Paus gaat naar Cuba
Geloofwaardigheid politici aangevochten
Eindelijk eens voorrang voor de leraar
brieven van lezers
mlT CcidócSouxant
kerk
wereld
beroepingen
Schoolwijzer
CeicLe öoura/nl
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
SaidóaOowuwt
VRIJDAG 27 APRIL 1990 PAGINA
Kolonel Seineldin vecht voor katholiek moederland
BUENOS AIRES „Argentinië heeft geen goede leiders", al
dus kolonel Seineldin, die in 1988 een mislukte opstand tegen
president Alfonsin leidde. De ontmoetingen die hij regelmatig
met legerofficieren organiseert, hebben volgens hem niets ech
ter met de politiek te maken. „We vechten voor een katholiek
moederland." Mohamed Ali Seineldin, afkomstig uit een isla
mitische familie, werd op jonge leeftijd in de RK Kerk ge
doopt. Hij heeft zijn verering voor de maagd Maria nooit onder
stoelen of banken gestoken. In de oorlog om de Falklandeilan-^
den (Malvinas) was hij een van de populairste officieren. Jonge
soldaten bewonderden hem om zijn moed tijdens de laatste da
gen van deze strijd tussen het oppermachtige Engelse leger en
de Argentijnse troepen.
Hooggerechtshof gelast ontruiming panden Oud-Jeruzalem
JERUZALEM Het Israëlische hooggerechtshof heeft giste
ren de ontruiming gelast van een gebouwencomplex in de
christelijke wijk van Oud-Jeruzalem dat door een groep joden
in gebruik is genomen. De 150 joden, die op 11 april hun intrek
in de 72 kamers tellende panden hebben genomen, moeten die
uiterlijk dinsdag hebben ontruimd. Maar de in Panama geves
tigde onderneming die de panden van de Grieks-orthodoxe,
kerk aan de joodse groep heeft onderverhuurd, mag daar ten
hoogste 20 bewakers en onderhoudswerkers achterlaten totdat
het geschil door een lagere rechtbank is opgelost. Het zal de
eerste keer worden dat kolonisten gebouwen in de door Israel
bezette gebieden moeten ontruimen sinds april 1982. Toen
moesten 300 kolonisten uit Yamit in de Sinai weg omdat dit
gebied aan Egypte toeviel.
Men wordt criticus
worden, evenals men
spion wordt wanneer
men geen soldaat kan
zijn.
Gustave Flaubert
Remonstrantse
Broederschap
blijft bij naam
UTRECHT De Remon-
strantse Broederschap be
houdt voorlopig haar
naam. Een overgrote
meerderheid van de
10.000 leden is tegen een
naamswijziging, zo is uit
een peiling in de 45 plaat
selijke gemeenten geble
ken.
Dat heeft algemeen secretaris
drs. M.A. Bosman-Huizinga
desgevraagd meegedeeld. De
meeste remonstranten blijken
sterk te hechten aan de oude,
vertrouwde naam van de
Broederschap, die in 1619 in
Antwerpen is opgericht, nadat
de synode van Dordrecht
(1618-1619) de remonstrantse
opvattingen had veroordeeld.
Het woord broederschap is
volgens hen geen discrimina
tie van vrouwen. Bovendien
blijkt geen der alternatieven,
zoals Remonstrantse Kerk of
Gemeenschap, de leden aan te
spreken.
Voorstanders van naamswijzi
ging, tot wie ook Bosman-
Huizinga zich rekent, be
schouwen het als een „achter
haald patriarchaal stand
punt", dat het woord 'broe
ders' een verzamelnaam voor
mannen en vrouwen is. Het
woord broederschap zou bij
buitenstaanders en aspirant-
leden een verkeerde indruk
wekken. Verder verwijzen zij
naar de oecumene waar een
nieuw bewustzijn is gegroeid
van de kerk als „gemeen
schap van mannen en vrou
wen".
Ondanks het verzet tegen
naamswijziging is in veel ge
meenten opgemerkt, dat de
noodzaak van een ander taal
gebruik verdere aandacht
verdient. Het bestuur van de
Broederschap zal bekijken
hoe deze discussie kan wor
den gestimuleerd. Bosman-
Huizinga sluit niet uit, dat als
gevolg daarvan uiteindelijk
toch tot naamswijziging wordt
besloten.
