Strak stalen frame met houten zitting Glas is mysterieus materiaal et oude hina in ndo Cina Ontwerper Theo Valk: taliaans familiebedrijf Ceccotti is sterk in hout irttirni Miele-Keuken-Centrum "Leiden". Korevaarstraat 11tel. 071 -149859. zo is het bedrijf gegroeid. Met name in Engeland heeft het be drijf heel veel hotels ingericht. En in Nederland het Amsterdamse Apollo Hotel. In Pisa bezit de Italiaan een fa briek, gestart in het midden van de jaren vijftig, en een showroom annex winkel, die met name ar chitecten trekt. De nieuwe lijn Ceccotti is een bedenksel van éen van de zonen, die van Ceccotti sr. drie jaar de tijd had gekregen om er iets van te maken. Veel ontwer pen zijn van Roberto Lazzeroni, die nauw met hem samenwerkt. De ontwerpen kenmerken zich door ranke poten en armleunin gen. Mobica, die zich voornamelijk in de moderne wereld beweegt, ziet de collectie als een goede ma nier om te laten zien waar we in de negentiger jaren naar toegaan. Peeters: „Dat hele strakke, kille en functionele is de laatste twee jaar veranderd in een heel andere sfeer met meer warmte. In Nederland merken we een soort samenvoe ging van modern en klassiek of ook modern en antiek. Dat kan heel erg mooi zijn. Ceccotti is daar op eigenlijk een antwoord". De houtstructuren komen terug en daarin past dit Italiaanse ontwerp. De meubels van Ceccotti zijn am bachtelijk werk. Hoewel ze er zeer kwetsbaar uitzien door de ranke poten, zetels en armleuningen, zijn ze volgens Peeters juist zeer sterk. Voor een stoel of tafel van dit fa miliebedrijf moet de portemonnee ruim worden geopend. „Maar", zegt Peeters. „Je hebt wel iets ex clusiefs. En een ontwerp boven dien, dat behoorlijk tijdloos is. Ve len zien de meubels trouwens als een kunstvoorwerp, of in elk geval als een combinatie van kunst en meubel". G» DESIGN door RIA SCHUURHUIZEN ZUNDERT „Glas is zo'n mysterieus materiaal, het bestaat bij de gratie van reflexie". Ontwerper van glazen meubels Theo Valk kijkt bij deze uitspraak alsof hij het net even heeft verzonnen. Maar hij moet het al veel vaker hebben gezegd, want deze joviale Brabander (39) werkt al zijn hele leven met dit materiaal. Hij heeft zijn bekendheid te danken aan de meubels van glas, die hij sinds een aantal jaren op de markt brengt en- waarmee hij op internationale beurzen veel ophef veroorzaakt. Glas wordt natuurlijk al heel lang in het interieur gebruikt, voor ta fels vooral, maar Theo Valk heeft een nieuw procédé van lijmen ont wikkeld waardoor hij er ook stoe len en banken van kan maken. „Dat procédé is mijn geheim, waar ik vier jaar aan heb gewerkt", ver telt hij in zijn werkplaats in Zun- dert waar de firma Xallisz is ge vestigd. Die mooie naam heeft niets te maken met dat mysterieu ze glas, maar zegt gewoon 'Ik zal eens'. Waarmee Theo Valk wil zeggen: ik zal eens laten zien wat er allemaal met glas mogelijk is. Die meubels namelijk zijn nog maar het begin. „Ik moet eten, en mijn vrouw en mijn twee kinderen ook, dus ik maak die meubels om dat ik daar op dit moment geld mee kan verdienen. En ook bij voorbeeld met het maken van glasplaten voor koelvitrines, maar ik wil heel andere dingen met glas gaan doen, de wereld laten zien wat er allemaal mogelijk is met dit materiaal". Hij heeft al een paar trappen van glas gemaakt en is nu bezig met een brug. Meer een bruggetje, achteneenhalve meter lang, maar toch. „Glas van zes millimeter is zo sterk, er kan gerust een auto over zo'n brug rijden. Ik wü je wel eens een hamer en een beitel geven en dan moet je eens proberen of je het stuk kunt krijgen. Dat lukt echt niet, maar het kan wel uit elkaar springen Daarom br,eng ik de meeste tijd door met het maken van berekeningen. Die voorberei ding kost enorm veel tijd, dat móet kloppen. De uit- èn afwerking is vrij gemakkelijk en dat gaat ook vrij snel". Uitdaging Theo Valk heeft dus grote toe komstplannen, maar in de tussen tijd gaat hij gewoon door met het maken van meubels. „Je moet nu eenmaal een beetje zakelijk wor den, maar dat kost me wel veel moeite, want ik voel me veel meer kunstenaar", vertelt hij. Vandaar ook dat hij na de HTS de Acade mie voor Beeldende Kunsten in Tilburg bezocht. „Maar die meubels zijn ook wel een uitdaging hoor, ik doe het niet met tegenzin Vooral ook omdat glas toch een moeilijk materiaal is, je kijkt er doorheen dus daarom moet je naar bepaalde vormen zoe ken, die juist in glas mooi