gletsjers trein langs bergreuzen en majestueuze Zandvliet de hele vereld in kaart £eidóe Qowiant finale1 r ZATERDAG 10 FEBRUARI 1990 is behalve een d van bergen en ^sjers ook een land van tekend openbaar Een dicht net van rticuliere) spoorwegen de overal aanwezige itbus maken het reizen een ongekende evenis. Van alle kantons iraubünden gjrschijnlijk het rijkst ^^*ïegend met uurschoon en meer dan ilderachtige nverbindingen. Wie er n de tijd voor neemt •:n daar is een vakantie h voor? - kan als rist de eigen auto alle jen laten staan en £j>ruik maken van de vele (gelijkheden om met ulp van de Swiss Card de Swiss Pass voor half of geheel gratis rond eizen. Meer informatie :r de vele verschillende lieven en abonnementen :e verkrijgen bij het ritsers Verkeersbureau, zen mingsplein 11, 1017 BB ^sterdam (020-222033). ebj, vrijt Het station van Bernina Hospiz is een groot stevig gebouw, dat bestand is tegen de barre winterse omstandigheden op de pashoogte. Dat van Alp Grüm bestaat uit een stationsgebouw en enige herber gen ten behoeve van degenen die van hieruit de woeste natuur intrekken, soms voor dagenlange wandeltochten. Vanaf de terrassen van de herbergen van Alp Grüm is er een prachtig uitzicht op de 3905 meter hoge Piz Palü, de Palüglets- jer en, in de verte, het diepe dal richting Tirano. Het stationnetje van Cavaglia is niet meer dan een wat uitgebouwde woning met een perron erlangs. En in La Prese stopt de trein gewoon midden op de straat, vlak bij een van die restaurantjes waar de streekspecialiteiten hoog op het menu staan. In zo'n decor van hoge bergen, met rode geraniums behangen en door de zon ge blakerde huizen, en met de smaak van een Zwitserse kaas- of vleesschotel nog in de mond, lijkt het soms net alsof zelfs de Zwitserse precisietijd sinds Jan Wil lem Holsboer heeft stilgestaan. JOS TIMMERS vrije tijd krijgt en steeds vaker en verder reist, overstromen Nederlands-, Engels-, Frans- en Duitstalige gidsen de markt. Wandelingen in de Schotse Hooglanden. Noorwegen, de Himalaya en het oer woud van Zaïre worden tot op de voet stap beschreven en in boekvorm uitgege ven. Avonturiers - of zijn het zonder lingen? - vertellen pagina's lang en voorzien van prachtige kleurenfoto's over fietstochten door de Sahara, de be klimming van de Matterhorn of een boottocht over de Amazone. Wie wil, kan de vakantie van zijn leven per boek beleven. Dat spaart in elk geval heel wat geld. Enkele jaren geleden telde ons land maar een of twee van speciale reisboekenwin kels. Inmiddels zijn het er zeker tien, waarvan Zandvliet naar eigen zeggen verreweg de meest uitgebreide verzame ling kaarten voert. Maar of hij daarmee ook echt de hele wereld in schaal 1:50.000 in huis heeft? Kan hij iemand direct helpen aan een wandelkaart voor West-Samoa? Zandvliet: „Nee, dat piet. Het is soms heel moeilijk om aan goede kaarten te komen. Neem bijvoorbeeld de Neder landse Antillen. Kaarten daarvan zijn in Nederland niet te vinden. Om over de juiste kaarten en plattegronden van Oost-Europa en de Sovjetunie nog maar te zwijgen. Die blijken nogal eens niet te kloppen. Ik denk wel dat dat probleem, na de omwentelingen daar, binnen niet al te lange tijd voorbij is". Plattegronden Aan een rek met kaarten en gidsen is, ondanks de o zo magische klank van exotische oorden, te zien dal Zandvliet het eigen land en de Zuidhollandse regio niet uit het oog heeft verloren. De stads plattegronden van Leiden, Den Haag en Amsterdam, met de verkoop waarvan jaren geleden eigenlijk de basis werd ge legd van de tegenwoordige reisboeken- winkel, liggen broederlijk naast wandel- gidsen voor ver over de grenzen, hand