[ockeycoach Bianchi geen buitenbeentje
oetballerlei
k
Zoenen
ïldschieter Kok wil snel
•eer weg uit dam wereld
PAC
2T
SaidóaQowia^t
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1990 PAGINA 11
II
rerandering Dynamo Berlin
jRLIJN Dynamo Berlin, de Oostduitse voetbalclub
winterstop die tot eind februari loopt, onder een ande-
litkomen. Dit om aan te geven dat alle banden met de
i Staatsveiligheidsdienst (Stasi) verbroken zijn. Inmid-
vamen als Allemania, Olympic en Fortuna Berlin ge-
ynamo Berlin, een van de rijkste en succesvolste Oost-
ztbalclubs, was een onderdeel van de Dynamo sport-
tijn geld voornamelijk van de Stasi ontving.
ast schoeisel voor spits Vialli
Gianluca Vialli, spits van Sampdoria en het Italiaanse
voetbalelftal, zal alleen nog maar op speciaal ontwor
men kunnen voetballen. De aanvaller kampt al meer
'dan een jaar met een voetblessure. Eind december brak hij zelfs
de rechtervoet. Sindsdien loopt hij in het gips. Vialla liet zich in
Barcelona onderzoeken. De conclusie was dat hij een aangebo
ren afwijking aan zijn voeten heeft, die de kans op breuken
sterk vergroot. Op aanraden van een Spaanse specialist en de
arts van het Italiaanse team laat Vialli nu schoenen ontwerpen.
Roemeense bondscoach hoopt
op westerse invloeden
BUKARESTDe Roemeense bondscoach Emerich Jenei denkt
dat het voetbal in zijn land zal profiteren van het openstellen
van de grenzen. Volgens de 53-jarige trainer hebben clubs in
Roemenië nu eindelijk de kans tot professionalisering. De vroe
gere coach van Steaua ziet vooral grote voordelen in de moge
lijkheden spelers naar het buitenland te laten vertrekken. „Mijn
spelers zouden er alleen maar beter van worden. Als bijvoor
beeld Gheorgi Hagi inderdaad naar Italië vertrekt, zal hij daar
constant op de toppen van zijn kunnen moeten spelen wil hij
zich waarmaken. Dat betekent dat hij sterker wordt, ook men
taal, en dat de andere spelers in het nationale team daarvan
kunnen profiteren".
Bryan Robson onder het mes
MANCHESTER Bryan Robson, aanvoerder van Manchester
United en Engeland, is in een Londens ziekenhuis opgenomen
voor een hernia-operatie. Volgens Uniteds manager Alex Fergu
son zal Robson twee maanden niet kunnen spelen. „De operatie
komt voor Manchester United erg ongelegen, maar wij weten nu
tenminste wat er met Robson aan de hand is. Wij zullen hem
nog een tijdje kwijt zijn.Robson heeft sinds december de laatste
negen wedstrijden van Manchester United gemist. Het is vrijwel
zeker dat de aanvoerder zal ontbreken bij de vriendschappelijke
wedstrijd tegen Brazilië op 28 maart in het Wembley-stadion.
Klaus Allofs wil niet in selectie
BORDEA UX De 56-voudige international Klaus Allofs heeft
de Westduitse voetbalbond laten weten niet meer in aanmerking
te willen komen voor de nationale ploeg. Allofs, die sinds 1986
m Frankrijk speelt, heeft op 31 maart in 1988 tegen Zweden zijn
laatste interland gespeeld. Als gevolg van een knieblessure was
hij daarna niet meer inzetbaar. De 33-jarige Allofs baseerde zijn
beslissing op medische adviezen.
door Frank Werkman
Bobby Robson heeft de knuppel
weer eens in het hoenderhok
gegooid. De Engelse
voetbalbondscoach heeft zich
deze week als eerste WK-
deelnemer een kritisch geluid
laten ontvallen over het vieren
van een doelpunt. Robson wil
dat de spelers van zijn ploeg
elkaar in het vervolg niet meer
kussen na een treffer. De
technische man van het Albion
vindt die uitingen van
gemoedsontlading ongepast.
Niet zo zeer omdat zo n feestje
leidt tot een ongewenste
onderbreking van de speeltijd.
Nee, Robson heeft er een puur
zakelijke redenering voor: hij
vindt de tekenen van
genegenheid niet op zijn plaats,
omdat scoren gewoon bij het
vak hoort. Daar zijn die goed
betaalde voetballers voor
aangetrokken, vindt Robson.
