezaaid en
Ruud kan ook aanvallen..."
Het geëmmer over de vaste
plaats van Gullit die hij in-
Eindhoven nimmer kreeg
zorgde ook voor de breuk tus
sen PSV en de ster. Een arti
kel in Nieuwe Revu, van de
hand van Barend en Van
Dorp, waarin Gullit zich be
klaagde dat hij als „hoer"
werd gebruikt, was de laatste
PARIJS Je bent jong
,en je wilt wat. Dat gaat
zeker op voor de 14-jarige
[Jennifer Capriati. Dit
'nieuwste Amerikaanse
tennisgodinnetje was mil-
jonaire voordat ze de eer
ste bal als professional
had geslagen. Volgens in
gewijden heeft Capriati al
sponsorcontracten gete
kend voor een totaal be
drag van 5,5 miljoen dol
lar (meer dan tien miljoen
gulden). Op het Grand
Slam-toernooi van Roland
Garros bewees de tennis
welp haar waarde al met
het bereiken van de halve
finale.
Billie Jean King noemt Capri
ati het grootste talent dat ooit
de sprong naar de top heeft
gewaagd. De „moeder" van
het Amerikaanse tennis kan
het weten. Ze won zelf twintig
titels op Wimbledon in het en
kel- en dubbelspel, fungeert
als coach van Capriati en
vormde een koppel met de
prille teenager in het toernooi
van Boca Raton. Daar bereikte
Capriati de finale, waarin Ga-
briela Sabatini haar met 6-4, 7-
5 een halt toeriep.
De piepjonge Amerikaanse
maakte het afgelopen jaar al
grote indruk door de jeugdti-
tels van Roland Garros en
Flushing Meadow te winnen.
Haar eerste partij als gaste in
het Amerikaanse team voor de
Wightman Cup naast een aan
tal professionals leverde de
maximale winst van 6-0, 6-0
op-
Dus zijn 2 er te vroeg mee,
zeiden ze. Iet voetbal in Italië
heeft veel 'oordelen, dat is de
reden dat i: ben gegaan", om
schrijft Guiit de keus voor de
heksenkete. die de Italiaanse
Serie A too ook is. „Je speelt
er op het soerpst van de sne
de. Bij PSVwist je dat je ging
winnen als e thuis tegen Mo
lendam spelde, alleen nog
niet precies net hoeveel. Dan
ga je een dftballetje geven,
probeer je en leuke actie. Bij
Milan moet j die bal er droog
inschuiven, én kans per wed
strijd is heelnormaal. Ja, het
leven is aners. Normaal op
straat komen is er bijna niet
bij. Twee kee heb ik een ket
tingbotsing vroorzaakt, want
als de mensermij zien trappen
ze meteen op le rem".
Gullit kreeg ok te maken met
de keerzijde Mn de sport. De
blessure Op 1' april 1989 on
derging hij in e Belgische kli
niek van chirrg Mark Mar
tens zijn eerstejperatie aan de
rechterknie, er zouden er nog
twee volgen enlinks en rechts
werd het monument Gullit al
afgebroken. Hijiou nooit meer
spelen, was de ;ombere voor
spelling. In de .ussentijd for
ceerde hij zich og voor zowel
Oranje en AC Vïilan, in de
cember 1989 koo hij op advies
van zijn persooilijke heilsol
daat en haptonocn Ted Troost
voor absolute rust. Hij dook
zelfs onder, interviews waren
onmogelijk. Later beet hij van
zich af: „Allemaal onzin dat ik
zou worden afgekeurd. Ik sla
het allemaal op, ben net een
olifant. We hebben bewust
voor deze aanpak gekozen".
Ernstig
De lijdensweg werd kort voor
het einde van de Italiaanse
competitie afgesloten. Op 22
april, tegen Verona, maakte
hij zijn rentree. Ongeveer een
half uur, net zolang als zijn
laatste wedstrijd, tegen de Fin
nen. Heel langzaam kwam
Hollands Hoop in bange dagen
in vorm. En Libregts, die nooit
tot de fanclub van Gullit be
hoorde, werd door de voetbal
bond aan de kant gezet. In de
EC-finale tegen Benfica (die
Milan met 1-0 won) ging het
nog moeizaam, in de ernstige
oefenpartijen van Oranje te
gen Oostenrijk en Joegoslavië
steeds beter. „Maar", waar
schuwde de 41-voudig interna
tional, „het zal nooit meer de
knie worden die het was. Je
voelt gewoon dat je twee ver
schillende benen hebt. Na een
zware wedstrijd of training
wordt-ie stijf. Ik zal ook altijd
aan die knie blijven denken,
dat zit erin gebakken".
