„Iedereen uitgenodigd"
voor de Haagse Zomer
Chailly overtuigend
als operadirigent
l
Leven kan ik nieL dood wil ik niet"
Indrukwekkende
Ossi- Towndoor
groep Hollandia
King vervangtSchunk
in Schaduwloze vrouw
KUNST/RTV
ftzidóe Sou/tont
WOENSDAG 6 JUNI 1990 PAGINA 7
Michael Jackson
naar ziekenhuis
SANTA MONICA De 31-ja-
rige popster Michael Jackson
is zondagavond na een aantal
overmatige danssessies in het
St. Johns ziekenhuis in Santa
Monica opgenomen. Hij klaag
de over pijn in de borst, nek,
armen en benen en vermoed
de een hartaanval. Jackson
ondergaat in het ziekenhuis
een aantal onderzoeken, maar
zijn toestand is stabiel, zo zei
den een woordvoerster van
het ziekenhuis en Jacksons ei
gen woordvoerder Bob Jones.
Verwacht wordt, dat de pop
ster twee weken voor onder-
Michael Jackson: ziekenhuis in
na danssessies. foto: ap
zoek in het ziekenhuis zal
moeten blijven. In hetzelfde
ziekenhuis ligt ook Elisabeth
Taylor, die daar herstelt van
een longontsteking.
Tentoonstelling van
Balinese schilderkunst
LEIDEN In het Rijksmuseum voor Vol
kenkunde in Leiden is van 10 juni tot en
met 19 augustus een expositie van Balinese
schilderkunst te zien. De tentoonstelling
geeft een beeld van de ontwikkelingen in
de Balinese schilderkunst aan de hand van
collecties van het Rijksmuseum voor Vol
kenkunde en de Rijksuniversiteit Leiden.
De tentoonstelling confronteert de kijker
niet alleen met belangrijkste Balinese
schilders, maar ook met traditionele schil
deringen. De traditionele Balinese kunst
vormen hadden, ter verbreiding van het
speciale hinduïsme van Bali, een dienende
functie. Er waren dan ook strenge regels,
die met name in de twintiger jaren werden
losgelaten.
Vlaamse minister Dewael:
aandacht voor
„de kleine culturen"
BRUSSEL „De EG-lidstaten met een
kleine produktiecapaciteit voor film en tele
visie mogen zich niet laten wegdrukken
door het Europese mediabeleid. Er moet een
positieve discriminatie komen voor de .klei
ne culturen'. Wij heben niet alleen recht op
ae tegenwaarde van onze inleg maar zelfs
op meer dan dat".
Dit heeft de Vlaamse minister van cultuur,
Patrick Dewael, gisteren gezegd op een
voorlichtingsdag over MEDIA 92, een pro
gramma ter ondersteuning van de audiovi
suele sector van df EG. Dewael drong er
verder op aan dat Vlaanderen en Nederland
de zaak onder de aandacht bn-ngen van de
Europese ministers van cultuur.
Actie 'Kinderen van
Tsjernobyl' succes
HILVERSUM De actie „Kinderen van Tsjer
nobyl" is een succes geworden, zo meldt de
commerciële televisiezender Veronique. De ac
tie werd gestart in het programma „Tineke".
Om de actie te laten slagen was 300.000 gulden
nodig. Door giften van kijkers is ruim 156.000
gulden binnengekomen. De rest is in natura ge
schonken door een aantal bedrijven. Met die
middelen kunnen 250 kinderen naar Nederland
worden gehaald voor een vakantie van 3 tot 17
augustus. De kinderen worden ondergebracht
in een vakantiepark en zij zullen een bezoek
brengen aan onder meer Duinrell, de Efteling,
Purmerend, Rotterdam en Scheveningen. Ve
ronique wil volgend jaar opnieuw een groep
Russische kinderen naar Nederland halen.
