it
ÜMócQowuvnl WK VOETBAL
Ceulemans, Voller en
Van Tiggelen beginnen
aan laatste grote klus
Van Basten en Maradona tegen
wil en dank in hoofdrollen
Lerby en Platini schitteren
slechts door hun afwezigheid
De 528 voetballers die zijn ingeschreven voor het WK zijn te verdelen in diverse
categorieën. Routiniers en debutanten vormen de mixture die miljoenen kijkers naar
de beeldbuis lokken. Onder de toekijkers ook Soren Lerby en Michel Platini, die
(respectievelijk als speler en trainer) hun mogelijkheid op het meemaken van het
WK'90 de mist in zagen gaan tijdens de voorronde. Naast dit tweetal op deze pagina
ook aandacht voor de vedetten annex balgoochelaars Marco van Basten en Diego
Maradona. En voor het trio Van Tiggelen/Ceulemans/Völler, dat het WK als een
„laatste kans" kan beschouwen.
en
cat us
1den 't
koud
mber 1989. Onder
hige omstandigheden
n koste van ontelbare
ïuldige burgers
iet het naar vrijheid
\htende Roemenië zich
n van de laatste
uropese landen van
mmunistische
Ituur. Ook de
ballerij diende zich
Ilang te schikken naar
Villen van de dictator.
Ue executie van de
I en de uitschakeling
mndere
inunistische
fithebbers herwon ook
hemeense
jbalsport haar vrijheid.
Jandere" Roemenië is
I in Italië. Ruim een
tid voordat de
filerende Roemenen na
uitputtende strijd een
e maakten aan de
munistische
•schappij,
lificeerden 's lands
'e voetballers zich voor
WK. Denemarken was
Opponent, die met een
VE^nederlaag huiswaarts
1 gestuurd.
lekendste Roemeen is
erge Hagi, ex-
oerder en begaafd
maker van Steaua en
\ationale ploeg en
'ddels aangetrokken
r Real Madrid. In de tijd
het schrikbewind reed
i een Mercedes, maar
didde volgens eigen
jen voor de rest een
g bestaan. ,,Die auto",
Hagi, ,,daar mocht ik
'oorbeeld alleen elke
>5de zondag van de
\nd in rijden. Natuurlijk,
ergelijking met mijn
q fste landgenoten had ik
hapog niet zo slecht. Maar
rjnc bij mij thuis was het in
^inters koud, kon ik de
izer n'et verwarmen- Ook
\q(pn net als alle andere
menen maar twee uur
\a.dag televisie kijken.
U de voetballers hebben
3 Ier de dicta tuur geleden.
erwe verdienden meer
I normale arbeiders.
)elr mogelijkheden om
Q,geld te besteden waren
fejliet. Ook niet voor ons".
7ie economische situatie
|e nen Roemenië
^ndert, zal de tijd
„eten uitwijzen. Dat
z2?orge Hagi andere tijden
emoet gaat, staat vast.
i jl de ster van het
imeense voetbal
senteert ook Lacatus
gl straks aan de wereld in
'wetenschap dat er een
t jtrekkelijke transfer voor
n in het verschiet ligt.
'htr/'us Lacatus, de
[ajucte aanvaller die in de
moetingen in de tweede
ide voor de Europa Cup
jr landskampioenen met
V zowel in Boekarest als
'dhoven scoorde,
catus hoopt net als Hagi
een buitenlandse
Vkgever na het WK. „Het
'eisl in Italië. Daar hebben
n de sterkste competitie
wereld en zijn de
31arissen uitstekend. Er
nf? al wat contacten met bij
hrbeeld Fiorentina, maar
3Jdaar wat uitkomt zullen
i moeten wachten", zegt
al(catus, die al een studie
e'liaans is begonnen.
anf vertrek van de vedetten
Jekent zonder meer een
'"ducht verlies voor het
hemeense clubvoetbal.
"'[aar het is tegelijk ook
"er een goede
fjwikkeling", vindt
'pidscach Emerich Jenei.
