Woody Allen en de moraal in het ego-tijdperk HET VISITEKAARTJE VAN DE ZAAK. Vier gekrompen hinderen in Disney-avontuur n LEIDERDORP 0UDSH00RN, FILM £«idóc6otumtt VRIJDAG 23 MAART 1990 PAGINA IPC 'CRIMES AND MISDEMEANORS' LIDO/STUDIO Leiden: 'Crimes and misdemeanors' met Martin Landau, Woody Allen, Allen Alda, Sam Wa- terston en Mia Farrow. Scenario en regie: Woody Allen. Woody Allen is eigenlijk nooit een vrolijk filmer geweest. Ook al zette hij zijn eigen schlemielige zelf altijd sati risch genoeg neer om voor verlichting te zorgen, alleen in de niet-werkelijkheid van zijn sprookjes, waarin helden van het filmdoek stapten ('Purple Rose of Cairo'), viel er opti misme bij hem te ervaren. Op zichzelf tekenend. In 'Crimes and misdeameanors' (Misda den en misdragingen) is Aliens toon zwarter dan ooit. Wan neer hij echt op zijn geliefde Ingmar Bergman wil lijken, dan doet hij dat nu. Hij ge bruikt zelfs een letterlijk Berg man-citaat wanneer hoofdrol speler Martin Landau lijfelijk zijn eigen verleden binnen wandelt: als Victor Sjöström in 'Wilde aarbeien'. Zoals Aliens 'Manhattan' op de levenshouding van de jaren zeventig inging, is 'Crimes and Misdemeanors' een moreel on derzoek in de jaren tachtig: een levensgroot portret van het ego-tijdperk. Niet Woody Aliens beste film, maar doet dat er toe? Allen blijft, in on gelooflijk tempo, films maken die commentaar geven op de tijd, Amerika, New York en zichzelf in het bijzonder. Zijn films hebben altijd iets te zeg gen. Hier zelfs heel veel. In feite lijkt Allen twee films te maken, die uiterlijk op één punt bij elkaar komen: het donkere verhaal van de geres pecteerde, maatschappelijk ge slaagde, ongelovige joodse oog arts (Martin Landau), die een minnares heeft die wil dat hij thuis eindelijk kleur bekent en hem zelfs dreigt te chanteren met financiële^misstappen uit Werkloze documentaire-filmer Woody Allen tracht een relatie aan te gaan met produktieleidster Mia Farrow. Martin Landau als de overspelige joodse oogarts met zijn minnares Angelica Huston. het verleden. Woody Aliens versie van 'Fatal Attraction' zeg maar. Aan de andere kant is er het veel lichtere, van prachtige 'one liners' voorzie ne verhaal van de werkeloze documentaire filmer (Allen zelf), ongelukkig getrouwd, met een aan de lopende band tv-series producerende rijke zwager en een niet beantwoor de liefde voor produktieleid ster Mia Farrow. Mussolini Allen probeert beide verhalen in stijl niet aan elkaar te sme den, hij maakt het je niet ge makkelijker dan het is. De scènes met de (indrukwekken de) Landau worden steeds koeler en kouder, de scènes met hemzelf steeds gekker. Landau heeft een broer met criminele relaties, hij geeft hem opdracht zijn minnares (Anjelica Huston) te vermoor den. Daarna lijkt wroeging toe te slaan, maar ook die verliest het van de wens om overeind te blijven. Wroeging hoort er bij, gaat weer over, en waarom zou je de mooi geoliede levens van jezelf en je naasten aan zoiets opofferen? Allen krijgt als een soort fooi van zijn rijke zwager (Alan Alda) de op dracht een documentaire over diens werk te maken. Allen filmt met onverholen tegenzin de overigens vermakelijk plausibel klinkende cliche's over diens amusementsopvat tingen, al zal hij later beelden van een zelfgenoegzaam ore rende Mussolini tussen Alda's zinnen in monteren. Blinde rabbi De evenwichtsoefening van Allen tussen beide uitersten, heeft niettemin een aantal constanten. Centraal staat een rabbi (Sam Waterston), de broer van filmer Allen en on der behandeling bij oogchirurg Landau. Die rabbi is blind aan het worden. En dat kan geen toeval zijn, wanneer er dialo gen over de ogen van God in het spel zijn. De moraal van de rabbi mag dan betrekkelijk ge worden zijn omdat hij niet weerspiegeld wordt in de tijd, die moraal staat wel centraal. Al eerder laat Allen arts Lan dau op seideravond het verle den van zijn joodse ouders bin nen wandelen. Met aan tafel een discussie over zin of onzin van joodse wetten in de mo derne wereld. 