puM
kerk
wereld
Beroering rond clarissen in België
De eisen van het christendom
brieven van leze
Laszlo
Tökes
tot
bisschop
gekozen
CeidóG Soman
mtT CcldócSouAont
GEESTELIJK LEYEN/OPINIE
Eeidae Sowont
ïl
WOENSDAG 28 MAART 1990 PAGIN,
CHIKANE: ZONDER SANCTIES GEEN EINDE AAN APARTHEID
GENEVE Sancties tegen Zuid-Afrika kunnen pas worden op
geheven, als de apartheid volledig is ontmanteld. Mandela is
weliswaar vrij, maar heel het apartheidssysteem met al zijn ra
cistische wetten staat nog recht overeind. Die boodschap had ds.
Frank Chikane, secretaris-generaal van de Zuidafrikaanse Raad
van Kerken, gisteren voor het centraal comité (algemeen be
stuur) van de Wereldraad van Kerken. Hij was hiervoor speciaal
van Johannesburg naar Genève gevlogen. De Zuidafrikaanse za
kenlieden, aldus Chikane, hebben er in belangrijke mate toe bij
gedragen, dat president De Klerk tot politieke concessies werd
gedwongen. Zij zijn „clevere lui", die nooit zullen toestaan, dat
de economie te gronde gaat. De toekomst ligt ook voor hen in
een nieuw Zuid-Afrika zonder apartheid en niet in een oud
Zuid-Afrika dat niet democratisch is, aldus Chikane, die in 1987
ds. C.F. Beyers Naud'e opvolgde. Chikane is ervan overtuigd dat
de onderhandelingen tussen alle bevolkingsgroepen spoedig zul
len beginnen. Vroeger was de bevrijding van Zuid-Afrika een
kwestie van geloof, nu is het nog een kwestie van tijd, zei Chi
kane, die de onafhankelijkheid van Namibia een wonder noem
de. Hij is weinig gelukkig met de emigratie van Oost-Europea
nen naar Zuid-Afrika. Die vermindert de kansen van de zwarte
bevolking. „Er zijn de laatste jaren genoeg blanken uit Mocam-
bique, Zimbabwe en Namibia gekomen die voor een regering
van de zwarte meerderheid vluchtten. Dat zijn de ergste racisten
die we hebben. Nu ze nergens meer naar toe kunnen, grijpen ze
misschien naar geweld".
Gemeenzaamheid
kweekt
on verschilligheid.
„UIT SOLIDARITEIT
MET VROUWEN"
Hunthausen
weigert
opleiding
diakens
SEATTLE Ondanks
het priestertekort in zijn
bisdom heeft aartsbis
schop Raymond Hunt
hausen van Seattle beslo
ten voorlopig geen dia
kens op te leiden. Hij wil
wachten, „totdat het
vraagstuk van de rol van
vrouwen in de kerk op
een bevredigender ma
nier aan de orde is ge
steld", zo schrijft hij in
een brief aan de geestelij
ken van het aartsbisdom.
Volgens een woordvoerder
van de Amerikaanse bis
schoppenconferentie hebben
bisschoppen al wel eens
eerder besloten af te zien van
de opleiding van diakens,
maar is het nog nooit voorge
komen, dat zij de achterstel
ling van de vrouw in de RK
Kerk als reden noemden.
Tegenover het blad van het
aartsbisdom erkende Hunt
hausen, dat zijn besluit tot
nieuwe spanningen binnen de
kerk zou kunnen leiden.
„Maar ik heb mijn besluit ge
baseerd op wat ik heb ge
hoord en wat mijn hart mij
ingaf".
Allerlei groepen van vrouwen
hebben de afgelopen tijd te
genover Hunthausen en diens
coadjutor Thomas Murphy,
die het me,t het besluit eens is,
geklaagd over over de discri
minatie van vrouwen in de
kerk. Dit gebeurde tijdens bij
eenkomsten in verband met
de voorbereiding van de brief
van de Amerikaanse bis
schoppen over de vrouw in
kerk en samenleving. Deze
brief zal later dit jaar ver
schijnen.
