jBI bevestigt wapenaankoop
Colombiaanse drugsmaffia
Chirac en Le Pen
doen oorlog over
Droom van Robert Schuman
voor een deel verwezenlijkt
er
Syrië niet akkoord met
Arabische top in Baghdad
ITENLAND
CcidócSouAunt
DINSDAG 8 MEI 1990 PAGINA 5
>pvar 1
lingf a
nde visumplicht
r en uit DDR
i Kosto
uimhai
telingei
iele
gisterei
ochure
m^n<
:oci
Kosto
is
ging in
rdheid.
'vervol]
a. Naas$J<
f of zei
ïen danjer
i land
aansp
us.
irSSEL De twaalf EG-ministers
:r buitenlandse zaken zijn het giste-
;an Brussel eens geworden over af
in fing van de visumplicht voor
-burgers. Volgens staatssecretaris
ert van Europese zaken zullen de
igen-landen (de Bondsrepubliek,
inelux en Frankrijk) op 17 mei in
Haag daarover een overeenkomst
i met de DDR. Dat betekent dat
die dag Oostduitsers geen visum
nodig hebben voor een bezoek
[ederland. Andersom kunnen Ne-
ilfnders zonder meer de DDR in.
•ns Dankert zit er ook beweging
>n regeling om de visumplicht
Hongaren en Tsjechoslowaken af
iaffen.
Aquino geeft
schending mensen
rechten toe
MANILA President
Corazon Aquino heeft
gisteren toegegeven dat
haar regering er nog
niet in is geslaagd een
eind te maken aan de
mensenrechtenschen
dingen in de Filipijnen.
„Hoewel wij de demo
cratie in de Filipijnen
hersteld hebben en een
echt mensenrechtenbe-
leid hebben ingevoerd,
zijn wij er helaas niet in
geslaagd de schendingen
geheel uit te bannen",
aldus Aquino tiidens een
mensenrechtent>ijeen-
komst in Manila.
Shamir: Europa moet oorlog
voeren tegen anti-semitisme
JERUZALEM Premier Yitzhak Shamir heeft aan de
vooravond van de dag waarop internationaal wordt
herdacht dat 45 jaar geleden nazi-Duitsland de oorlog
verloor, gezegd dat Europa, en met name een verenigd
Duitsland, oorlog dient te voeren tegen anti-semitisme.
„Er is geen tijd voor leeg gepraat tegen anti-semitisme",
aldus Shamir gisteren tijdens een ontmoeting met Ne
derlandse parlementariërs. „De test van vriendschap
voor Israël vandaag de dag is een vastberaden houding
tegen de PLO en haar wens Israël te vernietigen", al
dus de premier. Door ervoor te pleiten dat de PLO een
rol in het vredesproces in het Midden-Oosten krijgt toe
bedeeld, staat de EG volgens Shamir „niet vriendschap
pelijk ten opzichte van Israël". Shamir is demissionair
premier nadat de Arbeiderspartij in maart uit de coali
tie met Shamirs Likud stapte. Gisteren opperde Shimon
Peres, leider van de Arbeiderspartij, echter weer de
mogelijkheid van een nieuwe coalitie met Likud.
SPD wil grenscontroles
in Berlijn afschaffen
OOST-BERLIJN Zowel de SPD in
West- als in Oost-Berlijn wil zo snel mo
gelijk - „op zijn laatst op 2 juli" - alle
grenscontroles tussen Oost- en West-
Berlijn elimineren. Dit zei de SPD-kan-
didaat voor het burgemeesterschap in
Oost-Berlijn, Tino Schwierzina. Hij is
vandaag coalitiebesprekingen begonnen
met alle partijen uitgezonderd de com
munisten. De communisten, thans de
Partij van Democratisch Socialisme,
eindigden dit weekeinde bij de gemeen
teraadsverkiezingen in Oost-Berlijn als
de op één na grootste partij met 29,9
procent van de stemmen. Op de pers
conferentie was Schwierzina in gezel
schap van de SPD-burgemeester van
West-Berlijn, Walter Momper.
