Conferentie in Seoul wacht confrontatie £eidóc6otiACUi brieuen van lezer m$T £cidóe£oma/rit kerk wereld beroepingen De grondprincipes over de naaste en jezelf GEESTELIJK LEVEN/OPINIE QeidócQountwt DINSDAG 27 FEBRUARI 1990 PAGINA Bisschop: RK Kerk laks bij politieke omwenteling BERLIJN Bisschop Georg Sterzinsky van Berlijn betreurt de lakse houding van de RK Kerk in de DDR tegenover de politieke omwenteling in dat land. De kerk heeft niet begrepen dat demonstraties tegen het communistische regime succes zou den kunnen hebben en heeft zich „helaas zeer terughoudend" opgesteld, aldus Sterzinsky tot de synodeleden van de Bond van Evangelische Kerken in de DDR. Daardoor heeft de RK Kerk „veel te weinig deelgenomen aan de voorbereiding van de nieuwe situatie". Sterzinsky, voorzitter van de Oostduitse bisschoppenconferentie, vergeleek de houding van zijn kerk met de ijver en moed van evangelische christenen tijdens de gebeurtenissen van het afgelopen najaar. Hij kondigde aan dat er binnenkort overleg zal zijn met de protestantse collega's. Baghwan-beweging wil zendtijd HILVERSUM De macht van het getal is niet alles. Naast het directe verband dat er bestaat tussen aantallen en invloed leeft er in Nederland meer, dat niet direct met aantallen aanhangers zichtbaar te maken is. Dat was de kern van het betoog dat voorzitter E. Bosma van de Zender Osho Nederland (ZON) gis terochtend het commissariaat voor de media voorhield. De Osho-beweging, lange tijd bekend geweest als de Baghwan-be weging, wil zendtijd op radio en televisie en gaf op een hoorzit ting van het commissariaat een toelichting op het waarom. Volgens Bosma rechtvaardigt de interesse die de beweging on dervindt 13 uur televisiezendtijd per jaar plus een aantal uren radiozendtijd. Voor 1 mei zal het commissariaat beslissen. Nederigheid is een lafhartige manier om wat te schijnen. Tökes spreekt Centraal Comité Wereldraad toe GENEVE De Roe- meense hervormde predi kant Laszlo Tökes zal eind maart de leden van het Centraal Comité van de Wereldraad van Ker ken toespreken. Dat meldt de Wereldraad. De Wereldraad heeft ook de Tsjechoslowaakse presi dent Vaclav Havel uitge nodigd, maar die heeft nog niet gereageerd. De overplaatsing van Tökes, verdediger van de rechten van de Hongaarse minderheid in Roemeniè, uit Timisoara naar een dorp in het noorden van Roemenie was twee maanden geleden het begin van de opstand tegen het bewind van dictator Nikolae Ceausescu. De Wereldraad van Kerken heeft onder druk van de Roe meens-Orthodoxe Kerk en de Hervormde Kerk van Roeme nië nooit de schending van de mensenrechten onder Ceau sescu veroordeeld. Vorig jaar nog weigerde het Centraal Comité de vervolging van de Hongaarse minderheid in Roemenie af te wijzen. Dat gebeurde mede onder druk van de Roeems-orthodoxe metropoliet Antonie, lid van het Centraal Comité. Het is nog niet bekend, of de metro poliet de vergadering van eind maart zal bijwonen. Na de val van Ceausescu er kende secretaris-generaal dr. Emilio Castro van de Wereld raad, dat zijn organisatie de afgelopen jaren tekort is ge schoten. Dat was volgens Ca stro de prijs die de Wereld raad meende te moeten beta len om de situatie van de mensenrechten in Roemenië te kunnen bevorderen. Pleidöoi voor gereformeerde 'diensten der genezing' LEUSDEN De gerefor meerde synode moet de plaat selijke kerken aanbevelen af en toe 'diensten der genezing' te houden. In deze oecumeni sche kerkdiensten wordt voorbede gedaan voor zieken en is er ruimte voor hando plegging en eventueel zieken zalving. De dienst der genezing is in de loop der eeuwen door de kerk verwaarloosd, terwijl het hier toch gaat om een vol uit kerkelijke opdracht, schrijft het deputaatschap (commissie) dat het contact onderhoudt met dé Charisma tische Werkgemeenschap Ne derland (CWN). Zijn rapport wordt op 5 maart in de gere formeerde synode besproken. Gezien de dubieuze vormen die de zogenoemde 'gebedsge nezing' heeft aangenomen, is het wel begrijpelijk dat de dienst der genezing in de ver getelheid is geraakt. De aarze ling van de kerken zou echter ook een diepere achtergrond