Veel vrouwen en mannen
hebben Hunthausen en Murp
hy verteld, dat „de kerk geen
respect schijnt te hebben voor
de persoonlijkheid van vrou
wen, dat de kerk patriarchaal
is en geen waardering heeft
voor de gaven van vrouwen".
Hunthausen geeft toe dat het
Vaticaan uiteindelijk moet be
slissen over de toelating van
vrouwen tot het priesterambt.
„In veel gevallen hebben wij
niets te beslissen. Maar bij de
opleiding van diakens hebben
wij een keuze".
Binnen het bisdom is ver
deeld op Hunthausens besluit
gereageerd. Velen juichen het
toe, dat hun bisschop het voor
de vrouwen opneemt. Maar
anderen vrezen dat het werk
van de kerk er ernstig door
wordt belemmerd. In veel pa
rochies vervullen diakens een
belangrijk deel van de taken
die normaliter door priesters
worden gedaan, zoals dopen,
preken, ziekenbezoek en inze
gening van huwelijken.
Hunthausen staat bekend als
een van- de progressiefste bis
schoppen in de Verenigde
Staten. In 1986 ontnam het
Vaticaan hem een deel van
zijn bevoegdheden, onder
meer omdat hij de katholieke
homobeweging Dignity toe
stemming had gegeven in zijn
kathedraal een eucharistievie
ring te houden. Ook zijn hou
ding tegenover geboortenre-
geling en zijn weigering de
fensiebelasting te betalen wa
ren in het Vaticaan niet in
goede aarde gevallen. Binnen
een jaar werd Hunthausen in
ere hersteld. Murphy werd
toen tot coadjutor benoemd.
BRUGGE De clarissen
in de Westvlaamse plaat
sen Brugge en Nieuw-
poort hebben de afgelo
pen maand voor beroe
ring gezorgd. De nonnen
in Brugge kwamen in op
spraak door de verkoop
van hun klooster aan een
vastgoedmakelaar uit
Zeebrugge. Zelf namen
de clarissen die officieel
een belofte van armoede
hebben afgelegd, de
vlucht naar een kasteeltje
in het zuiden van Frank
rijk. In Nieuwpoort heb
ben clarissen van hun
klooster een hotel ge
maakt.
Sinds kort prijkt daar op de
voorgevel van dit klooster,
dat nog acht zusters herbergt,
de naam: „Hotel Clarenhof".
Het initiatief is afkomstig van
abdis Maria Logghe (49). Zij
kocht het klooster van de
Nico Greitemann
overleden
WENEN Professor dr. Nico
Greitemann, van 1931 tot 1941
hoogleraar in de bijbelse we
tenschappen aan het voorma
lige Grootseminarie War
mond, is maandag op 86-jarige
leeftijd in Wenen overleden.
Greitemann legde in 1941 uit
ongenoegen over de ontwik
kelingen in de RK kerk zijn
professoraat aan het grootse
minarie neer, maar hij bleef
priester. Hij was een markan
te figuur die ooit voor uitge
verij Ambo zijn herinnerin
gen te boek stelde. Hij keerde
na zijn seminarieperiode naar
Wenen terug waar hij sinds
dien woonde en wijdde zich
onder meer aan de journalis
tiek. Hij was onder meer cor
respondent in Wenen van het
toenmalige dagblad De Tijd.
Arme Klaren en bouwde het
met privékapitaal om tot een
luxehotel met 19 kamers en
een tearoom.
Net als in vele andere landen
zijn ook in België de kloosters
sterk vergrijsd. Vele kloosters
worden opgeheven en ver
kocht. De zusters worden ou
der en er komen geen nieuwe
lichtingen bij. Alleen al in
Brugge verdwenen de laatste
jaren zo'n zes kloosters. Het
verkopen van deze monaste-
ria gebeurde geheel volgens
de regels. Zo worden de in
komsten uit de verkoop be
steed aan het bekostigen van
kleinere behuizing van de
zusters en sociale projecten.
