enragikomisch kabinet steviger dan men denkt
„Zo'n heel dorp wordt in
het rood-wit-blauw gezet
Politiek
Partij
Parlement
oppersum
naakt
ich op
oor
oninklijk
)ezoek
■Mi t «w
-1NNENLAND
£cidóc Soutuut
ZATERDAG 28 APRIL 1990 PAGINA 5
U HAAG Zes maan-
zijn aantreden
akt het kabinet-Lub-
s/Kok een tragikomi-
indruk. Dat komt
ral door het uit elkaar
allen of langzaam leeg
en van een hele serie
het NMP-
van Alders, de OV-
irt van Ritzen, het re-
ïingrijden van Maij, het
lerken van het reiskos-
forfait (Kok en Van
het niet
irgaan van de extra
hoging van het huur-
ardeforfait (idem) en
idee van Heerma om
'huurbelasting' in te
iren voor welgestelden
een goedkope huur-
ning.
Of;
lez
'D-leider Voorhoeve put uit
zeperds de hoop dat het
kabinet-Lubbers spoedig
ikend ineen zal zakken,
arschijnlijk vergist hij zich.
A en PvdA houden elkaar
heel stevig omarmd. Het
èlopen weekeinde moest
oplossing gevonden wor-
r voor extra bezuinigingen
een omvang van maar liefst
zes miljard gulden. Toch was
er op het Binnenhof geen mo
ment sprake van een ouder
wets crisissfeertje.
„Het kenmerk van een goede
deal is dat later nooit is vast te
stellen wie de verliezer is en
wie de winnaar", zei premier
Lubbers vorige week zaterdag
glimlachend. Die opmerking
sloeg formeel alleen op het
compromis over de aanpak
van de wir-overschrijdingen,
maar kon moeiteloos worden
uitgebreid naar vele andere
beleidsterreinen. De veelge
plaagde Hans Alders bijvoor
beeld had eindelijk weer 'ns
een overwinninkje geboekt.
Hij krijgt er volgend jaar een
paar miljoen bij, vertelde Lub
bers. De premier zag gemaks
halve over het hoofd dat ook
het ministerie van milieu in
1991 verstoken blijft van com
pensatie voor de gestegen prij
zen en er misschien dus per
saldo bij inschiet.
Defensieminister Relus Ter
Beek leek op het eerste gezicht
één van de grote verliezers.
Honderden miljoenen extra
had hij moeten inleveren.
Maar in de toelichting van
Lubbers werd Ter Beek lang
zaam omgebogen tot triomfa
tor. Geen betere soldaat dan
een verdwenen soldaat, leek
de premier te zeggen. Van dat
soort opmerkingen lusten ze
bij de als vanouds anti-milita
ristisch ingestelde Partij van
de Arbeid wel pap. De organi
saties van beroepsmilitairen
zien dat natuurlijk wat anders.
Nadat ze jaren in een sfeer
van zekerheid en geborgen
heid hebben geleefd, staren ze
nu met afgrijzen naar wat er
over hun hoofden wordt be
slist. Honderden, misschien
wel duizenden arbeidsplaatsen
staan er in hun branche op de
tocht.
Echte verliezer
Alle woordengegoochel van
Lubbers kon echter niet ver
hullen dat één minister wel
met gebogen hoofd en hangen
de schoudertjes uit de strijd
was gekomen: Jo Ritzen van
onderwijs en wetenschappen.
Hem was te verstaan gegeven
dat hij voor 1,4 miljard gulden
extra moet ombuigen. Naast
de militairen kunnen ook de
studenten de vlag halfstok
hangen, want men kan met z'n
klompen aanvoelen dat er op
de studiebeurzen beknibbeld
zal worden. Ritzen heeft dom
weg geen andere mogelijkheid,
nu hij de studiefinanciering
ongeveer duizend miljoen
gulden goedkoper moet ma-
Waarom Ritzen zo'n afschu
welijke taak op zich genomen
heeft? Het blijft natuurlijk
gokken, maar het zou iets te
maken kunnen hebben met
gebrek aan steun in eigen
kring. Als plichtsgetrouw be
heerder van de schatkist kon
Wim Kok het niet maken zijn
partijgenoot Jo Ritzen te ont
zien en tegelijk van CDA-mi-
nister Koos Andriessen (eco
nomische zaken) te eisen dat
het bedrijfsleven zelf zou op
draaien voor de nieuwe wir-
tegenvaller.