Ballet van Vlaanderen
danst 'La Sylphide'
DEN HAAG Het Koninklijk Ballet van Vlaande
ren brengt 8 en 9 juni in het Danstheater het roman
tisch klassieke ballet La Sylphide in de choreografie
van Flemming Flindt. La Sylphide, dat op 12 maart
1832 in Parijs in première ging, heeft de aanzet gege
ven tot de romantische periode in het ballet van de
vorige eeuw. Het is de aanleiding geweest tot de tot
standkoming van bij voorbeeld Het Zwanenmeer, Gi
selle en Ondine. Tot 1950 werd La Sylphide uitslui
tend door het Koninkelijk Deens Ballet gedanst. Het
Koninklijk Ballet van Vlaanderen zal het ballet in de
meest volledige en orginele vorm dansen. De choreo
graaf Flindt heeft geprobeerd zo dicht mogelijk bij de
orginele Deense uitvoering uit 1836 van Auguste
Bournonville (1805-1879) te blijven. Het ballet ver
haalt over de liefde van de jongen James voor de bos-
nimf Sylphide in de Schotse hooglanden.
DEN HAAG „Stelt u
zich het volgende voor. U
wordt op een morgen
wakker en ontdekt dat u
in een groot, rommelig ge
bouw bent. Op uw zwerf
tocht door dit huis dringt
het tot u door dat het zo
groot is dat u het nooit
zult leren kennen. Er zijn
in het huis mensen die u
kent, maar ook vreemden.
Op een gegeven moment
merkte ik dat er geen uit
gang is."
Zo citeert Het Gebeuren 'Is er
dan niets meer heilig?' van
Salman Rushdie, waarmee de
sfeer van het theaterstuk
Spookhuis goed wordt weerge
geven. Het is een project van
Het Gebeuren geworden, ge
maakt voor het komende
Haagse straattheaterfestival
'De Haagse Zomer'. Minimaal
zestien jaar moet je zijn om de
spoken van deze tijd te bezich
tigen. Het Gebeuren organi
seert het festival met de Haag
se Filmstichting en Paard.
Het Haagse festival werd vijf
jaar geleden ingezet als een
eendagsfestival op het strand.
Dit jaar wordt het voor de der
de keer gehouden op het Plein
onder de naam „De Haagse
Zomer." Het festival duurt van
22 tot en met 30 juni en bevat
80 tot 100 programma's. Dit is
twee keer zo lang en twee
keer zo veel als vorig jaar. „De
mensen moeten de indruk
krijgen dat ze tijd te kort heb
ben. Ze kunnen niet alles zien,
ze moeten keuzes maken. Er
moet een soort jachterigheid
ontstaan," zegt Hans Brouwer,
programmasamensteller van
het festival. „Ons uitgangspunt
was een laagdrempelig pro
gramma te maken, maar wel
met kwaliteit. Drie kwart van
het festival is dan ook gratis.
Het moet een leuk publieks-
festival worden voor heel Den
digd."
Iedereen is uitgeno-
Programma
Het programma van „De
Haagse Zomer" bestaat uit the
ater, muziek en dans. Sommi
ge onderdelen worden één of
meer keren vertoond, andere
het hele festival door. Zoals
bijvoorbeeld 'Theo en Thea',
die elk kwartier hun stuk op
voeren. Het meeste gebeurt in
tenten, maar ook buiten is veel
te zien. „Daar zijn de straatac
tiviteiten, de oogappeltjes. Dat
is heel leuk," vertelt Brouwer
enthousiast.
Alle activiteiten bevinden zich
op het Plein, op twee na,
Spookhuis en mijn huis ben ik.
„De lokatie van Spookhuis is
geheim. Op het Plein moet je
een kaartje kopen, samen met
een groepje mensen loop je
met een gids er naartoe. Net
als een echt spookhuis, waar je
in een karretje gaat zitten en
wordt weggevoerd," zegt
Brouwer. 'Mijn huis ben ik' is
een beeldende kunst-project
dat in de Hofvijver is gesi
tueerd. „Deze Torso van de
vrouw is een gigantisch object.
Het is zeventien meter lang en
drie meter hoog en je kan erin.