kunnen hebben „in de ver schraling van ons geestelijk leven, dat niet erg thuis is in de ruimte van de Geest en van het gebed", aldus de de- putaten. Zij pleiten ervoor de dienst der genezing opnieuw onder de aandacht van de kerken te brengen. Diensten der gene zing vormen een mogelijkheid om de kerkelijke zorg voor zieken tot een taak van de hele gemeente te maken. Zo kan de kerk weer echt een helende gemeenschap wor den, aldus het rapport, dat verwijst naar het conciliair proces voor gerechtigheid, vrede en behoud van de schepping waarin de heelheid eveneens centraal wordt ge steld. De deputaten wijzen er ver der op dat de dienst der gene zing iets heel anders is dan gebedsgenezing. Deze term is niet alleen beladen met de beelden van grootscheepse ge bedsgenezingscampagnes, maar verwijst bovendien slechts naar één onderdeel van de dienst der genezing. Deze „dubieuze gebedsgene zing" is volgens de deputaten theologisch en pastoraal niet verantwoord. Nederlandse Hervormde kerk Aangenomen naar Hei- en Boeicop (toez.) W. van Vreeswijk, predikant voor buitengewone werkzaamheden (legerpredikant). wonende te Aal burg, die bedankte voor Babylonien- broek. Gereformeerde Kerken Aangenomen naar Voorthulzen drs.J. van Opstal te Beetsterzwaag. Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt Beroepen te Kampen C.J. Mewe te Terneuzen. NOORD EN ZUID SCHERP VERDEELD OVER CONCILIAIR PROCES DEN HAAG De We reldraad van Kerken ver wacht dat de internatio nale conferentie over het conciliair proces in Seoul die komende maandag begint „een belangrijke stap voorwaarts is op de weg naar verplichtende uitspraken en acties inza ke de dringende vragen van het overleven van de mensheid". Maar de kans is groot dat het in Seoul eerder komt tot een felle confrontatie tussen de westerse kerken en de kerken uit de ontwikke lingslanden. De secretaris van de Her vormde Raad voor Overheid en Samenleving, drs. L.J. Ho- gebrink, is daarom niet al te optimistisch over de bijeen komst in Seoul. „In veel op zichten zal het conciliair pro ces in Seoul op zijn best een nieuwe start maken en op zijn slechtst tot ernstige confronta tie leiden", aldus Hogebrink in het blad 'Kosmos en Oecu mene'. Hogebrink, een van de vijf af gevaardigden van de Neder landse kerken in Seoul, wijst op de grote achterdocht die in de Derde Wereld tegenover het conciliair proces bestaat. Deze dateert al van 1983, toen de kerken uit de DDR tijdens de assemblee van de Wereld raad van Kerken in Vancou ver met het voorstel kwamen van een brede bezinning op gerechtigheid, vrede en be houd van de schepping. Afgevaardigden van het zui delijk halfrond, zoals dr. Al lan Boesak, gaven openlijk ui ting aan hun bezorgdheid dat de aandacht voor de vrede bij de westerse kerken een alibi zou worden om niets tegen za ken als racisme, honger en ar moede te doen. Dan zou de vrede een onderdrukkende ideologie worden ter recht vaardiging van het onrecht in de wereld, zo waarschuwde de Zuidafrikaanse predikant. De achterdocht werd zeker niet minder toen de Duitse natuurkundige en theoloog Carl-Friedrich von Weiszöc- ker in 1985 het voorstel van de DDR-kerken oppakte en voor een 'vredesconcilie' pleitte. Het zal Volgens Hoge brink een hele toer worden om de discussie in Seoul bo ven het niveau van een scheldpartij tussen Noord en Zuid uit te tillen. Aan de conferentie in Seoul, die van 5 tot 13 maart duurt, nemen ruim 800 mensen deel. Uit de lidkerken van de We reldraad komen 500 afgevaar digden. Verder stuurt het Va- ticaan, dat geweigerd heeft samen met de Wereldraad als organisator van de conferen tie te fungeren, twintig waar nemers. Tenslotte zijn er nog vertegenwoordigers van ker kelijke organisaties, adviseurs, genodigden en vertegenwoor digers van andere godsdien sten. Uit Nederland komen vijf af gevaardigden, onder wie de secretaris van de Raad van Kerken, ds. W.R. van der Zee, en mevr.drs. G.J. Ridderbos, oud-lid van het moderamen (bestuur) van de Gerefor meerde Kerken. Ridderbos woont ook de voorconferentie bij, waar vrouwen bespreken hoe ze kwesties die betrek king hebben op de positie en