Nederlandse Hervormde Kerk
Beroepen te Norg R.H.W. Busschers,
kandidaat te Utrecht.
Aangenomen naar Heerewaarden
(toez.) mw. H.K. Houwman-Groen,
kandidaat te Nieuwegein en vicaris
jeugd en Jongerenwerk te Utrecht.
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Beroepen te Noordbergum K. van
den Geest te Alblasserdam en Nieuw
Lekkerland; te Vlissingen J.B. de Rij
ke, kandidaat te Duiven.
Evangelisch Lutherse Kerk
Beroepen te Rotterdam M.L. de
Klerk te Weesp.
Remonstrantse Broederschap
Beroepen te Utrecht (beiden part
time) F. Kruyne, hervormd predikant
te Klooster Ter Apel (part-time) en
mw. C.M. Geels, eervol ontheven
hervormd pred. te Ter Apel, 1.1. pre
dikant te Aduard c.a., die dit beroep
hebben aangenomen.
(Van onze correspondent Aart
Heering)
ROME De paus gaat
naar Cuba. Dat heeft de
Vaticaanse woordvoerder
Joaquin Navarro ver
klaard. Waarschijnlijk zal
het bezoek, waarvan de
datum nog niet officieel
is vastgesteld, tussen 9 en
23 december van dit jaar
plaatsvinden. De diplo
matieke betrekkingen
tussen Cuba en de Heilige
Stoel zijn nooit verbroken
geweest, maar de door
Castro vorige maand nog
als „haard van de contra
revolutie" gekenschetste
kerk leidde onder het
marxistische regime tot
voor kort een kwijnend
bestaan.
De buitenlandse missionaris
sen, die de helft van de Cu
baanse clerus vormden, wer
den na de revolutie van 1959
naar huis gestuurd, waardoor
vele kerken leeg kwamen te
staan. Maar in 1986 is die be
slissing teruggedraaid. Sinds
dien zijn de 120 lokale geeste
lijken met zeventig buiten
landse collega's versterkt, en
is het aantal kerkdiensten in
het land verdubbeld. Als on
derdeel van het ontspannings-
beleid werd in januari van dit
jaar in Havana een congres
gehouden over de verhouding
tussen Christendom en mar
xisme, waarvoor ook dicht bij
het Vaticaan staande theolo
gen waren uitgenodigd. Bij
die gelegenheid is vermoede
lijk de basis, gelegd voor de
uitnodiging aan de paus.
Castro's religieuze perestroj
ka, die in het pausbezoek zijn
bekroning vindt, is niet hele
maal onbaatzuchtig. In een
periode waarin de staatsideo
logie alom aan het verbrijze
len is, het land door zware
economische problemen
wordt geplaagd en de 'lider
maximo' zelf vergrijst, is het
raadzaam om toenadering te
zoeken tot de voornaamste
oppositionele kracht in het
land. Voor de katholieke kerk
opent zich daarentegen een
nieuw zendingsgebied. Vol
gens officiële cijfers uit 1980
was in dat jaar nog maar 40
van de Cubanen katholiek, en
bijna de helft ongelovig.
Confessionelen verontrust
door invloed New Age
ZEIST De Confessionele Vereniging in de
Nederlandse Hervormde Kerk is verontrust
door de invloed die de New Age-beweging op
Hervormde predikanten en gemeenteleden uit
oefent. Zij heeft de synode in een brief ge
vraagd aandacht aan deze zaak te besteden.
De uitdrukking New Age (nieuw tijdperk)
komt uit de astrologie. Volgens de astrologen
komt de zon binnenkort te staan in het teken
van de Waterman en verlaat zij het sterren
beeld Vissen. Dat zou betekenen dat bij de
mensen het besef dat alle dingen samenhangen,
de boventoon zal voeren. Zij zullen daarom
vooral geïnteresseerd zijn in zaken als verbon
denheid en heelheid. Er is geen persoonlijke
God, maar alles, dus ook de mens, is doortrok
ken van het goddelijke.