boeken voor reizen door India, Argenti nië en Malawi en een fotoboek over Au stralië. Zo lijkt de wereld, heel even, echt klein. JOS TIMMERS CHTIGJAAR ININA-EXPRESS is do(]TRESINA - In de duisternis ft minutenlang een angstaanja- gepiep en gekrijs. Het geluid ijzer op ijzer. Dan, opeens, is eer licht. Maar het ravijn dat rechts van de trein lag, ligt nu Js. In het volslagen duister van heeft de Bernina-Ex- mb een hele bocht gedraaid. En te iaat het nog vele malen berg-in- °JJuit, totdat op 2256 meter het punt van de Berninapas is Rofkt- ïgir I w .bevinden ons in Graubünden, het in de zuidoostelijke uithoek van herland. Het is een Mekka voor de ïu.!bbers'van buitenissige smalspoor- Maar ook een 'normale' zal er al snel bezwijken voor de afding van een treinreis door de bergwereld. voert langs plaatsen waar je als reiziger nooit zou komen. Over hoge passen, langs steile rotswan den en door diepe, diepe dalen. Door tunnels en over bruggen en viaducten die zo kunstig zijn gebouwd, dat het net is alsof Moeder Natuur ze zelf in het landschap heeft neergelegd. De prachtig ste modelspoorbaan die een mens zich denken kan. Maar dan in het echt. Rhatische bahn De Berm na-Express is een van de be roemde treinen van de Rhatische Bahn, wat de naam is van zowel het uitgebrei de spoorwegnet in Graubünden als de maatschappij die de 375 kilometer smal spoor al honderd jaar exploiteert. Het is grappig te weten dat het brein achter de ingenieuze treinverbindingen geen Zwitser was maar een Nederlander, de in 1834 in Zutphen geboren Willem Jan Holsboer. Na vele jaren als stuur man op zee te hebben gezworven maak te hij carrière in de bankwereld. Op der tigjarige leeftijd trouwde hij in Londen cn toen zijn vrouw het spoedig daarna aan haar longen kreeg, verhuisden de Holsboers naar Davos. De gezonde berg lucht mocht echter niet baten en na eni ge maanden overleed 'Frau Holsboer'. De voormalige zeeman bleef in het Zwitserse dorp wonen en was samen met de Zwitser dr. Schindler de grond legger van Davos als internationaal kuuroord. Om de komst van bezoekers te vergemakkelijken, zo redeneerde Holsboer, was een spoorlijn nodig die Davos verbond met Landquart, dat voor buitenlandse reizigers wel redelijk ge makkelijk op eigen gelegenheid te berei ken was. De slimme Hollander had ge lijk. In 1889 werd deze spoorwegverbin ding geopend en tien jaar later, vlak voor de eeuwwisseling, was het jaarlijkse aantal gasten in Davos gestegen tot 13.000. Adhesie-spoorbaan Van alle treinen die over de rails van de Rhatische Bahn rijden, is de Glacier-Ex press van Sankt Moritz naar Zermatt in Wallis veruit de bekendste. In de zomer maanden zitten de rijtuigen vol toeristen die tot van zeer ver buiten Europa naar het Alpenland komen om deze bijzonde re, meer dan zeven uur durende reis mee te maken. De dit jaar precies tachtig jaar geleden geopende Bernina-Express (van Sankt- Moritz naar het Noorditaliaanse Tirano) is wat onbekender, maar heeft als groot voordeel dat een enkele reis slechts drie uur duurt. Wie vroeg van de partij is heeft dus alle tijd om op de heen- of te rugweg bij een van de schilderachtige stationnetjes uit te stappen en de impo sante bergwereld op zich in te laten wer ken. Want wat dat betreft doet de Berni- na-Express nergens voor onder. De spoorweg is om nog twee andere re denen interesant. Het is de hoogste ad hesie-spoorbaan in Europa, wat wil zeg gen dat aan de klim tot 2256 meter hoogte geen tandrad te pas komt. Met talrijke 'keertunnels' in de bergwand en een keerlus in de open lucht, worden de hoogteverschillen overwonnen. De Berninapas vormt bovendien de ver binding tussen het