Nederland leest meer,
koopt minder boeken
Ameling Liedconcours
zoekt 200 sponsors
Spijkerhoekterug in
nieuwe Véronique-stijl
CPNB VIERT 60-JARIG JUBILEUM
Nederlandse
filmstudio van
tien miljoen
in Almere
KUNST/RW
ËoidóetSouttMit
DINSDAG 20 FEBRUARI 1990 PAGINA
„Cry Freedom" alsnog
te zien in Zuid-Afrika
JOHANNESBURG De anti-apartheidsfilm „Cry
Freedom" van regisseur sir Richard Attenborough
zal opnieuw in Zuid-Afrika worden uitgebracht.
Vanaf 27 april zal de film in bioscopen in het gehele
land te zien zijn. Kopieën van „Cry Freedom", die in
1988 op de dag waarop de film in Zuid-Afrika in pre
mière ging, in beslag werden genomen, zijn inmid
dels door de politie aan het distributiebedrijf gere
tourneerd. „Cry Freedom" vertelt het ware verhaal
van de blanke journalist Donald Woods, die bevriend
was met de zwarte activist Steve Biko. Biko stierf in
een Zuidafrikaanse politiecel in 1977. Hoewel het
censuurbureau van de Zuidafrikaanse regering tevo
ren had laten weten dat de film onverkort in de
Zuidafrikaanse bioscopen mocht worden vertoond,
werden kopieën van de film enkele uren na de pre
mière op 29 juli 1988 door de politie in beslag geno
men, met het argument dat de film een bedreiging
voor de openbare orde vormde.
Gouache Van Gogh
wordt geveild
PARIJS Op 20 maart zal bij het
Franse veilinghuis Drouot Montaigne in
Parijs een gouache van Vincent van
Gogh, getiteld „De Daken" onder de ha
mer komen. De gouache werd in 1882 in
Den Haag vervaardigd, en is afkomstig
uit het bezit van de Franse verzamelaar
Georges Renand. De gouache is onder
deel van een aantal werken van Franse
impressionistische en moderne meesters,
onder wie Seurat en Renoir, die bij
Drouot worden geveild. De topstukken
onder de schilderijen zijn twee doeken
van Renoir, „Gabrielle a la rose" en
..Gabrielle aux grenades", beide met zijn
favoriete model tot onderwerp. De twee
doeken zijn nog nooit eerder ter ver
koop aangeboden.
Gouden Harpen
1989 toegekend
HILVERSUM De stichting
Conamus heeft de Gouden
Harp 1989 toegekend aan Ge
rard Cox, het duo Henk Tem
ming en Henk Westbroek, The
Nits en Harry van Hoof. De
Harpen worden op 5 maart in
theater Gooiland in Hilversum
uitgereikt. De jury bestond dit
keer uit Willem van Beuse-
kom, Conny Vandenbos, Jan
van Dalen, Joop Stokkermans
en voorzitter Guus Jansen jr.
De prijzen worden toegekend
aan artiesten die zich geduren
de hun carrière verdienstelijk
hebben gemaakt voor de Ne
derlandse lichte muziek.
Sterren Véronique trekken minder kijkers
HILVERSUM RTL Véroni-
que heeft vrijdagavond ander
half miljoen kijkers weten te
trekken met de eerste afleve
ring van het programma „Wed
den dat..." van Jos Brink.
Op zaterdagavond keken 1,1 miljoen
mensen naar de „Soundmix Show"
van Henny Huisman. Deze cijfers zijn
beduidend lager dan toen deze shows
nog bij de reguliere omroepen wer
den uitgezonden, zo blijkt uit kijk- en
luisteronderzoek van de NOS. Bij de
AVRO trok „Wedden dat.." gemid
deld zon 5,2 miljoen kijkers, de
„Soundmix Show" trok bij de KRO
rond de 4,6 miljoen mensen. De men
sen die naar Véronique keken waren
vooral afkomstig van Nederland 2.