rol van de vrouw, tijdens de conferentie meer gewicht kunnen geven. De belangrijkste toespraak, wordt gehouden door Von Weiszöcker, die met zijn op roep tot een 'vredesconcilie' de Wereldraad ertoe bracht het conciliair proces op gang te brengen. Ook de vroegere president van Tanzania, Juli us Nyerere, en de secretaris generaal van de Zuidafri kaanse Raad van Kerken, dr. Frank Chikane, zullen de af gevaardigden toespreken. Onstemd In kringen van het Vaticaan wordt gezegd dat de Wereld raad van plan was ook de eer ste vrouwelijke anglicaanse bisschop, Barbara Harris, een toespraak te laten houden. Toen het Vaticaan, dat niets van de vrouw in het ambt moet hebben, daar bijzonder ontstemd op reageerde, zou de Wereldraad bakzeil hebben gehaald. Anderzijds heeft het besluit van het Vaticaan om niet als mede-uitnodiger op te treden, binnen de Wereldraad ont stemming gewekt. Volgens het Vaticaan is de Wereldraad een geheel andersoortig ker kelijk instituut dan de RK Kerk. Als het Vaticaan de uit nodiging wel had aanvaard, zou de RK Kerk de enige kerk zijn die de wereldconfe rentie mede organiseerde, zo was het argument. Want de lidkerken van de Wereldraad zijn in geen enkel opzicht ver antwoordelijk voor wat de Wereldraad doet. Onder de 20 waarnemers die het Vaticaan naar Seoul af vaardigt, is geen kardinaal of hoge Curiefunctionaris. De Wim van der delegatie wordt geleid door de bisschop van Christchurch in Nieuw-Zeeland, Basil Meek- ing, die tot enkele jaren gele den bij het Vaticaanse secre tariaat voor de eenheid onder de christenen werkte. Naast de 20 officiële afgevaar digden zullen vertegenwoor digers van rooms-katholieke organisaties aan de bijeen komst deelnemen. Zo heeft de internationale katholieke vre desbeweging Pax Christi de secretaris van de Nederlandse afdeling, drs. J.J. ter Laak, af gevaardigd. Verder heeft de Wereldraad op voorstel van een groot aantal katholieke organisaties nog tien afge vaardigden uitgenodigd. Het gaat daarbij vooral om reli gieuzen, onder wie de Neder landse franciscaan Gerard Heesterbeek. Ook een verte genwoordiger van de Hon gaarse basisgemeenschappen rond pater Gyorgi Bulanyi zal naar Seoul reizen. Beperking Het Centraal Comité van de Wereldraad heeft vorig jaar in Moskou besloten dat de be sprekingen in Seoul zich op drie onderwerpen zullen con centreren: de demilitarisering van de wereld, de economi sche wereldorde en de schul denlast van de ontwikkelings landen en het broeikaseffect. Deze onderwerpen worden besproken aan de hand van een document met als titel 'Tussen zondvloed en regen boog'. Het document bestaat uit drie delen. Het eerste deel bevat een uiteenzetting over de gro te bedreigingen voor de we reld en de theologische ach tergronden van het verbond van God met de mensen. Daarna worden in het tweede deel onder de titel 'De belijde nis van de verbondsgemeen- schap' acht geloofsuitspraken geformuleerd. De afgevaar digden wordt gevraagd onder meer in te stemmen met de stelling, dat man en vrouw naar Gods beeld zijn gescha pen en dat God een bijzonde re Jiefde voor de armen heeft. Het laatste deel biedt de afge vaardigden de mogelijkheid met elkaar een verbond slui ten voor gerechtigheid, vrede en behoud van de schepping. In het document komen de recente veranderingen in Oost-Europa niet aan de orde. Veel Europese afgevaardig den zullen met grote belang stelling uitzien naar wie er uit Oost-Europa naar Seoul zijn gereisd. Pax Christi-secretaris Ter Laak is niet de enige die erop wijst dat de Wereldraad in een crisis verkeert. De raad likt de wonden van zijn wei nig kritische houding tegen over de regimes in Oost-Euro pa en dan vooral Roemenië. Het uitgangspunt dat de We reldraad geen uitspraken over de schending van de mensen rechten in een bepaald land doet, als de lidkerken uit het desbetreffende land ertegen zijn, heeft ertoe geleid dat de Wereldraad zich nooit over het regime van dictator Niko lae Ceausescu heeft uitgela ten. Spraakverwarring Van der Zee verwacht van Seoul een „spraakverwar ring". Hij vreest dat de afge vaardigden zullen zwichten voor de verleiding „om com pleet te zijn, om alles onder de drie onderwerpen te bren gen". Uit eigen ervaring is hem bekend dat tijdens dit soort conferenties „ieder zijn of haar eigen hobby's wil in brengen". De Koreaanse kerken zullen zich tijdens de conferentie presenteren. In tegenstelling tot de meeste andere Aziati sche landen zijn de christenen in Zuid-Korea sterk vertegen woordigd. Veertien procent van de bevolking is protestant en 3,5 procent rooms-katho- liek. De kerken, die nog altijd snel groeien, hebben in de ja ren zeventig en tachtig actief deelgenomen in de strijd te gen de dictatuur. De kerken hebben onder de naam 'Minjung' een Aziati sche variant op de bevrij dingstheologie ontwikkeld, waarmee zij de gevolgen van de snelle industrialisatie van het land te lijf gaan. Verder hebben de kerken veel be langstelling voor de verhou ding tussen Noord- en Zuid- Korea. Nog onlangs is de pre dikant Moon Kyu Hyon tot acht jaar gevangenisstraf ver oordeeld, omdat hij een be zoek aan Noord-Korea had gebracht. de regenboog - het teken van het verbond van God met de mens - lopen de afgevaardig den het gevaar ten onder te gaan in de zondvloed die de drie onderwerpen van het conciliair proces dreigen op te roepen. Een godsdienstige over tuiging, dus t>ok de chris telijke als een relatie tot Christus, verschaft niet alleen antwoorden op de vragen naar de zingeving van het bestaan, maar motiveert ook mensen tot handelen. Uit wat een mens doet en laat blijkt van welke levensovertui ging hij uitgaat. De joden zijn een juridisch volk, dat groot belang hecht aan de wet en het nauw keurig naleven van Gods geboden. Het is logisch een nieuwe rab bi, een nieuwe leermeester, te vragen wat naar zijn overtui ging het grote gebod in de wet is. Jezus' antwoord is kort en duidelijk: Je moet de Heer je God liefhebben en de naaste als jezelf. niets nieuws. Hij brengt al leen maar de hele rimram van geboden en verboden en haarkloverijen over de uitleg van de joodse wet terug tot twee zeer duidelijk grond principes: God liefhebben en de naaste als jezelf. Het Oude Testament vertelt, 'openbaart', hoe God eerst met eenlingen als Abraham, Izaak en Jacob en dan met het uit hen voortgekomen Vijf op de tien Nederlan ders voelen zich niet langer betrokken bij de christelij ke kerken. Bijhet ant woord dat zij geven op het leven, voelen zij zich niet betrokken, want velen van hen hebben geen idee van de vraag die daar aan voor af moet gaan. Onder het motto „Jezus is het ant woord, maar wat is de vraag", schrijft dominee Ype Schaaf geregeld over de relatie tussen kerk en sa menleving. door Ype Schaaf volk op weg gaat naar een toekomst. De naam van God, Jahweh, betekent: Hij is erbij, terwijl verderop in het Oude Testa ment bij de profeten wordt gesproken wordt van 'Imma- nuël', God met ons. God houdt Zijn belofte aan Abra ham en Hij redt Zijn volk uit de verdrukking van Egypte en trekt ermee naar een be loofd land, 'overvloeiende van melk en honing'. Het model van Gods relatie met de mensen is dat van vriendschap en liefde, zonder dat de mens echt over die God kan beschikken. Als Hij aan Mozes verschijnt kan en mag Mozes Hem horen, maar niet zien. God is met de mens en daarmee voor de mens be reikbaar, maar Hij blijft tege lijkertijd de heel andere. De relatie tussen God en mens wordt in het Oudé Tes tament vastgelegd in een af spraak, een contract, een ver bond, waarbij de rechten en plichten van beide partijen worden vastgelegd. En wan neer God zijn volk heeft ge red uit de slavernij van Egyp te krijgt dat volk op weg naar zijn beloofde land een nieuw gezicht, een eigen identiteit, in de vorm van Tien Gebo den. Voor de joden wordt die wet de kern van hun relatie met God. Ze bouwen ze uit tot een heel systeem van alle mogelij ke wetten, geboden en voor schriften en hun schriftge leerden worden de napluizers en uitleggers van de wet. In hun leerhuizen worden de joden getraind om logisch en scherp te redeneren over wat wel en wat niet mag. Toch kan men niet zeggen, dat ze de slaven worden van hun wettisch systeem. Zo vieren ze eenmaal per jaar het feest dat de Vreugde