zijn en dat is niet zo eenvoudig. De omge ving speelt daarbij een belangrijke rol, alles reflecteert er immers in". Hoewel je het eigenlijk niet ver wacht, zitten de stoelen van Theo Valk toch uiterst comfortabel. Om dat de produktie tot nu toe vrij kleinschalig is, kan met wensen van kopers rekening worden ge houden, een rechte rug of wat meer rond. Nadeel is wel dat je na een poosje een vrij koud achter werk krijgt en een kussentje in zo'n stoel is natuurlijk geen ge zicht. Theo Valk onderkent het probleem en heeft er ook een op lossing voor. „Gewoon de hele dag een halogeen-spotje er op zetten en dan heb je 's avonds een lekkere warme stoel en die blijft dan ook warm, want het glas houdt de warmte vast. Overigens worden mijn meubels over het algemeen toch meer als objecten gezien. Maar er zijn ook mensen die ze echt als stoelen gebruiken". Hij krijgt dan ook veel opdrachten voor objecten, voor ministeries, voor de Kamer van Koophandel in Amsterdam en voor het Van Gogh-huis in Zundert, en steeds meer architecten vragen ook zijn medewerking als ze iets met glas willen doen. „Want glas is nu eenmaal geen hout of beton, het vraagt om be grip voor het materiaal en veel mensen weten niet wat dat materi aal inhoudt". Theo Valk werkt al zijn hele leven met dat materiaal, hij houdt er van en hij zal in de toekomst nog wel eens laten zien wat je er allemaal mee kunt doen. (ADVERTENTIE) Miele inbouwapparaten voor optimaal komfort in uw keuken ISSELSTEIN Het aliaanse familiebedrijf eccotti is sterk in alles dat iet hout te maken heeft, ambrizeringen, bedden, asten, stoelen en tafels: de outen creaties van de in Pisa evestigde onderneming zijn rijwel altijd fraai en cclusief. Sinds kort is nu een intal ontwerpen van eccotti te zien in Nederland. eccotti wordt in Nederland geïm iteerd door Mobica in IJssel- ein, die het Italiaanse meubilair irig jaar hier op de markt bracht, oorzichtig overigens, want de llectie is in ons land nog slechts acht exclusieve interieurwin- éls ondergebracht. bedoeling is wel dat Ceccotti ordt uitgebouwd tot een exclusie collectie in Nederland. Werner iters van Mobica verwacht ech- dat die ontwikkeling heel lang- im zal gaan. „De liefhebbers len dit kopen", reageert hij. rant het is een stuk puur hand- erk. Maar er is geen totaal-col- itie. Je kunt er dus geen heel [is mee inrichten. Alle ontwer- n zijn losse items". otels e meubels van Ceccotti vallen op lor hun enigszins klassieke stijl. Dlgens Peeters is dit te verklaren or de oorsprong van het Itali- nse familiebedrijf. Ceccotti legt ch namelijk van origine toe op inrichting van hotels. Het ver- lal wil dat de Italiaan ooit een igelse lord ontmoette, die een nnis had die in hotels deed. En De tafels en stoelen van Ceccotti zijn puur ambachtelijk werk. MSTELVEEN Het oude hina heeft de Italianen iulio Cappellini, Paola avone en Rodolfo Dordini r inspiratie gediend toen zij 1988 hun nieuwe collectie ondo Cina ontwierpen. Een illectie van houten tafels, oelen, krukjes en smerschermen, die sinds het ijaar van 1989 ook op de ederlandse markt te koop is. irdini is overigens onlangs van t toneel verdwenen. Het zijn nu ippellini en Navone samen, die ontwerpen leveren voor Mon- De overwegend olmehouten eubels zijn geïnspireerd door eubels uit de Chinese Ming-pe- )de. Dat uit zich in het teruggaan l de essentie. Geen tierelantijnen aar een simpele en zuivere lijn. e Italiaanse ontwerpers maken n exacte kopie van de meubels, it jaar is bovendien onder de lam Mondo Notte een collectie idden door Mondo gepresenteerd, e zijn geïnspireerd door de ou- rwetse ziekenhuisbedden. „Wat doen is dus recyclen", vertelt ansje Kalff van de gelijknamige eubelagenturen in Amstelveen, ederlands agent voor Mondo. laar door middel van specifieke euren geven ze de ontwerpen in eigen gezicht. En ook door het bruik van hoogwaardig materi- 'aasje rood e meubels van Mondo Cina val- n op door hun stijl maar zeker 'k door de gebruikte kleuren zo- s groen, blauw gepatineerd en n waasje rood. Mondo werkt met verse houtsoorten waardoor de kleuren divers getint zijn. Déja Vu was het eerste program ma waarmee Mondo in 1987 naar buiten trad, bestaande uit zogehe ten Lloyd loom-stoelen. Déja Vu brengt het sfeertje van vroeger te rug met zijn dubbelgevlochten rie ten stoelen en tuinmeubilair voor binnen. Nieuw van Mondo is de lijn acces soires, die worden gemaakt van gevlochten