Het marktaandeel van Véronique lag
vrijdag op 22 procent (gemiddeld in
januari 11 procent) en zaterdag op 18
procent (gemiddeld in januari op 8
procent) van de kijkers. De mark
taandelen van Nederland 1 en Neder
land 3 weken nauwelijks af van an
dere vrijdag- en zaterdagavonden.
Een woordvoerder van Véronique
liet weten dat zijn omroep zeer tevre
den is. Volgens hem zijn de cijfers
precies volgens verwachting. „Na
tuurlijk proberen wij ons marktaan
deel nog verder te vergroten, maar
toen AVRO en KRO de desbetreffen
de shows uitzonden, was er op de an
dere netten veel minder concurrentie
dan nu. Bovendien moeten veel men
sen Véronique nog vinden".
Nieuwe pop
in Paard
DEN HAAG Het
Sidesteps Festival
op 22 en 23 februari
in het Paard te Den
Haag presenteert de
nieuwste popmu
ziek, met medewer
king van Consolida
ted uit San Francis
co, het internatio
nale trio Surkus,
MC 900 ft Jesus
dj Zero uit Dallas,
de Schotse psycho-
house formatie The
Shamen en de uit
Boston afkomstige
vijfmans-formatie
Think Tree.
AMSTERDAM Toch is
de CPNB een beetje fees
telijk gestemd. De stich
ting, die zich inspant voor
de Collectieve Propagan
da voor het Nederlandse
Boek heeft het diamanten
jubileum van zestig jaren
zonder al te veel kleer
scheuren bereikt. Welis
waar Werden sinds 1970
steeds minder boeken
verkocht, maar omdat het
lezende publiek bereid
was de steeds hoger wor
dende boekenprijzen te
betalen, zag deze branche
in bedrukt papier tussen
1970 en 1988 de omzet
zelfs verdubbeld. Mede
dank zij de bibliotheken
bleek de Nederlander
toch meer te gaan lezen.
Daarom wil de CPNB zich dit
jaar zelf een feestje bbuwen.
Dat gebeurt tijdens de 55e boe
kenweek die onder het kopje
„Van boeken krijg je nooit ge
noeg" wordt gehouden van 14
t/m 24 maart. Weer te begin
nen met een boekenbal, waar
op ook schrijvers mogen ko
men, al ligtr-dat niet meer zo
voor de hand. Henk Kraima,
directeur van de CPNB, zei
het gistermiddag in Amster
dam zo: „60 Jaar betekent dat
de boekenbranche als eerste in
de culturele sector overkoepe
lende publiciteit ontwikkelde.
En dit heeft volgehouden tot
op de dag van vandaag. Een
collectief bestaande uit uitge
vers en boekverkopers, de or
ganisatoren en voornaamste fi-
nancierders, geholpen door de
schrijvers en in een later stadi
um de bibliotheken". Mis
schien heeft Kraima zich wat
slordig uitgedrukt, maar de
schrijvers (en hun lezers) kun
nen uit zijn woorden begrijpen
dat het de CPNB om omzet en
aantallen guldens gaat, waarbij
de schrijver slechs een hulp
vaardige hand uitsteekt.
Toch beweerde Kraima, dat de
CPNB twee doelstellingen
heeft: het bevorderen van het
lezen en het bevorderen van
het boekenbezit. Ook in de
toekomst zullen uitgevers en
boekverkopers „met kracht
ernaar streven de lezer het
plezier van boekenbezit te la
ten ervaren".
't Klinkt zo mooi. Maar het
F. Springer (links) en Jan Blokker, schrijvers van respectievelijk
het boekenweekgeschenk en de geschiedenis van de CPNB, in
gesprek tijdens de presentatiè van hun boeken.
gaat de CPNB kennelijk hele
maal niet om lezersplezier, al
is dat natuurlijk wel noodza
kelijk voor het te bereiken
doel, de omzet, die in 1988 601
miljoen gulden bedroeg, omdat
de lezer de hogere boekenprij
zen nog wilde betalen.
