Bondsrepubliek zit in de tang" Verzekeraars goed voor jardenschade GELD GOED £ekLóc6ou*ant GRT OOSTDUITSE REGERINGSADVISEUR PROF. KOCH: Beurs van Amsterd ECONOMIE ZATERDAG 10 FEBRUARI 1990 PA( Weer fusie op til zuivelcoöperaties LEEUWARDEN De bestu- ren en directies van de zuivel coöperaties ccFriesland en Noord-Nederland gaan de mo gelijkheden van een fusie tus sen de twee concerns nauwge zet onderzoeken. Beide onder nemingen zijn van mening dat een samenwerking op deelter reinen leidt tot „gecompliceer de constructies". Ze geven daarom de voorkeur aan een fusie. Binnen drie maanden zullen concrete fusievoorstel- len op tafel worden gelegd. Bij een fusie ontstaat een groot zuivelconcern met een jaarom zet van 4,5 miljard gulden. Financial Times klopt Temps de la Finance PARIJS Het in oktober gelan ceerde Franse financiële dagblad 'Le Temps de la Finance' moet op zoek naar een andere naam. De huidige naam is overduidelijk een letterlijke vertaling van die van de Financial Times, zo heeft een rechtbank in Parijs bepaald in een zaak die was aangespan nen door het Britse dagblad. De rechter had er geen moeite mee dat de Franse krant evenals de Financial Times wordt gedrukt op roze papier, zij het in een wat lichtere tint. Aan de Financial Times is een schadevergoeding toegewezen van 30.000 frank 10.000). Handelsoverschot BRD groter dan van Japan FRANKFURT Het over- schot op de Westduitse handels balans is vorig jaar met 5,2 pro cent gestegen van 128 miljard mark tot een recordbedrag van 134,7 miljard mark 152 mil jard). Daarmee heeft de Bonds republiek een aanzienlijk gro ter overschot gekregen dan Ja pan, dat zijn surplus vorig jaar zag dalen van 77,6 miljard dol lar tot 64,4 miljard dollar (J 122 miljard). Over geheel 1989 steeg de waarde van de export met dertien procent tot 641,3 mil jard mark, terwijl de import met vijftien procent groeide tot 506,6 miljard mark. Goedkoop stormhout Door de stormen van de afgelopen tijd zit Gemeente werken van Tiel met een terrein vol haardhout. Wie zelf een kar vollaadt, mag de keurig ge zaagde mootjes voor een tientje meenemen. De eer ste Tielenaren stormden gisteren al op dit buiten kansje af. FOTO: ANP (Van onze correspondent Rink Drost) OOST-BERLIJN „De eco nomie van de DDR sjaat wer kelijk op instorten. En dat komt niet door gebrek aan vakkennis of werklust, maar door de politiek. Uiterlijk van af het eind van de jaren ze ventig hebben de partij - de toen almachtige SED dus - en de verregaand door haar ge stuurde regering geprobeerd het land economisch onafhan kelijk van andere landen te doen zijn. Eerst werd het Wes ten als toeleverancier waar mogelijk buitengesloten. Dat was economisch gezien hoogst onverstandig, want wat een ander beter en goedkoper kan moet je niet zelf gaan doen. Na de opkomst van Gorbatsjov met zijn vernieuwingsideeën schotte de DDR zich ook nog van het Oosten af. Dat was fu nest, want ons land heeft nau welijks grondstoffen. Zestig procent van de produktiemid- delen wordt nu in eigen be heer vervaardigd. Dat is onbe taalbaar. En nu komen we zonder hulp van buitenaf niet meer uit de problemen". 'Buitenaf', dat is voor prof. dr. Burkhard Koch in eerste in stantie de Bondsrepubliek Duitsland. Koch is afdelings hoofd van het Instituut voor Internationale Politiek en Eco nomie in de DDR, een econo misch adviesorgaan van de re gering. Waarom is juist de Bondsrepu bliek de aangewezen partij om de vastgelopen kar van de DDR uit de modder te trek ken? Koch: „Tweeduizend DDR- burgers melden zich per dag voorgoed in de Bondsrepu bliek. Tendens: stijgend. De Bondsrepubliek krijgt hoe dan ook de rekening gepresenteerd van het wanbeleid dat in de DDR is gevoerd. Wat is be zwaarlijker: alle overgelopen en nog over te lopen