Voorzitter ds. J.P. van Roon van de Confessio
nele Vereniging noemt New Age „een met een
religieus sausje overgoten evolutionistisch-hu-
maniserend denken", dat niets met het Evange
lie te maken heeft. Niet alleen is er geen plaats
voor het geloof in een persoonlijke God, maar
ook vallen begrippen als verlossing, genade en
zonde weg.
Volgens Van Roon is het conciliair proces voor
gerechtigheid, heelheid en behoud van de
schepping een voorbeeld van een kerkelijke ac
tiviteit, waar invloed van New Age te bespeu
ren valt. Het proces lijkt uit te gaan van de idee
dat alle problemen uit de wereld verdwijnen,
als de mensen er maar hun schouders onder
zetten.
Het Hervormd moderamen heeft de raad voor
kerk en theologie gevraagd zich te beraden
over de invloed van New Age op predikanten
en gemeenteleden. Van Roon hoopt dat dit be
raad resulteert in een handreiking van de syno
de aan de gemeenten.
Duizenden moslims knielden gisteren in Kairo in gebed neer bij de afsluiting van
de Ramadan. De afsluiting van de vastenmaand gaat gepaard met een drie da
gen durend feest, het Eid al-Fitr. foto: ap
Ledengroei
voor Bond
tegen vloeken
AMERSFOORT De Bond
tegen het vloeken ziet de toe
komst hoopvol tegemoet. Niet
alleen is de poster met de pa
pegaai en de slogan 'Vloeken
is aangeleerd! Word geen na
prater!' bij vele Nederlanders
bekend en stijgt het ledental
van de bond gestaag. Ook is
uit een onderzoek van de
dienst kijk- en luisteronder
zoek gebleken dat het aantal
Nederlanders dat geen bezwa
ren tegen vloeken op radio en
televisie heeft, de afgelopen
jaren met ruim 3 procent is
gedaald tot 19,9 procent.
Voorzitter drs. B.J. Wiegeraad
signaleerde deze lichtpuntjes
tijdens de jaarvergadering
van de bond in Amersfoort.
Uit eigen onderzoek is geble
ken dat de poster jongeren tot
nadenken over vloeken aan
zette.
Ook enkele reacties van om
roepen geven de bond reden
tot hoop. Zo heeft de VARA
de bond na een klacht laten
weten dat deze omroep altijd
het script van de populaire te
levisieserie 'Zeg 'ns Aaa'
nauwkeurig naleest op onge
past taalgebruik, waaronder
vloeken.
Wiegeraad was blij met het
besluit van de regering om
onder zekere voorwaarden
gemeenten toe te staan in de
algemene politieverordening
een bepaling tegen het vloe
ken op te nemen. De bond
heeft de gemeenten een ad
vies gegeven op welke wijze
ze zo'n bepaling tegen mis
bruik van Gods Naam in de
verordening kunnen opne
men zonder in strijd te komen
met de grondwettelijk gega
randeerde vrijheid van me
ningsuiting.
De Bond, die 11.000 leden telt,
wil zich de komende jaren er
voor inspannen dat in andere
Europese landen soortgelijke
organisaties worden opge
richt, zo zei Wiegeraad. Nu de
landen van de EEG meer
naar elkaar toegroeien, lijkt
het de Bond een goede ge
dachte het vloeken, vooral in
de media, in breder verband
dan alleen Nederland te be
strijden.
DEBAT OVER SOCIALE VERNIEUWING
NIJMEGEN Het the
ma was: sociale vernieu
wing, maar het eigenlijke
debat draaide uit op de
geloofwaardigheid van de
politici. Het onderwerp
leende er zich dan ook
voor, daar in Nijmegen
waar in het kader van
het universitaire project
zingeving en religie ver
tegenwoordigers van de
vier grootste politieke
partijen discussieerden
over sociale vernieu
wing Is het nieuwe
parool slechts een zeepbel
of hebben de grote partij
en werkelijk een sociale
leer, zo hadden de orga
nisatoren van het debat
zich afgevraagd.