~!agi en Lacatus zullen, de
^mige ervaring opdoen en
eT zal ongetwijfeld een
n{sitieve invloed hebben
het voetbal hier.
rest is de voldoening,
t de eens zo verdorven
e'drijfstak inmiddels
\uiverd is van allerhande
gelijke manipulaties van
e\ politieke machthebbers,
jt speeltje van
1liausescuFC Olt
rnicestiis opgedoekt,
st als Victoria Boekarest.
vrijgekomen spelers
tyrden verdeeld over
ie/erse clubs. Aan het
9staan van stadgenoot
Vnamo, jarenlang de dub
de Securitate, werd niet
"tornd, al moest de
steniging zich wel een
■temsverandering laten
Hgevallen. Ook de
1 idstrijden in de
r,mpetitie hebben weer
'n normaal, gezond
rloop. In maart troffen
eaua en Dinamo elkaar
1 besloten hun onderlinge
infrontatie met een 2-2
mise. „Het was een
Jdstrijd zoals het voetbal
'ïspeeld moet worden",
)Jdus Hagi. „Fair en
ortiefmet twee ploegen
voor de volle winst
'ngen. Zonder invloeden
kn buitenaf".
Sr*
Adri van Tiggelen
ROME Voor de generatie dertigers, die straks onder
de Italiaanse zon tegen een bal trapt, betekent de pasta
en publiciteit een laatste toevoeging aan de al dan niet
smakelijke erelijst. Van het trio Jan Ceulemans, Adri
van Tiggelen en Rudi Voller, dat gezien de leeftijd aan
iijn laatste WK begint, zal vooral de Westduitser ge
brand zijn op succes. Zijn carrière bestond immers voor
een groot gedeelte uit louter teleurstellingen.
Jan Ceulemans (33) heeft wat dat betreft een gelukkiger loop
baan achter zich. De aanvoerder van het Belgische team stond
87 maal in de opstelling van de Rode Duivels en kan zich daar
mee recordhouder noemen bij de Zuiderburen. En dat had de
spits annex spelverdeler nooit kunnen dromen, toen hij nog aan
de lopende band in een schoenenfabriek stond. In wezen is hij
een laatbloeier, want tot z'n zestiende jaar bracht voetbal de fa
brieksarbeider niet in beroering. „Totdat de voorzitter van Lierse
mij daar weghaalde. Vanaf dat moment was het voetbal en nog
eens voetbal", aldus Ceulemans die twee EK's en even zoveel
WK's op z'n naam heeft staan. Hij scoorde tot nu toe 21 maal
voor de Belgen.
Clubliefde
Voor Adri van Tigge
len (die nog nimmer
scoorde in de natio
nale ploeg) ligt de si
tuatie anders. De 38-
voudig international
van Oranje begint
aan zijn eerste en te
vens laatste optreden
op wereldniveau. On
langs verlengde hij
zijn contract bij An-
derlecht met drie
jaar, terwijl de
rechtspoot er toch al
lerminst een geheim
van maakte de Brus
selse club te willen verlaten. Na vier seizoenen sprak het woordje
clubliefde hem in elk geval van geen kant meer aan. „Vlak voor
nieuwjaar kwam een verslaggever van de RTBF op Anderlecht",
herinnert de voormalige rechtsbuiten van amateurclub Olympia
zich. „Hij vroeg een aantal spelers om elk in hun eigen taal te
zeggen: Ik ben een Anderlecht-man. Hij keek verbaasd omdat ik
dat niet wou. Ik zei: „Nou, ik bén geen Anderlecht-man. Ik voet
bal hier, dat is alles. Als je een Anderlecht-man bent houd je van
de club en dat doe ik niet. Dus zeg ik zoiets niet. Ik zet mijn
beste beentje voor, maar daarom hoef ik toch niet verliefd te we
zen op Anderlecht?"
Honkvastheid
Woorden waarin ook Rudi Vóller zich zal kunnen vinden. De
Westduitser, die 61 keer uitkwam voor de Bondsrepubliek, blonk
niet bepaald uit in honkvastheid. In totaal speelde de spits van
de Mannschaft voor vijf clubs. Na TSV Hanau ('68-76) volgden
Kickers Offenbach ('76-'80), München 1860 ('80-'82), Werder
Bremen ('82-'87) en sindsdien AS Roma. Het is typerend voor
zijn carrière dat Werder Bremen voor het eerst de titel in de
Bondsrepubliek pakte juist op het moment dat Vóller de Noord-
duitse club had verla
ten. Zijn pad door de
voetbaljungle leek te
lopen langs de meest
wilde obstakels. Hij
greep met het natio
nale elftal naast be
gerenswaardige
hoofdprijzen (EK '84-
'88; WK'86) en als
het eens goed leek te
gaan, versperde een
blessure hem de
weg. Ook hij beland
de uiteindelijk bij
dokter Martens, die Rudi Vóller.
onafscheidelijk lijkt
verbonden met de knie van Gullit. Succesvoller was Vóller als het
om het maken van doelpunten ging. In de Westduitse ploeg had
hij 33 maal het vizier op scherp staan.