Zowel de wir als de studiefi
nanciering is een zogeheten
open-einderegeling. Het kabi
net weet tevoren niet hoeveel
geld het aan zo'n subsidie
kwijt zal zijn. Dat is afhanke
lijk van het beroep dat op zo'n
regeling zal worden gedaan.
Een minister van financiën
kan dat accepteren of afwij
zen, maar één ding kan hij
niet: met twee maten meten,
zeker niet als het om vakmi
nisters van verschillende par
tijen gaat.
Vervolgens kan men terecht
de vraag stellen welke winst
het kabinetsberaad over de be
grotingscijfers eigenlijk heeft
opgeleverd voor de PvdA, die
na de verkiezingsnederlaag
van maart nu juist zo'n be
hoefte heeft aan successen. De
'zegepraal' van defensieminis
ter Relus ter Beek hebben we
al genoemd, maar er is nog iets
heel anders. Lubbers en Kok
hebben vertrouwelijk een af
spraak gemaakt die voor de
PvdA zoiets is als een koop
sompolis met een gegarandeer
de hoge lijfrente.
Die overeenkomst betreft de
zogeheten koppeling, het per 1
januari in ere herstelde princi
pe dat de ambtenarensalaris
sen en sociale uitkeringen
evenveel omhoog gaan als de
lonen in het particuliere
bedrijfsleven. Het regeerak
koord biedt de mogelijkheid
van die regel af te wijken als
de lonen te snel stijgen. Pre
mier Lubbers en vice-premier
Kok zijn nu overeengekomen
dat het kabinet van die ont
snappingsclausule géén ge
bruik zal maken.
Voor de PvdA is dat een hele
opluchting. De ontwikkelin
gen aan het cao-front worden
immers steeds stormachtiger,
waardoor de kans op een 'on
verantwoord' hoge loonstijging
in 1991 steeds groter wordt.
Voor premier Lubbers was dat
al aanleiding te zeggen dat de
koppeling wel eens in gevaar
zou kunnen komen. Minister
Kok sloot zich daar, zij het in
bedekte termen, bij aan. Dat
leidde onmiddellijk tot intern
gekrakeel in de PvdA. Voor
zitter Marjanne Sint riep boos
dat zonodig veel beter de heili
ge koe van het CDA (de belas
tingen en premies mogen niet
stijgen) geslacht zou kunnen
worden.
Daaruit is af te leiden dat het
opnieuw buiten werking stel
len van de 'koppeling' de
PvdA in grote problemen zou
brengen en dat daardoor het
voortbestaan van het kabinet
zelf in gevaar zou kunnen ko
men. Vandaar dat Lubbers en
Kok het enige deden wat zij
nog konden doen: afspreken
dat tekorten, die veroorzaakt
worden door onvoorziene stij
gingen van de ambtenarensa
larissen en sociale uitkeringen,
meedogenloos gecompenseerd
zullen worden door extra be
zuinigingen op andere terrei
nen, bijvoorbeeld Onderwijs
en Defensie.
Wensdroom
Voor Lubbers heeft die af
spraak met Kok het voordeel
dat hij meer kans heeft zijn
laatste periode als premier af
te sluiten met het vervullen
van een laatste wensdroom.
Alle inspanningen van de eer
ste twee kabinetten-Lubbers
ten spijt is de centrale over
heid nog steeds dezelfde logge
en ondoelmatige kolos. Dat is
de zakenman-premier een
doorn in het vlees. Iedere des
kundige weet dat het levens
onderhoud van de bureaucra
tische gigant miljarden en nog
eens miljarden kost. Zou men
hem rigoureus kunnen doen
afslanken, dan zouden de kos
ten ervan automatisch aan
zienlijk geringer worden.
Sommigen beweren dat dit
streven van Lubbers vast móet
lopen op de onwil van de in
het geding zijnde ambtenaren.
Of dat zo is, zullen we spoedig
weten. Hij is nu verzekerd van
de steun van de PvdA. Wim
Kok zegt deze week in het
PvdA-blad 'Voorwaarts' dat
hij zich ergert aan het 'slak-
kentempo' waarin sommige
overheidsdiensten functione
ren. Hij pleit voor minder bu
reaucratie aan de top en meer
dienstverlening in de wijken.
De reeds genoemde PvdA-mi-
nisters Ritzen en Ter Beek
hebben beiden aangekondigd
dat zij de met ambtenaren
dichtgeslibde gangen op hun
departement gaan doorspuiten.