Bij die betwisting van de ge
loofwaardigheid van de politi
ci paste overigens een andere
fenomeen: de politici die ge
vraagd waren het idee van de
sociale vernieuwing van com
mentaar te voorzien (partij
voorzitter Marianne Sint van
de PvdA, partijvoorzitter
Wim van Velzen van het
CDA, Klaas Groenveld na
mens de VVD en Hans Jeekel
namens D66) waren het in
grote trekken met elkaar
eens. De enige schermutse
ling, voorzover daar al van
gesproken kon worden, had,
hoe kan het ook anders, plaats
tussen Marianne Sint en de
secretaris van de Teldersstich-
ting, de VVD'er Groenveld.
Met uitzondering van Groen
veld waren allen het er over
eens dat na een periode van
herstelbeleid er aandacht no
dig was voor die groepen die
van dat herstelbeleid niet
hebben weten te profiteren.
Groenveld vroeg nadrukke
lijk aandacht voor voortzet
ting van het herstelbeleid om
dat daarmee de kansarmen
het best gediend zijn. Sint
meende daarentegen dat er
groepen in de samenleving
zijn die in dat herstelbeleid
hoe dan ook uit de boot blij
ven vallen en-dat het daarom
niet meer dan logisch is hen
ook een stukje van.de vergro
te welvaartskoek voor te
schotelen.
De socioloog professor
Schreuder vroeg de politici
echter wat er nu eigenlijk on
der die sociale vernieuwing
verstaan moet worden. Zijn
niet alle politieke partijen
daar in feite vanaf hun op
richting mee bezig en wordt
er met zo'n slogan niet op
nieuw een suggestie op verbe
tering gewekt die toch niet
waar valt te maken? Zou het
niet beter zijn als de politici
wat minder pretentieus van
stapel zouden lopen?
De laatsten bleken in ieder
geval vrij kort van memorie
te zijn. Algemeen wezen zij de
jaren zeventig aan als de pe
riode waarin het allemaal fout
was gegaan. Toen had de pre
tentie de overhand gekregen
alle behoeften en noden door
de overheid te laten regelen.
Toen had, aldus Van Velzen,
de bureaucratisering zijn
hoogtepunt bereikt. Sociale
vernieuwing kwam volgens
hem neer op deregulering, op
het delegeren van taken van
de rijksoverheid naar de ge
meenten, op het terugbrengen
van verantwoordelijkheden
naar de burger toe.
Maar tegelijkertijd moest wor
den toegegeven dat de uitvoe
ring van die sociale vernieu
wing alleen nog maar een
voornemen is. Het moment
dat de Haagse bureaucratie
echt een stapie terug doet,
moet nog zichtbaar worden.
Maar, zo werd uit de zaal ge
vraagd, zijn de politici wel in
staat een echte sociale ver
nieuwing op gang te brengen?
Kunnen zij met al hun voor
stellen voor nieuwe regelin
gen die zo gewenste vernieu
wing inderdaad bereiken.
Hierop kwam een antwoord
dat al evenzeer het wantrou
wen in de politiek weerspie
gelde. Een spreker uit de zaal
die naar de reacties de in
stemming van de meerder
heid had, zei: „We kunnen
nog zoveel plannen voor soci
ale vernieuwing ontvouwen.
Als het niet begint bij de her
waardering van normen en
waarden in de gezinnen, zijn
we nergens".
Langzaam maar zeker is
het tot iedereen doorge
drongen: het staat er in
ons land niet al te best
voor met de waardering
van het beroep van le
raar. De laatste jaren is
die steeds minder gewor
den. En dan gaat het zo
wel over de financiële als
om de maatschappelijke
waardering.
Eén van de dingen die mij re
gelmatig opvallen als ik in
scholen kom is, dat je er bijna
geen oude leraren meer te
genkomt. En dat slaat heus
niet alleen op het feit dat zo-
velen gebruik maken van de
VUT- of DOP-regeling (hoe
wel die vrijwillig is), maar
ook daarop dat nogal wat on
derwijsgevenden een flinke
tijd daarvoor eigenlijk al „af-
gebrand" zijn.