Zwitserse Oberenga- din en het Italiaanse Valtellina. Vanaf Sankt-Moritz, in het op 1800 meter hoogte gelegen dal van de Inn, voert de spoorbaan eerst naar het station Bernina Hospiz op 2256 meter hoogte. Links en rechts steken de bergreuzen de hoogte in en vooral vanaf de Berninapas is er een prachtig uitzicht op de majestueuze gletsjerwereld. Daarna daalt de trein in snel tempo, totdat anderhalf uur later en bijna achttienhonderd meter lager Ti rano wordt bereikt, waar de douane op het station de passen controleert. Vijgen Er is waarschijnlijk geen spoorweg ter wereld waar de overgang van een woest hooggebergte- naar een zacht, bijna me- diteraan klimaat zich zo snel voltrekt als hier. In het Valtellina hebben de kale rotsen van het Engadin plaatsgemaakt voor wijngaarden en er groeien tabak en vijgen. Even bijzonder als de spoorweg zelf zijn de stationnetjes, waar behalve de naam ook de hoogte wordt aangegeven, als het meezit zowel in het Duits, het Italiaans, het Engels en het Japans. [DEN - Klaas Zandvliet is de al lang kwijt. Zijn het er vijf- of ithonderd? Met wat rekenwerk nt hij uiteindelijk uit op niet ider dan vijftienhonderd; keurig onderwerp en per continent ge- epeerd in de schappen van een ikelpand in de Leidse Bree- |at. Van een gedetailleerde plat- rond van Den Haag tot een irt van het eiland Mauritius in Indische Oceaan. as Zandvliet heeft de wereld in kaart, in boek. Maar dat is voor een boek- ikelier niet zo ongebruikelijk. Toch is nog wel verschil tussen het plankje boeken dat je in veel boekwinkels te- komt en de aparte winkel met louter boeken en kaarten die Zandvliet op 1 pari heeft geopend. I uit de hand gelopen hobby? „Neen", I hij Zandvliet beslist. Niet dat hij i van reizen houdt. Zodra hij de kans gt - al is dat door de winkel niet zo ik - trekt hij er met vrouw en kinde- op uit. Maar een hobby is geen soli- ffbasis om zaken op te doen. rias is de derde generatie Zandvliet die :t>oeken doet. „Wij zijn nog de enige te familieboekhandel in Leiden. En in ouderdom zijn we de derde, na twee universitaire zaken", zegt hij het hoorba re trots. Grootvader Klaas' grootvader opende in 1917 in de Haarlemmerstraat in Leiden een kan toor- annex kerkelijke boekhandel. Na de Tweede Wereldoorlog hebben de ge wone boeken steeds meer de overhand gekregen, terwijl ook de schoolboeken elk jaar opnieuw met stapels over de toonbank gaan. Waarom dan uitgere kend voor de reisboeken een geheel aparte zaak? „Ach", zegt Klaas Zandvliet, ,je bent steeds op zoek naar een markt waar wat groei in zit. De afgelopen tien jaar was dat de informatica. Enkele jaren geleden zijn we begonnen met het verkopen van wat plattegronden en wegenkaarten. Eerst in een rekje voor de deur. Vervol gens kwam er een plankje met reisboe ken. Dat aanbod is uiteindelijk zo groot geworden, dat de overige boeken in de verdrukking kwamen. En toen ik het pandje in de Breestraat te huur zag staan dacht ik: waarom niet? We zitten recht tegenover een kantoor van de NBBS. Mooier kan het toch niet? Ze sturen de mensen linea recta naar ons door". Klaas Zandvliet in zijn winkel. Wijs een gebied aan op de wereldbol en de kans is uitermate groot dat de boekwinkelier er wel een kaan of boek over heeft. De opening van de reisboekenwinkel in Leiden komt op een moment dat de be langstelling voor dit genre explosief stijgt. Dat blijkt ook uit de jaarlijkse ReisgidsWijzer van de Stichting Collec tieve Propaganda van het Nederlandse FOTO: CEES VERKERK Boek. een catalogus met bijna alle lever bare reisgidsen en kaarten. Doordat de Nederlander steeds meer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 33