Koffers
De komst van Aad de Mos voorkwam dat „Spijker" Van Tiggelen
eenzelfde hoeveelheid clubs als Vóller achter z'n naam kreeg. De
koffers stonden bij wijze van spreken al gepakt en ér bestond
ook daadwerkelijk belangstelling (PSV) voor de speler, die op 16
juni tijdens Nederland-Engeland dezelfde leeftijd als Ceulemans
hoopt te bereiken, maar de Haagse trainer bleek over een flinke
dosis overtuigingskracht te bezitten. En dus slijt Van Tiggelen,
die de meest aardige herinneringen heeft overgehouden aan de
tijd dat hij als postbode werkzaam was in Oud-Beijerland, zijn
laatste voetbaldagen bij de Royal Sporting Club in het Brusselse.
Ceulemans, die in 1984 riante aanbiedingen van AC Milan en AS
Roma liet lopen voor een zevenjarig contract bij Club Brugge én
bij vergissing eens in de gemeenteraad van het Belgisch gehucht
Loppem belandde, is even bescheiden als Van Tiggelen. Toen hij
zeventien jaar was, kreeg hij de vergelijking met Johan Cruijff te
verwerken. „Je leest dat in de kranten, steeds maar weer en op
een gegeven moment m
ga je denken dat het BL
nog waar is ook". De
lange Belgische aan
voerder, bekend om
z'n lange struikelen-
inspanningen,
heeft zich veel moeite
moeten getroosten
ondanks die gewen-
overeenkomst
met beide benen op
de grond te blijven
staan. „Met behulp
van m'n ouders en
S"erf Jf, h1?!„ fit Jan CeZlemans.
lukt Zodat hij in alle
rust kon toewerken naar z'n debuut in de nationale ploeg, op 26
maart 1977 tegen Nederland.
Saai
Van Tiggelen, de libero van Anderlecht en mandekker van het
Nederlands elftal, begon zijn interland-carrière zes jaar later, op
21 september 1983 in Brussel tegen België. Hij mocht veertien
minuten als invaller optreden. Sindsdien ging het de 1.83 meter
lange en zeventig kilo wegende Van Tiggelen voor de wind. De
voetballer van Olympia, Sparta, FC Groningen en Anderlecht
bleek dan weliswaar niet de smaakmaker bij uitstek („Als ze zeg
gen: hij is saai, maar wel erg betrouwbaar, nou, oké, prima"), zijn
voetbalkwaliteiten stonden zelden ter discussie. Al is hij zich er
van bewust dat het komende WK wél zijn laatste kans op roem
is. „Wat er na het WK nog komt, is mooi meegenomen. Als ik op
een gegeven moment zou merken dat het niet meer gaat, dan
zeg ik net zo gemakkelijk: mijne heren, het is mooi geweest.
Want Adri gaat niet met z'n schoentjes op de reservebank zit
ten".
Ceulemans is dat evenmin van plan. „Voor mij is Italië het eind
punt", zegt hij. „De drang om trainer te worden, wordt elk jaar
groter. Voor mij is het een nieuwe uitdaging, want ik weet dat
veel mensen Ceulemans als trainer niet zien zitten". Van Tigge
len: „Ik heb er met mijn zwager wel eens over gesproken om in
Oud-Beijerland een leuke sportzaak te beginnen. Daar is behoef
te aan. Ik denk ook, dat ik best op een leuke klandizie kan reke
nen".
Michel Platini.
liep Frankrijk echter mis, waar
na vorig jaar ook een plaats bij
de mondiale titelstrijd niet kon
worden zekergesteld. Na een
magere zege op Noorwegen
(1-0) en een gelijkspel tegen
Cyprus (1-1) werd de in 1987
gestopte Platini opgeroepen
om het zinkend schip te komen
redden.
Niet als voetballer, maar als
.selectionneur", waardoor de
van zijn functie als bondscoach
ontheven Henri Michel kon (en
wilde!) aanblijven als tech-
nisch-directeur. „Ik kies de
spelers, bepaal de taktiek en
sta de pers te woord", legde
Platini na zijn aantreden uit.
Wat dat eerste betreft baarde
hij opzien door Tigana en Bat-
tiston weer in het shirt van de
„haantjes" te laten rondlopen.