Tit een onderzoek is onlangs
gebleken, dat tachtig procent
van de docenten in het voort
gezet onderwijs hun beroep
als zwaar tot zeer zwaar erva
ren in vergelijking met banen
met eenzelfde opleidingsni
veau. Daarnaast bleek tegelij
kertijd dat negentig procent
van die beroepsgroep de kern
van het werk, het lesgeven en
het omgaan met leerlingen
prettig vindt.
Oorzaken
Het aantal zaken dat als oor
zaak van het bovengenoemde
aan te geven is, is legio. De
leerlingen zijn veranderd, de
omgang met hen is er niet ge
makkelijker op geworden. Ze
zijn mondiger (brutaler?)
spontaner (drukker?) gewor
den, misschien ook meer indi
vidualistisch en materialis
tisch, dat wil zeggen ze schik
ken zich minder gemakkelijk
in een groep en hebben min
der belangstelling voor zaken,
waar ze het directe nut niet
meteen van inzien.
De school is veranderd. Die is
vaak groter geworden. De ge
zellige leraarsgroepen op een
„knusse kleine school' be
staan soms niet meer. Door de
terugloop van het aantal leer
lingen en door dreigende fu
sies is de bestaanszekerheid
van vele leraren een stuk
minder geworden. Leraren
zijn soms gewoon eikaars con
currenten.
Dan is de maatschappelijke
waardering van leraren een
stuk minder geworden. Vroe
ger stelde je wat voor als je
door drs. K. de Jong Ozn.
zei, dat je leraar was. Tegen
woordig hebben de mensen
soms zelfs medelijden met je.
Ook de overheid heeft zo haar
steentje bijgedragen aan deze
ontwikkeling.
Om te beginnen door haar be
zuinigingsbeleid. Niet alleen
zijn door die bezuinigingen tal
van voorzieningen op scholen
uiterst minimaal geworden, er
zijn ook tal van banen op de
tocht komen te staan of ver
dwenen. Verder hebben de le
raren dezelfde salarisschalen
als de ambtenaren, maar ze
verdienen niet hetzelfde, ze
worden nu al een aantal jaren
flink daarop gekort, (de z.g.
Wiiso-korting). Daarbij komt,
dat de salarissen van de be
ginnende leraren door allerlei
bezuinigingen nu echt onver
antwoord laag zijn geworden.
(Mede tengevolge van de poli
tiek van de bonden die aan de
belangen van de zittende lera
ren voorrang hebben gegeven
boven die van de beginnen
de!).
Verder was de rijksoverheid
in de ogen van nogal wat on
derwijsgevenden eerder een
tegenstander van het onder
wijsveld dan een voorvechter.
Ook in deze kolommen is er
al jarenlang voor gewaar
schuwd, dat door allerlei
overheidsmaatregelen de mo
tivatie van vele onderwijsge
venden steeds verder zou da
len. Nu, dat is helaas gebeurd.
Hier treft ook „de grote poli
tiek" schuld, die aan het on
derwijs de afgelopen jaren be
slist niet die prioriteit heeft
gegeven die het verdiende.
En dan zwijgen we nog maar
van de invloed die het op een
beroepsgroep heeft gehad
wanneer enige tientallen ja
ren tegen haar gezegd wordt.
dat men het niet goed doet,
maar dat „het anders en beter
moet". Hoe lang verandert er
nu al steeds van alles en nog
wat in het onderwijs, zoge
naamd om het te verbeteren,
terwijl vele onderwijsgeven
den het daardoor niet alleen
veel zwaarder hebben gekre
gen, maar bovendien nogal
eens behoorlijk gefrustreerd
werden door de manier waar
op de overheid zo'n proces be
geleidde, terwijl men op den
duur nauwelijks verbeterin
gen zag?
Eerlijkheidshalve moet hier
dan ook nog aan worden toe
gevoegd de „cultuur" van de
onderwijsvakorganisaties di
nu eenmaal als belangenbe
hartigers zich nimmer echt te
vreden zouden mogen tonen
met overheidsmaatregelen.
Remedie
Ligt de remedie niet vooral in
het ophouden met het bezui
nigen, en met name in het
verhogen van de aanvangssa
larissen van de leraren? Ze
ker, dat in elk geval. Maar er
is veel meer.