's Avonds om elf uur is er een
dansvoorstelling te zien," ver
telt Brouwer. Als tegenhanger
van Parkpop wordt er op 24
juni een modeshow gegeven:
Mode Extravaganza. Leerlin
gen van de Koninklijke Aca
demie in Den Haag tonen op
verschillende podia hun crea
ties. Ook zal Ellen Schippers
er zijn, met haar 'Lak, Leer en
Latex'-show.
Brouwer ziet het festival als
een afsluiting van het seizoen.
„We hopen dat mensen
nieuwsgierig raken, denken:
Hé, dit is Jeuk en vervolgens
eens naar het theater gaan.
Dat is onze doelstelling. En als
ze dat niet doen, ach, als ze
leuk vinden ben ik ook tevre
den."
KARIN HOGENBOOM
Simone Kleinsma getrouwd
met Guus Verstraete
BLARICUM In het stadhuis
van Blaricum zijn gisteren Si-
mone Kleinsma en tv-produ-
cer Guus Verstraete in de echt
verbonden. De 32-jarige actri
ce/cabaretière die niet eerder
getrouwd is woonde al gerui
me tijd met Verstraete samen,
die al wel eerder gehuwd was
en uit dat huwelijk drie kinde
ren overhield. Voor Simone
Kleinsma betekende haar rol
van Sweet Charity in de ge
lijknamige musical een door
braak, nadat zij eerder te zien
was onder meer in de muzical
'Publiek' (1986), in de tv-serie
'Wedden dat' en in de revue
wereld van André van Duin
met wie zij samenwerkte in
'100 jaar Carré'. In 1982 werd
Simone Kleinsma naar het
Songfestival in Knokke uitge
zonden en speelde zij in musi
cals van Jos Brink en Frank
Sanders 'Maskerade', 'Ameri
ka Amerika' en 'Evenaar'.
L'Ange de Feu, opera van Prokofjev
door het Concertgebouworkest on
der leiding van Riccardo Chailly in
het Muziektheater in Amsterdam,
gisteravond.
Met de opera „L'Ange de Feu"
van Prokofjev, begeleid door
het Concertgebouworkest,
maakt Riccardo Chailly zijn
Nederlands debuut in het Am
sterdamse Muziektheater als
operadirigent. Dat debuut
werd, niet geheel onver
wachts, een succes. Chailly
weet alle kleuren van deze
rijk geïnstrumenteerde parti
tuur met verve uit te beelden
en de typische Prokofjev-ef-
fecten krachtig neer te zetten.
Op veel plaatsen duiken in
deze muziek elementen op die
de componist ook elders ge
bruikt, zoals bijvoorbeeld in
zijn derde symphonie en in
Romeo en Juliette. De solisten
die het zwakke en bigotte li
bretto zongen dat Prokofjev
zelf schreef, deden dat ade
quaat, de sopraan Marilyn
Zschau, als Renata voorop.
De Roemeense regisseur An
dré Serban en de decor-kos
tuumontwerper Robert Israel
maakten van het verhaal vol
magie en duiveluitdrijving
een soort griezel-kinder
sprookje met overal wappe
rende armen en handen. Wat
misschien in Midden-Europa
aanvaardbaar is, past in West
en Noord-Europa totaal niet
en maakt het toch al volstrekt
onmogelijke verhaal tot een
aanfluiting, daar waar magi
sche elementen in het verhaal
opduiken.
Een positief element in deze
sterk overdreven regie was
het lichtontwerp van Claude
Tissier dat voor fraaie effecten
zorgde. Positief was ook de
hele rolbezetting van de zan
gers en voor en met hen die
van het schitterend spelende
Concertgebouworkest.
ERIK BESIER
EO-DOCUMENTAIRE OVER DRUGSVERSLAVING
99
Woensdag, 6 juni, Nederland 1, 22.05
„Ik weet dat veel gebruikers
wel willen afkicken, maar het
niet alleen kunnen. Daarom
heb ik aan deze documentaire
willen meewerken, om ieder
een te laten zien dat zo'n weg
er wel degelijk is."