Wordt die operatie een succes,
dan lijkt de weg eindelijk vrij
voor het uitdunnen van ande
re overbevolkte overheidsin
stellingen.
RIK IN 'T HOUT
OPPERSUM/HAREN
koningin Beatrix
aandagmorgen om 10
boven Loppersum
>mt aanvliegen, moet ze
ich even op de bloeiende
Dmen rond het ouderen-
ntrum Wiemersheerd
tten, want die staan er
ilgens voorlichter H.
leulman „mooi bij op 't
oment". Weliswaar is de
eur van de bloesem niet
lanje, maar licht-paars
meet ook kunnen.
laren heeft inmiddels even-
tns z'n mooiste jas aan. De
ite die de koningin en haar
izelschap maandag volgen
raait de klasse uit, het defti-
forenzendorp aan de kop
i de Hondsrug waardig,
urgemeester K. Weide kan
ots zijn op zijn mensen.
Ie laatste details, daar gaat
et volgens Speulman en zijn
ollega P. Oldenburg uit Ha-
en op dit moment om. Dat be-
ikent dat vijftien gemeente-
ferkers nog de hele week in
luw geweest zijn om Lopper-
iim netjes te maken, want een
lajesteit ontvang je in een
choon dorp. Het gemeente
las is opgeschilderd, de stoep-
ts geschrobd en dit weekeinde
rorden de straten versierd
iet oranje en rood-wit-blauw.
)aarvoor zijn tientallen vrij
willigers van de in totaal der
en oranjeverenigingen in de
[emeente opgetrommeld. Ui-
eraard heeft men ook in Ha-
en niet stilgezeten, getuige
iet in helblauw uitgevoerde
Iraaiboek. Loppersum heeft
enzelfde geschrift vervaar-
igd, maar daar heeft men ge-
[ozen voor een kaft in stem-
nig oranje.
ntussen hebben de kleding-
loetieks, modemagazijnen,
choonheidssalons en kappers
n beide dorpen enkele gouden
veken achter de rug. Iedereen
Üe ook maar iets met het ko-
linklijk bezoek te maken
leeft, moest nog even in het
nieuw, vandaar.
Helikopter
3recies om tien uur maandag-
morgen landen de koningin en
de overige leden van het ko-
■ninklijk huis per helikopter op
Vorig jaar vereerde koningin Beatrix op 30 april Oud-Beijerland
met een bezoek. FOTO: SP
het sportcomplex aan de Lop-
persumse bosweg. Zo staat het
in het draaiboek en zo zal het
gebeuren. Laat dat maar aan
de rijksvoorlichtingsdienst
(RVD) over. Al weken zijn
medewerkers van de RVD,
bijgestaan door rechercheurs
en andere politiemensen bezig
om alle eventualiteiten het
hoofd te bieden. Elke centime
ter van de routes in Lopper
sum en Haren is uitgekamd,
zonder dat de bevolking het
overigens gemerkt heeft. Zoals
gebruikelijk bij koninklijke
bezoeken doet de RVD geen
mededelingen over de veilig
heidsmaatregelen, maar reken
maar dat die zorgvuldig zijn.
Ook het aantal ingezette poli
tiemensen blijft in nevelen ge
huld. „Voldoende", luidt het
korte antwoord van de RVD.
Naar buiten toe wordt in elk
geval de schijn opgehouden,
dat ook koninginnedag 1990
een buitengewoon ontspan
nend gebeuren zal zijn.
H. Speulman uit Loppersum
weet wel beter: „Hoe ik mij
maandagmorgen om een uur
of twaalf zal voelen? Als na
een examen: leeg". Geen won
der, want wie het draaiboek
van minuut tot minuut volgt,
moet wel tot de conclusie ko
men, dat maandag voor de or
ganisatoren een zware dag
wordt. Letterlijk elke seconde
telt. Wellicht denkt de argelo
ze tv-kijker, dat de Koningin
een beetje ontspannen door
beide dorpen wandelt om kin
derspelletjes en andere folklo
re te bekijken, maar daar
klopt geen steek van. Zij weet
nu bijvoorbeeld al da't de ko
ninklijke trein uit Loppersum
om 11.19 uur vertrekt naar
Haren en die moet ze wel ha
len.
