„Je moet proberen zo veel mogelijk jezelf te blijven' Stads-TV Rotterdam beticht van broodroof Belgen willen D'Anconaop het matje roepen Bennie Carter niet in Breda Bekende moeders in actie voor NOVIB in Lingo ANDRÉ MANUEL, WINNAAR LEIDS CABARETFESTIVAL: Nieuwe uitgave van brieven Van Gogh Fotografe Lotte Jaeobi overleden Jeff Beck blijft kwajongen Nfe KUNST/RTV DINSDAG 8 MEI 1990 PAGINA £Q DEN HAAG Nederland heeft Bel gië zijn houding uit te leggen inzake een gemeenschappelijke Nederlands- Vlaams cultuurbeleid. Staatssecretaris Vic Anciaux van het Brusselse Gewest heeft er bij premier Wilfried Martens op aangedrongen de Nederlandse am bassadeur H. van Nispen tot Sevenaer te ontbieden. Aanleiding voor deze ongewone politie ke stap is de toespraak van minister D'Ancona op 28 april in Brussel. Zij stel de toen namelijk dat Vlaanderen en Ne derland niet één cultuurgemeenschap vormen en dat steekt de Belgen. Ze is wel voor samenwerking maar tegen in tegratie. De toespraak was onderdeel van de ope- van het Algemeen-Neder- Congres dat in september wordt besloten. De organisatoren oordelen dat de houding van D'Ancona de samenwer king inzake het buitenlandse cultuurbe leid in de weg staat, terwijl het congres er juist over gaat hoe Nederland en Vlaanderen doeltreffender samen kun nen optreden in het groter wordende Europa van na 1992. Bovendien was D'Ancona door privé- omstandigheden verhinderd persoonlijk in Brussel aanwezig te zijn. Zij liet haar tekst door haar departementale directeur kunsten, Stevijn van Heusden, uitspre ken. Hierin zien de organisatoren van het congres een belediging aan het adres van onder meer de Vlaamse en Belgi sche ministers die er wel waren. BREDA Het oude stijl jazzfestival in Breda is van zijn topmusicus beroofd. D.e 84-jarige Ame rikaanse saxofonist Benny Carter is opgenomen in een ziekenhuis in Los Angeles en kan niet naar Breda komen. Volgens festivalwoordvoerder Wil Zwanenburg zal er geen vervanger gezocht worden omdat Carter niet te vervangen is. De legendarische saxofonist zou op zaterdag 26 mei optreden in het nachtconcert van de twintigste editie van dit festival. Dat festival duurt van 24 tot en met 27 mei. Er zullen die dagen zo'n vierhonderd jazzmusici uit elf landen in negentig verschil lende formaties optreden. HILVERSUM VAR A-presentator Robert ten Brink presenteert donderdag een bijzondere aflevering van het bekende woordspel 'Lingo'. De uitzending staat in het te ken van de Novib-actie Maak van Moederdag een We- reldfeest. In de Lingo-uitzending spelen Sjoukje Hooij- maaijer en haar dochter Jessica Jessurun Lobo tegen Liesbeth den Uyl en haar dochter Ariane den Uyl. Deze week (tot 13 mei Moederdag) richt Novib/Gast aan Tafel zich met deze actie op verschillende Derde Wereld-pro jecten waarin vrouwen een hoofdrol spelen. Het betreft onder meer volkskeukens in de Peruaanse hoofdstad Lima, de opzet van boomkwekerijen in Kenya en om steun aan de Dayaks, die zich verzetten tegen de kap van het regenwoud in Centraal Borneo, hun traditionele woonplaats. Op zondag 13 mei zendt de Vara een speciale aflevering uit van het populair wetenschappelijke spel- programma 'Wereldwijs', dat ook in het teken van de No vib-actie staat. DIEPENHEIM Zondag morgen konden de luiste raars naar 'Ophef en Ver tier' van Berend Boude- wijn al een voorproefje beluisteren van het solo- programmaatje 'Ik wil een beest in mijn bed', waar mee André Manuel een dag eerder het Leids caba retfestival won. Het was de eerste kennismaking van het landelijke publiek met de twaalfde winnaar van 's lands bekendste ca baretfestival, waarvan de finale ditmaal wel èrg weinig kwaliteitsverschil te zien gaf. André Manuel won nipt de hoofdprijs, de persoonlijkheid sprijs ging naar Marcel Boon. Zó gering was het kwaliteits verschil dat de drie