DDR- burgers opvangen, aan werk, huisvesting, infrastructurele en sociale voorzieningen hel pen, of onze economie weer op de rails zetten?" Is er een echte keus? „Nee, eigenlijk niet. Het laat ste vereist stellig meer creati viteit en meer geld ineens, maar zal op den duur veruit het aantrekkelijkst zijn. Kijk, die vereniging of hereniging of hoe je de versmelting maar mag noemen, is niet tegen te houden, vooropgesteld dat ie mand dat echt nog zou willen. Met dat doel voor ogen mag de DDR niet nog verder kapot gaan". „Het probleem van de eenwor ding is niet de vorm waarin die gestalte krijgt. Belangrijk is het proces zo te leiden dat het dragelijk wordt voor de Duitsers in beide landen en voor de rest van de wereld. In De fysieke grenzen tussen Oost- en West-Duitsland opheffen is een licht karwei vergeleken bij de financiële, sociale en politieke inspanningen die moeten worden geleverd om tot een herenigd Duitsland te komen waarmee alle Duitsers èn het buitenland vrede kunnen hebben. hun roes verliezen de Duitsers die rest van de wereld trou wens naar mijn smaak te veel uit het oog". Hoe heeft het communistische regime de economie van de DDR zo ongestoord zo kapot kunnen krijgen? „In de jaren zestig en zeventig heeft de planeconomie in de vorm van Kombinaten - het niet altijd even gelukkig sa menvoegen van bedrijven in eenzelfde sector tot economi sche eenheden die de produk- tiegang van grondstof tot eind- produkt in eigen beheer heb ben - wel een positieve wer king gehad. Het was een po ging om de planeconomie aan te passen aan de moderne in dustrievoering. Zo werd toch een beetje markteconomie be dreven. Maar de politiek bleef met de economie niet in de pas. Het bureaucratische cen tralisme van de partij, gemaks halve stalinisme genoemd, deed de poging jammerlijk fa len. Partijdirigisme verdraagt zich nu eenmaal niet met markteconomie". Niettemin heeft het in de DDR veertig jaar lang stand gehou den. Hoe kan dat? „Er was sprake van een op bouwfase. Daardoor werden de problemen versluierd en daarom heeft het systeem waarschijnlijk zo lang gefunc tioneerd. En nu blijkt het vol strekt achterhaald. De demoti vatie van de werkende bevol king had niet groter kunnen zijn". Volgens Koch heeft de DDR het wiel voor de tweede keer uitgevonden. Prestige-objecten binnen het socialistische blok waren voor het regime belang rijker dan het overeind hou den van de verzorging met consumptiegoederen van de bevolking. Het volk werd koest gehouden onder de knoet van de alom tegenwoor dige Staatsveiligheidsdienst (Stasi). Reusachtige investeringen zijn bijvoorbeeld gaan zitten in de micro-elektronica. Het Kombi- nat Robotron heeft een prach tige megachip ontwikkeld, waarop echter in de wereld niemand zat te wachten. De internationale concurrentie- waarde van het technische wondertje is nihil. De Japan ners hebben die chip al lang, de Amerikanen ook en in West-Europa hebben Siemens en Philips er eentje ontwik keld en produktierijp gemaakt. Al die chips zijn aanzienlijk goedkoper dan de DDR-vari- ant. 'Dank zij' de beruchte Co- com-lijst kan de DDR er alleen zaken mee doen in Warschau- pactlanden. Die betalen met andere produkten, met grond stoffen of met niet-converteer- baar geld. De DDR heeft ech ter juist behoefte aan conver teerbaar geld: westerse valuta. Waarom? Koch: „Om de bevolking te motiveren hier te blijven en de schouders onder de opbouw van de economie te zetten. We naderen angstig de kritische massa die nodig is om de zaak nog enigszins draaiend te hou den. Dat het als een ziek hart nog een beetje doorvibreert komt door de typisch Duitse eigenschap dat de Bureaucratie nog functioneert. 