'Crimes and misdemeanors' wordt steeds sterker en beangstigender een portret van mensen die met al leen zichzelf als leidsman zich op de wereld handhaven. Niet meer geleid door een God of een morele structuur. Er zijn nog resten van aanwezig, maar Aliens personages gebruiken ze naar eigen goeddunken en laten ze vallen. Freudiaans 'Crimes and misdemeanors' is zo een portret geworden van een hoogtij van egoïsme. Een ego-tijdperk waarin iedereen voor zichzelf kiest, de arts die een moordenaar is, diens echt genote die niet verder wil kij ken dan het uiterlijke rust-en- respect, de minnares die chan tage gebruikt, de tv-producent die alles opoffert voor het suc ces, Allen zelf die zijn verlies in de liefde (zijn vriendin trouwt de producent) mixt met zijn artistieke opvattingen. Al leen Mia Farrow (privé Aliens levensgezellin) komt er zoals altijd het beste en warmste af - een Freudiaans trekje. Het totaal van Woody Aliens film is een sombere en stilis tisch gedurfde kijk op motie ven en moraal anno nu. Een film die je op aangrijpende manier voor dat alles bij je zelf terug brengt. BERT JANSMA Joke Kleywe gaat niet naai WK cross Fc n ekei LEIDEN De Leidse at] Joke Kleyweg, uitkomi -1ST voor het Haagse Sparta, h( n W zich afgemeld voor de n bo cross die aanstaand weekei htte in het Franse Aix les Bi 'dstr wordt gehouden. Kleyi eboc kampt met een kniebless st0° en moet daarom verstek l^n a gaan. Haar ploeggenote lien Harms maakt wel deel 4str van het gezelschap. „Ik heb eerlijk laten weten ik niet op volle kracht meedoen", aldus Kleyweg, haar problemen toeschrijft „een verkeerde bekkensta v „Ik richt mijn trainingen 1 c de Rotterdam Marathon, hoop voor de City Pier C loop (31 maart, red.) hen te zijn. Met behulp van spiermeetapparaat in Le probeer ik één dezer achter de precieze oorzaak mijn blessure te komen", i Kleyweg. Zij had gehoopt dat er pl in de Nederlandse ploeg worden opgevuld. Dat geb echter niet, waardoor de mes-équipe vandaag met personen is afgereisd i )MI Frankrijk. De eerste vier mei ■komenden zijn bepalend de stand van het landenkl, gre ment. De herenploeg r< met acht personen wel (mei pleet af. Van hen teller lanc eerste zes aankomenden el i voor de ploegenstrijd. h< De selecties zijn: ,aD Dames: Carlien Harms (SpJ Marjan Freriks (PEC Zwolle), tien Toonstra (ADA), Annet Bei fs ir (HAC) en Brenda Sleeuwei ke (Avantri). ,r v Heren: Marcel Versteeg (V&l Toni Dirks (De Keien), Mart Kate (Fortis), Herman H n0° (DOS), Aart Stigter (AAV '36), in Gotlieb (AAC), Henk Gommer( dt j letos) en John Vermeule (Dy lvrjc mei Joke Kleyweg FOTO: MILAN KONVAj,ete -iij 'HONEY I SHRUNK THE KIDS' LIDO/STUDIO Leidem'Honey, I shrunk the kids' met Rick Moranis, Matt Fre- wer, Christine Sutherland en Amy O'N- eill. Regie: Joe Johnston. 'Honey I shrunk the kids' werd deze zomer in Amerika (de film hield zich staande naast 'Bat man') een enorm succes en is dat op dit moment in Londen. Een specimen van het nieuwe fami- lie-entertainment van de Walt Disney/Buena Vista studio's. Een verhaal dat sterk herinnert aan films als 'The incredible shrin king man', dat vier kinderen in de hoodrollen heeft en dat een volwassen beroep doet op de ta lenten van de makers van de 'special effects'. In twee aangrenzende huizen wonen de families Thompsons en Szalinski's. Wayne Szalinski (Rick Moranis) speelt een kamer geleerde wiens proeven op zolder meestal mislukken en die nu be zig is met een machine om mole culen te verkleinen. Die machine gaat het onverwacht nog doen ook: niemand weet ervan, het ge beurt via een bal van de kinde ren die door het zolderraam naar binnen vliegt en wanneer de kleine Thompsonnetjes en de Szalinski's op zolder terechtko men, brengt de straal van het ap paraat ze in proportie terug tot bijna onzichtbare kruimels. Pa heeft