finalisten - behalve Manuel en Boon ook Hester Macrander - besloten dat de eer van een gastoptre den bij Berend Boudewijn niet alleen aan de winnaar van de hoofdprijs ten deel zou vallen. Na dit landelijke debuut zullen op korte termijn meer optre dens volgen. Maar vraag An dré Manuel niet wat er zoal staat te gebeuren. Hij weet het gewoon niet en is er op dit mo ment ook nauwelijks nieuws gierig naar. Zo zit hij nu een maal in elkaar; hij ziet wel. Ontspannen genietend van de zon in zijn geboorteplaats in Diepenheim zegt hij: „In het weekeinde zijn er wel aanbie dingen geweest. Maar ik regel dat soort zaken niet zelf. De organisatie van het festival doet dat voor mij. Ten slotte zijn die mensen professioneel. Ik zie binnenkort wel wat er aan de hand is". Manuel heeft er evenmin een idee van wat de Vara gaat doen met de geluidsbanden die tijdens het festival zijn ge maakt. „Misschien worden ze wel nooit gebruikt. Maar dat zou toch wel zonde zijn, want die opnamen hebben toch iets speciaals. In dat café waar 'Ophef en Vertier' werd ge maakt was het best gezellig, maar eigenlijk had ik liever gezien dat de opnames van het festival waren uitgezonden. Geluid uit een volle en meele vende schouwburg geeft toch meer magie, meer sfeer". Publiek Het contact met het publiek speelt een belangrijke rol bij de optredens van André Ma nuel. „Voor mij waren de re acties van het publiek eigen lijk het belangrijkst van alle maal. Ik had voor mezelf geen hooggespannen verwachtingen en stond heel onbevangen op het toneel. Daardoor was mijn eerste optreden het leukst. Toen ik de volgende ronde haalde kwam er toch wat meer spanning, maar in de fi nale van zaterdagavond liep het weer erg lekker". Bij zijn optredens probeert An dré Manuel zo veel mogelijk zichzelf te blijven. Dat bete kent dat er een flinke portie nonchalance aan de dag wordt gelegd èn dat de voorstelling niet voorspelbaar is. „Ik wil geen toneelspeler zijn. Ik pro beer zo veel mogelijk André Manuel te zijn. Dat is van groot belang voor het contact met het publiek. Als je jezelf bent, kun je inspelen op het publiek. Als je een ander spéélt, lukt dat niet", zegt Ma nuel, die het van harte met ju ryvoorzitter Joost Nuissl eens kan zijn dat hij moet worden ondergebracht in de categorie 'jonge honden'. „Nonchalance, chaos en onbevangenheid zijn mijn sterkste punten". En met gevoel voor relativering: „Mijn pianospel is mijn zwakste zij de". Het is echter de vraag of het publiek dat ook zo ziet; Mé- nuels twee vinger-techniek had iets van aandoenlijke zelf spot. In dezelfde lijn ligt de be kentenis dat zijn gitaarstudie aan het conservatorium in Arnhem geen tweede Akker man, Segovia of Knopfler heeft gecreëerd. Droogjes: „Ik ken er betere gitaristen dan Prijs dagen nadat hij officieel de status van (semi-)prof kreeg. Daarvóór stond hij op grond van een regeling met de socia le dienst geregistreerd als 'boekverkoper'. „Eigenlijk ben ik schrijver. Maar dat beroep kennen ze niet. Dus was ik maar ingeschreven als boek verkoper", zegt de jongeman, wiens liedjes en verhalen ove rigens lang niet allemaal zijn gepubliceerd. Zo heeft-ie nog altijd werk over de sociale re volutie in Twente op de plank liggen. Publicatie hoeft van Manuel trouwens niet meer, want hij beschouwt zijn pen- nevruchten nu als 'een momentopname' en bovendien was het een vrij 'zachte' revo lutie. André Manuel, vorig jaar al winnaar van de persoonlijk heidsprijs op het Camaretten- festival van de KRO, treedt inmiddels twee keer per week op, soms alleen, soms met zijn maat Roeland Drost, met wie hij het duo Gangasjeert vormt. „Twee optredens per week, André Manuel, met gitaar: „Ik ken er betère gitaristen dan ik". dat is veel voor cabaret", weet Manuel, die de eerste prijs in Leiden als een welkome sti mulans beschouwt. „Het