MI De Amerikaan-
ffederale recherche
j) heeft gisteren toege-
dat het Colombi-
Medellin-drugskar-
eft geprobeerd in de
machinegeweren en
jer-luchtafweerraket-
Lte kopen. Twee Co-
'anen zijn gearres-
in verband met de
opactie en een der-
rrestatie hangt nog in
licht, aldus FBI-agent
Gavin. De FBI
de zaak op het
via undercover-
in de arrestanten die in
werden opgepakt, heeft
aard een naaste mede-
er te zijn van de gezochte
Ren baron Pablo Escobar. In
appartement werden acht
foto: I ns gevonden variërend
een machinegeweren tot
-m/
.merikaanse televisiesta-
ABC berichtte gisteren al
de pogingen van de Co-
iaanse drugsmaffia om
ns aan te kopen. Deze
en worden gebruikt om
opters en vliegtuigen
neer te schieten waarvan de
Colombiaanse president Virgi-
lio Barco en zijn kabinet ge
bruik maken sinds het grote
aantal aanslagen op politici
door de cocaïnemaffia. De FBI
kon echter niet bevestigen dat
de raketten en geweren be
stemd waren voor aanvallen
op het Colombiaanse staats
hoofd.
Behalve 1.500 machinegewe
ren en 120 Stinger-raketten
wilden de vertegenwoordigers
van het Medellinkartel ook
plastic explosieven en kogel
vrije vesten aanschaffen.
Aanvalsplan
Het hoofd van de Colombiaan
se gerechtelijke politie
(DIJIN), kolonel Oscar Pelaez,
heeft de drugsmaffia er giste
ren van beschuldigd een aan
val voor te bereiden op zijn
hoofdkwartier in Bogota. „De
drugshandelaren proberen alle
woningen rond het gebouw
van de DIJIN op te kopen te
gen exorbitante prijzen ten
einde er-dynamiet te kunnen
Elaatsen om ons gebouw op te
lazen", aldus de kolonel. Het
aanvalsplan van de maffia is
ontdekt dankzij personen die
de politie hebben getipt over
de aankopen.
Sherrif Lawrence Crow uit Polk County, Florida, en FBI-agent Allan H. McCraight bewonderen een
Stinger-raketwerper, het luchtdoel-wapen dat dankzij een geslaagde actie van FBI uit handen kon
worden gehouden van Colombiaanse drugsbaronnen. foto: ap
PARIJS Terwijl het
Franse verzet en de fede
raties van oorlogsslachtof
fers dezer dagen in stilte
de Duitse capitulatie en
het einde van de Tweede
Wereldoorlog herdenken,
zijn oppositieleider Jac
ques Chirac en de aan
voerder van extreem
rechts, Jean Marie le Pen,
verwikkeld in een luid
ruchtige polemiek.
Tijdens een meeting in de El-
zas, waar Le Pen de laatste
verkiezingen met succes aan
het electoraat van de gaullis
ten heeft geknabbeld, ver
klaarde Chirac de oorlog aan
extreem-rechts. „Ik heb niet
veel mensen van extreem
rechts in het verzet gezien. Ze
zaten eerder bij de collabora
teurs", aldus de burgemeester
van Parijs. Het partijkader van
het Nationale Front bestond
volgens hem uit „pétainisten,
nazietjes en OAS'ers". Chirac
voegde daaraan toe niet de
minste concessie te willen
doen aan „mensen die meer
maals hebben geprobeerd ge
neraal De Gaulle te vermoor
den, mensen die altijd de an
dere partij hebben gekozen,
nooit voor de democraten,
nooit voor de gaullisten".