Titels
De Stichting Speurwerk ploos
nog wat andere details uit; dat
de bevolking in de afgelopen
zestig jaar groeide van 7,8 mil
joen naar 14,7 miljoen en dat
het aantal uitgebrachte titels
met ongeveer dezelfde snel
heid steeg, van 5.500 naar
13.800. „Door de decennia
heen is dus ongeveer 1 op de
10.000 tot 14.000 mensen
schrijver van een boek". Hoe
wel het titelaanbod dus ver
dubbelde, nam het aantal
boekverkopers af met zo'n 20
procent. Het aantal bibliothe
ken nam gigantisch toe: in
1930 waren er 102 vestigingen
met 5 miljoen uitleningen, in
1988 waren er 1194 bibliothe
ken, met 173 miljoen uitlenin
gen. Kortom, men ging meer
lezen, per Nederlander bete
kende dit een stijging van een
half boek per jaar tot ongeveer
twee boeken per jaar.
De
CPNB wordt extra luister bij
gezet door de komst vrijdag
van de cultuurfilosoof George
Steiner om zijn bezorgde visie
op de toekomst van het boek
te belichten. Voor 14 maart
een televisie-forum bedacht
dat het moet hebben over het
onderwerp „Het boek op tele
visie". Een van de meedenkers
zal zijn minister d'Ancona van
WVC.
Uitgaven
De 55e boekenweek gaat ook
dit jaar vergezeld van een aan
tal bijzondere uitgaven waar
van het boekenweekgeschenk
„Sterrenneer" is geschreven
door F. Springer (pseudoniem
voor Carel Jan Schneider). In
zijn aardige boek is Nikko de
verteller, die de gedoemde
dichter Felix Sterrenneer ont
moet en een rol speelt bij de
voltrekking van diens noodlot.
Tijdens de boekenweek is deze
uitgave (505.000 exemplaren)
gratis bij besteding van 19,50
aan Nederlandse boeken; daar
na kost het 7,50.
Jan Blokker maakte voorts
een hecht historisch overzicht
over het CPNB onder de wat
cryptische titel „De kwadra
tuur van de kwattareep",
waarvan 7000 exemplaren zul
len verschijnen, voor de prijs
van 49,50 per stuk. Het zelfde
bedrag wordt gevraagd voor
„Schrijversgezichten", waarin
Geert Kooiman dertig auteur
sportretten bundelde, in een
oplage van 6000 exemplaren.
Beide titels behouden tijdens
en na de boekenweek hun
prijs. „Schrijversgezichten"
wordt gepresenteerd bij de
opening van de tentoonstelling
van de dertig portretten in het
Nederlands Letterkundig Mu
seum en Documentatie Cen
trum in Den Haag vrijdag 9
maart; kort daarna, op 14
maart, ligt het in de winkel.
Zoals gebruikelijk gaat de boe
kenweek in vrijwel alle steden
van ons land vergezeld van
festiviteiten; een van de be
langrijkste daarvan is de tradi
tionele boekenmarkt in de hal
van het Haagse Station Cen
traal, zondag 18 maart, met
medewerking van tal van be
kende auteurs. Springer, die
het hele land doorhopst om te
vertellen en te signeren, komt
dat laatste doen die zondag bij
boekhandel Paagman, tussen
half vier en vijf.
FRITS BROMBERG
VOORTBESTAAN CONCOURS STAAT OP DE TOCHT
DEN HAAG Thea Ek-
ker-van der Pas gelooft er
heilig in. De geestelijke
moeder van het Interna
tionaal Elly Ameling
Liedconcours zegt met
overtuiging: „Ik ben er ze
ker van dat er in Den
Haag en wijde omgeving
tweehonderd mensen te
vinden zijn die er honderd
gulden de man voor over
hebben om ook het twee
de Ameling- concours te
laten slagen".