moet nog blijken hóe belangrijk deze prijs is, maar hij kén me in elk geval helpen. Ik sta nog maar aan het begin van een weg waarvan ik niet weet hoe lang die is. Het maakt me trouwens ook niet veel uit waar die weg eindigt. We zien het wel", meldt hij. Solo De komende tijd gaat hij zijn solo-programma verder uit bouwen tot een avondvullend programma. „We gaan eerst maar een tijdje aanhobbelen. Maar binnen een jaar of twin tig moet ik wel resultaat zien". Onwillekeurig doet hij denken aan Herman Finkers: dezelfde ondeugende oogopslag en (vooral) dezelfde Twentse tongval. Manuel vindt die ver gelijking niet erg. „Maar", klinkt het waarschuwend, „ze moeten ons niet over één kam scheren omdat we allebei een accent hebben. Ik bewonder Finkers, zoals ik ook gek ben van Freek de Jonge. Maar ik wil Finkers niet nadoen". En, met een knipoog naar Finkers' quasi-serieuze Almelo-promo- tie: „Ik heb het trouwens ook over andere onderwe'rpen dan Finkers; ik ben bijvoorbeeld nog nooit in Almelo geweest." Als rechtgeaard cabaretier vindt Manuel dat hij een 'boodschap' behoort te hebben. „Maar", voegt hij er "meteen FOTO: PERS UNIE aan toe, „dat hoeft geen Grote Boodschap te zijn". Zijn Visie, waarvan hij den volke gaarne kond wil doen, is eenvoudig en oprecht: „Ik zou graag meer rare mensen zien".' Voor Manuel is het allemaal te glad jes, te lief, te voorspelbaar, te vanzelfsprekend. „In Neder land gaat alles in het centrum zitten, tot en met de politiek toe. Ik zou willen dat de men sen eens wat vaker een afwij kende mening verkondigen of zich afwijkend gedragen. Die mensen zijn er nog wel, maar ze zijn wel schaars". Zelf heeft-ie niet het gevoel zo'n buitenbeentje te zijn. En hij wordt ook zeker geaccepteerd, zo bleek zondag nog weer eens. HARRY BRINK AMSTERDAM In het Rijksmuseum Vincent van Gogh is gisteren de nieuwe Nederlandse editie gepresen teerd van „De brieven van Vincent van Gogh". Het circa 2400 pagina's tellende boek be staat uit vier delen en is uitge geven door de SDU. De laatste uitgave van brieven van Van Gogh dateerde van 1973 en was al geruime tijd niet meer beschikbaar. In vergelijking met eerder verschenen edities zijn er vier verschillen. Zo werd bij het redigeren van de brieven ge bruik gemaakt van nieuw ge maakte transcripties van orgi- nele handschriften. Op die manier werden eerder om welke reden dan ook weggela ten woorden, zinnen of passa ges opgespoord. Nu is er spra ke van een integrale weergave van teksten. In deze editie zijn verder, an ders dan voorheen, de brieven strikt chronologisch geordend, onafhankelijk van de geadres seerde. De chronologische or dening moet een duidelijk overzicht geven van de de opeenvolgende gebeurtenissen in Van Goghs leven. Verder zijn in deze editie voor het eerst ook alle in het Frans of Engels geschreven brieven opgenomen in een Nederland se vertaling. Tot slot beperkt de huidige editie zich slechts tot primair bronnenmateriaal. De brieven zijn geschreven door of gericht aan Vincent van Gogh. Het gaat om brieven van bijvoor beeld familieleden of kunste naarsvrienden. Het boekwerk is geïllustreerd met schetsen zoals die in de geschreven brief teksten zijn te vinden of op losse blaadjes werden meegestuurd. De uit gave werd mogelijk gemaakt door steun van het ministerie van WVC en de stichting Van Gogh 1990. Veelzijdig talent Luciano Pavarotti kan niet alleen zingen. De Italiaanse tenor blijkf ook met het penseel aardig overweg te kunnen. In Stuttgart werd gisteren in een galerie een overzichtstentoonstelling van zijn werk geopend. Zijn onderwerpen zijn vaak zeilschepen in vol le zee. Het is de eerste keer dat Pavarotti met zijn kunstwerken naar buiten treedt. FOTO: AP Lezing over fietstocht LEIDSCHENDAM De Voorburgse natuurkundele- raar Frank van Rijn komt morgen, woensdag 8 mei, in