En hij heeft gelijk.
Kussende voetballers, we zijn
er zo langzamerhand een beetje
aan gewend geraakt. Zeker van
die Latijnse types met zo'n licht
ontvlambaar karakter. Die
kussen te pas en te onpas na
een hoogstandje op het veld.
Ook Oosteuropeanen willen een
ploegmaat, die net het net heeft
gevonden nog wel eens vol op
de mond zoenen. Een blijk van
sympathie, dat weliswaar in
eerste instantie een emotionele
achtergrond heeft, maar
waarbij puur zakelijke
overwegingen een keiharde rol
spelen. Immers, dank zij een
doelpunt van zo'n bejubelde
teamgenoot kan er niet zelden
een stevige premie worden
opgestreken. En geld mag dan
niet gelukkig maken, het is wel
verdraaid gemakkelijk om over
een zekere hoeveelheid van dat
vermaledijde slijk der aarde te
beschikken.
Maar even terug naar het WK
van komende zomer. De
oprisping van Robson zal ook
ten burele van de FIFA zijn
neergedwarreld. We mogen dan
ook ook aannemen dat de een
of andere official van de
wereldvoetbalbond dezer dagen
ook komt met een lijst van
verboden gedragingen. In het
verleden zijn er al meermalen
missives rondgestrooid,
waarmee bepaalde activiteiten
dienden uitgebannen. Het
kussen van elkaar was daar al
één van. Ook de jubel tocht
langs de tribunes van een door
juichende teammaten
achtervolgde doelpuntenmaker
werd daarbij verboden.
De Italiaanse bond maakte ooit
een einde aan het plotsklaps bij
de azzurrf opduikende
fenomeen dat een
doelpuntenmaker het eigen
shirt uittrok, het kledingstuk
ophief, kuste en vervolgens
teruglopend naar de eigen helft
weer aandeed. Hoe fraai die
emotionele uiting op zich ook
was, de ontluistering die
ontstond als de betrokkene zich
deels had ontkleed en daarbij
zijn smoezelige interlockje
toonde was groot. Maar dat
aspect zal slechts een
ondergeschikte rol hebben
gespeeld. Het verbod zal
waarschijnlijk grotendeels zijn
uitgevaardigd op aandrang van
de shirtsponsors. Die zagen hun
merknaam niet pront op de
borst van de in close up
verschijnende scorer in beeld
verschijnen, doch slechts een
verfomfaaid stuk textiel.
Die soms in zeer fraaie
patronen en kleuren
vervaardigde lap stof blijkt
overigens bij de heren, die zelf
miljoenen verdienen met hun
balgetrap, nog steeds de
aantrekkingskracht te bezitten
van de bekende rode lap op een
stier. Hetgeen ook leidt tot
onthutsende taferelen van op
het veld stripteasende sterren,
die shirtjes ruilen met
opponenten. Hoe
grootverdieners klein kunnen
zijn! Zou zo'n Ronald Koeman
nou echt in zijn luxe, van fraaie
lambrizering voorziene
slaapvertrek alle geruilde
shirtjes boven het bed hebben
hangen? Om het uit
verschillend ingestelde
inbouwspotjes, te dimmen licht
daar naar believen over te laten
schijnen?
Van mij mag eenieder in ziin
slaapkamer doen wat-ie wil.
Als bepaalde trekjes daarbuiten,
en zeker op een voetbalveld
maar achterwege worden
gelaten. Voetbal kan mooi zijn.
Maar laten de heren zich nu
eens louter daarmee bezig
houden. Een mooie taak voor
de scheidsrechter om uitwassen
in te dammen. Misschien wordt
het tijd om eindelijk eens met
die strafbank op Je proppen te
komen. Ook voor de
doelpuntenmaker, die toch al zo
graag het veld wil uitrennen.
Laat-ie maar meteen doorlopen
naar de strafbank. Kan hij
meteen nog een beetje extra
nagenieten. En zich desnoods
daar nog even uitgebreid laten
zoenen.