Burgemeester Lubertus Pit
van het vriendelijke akker-
bouwdorp oogde deze week
nog ontspannen, maar hij zal
ook z'n slapeloze nachten heb
ben gehad. Hare majesteit zal
maar uit een koets vallen, of
erger.
Parkeren
Een van de zorgenkinderen is
het parkeren rond de parcour-
sen. P. Oldenburg zegt het als
volgt: „We verwachten dui
zenden mensen. Die moeten
wel allemaal een plekje heb
ben. Bovendien moeten er uit
gebreide verkeersmaatregelen
genomen worden. We moeten
de veiligheid van het publiek
wel kunnen garanderen".
De toegangswegen naar Lop
persum laten geen mogelijkhe
den toe om te parkeren. Daar
om heeft men weilanden ge
vorderd, waarop de auto kan
worden neergezet. Loppersum
zelf wordt al om 7 uur 's mor
gens hermetisch afgesloten.
Bij een koninklijk bezoek ho
ren schoolkinderen. Waarom
weet niemand, maar zo is dat
nu eenmaal gegroeid. Zowel in
Haren als in Loppersum zingt
het jeugdig volkje de jarige
toe. Sommige teksten zijn
makkelijk te leren, maar echt
moeilijk blijkt het Groningse
volkslied. Daar studeren de
scholen in de Loppersum al
weken op.
HERMANN HOOGAKKER
SUSKE EN WISKE DE KLEINE POSTRUITER
\0et volle lurbosnelheid de bochtm en
De vlaggenindustrie werkt met pieken en dalen. Op dit
moment reikt de piek heel hoog. Bij de Vlaggenindus
trie Groningen die tot de vijf grootste bedrijven op dit
gebied in Nederland behoort, heerst topdrukte. Boven
dien is vlaggen de laatste jaren steeds populairder ge
worden. En dan gaat het niet alleen om de nationale
driekleur, maar ook om de provinciale vlaggen. Vroe
ger was het: een stok aan de muur met een vlag van
huis-, tuin en keukenformaat. Nu is de trend: masten
in de tuin, met reusachtige dundoeken.
VLAGGENFABRIEK KENT TOPDRUKTE VOOR KONINGINNEDAG
(c) Standaard UitgeverlJ/Wavery Productions
GRONINGEN Zo'n be
zoek maakt wat los. Er
zijn mensen in het Gro
ningse Glimmen die toch
maar even gauw een vlag-
gemast met nationale
driekleur gekocht hebben
omdat ze langs de spoor
lijn wonen. Want over die
rails rijdt koningin Bea
trix maandag wanneer ze
Haren bezoekt.
Directeur Jaap Lommert van
de Vlaggenindustrie Gronin
gen heeft er wel plezier in.
Aan de gemeente Haren heeft
hij alleen al een stuk of vijfen
zeventig vlaggen met het ge
meentelogo (in zes kleuren)
geleverd. Langs de route die
de koningin straks volgt, ko
men vijftig vlaggemasten te
staan, met daaraan het rood-
wit-blauw, de gemeentevlag
en de provinciale vlag. Daar
naast heeft het bedrijf voor
vele meters pavoiseerlijn met
wimpels gezorgd. In Lopper
sum, het andere dorp dat de
koningin bezoekt, is het van
hetzelfde laken een pak. Daar
zijn zo'n zeventig masten
heengegaan, deels huur-, deels
koopmasten. Lommert: „Alle
masten hebben we schoonge
maakt, knopjes en koordjes ge
controleerd. Een hele klus".
Voor de Vlaggenindustrie
Groningen betekent de perio
de voor koninginnedag top
drukte. Ieder jaar weer. Alleen
dit jaar is de vraag naar het
rood-wit-blauw extreem groot,
veroorzaakt door het bezoek
van koningin Beatrix aan het
noorden. Vele kilometers doek
zijn er verwerkt. Truus Bos,
pr-medewerker van het Gro
ningse bedrijf: „Het betekent
een groot verschil of de konin
gin naar Brabant gaat, of naar
het noorden. Een aantal jaren
geleden bezocht ze Zuidlaren.
Toen hebben we ook een veel
grotere omzet gehad dan nor
maal. Zo'n heel dorp moet in
het rood, wit en blauw gezet
worden. De gemeente wil de
koningin op gepaste wijze ont
vangen en de particulieren die
er wonen, voelen het ook als
een soort plicht de vlag uit te
steken. Bovendien werken
winkeliersverenigingen, sport-
verenigingrti en alles wat
maar in verenigingsverband
opereert er aan mee".