het Dienstencentrum Duiven voorde aan de Graaf Willem de Riikelaan in Leidschendam vertellen over zijn belevenis sen tijdens fietstochten door onder andere India en Nepal. Na de pauze laat hij ook een aantal dia's zien en beant woordt hij eventuele vragen. De entree is gratis. Iedereen boven de 50 jaar is welkom. Aanvang 19.30 uur. CONCORD De in Duitsland geboren Lotte Jacobi, één van de bekendste fotografen van de 20e eeuw, is op 93-jarige leeftijd overleden. Jacobi stierf in de Havenwood Retirement Community (VS) aan niet na der vermelde complicaties. Zij ontleende haar faam aan haar vermogen beroemdheden op ongekunstelde wijze te foto graferen. Enkelen die zich door haar lieten fotograferen, waren Albert Einstein, Elea nor Roosevelt, Robert Frost, Peter Lorre, Lotte Lenya en Kurt Weill. Jacobi werd geboren in Thorn in West-Pruisen, in 1896 en studeerde aan de Beierse Staatsacademie voor Fotogra fie en de Universiteit van Muenchen. Zij vestigde zich in 1920 in Berlijn, waar zij later de leiding voerde over de fo tostudio van haar vader. In 1935 ontvluchtte zij nazi- Duitsland en vestigde zich in New York, waar Zij haar eigen Lotte Jacobi. studio opende. In 1955 ver huisde zij naar New Hampshi re en opende een studio in Deering. Zij werd actief in de politiek voor de Democrati sche Partij. In 1981 gaf zij de Universiteit van New Hampshire een ver zameling van 47.000 negatie ven, waarvan de eerste dateer den uit 1921. Sinds 1985 woon de zij in de Havenwood Com munity. Concert Jeff Beck. Met Jeff Beck (gitaar), Terry Bozzio (drums) en Tony Hymas (toetsen). Vredenburg, Utrecht. Gisteravond. Hoe je het ook bekijkt, eigen lijk is Jeff Beck in de zesen twintig jaar dat hij nu in de muziek-industrie meedraait niet veranderd. Hij is nog steeds de kwajongen, die met zijn witte t-shirt en spijker broek op een bijna nonchalan te manier de sterren van de hemel speelt. In het instru mentale concert, dat hij gister avond in een uitverkocht Vre denburg in Utrecht gaf, ge bruikte hij opnieuw de gitaar als de stem van zijn hart. Hij had tijdens het een uur en twintig minuten durende op treden (inclusief toegift) pre cies twee nummers nodig om zijn duim tot bloedens toe te verwonden. Niet dat het enige invloed had op zijn spel, want hij voerde zijn toeschouwers door een rijk geluidsdecor. Daarin was ruimte voor stevi ge rock, maar ook voor naar jazz-rock neigende gitaarpar tijen, reggae en blues. Alle maal in een heel eigen jasje gestoken natuurlijk, want be halve dat Jeff Beck met de vingers van beide handen een enorme snelheid heeft ontwik keld, is zijn maniér van spelen uniek. Daarbij voerde hij zijn gehoor door een zee aan klan ken, zonder constant van in strument te wisselen of een batterij aan geluidseffecten in te schakelen. Eén gitaar was voldoende, al wisselde hij voor de eerste toegift nog even van kleur. Jeff Beck houdt niet van show. Dat werd ook duidelijk. Zo was de lichtshow efficiënt, maar niet bijzonder. Het trio overtuigde muzikaal, hoewel Beek tijdens de toegift wat Jimi Hendrix-achtige neigin gen vertoonde door met zijn gitaar op het podium te stam pen en het publiek even de snaren te laten" beroeren. Het verhoogde de feestvreugde aanzienlijk. Hoewel... De stem ming zat er toen al in doordat de gitarist had laten horen dat een gitaar ook kan zingen. En het echte zingen? Niemand heeft het gemist. Zelf raakte hij de microfoon nauwelijks aan. Hoogstens om hem non chalant omver te lopen en even later om zijn twee bege leiders voor te stellen. Jeff Beck zocht tijdens het op treden regelmatig de zijkant van het podium en leek vooral een driehoeks-verhouding met zijn muzikanten op te bouwen, waardoor hij veel met zijn rug naar het publiek speelde. Drummer Terry Bozzio was daarbij een enorme stuwende kracht. Hoewel hij elke subtili teit