I De sportieve
5 van Rob Bianchi
gen een niet-alle-
coers. De ex-prof-
£r (DWS, FC Am-
trad vijf jaar ge-
e tot het gilde der
rainers (dames
lm, heren Kam-
i is per 1 mei zelfs
ach. „Een blik-
ière", weet Bian-
niet maalt om de
achten vooroorde-
1 ;h, door sommige
zal er best scep-
jgen mijn komst
aangekeken, ja,
at interesseert me
Pn: „Ik blijf liever
gewoon mezelf
inds)verschil tussen
h hockey is, zo heeft
i "titussen ervaren, ook
foot als ihenigeen wel
igt te denken. „Het
aar een hockeyer op
irgen over begint,
voetbaluitslagen van
vond", zo schetst hij
bij de Utrechtse
iser Kampong die hij
het tweede seizoen
mische en (vooral)
ET tips voorziet. „Ik
hockeyer op dit ni-
aten meer te leren hoe hij
ïoet stoppen. Laat me
en, dat weet-ie toch
mko beter dan ik", zegt
iser'die qua eigen vaar-
uschromelijk tekort
3ijejk heb ooit één wed-
ispeeld, was geen suc-
dat is onbelangrijk,
<eeiben ik nog geen bui-
^ésPentreert Rob Bianchi
meier op het taktische as
pect van het spelletje dat, zo
heeft hij geconstateerd, zeker
op clubniveau nog wel voor
verbetering vatbaar is. „Voor
een hockeyer bestaat er niks
mooiers dan met de bal aan de
stick drie, vier man uit te spe
len. Open die trucendoos. En
liefst zoekt-ie telkens weer
diezelfde vent op. Of dat nu
relevant is of niet. Kijk, in
hockey val je meestal over
rechts aan, forehand makkelij
ker dan backhand. Maar is het
rechts te druk, loop je dan niet
blind vast in een kluwen spe
lers, maar verplaats het spel
naar links, waar de ruimte is.
Klinkt heel simpel, maar is
doeltreffend. Dat heet sterk en
verzorgd positiespel spelen".
Evenwicht
Daarbij blijft Bianchi het liefst
zo lang mogelijk trouw aan
een eenmaal gekozen basis-op-
stelling. „Ik ben niet zo'n wis
selaar. Geef de spelers graag
m'n vertrouwen. Zonder al te
vaak met hen in discussie te
hoeven gaan. Ik beslis, dat is
mijn taak, ik zorg ervoor dat
er een goed evenwicht in een
elftal zit. Dat de lengte- en
breedte-as, horizontaal én ver
ticaal, er staat. De juiste men
sen op de juiste plaats neerzet
ten, dat is het hele eieren eten,
de spelers goed op elkaar af
stemmen, het teambelang er in
slijpen", aldus Bianchi die
graag op de door voorganger
Hans Jorritsma ingeslagen
weg wil voortborduren. „Dit
Nederlands elftal zit uitge
kiend in elkaar".
Bianchi zegt dan ook grote be
wondering te hebben voor al
het baanbrekende werk dat
Jorritsma in de loop der jaren
heeft verricht. Het wereld
kampioenschap, vanaf komen
de maandag in het Pakistaanse
Lahore, moet, vindt ook Bian-
Niet meer week in, week uit
met eenzelfde groep bezig zijn.
Het wordt meer een piek-be-
lasting".
San Siro
Als ex-topsporter weet Bianchi
wel met dergelijke spanningen
om te gaan. Goede herinnerin
gen bewaart hij vooral aan zijn
jaren als linksachter bij de
„Lieverdjes" van FC Amster
dam. „We hebben nog eens de
kwartfinales van de UEFA
Cup gehaald. Eerst naar Malta,
toen Fortuna Düsseldorf en
Inter Milaan. Tegen Mazzola,
een gentleman-voetballer, en
Facchetti, de eerste scorende
linksback. We wonnen daar in
dat machtige San Siro-stadion,
tjonge, wat een ervaring was
dat. Ik voelde me vele maatjes
groter. En we hebben daar nog
gelachen. Kregen we een
strafschop tegen, heel dubieus.
Van Taylor, dezelfde man die
in 1974 ook de WK-finale tus
sen West Duitsland en Neder
land had gefloten. Loopt Jong
bloed naar die scheidsrechter
toe en zegt: „U maakt weer de
zelfde fout". Waar gebeurd".
Bianchi, op zijn praatstoel,
vervolgt: „We werden tenslot
te uitgeschakeld door FC
Köln. Een jaar later verkocht
Dé Stoop de hele voorhoede,
Van der Lem, Meijer, Nico
Jansen. Tot zo ver de jeugd
herinneringen van Bianchi die
deze week een „reuze aardige"
brief van Stoop ontving. „Om
me te feliciteren, ja, ik heb het
altijd heel goed met die man
kunnen vinden". Bianchi was
overigens zelden of nooit uit
blinker bij FC Amsterdam. „Ik
was een modale voetballer,
maar die moet je er ook bij
hebben, hè. Als ik achter
Jongbloed een bal van de lijn
kopte, was dat ten minste net
zo belangrijk als die spits die
de hele wedstrijd niets heeft
laten zien en in de laatste mi
nuut er toch nog een doelpun-
tje inprikt".