Dat zegt de ex-verslaafde Ar
jen uit Rotterdam. Samen met
zijn plaatsgenoot Rob (zeven
tien jaar lang verslaafd) is hij
de hoofdpersoon in de docu
mentaire 'Leven kan ik niet,
dood wil ik niet', die de EO
vanavond uitzendt als onder
deel van de thema-avond over
druggebruik. Eerder op de
avond, om 20.35 uur, wordt de
Amerikaanse speelfilm 'Mijn
kind doet dat niet' uitgezon-
Arjen en Rob kwamen ander
half jaar geleden tijdens een
evangelisatieproject bij toeval
in contact met programmama
ker Willem van Schaaijk die
hen een poos in zijn huis liet
logeren. Beide jonge mannen
waren, zoals ze nu zelf zeggen,
finaal in de goot beland. Ze
hadden diverse mislukte af-
kickpogingen achter de rug en
zagen het leven absoluut niet
meer zitten. Het evangelie,
mensen die hen ondanks alles
wilden steunen, bleken voor
hen de laatste reddingsboei die
ze met beide handen grepen.
Van Schaaijk en collega Bert
Klumper vólgden Rob en Ar
jen eerst in hun verslaafden-
wereldje, in Rotterdam, Am
sterdam en op Hoog Catharij-
ne in Utrecht: „Het begint al
lemaal heel geleidelijk. Je
denkt dat je, als het moet, er
wel van af kunt blijven. Dan
raak je je vriendin, je kind
kwijt omdat het niet zo is en
gebruik je voor 500 tot 1000
gulden per dag. Je zit hele
maal vast in de kringloop van
stelen en gebruiken, nergens
anders heb je nog tijd voor."
De moeder van Arjen vertelt
over de gevoelens van alle ou
ders van verslaafden: „Hij had
zoveel mogelijkheden en dan
zie je zo'n jongen helemaal
verworden en de goot ingaan.
Dat is voor een moeder heel
erg. Natuurlijk probeer je af
stand te nemen. Je wilt je ei
gen levensgeluk niet laten
vernielen. Maar het verdriet,
het gevoel van onmacht blijft
altijd knagen."
Dan volgt de camera de ver
slaafden in De Hoop, het
Evangelisch Centrum voor
verslaafden in Dordrecht. Ook
hun deelname aan de twee
daagse overlevingstocht in
Zwitserland, eveneens een on
derdeel van het afkickproces,
wordt door de camera geregi
streerd. Maar een echt kijkje
achter de schermen wordt de
kijker daarbij niet gegund.
Alleen uit het voorlezen van
hun dagboeken blijkt iets van
de innerlijke en lichamelijke
strijd die het afkicken beide
mannen heeft gekost. Maar
aan hun werkelijke gevoelens,
de ups en downs, komt de do
cumentaire niet toe. Evenmin
wordt de bijzondere, indivi
duele therapie die in De Hoop
wordt toegepast, uit de doeken
gedaan. Hoewel dit juist de re
den is waarom veel ménsen
hun laatste hoop op dit cen
trum vestigen.
De Hoop-directeur Teun Stor
tenbeker: „Driekwart van de
mensen die bij ons aanklop
pen, doen dat niet omdat wij
een evangelisch centrum zijn.
Ze komen vooral voor onze in
dividuele hulp- en begelei
dingsprojecten. En ook omdat
wij in hen geloven, want wij
gaan er van uit dat ook men
sen die heel lang verslaafd zijn
geweest, weer gezond kunnen
worden."
Volgens Stortenbeker is het
niet de bedoeling dat mensen
in De Hoop bekeerd worden.
„Wij hebben het motto: afkic
ken moet, geloven mag. Nie
mand hoeft bij ons mee te
doen aan kerkdiensten, bijbel
lezingen of catechesatie, niets
is bij ons verplicht. Van de an
dere kant heeft de praktijk
wel uitgewezen dat mensen
die uit zo'n dal zijn gekropen,
een nieuwe levensvervulling
moeten hebben. En het evan
gelie kan juist voor hen ont
zettend veel betekenen."
