De
terugkeer
van
Gert
en
Hermien
1
inal
Ie
Sylvia
Millecam:
nog steeds
de leukste
van de klas
'WE GAAN HET NU NET ZO DOEN
ALS CLIFF RICHARD'
EeidócGou/icmt1
ROSSUM - Gert Timmerman (54)
voert het woord, Hermien (46)
neemt de tweede stem voor haar
rekening. We zijn bij de klassieker
'Ik heb eerbied voor jouw grijze ha
ren' beland. Gert: „Dat liedje heeft
ontzettend veel ellende gegeven. Je
moest altijd gratis voorstellingen
voor bejaarden geven. Vroeg je een
keer tweehonderd gulden, waarvan
dan honderd voor de medewerkers,
stond er de volgende dag een ver
velend stukje in de krant omdat je
geld wilde. Meer ellende dan voor
deel, echt waar".
Toch kan de liefhebber binnenkort het
nummer weer 'live' beluisteren. Daar
moet wel een verhaal achter zitten. „Een
levensverhaal", dicteert de mannelijke
helft van het duo en hij somt als een
soortement levend dagboek enige punten
uit de geschiedenis op.
„Geboren in 1935 te Oldenzaal. Lagere
school, ambachtsschool waarvan ik werd
afgetrapt wegens mijn muzikaliteit om
dat daardoor jongens niet meer aan le
ren toekwamen. De toenmalige Stedelij
ke Muziekschool in Zwolle gedaan, twee
jaar conservatorium. Op achttienjarige
leeftijd in de Koninklijke Militaire Ka
pel. Kreeg een verzoek om in de show
bizz te gaan, ik was ook meer showbink
dan soldaat. Toen heb ik een dansorkest
opgericht. In '60 ontdekte een Hamburg-
se advocaat mij. Hij introduceerde me
in Berlijn. 'Blumen von Tahiti' werd
binnen drie maanden goud".
In '63 leerde Gert Hermien kennen. Ze
trouwden in hetzelfde jaar. Willem Duys
presenteerde het duo tijdens het Grand
Gala du Disque. Het nummer 'In der
mondhellen Nacht' bracht het vaderland
in vervoering. Roem werd hun deel.
'Alle duiven op de Dam' werd, na de
'grijze haren' een tweede echte klassie
ker. Gouden platen, record-verkopen,
het optreden met wereldsterren als Louis
Armstrong, Josephine Baker en Rod
McKuen, tv-shows. Maar het succes en
de keerzijde van de medaille volgden el
kaar in hoog tempo op. Gert: „We werk
ten dag in dag uit. Op de schnabbeltour
kriskras door Nederland en ver daarbui
ten. Ik moest zonodig nog een platen
winkel hebben. Overdag werken en 's a-
vonds optreden, dat hielden we niet vol.
Toen hebben we iemand in de zaak ge
zet en die heeft de boel getild".
Ook het opzetten van een studio liep
spaak. „Ik schreef en schrijf veel liedjes.
Een studio, met mogelijkheden voor
nieuw talent, leek ons wel wat. Uiteinde
lijk hadden we vijf man personeel en
waren we alleen nog maar op pad om ze
te kunnen betalen
Pepmiddelen
Het verhaal wordt er in deze fase niet
vrolijker op. „De enige mogelijkheid om
rechtop te blijven staan was het nemen
Is Sylvia Millecam altijd
al de leukste van de klas
geweest? De actrice
glimlacht even: „Nou, ik
kan me nog herinneren dat
ik graag de gangmaakster
was. Als de leraar even
wegging, stond ik als
eerste op de bank". Die rol
houdt ze momenteel
moeiteloos vol in twee licht
satirische tv-programma's:
'Ook dat nog' en
'Binnenlandse Zaken'. Dat
het spelen van typetjes
haar gemakkelijk afgaat,
bewijst ze ook in het
jeugdprogramma
'Klokhuis'. Daarnaast
staat Millecam op de
planken in het
opmerkelijke stuk
'Playmates'. De
buitenwacht maakt zich
ernstig zorgen over deze
drukke agenda. Neemt ze
niet te veel hooi op de
vork, komt ze niet te vaak
op televisie en moet ze niet
kiezen tussen 'Ook dat
nog' en 'Binnenlandse
Zaken'? De actrice zelf
hoort het allemaal
geamuseerd aan. „Waarom
wil iedereen je toch per se
exclusief hebben?".
ZATERDAG 31 MAART 1990
Gert en Hermien in oude
glorie: „We moeten wer
ken en eten, binnen of bui
ten de kerk".
FOTO: FREDDY SCHINKEL
ken en eten, binnen of buiten de kerk.
Dat maakt niets uit". Gert: „Ik hoop dat
we een stevig belegde boterham krijgen".