'Ordnung muss sein' is het devies. Daar om gaan de meesten, hoe on gemotiveerd ook, toch maar weer naar hun werk. Maar dat blijft niet zo wanneer er niet heel snel iets verandert. De gewone mensen hebben nog FOTO: AP niet ervaren dat de democrati sering vruchten afwerpt. Nog steeds is hier niets te koop van wat het Westen zo aantrekke lijk maakt. Grote snelheid is geboden". De bal ligt nu bij de regering, het parlement en de Ronde Tafel in de DDR, nu na aan vankelijk tegenstribbelen het aanbod van de Bondsrepubliek staat, de D-mark als betaal middel in de DDR in te voe ren. Hoe staan de kansen? „Er zijn verschillende moge lijkheden om in de DDR fi nancieel en economisch orde op zaken te stellen. Gepraat wordt over een geldhervor- ming. Maar dat is een ondeug delijk middel. Zonder gelijktij dige ingrijpende, snelle econo mische hervormingen blijft de magneetwerking van het Wes ten volop van kracht. Zulke sociale spanningen kan de Bondsrepubliek moeilijk en de DDR helemaal niet verwer ken. Een andere mogelijkheid om het bestaande koopkrach- toverschot weg te werken is het verkopen aan de burgers van wat in de DDR aanwezig is: gebouwen, woningen, on derdelen van Kombinaten die zich lenen voor midden- en kleinbedrijven, grond, werk nemersaandelen van onderne mingen die nu nog in staats- handen zijn bijvoorbeeld. Dat kan gebeuren naast alle ande re maatregelen. Net als een ra dicale ombouw van het prijs- en subsidiestelsel. Die had al lang moeten worden doorge voerd, ondanks de aanvanke lijk pijnlijke gevolgen voor de burgers." En de invoering van de D- mark? „Dat zou de kortste klap zijn. De Bondsrepubliek kan tegen een overeen te komen' koers de gehele geldvoorraad van de DDR opkopen. De adjunct-di recteur van onze staatsbank heeft al gesputterd en via een radio-interview geprobeerd de bevolking ervan te overtuigen dat er geen plannen in die richting bestaan. Maar dat is natuurlijk onzin. Ja, het bete kent het prijsgeven van een belangrijk stuk soevereiniteit. Maar we staan met de rug te gen de muur. We zullen tot al les bereid moeten zijn om de totale ineenstorting te voorko men". Heeft zo'n financiële unie van Bondsrepubliek en DDR ook negatieve bijverschijnselen voor de burgers? „Zeker, voor velen zal zo'n geldhervorming, die onvermij delijk gepaard gaat met een ingrijpende economische om bouw tot een vrije-marktëco- nomie, akelige gevolgen heb ben. Wat blijft er over van de tegoeden die menigeen op zijn bankrekening heeft? En hoe worden de niet-produktieve mensen uit de bedrijven opge vangen die tientallen jaren de werkloosheid onzichtbaar heb ben gehouden? Er moet een sociaal vangnet worden ge schapen". Wie moet dat betalen? „De Bondsrepubliek! Beter zou het natuurlijk zijn wanneer de EG dat deed, maar die staat bij de hele operatie stellig niet te juichen. Voordat welke sane ringsmaatregel dan ook kan worden doorgevoerd zal de Bondsrepubliek over de brug moeten komen met een solida riteitsbijdrage om het allererg ste te voorkomen. Die bijdrage zal tussen de tien en vijftien miljard D-mark moeten lig gen. Voor dat geld moeten in eerste instantie die consump tiegoederen worden geïmpor teerd die nu nog onze mensen naar de Bondsrepubliek lok ken". Weggegooid geld voor de Bondsrepubliek? „Dat lijkt maar zo. Als die hulp niet komt moet het geld binnen de Bondsrepubliek zelf worden uitgegeven, aan de op vang van DDR-burgers. Wel ke oplossing ook zal worden gevonden, de Bondsrepubliek zit financieel in de tang". Ik ben nieuwsgierig naar de financiële resultaten waarmee onze verzeke raars het stormachtige eerste kwartaal zullen af sluiten. De stormen van de laatste weken hebben miljoenenschades veroor zaakt. Die schades zullen ongetwijfeld in sterke mate de resultaten van hun schadebedrijven en daarmee hun concern winsten drukken. Hier en daar wordt gesproken over totale schades die