Maar ook zij konden in novem
ber vorig jaar in Belgrado niet
voorkomen dat Joegoslavië
met 3-2 won, hoewel de Fran
sen tot twee keer toe de lei
ding hadden gehad.
„Aan de kant ben je machte
loos", constateerde Platini
toen. En richtte veel van zijn
aandacht weer op in talloze
andere activiteiten. De drie
voudige Europees voetballer
van het jaar ('83, '84 en '85)
handelt in Italiaanse modekle-
ding, is vice-voorzitter van zijn
eerste club Nancy-Lorraine, is
technisch adviseur van de
UEFA en beheert een fonds
waarmee ex-drugsverslaafden
aan werk worden geholpen.
„Een geldwolf", wordt Platini
in eigen land dan ook ge
noemd, vooral omdat hij in
1984 bij St. Etienne (waar ook
Johnny Rep speelde) zo'n twee
ton aan belastinggeld achter
over zou hebben gedrukt. In
tegenstelling tot Lerby genoot
Platini (vanaf zijn 17e gehin
derd door een Achillespees
blessure) echter van een voor
keursbehandeling toen hij na
een wedstrijd met Juventus uit
Turijn in een privé-vliegtuig
naar Lyon reisde om de zaak
te regelen.
De negatieve publiciteit en het
missen van het WK '90 beteke
nen voor Platini dieptepunten
in zijn loopbaan. „Maar het
ergste was het Heizeldrama",
vindt de voormalige superster,
die in Brussel voor Juventus de
beslissende strafschop benut
te. „De volgende dag realiseer
de ik me pas in wat voor om
standigheden we daar hebben
gespeeld".
Nog voordat de eerste af
trap van de WK is verricht,
zijn Marco van Basten en
Diego Armando Maradona
al uitgeroepen tot de ve
detten van het toernooi. In
het land waar zij samen
met Ruud Gullit ook
hun competitie-verplichtin
gen afwerken, begint voor
de twee twintigers het
voorlopig belangrijkste
toernooi van hun loop
baan. Beiden verlengden
onlangs hun lucratieve
clubcontract (bij respectie
velijk AC Milan en Napoli)
tot 1993. Ondanks alles,
want incidenten lijken in
Italië onlosmakelijk ver
bonden met de status van
vedette.
Diego Maradona spant wat dat
betreft de kroon. Voor de 29-
jarige Argentijn gaat er zowat
geen maand voorbij zonder
een rel, al dan niet van flink
kaliber. De Argentijnse aan
voerder, die sinds maart met
een rugblessure kampt, haalde
onlangs weer het wereldnieuws
door te beweren dat de loting
voor het aanstaande WK „ge
regeld" was. „Argentinië is in
gedeeld in de sterkste poule",
suggereerde de import-Napoli-
taan, die prompt een boete
(7.000 dollar) van de Italiaanse
voetbalbond kreeg opgelegd.
De getergde wereldvoetbal
bond (FIFA) overwoog zelfs
even een schorsing uit te spre
ken, maar het besef dat hier
mee het eigen toernooi zou
worden ontdaan van één van
de voornaamste smaakma
kers, bracht de wereld-bobo's
tot inkeer. Zoals onlangs ook
de KNVB (lees: Rinus Michels)
na kwetsende uitspraken van
Marco van Basten, maar daar
over verderop meer.
Excuses
Maradona was er als de kip
pen bij met het aanbieden van
excuses, waarbij hij gek ge
noeg overigens mocht aante
kenen vast te blijven houden
aan de strekking van zijn be
toog (zoals in april overigens
nog ook Van Basten in diens
aanval op Michels). De aan
dacht voor de aantijging van
Maradona viel achteraf be
schouwd in het niet bij het
aantal kolommen dat werd be
steed aan het huwelijk van de
Argentijnse superster. Multi
miljonair Maradona, dagelijks
omgeven door welgeteld ze
ventien werknemers, trad vorig
jaar op 7 november in het hu
welijk met Claudia Villafane.
Op vier dagen na drie jaar na-
Mede door Van Bastens excu
ses werd de zaak tijdig gesust,
hetgeen goed lijkt te passen
bij het karakter van de ex-Aja-
cied.
Voor de uitwedstrijd van Ne
derland tegen Wales in sep
tember vorig jaar weigerde hij
(toen al) rebellie te plegen te
gen bondscoach Libregts, die
hem toen niet meer dan een
plaats op de reservebank had
toebedacht. „Ik heb er begrip
voor, want ik ben net hersteld
van een blesurre", bewaarde
Van Basten toen de kalmte die
hij ook bij zijn door Michels
opgelegde reservebeurt bij het
EK'88 aan de dag had gelegd.