Voor wat betreft de kloosters
van de clarissen die in Vlaan
deren de Arme Klaren wor
den genoemd lijkt de verkoop
niet geheel volgens de regels
te zijn verlopen.
Nageslacht
Maria Logghe. abdis van net
voormalige klooster in
Nieuwpoort zegt: „Dertig jaar
geleden trad ik als postulante
in het klooster van de Nieuwe
Klaren in Nieuwpoort. Toen
ik twaalf jaar geleden abdis
werd was dat over slechts 6
zusters. En nu resteren er
naast mij nog maar drie, allen
rond de 80 jaar oud".
„Ik wilde niet dat ons kloos
ter evenals zoveel andere zou
moeten sluiten, want dat bete
kent dat ons klooster overgaat
in handen van een projectont
wikkelaar. Om dat te voorko
men heb ik besloten het pand
om te bouwen tot een hotel.
Voor mij was dat de enige
manier om dit unieke pand te
bewaren voor het nageslacht".
Logghe stapte naar verschei
dene banken voor een lening,
maar deze zagen weinig heil
in een abdis met drie hoogbe
jaarden. „De enige moge!
heid die ik nog had was het
klooster zelf te kopen", ver
telt Logghe zakelijk. De abdis
kocht het klooster op persoon
lijke titel en benaderde de
bankiers voor eén tweede
maal. Dit keer met succes.
De zaken van de abdis droe
gen niet de goedkeuring van
het bisdom Brugge. Dat bleek
toen Maria Logghe vorig jaar
door dit bisdom in de leken
stand werd teruggebracht, al
dus een mededeling van het
bisdom. Zelf noemt Logghe
zich echter zeer resoluut me
vrouw de abdis. „Ik heb
beroep aangetekend tegen het
besluit van het bisdom en
sindsdien heb ik van Rome
nog geen antwoord verno
men". Logghe neemt hiermee
aan dat zij nog steeds abdis is.
Het bisdom Brugge zegt ech
ter dat zij de mogelijkheid om
beroep aan te tekenen, waar
voor een termijn van tien da
gen gold, voorbij heeft laten
gaan.
Ifijkl Kasteeltje
Nederlandse Hervormde Kerk
Bedankt voor Kootwijk-Koot
wijkerbroek B.J. van Vreeswijk
te Ridderkerk.
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Lochem
drs.R.J. Dekker te Schipluiden.
Het zijn niet alleen de claris
sen uit Nieuwpoort die het
bisdom zorgen baren, maar
ook de zusters van deze kloos
terorde in Brugge. Het betreft
hier acht zusters die van de
opbrengst van het verkochte
klooster een bouwvallig kas-
Ramadan
Islamieten in Enschede. Zoals overal elders in de wereld begon voor de islamieten gisteren de
ramadan. In Enschede werden gisteren plannen gepresenteerd die er toe moeten leiden dat daar
de grootste moskee in Nederland verrijst, zo heeft de Islamitische stichting Nederland gisteren
meegedeeld die de meeste moskeeën in Nederland exploiteert.
FOTO: GEORGE NUSMEIJER
De mens is van nature
niet gericht op wezenlijke
aandacht voor en liefde
tot de ander, maar op de
eigen navel. Dat los je
niet op door van de liefde
tot de naaste een gebod te
maken. De voorbeelden
liggen voor het opschep
pen. Kapitalisme en com
munisme zijn mislukt om
dat ze te veel van het
verantwoordelijkheidsge
voel, de inzet en de soli
dariteit van mensen je
gens elkaar verwachtten.
Daarom levert het kapita
lisme rijker wordende rij
ken op en armer worden
de armen en is het com
munisme verloederd tot
een onpersoonlijke staats
bureaucratie, die geen
leefbaar leven en vrij be
staan verschaft.