De EO-documentaire heeft al
les weg van een successtory:
de hoofdpersonen wilden af
kicken en beiden weten dit
nu, na anderhalf jaar, nog
steeds vol te houden. Toch is
dit niet de alledaagse werke
lijkheid, want hoewel veertig
procent van hen toch wel
weer redelijk gezond in de
maatschappij weet terug te ke
ren, maakt nog geen kwart
van alle binnenkomers het
hele afkick- en resocialise-
rings-proces af.
Was de camera, die op gezette
tijden hun vorderingen vast
legde, voor Rob en Arjen wel
licht de bekende stok achter
de deur? Rob: „Nou nee, ik
heb wel meer stokken achter
de deur gehad. Alleen al de el
lende waar je uit komt. Je
weet gewoon dat dit de laatste
kans is op een nieuw en beter
leven en daarmee ben je 24
uur per dag bezig. Terwijl de
cameraploeg af en toe maar
eens op visite komt."
Aan het einde van de reporta
ge worden beide ex-verslaaf
den geconfronteerd met beel
den uit hun verslavingstijd.
Arjen schrikt van zichzelf:
„Hoe heb ik dat ooit negen
jaar lang kunnen volhouden!"
Rob schrikt om een andere re
den: „Ik voel me nog steeds bij
dat wereldje betrokken. Het
lijkt me maar zo'n kleine stap
terug..."
HELMA VAN DEN BERG
Will Simon
onderscheiden
HILVERSUM Will Simon,
eindredacteur/presentator van
het televisieprogramma „Op
sporing Verzocht" heeft van
daag in Hilversum een ko
ninklijke onderscheiding ge
kregen. De Hilversumse bur
gemeester J.G.Kraayeveld-
Wouters overhandigde hem de
versierselen van Ridder in de
Orde van Oranje Nassau.
Simon (61) trad in 1962 in
dienst bij de AVRO-televisie.
Hij maakte documentaires in
onder meer Indonesië, Colom
bia, Israël, Peru, Brazilië, Ne
derlandse Antillen en Surina
me over armoede en honger
en de hulp die nodig was om
daar een einde aan te maken.
Van 1972 tot 1984 was hij re
dacteur-verslaggever en ad
junct-hoofdredacteur van
AVRO's Televizier. Hij maak
te in die tijd veel reportages
over onder meer vluchtelin
gen, honger, natuur- en mi
lieurampen, in bijvoorbeeld
Cambodja. Zijn reportages
werden gemaakt om fondsen
te werven, en een beter begrip
te kweken voor organisaties
als Unicef, Nederlandse
Vluchtelingenhulp en Unesco.
Met behulp van de door Simon
gemaakte reportages zijn vele
tientallen miljoenen guldens in
tv-acties bijeengebracht.
Simon is vanaf 1982 eindre
dacteur/presentator van „Op
sporing Verzocht", de co-pro-
duktie van politie, justitie en
de AVRO. Dankzij tips van
kijkers kon de politie tiental
len ernstige misdrijven oplos
sen en veel verdachten aan
houden.
'Nacht van de wilde ezels' geselecteerd voor Hamburg
AMSTERDAM De festivaldirectie van het
European Low Budget Film Forum in Ham
burg heeft Pim de la Parra's film „De nacht
van de wilde ezels" geselecteerd. De film, in ja
nuari van dit jaar in premiere gegaan op het
Rotterdamse filmfestival, is de enige Neder
landse bijdrage aan het festival in Hamburg.
Sindsdien is de film vertoond op filmfestivals
in onder meer Cannes en Madrid. „De nacht
van de wilde ezels" vertelt het verhaal van een
filmregisseur met relatieproblemen. De hoofd
rollen worden vertolkt door Pim de la Parra en
Liz Snoyink.
Het European Low Budget Film Forum begint
vandaag en duurt voort tot en met 10 juni. Aan
het festival is geen competitie verbonden.