miste, waren zijn geva rieerde drumpatronen niet al leen hard maar vooral haar- zuiver. Toetsenist Tony Hymas speelde de meest ondankbare rol. Hij was echt een begelei der, die maar heel even een hoofdrol mocht spelen. De schijnwerpers waren natuur lijk voor Jeff Beck die als een jonge hond van elke minuut genoot. Hij leefde zich volledig uit met zowel expressief als in getogen spel. HANS PIËT ROTTERDAM Hoever mag Stads-TV Rotterdam zich als gesubsidieerde omroep begeven op de commerciële markt van audio-visuele produkties? Die vraag werd gisteren voorgelegd aan de recht bank in Rotterdam, in een kort geding dat zes audio visuele bedrijven uit Rot terdam hebben aange spannen tegen de Stich ting Lokale Omroep Rot terdam, waarin ook Stads- TV is ondergebracht. De zes bedijven, verenigd in de Stichting Omroepfacilitei- ten Rotterdam (SOR), eisen dat het Stads-TV wordt verbo den video-produkties voor „derden" te maken op straffe van een dwangsom van 100.000 gulden per overtre ding. De activiteiten van Stads-TV zijn concurrentie vervalsing en misbruik van de subsidievoorwaarden, aldus SOR. De bedrijven worden in hun eis gesteund door twee landelijke belangenorganisa ties: de Nederlandse vereni ging van audio-visuele facili taire bedrijven (NVAVFB) en de Verenigde audiovisuele producenten (VAP). De bedrijven menen dan ook dat dit kort geding een soort proefproces is waarvan de uit slag mogelijk ook voor andere instellingen consequenties kan hebben. Immers, ook in ande re steden rukt lokale tv op en produkties voor derden vor men, naast subsidies, één van de weinige inkomstenbronnen. Het gemeentebestuur van Rot terdam stelde bij de oprichting van de Stads-TV als voorwaar de dat geen audio-visuele pro dukties gemaakt mochten worden voor derden, met uit zondering voor de omroep markt. De AV-bedrijven vin den het vanuit die voorwaar den niet juist dat Stads-tv re portages maakt voor bijvoor beeld Multibedrijven Rotter dam bv, vervolgens een ge deelte uitzendt en een her montage van de produktie door het bedrijf voor commer ciële doeleinden laat gebrui ken. Stads-tv mag al helt niet, zoals ze volgens een of ferte van plan was, voor 80.000 gulden een produktie maken voor de Stichting Rotterdam muziek. Dat is puur commer cieel werken op de markt, vin den de bedrijven. Ook het maken van reportages voor de commerciële zenders RTL-Veronique en Eurosport mag volgens die voorwaarden niet, zo vindt de SOR, omdat zij niet behoren tot de „om roepmarkt" zoals die destijds werd bedoeld. Maar de ge meente denkt daar anders De advocaat van Stads-tv meent dan ook dat de bedrij ven zich moeten richten tot de gemeente, in bijvoorbeeld een AROB-procedure. Volgens hem heeft Stads-TV een apar te bv opgericht voor produk ties voor derden, die werkt met van de bank geleend geld en niet met de subsidies. Ver der werkt die bv voor hogere tarieven, waardoor geen spra ke is van concurrentieverval- In revisie Hoog boven de miljoenenstad Rio de Janeiro legt een steiger bouwer de laatste hand aan een steiger rond het beeld van Christus op de Suikerbroodberg. Het beeld, dat door velen geldt als beeldbepalend voor Rio, moet in revisie. FOTO: AP foil May wood en Stori 2ar Wie zaterdagavond Maywo vijftiende zag worden in Eurovisie Songfestival, zal urn misschien zielig hebben j A.UJ vonden voor de meisjes J Vries, die zo hun best haditeri gedaan op hun liedje, en vi dirigent Harry van Hoof, i itCI zo vaardig de maat sloeg. Mi dan gaat het leven weer vi fl^SI der, en zo hoort het ook. ling i Wat de gemiddelde Nedi rekki landse kijker niet weet, is en: d: het verlies van Maywood n ondh veel zieliger is voor die aan an p ge uitgevers en verslaggev 3r en fotografen van het beken nislul weekblad Story, u kent uet t< wel. De meisjes Maywood oren pen er niet mee te koop, mi peht. ze schijnen hun ziel en zal erijj heid verkocht te hebben >e gj het bewuste roddelblad, dan; veel geld en mankracht in h an A heeft gestoken en nu met ,aar brokken van een verloren t\ |aar i tival zit. Zielig he, vindt u o Xpan niet!' venti De blauwe glitterjurken „j gei bedenkelijke snit en ornami treeft tiek, die Alice en Caren zak jet ai dag droegen, bijvoorbeeld, k,een ren niet hun eigen schuld. 