Nu kan men zeggen dat de
ontwikkeling van gemeen
schapsmens naar individu, die
in het Westen vanaf de Re
naissance heeft plaats gevon
den, uitgelopen is op kale ego-
centrie, die de solidariteit,
waar onze verzorgingsstaat op
gebaseerd is, ondermijnt en
die persoonlijke relaties tus
sen mensen verziekt. Bij de
inrichting van de samenle
ving hebben we zo te weinig
rekening gehouden met de ik
zucht in de mens.
De kerk en het christelijk ge
loof hebben aan die verkeer
de schatting meegewerkt, om
dat het bevel tot naastenliefde
te hoog gegrepen is. De fout
van het christendom is dat
het aan de mensen eisen stelt,
die niet haalbaar zijn.
Dat maakt het christelijk ge
loof tot een niet te realiseren
wensdroom en de kerken on
geloofwaardig, omdat er te
veel mensen inzitten, die aan
de hoge normen, die het
christendom stelt, niet toeko
men.
Zo goed als de klassenloze
Vijf op de tien Nederlan
ders voelen zich niet langer
betrokken bij de christelij
ke kerken en het antwoord
dat zij geven op het leven,
want velen van hen hebben
geen idee wat dan de vraag
zou moeten zijn bij het ant
woord dat de kerken geven.
Onder het motto „Jezus is
het antwoord, maar wat is
de vraag", schrijft dominee
Ype Schaaf geregeld over
de relatie tussen kerk en sa
menleving.
maatschappij van de marxis
ten een te hoge pet op heeft
van de mens en de vrije
markt economie van de kapi
talisten te optimistisch denkt
over de zelfregulerende
kracht van de markt ten
voordele van alle mensen, zo
goed is de naastenliefde een
voor de mens niet te realise
ren order.
Andere boodschap
Dat lijkt een logisch betoog,
maar de bijbel heeft een an
dere boodschap. Christus' eer
ste oproep luidt: bekeer je;
draai je om; ga op de knieën
en belijdt dat je fout zit en be
gin opnieuw. Er zijn mensen,
die zichzelf zo slecht kennen,
dat ze geloven dat een derge
lijke bekering eenmaal in je
leven voldoende is. Christelij
ke kerken weten beter. Zij
hebben in elke eredienst een
schuldbelijdenis en een gena
deverkondiging. En dat is
realistisch.
De christelijke redenering
daarbij loopt aldus:
God heeft de mens geschapen
met een bepaalde bedoeling.
Maar en alleen God weet
waarom die mens kan
meewerken aan Gods bedoe
ling; gehoorzaam zijn aan
Gods doel; maar ook nee zeg
gen en eigen wegen gaan. En
de hele geschiedenis door
kiest die mens individueel en
collectief telkens weer voor
de eigen scheve koers, die te
gen Gods bedoelingen ingaat.
Dat heeft te maken met een
soort barst die door elk men
senleven loopt en die de Bij
bel aanduidt met het begrip
zondeval, maar ook met het
feit dat er in de wereld dui
velse machten opereren, die
tegen de bedoelingen van God
met de mensen ingaan.
Het goede nieuws van de bij
bel is dat God toch de mens
niet laat vallen. Dat is in het
Oude Testament de boodschap
van zijn profeten als zijn ge
roepenen. En dat wordt bo
venal waar gemaakt door' het
leven, het lijden, het sterven
en het opstaan van Jezus
Christus.
In de belijdenissen der kerk is
het heil en de bevrijding in
Christus door de eeuwen heen
verwoord met begrippen als
verzoening, verlossing en of
fer. En in de eredienst is dat
gevierd met de wijn en het
brood van eucharistie en
avopdmaal, als tekenen van
het offer van het lichaam en
het bloed van Christus.
Dat heilsgebeuren blijft tege
lijkertijd een mysterie waar
de christenmens nooit over
uitgedacht raakt. In belijde
nissen en dogmatieken, in li
turgieën en liederen is veel,
maar zal nooit alles gezegd
kunnen worden. Zo goed als
in de bijbel zelf, met name
Paulus in zijn brieven, het
heil in Christus verhelderend
beschrijft, om te concluderen,
dat wij mensen 'ten dele ken
nen'.