Voorttelling: 'Otsi-Town' (Die Torf-
fahrer) van Peter Greiner. Vertaling:
Tom Blokdijk. Regie: Johan Simons
en Paul Koek. Toneelbeeld: Leo de
hijs, Egbert Brehm en Kees van 't
Hot. Vertolkers: Betty Schuurman,
Bert Luppes en Adri Overbeeke. Ge
zelschap: Theatergroep Hollandia.
Opvoering in het kader van het Hol
land Festival alleen in de autoslope
rij Jan Smit in Westzaan. Speeldata:
t/m 9; 12 t/m 16; 19 t/m 23 en 27 t/m
30 juni.
eindelijk de bons geeft. Maar
het loopt slecht met haar af.
Worsteling
Dwars door de catacomben-
achtige autosloperij en voor
malige blauwselfabriek in
Westzaan loopt de bezoeker
van 'Ossi-Town' vervolgens
nog een houten trapje op om te
komen bij de in tribune-vorm
opgestelde houten zitbanken.
Er kunnen per voorstelling
maar zo'n zestig toeschouwers
aanwezig zijn.
De vroegere kantine is aan
één zijde afgedekt met een
vlechtwerk van aangenaam
ruikende wilgetakken. Het
smalle speelgedeelte, dat de
gehele lengterichting beslaat,
is opgetrokken uit een afge
topte, pyramide-vormige berg
zompige klei. De vensters aan
de achterwand geven uitzicht
op groene weiden, doorsneden
door rechte sloten met water.
In de verte zijn de contouren
van Zaandam zichtbaar.
Het landschap stemt overeen
met die van het Duitse Oost-
Friesland, grenzend pan onze
provincie Groningen. De Duit
sers hebben geen hoge dunk
van de Oostfriezen. Ze zijn
voor hen synoniem aan: ach
tergebleven, koppig maar dom
Met de drie kernfiguren in het
toneelstuk 'Ossi-Town' (Der
Torffahrer) van Peter Greiner
gaat het helemaal fout. Onaan
gepast als ze zijn, balanceren
ze net zo lang op de rand van
het bestaan, totdat ze er redde
loos vanaf tuimelen. Ze zijn al
ledrie dertigers. Karin heeft in
een tuchthuis gezeten. Ze is
naar eigen zeggen door Hells
Angels ingewijd. Ze gaat met
iedereen met wie ze zin heeft
naar bed. Of het louter provo
catie is, weet je niet, maar te
gen haar vriend Hein vertelt
ze uitdagend dat ze met haar
oom en broer heeft gecopu-
Hein
Hein is bij haar ingetrokken,
nadat hij uit de gevangenis is
ontslagen. Met een gammele
vrachtwagen vol tuinaarde
leuren ze in de buitenwijken
van slaapsteden als 'Ossi-
Town'. De karige verdienste
wordt veelal terstond in drank
omgezet. Hein is de baas. Als
gevolg van rijden onder in
vloed verliest hij zijn rijbewijs.
Daarom wordt er een adver
tentie geplaatst voor een
chauffeur.
De gesjeesde student in de me
dicijnen Jan reageert daarop.
Hij heeft iets van een modieu
ze idealist in zich: hij is lid van
de Groenen, is solidair met de
arbeiders. Uit karakterzwakte
komt er van zijn idealen niet
veel terecht. Hij geilt op de
vrijgevochten, sensuele en op
een wilde kat gelijkende Ka
rin. Maar hij heeft een grote
angst voor de gewelddadige en
primitief reagerende Hein,
wiens handjes nogal los zitten.
Hein reageert zijn frustraties
regelmatig af op Karin door
haar bruut te verkrachten of
in elkaar te slaan. Toch moet
er nog heel veel nare dingen
gebeuren, voordat ze hem uit-
In de kleddernatte klei-massa
vertolken de drie spelers hun
rollen. Elke stap is een worste
ling met het harde bestaan.
Het duidt bovendien hun ver
bondenheid aan met de agrari
sche streek waar ze wonen en
het vastgezogen zijn aan hun
trieste levenslot. i
Keer op keer doen ze pogin
gen om zich eraan te onttrek-
ken door enorm te ploeterén,
maar mede door gebrek aan
geestkracht en kans-armoede,
blijft het resultaat vruchteloos.