Melkmuil
Front Nationaal-baas Le Pen
voelde zich kennelijk aange
sproken, want hij reageerde
onmiddellijk met een perscon
ferentie. Chirac was, zo liet hij
weten, tijdens de oorlog een
„melkmuil" geweest. De niet
op zijn mondje gevallen tri
buun suggereerde zijn oppo
nent eens te rade te gaan bij
diens - zeer omstreden - par
tijgenoot Maurice Papon; deze
gaullistische ex-minister van
begrotingszaken wordt ervan
beschuldigd de deportatie van
1690 joden uit de regio Bor^
deaux op zijn geweten te heb
ben. Papon was tijdens de oor
log politieprefect van het de
partement Gironde. Ten slotte
„De Jakhals" onthult ware
bedoelingen aanslag De Gaulle
MADRID Georges Watin, bijgenaamd „de Jakhals", de
man die er bijna in slaagde op 22 augustus 1962 de Franse
president Charles de Gaulle te vermoorden, heeft zondag in
het Spaanse dagblad El Pais onthuld dat een grpep ontevre
den legerofficieren de generaal eigenlijk wilde ontvoeren,
voor de krijgsraad slepen en daarna executeren. Watin zei dat
deze actie mislukte omdat de leden van de OAS een verkeer
de berekening hadden gemaakt van het tijdstip waarop de au
tostoet met De Gaulle voorbij zou rijden. Volgens Watin, die
nu in Paraguay woont, hebben de gebeurtenissen van toen
weinig gemeen met het boek „The Day of the Jackal" van de
schrijver Frederick Forsyth, dat later verfilmd werd. De OAS
stuurde Watin na de aanslag op De Gaulle naar Zwitserland,
waar hij zes maanden later gearresteerd werd. De Zwitsers
zouden geweigerd hebben hem aan Frankrijk uit te leveren
omdat hij geen politieke gevangene was.
Jean-Marie Le Pen. foto: ap
vroeg Le Pen, erkend en ver
klaard tegenstander van De
Gaulle tijdens de Algerijnse
kwestie, aan zijn uitdager de
beschuldigingen over de
moordaanslagen op de Gene
raal te „verduidelijken". Chi
rac zinspeelde daarmee op de
diverse oud-gedienden van de
OAS, de geheime gewapende
organisatie, die tegenwoordig
de rangen van het Front Na
tional versterken. De OAS
trachtte zich met een bloedige
terreur tegen de Algerijnse on
afhankelijkheid te verzetten.
In dat kader werd een serie
aanslagen op De Gaulle ge
pleegd.
Onaanvaardbaar
Waarnemers zien in het on
verwacht hevig offensief van
Chirac een wanhopige poging
Le Pen onaanvaardbaar te
maken voor een deel van het
groeiend FN-electoraat. De
laatste tijd blijkt dat met name
versterkt door grote aantallen
gaullisten, die Chirac niet
krachtig genoeg vinden in zijn
politiek jegens de buitenlan
ders. Om ook op die flank ge
dekt te zijn opende de ontke
tende gaullistenleider dit
weekeinde een tweede front
tegen de socialisten. De rege
ringsplannen om stemrecht
aan buitenlanders te verlenen
moesten volgens Chirac
„plechtig worden afgezworen".
Tegelijk maakte hij zich sterk
voor een strengere nationali-
teitenwet. In de marge van het
verbale geweld zijn weer twij
fels gezet achter Le Pens ver
zetsverleden. Terwijl hij zelf
altijd heeft beweerd als 14-ja-
rige betrokken te zijn geweest
bij de Résistance in Bretagne,
blijkt dat geen enkele verzets
leider ooit van enige clandes
tiene activiteiten van Le Pen
heèft gehoord. In de jaren zes
tig baarde de latere leider van
extreem-rechts opzien door
een serie grammofoonplaten
uit te geven met toespraken
van Hitier.
de p<
had
n de
•eenhi
j ,GRADO De Kroa-
J{ ie Democratische Unie
U) heeft een ruime
advoi winning gehaald in
jgweede ronde van de
ementsverkiezingen
da( zondag en gisteren in
,k itië werden gehou-
„Zij
ijkheid
alisten
irang
lationalistische oppositie
westelijke Joegoslavi-
republiek kan zich
lereiden op de machtso-
ijame van de communis-
kmmumsten
Kroatië
ggestemd
Tereni
1VJ) hl
;ereagf verkiezingsronde werd
iuden voor de resterende
letels in het drie kamers
nde parlement van
Volgens de eerste
Itaten gisteravond leid
de nationalisten in 33
de 52 kiesdistricten waar
Hemmen waren geteld.
ommunisten in Kroatië,
zichzelf hebben omge-
it in Partij van Democra-
Verandering (DCP),
in slechts elf districten
kop. Bij de eerste ronde
deze eerste vrije verkie-
eien s*nds 1938, twee we
eding ëeledeni behaalde de
l ook al een grotë zege.
i won de rechts-separa-
PartiJ 194 zetels, ter-
de communisten met
ien zetels werden afge-
l.