In ons onderwijs zijn gelukkig
nog heel veel mensen, die le
raar zijn met hart en ziel. Zij
hebben niet alleen, zoals ieder
mens in zijn beroep, behoefte
aan waardering. Die krijgen
ze nog best vaak, met name
van ouders (en ook van oud-
leerlingen, soms!). Maar daar
naast kunnen ze er niet tegen
steeds maar weer te horen te
krijgen, dat het anders moet,
te voelen dat „de politiek"
hen vaak niet ziet staan.
Heeft de OESO, de internatio
nale organisatie die dezer da
gen een rapport uitbracht
over het Nederlandse onder
wijs dan toch gelijk dat er nu
maar eens een tijdje rust moet
komen in dat onderwijs? En
dat, terwijl de veranderaars
nog steeds her en der staan te
trappelen
Maar, zei de OESO ook, „de
Nederlandse leraar mist pro
fessioneel bewustzijn. Voort
durend bijscholing hoort van
zelfsprekend te worden".
Dat laatste onderschrijf ik
graag. Net als in elk beroep,
zou ook de leraar geregeld bij
geschoold moeten worden.
Maar dan niet terwijl zijn ge
wone werk gewoon doorgaat -
hij krijgt de rekening in zeke
re zin gepresenteerd, als hij
weer terug is op school! -
maar net als in het bedrijfs
leven in tijd die daar speciaal
voor is vrijgemaakt. Zoiets
lijkt onmogelijk maar het is
toch doodnormaal en noodza
kelijk! Dat bijna iedereen het
voor onmogelijk houdt, tekent
misschien nog wel het meest
de situatie.
Kind van de rekening
SlNDS de Sovjetunie door de glasnost en de perestrojka ee
'gewoon land' is geworden, in die zin dat waarheden en f i
ten daar niet meer aangepast worden aan de doctrine v
het Kremlin, blijkt telkens weer hoeveel de westerse were
gewoon niet heeft geweten. Dat geldt ten aanzien van ziels e
lijke aspecten van het Ceausescu-regime in Roemenië en Ji
mate van milieuvervuiling in de DDR, maar ook ten aanzi s
van heel gewone produktiecijfers.
Zo zijn de Amerikanen er altijd van uitgegaan dat de Sof
jetunie een bruto nationaal produkt had, dat de helft was v
dat van de VS. Maar Russische economen hebben onlanr
meegedeeld dat het iets meer dan een kwart was. Zo o
klopten de westerse schattingen ten aanzien van de militai
uitgaven van de Sovjets helemaal niet. Er is ook nog get
bevredigend antwoord op de vraag of de Sovjetunie nu vai
gelopen is doordat het antwoord op Reagans gigantische u
breiding van de Amerikaanse bewapening te duur werd,
doordat het communistische systeem zelf gewoon vastgeroe
De glasnost en de perestrojka hebben in de communistisch
landen van Oost-Europa een domino-effect teweeggebracr
Maar ook in veel andere landen werken de Russische one
wikkelingen door. Zo zijn er in een aantal Franstalige Afin
kaanse landen, waaronder Ivoorkust, Gabon en Zaïre, inee
bewegingen ontstaan die het één-partijsysteem onder leidiie
van een autoritaire president willen veranderen. In Gabc£
komen nu meer partijen en president Mobutu van Zaïre vv
ook meer (mits geen regionale) partijen toestaan. In dit pr
ces speelt zowel in Gabon als in Zaïre de katholieke kerk e<
rol.
In Nederland zijn de Zuidmolukkers onder de indruk geki
men van de glasnost en de perestrojka. Op de jaarlijkse he
denking van de RMS, de republiek van de vrije Molukke cl
op het Malieveld in Den Haag heeft ir. Manusama met dan]1
baarheid gesproken over de ingrijpende veranderingen
Oost-Europa. Daarbij onderstreepte hij dat de Litouwers e
de andere volken van Rusland in lange en vele jaren va k
onderdrukking hun drang naar vrijheid niet zijn kwijtgi a
raakt in een door de Russen gedomineerde Sovjetunie. Net i
houden de Zuidmolukkers en ook de andere volken vast aan
hun vrijheidsideaal in het door Javanen beheerste Indonesi i
En ook in Indonesië komt er steeds meer kritiek op het aut< u
cratisch optreden van de regering Suharto.