Maar we krijgen toch geen rap-- oi beat-
versie van 'Ik heb eerbied voor jouw
grijze haren' te horen?
Gert: „Nee, nee, nee. Het nummer staat
wel op de cd, net als 'De duiven op de
Dam', maar zoals het toen was met de
techniek van nu".
Hoe verwachten ze dat het publiek rea
geert?
Hermien: „Als ze het niet goed begrij
pen, vind ik dat niet eens zo gek. De
mensen denken dat alles plotseling ge
beurt, terwijl er jaren over zo'n beslissing
heengaan". Gert: „We gaan het nu net
zo doen als Cliff Richard en wat was ik
ér ooit toch fel op tegen wat die man
deed". [is
Voor alle duidelijkheid: Cliff Richard
heeft zijn geloof nooit onder preekstoe
len of kerkbanken gestoken en produ
ceerde daarnaast een zeer regelmatige
stroom hit-singles.
JOOP OFFRINGA
ne zich bloot gegeven. Vriendin van
Millecam. Voormalig mannequin, foto
model, journaliste, ex-Miss Holland. Na
een herseninfarct raakt ze verlamd. Sa
men zijn ze te zien in het stuk 'Playma
tes' van Sylvia's vriend Haye van der
Heyden.
Ze spelen het verhaal van een vriend
schap tussen twee vrouwen, van wie er
een gehandicapt is, in een rolstoel zit en
spraakstoornissen heeft. De recensenten
zijn enthousiast over het stuk 'vol hu
mor en sarcasme'. Millecam: „Het is
voor mij dit seizoen de allerbelangrijkste
produktie. Privé en werk lopen er dwars
door elkaar heen. Margot zit echt in een
rolstoel. We maken cynische grappen dieei^
ook in het dagelijks leven gelden. Mar-Jr u
got is geen actrice. Toch zeg je dingei
die acteurs en actrices vaak zeggen, in di
trant van: joh, dat moet zo en zo. Dan
vraag je je af: begrijpt ze dat? En kan iket
dat wel zomaar doen?".
Nep-naturel
„Playmates is de sensationeelste erva
ring die ik op toneel gehad heb. We spe
len met een bandrecorder omdat Margo
niet haar hele tekst kan uitspreken. Ja
moet het daardoor strak houden en nie
al 'te groot' spelen. Voor tv geldt dat he
spel klein en naturel moet zijn, voor to
neel heel theatraal. Dat vond ik al nooii
kloppen".
„Als ik op tv een giechelende meid die
achter de melkboer aanzit moet spelen
kan dat heel grotesk. Al dat nep-nature
in Nederland. Op toneel heb ik nu de
zelfde ervaring. Waarom zou je een sten
moeten opzetten tot ze je achterin ooi
horen? Met een normale stem boei je hr
publiek ook".
Sylvia Millecam wordt steeds beroem
der. „Maar ik denk echt niet, wat ben ir
toch een ster. Je merkt als je op straat»-
loopt dat de mensen nu zelfs mijn naaiti Mj
weten. Vroeger was het: oh ja, dat is dis W1
van Ik vind het allemaal best leuk"
„Ik baal er alleen van dat je steeds moe
kiezen. Op het ogenblik doe ik bijvoord-
beeld geen tv-spelletjes, terwijl ik e M
niets op tegen heb en genoeg aanbiediw
gen krijg. Misschien is het wat als ik eej
paar kinderen heb".
JOOP offring]
HILVERSUM - Een deftige dame
van stand of een zwoele dame van
lichte zeden zet Sylvia Millecam
(34) met hetzelfde speelse gemak
neer. Typetjes liggen haar wel.
„Het is een hobby van me om
mensen te observeren. Goed om je
heen kijken en dan een bepaalde
tic van iemand uitvergroten".
Een ander vereiste voor het spelen van
typetjes, beheersing van een paar varian
ten op het Algemeen Beschaafd Neder
lands, heeft ze parallel aan haar levens
loop onder de knie gekregen. „Ik ben ge
boren in Den Haag, mijn familie sprak
gewoon ABN. maar ik plat Haags. Ik
ging ook het liefst om met kameraadjes
uit de Schilderswijk, die hadden het
leukste accent". Daarna volgde Boxmeer
als vaste woon-en verblijfplaats, goed
voor het Brabants, en aan de toneelaca
demie in Maastricht is het Limburgs aan
haar talenbestand toegevoegd.
Na de toneelacademie, afgerond in '81,
speelt Sylvia Millecam een hoofdrol in
de film 'Come Back' van Jonne Severijn,
ze krijgt een contract bij het Amster
dams Volkstoneel, neemt gastrollen voor
haar rekening bij Globe, het Publieks-
theater en toneelgroep Theater en werkt
mee aan tv-series als 'Transport' en
'Geef je ouders maar weer de schuld'.