*1» va'omaten in Belgrado vre-
1 dat door de nederlaag
de communisten in
fers I jtté en de nederlaag vo-
oeding maan(j in Slovenië een
a communistisch blok ont-
v n waardoor Joegoslavië
moeilijker zal zijn te be-
Een diepe snee
ontsiert de
hals van de
bronzen
zeemeermin
die al sinds
1914 op een
rots zit in de
haven van de
Deense
hoofdstad
Kopenhagen.
Met een
ijzerzaag was
geprobeerd
het beeld te
onthoofden. In
1964 werd het
hoofd van de
zeemeermin al
eens door
kwaad
willenden
afgezaagd en
meegenomen.
In 1984 rukten
vandalen haar
een arm af.
foto: ap
DAMASCUS Syrië heeft
gisteren laten weten niet te
zullen deelnemen aan een
spoedvergadering van de
Arabische Liga -in Baghdad,
de 'hoofdstad van Syrië's ri
vaal in de Arabische wereld,
Irak.
De regering in Damascus
stelde voor om de ministers
van buitenlandse zaken van
de 22 lidstaten van de Liga
in Tunis bijeen te laten ko
men om daar over een ande
re lokatie voor de top te pra
ten. De Jordaanse koning
Hoessein zei gisteren echter
na een ontmoeting met een
gezant uit Saudi-Arabië dat
er geen plannen zijn om de
lokatie te wijzigen.
De Syrische beslissing maakt
een eind aan de hoop die
vooral door landen als Saudi-
Arabië, Egypteen Jordanië
werd gekoesterd, dat een
verzoening tot stand zou
kunnen komen tussen de Sy
rische president Hafez Assad
en de Iraakse president Sad
dam Husayn.
De PLO heeft om de Arabi
sche bijeenkomst gevraagd.
Er zal gesproken worden
over de emigratie van Sov
jetjoden naar Israël, de ont
wikkelingen rond het vre
desproces in het Midden-
Oosten en de positie van
Irak, dat door het westen be
schuldigd wordt van het aan
kopen van rakettechnologie
en het ontwikkelen van
kernwapens.
Het spreekt vanzelf, dat het door prof. Prudon gecon-
jerde toestel een beperkte „actieradius" heeft; het bestrijkt
!r nog een oppervlakte, die - met de Franse Rivièra als mid-
straat lnt gehee| Noord-Afrika, Egypte, Palestina, Griekenland,
en Spanje omvat. „We kunnen dus, als we dat zouden wil-
beK de hele oude geschiedenis doen herleven", legt Prudon uit
W schakelt hij het toestel in. Op een der wanden van de hall
een felle lichtbundel allerlei nog verwarde beelden en er
en vreemde geluiden uit de luidspreker. „We hebben Egypte
te pakken", roept Prudon, „wacht, ik zal het beeld wat duidelij
ker maken. Als we namelijk van een medium gebruik maken,
gaat het veel beter". De geleerde legt nu een oud Egyptisch
beeldje onder de reflector en schakelt opnieuw in. Rob kijkt met
open mond toe, want nu verschijnt op de wand een Egyptische
kunstenaar, die bezig is hetzelfde beeldje te politoeren. Maar
dan vervaagt het beeld weer. „Dat is de storende invloed van de
zon", verklaart Prudon.
EUROPESE VERENIGING VIERT VEERTIGSTE VERJAARDAG
(Van onze correspondent
Jo Wijnen)
BRUSSEL Hoe lang is
veertig jaar? Het is iets
meer dan een generatie,
iets minder dan een halve
eeuw. Het is in feite ook
de leeftijd die het 'vere
nigd Europa' deze week
bereikt. Want veertig jaar
geleden introduceerde de
Franse minister van bui
tenlandse zaken Robert
Schuman het plan voor de
oprichting van de Europe
se Kolen- en Staalge
meenschap (EKSG).