der Wet heet, want het is een vreugde in de geest van Psalm 119 om de voorschriften van God, die je vriend is, te overdenken en na te leven. Realistisch De samenvatting, die Jezus van de wet geeft, heeft een realistisch uitgangspunt. De mens moet God en de naaste liefhebben als zichzelf. Welnu mensen hebben zichzelf altijd al lief gehad en mogen dat te genwoordig ook. Mensen die zichzelf niet liefhebben lijden aan minderwaardigheidscom plexen. Zij hebben hulp van een therapeut nodig. Ook de tijd dat alleen mannen zichzelf lief mochten hebben en vrouwen slechts toegestaan was om de heren der schep ping te volgen, is voorbij. Mannen en vrouwen zijn mondig geworden. Ze hebben in onze samenleving als indi vidu rechten; ze mogen aan zichzelf werken en de tv-re- clame roept hen toe dat ze aan zichzelf mogen toekomen, wat meer is dan een kopie van de ideale koffie met de ideale koffiemelk. Trouwens ook in het zakenleven is 'wel begrepen eigenbelang' een aanvaard principe, wat in het moderne management zelfs ethisch wordt onderbouwd. Het uitgangspunt van Jezus' samenvatting van de wet, na melijk de liefde voor jezelf is daarmee zeer realistisch en ei gentijds. Zijn opdracht is niet om jezelf lief te hebben, want dat doen "we al, maar om God en de naaste net zoveel lief te hebben als we op onszelf ge steld zijn. En dat strijkt tegen de haren in. Mensen zijn na melijk maar al te veel en te vaak geneigd om de prioriteit te geven aan de liefde voor zichzelf. Dan gaan ze andere mensen en zelfs God misbrui ken terwille van hun eigen waarde en eigenliefde; voor de eigen glorie en de eigen voldoening. Dat kan gebeuren met de naaste op het werk, op school, in de familie en zelfs in de liefdesrelatie. Over wie je naaste is, heeft het jodendom en hebben vele christenen heel wat afgedis- cussieerd, met steeds weer de neiging om de naaste te be perken tot de eigen kring van joden of gelovigen. In Jezus' voorgeslacht komt al een Moabitische vreemdelinge voor, Ruth, en in het evange lie gaat de Heer over de grens van de eigen (joodse) kring, door aan een Samaritaanse vrouw water te vragen en door een andere Samaritaan barmhartig te laten zijn. In onze dagen is met recht de naaste niet alleen gewoon meer degene, die op ons pad komt, maar zijn er ook 'verre naasten' elders in ons wereld dorp, die via de media tegen het lijf lopen. De naaste liefhebben is een order. De naaste liefhebben als jezelf is een niet geringe order. Nicaragua in de pas TEGEN de algemene verwachting in is een einde gema aan de Sandinistische Revolutie in Nicaragua. De hoop links in Latijns-Amerika lijkt met dit stembusresultaat d nitief te zijn vervlogen. In de jaren zeventig verdween C al als alternatief. Het dogmatisch marxisme van Fidel Ca bood geen humanitair perspectief; de scholen en medis voorzieningen op het eiland wogen niet op tegen de onv heid. Vervolgens werd de Sandinistische Revolutie omai als het nieuwe perspectief voor onderdrukte Latino's. DaT perspectief werd echter gefrustreerd door de buil landse politiek van Washington. Met een contrarevolutie leger en een handelsboycot draaiden de Verenigde Statei Nicaraguaanse Revolutie stelselmatig de nek om. De Sai nisten bleken niet bekwaam genoeg om zich hiertegen te ren. De hollende inflatie en de voortdurende oorlogssitu temperden bovendien het enthousiasme voor de Sandini sche Revolutie onder de Nicaraguanen. SOMMIGE Latijns-Amerika-deskundigen wezen nog op nationalisme als bindend element onder de Nicaraguanen. beweerden dat de Sandinisten de macht zouden behoui ondanks de 1700 procent inflatie en de 30.000 doden in burgeroorlog tegen de Contra's. Want hun haat tegen de enigde Staten, het anti-Yankee isme, zou sterker zijn dan afkeer voor de economische crisis en de oorlog. DaT was een misrekening. De openlijke steun financ en politiek van Washington aan de UNO, de coalitie veertien oppositiepartijen waarvan sommigen weer com ties hebben met de Contra's, heeft de meerderheid van Nicaraguanen er niet van weerhouden op de kandidaat de UNO, Violeta Chamorro, te stemmen. Met dit stembusresultaat sluit Nicaragua