Op het toneel volgen rollen in 'Top girls'
en 'De babysitrevue'. In '88 acteert ze in
twee films: 'Hector' van Urbanus en
'Dorst'.
'IK BAAL ERVAN IN MIJN WERK
STEEDS TE MOETEN KIEZEN'
Toeval
De huidige 'Millecam-hausse' is bij toe
val tot stand gekomen. „Het programma
'Ook dat nog' zou tot december lopen
maar omdat het een succes werd, wilde
de KRO nieuwe afleveringen maken.
Toen kon ik moeilijk zeggen dat ik niet
meer mee wilde doen. Intussen had de
TROS besloten het radioprogramma
'Binnenlandse Zaken' als experiment
ook eens op tv te brengen".
Zo zit ze opeens in twee gelijksoortige,
steeds succesvollere, wat satirisch aan
doende produkties. „Er is wel verschil.
'Ook dat nog' is een consumentenpro
gramma waar we 'als onszelf zitten. We
meten ons weieens een accent aan, maar
dat gebeurt in het klein. De onderwer
pen komen van de mensen zelf en staan
dichtbij het publiek. Het zal mij maar
gebeuren, denken de kijkers, ze krijgen
medelijden of vinden het juist leuk dat
anderen iets overkomt. Wij spelen in op
rare situaties èn ernstige dingen".
„De teksten van 'Binnenlandse Zaken'
zijn van het team zelf. Je speelt echt een
type, haakt in op de actualiteit en gaat
vaker op locatie filmen. Maar in beide
programma's zit een desk-gedeelte waar
in dingen rechtstreeks in de camera ge
zegd worden".
Sylvia Millecam moet volgend jaar kie
zen tussen een van de twee program
ma's. Collega's hadden haar dat al
eerder aangeraden. „Anders ben je na
drie jaar opgebrand, zeggen ze. Ik geloof
daar helemaal niet in. Qua werk kan ik
het makkelijk aan, terwijl ik helemaal
geen workaholic ben. 'Ook dat nog' is
voor mij een uitje, je vertelt een paar
moppen, een heerlijke dag. Ivo Niehe
bedenkt voor 'Binnenlandse Zaken'
straks weer nieuwe dingen. Daar heb ik
ook zin in".
Van 'Ook dat nog' worden volgend jaar
twintig nieuwe afleveringen gemaakt,
van 'Binnenlandse Zaken' achttien. Uit
Millecams woorden blijkt dat de drij
vende kracht achter 'Binnenlandse Za
ken', Ivo Niehe, al heeft aangedrongen
op een definitieve keuze. Wat wordt het?
„Met Ivo heb ik al twee en een half jaar
radio gemaakt, met het team van 'Ook
dat nog' heb ik een ontzettend leuke
band. Waarom is er in Nederland toch
zo'n hokjesgeest? Waarom wil iedereen
je per se exclusief hebben?".
Een laatste afweging: „Op de lange duur
kan ik als actrice bij 'Binnenlandse Za
ken' meer kanten op: sketches spelen, in
gaan op de actualiteit, steeds vaker op
locatie, meer gezichten tonen omdat je
je kunt verkleden en zingen op muziek
van Harry Bannink". Niehe kan tevre
den zijn.
Ordinair
Voor Millecam bestaat op het ogenblik
veel belangstelling. Dat levert gemengde
reacties op. Zo drukte het weekblad
Nieuwe Revu een fors en aardig verhaal
af en leverde tv-recensent Boudewijn
Büch iets later in hetzelfde blad zijn per
soonlijke mening: „Jaren zie je haar
nooit, dan zie je haar altijd en vervol
gens komt ze je de strot uit. Bekkentrek
ster,Jange nagels. Geknipt voor ordinai
re types".
De reactie. „Ik begrijp zoiets niet. Ten
tijde van dat interview was ik verschrik
kelijk druk. Toch kon een journaliste
een week met me meelopen. Dat werd
een leuk verhaal en dan dit. Met een
foto erbij die voor het interview geno
men was. Ik vind het niet leuk, verve
lend en trek het me aan. Zo'n blad, daar
hoef ik niet meer in".
Waar ze met meer plezier aan terug
denkt, is de reportage in het mannen
blad Playboy, die nu nog op menige
slaapkamer het behang naar de achter
grond heeft verdrongen. Millecam:
„Geld was daarvoor een niet onbelang
rijke factor. Ik had me via voorgangsters
verdiept in de vraag hoeveel zij ervoor
kregen en kende zodoende de maxi
mum-prijs Daarnaast heb ik als eis
gesteld dat ik zelf een idee mocht aanle
veren. Ik wilde niet als bekende Neder
lander in m'n blootje aan de ontbijttafel
of onder de douchecel. De sessie moest
iets te maken hebben met mezelf als ac
trice. Zo zijn we bij zes erotische scènes
uit speelfilms terecht gekomen. Artistiek
gezien een geslaagde serie".