Tramjongens
Het bedrijf is voortgekomen
uit een familie van kleerma
kers die ooit uniformen maak
ten voor bodejongens en tram
jongens. Halverwege de vijfti
ger jaren begon de vader van
de huidige directeur met de
produktie van de provinciale
Groningse vlag en de nationa
le driekleur. Voorheen moest
een groot deel van de vlaggen
worden geborduurd en was
een order van twintig stuks al
veel, tot in de zeventiger jaren
de zeefdruk zijn intrede deed.
Dat betekent dat er veel grote
re aantallen geproduceerd
worden en dat er gedetailleer
der afbeeldingen mogelijk zijn.
Door deze ontwikkeling is de
vervaardiging van bedrijfs-
vlaggen belangrijk geworden.
In oplagen van vele honder
den gaan ze de deur uit, zowel
naar binnen- als buitenland.
Vroeger vond men een mast van vier vijf meter al ontzettend lang. Nu is acht, negen of tien meter
heel gewoon. Het formaat van de vlaggen is daardoor ook groter geworden. foto.- sp
De nationale vlaggen van alle
192 landen worden in Gronin
gen gemaakt. Veel bedrijven
hangen die in top bij het be
zoek van buitenlandse gasten.
Zo is er een hotel in Heerlen
dat iedere bezoeker met zijn
eigen vlag welkom wil heten.
Net zijn die van Jersey en Bul
garije besteld. In verband met
de komende bevrijdingsdag is
er veel vraag naar Poolse, Ca
nadese, Engelse, Amerikaanse
en Franse vlaggen. Dat soort
vlaggen voor eenmalig ge
bruik pleegt te worden ver
huurd.
Het doek wordt in Nederland
ingekocht. Vervolgens wordt
het versneden en weer aan el
kaar gestikt. Truus Bos: „Het
rood, wit en blauw komt in
rollen binnen. De Nederlandse
vlag is een kwestie van knip
pen en naaien. Alleen de klei
ne Nederlandse vlaggen wor
den gedrukt. Vanaf het for
maat 1 bij 1.50 meter worden
ze allemaal genaaid. Gebleken
is dat een bedrukte vlag niet
aanspreekt. We hebben ze wel
gehad, maar om de een of an
dere reden vond men ze niet
zo mooi als met een naad er
Verhoudingen
Het meest verkocht wordt het
formaat 1 bij 1.50 meter, ge
schikt voor aan de gevel, po
pulair bij winkeliers. Voor
masten kom je al gauw op heV
formaat 1.50 bij 2.25 meter of 2
bij 3 meter. Overigens dienen
de verhoudingen van de Ne
derlandse vlag zich volgens
het protocol te verhouden als
2:3. Ook voor de vlag en de
mast geldt een bepaalde ver
houding: de hoogte van de
vlag moet eenderde van die
van de mast zijn. Aan een
mast van zes meter behoort
dus een vlag van twee bij drie
meter te wapperen. Bedrijfs-
vlaggen zijn aan niets gebon
den. Truus Bos: „Zo'n vlag
wordt anders beoordeeld dan
een nationale vlag. Het is een
gevoelsmatige kwestie".
Directeur Jaap Lommert zit
vanaf 1973 in het vak. Hij con
stateert dat er de laatste jaren
veel meer wordt gevlagd dan
voorheen. En de masten wor
den steeds langer. „Vroeger
vond men een mast van vier
vijf meter al ontzettend lang.
Nu is acht, negen of tien meter
al heel gewoon. Het formaat
van de vlaggen is daardoor
ook groter geworden. De ma
ten 70-100, 80-100 en 120-180
zijn er helemaal uit. Zelf heb
ik thuis een mast van vijftien
meter in de tuin".
De Scandinavische gewoonte
een vlaggemast met wimpel in
de tuin te hebben, heeft hier
de laatste tijd navolging ge
vonden. „Men vindt een tuin
meer af als er een vlaggemast
in staat. Dan voelt men zich
echt thuis. Tegenwoordig wor
den er ook veel vlaggen en
masten cadeau gegeven bij een
verjaardag. Het is een neutraal
cadeau, waar je toch een aan
tal dingen mee uitdraagt. Een
soort hartelijkheid, een vader
lands gevoel...".