Drank, geweld, seks dienen
ter compensatie. Voor de stu
dent is het memoreren van
zijn (sociale) idealen, die niet
vervuld worden, een soort van
alcohol.
In korte filmische scènes ko-
men in dit stuk het (tevergeef-
se) gevecht en de schijnbewe-
gingen van deze drie verlie
zers om hun bestaan nog de il
lusie van rechtvaardiging te
geven beklemmend tot uiting. I
De regisseurs Johan Simons en
Paul Koek hebben in hun re- I
gie een sterke ritmiek in de
voorstelling aangebracht. Het
spel heeft een ondefinieerbare
mengeling van realistische
vertolking en het suggereren
van voorvallen en gevoelens.
Hoewel de gebeurtenissen
overduidelijk zijn, blijft er i
daardoor niettemin veel ruim
te over voor een verdere zelf-
invulling door het publiek.
Het taalgebruik is rauw als de
personages zelf, maar heeft bij
tijden iets breekbaars en poë
tisch in al zijn ongeciviliseerd
heid. Ook dat laatste stemt I
overeen met de karakters.
Vooral Betty Schuurman als
Karin Schorrenschoon weet
fascinerend deze gelaagdheid
in haar spel vorm te geven.
Haar dronkenschap bijvoor
beeld toont ze zonder een
overdaad aan uiterlijk vertoon,
zoals gelal, onvast op de benen
staan, maar enkel met behulp
van intonatie en een bepaalde
manier van kijken. Ze is zin-
neprikkelend zonder op een
platvoerse manier sexy te
Voor Bert Luppes in de rol
van Hein Wend ga je liefst een
straatje om. Met zijn haast
kaalgeschoren hoofd, zijn lajag
uitgesneden hemd en met een
regenbroek aan heeft hij in
zijn motoriek iets onbereken
baars en beangstigends. Ook
bij hem is er geen spoor van
opgelegd spel of effectbejag te
bekennen.
Datzelfde geldt voor Adri
Overbeeke als de toeziende
'buitenstaander', die - al was
het maar uit geilheid op Karin
- erbij wil horen, maar uit laf
heid en lamlendigheid geen
duidelijke keuzes durft en kan
maken.
De modder is zo in het spel ge
ïntegreerd, dat het verschil
lende indrukwekkende mo
menten oplevert, zoals de wij
ze waarop Karin door Hein
(ook seksueeL) wordt gemoles
teerd en waarop hij zijn on
macht demonstreert door een
paar maal als dood plat op de
grond te vallen.
Met 'Ossi-Town' wordt weer
eens bewezen, dat toneel nog
altijd zinvol is. De voorstelling
is dubbel en dwars waard om
er getuige van te zijn, zelfs al
moet je er helemaal voor naar
de autosloperij in Westzaan af-
MAX SMITH
AMSTERDAM De le-
gandarische tenor James
King zal Robert Schunk
vervangen die de rol zou
vertolken van de Kaiser
in Richard Strauss' Die
Frau ohne Schatten.
De opera wordt op 9 en 12 juni
in Amsterdam opgevoerd door
het Radio Philharmonisch Or
kest, het Groot Omroepkoor
en het Sint Bavo Jongenskoor
in het kader van het Holland
Festival. Schunk heeft om ge
zondheidsredenen moeten af
zeggen, zo heeft het Holland
Festival gisteren bekend ge
maakt.
Het optreden van de Japanse
groep Eitetsu Hayashi. die
voor het eerst naar Nederland
zou komen, is afgelast omdat
de Japanse groep afziet van
zijn Europese toernee waarbij
naast Nederland ook Italië,
Zwitserland, Frankrijk en
Finland zouden worden aan
gedaan.
Voor de Japanners die tijdens
het festival zouden optreden
in het kader van het program
ma 'Drummers of the World'
bestond grote belangstelling.
Er is een vervangend pro
gramma samengesteld dat gra
tis bezocht kan worden door
degenen die reeds een plaats
bewijs hadden voor de Japanse
produktie.