het niet in de gaten, ziet wat rommel op de grond en veegt de' piepkleine kinderen op met stoffer en blik om ze in de prulle- bak en vervolgens in de afvalzak buiten te deponeren. Het hele verhaal gaat dan om: hoe komen de mini-mensjes door de voor hen immense jungle van de tuin weer terug bij Pa en zijn appa raat, hoe maken ze hem duidelijk dat ze er überhaupt zijn en hoe worden ze weer groot. Simpel. De moeilijkheid van dat soort simpelheid is dat het verbaal of Vader eet Klein Duimpje bijna op met tekenpen even gemakkelijk gezegd is als gedaan, maar als film om een stuk zichtbare en overtuigende realiteit vraagt, die het een enorm werkstuk maakt. De effecten vieren hoogtij en ze zijn bijzonder. Er is met 'blue sereens' gewerkt, met op afstand beweegbare poppen, met een door de lucht suizende camera. De tocht door de tuin wordt een oerstrijd van de vier Klein Duimpjes in een wereld waar Grimm niets bij is. Waterdrup pels vallen als bommen op ze neer, mieren krijgen de afmetin gen van dinosaurussen en een van de kinderen maakt een vi sueel werkelijk adembenemend gebrachte tocht op de rug van een bij door de tuin. Wanneer de kinderen uiteindelijk bij Pa op de ontbijttafel belanden, dreigt Pa zijn zoontje bijna met de cornfla kes te verorberen. Ondanks al die techniek, blijft het een kinderfilm. Soms best gek, maar je raakt aan de mooiste technieken gewend en dan is het verder een beetje opgelegd pan doer. Er komt een wat uit de toon vallend stukje sentimentali teit kijken wanneer er nota bene een band ontstaat tussen een draagmier en de kinderen, en er is ook nog een boodschapje over de slechte relatie tussen de fami- lie's inclusief een mini-Romeo en Juliat-effect bij hun kinderen. Regisseur Joe Johnston maakte naam als special effects-man en dat is te zien. De kreet van vader Moranis 'Liefje ik heb de kinde ren gekrompen' hoort in goed Engels overigens 'Honey I shrank the kids' te luiden. Het verhaal van vier Pinkeltjes die de waarheid van een oer-Ameri- kaans cliché ondervinden: 'It's a jungle out there'. De boze wereld buiten is wel héél groot, maar verder heeft-ie niet veel om het lijf. BERT JANSMA De vier Pinkeltjes bij hun avontuurlijke tocht door de „jungle". Mitsubishi L300: de meestgekochte Japanse bestelwagen in zijn klasse. Dat wijst op een gezond gevoel voor representatie bij ondernemend Nederland. Terecht natuurlijk, maar: u koopt een L300 niet om zijn fraaie uiterlijk alleen. Zelfs niet al blijft hij er goed uitzien, wat een hoge inruilwaarde tot gevolg heeft. Er is ook nog zoiets als exploitatie. Het prettige is, dat de lage afschrijving, in kombinatie met brandstof, verzekering en belasting, leidt tot een zeer bescheiden prijs per kilometer. Zo gebruikt een L300 met een 2.5 liter dieselmotor maar 7*8 liter per 100 km bij 90 km per uur, volgens ECE-norm. Zelfs als u alle kosten omslaat, komt u niet veel verder dan enkele dubbeltjes per km. Neem tenslotte z'n laadvermogen tot 1.255 kg. Zijn betrouwbaarheid, veiligheid en de 3 jaar volledige garantie. Ervaar zijn souplesse, vering, wegligging en kom- fortabele interieur en u weet waarom menig L300 bestuur der fluitend achter het stuur zit. De Mitsubishi L300 is niet alleen het visitekaartje van üw zaak, maar ook van de onze. De L300 is verkrijgbaar in diverse uitvoeringen. Speciale modifi- katies voor branche gerichte toepassingen behoren vanzelf sprekend tot de mogelijkheden. Prijs vanaf f 19.595,- exkl. BTW. Prijs- en modelwijzigingen voorbehouden. n Wij zijn toe aan een nieuw visitekaartje. Wilt u o over de Mitsubishi L300? Naam bedrijf:T.a.v.: s alle informatie toesturen Postkode en woonplaats: Deze bon kan in een ongefrankeerde envelop gestuurd worden naar HNG irs: Bedrijfswagen B.V., Antwoordnummer 61,2160 VE Sassenheim. LE2303901 A A \tns™Sin/J)LGI^[AAlJ)EPEHFËK'l,IK Touwbaan 5, tel. 071-410141.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 8