Waar het echter om gaat is
dat de opgestane Heer de weg,
de waarheid en het leven is,
in die zin dat door Zijn leven,
lijden, dood en opstanding aan
mensen het grondpatroon van
hun bestaan duidelijk wordt
en ze daarbij telkens weer de
mogelijkheid krijgen om in
Zijn naam opnieuw te begin
nen op weg naar de toekomst,
die God heeft beloofd. Het
kwaad in de wereld en de ik-
gerichtheid van de mens zijn
daarmee niet verdwenen,
maar ze kunnen (telkens
weer) overwonnen worden.
En zelfs de vijand waar alle
mensen tenslotte voor moeten
buigen, namelijk de dood,
heeft niet meer het laatste
woord.
Het bevel om God en de naas
te lief te hebben, wordt daar
mee een zo nu en dan even
haalbare kaart en een zo nu
en dan herhaalde demonstra
tie van hoe het eens zal wor
den.
Zingeving
Voor alle duidelijkheid: voor
een christen ligt zo de zinge
ving van het bestaan niet in
hem of haarzelf en ook niet
alleen in de in hem of haar
aamwezige potentie. Christe
nen weten te goed wat voor
duistere mogelijkheden er in
de wereld en in het hart van
een mens aanwezig zijn.
De zingeving voor het bestaan
vindt de christen daarom bui
ten zichzelf, en buiten zijn
kennis en wetenschap in een
God, die onder de mensen is
gekomen in de persoon
Jezus Christus als heelmaker
en redder.
Hij verschaft de motivering
jezelf te ontplooien om een
heel mens te worden en om je
in te zetten voor een leefbare
wereld. En een heel mens
wordt men alleen maar
en met de ander. Daarom is er
de order om God en de naaste
lief te hebben als jezelf.
teeltje in het Franse Auch
hebben gekocht. Er bestaan
nogal wat vragen over het
vertrek van de zusters en
over de man die het klooster
heeft gekocht. De verkoop
vond namelijk plaats buiten
medeweten van Rome en het
bisdom Brugge om. Deze man,
de 35-jarige Ronny Crab,
heeft het vertrouwen van de
bejaarde nonnen en was hun
financieel adviseur. Een van
de zusters leende hem haar
handtekening, waardoor hij
vrij over hun gelden kon be
schikken. Crab is aangehou
den en wordt beschuldigd van
valsheid in geschrifte, mis
bruik van vertrouwen, oplich
ting en afpersing van de
kloostergemeenschap.
Ondanks de beschuldigingen
aan het adres van Crab door
de onderzoeksrechter blijven
de zusters hem onvoorwaar
delijk steunen. Zij beweren
dat alles met hun instemming
heeft plaatsgevonden. Het ge
rechtelijke onderzoek zal uit
maken wat daarvan waar is.
ORADEA Ds. Laszlo
Tökes is gekozen tot bis
schop van Oradea, een
van de twee districten in
de Hervormde Kerk van
Roemenië. Dat heeft Kes-
ton College, het Engelse
instituut voor de bestude
ring van de godsdienst in
Oost-Europa, van zeer be
trouwbare bron in Roe
menië vernomen.
Tökes, die wel de gangmaker
van de revolutie in Roemenië
wordt genoemd, volgt Laszlo
Papp op, die wegens verre
gaande collaboratie met het
Ceausescu-regime eind vorig
jaar moest aftreden en naar
Frankrijk vluchtte.
De verkiezing van Tökes ge
schiedde op zondag 11 maart
door alle kerkeraden in het
district Oradea. De gemeen
ten hadden eerst enkele we
ken de gelegenheid bezwaar
schriften tegen de stemproce-
dure in te dienen voordat de
briefjes werden geopend.
Laszlo Tökes, behorend tot de
Hongaarse minderheid in
Roemenië, uitte vorig jaar zo
mer voor de Hongaarse tele
visie felle kritiek op de dicta
tuur van Ceausescu. Ook nam
hij in een brief aan Ceausescu
stelling tegen de vervolging
van de Hongaarse minderheid
in Roemenië.