Om er onmiddellijk blijmoedig
aan toe te voegen: „Het giro
nummer van de Stichting
Amelingconcours te Oegstgeest
is 3702796. De data van het
tweede concours staan vast (26
mei tot en met 2 juni), de eer
ste aanmeldingen zijn binnen,
de juryleden zijn aangetrok
ken, de vaste sponsors Fina en
Akzo zijn over de brug, Rijk
en Gemeente hebben mede
werking toegezegd, maar flin
ke bijdragen van enkele lied-
minnende sponsors - aange
vuld met particuliere giften -
kunnen het mogelijk maken
het concours een inderdaad in
ternationaal karakter te verle
nen".
Na afloop van het eerste Ame
lingconcours riep mevrouw
Ekker uit: „Dat nooit weer",
maar iedereen die getuige was
geweest van de uitstekende or
ganisatie en van het uiteinde
lijk resultaat was van mening
dat Den Haag een kostelijk
concours rijker was geworden.
Mevrouw Ekker: „Ik dacht
toen inderdaad dat wij die klus
niet nog eens konden klaren,
want een klus is het. Maar het
succes was zo groot en zo over
tuigend, dat wij het jammer
vonden om van de ervaring
die wij inmiddels hadden op
gedaan geen gebruik meer te
maken. Het belangrijkste mo
tief om door te gaan was ech
ter het uitzicht op samenwer
king met het Reine Elisabeth
Concours te Brussel. Die sa
menwerking in 1992 is voor
95% zeker en daarom is het zo
belangrijk dat het komende
concours een succes wordt,
want daarvan hangt de defini
tieve toezegging uit Brussel
af".
Het Reine Elisabethconcours
kent naast concoursen voor
compositie, viool en piano een
afdeling vocaal, zowel op het
terrein van de opera als van
lied. Het onderdeel lied zou
onder gezamenlijke noemer
met het in Diligentia te hou
den Amelingconcours kunnen
worden georganiseerd. Dat be
tekent een vaste basis en in
ternationaal aanzien.
In tegenstelling tot het eerste
concours zal Elly Ameling bij
het komende concours wel
deel uitmaken van de jury. Zij
voelde er toen niets voor om
een oordeel over jonge colle
ga's te moeten uitspreken,
maar inmiddels heeft zij in het
buitenland ervaring als jurylid
opgedaan en is zij over haar
bezwaren heengestapt. Me
vrouw Ekker: „Wij hebben die
jury met nog meer zorg dan de
vorige keer uitgekozen. Toen
zaten twee dames in de jury
die bijzonder nadrukkelijk
probeerden hun favoriet naar
voren te schuiven, maar dat
zal ons nu niet meer overko
men. Gedwongen door bezui
nigingen hebben wij nu helaas
een jurylid minder en hebben
wij ook het openingsconcert
moeten schrappen. Wat we
niet schrappen is een happe
ning van de juryleden, dat
wordt een verrassing. Bij het
eerste concours hebben de ju
ryleden als geslaagde happe
ning in eendrachtige samen
werking een prachtig schilde
rij gemaakt. Wie een bijdrage
levert van duizend gulden kan
dit schilderij alsnog in zijn be
zit krijgen. Eén ding is zeker:
mocht de samenwerking met
Brussel onverhoopt niet door
gaan dan is het komende con
cours tevens het laatste Ame
lingconcours, want op deze ba
sis een dergelijk evenement
organiseren is eigenlijk een
onmogelijke opgave".
ADRIAAN HAGER
Geen krant ontvangen Bel tussen
18.00 en 19.00 uur. zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur. telefoonnr.071-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
Dirk-Jan van de Akker boekt succes als motorcrosser terwijl zijn vriendin Patty verder bouwt aan
haar carrière als zangeres.