Het was het hoogst bescheiden
begin van wat op 25 maart
1957 - bij de ondertekening
van het Verdrag van Rome -
de Europese Gemeenschap zou
gaan heten. Wat Schuman, die
een Europeaan van de eerste
orde was, voor ogen stond was
slechts het onder een 'hoge au
toriteit' plaatsen van de gehele
Frans-Duitse kolen- en staal
industrie. Dat project stond
ook open voor andere Europe
se landen. In het jaar dat het
Verdag van Rome van kracht
werd - 1958 - vergaderde het
Europees Parlement voor het
eerst en werd in Den Haag het
verdrag voor de economische
unie tussen de Benelux-landen
gesloten.
In 1966 voegden Engeland,
Ierland en Denemarken zich
bij de zes landen - Frankrijk,
Italië, Duitsland, Nederland,
België en Luxemburg - die tot
dan toe de EG hadden uitge
maakt.
In 1979 vonden de eerste
rechtstreekse verkiezingen
voor het Europees Parlement
plaats. In 1981 voegde Grie
kenland zich bij de Gemeen
schap, vijf jaar later gevolgd
door Spanje en Portugal. De
droom van Schuman leek, al
thans op papier, gerealiseerd
te zijn.
Dat neemt niet weg dat een
groot dpel van de geschiedenis
van het verenigd Europa meer
op een martelgang dan op een
successtory lijkt. De verschil
len van mening waren groot,
de onderlinge ruzies talrijk en
het tempo ontmoedigend laag.
Weliswaar ontstond in Brussel
een machtige en geldverslin
dende Eurobureaucratie, maar
van enige echte vereniging
was in het geheel geen sprake.
Toen Europa aan het eind van
de jaren zeventig leek te zijn
aangetast door een ziekte die
algemeen als 'Eurosclerosis'
werd aangeduid, leek ook de
Gemeenschap door het virus
besmet te zijn. Europa werd in
de rest van de wereld gezien
als de zieke, oude man die niet
meer voortkon en die spoedig
ten grave zou worden gedra
gen door grootmachten als de
Sovjetunie, Japan en de VS.
'1992-project'
Nu staat het in het midden
van de jaren tachtig aange
zwengelde '1992-project' op
stapel dat over 1000 dagen het
vrije verkeer van mensen,
goederen, kapitaal en diensten
moet garanderen. Ongeveer
tegelijkertijd moet de Europese
politieke unie zijn gerealiseerd
die de Europese instituten
meer bevoegdheden moet ge
ven en die - als het loopt zoals
onder meer de Franse presi
dent Mitterrand en de Duitse
bondskanselier Kohl willen -
zelfs tot een Europees buiten
lands- en veiligheidsbeleid
moet leiden.
Intussen staan andere landen
te dringen om het lidrriaat-
schap van de EG te verwer
ven. De Oosteuropese landen,
die zich aan het communis
tisch juk hebben ontworsteld,
houden hun blik hoopvol op
de EG gericht. Kortom, het
Europa van 'De Twaalf' staat
op het punt de derde economi
sche wereldmacht te worden.
Er is sprake van een her
nieuwd zelfvertrouwen. En
fervente Europese federalis
ten, zoals Eurocommissie
voorzitter Jacques Delors,
spreken van een Europese
confederatie die zich uiteinde
lijk van de Atlantische Oceaan
tot aan de Oeral moet uitstrek
ken. In de nieuwe Europese
architectuur, waarvan de
blauwdrukken wellicht met al
te grote haast tot stand zijn ge
komen na de gebeurtenissen
in Oost-Europa, neemt de Ge
meenschap een centrale plaats
in. En haar positie wordt voor
een niet gering deel bepaald
door haar welvaart, haar eco
nomische machtsontplooiing
en haar historische ervaring,
opgedaan in de lange jaren
van machteloosheid, stagnatie
en nationale onwil.
Overigens had Robert Schu
man wel degelijk oog voor de
enorme moeilijkheden die het
Europa van zijn dagen te
wachten stond. De Oude We
reld was een culturele en eco
nomische lappendeken waarin
de scheuren _>n gaten van de
Tweede Wereldoorlog nog dui
delijk zichtbaar waren. Het
Europa van Schuman was bo
vendien een verwoest geheel
dat, met de genereuze hulp
van het Amerikaanse Mars
hall-plan, enigszins was opge-
De voormalige Franse minister van
buitenlandse zaken Robert Schuman.