Bekakt
Na zijn actieve voetbalcarrière
werd Rob Bianchi trainer bij
de Amsterdamse voetbalclub
JOS („Daar is ook Rinus Mi-
chels begonnen") en vervol
gens de zaterdag-amateurs van
Huizen. Door zijn vrouw, ex-
international Marjolijn Gouka,
kwam Bianchi toen al regel
matig op een hockeyveld. „Ik
vond het altijd al een prima
sfeertje. Nee, helemaal niet be
kakt, maar beschaafd, dat is
het juiste woord. Ik voelde me
er meteen thuis, het is een
veel reëler wereldje dan het
voetbal, zonder achterklap. Bij
Kampong zou het absoluut
niet op prijs worden gesteld
wanneer ik voor de dug-out
zou gaan lopen schreeuwen en
uit mijn bol zou gaan. Al ben
ik daar ook niet het type mens
naar, hoor", lacht Bianchi die
als conditietrainer bij de da
mes van Hilversum zijn hoc-
key-toekomst startte.
„Zo ben ik er in gerold", zegt
de gymleraar uit Amsterdam
Noord die ooit in Zeist te licht
werd beoordeeld voor het di
ploma van de cursus Coach
Betaald Voetbal. „Anders had
ik nu ergens bij een eerste-di-
visieclub rond gelopen mis
schien. Op deze manier heb ik
mijn revanche gehaald. Want
ja, dit doet me best goed, hoor.
Of ik in de toekomst ook nog
eens in de voetballerij zal te
rugkeren? Geen idee, maar zeg
nooit nooit. Wie me tien jaar
geleden had gezegd dat ik
bondscoach van de hockeyers
zou worden, had ik ook voor
gek verklaard".
DICK KIERS
s JFOORT Bessel
weinig respect
"•l»en voor.de bonds-
ders van de dam-
s E)e 47-jarige zaken-
rzamelde voor Ton
Is de financiën
e WK-tweekamp
Tsjizov, nadat de
ambond op zijn
iet in staat was ge-
het gewenste prij-
van 200.000 gul-
elkaar te schrapen.
ntiernam samen met de
ootmeesters Genna
en Hans Ree actie,
jj op een feestje van
tal had vernomen van
'men rond de weg-die
«Js op weg naar het
mpioenschap", de
de stichting die ter-
het leven werd geroe
ide af te leggen. „Het
en grof schandaal dat
i ute topsporter als Sij-
iet datgene kan krij-
rop hij recht heeft. De
Drbij dat je als organi-
een telefoontje kunt
van één of andere
:er. Je zult daadwer-
;t een koffertje in de
grote bedrijven langs
[e kans
maand in het stad-
i Amersfoort op zoek
r Bessel Kok zal ech-
üdende conversatie te
Op die ene dag dat de
woonachtige zaken-
l plan is de WK-match
J Sijbrands en Tsjizov te
j^jï, zal zijn tijd even
i zijn als hij twee da-
de start van de twee
een kwartier tijd
loven. „Mijn taak is
iracht. Het is de be-
lat ik mij nu weer ga
fen met de schaak-
Iverdwijn even geruis-
_l ben gekomen",
-lp aan Sijbrands kan
Norden gezien van zijn
Irfnheden als voorzitter
*rand Masters Associa-
Uji begin 1986 gestichte
oor schaakgrootmees-
30 de individuele belan-
artigt van professione-
ers over de gehele we
reld. „Ik doe dit ook voor de
persoon Sijbrands, niet voor de
damsport", geeft Kok al snel
aan waar het hem in hoofd
zaak om is te doen.
Mens achter schaker
Na zijn eerste kennismaking
ging Kok zich interesseren
voor de 'mens achter de scha
ker. De belangenbehartiging
van de individuele topsporter
was aanleiding voor de oprich
ting van de GMA. Kok legt
uit: „Schakers zijn in principe
vreselijk individualistisch. De
relatie tussen de schakers on
derling was in die tijd niet
goed. Ook de samenwerking
met de bond was verre van
optimaal. De topschaker had
moeilijkheden zijn vak be
roepsmatig uit te oefenen. Hij
had niets te vertellen bij de or
ganisatie van grote toernooien.