staaldraad. Deze collec tie ojnvat onder meer ragfijne schalen en kandelaars, geïnspi reerd op Franse modellen uit de 15e eeuw. De ontwerpers hadden er hiervan enkele op de kop getikt en ze vervolgens laten restylen. Top Evenals het ook uit Italië afkom stige Ceccotti behoort Mondo tot een exclusieve top. In Nederland is het nog maar onder zo'n vijf win kels verspreid, waaronder De In richters in Rotterdam. „Ik denk dat de tijd rijp is om zoiets als Mondo te introduceren", zegt Hansje Kalff. „Je ziet weer wat rustiger meubels en er mag meer. Maar het zal altijd een collectie blijven voor de liefhebber". Ook de Mondo-agente is van me ning dat men over het algemeen wat meer bereid is veel geld neer te tellen voor een exclusief meu bel. „Daarom ook dat winkels als De Inrichters, Göbel en DAD in Rotterdam het zo goed doen. Het is een goede tijd voor dat soort col lecties". De collectie blijkt behalve in Italië met name in België heel goed aan te slaan. „De Belgen spenderen toch meestal meer geld aan hun woning. Bovendien hebben ze gro tere huizen. Met name Déja Vu is erg geschikt voor huizen met een serre", aldus Hansje Kalff. Gerard Vollenbrock: je moet het hele proces doorlopen, van schets tot prototype. Normaal maak ik die ook zelf. Hoewel je het eigenlijk niet verwacht, zitten de stoelen van Theo Valk toch uiterst comfortabel. De Arnhemse ontwerper Gerard Vollenbrock (40) heeft succes in Japan: binnenkort wordt er een container vol verscheept van een door hem ontworpen stapelbare stoel, bestaande uit een stalen frame met houten zitting. De stoel werd drie weken terug op de internationale meubelbeurs in Keulen gelanceerd. Vollenbrocks opdracht kwam tot stand tijdens een bezoek aan de meubelbeurs 'Europe lifestyle' in Japan, vorig jaar. Hij kreeg voor de uitwerking van zijn ideeën een beurs van WVC, in het kader van het verruimd opdrachtenbeleid vormgeving. Uit een serie ontwer pen die de Arnhemse kunstenaar in drie maanden tijd presenteerde werd de „Osaka" gekozen. Het is een strak stalen frame met een houten zitting, waarvan de voor kant strak om het frame is gebo gen. Een in het oog lopend detail, en tevens een unieke toepassing van houtlaminaat. Hennie de Jongs International Collection liet daarvoor veel onderzoek doen bij Van Drenths houtbuigerij in Cu- lemborg. De ronding draagt bij tot de constructie van de stoel, en on dersteunt de knie onder een be paalde hoek. Vollenbrock: „Die constructie is kenmerkend voor het hele ont werp. Ik heb de ervaring dat je het beste een ontwerp helemaal door je vingers kan laten gaan. Dan pas is alles tot in de finesses uitge werkt en is het ontwerp exact zo als het zijn moet. Dat kan pas als je het hele proces doorloopt, van schets tot prototype. Normaal maak ik die ook zelf. Op die ma nier haal je fouten er uit en kan probleemloos tot fabricage worden overgegaan. In dit geval kon ik het buigen van de zitting niet zelf, maar ik heb al die experimenten wel van stap tot stap gevolgd om te kijken of het inderdaad kon. Je moet gewoon goed op de hoogte zijn van de technieken die tegen woordig worden toegepast. En je moet variaties maken op een ont werp, zodat er ook andere moge lijkheden zijn. Bovendien moet het niet alleen technisch mogelijk zijn, maar ook nog binnen een bepaald budget passen. De prijs moet in verhouding staan tot de kwaliteit. Daarom is het ook belangrijk dat bij voorbeeld een fauteuil van goe de kwaliteit de mogelijkheid heeft om eenvoudig van stof te verwis selen. Dat is ook toegepast op mijn „Gelderlandkuipje", mijn nieuwe ontwerp voor de Meubelindustrie Gelderland. Op die manier gaat het langer mee en kan het worden aangepast aan elk interieur". Vollenbrock maakte naam als meubelontwerper met zijn Gelder landbankje, bestemd voor een gro te doelgroep. „Zo kwam ik later op het idee van het kuipje. Dat moet iets uitnodigends hebben, iets waarin je weg kunt kruipen", al dus Vollenbrock. Het ontwerp is opgebouwd uit twee gelijke kwart cirkels (achterpoten en rug) en een vierkant. Vollenbrock, docent meubelont werpen aan de kunstacademie Mi nerva in Groningen, heeft al een tiental ontwerpen op zijn naam staan. Binnenkort komen daar twee banken bij. Inmiddels is hij al weer bezig met een nieuw ont werp: een volledig houten stoel. Stapelbare stoel met om het stalen frame gebogen houten zitting.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 31