1 erna staan ze al niet bekend om i jtjev< sen de eigentijdse uit mom erste ringen, maar deze keer hi ^ti den ze hun belegen outfits ^drij danken aan, jawel, Story, ,aat j een 'deal' had met de coutui irec^ die schuldig was aan dit ermj sign'. De meisjes konden oa]s een paar jurken kiezen, 990 deze waren de minst erge. ;n Erger was, dat Story, op v( oorlogssterkte uitgerukt m m Zagreb om zijn sterren te I en waken, ook de publiciteit ro, -hou Maywood in handen probe de te' krijgen. Een voor bee, de heren hebben de zingen lOg' zusjes een dag lang losgewet uit de delegatie om zelf ergeJ foto's te gaan maken, en waren die dag voor de rest v ,L de pers onbereikbaar. Maar het ergste komt nog. 1 ulye weekblad Nieuwe Revu h iee een verslaggever afgevaardi,,an 1 naar Zagreb om een reporta r te schrijven over de festival |&r levenissen van Maywood, die deed zijn best ze zo na 1 an gezet mogelijk te volgen.) heren van Story, die Nieii Revu wel als een concurn zullen bezien, beviel dat mi ![ac' matig. En ze probeerden ileek bewuste verslaggever zelfs aniei verbieden zich zaterdag, De,t c festivaldag, nog met Maywc 'ele te bemoeien. 311111 Vanuit hun standpunt klii dat nog voorstelbaar. Maar WÊ schrijnendste was nog, dat Q Nederlandse delegatielei tfl hun daarbij behulpzaam h __m Deze NOS-functionaris, wie er k juist alles aan gelegen mo s\c zijn om de door zijn orgam v.v.) tie afgevaardigde artiesten raarvc breed mogelijk te promot leende zich dus voor deze t fijZen bieuze manoeuvre. Dat de vi 90, r slaggever van Nieuwe Eeustig zich niets aantrok van dit v "10 bod, zult u wel kunnen invi len. fOUW, Dat de NOS in zo'n situatii k 3e beland, dat ze moet dam ,40-6 naar de pijpen van de Stol directie, heeft ze aan zichi te wijten. Story immers he Mr zich opgeworpen als co-spt 0,00, sor van het Songfestival, thans voor de Nederlandse I j?ch* daarvan; het blad betaalt da jqUS| voor een paar duizend guldt im'm( en kan daaraan kennel isnvo rechten ontlenen die andi media niet hebben. Als er nou nog een frisdrai fabrikant of een leverant DO sti van oogschaduw was aap 50 'e trokken als sponsor, dan k ff je nog zeggen: alla. Maar uit 6 rekend een medium dat fui ruin tioneert in het hartje van Nederlandse showbusiness, jstlai zou toch eigenlijk niet moet kunnen. j^g Nu is het dus al zover gel im 15 men dat Story de NOS (die H40 allemaal toch altijd als schoolvoorbeeld van neutr, teit zagen) kan voorschrijf r( wie wel en wie niet met 'bi a gr sterren mag praten. Wat is 5 sup volgende stap? Dat Story t maakt wie er wordt afgeva - digd? Dat Story uitmaakt 1 jop j het commentaar geeft? 1 sup Story uitmaakt welke kran »P er verslag van mogen dot *"P Dat Story de stukjes van sup( festivalverslaggevers te lei «r 84 krijgt voor publikatie? litom Story straks misschien zelfs jpele alleenrechten krijgt op pul ka tie? s Het is te hopen dat de NOS jidi|vi Conamus inzien dat ze met nolve toelaten van deze sponsor '59 op de verkeerde weg zijn. 1 j f® men zich straks buigt over '11£ vraag of het hele keuzetra] 115, ri van de volgende inzend *irbl niet aan vernieuwing (en lit ®jPfl professionalisering) toe is, het ook goed om even te v teiein gaderen over de vraag of nt&o, r beter maar niet Story kan ^39 danken voor het sponsorsck 1 85> en op z'n minst de schijn Veilinc onafhankelijkheid weer b torda stellen. 167;

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 6