In hetzelfde blad heeft ook Margot Keu-
van pepmiddelen. Dat heeft ons ge
sloopt. We kwamen voor de keus te
staan: stoppen of een andere weg op
gaan. Stoppen kon niet, je zat in een
mallemolen. Maar Hermien moest in '73
rond Kerst naar het ziekenhuis voor een
zware operatie. Op Eerste Kerstdag, drie
dagen na de operatie, trof ik een blaken
de. gezonde vrouw aan. Haar besluit
stond vast, ze wilde niet meer terug in
de showbizz".
Tweede Kerstdag nam ik mijn zoontje
mee naar het ziekenhuis. Hij speelde een
beetje met de radio toen we een 'rare'
meneer hoorden spreken. Die las het
kerstevangelie in het Drents voor. We
vonden het ontzettend interessant. Met
zijn tweeën hebben we die boodschap
via de koptelefoon beluisterd. Een mo
ment van zekerheid en rust. Toen heb ik
mijn hart aan de Heer gegeven".
Gert en Hermien besloten de massa te
verruilen voor het altaar van devotie en
gebed. De zang bleef, maar galmde al
leen nog door in kerken. Maar de „on
voorstelbare verdeeldheid in de kerken"
trof hen. Gert: „De één spreekt in ton
gen, de ander doet aan kinderdoop.
Soms zag je door de bomen het bos niet
meer. Er waren zoveel misverstanden
ten opzichte van het volk van Israèl dat
we dachten: we gaan reizen organiseren
naar dat land. Dat was fijn om te doen.
We kregen het steeds drukker en zagen
onze kinderen steeds minder. Toen bood
Isratours ons een programma met tien
reizen per jaar aan. Laten we daar dan
jaarlijks acht maanden gaan wonen, zei
den we. Ik stak me voor dertigduizend
gulden in de schuld, verkocht onze au
to's en Isratours ging failliet".
Hermien: „We durfden eigenlijk niet te
rug. Er was zoveel ophef over ons ver
trek gemaakt".
De schuld liep op tot honderdvijfentwin
tigduizend gulden. „Gelukkig werd Her
mien ziek", zegt Gert en voor behande
ling kon het paar met opgeheven hoofd
de terugreis aanvaarden. Eerst kwamen
ze terecht in een rijtjeshuis in Boekelo.
En vervolgens liepen ze tegen een te hu
ren woonboerderij in Rossum aan. En
daar ging kortgeleden de telefoon. Aan
de^ndere kant van de lijn meldde zich
Gert Berg, drijvende kracht achter een
inmiddels ter ziele gegane praatshow
van Veronique.
De andere Gert: „Hij wilde ons in zijn
tv-programma hebben. Nu zijn wij er
niet vies van om voor de camera's te
staan, het is een fijn gevoel. Tot dan toe
hadden we alleen maar tussen vier mu
ren van kerken het evangelie uitgedra
gen. De rest interesseerde ons niet".
Hermien: „We hadden oogkleppen op".
Afgestudeerd
Maar voor de goede orde: het geloof van
Gert en Hermien is nog steeds onwan
kelbaar. Hermien: „Maar ons artiest zijn
komt weer boven". Gert: „Dat zijn wij
toch in hart en nieren. Ik bespeel zeven,
acht instrumenten; ben afgestudeerd kla
rinettist. De nieuwe generatie kent ons
niet eens. Dat heeft ons ook aan het den
ken gezet".
Die nieuwe generatie breekt in de show
van Gert Berg de tent af als de grijze ha
ren ten tonele worden gevoerd. Streekge
noot Freddy Golden ziet het programma
op tv en komt in actie. Zijn produktie-
bureau biedt het duo een driejarig con
tract aan, een platenmaatschappij volgt,
een fraaie persmap gaat de deur uit en
het circus begint van voren af aan. De
cd/lp 'Vroeger lijkt een uur geleden'
wordt op 20 april in het programma
Jongbloed en Joosten gelanceerd. Er
wordt een grootse campagne tegenaan
gegooid om de plaat te promoten.
In september volgt de theatershow 'Te
rug van nooit weggeweest', waarin ook
de twee dochters van Gert en Hermien
optreden. Op donderdagavond blijven
ze op pad gaan voor de EO, op zondag
zijn ze in een kerk te vinden.
Geld speelt geen rol bij de nieuwe start?
Hermien: „Toen we ons tot het evange
lie bekeerden, zeiden de mensen: ze kun
nen zeker geen geld meer verdienen in
de showbizz. Nu zullen we wel weer iets
anders te horen krijgen. We moeten wer