Zo sprak Manusama, en dat laatste is waar, maar of daa [j
mee de geesten rijp worden in Indonesië voor een vrij An a
bon kon wel eens alleen maar een wensdroom van in Nede 1
land wonende Zuidmolukkers zijn. Dat een deel van hen g( u
probeerd heeft op de verjaardag van hun RMS de Indones -
sche ambassade in Den Haag te bestormen is afkeurenswaa
dig en zinloos. Het bewijst overigens dat de ouderen no
steeds het oude ideaal cultiveren en jongeren in die geest oj j
voeden. In Indonesië zelf daarentegen zullen de Molukkei
best kritiek op Jakarta hebben, maar daarbij gewoon nil
denken aan een vrij Ambon. En aangezien een bij-effect va J
de Zuidmolukse ideologissche strijd in Nederland een vei
dergaande vervreemding in onze samenleving met zich mei
brengt, zijn de Molukse jongeren van alle minderheden in c
land er sociaal, qua werkloosheid en drugsgebruik het bl
roerdst aan toe. De glasnost en de perestrojka worden bem
bij 'nieuwe pogingen e'en tragisch maar niet reëel ideaa
nieuw leven in te blazen. Arme Zuidmolukse jongeren, di 11
andermaal het kind van de rekening zijn.
Brieven graag kort jn duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonder i
stukken te bekorten
Stokpaardje (3)
Een heel goed interview met
Michel van der Plas. Ik kan
me er helemaal in vinden. Als
ik vervolgens een reactie lees
in de rubriek .Brieven van le
zers' vraag ik me verbaasd af
waarom 'echte katholieken'
vaak zo hard en liefdeloos rea
geren.
Mevr. C.M. van der Geest,
DEN HAAG.
Stokpaardje (4)
Michel van der Plas zegt in
zijn vraaggesprek van zater
dag in de kloosters te bewon
deren de harmoniegedachte en
het profetische. Maar als hem
gevraagd wordt naar zijn toe
komstvisie voor de kerk en hij
dus zelf eens mag profeteren,
toont hij zich geen briljante
leerling. Wat hij ophoest is één
zinnetje over hoe het niet
moet en één vaag zinnetje
over het opzoeken van het 'au
thentiek christelijke'. En hoe
wel hij zegt geen antithese
meer te zoeken, is de rest va
zijn antwoord (negentig pre
cent) één voortgezette aanv.iu
op de bisschoppen. Van de os
Plas beweert daarin dat de bis
schoppen zouden 'mikken' oec
een kleine 'rest-kerk'. Hij ka et
echter niets aanwijzen waaro|
die veronderstelling is geba
seerd. Ik heb integendeel vijf
entwintig jaar geleden de 'ver
nieuwers' nog zien rondgaai
die o.m. op scholen het ondei
wijzerscorps lieten weten di
ze het toenmalige kerkvol
goeddeels afschreven en di
dikke beloften deden over ho
ze de kerk via kleine select
groepjes zouden 'herplanten
Als een kleine rest-kerk hi
uiteindelijke resultaat zou ziji
zegt dat mijns inziens weini
over het beleid van de bis
schoppen. Het zegt ook lan
niet alles over de mensen di e
weggebleven zijn. Maar h( ei
zegt des te meer over het
van blokkerende 'tussenperscfrt
nen' en hun machtige medi
die 'het Volk Gods' onderwe
hebben zoekgemaakt.
B.v.d.Heijden,
DEN HAAG.
&r
vo
Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon: 071 - 122 244.
Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden.
Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, Rijswijk.
Telefoon: 070 - 3190 933.
Postadres: postbus 9, 2501 CA 's-Gravenhage.
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vx. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 u.
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girokaart:
per maand f. 24,85 per maand f. 25,85
per kwartaal 74,10 per kwartaal f. 75,10
per jaar 284,50 per jaar f. 285,50
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 - 122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk
070 - 3902 702.
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