het miljard overtreffen. Of in dit angstig hoge totaal ook begre pen zijn de schades, berok kend aan de infrastructuur (kustbescherming, wegen en spoorwegnet, zendmasten van radio en televisie) weet ik niet. Aan de hand van een en kel voorbeeld zal ik proberen u te laten zien welke risico's onze verzekeraars door een calamiteit als de recente or kaan lopen. Ik neem daartoe de Nationale-Nederlanden (NN), die tot de heel grote en uiterst solvabele verzeke ringsconcerns van West-Euro pa behoort. In het eerste kwartaal van tot een bedrag van naar schat ting 50 miljoen gulden. 1989 bedroeg het premie-in komen van het gehele schade verzekeringsbedrijf van NN 1,8 miljard gulden. Het resul- Aanzienlijk taat van dit bedrijf (motorrij tuigen, brand, inbraak, storm, ziekte en ongevallen) kwam uit op een magere 19 miljoen gulden. Dat is dus op zichzelf geen indrukwekkend cijfer, maar daarbij moet bedacht ijkb resultaat in het overeenkoms- dij r worden, dat het vergelijkbare Hóe het resultaat over de eer ste drie maanden van dit jaar zal uitvallen staat in de ster ren geschreven en zal in ze kere mate afhankelijk zijn van de herverzekering. In het NN-verslag over de eerste maanden van 1989 wordt on der meer gemeld, dat de scha debedrijven in de Verenigde Staten de invloed ondervon den van de gevolgen van een reeks natuurrampen, waarvan de orkaan Hugo de meeste schade veroorzaakte. Door een voorzichtig herverzeke- ringsbeleid bleven de gevol gen voor het concern beperkt De schade van de recente or kaan, die 25 januari verwoes tend over ons land trok, zal voor de Nationale-Nederlan den en de andere grote verze keringsconcerns aanzienlijk zijn. Er behoeft dan ook niet aan getwijfeld te worden, dat die schade de resultaten voor de eerste drie maanden on gunstig zal beïnvloeden. Het zou mij zelfs niet verbazen als het schadebedrijf dat eerste kwartaal met verlies zou af sluiten. De NN is, als gezegd, een van de grootste verzeke ringsconcerns van Europa met eigen bedrijven in het Verenigd Koninkrijk, Ierland, België, Spanje, Griekenland, de VS, Canada, het Caribisch gebied, Suriname, Australië, Japan, Zuid-Korea, Taiwan, Hongkong, de Filipijnen, Ma laysia, Singapore en Indone sië. Van deze landen zijn be halve ons land ook België en het Verenigd Koninkrijk door de orkaan geteisterd. Het moet een tragische ge beurtenis zijn voor de verze keraars, die na een lange reeks verliesgevende jaren door middel van premiever hogingen en efficiencymaat regelen in hun schadebedrij ven weer orde op zaken had den gesteld, dat zij nu met gi gantische schades en de bijbe horende, zij het incidentele negatieve resultaten worden geconfronteerd. In hoeverre deze ontwikkeling op langere termijn tot verdere premie verhogingen zal leiden moet uiteraard worden afgewacht. Het mag in elk geval een ge luk heten, dat het Nederland se verzekeringsbedrijf in zijn totaliteit buitengewoon renda bel en liquide is. Geweldige kracht Een concern als de Nationale- Nederlanden is een sprekend voorbeeld van de geweldige financiële kracht van deze onmisbare bedrijfstak, die kan bogen op een onafgebroken krachtige winststijging en een groot vertrouwen in de toe komst. In het rapport over de gang van zaken in de eerste negen maanden van 1989 lees ik onder meer dit: 'Op grond van de thans beschikbare ge gevens verwacht het bestuur voor geheel 1989 dat de winst per aandeel zal stijgen ten op zichte van die over 1988. Ge zien de uitbreiding van het aantal aandelen door de aan delenemissie en de keuzedivi denden impliceert dit een stij ging van de nettowinst met meer dan 15 procent'. Nog duidelijker dan dit kwar taalbericht was mr. J.J. van Rijn, voorzitter van de raad van bestuur, tijdens de tradi tionele 'Presidents' lunch' van het PR-bureau