Er was een gebrek aan interes
se voor de individuele topspor
ter, wat je overigens ook vaak
terugziet bij andere sportbon
den. Ik heb daarom met Kas
parov gepraat. Ik wilde ze hel
pen om zich sterk te maken
tegenover de wereldschaak
bond".
Kok maakte zich vier jaar ge
leden bij de wereldschaakfede-
ratie niet populair, toen hij,
onafhankelijk van deze bond
een concurrerend wereldcir
cuit van de grond tilde. De
grootmeesters konden bij zés
toernooien hoge geldprijzen
incasseren, dit in tegenstelling
tot de reguliere toernooien van
de wereldschaakbond. „De
topschakers hadden op dat
moment niets te vertellen. Ze
hadden geen inbreng, geen
stem. Er waren te weinig toer
nooien. De verdiensten waren,
vond ik, veel te laag. Daar
moest verandering in komen.
Samen met Kasparov, Tim
man, Portisch, Nunn en Ljubl-
jevic hebben we de GMA op
gericht. Op dit moment heb
ben zich ongeveer 250 scha
kers bij ons aangesloten".
Geniale kerel
In de schaakwereld weet vrij
wel iedere grootmeester en
bondsbestuurder wie Bessel
Kok is, in de damwereld deed
de geboren Amsterdammer
pas het laatste half jaar van
zich spreken. Volgens Kok
zelf is zijn hulp aan Sijbrands
echter een éénmalige gebeur
tenis. „Ik heb dit voor Ton ge
daan, niet voor de damsport.
Ton is een geniale kerel, een
vriend. Ik was echt razend,
toen ik hoorde van de proble
men rond zijn partij tegen
Gantwarg. Samen met Genna
Sosonko en Hans Ree hebben
we de schouders eronder ge
zet. Wij zijn met zijn drieën
verantwoordelijk geweest voor
het totstandkomen van deze
WK-match. Anders had er
waarschijnlijk geen tweekamp
plaatsgevonden. Maar dit is
één keer, er komt geen vol
gende keer. Er moeten nu wèl
genoeg mensen te vinden zijn,
die hetzelfde als wij kunnen
realiseren. Men zal er ook bij
de bond toch wel iets van heb
ben geleerd".
Intellectuele hoogvlie
gers
De stelling als zouden denk
sporten een te geringe publici
taire waarde hebben voor
sponsoring, omdat het spel al
leen door „kenners" interes
sant wordt gevonden, is vol
gens Kok allang een achter
haalde bewering. „Schaken is
geen spel voor intellectuele
hoogvliegers. Als je ziet welke
mensen in hoofdzaak naar een
toernooi komen kijken, dan is
dat de sociale middenlaag van
de bevolking. Het zijn echt
niet alleen de rijke lui, die aan
schaken doen. Het is een
prachtig spel, waarin twee in
dividuen zonder hulp van wie
dan ook, de tegenstander pro
beren slimmer af te zijn. Er
komt geen geweld bij kijken
en het is daarom ook sociaal
gezien een zeer interessant
spel".
„Het schaken in Nederland
gaat een grote toekomst tege
moet. Voorwaarde is wel dat je
een goede schaker in huis
moet hebben en die hebben
we met Jan Timman. Ik ben
ervan overtuigd dat de match
van Timman tegen t Karpov
voor een geweldige aantrek
kingskracht zorgt. Dat is het
verschil met landen als België,
Westduitsland en Frankrijk.
Die ontberen een topper, zodat
de groei daar nog niet op gang
is gekomen. Ik weet zeker dat
er op scholen meer geschaakt
gaat worden na die partij van
Timman-Karpov. Dat geldt
ook voor deze dampartij van
Sijbrands-Tsjizov. Mits de
bond daar natuurlijk op in
springt. Het gaat niet vanzelf".
pioen worden. Want het gaat
niet om mij, het gaat om het
Nederlandse hockey".
Ellebogenwerk
Waarmee maar gezegd wil zijn
dat Rob Bianchi zich geen
„streber" voelt. „Ik heb wel
ambities, natuurlijk, wie niet?