RUUD DE JAGER
Billie Jean King raakt lyrisch
als ze over de kwaliteiten van
haar beschermelinge rept.
„Haar balgevoel, haar instinct
telkens de juiste plek op de
baan te vinden zijn al bijna zo
goed als bij Steffi Graf", roemt
ze.-
Capriati zegt zelf veel meer
aan lol te denken dan aan het
grote geld. „Ik kijk er naar uit
de baan op te stappen en een
mooie loopbaan op te bouwen,
maar vooral wil ik een hoop
plezier beleven in het profcir
cuit. Ik wil er niet aan den
ken, dat de druk te groot zou
kunnen worden. Ik probeer
zoiets geen kans te geven. Ik
speel louter en alleen voor m'n
eigen lol".
FOTO: ANP
Het
internationale
nieuws-
magazine
„Newsweek"
van deze week
(nr. 24) had
eerst
Gorbatsjov en
Bush op de
voorpagina
willen plaatsen
het werd Ruud
Gullit, een
zwarte
voetballer uit
Nederland. Het
blad schrijft
met een
typisch under
statement:
„Seethe Dutch
team and the
Captain. He's
black. They
had to wait
some time, but
now he seems
to be back".
druppel. Kraay moest wijken
voor Gullit en niet veel later
nam Gullit de wijk naar Mi
laan. De leider van de coup:
Silvio Berlusconi, multimiljar-
dair en vast besloten om „de
roodzwarte duivels" naar de
de top te brengen. Maanden
lang stonden de sportkranten,
met de zachtroze maar spijker
harde Gazetto dello Sport
voorop, vol over de spektaku-
laire transfer. Gullit, alsmede
de nog bij Ajax spelende Mar
co van Basten, waren vrijwel
dagelijks voorpagina-nieuws.
De zegetocht van het Milanese
duo, later aangevuld met de
via Ajax en Sporting Lissabon
binnengeloodste Frank Rijk
aard, zou astronomische vor
men aannemen. Gullit werd
waanzinnig populair in het
noorden van Italië. De baker
mat van het „eatennacio" (het
uiterst defensieve spelsysteem)
beleefde ongekende tijden met
meteen een landstitel en later
de Europa Cup 1.
Sacchi
Gullit: „Het succes is voor een
groot deel te danken aan trai
ner Arrigo Sacchi. We spelen
on-Italiaans, de pressing. Dat
zijn ze hier niet gewend. In
het begin werd Sacchi uitgela
chen. Wat AC Milan laat zien,
is voetbal van het jaar 2000.
Zeer jong
Tracy Austin en Andrea Jae
ger zijn voorbeelden van zeer
jonge speelsters, die het een
tijdje leken te gaan maken,
maar vroegtijdig opbrandden,
de in de States geknede Joego
slavische 16-jarige Monika Se
les (in Parijs tegenstandster
van Capriati in de halve fina
le) houdt het, mede door een
gedoseerd programma, nog
vol. „Er rustte op mij niet zo
veel druk als nu op Capriati",
aldus tweevoudig open Ameri
kaans kampioene Austin, die
bijna 16 jaar was toen ze haar
eerste proftoernooi in Stutt
gart won. Chris Evert is niet
bang voor een mislukking.
Haar vader coachte Capriati
een paar jaar geleden al en
haar broer John zorgde voor
een eigen kledingstijl en een
contract met een racketfirma
van het prille sterretje. „Ze is
Jennifer
Capriati speelt
vooral voor
haar lol, zegt
FOTO: AP
verknocht aan tennis en dat is
het belangrijkste. Voor haar
betekent tennis geen business,
het is louter genieten. Ze is
een hele goeie en ik denk, dat
ze de druk aankan".
Capriati heeft laten doorsche
meren dit jaar haar schema tot
twaalf toernooien te beperken.
Daarbij zijn Wimbledon en
Flushing Meadow, het toer
nooi waar ze van droomde
sinds ze als vijf-jarige een ra
cket in haar knuistjes nam.
Voorlopig combineert Capriati
het tennis nog met schooles-
sen. Als leerlinge van een ju
nior high school wordt ze in
het circuit begeleid door en
leraar. Je weet immers mar
nooit, zo houdt Capriati zich
voor. „Als mijn ten nisloopbaan
onverhoopt kort mocht duren,
kan ik altijd nog naar het col
lege gaan".