Als gevolg daarvan werd de
predikant van Timisoara on
der politiebewaking gesteld.
Onder druk van de overheid
gelastte Papp dat hij naar een
dorpje in het noorden van
Roemenië moest verhuizen,
hetgeen Tökes weigerde.
Toen de politie hem met ge
weld uit de pastorie trachtte
te verdrijven, voorkwam de
bevolking van Timisoara dit
door massaal de predikant te
beschermen. Het gewelddadi
ge optreden van politie en Se-
curitate leidde uiteindelijk tot
de val van Ceausescu.
Pe Koning
en Schmitz
in bestuur
van KUB
TILBURG Oud-minister
drs. J. de Koning en KRO-
voorzitter mr. B.A. Schmitz
zijn door de Nederlandse Bis
schoppenconferentie benoemd
tot lid van het stichtingsbe
stuur van de Katholieke Uni
versiteit Brabant (KUB). De
Koning studeerde sociale geo
grafie aan de Rijksuniversiteit
Utrecht en was daarna onder
meer secretaris van de chris
telijke boeren- en tuinders-
bond en voorzitter van de
ARP. Schmitz studeerde Ne
derlands recht te Leiden.
Vanaf 1960 is hij werkzaam
bij de KRO, waarvan sinds
1981 als voorzitter.
inf
;'n
Er
Mammoetbankfusie
VOORAL het personeel van de twee banken die een
voorbereiden, Amro en ABN, zal zich zorgen maken ove
stroeve verloop van het cao-overleg in het bankbedrijf
magere resultaat dat werkgevers en bonden vanmorge
urenlange onderhandelingen hebben bereikt en dat wel
het begin inleidt van een cao-loos tijdperk, geeft geen riocl
tot optimisme over de houding die Amro en ABN zulle ng<
nemen als hun voorgenomen fusie over enige tijd leic
een ingrijpende vermindering van de werkgelegenheid
TEGENOVER het enthousiasme van overheid en finar!jai
deskundigen op de fusieplannen van Amro/ABN sta;
zeer terughoudende reactie van vakbonden en Konsumi
Kontakt. Minister Kok van financiën en president Du
berg van de Nederlandsche Bank constateerden met vre
dat ons land via de geldslurf van de toekomstige mami
bank een gezaghebbend woord zal meespreken in de int
tionale monetaire wereld. Europa '92 heeft de overhei
voelig gemaakt voor schaalvergroting.
Er heerst volop begrip voor de overwegingen die met
Amro al eerder op zoek deden gaan naar een kapitaalk
tige partner over de grens. Een samengaan met de Belg ij
Generale Bank stuitte af op wat naderhand werd omsMl
ven als een fundamenteel 'cultuurverschil'. De Ami
heeft nu in eigen land een willige bondgenoot gevondei
weliswaar ook vanuit een andere optiek zaken doet,
wel dezelfde ambities heeft op dezelfde markten. Binni
eigen landsgrenzen moet een culturele kloof overbn
zijn, zeker tussen fusiepartners die qua omvang gelij'
dig zijn, zodat de een de ander niet de wet kan voorschi
AaN de kapitaalreserves van de internationale bankeil
len de Europese eenwording en de onmetelijke fjnanciel
behoefte van de markteconomieën in Oost-Europa hof
sen. Het ligt voor de hand dat de grotere geldschieters
turele samenwerking en basisverbreding zoeken. Zij i
voorkomen dat zij buiten de boot vallen telkens als i
een bankconsortium in het leven wordt geroepen voor IE
nanciering van een grootschalig project. Het getuigt vaif
ondernemerschap als bankiers zich tegen dit risico indffar
en ervoor zorgen dat de financiële wereld domweg nij.
hun 'huis' heen kan.