Van Hilten op 8 januari: „Nationale-Neder landen heeft een weloverwo gen eigen visie op 1992, con cern- en werkmaatschappij- grootte, spreiding over de we reld, basisverbreding via an dere financiële activiteiten die bij haar leest passen en sa menwerkingsverbanden. Die visie, haar financiële kracht (eigen vermogen 10 miljard gulden), haar management skills en haar enorme erva ring in Nederland en in de hele wereld zullen haar een zeer goede toekomst geven en de Nederlanders trots maken op deze nationale onderne ming". Opvallend Van Rijn betreurde het als voorzitter van de raad van bestuur geen naar zijn mening goedkope NN-aandelen te mogen kopen. Een opvallend facet in zijn rede ging over het vervagen en mogelijk zelfs verdwijnen van het on derscheid tussen verzekeraars enerzijds en andere aanbie ders van financiële diensten, zoals banken, anderzijds. „Ik denk dat banken en verzeke raars zich in toenemende mate op eikaars terrein zullen gaan bewegen. Ook mag niet worden utgesloten dat combi naties van banken met verze keraars tot stand zullen ko men". Van Rijn is op zijn wenken bediend. Kortgeleden is het samengaan aangekondigd van de verzekeringsgroep AMEV met de Verenigde Spaarbank- groep (VSB), die op 1 januari de status van algemene bank verkreeg. Niet alleen door stormen en orkanen komen de verzeke ringsconcerns in het brand punt van de belangstelling te staan. Ook de EG en natuur lijk de omwenteling in Oost- Europa maken deze branche bijzonder interessant. Ik denk, dat dit een van de be drijfstakken wordt die wij in 1992 door de geweldige veran deringen niet meer zullen herkennen. WIM VAN DER MEULEN Noteringen van vrijdag 9 februari 1990 (tot jgeei 16;30 uur) alger noec 110.30 U'tSt< 116.70 Pdrai 124.70 vas 1 39.50 Schu in d< lolar enral-non c eriks hold c 130.00 flexovit c 93.50 furness c 125.00 gamma hold 81.00 gamma h 5 pr 5.70 getronlcs 30.50 geveke 45.20 1.94 ital.lire (10.000) 1,48 jap.yen (10.000) 5,53 joeg.din. (100 nieuw) 1,62 noorse kroon (100) 30,30 oost schill. 114,25 port.escudo 3,29 spaanse pes. (100) 126,00 ge 00,00 ia 27,65 ae 15,72 5 1,18 GOUD Nieuw Vorige ZILVER onbewerkt 25020 - 25520 25000 - 25500 onbewerkt 285 - 355 bewerkt 27120 27100 bewerkt 400 Opgave: Drijfhout, A'dam AMSTERDAM Op de Am sterdamse effectenbeurs is gis teren de obligatiemarkt getrof fen door de uitspraken van Bundesbank-president Pöhl over een krappe kredietpoli- tiek in verband met de mone taire unie tussen de beide Duitslanden. Maar ook de Londense future- markt, waar de Duitse obliga ties zwaar onderuit gingen door de Duitse ontwikkelin gen, werd door handelaren als een grote boosdoener aange wezen. „Daar is iedere realiteit met betrekking tot de onder liggende waarden verdwenen. Het is eigenlijk één groot gok huis geworden", zei iemand. De laatste staatslening van 8,25 procent die donderdag nog sloot op 97,45, noteerde gisteren uiteindelijk 96,95. 's Ochtends had deze lening nog 98,05 op het bord gezien. Het rendement steeg van 8,59 pro cent tot 8,74 procent. De omzet van deze laatste staatslening bedroeg 267 miljoen el< daarmee veruit het mee# handelde obligatiefonds, r taal werd gisteren voir miljard aan obligaties vö< deld. De aandelenmarkt kenè grillig verloop, waarbl stemmingsindex met eend van 0,3 punt opende opl Die zakte vervolgens wc een slot van 110,4. De ko| dex daalde met 1,3 puf 193,4. De aandelenomzef gisteren 730 miljoen.! ninklijke Olie kende mee miljoen de grootste omza volgd door Nationale N landen met 65 miljoel Unilever met 45 miljoel Alle internationals nrw terrrein prijsgeven. Zo Hoogovens 2,60 terug ot KLM ƒ1,60 op ƒ34,80,1 ninklijke Olie 1 op f\ en Philips, Unilever en I zeven tot zes dubbeltjes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 8