FOTO: VERONIQUE
AALSMEER Nee, zomaar
een vervolg op de eerste (door
Veronica populair geworden)
serie, zijn de dertien nieuwe
afleveringen van „Spijker-
hoek" niet geworden. En bij
Véronique zijn ze behoorlijk
trots op die veranderingen.
„Bij de eerste reeks (begin
1989) mikten we op het jonge
Veronica-publiek, maar toen
we een enquête hielden, bleek
dat mensen tussen de dertig en
vijftig jaar ook massaal af
stemden", zegt Julie van He-
mert, samen met Inge le Coin-
tre verantwoordelijk voor de
produktie, trots.
Een aanpassing van de geko
zen vorm achtte het produk-
tiete^m dus noodzakelijk en
het resultaat daarvan ligt om
sloten in vier sleutelwoorden:
langere, meer uitgediepte scè
nes, meer sex, meer humor en
meer buitenopnamen. Vooral
wie eerstgenoemde wil ont
dekken, zal de afleveringen op
video moeten opnemen en ze
vaak, heel vaak moeten af
draaien om daar iets van te
merken. En in hoeverre werd
producent Joop van den Ende
Produkties gedwongen tot
deze veranderingen? Bij het
NOB, waar Studio 6 was inge
richt voor de serie, kon niet
meer worden gewerkt. Er
werd dus maar een grote villa
gehuurd, waar de verschillen
de kamers steeds van decor
wisselden om te voldoen aan
de eisen van de opnamen. De
ene keer had zo'n kamer het
uiterlijk van een politiebureau
om vervolgens te worden om
gevormd tot de huiskamer van
de familie Van de Akker. „En
we zijn veel naar buiten ge
gaan", aldus Julie van Hemert.
„We gaan zeilen, maar de kij
ker krijgt ook te maken met
paardentrainingen".
Kitty Courbois
Er is ook een aantal nieuwe
gezichten te zien waarvan
Hans Cornelissen („Zeg 'ns
Aaa") als de paardentrainer
René en Kitty Courbois als de
„mama" van Mario Chaiavelli,
de opmerkelijkste zijn. Na een
samenvatting van de eerste
perikelen in Spijkerhoek, gaan
de nieuwe, half uur durende
afleveringen van start. Zoals
bij een echte, goed geschreven
soap hoort, wordt de kijker in
„Het Verraad" (de eerste afle
vering) direct overladen met
problemen. Francine van de
Akker, twee maanden zwan
ger van manager Tony Bey-
mer, wordt aangereden door
een vrachtauto. De scène die
volgt, is lachwekkend, vooral
voor ziekenbroeders die met
de grootst mogelijke zorg om
gaan met aangereden perso
nen. Als Francine even later,
nauwelijks in leven, in het zie
kenhuisbed ligt, komt „Spii-
kerhoekse" humor om de hoek
kijken als (de blinde) Jaap te
gen haar zegt: „blijf maar lig
gen, we kunnen morgen ook
nog trouwen".
Patty is ondertussen nog
steeds bezig een carrière als
zangeres op te bouwen. Het
nieuwe nummer „Dream"
heeft een behoorlijke dosis hit
potentie, maar zal het bij de
Hilversumse omroepen net
zo'n gretige aftrek vinden als
de vorige „Wonderfull"? Er is
tenslotte een keiharde concur-
rentie-strijd losgebarsten tus
sen de commerciële Luxem
burgse zender en de Hilver
sumse omroepen. Veronica bij
voorbeeld, die een succesvolle
reeks voor haar neus zag weg
gekaapt, zal deze keer niet
snel toehappen het singletje op
de radio te draaien.
Emoties
Zoals elke goede soap probeert
ook „Spijkerhoek" wekelijks
een blik emoties op te trekken.
Echte actie is nauwelijks aan
wezig, maar in deze series gaat
het dan ook vooral om de sug
gestie, die mede wordt gevoed
door de muzikale invulling
van de scènes. Timing is be
langrijk, evenals de gesugge
reerde kwelllingen die de
hoofdrolspelers ondergaan.