in feite goed bij het politieke klimaat dat momenteel in Latijns-Amei heerst. Radicalisme en polarisatie zijn al lang verdwenen, verkiezingen in bijvoorbeeld Brazilië, Chili, Uruguay Honduras, brachten het afgelopen jaar gematigde politici het bewind. Wat dat betreft was de Sandinistische Revol niet een teken van de toekomst maar meer het restant een mislukte Latijnsamerikaanse politiek. De UNO had maar één politiek doel: de Sandinisten verkiezingen te verslaan. Dat is gelukt. Maar of Chamt nu echt een alternatief gaat bieden, is nog onduidelijk, opvattingen van de diverse partijen binnen de UNO lo sterk uiteen. En door ruim tien jaar alleenheerschappij houdt de FSLN macht in veel geledingen van de maatscl pij. Met ruim veertig procent van de stemmen vormen Sandinisten ook in het parlement een krachtig bolwerk. UNO-partijen moeten dus wel samenwerken met de Sai nisten. Op die manier zou het democratisch proces in Nicarq verder vorm kunnen krijgen. Wat dat betreft verdienen Sandinisten toch ook een pluim. Zij zijn het geweest, en i de Verenigde Staten, die voor het eerst iets van democri in het kleine en broodarme Latijnsamerikaanse land heb! gebracht. Brieven graag kort en duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezondf stukken te bekorten. Vrije Westen Het hoofdartikel onder de kop 'Progressieve horzelfunctie' kwam er op neer dat het socia lisme (communisme) alom heilloos is gebleken, terwijl het kapitalisme overal tot wel vaart heeft geleid en waar dat laatste niet het geval was bo den en bieden vrijheid en de mocratie de handvatten om daarin verandering te bren gen. Is dat nu allemaal wel zo? Dat het communisme de we reld weinig heil heeft gebracht is juist. Maar ik denk ook dat het communisme een soort 'noodmaatregel' van de mens heid was. Het heeft hele volks stammen aan de middeleeu wen ontrukt. Het communis me had daarna moeten evolue ren naar een meer liberale so ciaal-democratie, maar dat ge beurde nergens omdat de ont- ketenaars van de revolutie al snel een nieuwe en onaantast bare elite zijn gaan vormen. Om zich verzekerd te weten van een bestendige toppositie heeft die een revolutionaire si tuatie, die het prilste en meest onvolgroeide begin is van wat een beweging moet worden, verheven tot een statisch dog ma. Daarmee is het gestold in een onvolkomen vorm. De ge volgen zijn niet uitgebleven: de mensen zijn hun systeem ontgroeid, waarna het werd verworpen. Het kapitalisme, als men di een 'isme' mag noemen (zi naar geld en macht zijn grote, niet erg verheven d veren) groeit wel gedurig de mensen mee omdat dat moet wel de mer vrijheid verleent en hen stem geeft. De vrijheid kapitalisme werkt echter t| kanten uit. Men is vrij goed te doen, maar ook kwaad te stichten. En dat 1 ste geschiedt zo is mens op grote schaal wil nog zien hoe de parlen taire democratie de daklt in. de Verenigde Staten huis geeft, om maar één v beeld te noemen uit een eii loze hoeveelheid situaties onrecht in het vrije Weste P.J. v.d. Lucht, VOORSCHOTEN. ELKE DONDERDAG DE BIJLAGE BIJ UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS, M THEATER, RECREATIE, E EN EEN COMPLETE AGENDA Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden. Telefoon: 071 - 122 244. Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden. Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, Rijswijk. Telefoon: 070 - 3190 933. Postadres: postbus 9, 2501 CA 's-Gravenhage. Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u. Nabezorging Telefoon: 071 - 122 248 van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 u. Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.) Bij automatische betaling. Bij betaling per accept-girokaai per maand f. 24,85 per maand f. 25,1 per kwartaal f. 74,10 per kwartaal 75,1 per jaar 284,50 per jaar Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 - 122 244. Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941. Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702. Bankiers AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK NV 663 050

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 2