Met het wereldberoemde re
sultaat. Met vijf EK-treffers be
gint hij bij voorbaat al als su
pervedette aan zijn eerste WK-
toernooi. Voor Maradona bete
kent „Italia" het derde mondi
ale toernooi. De tot beste
speler van het WK '86 uitge
roepen speler zette zijn inci
denten-traditie ook op het al
lerhoogste plan voort. Het
toernooi van '82 werd voor de
voormalig krotbewoner een re
gelrecht drama doordat hij on
bezonnen reageerde op een
provocatie van de Braziliaan
Batista. Vier jaar geleden pro
moveerde hij zichzelf tot discu
tabele hoofdrolspeler door bij
een doelpunt tegen Engeland
zijn hand in plaats van zijn
hoofd tegen de bal te drukken.
Daarmee een incident van de
eerste orde veroorzakend.
'Maar incidenten horen bij de
sterren.
Soren Lerby en Michel Pla
tini zien het WK voetbal
aan hun neus voorbij gaan.
De beide dertigers werden
in de slotfase van de kwa-
lificatiestrijd opgeroepen
om hun nationale ploeg te
behoeden voor een absen
tie in Italië. Maar Dene
marken en Frankrijk schit
teren in Italië door afwe
zigheid. De late in
spanningen van Lerby, als
voetballer, en Platini, als
„selectionneur" ten spijt.
Eén van de overeenkomsten
tussen Lerby (32) en Platini
(34) is dat Oranje-doelman
Hans van Breukelen van bei
den af en toe de kriebels
kreeg. Van de Deen Lerby als
hij PSV er weer eens vloekend
en tierend bovenop probeerde
te helpen; van de Fransman
Platini bij de gedachte aan
diens voor Nederland fatale
Parijse vrije trap. Verder raak
te zowel Lerby als Platini in
conflict met de fiscus. De Deen
belandde daardoor drie dagen
achter de Nederlandse tralies,
„Platoche" loste de kwestie op
via een goed gesprek met een
Franse rechter-commissaris.
Lerby
Toen Lerby vlak voor de Kerst
dagen van 1988 met PSV te
rugkeerde uit Tokyo (waar hij
de in 2-2 geëindigde wereldbe
kerfinale tegen Nacional had
verprutst door de bal bij de
beslissende strafschop op de
lat te knallen), tracteerden de
heren van de belastingdienst
hem op een onaangename ver
rassing. Omdat Lerby bij Ajax,
waar hij samen met Frank Ar-
nesen en hun beider vaders op
17-jarige leeftijd was komen
binnenwandelen, zo'n 1,5 mil
joen gulden „zwart" zou heb
ben opgestreken. De bekende
Deense Nederlander, echtge
noot van zangeres Willeke Al-
berti, moest kennelijk als voor
beeld dienen en zat drie dagen
„op water er brood". „Dat
werkt lang door", zegt de naar
het Belgische Eksel verhuisde
middenvelder, die onlangs bij
PSV zijn laatste wedstrijd als
Soren Lerby.
profvoetballer speelde na een
rondgang via Ajax, Bayern
München, Monaco en PSV.
„Mede als gevolg van die
FIOD-affaire heb ik afgelopen
jaar een slecht seizoen ge
draaid. En heb ik een uitnodi
ging van bondscoach Piontek
afgeslagen". Zoals hij ook ver
stek moest laten gaan in een
bijna speciaal voor hem geor
ganiseerd afscheidsduel van
het Deense team, omdat hij
doordeweekse competitie-ver
plichtingen met het toen nog in
de titelrace zijnde PSV had.