Elke aflevering van een soap
moet ook eindigen met een
spannende of ingrijpende ge
beurtenis. De kijker moet im
mers willen weten hoe het af
loopt. „Spijkerhoek" hanteert
die formule met verve. Je
hoeft er niet voor thuis te blij
ven, maar wie kijkt, wordt op
de een of andere manier aan
genaam beziggehouden. Is het
niet door de humor,- dan is het
wel door het soms klungelige
toneelspel.
HANS PIËT
AMSTERDAM Op het
Amsterdamse kantoor van
First Floor Features heb
ben de Nederlandse film
producenten Dick ('Am-
sterdamned') Maas en
Laurens Geels samen met
architect Dick Peek de
maquette gepresenteerd
van hun nieuw te bouwen
filmstudio.
De FFF-studio zal tot de vijf
grootste van Europa gaan be
horen (met b.v. de Bond-studio
in Pinewood en de Bavaria
Studio's in Mtlnchen) en qua
technische uitrusting een van
de allermodernste zijn.
In Almere is een terrein van
4,2 hectare voor de studio ge
reserveerd. Drie hectare daar
van is 'backlot', te gebruiken
voor buitenopnames, al .dan
niet met decors. Er komen
twee eigenlijke studio's, een
Dick Maas
(links) en
Laurens Geels
luisteren naar
de toelichting
die architect
Dick Peek
geeft over hun
nieuwe
filmstudio in
Almere.
FOTO: DIJKSTRA
van 35x45 meter en een van
25x35 meter, een decorwerk
plaats met ruimte voor de
lichttechniek, een geluidsstu
dio (alles op aparte funderin
gen gebouwd i.v.m. geluidsiso
latie), kleedkamers, kantoren
en een restaurant. De vrij
bruikbare hoogte (tot onder
het licht) van de studio is
veertien meter, een hoogte die
bijna geen andere studio haalt.
Het complex zal in november
dit jaar opgeleverd worden,
waarna Dick Maas er kan be
ginnen met de opnamen van
zijn nieuwste spektakel 'The
Missing Diaries'.
Producent Laurens Geels liet
weten dat de nieuwe studio's
de eerste drie jaar voor tachtig
procent zijn volgeboekt met ei
gen produkties. Daaronder
vallen ook de films uit het
nieuwe samenwerkingsver
band met Kees Kasanders Al-
larts Productions. Al is het
niet in de eerste plaats de be
doeling dat de studio's als on
afhankelijke commerciële in
stelling zullen worden geëx
ploiteerd, niettemin heeft Lau
rens Geels al belangstelling
voor het project ondervonden
van zijn Amerikaanse filmre
laties. Geels, die binnenkort
naar de American Film Mar
ket in Los Angeles vertrekt,
stelt dat zijn studio Ameri
kaanse filmmakers topfacili-
teiten kan bieden tegen een
zeer concurrende prijs. Hij
verwacht dat op een vrijge
houden terrein naast de stu
dio's, binnen niet al te lange
tijd zelfs wel eens een derde
studiogebouw zal kunnen ver
rijzen. De kosten voor het hui
dige project bedragen rond de
tien miljoen gulden.
door René de Cocq
Sterren
Geleidelijk aan komen we
weer een beetje thuis. Koos
Postema, Henny Huisman,
Brink, Ron Brandsteder,
André van Duin, Tineke. I
gezellig, ze zijn er weer.
Allemaal hebben ze een nie
verfje gehad van
win terschilder Joop van de
Ende. Ze staan dus in een
nieuw^pak en in een nieuw
decor, maar niemand hoeft
bang voor ze te zijn want d
praatjes die ze verkopen, zi
nog precies dezelfde.