Maar ik wil niet ten koste van
anderen op een bepaalde plek
komen. Ik ga niet over lijken,
nee, nooit, ik houd niet van el
lebogenwerk. Neemt niet weg
dat je de kansen, die je krijgt,
wel moet grijpen. Want zoiets
als dit, dat overkomt je maar
eenmaal in je leven", aldus de
inwoner van Huizen die door
Paul Litjens, bestuurslid tech
nische zaken van de KNHB,
werd benaderd. „Ik was aan
vankelijk in beeld voor Jong
Oranje, maar toen Hans
opeens met die storing door
het beeld kwam, vroeg Paul
mij of ik interesse had bonds
coach te worden. Maar denk je
nou echt dat ik heb zitten ho
pen „als Paul mij maar belt,
want anders stort mijn hele
wereld in", 'nee hoor. Ik heb
nog nooit ergens gesolliciteerd,
als ze je willen hebben, komen
ze vanzelf wel naar je toe".
Bessel Kok (links) was één van de organisatoren achter de damstrijd tussen Tsjizov (midden) en Sijbrands: „Je moet zorgen dat
je het de topspelers naar de zin maakt". F0T0. PERS UNIE
Revanche-wedstrijd
„In mijn ogen ligt de hoogste
prioriteit van een werelddam-
bond bij het perfect organise
ren van topevenementen.
Daar moeten ze zich mee bezig
houden. Niet vergaderen over
alles en nog wat, maar daad
werkelijk iets ondernemen. De
bond moet nu al bezig zijn om
de revanche-wedstrijd tussen
Sijbrands en Tsjizov in kannen
en kruiken te krijgen. Je moet
zorgen dat je het de topspelers
naar de zin maakt. Geld in re
gionale toernooien stoppen
heeft geen zin als het aan de
top nog niet goed voor elkaar
is. Je werkt van boven naar
beneden".
„Het zou voor de Nederlandse
bond een ramp zijn als een
man als Sijbrands besluit om
met dammen te stoppen. Dat
heeft meer nadelige invloed
dan dat een regionale club
plotseling vijfhonderd leden
zou verliezen. Geld steken in
een lager niveau of in de jeugd
is van latere zorg. In mijn
ogen begin je niet aan de basis
te werken, maar aan de top
van een onderneming. De top-
dammers zijn de ambassadeurs
van de damsport. De uitstra
ling naar beneden komt van
zelf. Daar moet je later op in
springen. Zo zal de dambond
ook moeten reageren op al die
mensen, die plotseling willen
gaan dammen".
Anders dan in de schaakwe
reld voelt Kok zich tussen de
damgrootmeesters allerminst
thuis. „Dat is een gevoelskwes
tie. Ik ben blij dat mijn werk
hier af is. Ik voel me niet pret
tig tussen deze mensen. Ik heb
de indruk dat de bond hele
maal niet zo blij is geweest met
mij. Ik heb het tegendeel in
elk geval nog niet gemerkt. Ze
kijken nogal vreemd tegen mij
aan. Het respect ontbreekt,
maar ze zullen verder geen
last van mij hebben. We heb
ben notabene 10.000 gulden
moeten betalen om dit te mo
gen organiseren, terwijl de
bond daar zelf niet toe in staat
was. Van de damgrootmeesters
zelf heb ik al wel positieve i
acties gehad".
Tot slot verbaasde Kok zich
toch ook een beetje over het
besluit dat Tsjizov en Sijbrands
namen over de gelijke verde
ling van het prijzengeld, onaf
hankelijk van verlies of winst.
„Ik zou het anders hebben ge
daan, maar je mag aannemen
dat Sijbrands en Tsjizov geen
onverstandige mensen zijn.
Mijn mening daarover is van
geen enkele waarde. Mijn taak
was dat bedrag binnen te ha
len, nu laat ik het verder aan
de dammers over".
chi, een waardig afscheid voor
zijn studie-vriend (beiden stu
deerden aan de Academie voor
Lichamelijke Opvoeding te
Amsterdam) brengen. „Ik hoor
nu van allerlei kanten: „Je
FOTO: PERSUNIE
zult wel hopen dat Nederland
daar in Lahore wat minder
presteert". Wat een onzin, zeg.
Omdat ik het dan gemakkelij
ker zou krijgen soms? Welnee,
ik hoop dat we wereldkam-
Bianchi dankt zijn in record-
tempo verkregen goede naam
aan de opvallende successen
die hij met de dames van Hil
versum en de heren van Kam
pong behaalde. „Ik heb daar
lekker gewerkt, ja. Ik vind het
dan ook best jammer om bij
Kampong weg te moeten gaan.
Een fantastische club, met al
leen maar reuze aardige men
sen. Die sfeer zal ik best mis
sen, straks als bondscoach.
Dan ben je toch wat afstande
lijker bezig met praten, luiste
ren, oriënteren en organiseren.