FOTO: SP
lapt en zich net had onttrok
ken aan wat miljoenen men
sen in die tijd als het enige po
litieke alternatief zagen: het
communisme.
Concrete daden
„Europa zal niet in één keer
ontstaan en evenmin in de
vorm van een allesomvattende
constructie: het kan zich
slechts vormen door concrete
daden, die allereerst een feite
lijke saamhorigheid schep
pen", zei Schuman bij de in
troductie van de EKSG.
Schumans plan, dat overigens
een voortzetting was van een
gelijksoortig .plan van zijn
landgenoot Jean Monnet, was
de eerste serieuze poging de
soevereiniteit van enkele af
zonderlijke staten voor een ge
meenschappelijk doel te bun
delen. Merkwaardig is dat de
discussie over het afstaan van
nationale soevereiniteit aan de
Gemeenschap tot op de dag
van vandaag voortduurt en
zelfs nieuwe impulsen heeft
gekregen door het plan voor
een politieke unie. Nog altijd
zijn er staatslieden, met de
Britse premier Margaret That
cher voorop, die de Europese
Gemeenschap vooral wensen
te zien als een nauw samen
werkingsverband van twaalf
landen die hun eigen staat
kundige identiteit moeten be
houden. Die mening staat pal
tegenover die van de federalis
ten die de nationale soeverei
niteit, althans voor een deel,
willen offeren op het altaar
van de gemeenschappelijk
heid. Voor hen is er geen spra
ke meer van een 'Europa van
de naties', maar van de 'naties
van Europa'. En in dat Europa
leveren die naties een deel van
zichzelf in omwille van het
grotere geheel en het hogere
doel.
Margaret Thatcher heeft gelijk
als ze zegt dat de nu nage
streefde politieke unie slechts
een retorisch ideaal is, een po
ging om met veel mooie
woorden iets te bereiken dat
evengoed onbereikbaar wordt
geacht.
Daar staat tegenover dat een
sterkere economische en mo
netaire samenwerking op zich
zelf al een daad van politieke
eenheid is, zoals president De
Gaulle ooit heeft gezegd. Wie
van die koers wil afwijken,
ontkent de onverbiddelijkheid
waarmee de geschiedenis zich
nu eenmaal manifesteert.
Onontkoombaar
De Europese naties zullen hun
koningshuizen, hun parlemen
ten, hun rechtstelsels en hun
culturele eigenheden voorals
nog niet prijsgeven. Het is
zelfs de vraag of ze dat ooit
moeten en kunnen doen. Maar
sinds het inzicht is gerijpt dat
een aantal dingen beter op ge
meenschappelijke dan op na
tionale basis kan gebeuren, is
het verenigd Europa onont
koombaar geworden.
Het mag dan zijn dat de Euro
pese burger vooralsnog niet
door een echte Europese rege
ring worden bestuurd, de open
grenzen, de gelijkschakeling
van de muntsystemen en het
vrije verkeer van goederen en
diensten doemen niettemin
achter de horizon van de ge
schiedenis op.
Het élan van het Europa zoals
het er nu uitziet, wordt min
der door het hoogdravend ide
alisme van de federalisten dan
door dwingende historische
omstandigheden bepaald. De
ware drijfveer achter de eco
nomische en politieke eenwor
ding wordt gevormd door het
besef dat Europa gedoemd is
opnieuw een oude, zieke man
te worden als-het zich niet
naar die omstandigheden
voegt.
Aldus is Europa minder een
ideaal dan een noodzaak. Ro
bert Schuman zag dat veertig
jaar geleden in alle duidelijk
heid toen hij de EKSG in gang
zetten. Wie zich rekenschap
geeft van de verdeeldheid van
het Europa waarin hij in 1950
een leidende rol speelde, moet
nu erkennen dat hij destijds
aan de wieg heeft gestaan van
een historisch wonder. Dat
Schumans ideaal in veertig
{aar heeft kunnen rijpen tot
iet Europa dat we nu kennen,
grenst aan het ongelooflijke.
Het is dan ook geen hersen
schim, maar een een moei
zaam tot stand gekomen reali
teit waarvan Europa deze
week de veertigste verjaardag
viert.