BAREND STRANG
Ook in Putten
duurde oorlog
vijf jaar
PUTTEN In aanwezig
heid van veel Puttenaren
die op een of andere wijze
slachtoffer zijn van de
Tweede Wereldoorlog is
gisteren in het gemeente
huis van Putten de oor
logskroniek van Klaas
Friso gepresenteerd.
Het eerste exemplaar van
'Putten 1940-1945' werd aan
burgemeester A.J. Berkhout
aangeboden, de volgende
boeken waren voor vier bur
gers die ofwel zelf in het
verzet hebben gezeten of
wier naaste familieleden on
dergronds werk hebben ver
richt.
In Janny Tijssen (koerier
ster), H.J. Vijge (zoon van
een gefusilleerde verzetsstrij
der), O. Jansen (verzetsman)
en G. de Jager (broer van
een gefusilleerde verzets
man) werden de vele onbe
kende helden van Putten
geëerd. „In het boek komen
veel namen van vergeten
verzetstrijders voor. Alleen
daarom al was het de moeite
van het schrijver waard", al
dus Friso in een korte toe-
Hij memoreerde de plannen
om te komen tot de oprich
ting van een gedachtenis
ruimte met onder meer een
plaquette met de namen van
de honderden weggevoerde
Puttense mannen. „Ik werd
op zeker moment gebeld
door een vrouw wier vader
in 1944 door de Duitsers ge
arresteerd werd wegens ver
zetsactiviteiten, gedeporteerd
is en nooit meer is terugge
keerd. Ze vroeg of de naam
van haar vader ook een
plaatsje op die plaquette kon
krijgen. In mijn boek wordt
hij genoemd", aldus Friso.
De 'Lou de Jong van Putten'
zoals hij door inleider Bert
Paasman genoemd werd, is
ook na zijn pensionering als
hoofd van de afdeling alge
mene zaken van de gemeen
te Putten onderzoek blijven
verrichten naar wat er met
Putten gebeurd is in de
Tweede Wereldoorlog. Over
de oktoberrazzia in 1944 en
de voor ongeveer 550 Putte
naren fatale nasleep daarvan
heeft hij al diverse boeken
en publicaties op zijn naam
staan.
Nieuw materiaal
Zijn onophoudelijke naspeu
ringen leveren steeds nieuw
materiaal op. In de kroniek
zijn passages opgenomen van
het door Friso boven water
gehaalde dagboek van pastor
Meyer van de evangelisch-
lutherse gemeente van Lade-
lund. Het is een soort oogge-
tuigeverslag van wat er eind
1944 met de gevangenen van
het 'Aussenlager' van
Neuengamme is gebeurd. In
een periode van ruim zes
weken kwamen er 398 ge
vangenen om, van wie onge
veer 110 Puttenaren
Friso heeft zich dit keer niet
tot de razzia beperkt. In zijn
kroniek, die de periode van 1
januari 1940 tot en met 31
december 1945 beslaat, heeft
hij zowel de razzia als de an
dere grote en kleine oorlogs
gebeurtenissen in chronolo
gische volgorde weergege
ven. Waar dat voor de beeld
vorming relevant was, heeft
Friso verder gekeken dan de
Puttense gemeentegrenzen
of de Veluwse regiogrenzen.
Racisme
de conclusie dat de Puttense
gemeenschap 'goed' was in
de oorlog. Paasman: „In Put
ten was en is men niet ge
diend van fascisme en racis-
fne, men kent er hogere
waarden," zo luidde zijn .ei
gen gevolgtrekking.
Burgemeester Berkhout
noemde het verschijnen van
de kroniek een zeer belang
rijk moment voor de Putten
se samenleving. „Tot nu toe
leek het soms alsof de oorlog
in Putten alleen heeft plaats
gevonden op 2 en 3 oktober
1944. Maar ook in Putten is
het vijf jaar oorlog geweest,
ook hier heb je de families
Meijer, Polak en Cohen ge
had die naar het gemeente
huis moesten om voor één
gulden de identiteitsbewijzen
te kopen die later een passa
gebiljet voor de dood bleken
te zijn. En ook hier heb je
mensen gehad die hebben
geprobeerd te voorkomen
dat de Meijers, de Polaks, de
Cohens en de Engelse piloten
de reis moesten maken waar
van ze nooit zouden terugke
ren"
ARJEH KALMANN
'Putten 1940-1945', Kroniek.
Door Klaas Friso. Schaffe-
1 aarreeks, nummer 23.
Prijs: ƒ34,50