Huisman voert nog steeds
dezelfde denigrerende
gesprekjes met zijn
Soundmixkandidaten,
Postema vertoont nog steec
hetzelfde naturel, Van Duii
vult zijn nieuwe artistieke
vrijheid met nog steeds
dezelfde Jaap Aap, In
„Wedden dat" neemt Jos
Brink een steeds belangrijk
plaats in dan de
weddenschappen. Het maal
dus helemaal niks uit of dt
sterren via AVRO, KRO,
Veronica of TROS tot ons
komen, of via de
Luxemburgse omweg van
Véronique. En het maakt o
het kijkpubliek niks uit: als
maar tot ons komen.
Zaterdag mochten we getul
■zijn van de wederopstandin
van Tineke, die ons weer
meevoerde naar het
vertrouwde giechelland: do.
pret met bijna iedereen die
gast was (vooral tijdens dat
hoogst kleffe gesprekje met
actrice Linda van Dijck en
haar man, over hun gehein
huwelijk waar nu dan toch
foto's vam moesten worden
getoond - alleen Henk van i
Meyden ontbrak).
Wrang was de manier waa
ze afscheid nam van de joi
weduwe van een van de bi
Zanderijramp omgekomen
voetballers, die omdat ze n
voor de wet was getrouwd
geen enkele aanspraak op
smartegeld of zoiets kan
maken. Ze kreeg van Tine
een jurkje voor haar baby,
de toevoeging: „Zo, meer
kunnen we niet voor je dot
sterkte dan maar verder."J
de presentatrice ging
ginnegappend voort met ha
geldverslindende babbel- et
kookshow. Had er niet een
oproepje vanaf gekund, oft
gironummer?
Curieus verschijnsel in dezt
„Tineke": de in trod uk tie va
een contactrubriek. Dat is i
nieuwe rage van dit
televisieseizoen. Mensen die
zoek zijn naar een partner i
een andere vorm van
gezelschap, en deze in hun
gewone doen en laten niet
kunnen vinden, krijgen
tegenwoordig in ettelijke
televisieprogramma 's de ka\
hun zoektocht op landelijke
schaal voort te zetten. Vroei
heette het zetten van een
advertentie al 'langs deze
onsympathieke weg'; wat n,
betreft geldt dat ook voor o
tv-variant.
De vertoning van de KRO-
televisieserie „De brug" is i
niet gestaakt. Vorige week
ging er een golfje van
opwinding door de mediaze
er was een groepje liefhebb
van het werk van Antoon
Coolen dat vond dat de
bewerking door Tomas Ros
veel te vrijmoedig was. Ze
dreigde met een kort geding
Ik kan het niet helpen, ma
ik vind dat een beetje komi'.
aandoen, want er is nauweli
een Nederlandse tv-serie, t\
spel of speelfilm waaraan gt
boek ten grondslag ligt
(originele scripts komen hit
bijna niet voor) en
scenarioschrijvers laten
meestal maar heel weinig h
van het oorspronkelijke we
De rechterlijke macht zou
dagwerk hebben als daar ei
keer zo'n geding over moes
worden gevoerd. Dit
idealistische gesputter zou t
haast de basis voor een
komische serie kunnen zijn
Intussen mag worden
vastgesteld dat „De brug" e
mag zijn. In elk geval kan n
enige tevredenheid worden
geconstateerd dat de zaak e
technisch vrijwel perfect
uitziet: lokatie, enscenering
kostumering, de rekwisietei
het lijkt allemaal precies op
wat het moet voorstellen. E
geluid is goed, het licht is
prachtig. Maar het
belangrijkste is, dat er goed
wordt gespeeld. De
hoofdrollen zijn haast ideaaI
ingevuld met Carine Crutzt
en Mare Klein Essink, die n
een zeker flegma het jonge
doktersechtpaar neerzetten l
centraal staat in het verhaa
De bijrollen zijn minder,
blijven wat steken in één
dimensie. De boze aanneme.
wel érg de boze aannemer,
naïeve oude dokter is wel
de naïeve oude dokter, en g
u maar door.