De middenvelder met de afge
zakte kousen („Tegenstanders
moeten mijn kuiten kunnen
zien".) was in augustus '88 al
eens door de Westduitse keu
zeheer gepasseerd, maar in de
jacht op een WK-plaats had de
Deense vriende'nploeg weer
behoefte aan de 82 kilo zware
zwoeger. „Als ik mezelf op te
levisie bezig zie, denk ik: wat
een mafkees". Lerby, afkom
stig van Fremad Amager en al
jaren geteisterd door een ge
havende rechterknie, werd
echter pas van stal gehaald
toen het eigenlijk al te laat was
voor de Denen. Het gezelschap
export-voetballers verloor in
november in Boekarest van
Roemenië, waarmee Soren
Lerby zijn droomfinale in rook
zag opgaan. „Denemarken-Ne-
derland. Waarbij ik in de slot
fase voor de beslissende tref
fer zorg", fantaseerde de Deen
(opgenomen in het Guiness
Book of Records na het spelen
van lerland-Denemarken en
Stuttgart-Bayern op één dag)
's nachts. Maar Lerby's privé
WK-historie kent nu een verlo
ren strijd in de achtste finales
als hoogtepunt. In Mexico
drong Spanje in '86 via de De
nen door tot de halve eind
strijd. Twee jaar eerder had
den de Spanjaarden hen de
voet dwarsgezet op weg naar
de EK-finale. Lerby zorgde
toen in Lyon in de zesde mi
nuut voor 1-0, maar met een
foutieve terugspeelbal gunde
hij de Spanjaarden alsnog een
verlenging, strafschoppen en
vervolgens zelfs de EK-finale
tegen Frankrijk.
Platini
Die eindstrijd werd met 2-0 ge
wonnen door thuisland Frank
rijk, dat in de tweede helft vla
Platini op voorsprong kwam.
De volgende editie van het EK
dat de auto van het tweetal in
Napels was beschoten, zonder
dat daarbij overigens de goed
verzekerde ledematen van de
Argentijn werden getroffen.
Het trouwfeestje in Buenos Ai
res groeide uit tot een miljoe
nen verslindende braspartij,
waarbij ook de Argentijnse
president Menem van de partij
was. Maar Maradona (overi
gens voor de inzegening al va
der van twee dochters) zou
Maradona niet zijn als de
feestvreugde niet van een
smet(je) zou zijn voorzien.
Evenals aan het begin van de
afgelopen competitie benutte
hij zijn verblijf in Argentinië
voor een weekje spijbelen,
daarmee uiteraard geheel Na
pels in rep en roer achterla
tend. Het idool miste bij wijze
van straf het UEFA Cup-duel
met het Zwitserse Wettingen,
maar keerde schoorvoetend
terug bij de club van voorzitter
Corrado Ferlaino. Die had hem
in 1986 bij Barcelona uit zijn
lijden verlost door zo'n 25 mil
joen gulden over te maken
naar Spanje. Met Maradona
werd Napoli, dat niet anders
dan gewend was te knokken
tegen degradatie uit de Serie
A, in '87 meteen landskampi
oen en later sleepte de ploeg
voor het eerst in het bestaan
ook de UEFA Cup naar Napels.
In hoeverre de plaatselijke on
derwereld (Camorra) de komst
van Maradona heeft mogelijk
gemaakt, zal wel nooit boven
water komen. Zoals ook de
dreiging van die „club" bij ge
ruchten over een eventueel
vertrek van de kleine crack al
tijd een publiek geheim zullen
blijven. Iets openlijker wordt er
gedaan over de troostprijs die
de 22-jarige Christina Sinagra
kreeg uitgekeerd, nadat zij had
beweerd een kind van Marado
na ter wereld te hebben ge
bracht. De voetballer zegt nog
altijd van de prins geen kwaad
te weten, maar Sinagra is in
middels wel flink wat lires rij
ker. In ruil daarvoor moet ze
overigens wel aanvaarden dat
haar naam in volle Napolitaan-
se stadions te schande wordt
gemaakt.
Rel
Zo bont hebben de aanhan
gers van AC Milan het tot nu
toe nog niet gemaakt. De weer
gelijmde breuk tussen Marco
van Basten en zijn vriendin
(thans moeder) Liesbeth van
Cappelleveen haalden welis
waar de voorpagina's van de
plaatselijke kranten, maar leid
de niet tot publiekelijke reac
ties. Toch staat ook de 25-jari-
ge Utrechter bijna dagelijks in
het middelpunt van de belang
stelling. Bij Van Basten was
het tot voor kort vooral blessu
releed dat de aandacht vroeg,
vooral kort nadat hij in 1987
de grote overstap had ge
maakt. Blessures en operaties
maakten onlangs echter plaats
voor een heuse rel, omdat de
held van het EK'88 het nodig
achtte openlijke kritiek te uiten
aan het adres van Rinus Mi
chels. Van Basten veroorzaak
te trammelant door partij te
kiezen voor zijn- „voetbalva-
der" Johan Cruijff, toen die
Leo Beenhakker als bonds
coach moest laten voorgaan.
Marco van Basten.