Bij een steeds kleiner wordend aantal superbankiei
wie wil lenen, al spoedig bij hetzelfde adres voor zijn
biecht moeten gaan. Dat is de keerzijde van de fusie^
De kans dat over het hoofd van de klanten heeji hand]
wordt gespeeld tussen een paar grote bankier^antorei
naarmate de spoeling dunner wordt. Amrg/ABN
straks de rekeningen van zo'n beetje alle grgte en mid<
te bedrijven van Nederland, plus vijftig pr0cent van hi
ticuliere krediet. Het is de vraag of dat een gezonde sjéct
is, ook al is er volgens de Europese fusieregels geen 1
aan de lucht. A
RECENT gemopper in bankierskrir
het geautomatiseerde, particuliere b^
tra voedsel aan de zorg van de kritii
ken hebben eerst de argeloze burgei
een rekening te openen en zich te
taalpassen en creditcards. Nu verkil
alleen voor niets opgaat en dat ze e
deling ten behoeve van de klan
moeten brengen. Hetzelfde grenzen!
en ABN tot hun fusieplan heeft g
ook 'buitenlandse' alternatieven voc
culier, indien nationale bankiers he
Wel reëel is de zorg onder het pe
de fusiepartners voor massale ontslagt
elkaar komt mag niet alleen door de
door de enthousiaste overheid een spij.^
worden geëist voor het behoud van werkgei
dig door omscholing. En waar dat niet kan is"ïüf_
geval een sociaal verantwoorde afvloeiing op zijn j
Brieven graag kort en duidelijk geschreven i
De redactie behoudt zich het recht voor ingezc'
stukken te bekorten
Zomertijd
Het is zondagochtend, 25
maart 1990. Half acht, zie ik op
mijn wekkertje. Ik word elke
morgen rond die tijd samen
met de wekker door mijn, on
begrijpelijk op dat uur van de
dag, dolenthousiaste boxer Bob
wakker gesnuffeld. In die
glanzende ogen ligt dan een
blik van: ha! nu komt ze er uit,
lekker een boterham en dan
het bos in voor de ochtend
wandeling. Maar nu? Niets.
Doodse stilte. Ook mijn pape
gaai, die anders „Hallo mo
ther" roept, zwijgt in alle ta
len. Als ik de huiskamer bin
nenloop, gluurt hij met één
oog naar me vanuit zijn rug
veren. Bob zijn kop komt iets
omhoog vanuit zijn mand, hij
bekijkt me met een blik van:
wat krijgen we nu?, en ver
dwijnt weer achter de rand. In
de keuken maak ik brood
klaar voor het vee en mijzelf,
en zeg daarna tegen Bob: kom,
we gaan op straat. Als'
buitendeur open doe,
het te hagelen, en niet zq
tjes! Bob wil direct reel
keert maken, maar daar
niets van in. Op straa
mand, geen auto's, geenj
re honden op weg na
bos, geen zachte radioge
niets! Dan herinner ik i
ik gisteravond voor het
gaan, klokken, wekk
horloges een uur voori
gezet, en ik denk: v«
Drie kwartier later stapj em
beiden drijfnat ons hu
nen. Bob verdwijnt v
lijkt naar een radiator
cv en gaat daar, drar
zuchtend, languit tegena
gen. En ik? Ik sta daar
teloos naar de nog nadi^ël
de bomen te kijken, r< r<
me dat het eigenlijk n(yje
eens zeven uur is en
'hoera! de zomertijd
gaan, maar ik ga toi
maar even plat!
Mevr. W. Smit,
DEN HAAG.
icar,
Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon: 071 - 122 244.
Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden.
Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, Rijswijk.
Telefoon: 070 - 3190 933.
Postadres: postbus 9, 2501 CA 's-Gravenhage.
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.0
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-gin
per maand f. 24,85 per maand f.
per kwartaal 74,10 per kwartaal
per jaar 284,50 per jaar f.
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en taneven over advertenties tel. 071 - 122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijsi
070 - 3902 702.
Bankiers
AMRO BANK NV 473 576 515
POSTBANK NV 663 050
ëli:
